Surah Al-Hadid - Malayalam Translation by Cheriyamundam Abdul Hameed And Kunhi Mohammed Parappoor
سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
ākāśaṅṅaḷiluṁ bhūmiyilumuḷḷatellāṁ allāhuvin prakīrttanaṁ ceytirikkunnu. avan pratāpiyuṁ yuktimānumatre
Surah Al-Hadid, Verse 1
لَهُۥ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ يُحۡيِۦ وَيُمِيتُۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٌ
avannākunnu ākāśaṅṅaḷuṭeyuṁ bhūmiyuṭeyuṁ ādhipatyaṁ. avan jīvippikkukayuṁ marippikkukayuṁ ceyyunnu. avan sarvvakāryattinuṁ kaḻivuḷḷavanumāṇ
Surah Al-Hadid, Verse 2
هُوَ ٱلۡأَوَّلُ وَٱلۡأٓخِرُ وَٱلظَّـٰهِرُ وَٱلۡبَاطِنُۖ وَهُوَ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٌ
avan ādiyuṁ antimanuṁ pratyakṣamāyavanuṁ parēākṣamāyavanumāṇ. avan sarvvakāryaṅṅaḷekkuṟiccuṁ aṟivuḷḷavanumāṇ
Surah Al-Hadid, Verse 3
هُوَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٖ ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰ عَلَى ٱلۡعَرۡشِۖ يَعۡلَمُ مَا يَلِجُ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَا يَخۡرُجُ مِنۡهَا وَمَا يَنزِلُ مِنَ ٱلسَّمَآءِ وَمَا يَعۡرُجُ فِيهَاۖ وَهُوَ مَعَكُمۡ أَيۡنَ مَا كُنتُمۡۚ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ
ākāśaṅṅaḷuṁ bhūmiyuṁ āṟudivasaṅṅaḷilāyi sr̥ṣṭiccavanāṇ avan. pinnīṭ avan sinhāsanasthanāyi. bhūmiyil pravēśikkunnatuṁ atil ninn puṟattu varunnatuṁ, ākāśatt ninn iṟaṅṅunnatuṁ atilēkk kayaṟiccellunnatuṁ avan aṟiññ keāṇṭirikkunnu. niṅṅaḷ eviṭeyāyirunnāluṁ avan niṅṅaḷuṭe kūṭeyuṇṭ tānuṁ. allāhu niṅṅaḷ pravarttikkunnatineppaṟṟi kaṇṭaṟiyunnavanākunnu
Surah Al-Hadid, Verse 4
لَّهُۥ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ وَإِلَى ٱللَّهِ تُرۡجَعُ ٱلۡأُمُورُ
avannāṇ ākāśaṅṅaḷuṭeyuṁ bhūmiyuṭeyuṁ ādhipatyaṁ. allāhuviṅkalēkk tanne kāryaṅṅaḷ maṭakkappeṭukayuṁ ceyyunnu
Surah Al-Hadid, Verse 5
يُولِجُ ٱلَّيۡلَ فِي ٱلنَّهَارِ وَيُولِجُ ٱلنَّهَارَ فِي ٱلَّيۡلِۚ وَهُوَ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ
avan rātriye pakalil pravēśippikkunnu. avan pakaline rātriyil pravēśippikkukayuṁ ceyyunnu. avan hr̥dayaṅṅaḷiluḷḷavayeppaṟṟi aṟiyunnavanumākunnu
Surah Al-Hadid, Verse 6
ءَامِنُواْ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ وَأَنفِقُواْ مِمَّا جَعَلَكُم مُّسۡتَخۡلَفِينَ فِيهِۖ فَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مِنكُمۡ وَأَنفَقُواْ لَهُمۡ أَجۡرٞ كَبِيرٞ
