Surah Al-Qamar - Tamil Translation by Abdulhameed Baqavi
ٱقۡتَرَبَتِ ٱلسَّاعَةُ وَٱنشَقَّ ٱلۡقَمَرُ
maṟumai neruṅkiviṭṭatu. (Ataṟku attāṭciyāka) cantiraṉum piḷantu viṭṭatu
Surah Al-Qamar, Verse 1
وَإِن يَرَوۡاْ ءَايَةٗ يُعۡرِضُواْ وَيَقُولُواْ سِحۡرٞ مُّسۡتَمِرّٞ
Eṉiṉum, avarkaḷ enta attāṭciyaik kaṇṭapōtilum (ataip) puṟakkaṇittu ‘‘itu cakajamāṉa cūṉiyamtāṉ'' eṉṟu kūṟukiṉṟaṉar
Surah Al-Qamar, Verse 2
وَكَذَّبُواْ وَٱتَّبَعُوٓاْ أَهۡوَآءَهُمۡۚ وَكُلُّ أَمۡرٖ مُّسۡتَقِرّٞ
mēlum, atai poyyākki taṅkaḷatu carīra iccaikaḷaiyē piṉpaṟṟukiṉṟaṉar. (Avarkaḷ etai puṟakkaṇittālum varavēṇṭiya) ovvoru viṣayamum (ataṉataṉ nērattil) uṟutiyāki viṭum
Surah Al-Qamar, Verse 3
وَلَقَدۡ جَآءَهُم مِّنَ ٱلۡأَنۢبَآءِ مَا فِيهِ مُزۡدَجَرٌ
(ivarkaḷukkup) pōtumāṉa paṭippiṉai tarakkūṭiya pala viṣayaṅkaḷ (itaṟku muṉṉarum) niccayamāka avarkaḷiṭam vantē irukkiṉṟaṉa
Surah Al-Qamar, Verse 4
حِكۡمَةُۢ بَٰلِغَةٞۖ فَمَا تُغۡنِ ٱلنُّذُرُ
(avai avarkaḷukku) muḻu ñāṉam aḷikkakkūṭiyavaitāṉ. Eṉiṉum, (avaṟṟaik koṇṭu) accamūṭṭi eccarikkai ceytatu (ivarkaḷukku) oru payaṉum aḷikkavillai
Surah Al-Qamar, Verse 5
فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡۘ يَوۡمَ يَدۡعُ ٱلدَّاعِ إِلَىٰ شَيۡءٖ نُّكُرٍ
ākavē, (napiyē!) Nīr avarkaḷaip puṟakkaṇittu viṭuvīrāka. Ivarkaḷ veṟukkum (antak kēḷvi kaṇakku) viṣayattiṟkāka (isrāḥpīl eṉṉum) aḻaippavar aḻaikkum nāḷil
Surah Al-Qamar, Verse 6
خُشَّعًا أَبۡصَٰرُهُمۡ يَخۡرُجُونَ مِنَ ٱلۡأَجۡدَاثِ كَأَنَّهُمۡ جَرَادٞ مُّنتَشِرٞ
(annāḷil) ivarkaḷ kīḻ nōkkiya pārvaiyuṭaṉ camātikaḷiliruntu veḷippaṭṭup paravik kiṭakkum veṭṭuk kiḷiyaippōl
Surah Al-Qamar, Verse 7
مُّهۡطِعِينَ إِلَى ٱلدَّاعِۖ يَقُولُ ٱلۡكَٰفِرُونَ هَٰذَا يَوۡمٌ عَسِرٞ
aḻaippavariṭam viraintōṭi varuvārkaḷ. Itu mika ciramamāṉa nāḷ eṉṟum annirākarippavarkaḷ (accamayam) kūṟuvārkaḷ
Surah Al-Qamar, Verse 8
۞كَذَّبَتۡ قَبۡلَهُمۡ قَوۡمُ نُوحٖ فَكَذَّبُواْ عَبۡدَنَا وَقَالُواْ مَجۡنُونٞ وَٱزۡدُجِرَ
(ivvāṟē) ivarkaḷukku muṉṉirunta nūhuṭaiya makkaḷum (anta nāḷaip) poyyākkik koṇṭiruntārkaḷ. Ākavē, avarkaḷ (ataip paṟṟi eccarikkai ceyta) nam (tūtarākiya) aṭiyāraip poyyākkiyatuṭaṉ, avaraip paittiyakkāraṉeṉṟu kūṟi (avarai tuṉpuṟuttuvatāka) miraṭṭikkoṇṭum iruntārkaḷ
Surah Al-Qamar, Verse 9
فَدَعَا رَبَّهُۥٓ أَنِّي مَغۡلُوبٞ فَٱنتَصِرۡ
ākavē, avar taṉ iṟaivaṉai nōkki ‘‘niccayamāka nāṉ (ivarkaḷiṭam) tōṟṟuviṭṭēṉ. Nī eṉakku utavi cey!'' Eṉṟu pirārttaṉai ceytār
