Surah Al-Haaqqa - Malayalam Translation by Cheriyamundam Abdul Hameed And Kunhi Mohammed Parappoor
ٱلۡحَآقَّةُ
ā yathārt'tha sambhavaṁ
Surah Al-Haaqqa, Verse 1
مَا ٱلۡحَآقَّةُ
entāṇ ā yathārt'tha sambhavaṁ
Surah Al-Haaqqa, Verse 2
وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلۡحَآقَّةُ
ā yathārt'tha sambhavaṁ entāṇenn ninakkentaṟiyāṁ
Surah Al-Haaqqa, Verse 3
كَذَّبَتۡ ثَمُودُ وَعَادُۢ بِٱلۡقَارِعَةِ
thamūd samudāyavuṁ ād samudāyavuṁ ā bhayaṅkara sambhavatte niṣēdhiccu kaḷaññu
Surah Al-Haaqqa, Verse 4
فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهۡلِكُواْ بِٱلطَّاغِيَةِ
ennāl thamūd samudāyaṁ atyantaṁ bhīkaramāya oru śikṣa keāṇṭ naśippikkappeṭṭu
Surah Al-Haaqqa, Verse 5
وَأَمَّا عَادٞ فَأُهۡلِكُواْ بِرِيحٖ صَرۡصَرٍ عَاتِيَةٖ
ennāl ād samudāyaṁ, āññu vīśunna atyugramāya kāṟṟ keāṇṭ naśippikkappeṭṭu
Surah Al-Haaqqa, Verse 6
سَخَّرَهَا عَلَيۡهِمۡ سَبۡعَ لَيَالٖ وَثَمَٰنِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومٗاۖ فَتَرَى ٱلۡقَوۡمَ فِيهَا صَرۡعَىٰ كَأَنَّهُمۡ أَعۡجَازُ نَخۡلٍ خَاوِيَةٖ
tuṭarccayāya ēḻu rātriyuṁ eṭṭu pakaluṁ at (kāṟṟ) avaruṭe nērkk avan tiriccuviṭṭu. appēāḷ kaṭapuḻaki vīṇa īntappanattaṭikaḷ pēāle ā kāṟṟil janaṅṅaḷ vīṇukiṭakkunnatāyi ninakk kāṇāṁ
Surah Al-Haaqqa, Verse 7
فَهَلۡ تَرَىٰ لَهُم مِّنۢ بَاقِيَةٖ
ini avaruṭetāyi avaśēṣikkunna vallatuṁ nī kāṇunnuṇṭēā
Surah Al-Haaqqa, Verse 8
وَجَآءَ فِرۡعَوۡنُ وَمَن قَبۡلَهُۥ وَٱلۡمُؤۡتَفِكَٰتُ بِٱلۡخَاطِئَةِ
phir'aunuṁ, avanṟe mumpuḷḷavaruṁ kīḻmēl maṟiñña rājyaṅṅaḷuṁ (teṟṟāya pravarttanaṁ keāṇṭu vannu)
Surah Al-Haaqqa, Verse 9
فَعَصَوۡاْ رَسُولَ رَبِّهِمۡ فَأَخَذَهُمۡ أَخۡذَةٗ رَّابِيَةً
avar avaruṭe rakṣitāvinṟe dūtane dhikkarikkukayuṁ, appēāḷ avan avare śaktiyēṟiya oru piṭuttaṁ piṭikkukayuṁ ceytu
Surah Al-Haaqqa, Verse 10
إِنَّا لَمَّا طَغَا ٱلۡمَآءُ حَمَلۡنَٰكُمۡ فِي ٱلۡجَارِيَةِ
tīrccayāyuṁ nāṁ, veḷḷaṁ atirukaviñña samayatt niṅṅaḷe kappalil kayaṟṟi rakṣikkukayuṇṭāyi
Surah Al-Haaqqa, Verse 11
لِنَجۡعَلَهَا لَكُمۡ تَذۡكِرَةٗ وَتَعِيَهَآ أُذُنٞ وَٰعِيَةٞ
niṅṅaḷkk nāṁ ateāru smaraṇayākkuvānuṁ śrad'dhiccu manas'silākkunna kātukaḷ at śrad'dhiccu manas'silākkuvānuṁ vēṇṭi
Surah Al-Haaqqa, Verse 12
فَإِذَا نُفِخَ فِي ٱلصُّورِ نَفۡخَةٞ وَٰحِدَةٞ
kāhaḷattil oru ūtt ūtappeṭṭāl
Surah Al-Haaqqa, Verse 13
وَحُمِلَتِ ٱلۡأَرۡضُ وَٱلۡجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةٗ وَٰحِدَةٗ
bhūmiyuṁ parvvataṅṅaḷuṁ peākkiyeṭukkappeṭukayuṁ enniṭṭ ava raṇṭuṁ oru iṭiccu takarkkalin vidhēyamākkappeṭukayuṁ ceytāl
Surah Al-Haaqqa, Verse 14
فَيَوۡمَئِذٖ وَقَعَتِ ٱلۡوَاقِعَةُ
annē divasaṁ ā sambhavaṁ sambhavikkukayāyi
Surah Al-Haaqqa, Verse 15
وَٱنشَقَّتِ ٱلسَّمَآءُ فَهِيَ يَوۡمَئِذٖ وَاهِيَةٞ