niṅṅaḷ allāhuviluṁ avanṟe dūtaniluṁ viśvasikkukayuṁ, avan niṅṅaḷe ēteāru svattil pintuṭarcca nalkappeṭṭavarākkiyirikkunnēā atil ninnu celavaḻikkukayuṁ ceyyuka. aṅṅane niṅṅaḷuṭe kūṭṭattil ninn viśvasikkukayuṁ celavaḻikkukayuṁ ceytavarārēā avarkk valiya pratiphalamuṇṭāyirikkunnatāṇ
Surah Al-Hadid, Verse 7
وَمَا لَكُمۡ لَا تُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَٱلرَّسُولُ يَدۡعُوكُمۡ لِتُؤۡمِنُواْ بِرَبِّكُمۡ وَقَدۡ أَخَذَ مِيثَٰقَكُمۡ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ
allāhuvil viśvasikkātirikkān niṅṅaḷkkentāṇ n'yāyaṁ? ī dūtanākaṭṭe niṅṅaḷuṭe rakṣitāvil viśvasikkān vēṇṭi niṅṅaḷe kṣaṇiccu keāṇṭirikkukayumāṇ. allāhu niṅṅaḷuṭe uṟapp vāṅṅiyiṭṭumuṇṭ. niṅṅaḷ viśvasikkunnavarāṇeṅkil
Surah Al-Hadid, Verse 8
هُوَ ٱلَّذِي يُنَزِّلُ عَلَىٰ عَبۡدِهِۦٓ ءَايَٰتِۭ بَيِّنَٰتٖ لِّيُخۡرِجَكُم مِّنَ ٱلظُّلُمَٰتِ إِلَى ٱلنُّورِۚ وَإِنَّ ٱللَّهَ بِكُمۡ لَرَءُوفٞ رَّحِيمٞ
niṅṅaḷe iruṭṭil ninn prakāśattilēkk keāṇṭuvarān vēṇṭi tanṟe dāsanṟe mēl vyaktamāya dr̥ṣṭāntaṅṅaḷ iṟakkikeāṭukkunnavanāṇ avan. tīrccayāyuṁ allāhu niṅṅaḷēāṭ vaḷareyadhikaṁ dayāluvuṁ kāruṇyavānuṁ tanneyāṇ
Surah Al-Hadid, Verse 9
وَمَا لَكُمۡ أَلَّا تُنفِقُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَلِلَّهِ مِيرَٰثُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ لَا يَسۡتَوِي مِنكُم مَّنۡ أَنفَقَ مِن قَبۡلِ ٱلۡفَتۡحِ وَقَٰتَلَۚ أُوْلَـٰٓئِكَ أَعۡظَمُ دَرَجَةٗ مِّنَ ٱلَّذِينَ أَنفَقُواْ مِنۢ بَعۡدُ وَقَٰتَلُواْۚ وَكُلّٗا وَعَدَ ٱللَّهُ ٱلۡحُسۡنَىٰۚ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِيرٞ
ākāśaṅṅaḷuṭeyuṁ bhūmiyuṭeyuṁ anantarāvakāśaṁ allāhuvinuḷḷatāyirikke allāhuvinṟe mārgattil celavaḻikkātirikkān niṅṅaḷkkentāṇ n'yāyaṁ? niṅṅaḷuṭe kūṭṭattil ninnu (makkā) vijayattinu mumpuḷḷa kālatt celavaḻikkukayuṁ yud'dhattil paṅkeṭukkukayuṁ ceytavaruṁ (allāttavaruṁ) samamākukayilla. akkūṭṭar pinnīṭu celavaḻikkukayuṁ yud'dhattil paṅkuvahikkukayuṁ ceytavarekkāḷ mahattāya padaviyuḷḷavarākunnu. ellāvarkkuṁ ēṟṟavuṁ nalla pratiphalaṁ allāhu vāgdānaṁ ceytirikkunnu. niṅṅaḷ pravarttikkunnatineppaṟṟi sūkṣmajñānamuḷḷavanāṇ allāhu
Surah Al-Hadid, Verse 10