Surah Al-Qamar, Verse 10
فَفَتَحۡنَآ أَبۡوَٰبَ ٱلسَّمَآءِ بِمَآءٖ مُّنۡهَمِرٖ
ātalāl, vāṉattiṉ vāyilkaḷait tiṟantu viṭṭu, tārai tāraiyāy maḻai koṭṭumpaṭi nām ceytōm
Surah Al-Qamar, Verse 11
وَفَجَّرۡنَا ٱلۡأَرۡضَ عُيُونٗا فَٱلۡتَقَى ٱلۡمَآءُ عَلَىٰٓ أَمۡرٖ قَدۡ قُدِرَ
Mēlum, pūmiyiṉ ūṟṟukkaṇkaḷaiyum (pīṟiṭṭup) pāyntōṭac ceytōm. Ākavē, nirṇayikkappaṭṭa oru kāriyattiṟkāka taṇṇīr oṉṟu cērntatu
Surah Al-Qamar, Verse 12
وَحَمَلۡنَٰهُ عَلَىٰ ذَاتِ أَلۡوَٰحٖ وَدُسُرٖ
nām avarai(yum, avarai nampikkai koṇṭavarkaḷaiyum) palakaiyiṉālum, āṇiyiṉālum ceyyappaṭṭa kappaliṉ mītu cumantu koṇṭōm
Surah Al-Qamar, Verse 13
تَجۡرِي بِأَعۡيُنِنَا جَزَآءٗ لِّمَن كَانَ كُفِرَ
atu nam kaṇkaḷukku muṉpākavē (piraḷayattil mitantu) ceṉṟatu. (Maṟṟavarkaḷō mūḻki māṇṭaṉar.) Evarai ivarkaḷ (matikkātu) nirākarittaṉarō, avarukkāka ivvāṟu kūli koṭukkappaṭṭatu
Surah Al-Qamar, Verse 14
وَلَقَد تَّرَكۡنَٰهَآ ءَايَةٗ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
niccayamāka nām itai (piṟkālattavarukku) oru paṭippiṉaiyākac ceytu viṭṭōm. (Itaikkoṇṭu) nalluṇarcci peṟakkūṭiyavar uṇṭā
Surah Al-Qamar, Verse 15
فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
eṉatu vētaṉaiyum, eṉatu eccarikkaikaḷum evvāṟāyiṟṟu (eṉpataik kavaṉippārkaḷā)
Surah Al-Qamar, Verse 16
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
(maṉitarkaḷ) nalluṇarcci peṟuvataṟkāka inta kur'āṉai eḷitākki vaittirukkiṟōm. (Itaṉ mūlam) nalluṇarcci peṟupavarkaḷ uṇṭā
Surah Al-Qamar, Verse 17
كَذَّبَتۡ عَادٞ فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
ātu eṉṉum makkaḷum (ivvāṟē nam tūtaraip) poyyākkik koṇṭiruntaṉar. Eṉiṉum, (avarkaḷukku ēṟpaṭṭa) eṉatu vētaṉaiyum, eṉatu eccarikkaikaḷum evvāṟāyiṟṟu (eṉpataik kavaṉippārkaḷā)
Surah Al-Qamar, Verse 18
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ رِيحٗا صَرۡصَرٗا فِي يَوۡمِ نَحۡسٖ مُّسۡتَمِرّٖ
niccayamāka nām avarkaḷ mītu (eṉṟum) nilaiyāṉa turppākkiyamuṭaiya oru nāḷil mikka kaṭiṉamāṉa puyal kāṟṟai aṉuppivaittōm
Surah Al-Qamar, Verse 19
تَنزِعُ ٱلنَّاسَ كَأَنَّهُمۡ أَعۡجَازُ نَخۡلٖ مُّنقَعِرٖ
atu vēraṟṟa pērīcca maraṅkaḷaippōl, maṉitarkaḷaik kaḷaintu (eṟintu) viṭṭatu
Surah Al-Qamar, Verse 20
فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
eṉatu vētaṉaiyum, eṉatu eccarikkaikaḷum evvāṟāyiṟṟu (eṉpataik kavaṉippārkaḷā)
Surah Al-Qamar, Verse 21
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
