Surah Al-Fajr - Persian Translation by Sayyed Jalaloddin Mojtabavi
وَٱلۡفَجۡرِ
سوگند به سپيده‌دم- هر بامداد يا بامداد دهم ذو الحجه
Surah Al-Fajr, Verse 1
وَلَيَالٍ عَشۡرٖ
و به شبهاى ده‌گانه
Surah Al-Fajr, Verse 2
وَٱلشَّفۡعِ وَٱلۡوَتۡرِ
و به جفت و طاق
Surah Al-Fajr, Verse 3
وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَسۡرِ
و به شب چون برود
Surah Al-Fajr, Verse 4
هَلۡ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٞ لِّذِي حِجۡرٍ
آيا در آن- كه ياد شد- براى خردمند سوگندى [بسنده] هست؟
Surah Al-Fajr, Verse 5
أَلَمۡ تَرَ كَيۡفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ
آيا نديده‌اى كه پروردگارت با عاد- قوم هود- چه كرد؟
Surah Al-Fajr, Verse 6
إِرَمَ ذَاتِ ٱلۡعِمَادِ
[با] ارم كه داراى ستونها- يا كاخهاى بلند- بود؟
Surah Al-Fajr, Verse 7
ٱلَّتِي لَمۡ يُخۡلَقۡ مِثۡلُهَا فِي ٱلۡبِلَٰدِ
كه مانند آن در شهرها آفريده نشده بود
Surah Al-Fajr, Verse 8
وَثَمُودَ ٱلَّذِينَ جَابُواْ ٱلصَّخۡرَ بِٱلۡوَادِ
و [با] ثمود- قوم صالح-، آنان كه در آن وادى- ميان عمّان و حَضْرَمُوت- سنگ مى‌بريدند- براى ساختمانهاشان
Surah Al-Fajr, Verse 9
وَفِرۡعَوۡنَ ذِي ٱلۡأَوۡتَادِ
و [با] فرعون داراى ميخها- كه به چهار ميخ مى‌كشيد و شكنجه مى‌كرد
Surah Al-Fajr, Verse 10
ٱلَّذِينَ طَغَوۡاْ فِي ٱلۡبِلَٰدِ
آنان كه در شهرها سركشى كردند و از حد درگذشتند
Surah Al-Fajr, Verse 11
فَأَكۡثَرُواْ فِيهَا ٱلۡفَسَادَ
و در آنها بسى تباهى كردند
Surah Al-Fajr, Verse 12
فَصَبَّ عَلَيۡهِمۡ رَبُّكَ سَوۡطَ عَذَابٍ
پس پروردگار تو تازيانه عذاب را بر آنها فرو ريخت
Surah Al-Fajr, Verse 13
إِنَّ رَبَّكَ لَبِٱلۡمِرۡصَادِ
هر آينه پروردگارت در كمينگاه است
Surah Al-Fajr, Verse 14
فَأَمَّا ٱلۡإِنسَٰنُ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ فَأَكۡرَمَهُۥ وَنَعَّمَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَكۡرَمَنِ
اما آدمى را چون پروردگارش بيازمايد و او را گرامى دارد و نعمتش دهد، گويد: پروردگارم مرا گرامى داشت- چون شايسته اين گراميداشت بودم
Surah Al-Fajr, Verse 15
وَأَمَّآ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيۡهِ رِزۡقَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَهَٰنَنِ
و اما چون او را بيازمايد و روزى‌اش را بر او تنگ سازد، گويد: پروردگارم مرا خوار و زبون كرد- به سبب اين ابتلا
Surah Al-Fajr, Verse 16
كَلَّاۖ بَل لَّا تُكۡرِمُونَ ٱلۡيَتِيمَ
نه چنان است- نه آن كرامت است و نه اين اهانت-، بلكه يتيم را گرامى نمى‌داريد- او را از ارثش محروم مى‌كنيد و مالش را مى‌خوريد
Surah Al-Fajr, Verse 17
وَلَا تَحَـٰٓضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ
و يكديگر را بر طعام‌دادن بينوا برنمى‌انگيزيد
Surah Al-Fajr, Verse 18
وَتَأۡكُلُونَ ٱلتُّرَاثَ أَكۡلٗا لَّمّٗا
و ميراث- ميراث خود و يتيم- را مى‌خوريد خوردنى پُر و يكجا- بتمامى يا حلال و حرام را با هم
Surah Al-Fajr, Verse 19
وَتُحِبُّونَ ٱلۡمَالَ حُبّٗا جَمّٗا
و مال را دوست مى‌داريد دوست‌داشتنى تمام و بسيار
Surah Al-Fajr, Verse 20
كَلَّآۖ إِذَا دُكَّتِ ٱلۡأَرۡضُ دَكّٗا دَكّٗا
حقّا كه چون زمين سخت در هم شكسته و كوبيده شود
Surah Al-Fajr, Verse 21
وَجَآءَ رَبُّكَ وَٱلۡمَلَكُ صَفّٗا صَفّٗا
و [فرمان] پروردگارت بيايد، و فرشتگان صف به صف بيايند
Surah Al-Fajr, Verse 22
وَجِاْيٓءَ يَوۡمَئِذِۭ بِجَهَنَّمَۚ يَوۡمَئِذٖ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ وَأَنَّىٰ لَهُ ٱلذِّكۡرَىٰ
و در آن روز دوزخ آورده شود- هويدا گردد- در آن روز آدمى به ياد آرد- و به خود آيد-، و به يادآوردن كجا او را سود دهد؟
Surah Al-Fajr, Verse 23
يَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي قَدَّمۡتُ لِحَيَاتِي
گويد: اى كاش براى زندگانى‌ام [كار نيك] پيش مى‌فرستادم
Surah Al-Fajr, Verse 24
فَيَوۡمَئِذٖ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهُۥٓ أَحَدٞ
پس در آن روز، هيچ كس به [مانند] عذاب او
Surah Al-Fajr, Verse 25
وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُۥٓ أَحَدٞ
و هيچ كس به [مانند] بندكشيدن او به بند نكشد
Surah Al-Fajr, Verse 26
يَـٰٓأَيَّتُهَا ٱلنَّفۡسُ ٱلۡمُطۡمَئِنَّةُ
اى جان آرام- آرامش و اطمينان يافته-،
Surah Al-Fajr, Verse 27
ٱرۡجِعِيٓ إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةٗ مَّرۡضِيَّةٗ
به سوى پروردگارت بازگرد، تو از او خشنود و او از تو خشنود
Surah Al-Fajr, Verse 28
فَٱدۡخُلِي فِي عِبَٰدِي
پس در ميان بندگان [ويژه] من درآى
Surah Al-Fajr, Verse 29
وَٱدۡخُلِي جَنَّتِي
و در بهشت [ويژه] من درآى
Surah Al-Fajr, Verse 30