Surah Nooh - Malayalam Translation by Cheriyamundam Abdul Hameed And Kunhi Mohammed Parappoor
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوۡمِهِۦٓ أَنۡ أَنذِرۡ قَوۡمَكَ مِن قَبۡلِ أَن يَأۡتِيَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ
tīrccayāyuṁ nūhine addēhattinṟe janatayilēkk nāṁ ayaccu. ninṟe janataykk vēdanayēṟiya śikṣa varunnatinṟe mump avarkk tākkīt nalkuka enn nirdēśiccu keāṇṭ
Surah Nooh, Verse 1
قَالَ يَٰقَوۡمِ إِنِّي لَكُمۡ نَذِيرٞ مُّبِينٌ
addēhaṁ paṟaññu: enṟe janaṅṅaḷe, tīrccayāyuṁ ñān niṅṅaḷkku vyaktamāya tākkītukāranākunnu
Surah Nooh, Verse 2
أَنِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ وَٱتَّقُوهُ وَأَطِيعُونِ
niṅṅaḷ allāhuve ārādhikkukayuṁ avane sūkṣikkukayuṁ enne anusarikkukayuṁ ceyyuvin
Surah Nooh, Verse 3
يَغۡفِرۡ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمۡ وَيُؤَخِّرۡكُمۡ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمًّىۚ إِنَّ أَجَلَ ٱللَّهِ إِذَا جَآءَ لَا يُؤَخَّرُۚ لَوۡ كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ
eṅkil avan niṅṅaḷkku niṅṅaḷuṭe pāpaṅṅaḷil cilat peāṟuttutarikayuṁ, nirṇayikkappeṭṭa oru avadhi vare niṅṅaḷe nīṭṭiyiṭukayuṁ ceyyunnatāṇ. tīrccayāyuṁ allāhuvinṟe avadhi vannāl at nīṭṭi keāṭukkappeṭukayilla. niṅṅaḷ aṟiññirunneṅkil
Surah Nooh, Verse 4
قَالَ رَبِّ إِنِّي دَعَوۡتُ قَوۡمِي لَيۡلٗا وَنَهَارٗا
addēhaṁ paṟaññu: enṟe rakṣitāvē, tīrccayāyuṁ enṟe janataye rāvuṁ pakaluṁ ñān viḷiccu
Surah Nooh, Verse 5
فَلَمۡ يَزِدۡهُمۡ دُعَآءِيٓ إِلَّا فِرَارٗا
enniṭṭ enṟe viḷi avaruṭe ōṭippēākk vard'dhippikkuka mātramē ceytuḷḷu
Surah Nooh, Verse 6
وَإِنِّي كُلَّمَا دَعَوۡتُهُمۡ لِتَغۡفِرَ لَهُمۡ جَعَلُوٓاْ أَصَٰبِعَهُمۡ فِيٓ ءَاذَانِهِمۡ وَٱسۡتَغۡشَوۡاْ ثِيَابَهُمۡ وَأَصَرُّواْ وَٱسۡتَكۡبَرُواْ ٱسۡتِكۡبَارٗا
tīrccayāyuṁ, nī avarkk peāṟuttukeāṭukkuvān vēṇṭi ñān avare viḷiccappēāḻeākkeyuṁ avar avaruṭe viralukaḷ kātukaḷil vekkukayuṁ, avaruṭe vastraṅṅaḷ mūṭipputakkukayuṁ, avar śaṭhiccu nilkkukayuṁ, kaṭutta ahaṅkāraṁ naṭikkukayumāṇ ceytat
Surah Nooh, Verse 7
ثُمَّ إِنِّي دَعَوۡتُهُمۡ جِهَارٗا
pinnīṭ avare ñān uṟakke viḷiccu
Surah Nooh, Verse 8