مَّن ذَا ٱلَّذِي يُقۡرِضُ ٱللَّهَ قَرۡضًا حَسَنٗا فَيُضَٰعِفَهُۥ لَهُۥ وَلَهُۥٓ أَجۡرٞ كَرِيمٞ
āruṇṭ allāhuvin oru nalla kaṭaṁ keāṭukkuvān? eṅkil avanat ayāḷkk vēṇṭi iraṭṭippikkunnatāṇ. ayāḷkkāṇ mān'yamāya pratiphalamuḷḷat
Surah Al-Hadid, Verse 11
يَوۡمَ تَرَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتِ يَسۡعَىٰ نُورُهُم بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَبِأَيۡمَٰنِهِمۖ بُشۡرَىٰكُمُ ٱلۡيَوۡمَ جَنَّـٰتٞ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَاۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ
satyaviśvāsikaḷeyuṁ satyaviśvāsinikaḷeyuṁ, avaruṭe prakāśaṁ avaruṭe munbhāgaṅṅaḷilūṭeyuṁ valatubhāgaṅṅaḷilūṭeyuṁ sañcarikkunna nilayil nī kāṇunna divasaṁ! (annavarēāṭ paṟayappeṭuṁ:) innu niṅṅaḷkkuḷḷa santēāṣavārtta cila svargattēāppukaḷe paṟṟiyākunnu. avayuṭe tāḻbhāgattu kūṭi aruvikaḷ oḻukikeāṇṭirikkuṁ. niṅṅaḷ atil nityavāsikaḷāyirikkuṁ. at mahattāya bhāgyaṁ tanneyāṇ
Surah Al-Hadid, Verse 12
يَوۡمَ يَقُولُ ٱلۡمُنَٰفِقُونَ وَٱلۡمُنَٰفِقَٰتُ لِلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱنظُرُونَا نَقۡتَبِسۡ مِن نُّورِكُمۡ قِيلَ ٱرۡجِعُواْ وَرَآءَكُمۡ فَٱلۡتَمِسُواْ نُورٗاۖ فَضُرِبَ بَيۡنَهُم بِسُورٖ لَّهُۥ بَابُۢ بَاطِنُهُۥ فِيهِ ٱلرَّحۡمَةُ وَظَٰهِرُهُۥ مِن قِبَلِهِ ٱلۡعَذَابُ
kapaṭaviśvāsikaḷuṁ kapaṭaviśvāsinikaḷuṁ satyaviśvāsikaḷēāṭ (iṅṅane) paṟayunna divasaṁ: niṅṅaḷ ñaṅṅaḷe nēākkaṇē! niṅṅaḷuṭe prakāśattil ninn ñaṅṅaḷ pakartti eṭukkaṭṭe. (appēāḷ avarēāṭ) paṟayappeṭuṁ: niṅṅaḷ niṅṅaḷuṭe pinbhāgattēkku tanne maṭaṅṅippēākuka. enniṭṭ prakāśaṁ anvēṣiccu keāḷḷuka! appēāḷ avarkkiṭayil oru matil keāṇṭ maṟayuṇṭākkappeṭunnatāṇ. atin oru vātiluṇṭāyirikkuṁ. atinṟe uḷbhāgattāṇ kāruṇyamuḷḷat. atinṟe puṟabhāgattākaṭṭe śikṣayuṁ
Surah Al-Hadid, Verse 13
يُنَادُونَهُمۡ أَلَمۡ نَكُن مَّعَكُمۡۖ قَالُواْ بَلَىٰ وَلَٰكِنَّكُمۡ فَتَنتُمۡ أَنفُسَكُمۡ وَتَرَبَّصۡتُمۡ وَٱرۡتَبۡتُمۡ وَغَرَّتۡكُمُ ٱلۡأَمَانِيُّ حَتَّىٰ جَآءَ أَمۡرُ ٱللَّهِ وَغَرَّكُم بِٱللَّهِ ٱلۡغَرُورُ
avare (satyaviśvāsikaḷe) viḷicc avar (kapaṭanmār) paṟayuṁ: ñaṅṅaḷ niṅṅaḷēāṭeāppamāyirunnillē? avar (satyaviśvāsikaḷ) paṟayuṁ: ate; pakṣe, niṅṅaḷ niṅṅaḷe tanne kuḻappattilākkukayuṁ (maṟṟuḷḷavarkk nāśaṁ varunnat) pārttukeāṇṭirikkukayuṁ (matattil) sanśayikkukayuṁ allāhuvinṟe ājña vannettunnat vare vyāmēāhaṅṅaḷ niṅṅaḷe vañcikkukayuṁ ceytu. allāhuvinṟe kāryattil paramavañcakanāya piśāc niṅṅaḷe vañciccu kaḷaññu