(maṉitarkaḷ) nalluṇarcci peṟuvataṟkāka inta kur'āṉai eḷitākki vaittirukkiṟōm. (Itaṉ mūlam) nalluṇarcci peṟupavarkaḷ uṇṭā
Surah Al-Qamar, Verse 22
كَذَّبَتۡ ثَمُودُ بِٱلنُّذُرِ
(ivvāṟē) samūtu eṉṉum makkaḷum (taṅkaḷukku aṉuppappaṭṭa sālih napiyaiyum namatu) eccarikkaikaḷaiyum poyyākkiṉar
Surah Al-Qamar, Verse 23
فَقَالُوٓاْ أَبَشَرٗا مِّنَّا وَٰحِدٗا نَّتَّبِعُهُۥٓ إِنَّآ إِذٗا لَّفِي ضَلَٰلٖ وَسُعُرٍ
(Poyyākkiyatuṭaṉ) ‘‘nam'miluḷḷa oru maṉitaṉaiyā nām piṉpaṟṟuvatu? Piṉpaṟṟiṉāl, niccayamāka nām vaḻikēṭṭil ceṉṟu ciramattiṟkuḷḷāki viṭuvōm'' eṉṟu kūṟiṉārkaḷ
Surah Al-Qamar, Verse 24
أَءُلۡقِيَ ٱلذِّكۡرُ عَلَيۡهِ مِنۢ بَيۡنِنَا بَلۡ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٞ
‘‘namakku mattiyil (nam'mai tavirttu) ivar mītu tāṉā vētam iṟakkappaṭṭatu? Māṟāka! Ivar perum poy collum iṟumāppuk koṇṭavar'' (eṉṟaṉar)
Surah Al-Qamar, Verse 25
سَيَعۡلَمُونَ غَدٗا مَّنِ ٱلۡكَذَّابُ ٱلۡأَشِرُ
poy collum iṟumāppuk koṇṭavar yāreṉpatai, veku viraivil nāḷaiya tiṉamē aṟintukoḷvārkaḷ
Surah Al-Qamar, Verse 26
إِنَّا مُرۡسِلُواْ ٱلنَّاقَةِ فِتۡنَةٗ لَّهُمۡ فَٱرۡتَقِبۡهُمۡ وَٱصۡطَبِرۡ
(ākavē,) avarkaḷaic cōtippataṟkāka, meyyākavē oru peṇ oṭṭakattai nām aṉuppi vaippōm. Ākavē, (sālih napiyē!) Nīr poṟumaiyāyiruntu, avarkaḷaik kavaṉittu varuvīrāka
Surah Al-Qamar, Verse 27
وَنَبِّئۡهُمۡ أَنَّ ٱلۡمَآءَ قِسۡمَةُۢ بَيۡنَهُمۡۖ كُلُّ شِرۡبٖ مُّحۡتَضَرٞ
‘‘(avvūril uḷḷa ūṟṟiṉ) kuṭinīr avarkaḷukku(m anta oṭṭakattiṟkum) iṭaiyil niccayamākap paṅkiṭappaṭṭuviṭṭatu. Ovvoruvarum taṉ paṅkiṟkut takuntāṟpōl kuṭippataṟku varalām'' eṉṟu avarkaḷukku aṟivittu viṭuvīrāka
Surah Al-Qamar, Verse 28
فَنَادَوۡاْ صَاحِبَهُمۡ فَتَعَاطَىٰ فَعَقَرَ
eṉiṉum, avarkaḷ (kattār eṉṉum) taṅkaḷ naṇpaṉai aḻaittaṉar. Avaṉ atai veṭṭi, ataṉ kāl narampukaḷait taṟittu viṭṭāṉ
Surah Al-Qamar, Verse 29
فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
ākavē, eṉatu vētaṉaiyum, eṉatu eccarikkaikaḷum evvāṟāyiṟṟu (eṉpataik kavaṉippārkaḷā)
Surah Al-Qamar, Verse 30
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ فَكَانُواْ كَهَشِيمِ ٱلۡمُحۡتَظِرِ
niccayamāka nām avarkaḷ mītu orē oru (iṭi muḻakkac) captattait tāṉ aṉuppi vaittōm. Ataṉāl, piṭuṅki eṟiyappaṭṭa vēli(k kūḷaṅ)kaḷaip pōl avarkaḷ ākiviṭṭārkaḷ
Surah Al-Qamar, Verse 31
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