ākāśaṁ peāṭṭippiḷarukayuṁ ceyyuṁ. ann at durbalamāyirikkuṁ
Surah Al-Haaqqa, Verse 16
وَٱلۡمَلَكُ عَلَىٰٓ أَرۡجَآئِهَاۚ وَيَحۡمِلُ عَرۡشَ رَبِّكَ فَوۡقَهُمۡ يَوۡمَئِذٖ ثَمَٰنِيَةٞ
malakkukaḷ atinṟe nānābhāgaṅṅaḷilumuṇṭāyirikkuṁ. ninṟe rakṣitāvinṟe sinhāsanatte avaruṭe mīte annu eṭṭukūṭṭar vahikkunnatāṇ
Surah Al-Haaqqa, Verse 17
يَوۡمَئِذٖ تُعۡرَضُونَ لَا تَخۡفَىٰ مِنكُمۡ خَافِيَةٞ
annē divasaṁ niṅṅaḷ pradarśippikkappeṭunnatāṇ. yāteāru maṟaññakāryavuṁ niṅṅaḷil ninn maṟaññu pēākunnatakalla
Surah Al-Haaqqa, Verse 18
فَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِيَمِينِهِۦ فَيَقُولُ هَآؤُمُ ٱقۡرَءُواْ كِتَٰبِيَهۡ
ennāl valatukaiyil tanṟe rēkha nalkappeṭṭavan paṟayuṁ: itā enṟe granthaṁ vāyiccunēākkū
Surah Al-Haaqqa, Verse 19
إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَٰقٍ حِسَابِيَهۡ
tīrccayāyuṁ ñān vicāriccirunnu. ñān enṟe vicāraṇaye nēriṭēṇṭi varumenn
Surah Al-Haaqqa, Verse 20
فَهُوَ فِي عِيشَةٖ رَّاضِيَةٖ
atināl avan tr̥ptikaramāya jīvitattilākunnu
Surah Al-Haaqqa, Verse 21
فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٖ
unnatamāya svargattil
Surah Al-Haaqqa, Verse 22
قُطُوفُهَا دَانِيَةٞ
avayile paḻaṅṅaḷ aṭuttu varunnavayākunnu
Surah Al-Haaqqa, Verse 23
كُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ هَنِيٓـَٔۢا بِمَآ أَسۡلَفۡتُمۡ فِي ٱلۡأَيَّامِ ٱلۡخَالِيَةِ
kaḻiññupēāya divasaṅṅaḷil niṅṅaḷ munkūṭṭi ceytatinṟe phalamāyi niṅṅaḷ ānandattēāṭe tinnukayuṁ kuṭikkukayuṁ ceytu keāḷḷuka. (enn avarēāṭ paṟayappeṭuṁ)
Surah Al-Haaqqa, Verse 24
وَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِشِمَالِهِۦ فَيَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي لَمۡ أُوتَ كِتَٰبِيَهۡ
ennāl iṭatu kayyil granthaṁ nalkappeṭṭavanākaṭṭe iprakāraṁ paṟayunnatāṇ. hā! enṟe granthaṁ enikk nalkappeṭātirunneṅkil
Surah Al-Haaqqa, Verse 25
وَلَمۡ أَدۡرِ مَا حِسَابِيَهۡ
enṟe vicāraṇa entāṇenn ñān aṟiyātirunneṅkil (etra nannāyirunnu)
Surah Al-Haaqqa, Verse 26
يَٰلَيۡتَهَا كَانَتِ ٱلۡقَاضِيَةَ
at (maraṇaṁ) ellāṁ avasānippikkunnatāyirunneṅkil (etra nannāyirunnu)
Surah Al-Haaqqa, Verse 27
مَآ أَغۡنَىٰ عَنِّي مَالِيَهۡۜ
enṟe dhanaṁ enikk prayēājanappeṭṭilla
Surah Al-Haaqqa, Verse 28
هَلَكَ عَنِّي سُلۡطَٰنِيَهۡ
enṟe adhikāraṁ ennil ninn naṣṭappeṭṭupēāyi
Surah Al-Haaqqa, Verse 29
خُذُوهُ فَغُلُّوهُ
(appēāḷ iprakāraṁ kalpanayuṇṭākuṁ:) niṅṅaḷ avane piṭicc bandhanattiliṭū
Surah Al-Haaqqa, Verse 30
ثُمَّ ٱلۡجَحِيمَ صَلُّوهُ
pinne avane niṅṅaḷ jvalikkunna narakattil pravēśippikkū
Surah Al-Haaqqa, Verse 31
ثُمَّ فِي سِلۡسِلَةٖ ذَرۡعُهَا سَبۡعُونَ ذِرَاعٗا فَٱسۡلُكُوهُ
pinne, eḻupat muḻaṁ nīḷamuḷḷa oru caṅṅalayil avane niṅṅaḷ pravēśippikkū
Surah Al-Haaqqa, Verse 32