ثُمَّ إِنِّيٓ أَعۡلَنتُ لَهُمۡ وَأَسۡرَرۡتُ لَهُمۡ إِسۡرَارٗا
pinnīṭ ñān avarēāṭ parasyamāyuṁ vaḷare rahasyamāyuṁ prabēādhanaṁ naṭatti
Surah Nooh, Verse 9
فَقُلۡتُ ٱسۡتَغۡفِرُواْ رَبَّكُمۡ إِنَّهُۥ كَانَ غَفَّارٗا
aṅṅane ñān paṟaññu: niṅṅaḷ niṅṅaḷuṭe rakṣitāvinēāṭ pāpamēācanaṁ tēṭuka. tīrccayāyuṁ avan ēṟe peāṟukkunnavanākunnu
Surah Nooh, Verse 10
يُرۡسِلِ ٱلسَّمَآءَ عَلَيۡكُم مِّدۡرَارٗا
avan niṅṅaḷkk maḻa samr̥d'dhamāyi ayaccutaruṁ
Surah Nooh, Verse 11
وَيُمۡدِدۡكُم بِأَمۡوَٰلٖ وَبَنِينَ وَيَجۡعَل لَّكُمۡ جَنَّـٰتٖ وَيَجۡعَل لَّكُمۡ أَنۡهَٰرٗا
svattukkaḷuṁ santānaṅṅaḷuṁ keāṇṭ niṅṅaḷe avan pēāṣippikkukayuṁ, niṅṅaḷkkavan tēāṭṭaṅṅaḷ uṇṭākkittarikayuṁ niṅṅaḷkkavan aruvikaḷ uṇṭākkittarikayuṁ ceyyuṁ
Surah Nooh, Verse 12
مَّا لَكُمۡ لَا تَرۡجُونَ لِلَّهِ وَقَارٗا
niṅṅaḷkkentu paṟṟi? allāhuvin oru gāmbhīryavuṁ niṅṅaḷ pratīkṣikkunnilla
Surah Nooh, Verse 13
وَقَدۡ خَلَقَكُمۡ أَطۡوَارًا
niṅṅaḷe avan pala ghaṭṭaṅṅaḷilāyi sr̥ṣṭiccirikkukayāṇallēā
Surah Nooh, Verse 14
أَلَمۡ تَرَوۡاْ كَيۡفَ خَلَقَ ٱللَّهُ سَبۡعَ سَمَٰوَٰتٖ طِبَاقٗا
niṅṅaḷ kaṇṭillē; eṅṅaneyāṇ allāhu aṭukkukaḷāyiṭṭ ēḻ ākāśaṅṅaḷ sr̥ṣṭiccirikkunnat enn
Surah Nooh, Verse 15
وَجَعَلَ ٱلۡقَمَرَ فِيهِنَّ نُورٗا وَجَعَلَ ٱلشَّمۡسَ سِرَاجٗا
candrane aviṭe oru prakāśamākkiyirikkunnu.sūryane oru viḷakkumākkiyirikkunnu
Surah Nooh, Verse 16
وَٱللَّهُ أَنۢبَتَكُم مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ نَبَاتٗا
allāhu niṅṅaḷe bhūmiyil ninn oru muḷappikkal muḷappiccirikkunnu
Surah Nooh, Verse 17
ثُمَّ يُعِيدُكُمۡ فِيهَا وَيُخۡرِجُكُمۡ إِخۡرَاجٗا
pinne atil tanne niṅṅaḷe avan maṭakkukayuṁ niṅṅaḷe orikkal avan puṟattu keāṇṭ varikayuṁ ceyyunnatāṇ
Surah Nooh, Verse 18
وَٱللَّهُ جَعَلَ لَكُمُ ٱلۡأَرۡضَ بِسَاطٗا
allāhu niṅṅaḷkku vēṇṭi bhūmiye oru virippākkukayuṁ ceytirikkunnu
Surah Nooh, Verse 19
لِّتَسۡلُكُواْ مِنۡهَا سُبُلٗا فِجَاجٗا
atile vistāramuḷḷa pātakaḷil niṅṅaḷ pravēśikkuvān vēṇṭi
Surah Nooh, Verse 20
قَالَ نُوحٞ رَّبِّ إِنَّهُمۡ عَصَوۡنِي وَٱتَّبَعُواْ مَن لَّمۡ يَزِدۡهُ مَالُهُۥ وَوَلَدُهُۥٓ إِلَّا خَسَارٗا