(maṉitarkaḷ) nalluṇarcci peṟuvataṟkāka inta kur'āṉai eḷitākki vaittirukkiṟōm. (Itaṉ mūlam) nalluṇarcci peṟupavarkaḷ uṇṭā
Surah Al-Qamar, Verse 32
كَذَّبَتۡ قَوۡمُ لُوطِۭ بِٱلنُّذُرِ
lūttuṭaiya makkaḷum nam eccarikkaiyaip poyyākkiṉārkaḷ
Surah Al-Qamar, Verse 33
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ حَاصِبًا إِلَّآ ءَالَ لُوطٖۖ نَّجَّيۡنَٰهُم بِسَحَرٖ
lūttuṭaiya kuṭumpattārait tavira, maṟṟavarkaḷ mītu nām kalmāri poḻiyac ceytōm. Viṭiyaṟkālai nērattil nām ava(ruṭaiya kuṭumpattā)rkaḷai pātukāttuk koṇṭōm
Surah Al-Qamar, Verse 34
نِّعۡمَةٗ مِّنۡ عِندِنَاۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي مَن شَكَرَ
Itu namatu aruḷākum. Ivvāṟē naṉṟi celuttupavarkaḷukku nām kūli koṭuppōm
Surah Al-Qamar, Verse 35
وَلَقَدۡ أَنذَرَهُم بَطۡشَتَنَا فَتَمَارَوۡاْ بِٱلنُّذُرِ
(avarkaḷai) nām piṭittukkoḷvōm eṉṟu niccayamāka avar, avarkaḷukku eccarikkai ceytār. Eṉiṉum, anta eccarikkaikaḷaip paṟṟi avarkaḷ tarkkikka ārampittārkaḷ
Surah Al-Qamar, Verse 36
وَلَقَدۡ رَٰوَدُوهُ عَن ضَيۡفِهِۦ فَطَمَسۡنَآ أَعۡيُنَهُمۡ فَذُوقُواْ عَذَابِي وَنُذُرِ
mēlum, avaruṭaiya viruntāḷiyaiyum (keṭṭa kāriyattiṟkāka) mayakki (aṭittu)kkoṇṭu pōkap pārttārkaḷ. Ākavē, avarkaḷuṭaiya kaṇkaḷai nām tuṭaittu(k kuruṭākki) viṭṭōm. Eṉatu vētaṉaiyaiyum, eṉatu eccarikkaikaḷaiyum cuvaittuppāruṅkaḷ eṉṟu kūṟiṉōm
Surah Al-Qamar, Verse 37
وَلَقَدۡ صَبَّحَهُم بُكۡرَةً عَذَابٞ مُّسۡتَقِرّٞ
ākavē, atikālaiyil nilaiyāṉa vētaṉai avarkaḷai vantaṭaintatu
Surah Al-Qamar, Verse 38
فَذُوقُواْ عَذَابِي وَنُذُرِ
ākavē, eṉatu vētaṉaiyaiyum, eṉatu eccarikkaikaḷaiyum nīṅkaḷ cuvaittup pāruṅkaḷ (eṉṟu kūṟiṉōm)
Surah Al-Qamar, Verse 39
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
(maṉitarkaḷ) nalluṇarcci peṟuvataṟkāka inta kur'āṉai eḷitākki vaittirukkiṟōm. (Itaṉ mūlam) nalluṇarcci peṟupavarkaḷ uṇṭā
Surah Al-Qamar, Verse 40
وَلَقَدۡ جَآءَ ءَالَ فِرۡعَوۡنَ ٱلنُّذُرُ
niccayamāka, ḥpir'avṉuṭaiya makkaḷiṭam pala eccarikkaikaḷ vantaṉa
Surah Al-Qamar, Verse 41
كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذۡنَٰهُمۡ أَخۡذَ عَزِيزٖ مُّقۡتَدِرٍ
namatu attāṭcikaḷ aṉaittaiyum avarkaḷ poyyākkik koṇṭē vantārkaḷ. Ākavē, mikka caktivāynta palacāli piṭippataip pōl nām avarkaḷaip piṭittuk koṇṭōm
Surah Al-Qamar, Verse 42
أَكُفَّارُكُمۡ خَيۡرٞ مِّنۡ أُوْلَـٰٓئِكُمۡ أَمۡ لَكُم بَرَآءَةٞ فِي ٱلزُّبُرِ
(makkāvācikaḷē!) Uṅkaḷiluḷḷa nirākarippavarkaḷ (aḻintupōṉa) ivarkaḷaiviṭa mēlāṉavarkaḷā? Allatu, (uṅkaḷait taṇṭikkappaṭātu eṉpataṟku) uṅkaḷukku (ētēṉum) viṭutalaic cīṭṭu uṇṭā? Allatu