إِنَّهُۥ كَانَ لَا يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ ٱلۡعَظِيمِ
tīrccayāyuṁ avan mahānāya allāhuvil viśvasiccirunnilla
Surah Al-Haaqqa, Verse 33
وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ
sādhuvin bhakṣaṇaṁ keāṭukkuvān avan prēātsāhippiccirunnumilla
Surah Al-Haaqqa, Verse 34
فَلَيۡسَ لَهُ ٱلۡيَوۡمَ هَٰهُنَا حَمِيمٞ
atināl inn iviṭe avann oru uṟṟabandhuvumilla
Surah Al-Haaqqa, Verse 35
وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنۡ غِسۡلِينٖ
durnīrukaḷ oliccu kūṭiyatil ninnallāte maṟṟu āhāravumilla
Surah Al-Haaqqa, Verse 36
لَّا يَأۡكُلُهُۥٓ إِلَّا ٱلۡخَٰطِـُٔونَ
teṟṟukārallāte atu bhakṣikkukayilla
Surah Al-Haaqqa, Verse 37
فَلَآ أُقۡسِمُ بِمَا تُبۡصِرُونَ
ennāl niṅṅaḷ kāṇunnavayekkeāṇṭ ñān satyaṁ ceyt paṟayunnu
Surah Al-Haaqqa, Verse 38
وَمَا لَا تُبۡصِرُونَ
niṅṅaḷ kāṇāttavayekkeāṇṭuṁ
Surah Al-Haaqqa, Verse 39
إِنَّهُۥ لَقَوۡلُ رَسُولٖ كَرِيمٖ
tīrccayāyuṁ it mān'yanāya oru dūtanṟe vākku tanneyākunnu
Surah Al-Haaqqa, Verse 40
وَمَا هُوَ بِقَوۡلِ شَاعِرٖۚ قَلِيلٗا مَّا تُؤۡمِنُونَ
iteāru kaviyuṭe vākkalla. vaḷare kuṟaccē niṅṅaḷ viśvasikkunnuḷḷū
Surah Al-Haaqqa, Verse 41
وَلَا بِقَوۡلِ كَاهِنٖۚ قَلِيلٗا مَّا تَذَكَّرُونَ
oru jyēātsyanṟe vākkumalla. vaḷarekkuṟaccē niṅṅaḷ ālēāciccu manas'silākkunnuḷḷū
Surah Al-Haaqqa, Verse 42
تَنزِيلٞ مِّن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
it lēākarakṣitāviṅkal ninn avatarippikkappeṭṭatākunnu
Surah Al-Haaqqa, Verse 43
وَلَوۡ تَقَوَّلَ عَلَيۡنَا بَعۡضَ ٱلۡأَقَاوِيلِ
nam'muṭe pēril addēhaṁ (pravācakan) valla vākkuṁ keṭṭiccamaccu paṟaññirunneṅkil
Surah Al-Haaqqa, Verse 44
لَأَخَذۡنَا مِنۡهُ بِٱلۡيَمِينِ
addēhatte nāṁ valatukai keāṇṭ piṭikūṭukayuṁ
Surah Al-Haaqqa, Verse 45
ثُمَّ لَقَطَعۡنَا مِنۡهُ ٱلۡوَتِينَ
enniṭṭ addēhattinṟe jīvanāḍi nāṁ muṟiccukaḷayukayuṁ ceyyumāyirunnu
Surah Al-Haaqqa, Verse 46
فَمَا مِنكُم مِّنۡ أَحَدٍ عَنۡهُ حَٰجِزِينَ
appēāḷ niṅṅaḷil ārkkuṁ addēhattil ninn (śikṣaye) taṭayānāvilla
Surah Al-Haaqqa, Verse 47
وَإِنَّهُۥ لَتَذۡكِرَةٞ لِّلۡمُتَّقِينَ
tīrccayāyuṁ it (khur'ān) bhayabhaktiyuḷḷavarkk oru ulbēādhanamākunnu
Surah Al-Haaqqa, Verse 48
وَإِنَّا لَنَعۡلَمُ أَنَّ مِنكُم مُّكَذِّبِينَ
tīrccayāyuṁ niṅṅaḷuṭe kūṭṭattil (itine) niṣēdhiccu taḷḷunnavaruṇṭenn namukkaṟiyāṁ
Surah Al-Haaqqa, Verse 49
وَإِنَّهُۥ لَحَسۡرَةٌ عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ
tīrccayāyuṁ it satyaniṣēdhikaḷkk khēdattin kāraṇavumākunnu
Surah Al-Haaqqa, Verse 50
وَإِنَّهُۥ لَحَقُّ ٱلۡيَقِينِ
tīrccayāyuṁ it dr̥ḍhamāya yāthārt'thyamākunnu
Surah Al-Haaqqa, Verse 51
فَسَبِّحۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلۡعَظِيمِ
atināl nī ninṟe mahānāya rakṣitāvinṟe nāmatte prakīrttikkuka
Surah Al-Haaqqa, Verse 52