Surah Al-Hadid, Verse 14
فَٱلۡيَوۡمَ لَا يُؤۡخَذُ مِنكُمۡ فِدۡيَةٞ وَلَا مِنَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْۚ مَأۡوَىٰكُمُ ٱلنَّارُۖ هِيَ مَوۡلَىٰكُمۡۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ
atukeāṇṭ inn niṅṅaḷuṭe pakkal ninnēā satyaniṣēdhikaḷuṭe pakkal ninnēā yāteāru prāyaścittavuṁ svīkarikkappeṭunnatalla. niṅṅaḷuṭe vāsasthalaṁ narakamākunnu. atatre niṅṅaḷuṭe bandhu tiriccucellānuḷḷa ā sthalaṁ vaḷare cītta tanne
Surah Al-Hadid, Verse 15
۞أَلَمۡ يَأۡنِ لِلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَن تَخۡشَعَ قُلُوبُهُمۡ لِذِكۡرِ ٱللَّهِ وَمَا نَزَلَ مِنَ ٱلۡحَقِّ وَلَا يَكُونُواْ كَٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ مِن قَبۡلُ فَطَالَ عَلَيۡهِمُ ٱلۡأَمَدُ فَقَسَتۡ قُلُوبُهُمۡۖ وَكَثِيرٞ مِّنۡهُمۡ فَٰسِقُونَ
viśvāsikaḷkk avaruṭe hr̥dayaṅṅaḷ allāhuvine paṟṟiyuḷḷa smaraṇayilēkkuṁ, avatariccu kiṭṭiya satyattilēkkuṁ kīḻeātuṅṅuvānuṁ taṅṅaḷkk mump vēdagranthaṁ nalkappeṭṭavareppēāle ākātirikkuvānuṁ samayamāyillē? aṅṅane ā vēdakkārkk kālaṁ dīrghicc pēākukayuṁ tanmūlaṁ avaruṭe hr̥dayaṅṅaḷ kaṭuttupēākukayuṁ ceytu. avaril adhikamāḷukaḷuṁ durmārgikaḷākunnu
Surah Al-Hadid, Verse 16
ٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ يُحۡيِ ٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ مَوۡتِهَاۚ قَدۡ بَيَّنَّا لَكُمُ ٱلۡأٓيَٰتِ لَعَلَّكُمۡ تَعۡقِلُونَ
niṅṅaḷ aṟiññu keāḷḷuka: tīrccayāyuṁ allāhu bhūmiye at nirjīvamāyatinu śēṣaṁ sajīvamākkunnu. tīrccayāyuṁ nāṁ niṅṅaḷkk dr̥ṣṭāntaṅṅaḷ vivariccutannirikkunnu. niṅṅaḷ cintikkuvān vēṇṭi
Surah Al-Hadid, Verse 17
إِنَّ ٱلۡمُصَّدِّقِينَ وَٱلۡمُصَّدِّقَٰتِ وَأَقۡرَضُواْ ٱللَّهَ قَرۡضًا حَسَنٗا يُضَٰعَفُ لَهُمۡ وَلَهُمۡ أَجۡرٞ كَرِيمٞ
tīrccayāyuṁ dharm'miṣṭharāya puruṣanmāruṁ strīkaḷuṁ allāhuvin nalla kaṭaṁ keāṭuttavaruṁ ārēā avarkkat iraṭṭiyāyi nalkappeṭunnatāṇ. avarkkatre mān'yamāya pratiphalamuḷḷat
Surah Al-Hadid, Verse 18
وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ بِٱللَّهِ وَرُسُلِهِۦٓ أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلصِّدِّيقُونَۖ وَٱلشُّهَدَآءُ عِندَ رَبِّهِمۡ لَهُمۡ أَجۡرُهُمۡ وَنُورُهُمۡۖ وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَآ أُوْلَـٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَحِيمِ
ennāl allāhuviluṁ avanṟe dūtanmāriluṁ viśvasiccavarārēā avar tanneyāṇ taṅṅaḷuṭe rakṣitāviṅkal satyasandhanmāruṁ satyasākṣikaḷuṁ. avarkk avaruṭe pratiphalavuṁ avaruṭe prakāśavumuṇṭāyirikkuṁ. satyaniṣēdhaṁ kaikkeāḷḷukayuṁ nam'muṭe dr̥ṣṭāntaṅṅaḷe niṣēdhiccu taḷḷukayuṁ ceytavarārēā avar tanneyāṇ narakakkār
Surah Al-Hadid, Verse 19
ٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّمَا ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَا لَعِبٞ وَلَهۡوٞ وَزِينَةٞ وَتَفَاخُرُۢ بَيۡنَكُمۡ وَتَكَاثُرٞ فِي ٱلۡأَمۡوَٰلِ وَٱلۡأَوۡلَٰدِۖ كَمَثَلِ غَيۡثٍ أَعۡجَبَ ٱلۡكُفَّارَ نَبَاتُهُۥ ثُمَّ يَهِيجُ فَتَرَىٰهُ مُصۡفَرّٗا ثُمَّ يَكُونُ حُطَٰمٗاۖ وَفِي ٱلۡأٓخِرَةِ عَذَابٞ شَدِيدٞ وَمَغۡفِرَةٞ مِّنَ ٱللَّهِ وَرِضۡوَٰنٞۚ وَمَا ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَآ إِلَّا مَتَٰعُ ٱلۡغُرُورِ
niṅṅaḷ aṟiyuka: ihalēākajīvitamennāl kaḷiyuṁ vinēādavuṁ alaṅkāravuṁ niṅṅaḷ parasparaṁ durabhimānaṁ naṭikkaluṁ svattukaḷiluṁ santānaṅṅaḷiluṁ peruppaṁ kāṇikkaluṁ mātramāṇ- oru maḻa pēāle. atu mūlamuṇṭāya ceṭikaḷ karṣakare āścaryappeṭutti. pinnīṭatin uṇakkaṁ bādhikkunnu. appēāḷ at maññaniṟaṁ pūṇṭatāyi ninakk kāṇāṁ. pinnīṭatu turumpāyippēākunnu. ennāl paralēākatt (durvr̥ttarkk) kaṭhinamāya śikṣayuṁ (sadvr̥ttarkk) allāhuviṅkal ninnuḷḷa pāpamēācanavuṁ prītiyuṁ uṇṭ. aihikajīvitaṁ vañcanayuṭe vibhavamallāte maṟṟeānnumalla
Surah Al-Hadid, Verse 20
سَابِقُوٓاْ إِلَىٰ مَغۡفِرَةٖ مِّن رَّبِّكُمۡ وَجَنَّةٍ عَرۡضُهَا كَعَرۡضِ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ أُعِدَّتۡ لِلَّذِينَ ءَامَنُواْ بِٱللَّهِ وَرُسُلِهِۦۚ ذَٰلِكَ فَضۡلُ ٱللَّهِ يُؤۡتِيهِ مَن يَشَآءُۚ وَٱللَّهُ ذُو ٱلۡفَضۡلِ ٱلۡعَظِيمِ
niṅṅaḷuṭe rakṣitāviṅkal ninnuḷḷa pāpamēācanattilēkkuṁ svargattilēkkuṁ niṅṅaḷ muṅkaṭannu varuvin. atinṟe vistāraṁ ākāśattinṟeyuṁ bhūmiyuṭeyuṁ vistāraṁ pēāleyāṇ. allāhuviluṁ avanṟe dūtanmāriluṁ viśvasiccavarkku vēṇṭi at sajjīkarikkappeṭṭirikkunnu. at allāhuvinṟe anugrahamatre. avan uddēśikkunnavarkk atavan nalkunnu. allāhu mahattāya anugrahamuḷḷavanākunnu
Surah Al-Hadid, Verse 21
مَآ أَصَابَ مِن مُّصِيبَةٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا فِيٓ أَنفُسِكُمۡ إِلَّا فِي كِتَٰبٖ مِّن قَبۡلِ أَن نَّبۡرَأَهَآۚ إِنَّ ذَٰلِكَ عَلَى ٱللَّهِ يَسِيرٞ