Surah Al-Qamar, Verse 43
أَمۡ يَقُولُونَ نَحۡنُ جَمِيعٞ مُّنتَصِرٞ
‘‘nāṅkaḷ peruṅkūṭṭattiṉar, nāṅkaḷ oruvarukkoruvar utavi purintu koḷḷak kūṭiyavarkaḷ. (Ākavē, eṅkaḷukku oru payamumillai.)'' Eṉṟu (napiyē!) Ivarkaḷ kūṟukiṉṟaṉarā
Surah Al-Qamar, Verse 44
سَيُهۡزَمُ ٱلۡجَمۡعُ وَيُوَلُّونَ ٱلدُّبُرَ
aticīkkirattil ivarkaḷuṭaiya kūṭṭam citaṟaṭikkappaṭṭu, (ivarkaḷ) puṟaṅkāṭṭic celvārkaḷ
Surah Al-Qamar, Verse 45
بَلِ ٱلسَّاعَةُ مَوۡعِدُهُمۡ وَٱلسَّاعَةُ أَدۡهَىٰ وَأَمَرُّ
Māṟāka, maṟumai nāḷtāṉ ivarkaḷukku vākkaḷikkappaṭṭa tavaṇaiyākum. Anta maṟumai nāḷ mikka tiṭukkamāṉatākavum, mikka kacappākavum irukkum
Surah Al-Qamar, Verse 46
إِنَّ ٱلۡمُجۡرِمِينَ فِي ضَلَٰلٖ وَسُعُرٖ
niccayamākak kuṟṟavāḷikaḷ (im'maiyil) vaḻikēṭṭilum (maṟumaiyil) narakattilumtāṉ iruppārkaḷ
Surah Al-Qamar, Verse 47
يَوۡمَ يُسۡحَبُونَ فِي ٱلنَّارِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمۡ ذُوقُواْ مَسَّ سَقَرَ
ivarkaḷ narakattiṟku mukaṅkuppuṟa iḻuttuc cellum nāḷil ivarkaḷai nōkki ‘‘(uṅkaḷai) naraka neruppu pocukkuvataic cuvaittup pāruṅkaḷ'' eṉṟu kūṟappaṭum
Surah Al-Qamar, Verse 48
إِنَّا كُلَّ شَيۡءٍ خَلَقۡنَٰهُ بِقَدَرٖ
niccayamāka nām ovvoru poruḷaiyum kuṟippāṉa tiṭṭappaṭiyē paṭaittirukkiṟōm
Surah Al-Qamar, Verse 49
وَمَآ أَمۡرُنَآ إِلَّا وَٰحِدَةٞ كَلَمۡحِۭ بِٱلۡبَصَرِ
(oru poruḷai nām paṭaikka nāṭiṉāl) nam kaṭṭaḷai (yellām) kaṇ cimiṭṭuvataippōṉṟa oṉṟutāṉ
Surah Al-Qamar, Verse 50
وَلَقَدۡ أَهۡلَكۡنَآ أَشۡيَاعَكُمۡ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
(makkāvācikaḷē!) Uṅkaḷ iṉattāril, (pāvam ceytu koṇṭirunta) ettaṉaiyō vakuppārkaḷai nām aḻittirukkiṟōm. Uṅkaḷil nalluṇarcci peṟupavarkaḷ uṇṭā
Surah Al-Qamar, Verse 51
وَكُلُّ شَيۡءٖ فَعَلُوهُ فِي ٱلزُّبُرِ
ivarkaḷ ceykiṉṟa ovvoru kāriyamum (avarkaḷuṭaiya) pativup puttakattil irukkiṟatu
Surah Al-Qamar, Verse 52
وَكُلُّ صَغِيرٖ وَكَبِيرٖ مُّسۡتَطَرٌ
ciṟitō, peritō aṉaittumē atil varaiyappaṭṭirukkum
Surah Al-Qamar, Verse 53
إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّـٰتٖ وَنَهَرٖ
niccayamāka iṟaiyaccamuṭaiyavarkaḷ corkkaṅkaḷilum, (atiluḷḷa) nīraruvikaḷiṉ camīpattilum iruppārkaḷ
Surah Al-Qamar, Verse 54
فِي مَقۡعَدِ صِدۡقٍ عِندَ مَلِيكٖ مُّقۡتَدِرِۭ
atu meyyākavē mikka kaṇṇiyamuḷḷa iruppiṭam; atu mikka caktivāynta pēraracaṉiṭam irukkiṟatu
Surah Al-Qamar, Verse 55