Surah Al-Fajr - Persian Translation by Mohammad Sadeqi Tehrani
وَٱلۡفَجۡرِ
سوگند به سپیده‌دم؛
Surah Al-Fajr, Verse 1
وَلَيَالٍ عَشۡرٖ
و به شب‌هایی ده‌گانه (مانند ده شب اول ذیحجه)؛
Surah Al-Fajr, Verse 2
وَٱلشَّفۡعِ وَٱلۡوَتۡرِ
و به جفت و تاق [:آفریدگان و آفریدگار، همانند و بی‌مانند]
Surah Al-Fajr, Verse 3
وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَسۡرِ
و به شب، هنگامی که سیر می‌کند
Surah Al-Fajr, Verse 4
هَلۡ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٞ لِّذِي حِجۡرٍ
آیا در این، برای خردمندی خویشتن‌دار (نیاز به) سوگندی است؟
Surah Al-Fajr, Verse 5
أَلَمۡ تَرَ كَيۡفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ
مگر ندیدی که پروردگارت با عادیان (نخستین) چه کرد؟
Surah Al-Fajr, Verse 6
إِرَمَ ذَاتِ ٱلۡعِمَادِ
(با) عمارات ستون‌دار اِرَم
Surah Al-Fajr, Verse 7
ٱلَّتِي لَمۡ يُخۡلَقۡ مِثۡلُهَا فِي ٱلۡبِلَٰدِ
آن که مانندش در شهرها ساخته نشده؟
Surah Al-Fajr, Verse 8
وَثَمُودَ ٱلَّذِينَ جَابُواْ ٱلصَّخۡرَ بِٱلۡوَادِ
و (با) ثمودیان، همانان که در گودی، تخته‌سنگ‌ها را بریدند؟
Surah Al-Fajr, Verse 9
وَفِرۡعَوۡنَ ذِي ٱلۡأَوۡتَادِ
و (با) فرعون، صاحب (خرگاه‌ها و کاخ‌ها و) میخ‌های بلند
Surah Al-Fajr, Verse 10
ٱلَّذِينَ طَغَوۡاْ فِي ٱلۡبِلَٰدِ
همانان که در شهرها به طغیان سر برافراشتند
Surah Al-Fajr, Verse 11
فَأَكۡثَرُواْ فِيهَا ٱلۡفَسَادَ
پس در آنها بسی فساد کردند
Surah Al-Fajr, Verse 12
فَصَبَّ عَلَيۡهِمۡ رَبُّكَ سَوۡطَ عَذَابٍ
پس پروردگارت بر (سروسامان)شان تازیانه‌ی عذابی فرو نواخت
Surah Al-Fajr, Verse 13
إِنَّ رَبَّكَ لَبِٱلۡمِرۡصَادِ
بی‌گمان پروردگارت بی‌امان در کمین (آنان) است
Surah Al-Fajr, Verse 14
فَأَمَّا ٱلۡإِنسَٰنُ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ فَأَكۡرَمَهُۥ وَنَعَّمَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَكۡرَمَنِ
پس اما انسان، هنگامی که پروردگارش وی را بیازماید و گرامیش بدارد، و نعمت به او دهد، گوید: «پروردگارم مرا گرامی داشته است.»
Surah Al-Fajr, Verse 15
وَأَمَّآ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيۡهِ رِزۡقَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَهَٰنَنِ
و اما هنگامی که بیازمایدش، پس روزی‌اش را بر او تنگ گرداند، گوید: «پروردگارم به من اهانت کرده است.»
Surah Al-Fajr, Verse 16
كَلَّاۖ بَل لَّا تُكۡرِمُونَ ٱلۡيَتِيمَ
هرگز نه (چنین و نه چنان است)! بلکه یتیم را گرامی نمی‌دارید؛
Surah Al-Fajr, Verse 17
وَلَا تَحَـٰٓضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ
و بر خوراک (دادن به) بینوا (همدیگر را) برنمی‌انگیزید؛
Surah Al-Fajr, Verse 18
وَتَأۡكُلُونَ ٱلتُّرَاثَ أَكۡلٗا لَّمّٗا
و میراث را چپاول‌گرانه می‌خورید؛
Surah Al-Fajr, Verse 19
وَتُحِبُّونَ ٱلۡمَالَ حُبّٗا جَمّٗا
و مال را دوست می‌دارید، دوست‌داشتنی بسیار
Surah Al-Fajr, Verse 20
كَلَّآۖ إِذَا دُكَّتِ ٱلۡأَرۡضُ دَكّٗا دَكّٗا
هرگز (نه چنان است)! آن‌گاه که زمین، در هم کوبیده شود کوبیده شدنی،
Surah Al-Fajr, Verse 21
وَجَآءَ رَبُّكَ وَٱلۡمَلَكُ صَفّٗا صَفّٗا
و پروردگارت با فرشتگان (کارگزار) صف‌اندرصف آیند،
Surah Al-Fajr, Verse 22
وَجِاْيٓءَ يَوۡمَئِذِۭ بِجَهَنَّمَۚ يَوۡمَئِذٖ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ وَأَنَّىٰ لَهُ ٱلذِّكۡرَىٰ
و جهنم در آن هنگام (هنگامه) آورده شود، آن روز است که انسان (حق را) به خوبی یاد آورد. و کجا و کی برایش جای یادواره است؟
Surah Al-Fajr, Verse 23
يَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي قَدَّمۡتُ لِحَيَاتِي
گوید: «کاش برای زندگانی (اصلی) خود (چیزی) پیش فرستاده بودم.»
Surah Al-Fajr, Verse 24
فَيَوۡمَئِذٖ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهُۥٓ أَحَدٞ
پس در این هنگام (و هنگامه) هیچ کس همچون عذاب کردن او، عذاب نکند
Surah Al-Fajr, Verse 25
وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُۥٓ أَحَدٞ
و هیچ‌کس (هم) چون در بند کشیدن او، در بند نکشد
Surah Al-Fajr, Verse 26
يَـٰٓأَيَّتُهَا ٱلنَّفۡسُ ٱلۡمُطۡمَئِنَّةُ
هان ای نفس مطمئنه[:آرمیده]
Surah Al-Fajr, Verse 27
ٱرۡجِعِيٓ إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةٗ مَّرۡضِيَّةٗ
خشنود (از خدا) و خوشایند سوی پروردگارت باز گرد
Surah Al-Fajr, Verse 28
فَٱدۡخُلِي فِي عِبَٰدِي
پس در میان بندگان ویژه‌‌ام در آی،
Surah Al-Fajr, Verse 29
وَٱدۡخُلِي جَنَّتِي
و در بهشت ویژه‌‌ام داخل شو
Surah Al-Fajr, Verse 30