bhūmiyilēā niṅṅaḷuṭe dēhaṅṅaḷil tanneyēā yāteāru āpattuṁ bādhikkukayuṇṭāyiṭṭilla; atine nāṁ uṇṭākkunnatin mump tanne oru rēkhayil uḷpeṭṭukaḻiññatāyiṭṭallāte. tīrccayāyuṁ at allāhuve sambandhiccēṭattēāḷaṁ eḷuppamuḷḷatākunnu
Surah Al-Hadid, Verse 22
لِّكَيۡلَا تَأۡسَوۡاْ عَلَىٰ مَا فَاتَكُمۡ وَلَا تَفۡرَحُواْ بِمَآ ءَاتَىٰكُمۡۗ وَٱللَّهُ لَا يُحِبُّ كُلَّ مُخۡتَالٖ فَخُورٍ
(iṅṅane nāṁ ceytat,) niṅṅaḷkku naṣṭappeṭṭatinṟe pēril niṅṅaḷ duḥkhikkātirikkuvānuṁ, niṅṅaḷkk avan nalkiyatinṟe pēril niṅṅaḷ āhlādikkātirikkuvānuṁ vēṇṭiyāṇ. allāhu yāteāru ahaṅkāriyeyuṁ durabhimāniyeyuṁ iṣṭappeṭukayilla
Surah Al-Hadid, Verse 23
ٱلَّذِينَ يَبۡخَلُونَ وَيَأۡمُرُونَ ٱلنَّاسَ بِٱلۡبُخۡلِۗ وَمَن يَتَوَلَّ فَإِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلۡغَنِيُّ ٱلۡحَمِيدُ
atāyat piśukk kāṇikkukayuṁ, piśukk kāṇikkān janaṅṅaḷēāṭ kalpikkukayuṁ ceyyunnavare. vallavanuṁ pintiriññ pēākukayāṇeṅkil tīrccayāyuṁ allāhu parāśrayamuktanuṁ stutyarhanumatre
Surah Al-Hadid, Verse 24
لَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا رُسُلَنَا بِٱلۡبَيِّنَٰتِ وَأَنزَلۡنَا مَعَهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡمِيزَانَ لِيَقُومَ ٱلنَّاسُ بِٱلۡقِسۡطِۖ وَأَنزَلۡنَا ٱلۡحَدِيدَ فِيهِ بَأۡسٞ شَدِيدٞ وَمَنَٰفِعُ لِلنَّاسِ وَلِيَعۡلَمَ ٱللَّهُ مَن يَنصُرُهُۥ وَرُسُلَهُۥ بِٱلۡغَيۡبِۚ إِنَّ ٱللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٞ
tīrccayāyuṁ nāṁ nam'muṭe dūtanmāre vyaktamāya dr̥ṣṭāntaṅṅaḷuṁ keāṇṭ ayakkukayuṇṭāyi. janaṅṅaḷ nītipūrvvaṁ nilakeāḷḷuvān vēṇṭi avarēāṭeāppaṁ vēdagranthavuṁ tulāsuṁ iṟakkikeāṭukkukayuṁ ceytu. irumpuṁ nāṁ iṟakki keāṭuttu. atil kaṭhinamāya āyēādhana śaktiyuṁ janaṅṅaḷkk upakāraṅṅaḷumuṇṭ. allāhuvineyuṁ avanṟe dūtanmāreyuṁ adr̥śyamāya nilayil sahāyikkunnavare avann aṟiyān vēṇṭiyumāṇ itellāṁ. tīrccayāyuṁ allāhu śaktanuṁ pratāpiyumākunnu
Surah Al-Hadid, Verse 25
وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا نُوحٗا وَإِبۡرَٰهِيمَ وَجَعَلۡنَا فِي ذُرِّيَّتِهِمَا ٱلنُّبُوَّةَ وَٱلۡكِتَٰبَۖ فَمِنۡهُم مُّهۡتَدٖۖ وَكَثِيرٞ مِّنۡهُمۡ فَٰسِقُونَ
tīrccayāyuṁ nāṁ nūhineyuṁ ibrāhīmineyuṁ (dūtanmārāyi) niyēāgiccu. avar iruvaruṭeyuṁ santatikaḷil pravācakatvavuṁ vēdagranthavuṁ nāṁ ērpeṭuttukayuṁ ceytu. aṅṅane avaruṭe kūṭṭattil sanmārgaṁ prāpiccavaruṇṭ. avaril adhikapēruṁ durmārgikaḷākunnu