nūh paṟaññu: enṟe rakṣitāvē, tīrccayāyuṁ ivar ennēāṭ anusaraṇakkēṭ kāṇikkukayuṁ oru vibhāgatte pintuṭarukayuṁ ceytirikkunnu; avarkk (pintuṭarappeṭṭa nētr̥vibhāgattin) svattuṁ santānavuṁ mūlaṁ (ātmīyavuṁ pāratrikavumāya) naṣṭaṁ kūṭuka mātramāṇuṇṭāyat
Surah Nooh, Verse 21
وَمَكَرُواْ مَكۡرٗا كُبَّارٗا
(puṟame) avar (nētākkaḷ) valiya kutantraṁ prayēāgikkukayuṁ ceytirikkunnu
Surah Nooh, Verse 22
وَقَالُواْ لَا تَذَرُنَّ ءَالِهَتَكُمۡ وَلَا تَذَرُنَّ وَدّٗا وَلَا سُوَاعٗا وَلَا يَغُوثَ وَيَعُوقَ وَنَسۡرٗا
avar paṟaññu: (janaṅṅaḷē,) niṅṅaḷ niṅṅaḷuṭe daivaṅṅaḷe upēkṣikkarut. vadd, suvā'a, yagūth, ya'ūkh, nasṟ ennivare niṅṅaḷ upēkṣikkarut
Surah Nooh, Verse 23
وَقَدۡ أَضَلُّواْ كَثِيرٗاۖ وَلَا تَزِدِ ٱلظَّـٰلِمِينَ إِلَّا ضَلَٰلٗا
aṅṅane avar vaḷareyadhikaṁ āḷukaḷe vaḻipiḻappiccu. (rakṣitāvē,) ā akramakārikaḷkk vaḻipiḻavallāte maṟṟeānnuṁ nī vard'dhippikkarutē
Surah Nooh, Verse 24
مِّمَّا خَطِيٓـَٰٔتِهِمۡ أُغۡرِقُواْ فَأُدۡخِلُواْ نَارٗا فَلَمۡ يَجِدُواْ لَهُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ أَنصَارٗا
avaruṭe pāpaṅṅaḷ nimittaṁ avar mukki naśippikkappeṭṭu. enniṭṭavar narakāgniyil pravēśippikkappeṭṭu. appēāḷ taṅṅaḷkk allāhuvinu puṟame sahāyikaḷāreyuṁ avar kaṇṭettiyilla
Surah Nooh, Verse 25
وَقَالَ نُوحٞ رَّبِّ لَا تَذَرۡ عَلَى ٱلۡأَرۡضِ مِنَ ٱلۡكَٰفِرِينَ دَيَّارًا
nūh paṟaññu.: enṟe rakṣitāvē, bhūmukhatt satyaniṣēdhikaḷil peṭṭa oru peraneyuṁ nī viṭṭēkkarutē
Surah Nooh, Verse 26
إِنَّكَ إِن تَذَرۡهُمۡ يُضِلُّواْ عِبَادَكَ وَلَا يَلِدُوٓاْ إِلَّا فَاجِرٗا كَفَّارٗا
tīrccayāyuṁ nī avare viṭṭēkkukayāṇeṅkil ninṟe dāsanmāre avar piḻappiccu kaḷayuṁ. durvr̥ttannuṁ satyaniṣēdhikkumallāte avar janmaṁ nalkukayumilla
Surah Nooh, Verse 27
رَّبِّ ٱغۡفِرۡ لِي وَلِوَٰلِدَيَّ وَلِمَن دَخَلَ بَيۡتِيَ مُؤۡمِنٗا وَلِلۡمُؤۡمِنِينَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتِۖ وَلَا تَزِدِ ٱلظَّـٰلِمِينَ إِلَّا تَبَارَۢا
enṟe rakṣitāvē, enṟe mātāpitākkaḷkkuṁ enṟe vīṭṭil viśvāsiyāyikkeāṇṭ pravēśiccavannuṁ satyaviśvāsikaḷkkuṁ satyaviśvāsinikaḷkkuṁ satyaviśvāsinikaḷkkuṁ nī peāṟuttutarēṇamē. akramakārikaḷkk nāśamallāteānnuṁ nī vard'dhippikkarutē
Surah Nooh, Verse 28