Surah Al-Hadid, Verse 26
ثُمَّ قَفَّيۡنَا عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِم بِرُسُلِنَا وَقَفَّيۡنَا بِعِيسَى ٱبۡنِ مَرۡيَمَ وَءَاتَيۡنَٰهُ ٱلۡإِنجِيلَۖ وَجَعَلۡنَا فِي قُلُوبِ ٱلَّذِينَ ٱتَّبَعُوهُ رَأۡفَةٗ وَرَحۡمَةٗۚ وَرَهۡبَانِيَّةً ٱبۡتَدَعُوهَا مَا كَتَبۡنَٰهَا عَلَيۡهِمۡ إِلَّا ٱبۡتِغَآءَ رِضۡوَٰنِ ٱللَّهِ فَمَا رَعَوۡهَا حَقَّ رِعَايَتِهَاۖ فَـَٔاتَيۡنَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مِنۡهُمۡ أَجۡرَهُمۡۖ وَكَثِيرٞ مِّنۡهُمۡ فَٰسِقُونَ
pinnīṭ avaruṭe pinnilāyi nāṁ nam'muṭe dūtanmāre tuṭarnnayaccu. maryaminṟe makan īsāyeyuṁ nāṁ tuṭarnnayaccu. addēhattin nāṁ injīl nalkukayuṁ ceytu. addēhatte pinpaṟṟiyavaruṭe hr̥dayaṅṅaḷil nāṁ kr̥payuṁ karuṇayuṁ uṇṭākki. san'yāsajīvitatte avar svayaṁ pututāyi nirmiccu. allāhuvinṟe prīti tēṭēṇṭatin (vēṇṭi avaratu ceytu) ennallāte, nāṁ avarkkat niyamamākkiyiṭṭuṇṭāyirunnilla. enniṭṭ avarat pālikkēṇṭa muṟaprakāraṁ pāliccatumilla. appēāḷ avaruṭe kūṭṭattil ninn viśvasiccavarkk avaruṭe pratiphalaṁ nāṁ nalki. avaril adhikapēruṁ durmārgikaḷākunnu
Surah Al-Hadid, Verse 27
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَءَامِنُواْ بِرَسُولِهِۦ يُؤۡتِكُمۡ كِفۡلَيۡنِ مِن رَّحۡمَتِهِۦ وَيَجۡعَل لَّكُمۡ نُورٗا تَمۡشُونَ بِهِۦ وَيَغۡفِرۡ لَكُمۡۚ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
satyaviśvāsikaḷē, niṅṅaḷ allāhuve sūkṣikkukayuṁ avanṟe dūtanil viśvasikkukayuṁ ceyyuka. ennāl avanṟe kāruṇyattil ninnu raṇṭ ōhari avan niṅṅaḷkku nalkunnatāṇ. oru prakāśaṁ avan niṅṅaḷkk ērpeṭuttittarikayuṁ ceyyuṁ. atukeāṇṭ niṅṅaḷkk (śariyāya pātayilūṭe) naṭannu pēākāṁ. niṅṅaḷkkavan peāṟuttutarikayuṁ ceyyuṁ. allāhu vaḷareyadhikaṁ peāṟukkunnavanuṁ karuṇānidhiyumāṇ
Surah Al-Hadid, Verse 28
لِّئَلَّا يَعۡلَمَ أَهۡلُ ٱلۡكِتَٰبِ أَلَّا يَقۡدِرُونَ عَلَىٰ شَيۡءٖ مِّن فَضۡلِ ٱللَّهِ وَأَنَّ ٱلۡفَضۡلَ بِيَدِ ٱللَّهِ يُؤۡتِيهِ مَن يَشَآءُۚ وَٱللَّهُ ذُو ٱلۡفَضۡلِ ٱلۡعَظِيمِ
allāhuvinṟe anugrahattil ninn yāteānnuṁ adhīnappeṭuttuvān taṅṅaḷkk kaḻivillennuṁ tīrccayāyuṁ anugrahaṁ allāhuvinṟe kayyilāṇennuṁ at avan uddēśikkunnavarkk avan nalkumennuṁ vēdakkār aṟiyān vēṇṭiyāṇ it. allāhu mahattāya anugrahamuḷḷavanākunnu
Surah Al-Hadid, Verse 29