Surah Al-Anbiya - Sinhala Translation by Naseem Ismail And Masoor Maulana, Kaleel
ٱقۡتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمۡ وَهُمۡ فِي غَفۡلَةٖ مُّعۡرِضُونَ
minisunta ovunge prasna gananaya kirime (dinaya) langa veminma ætteya. ehet ovun nam, eya pratiksepa kara, kisi dukak næti aya vasayenma sitinnaha
Surah Al-Anbiya, Verse 1
مَا يَأۡتِيهِم مِّن ذِكۡرٖ مِّن رَّبِّهِم مُّحۡدَثٍ إِلَّا ٱسۡتَمَعُوهُ وَهُمۡ يَلۡعَبُونَ
tamange deviyange sannidhanayen alutin yamkisi honda ovadanak pæminena sæma vitama eya ovun (visvasa nokara samaccal kara), sellam karaminma savan dunha
Surah Al-Anbiya, Verse 2
لَاهِيَةٗ قُلُوبُهُمۡۗ وَأَسَرُّواْ ٱلنَّجۡوَى ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ هَلۡ هَٰذَآ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُكُمۡۖ أَفَتَأۡتُونَ ٱلسِّحۡرَ وَأَنتُمۡ تُبۡصِرُونَ
ovunge hrdayan (satyaya) sitannema næta. tavada mevæni aparadhakarayin (apage dutaya gæna) “mohu oba væni miniseku misa, vena kimekda? oba bala sitiyadima (ohuge) suniyamehi (pætalennata) pæminennehuda?”yi taman tula rahasin kata kara gannaha
Surah Al-Anbiya, Verse 3
قَالَ رَبِّي يَعۡلَمُ ٱلۡقَوۡلَ فِي ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِۖ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ
“ahashi ho bhumiyehi ho (rahasinda, prasiddhiyeda æti) siyalu vadan mage deviyan hondin danneya yayi (genahæra dakvana men nabivaraya veta) ohu kiveya. (mandayat) ohu (siyalla) savan denneku vasayen ha hondin danneku vasayenda sitinneya
Surah Al-Anbiya, Verse 4
بَلۡ قَالُوٓاْ أَضۡغَٰثُ أَحۡلَٰمِۭ بَلِ ٱفۡتَرَىٰهُ بَلۡ هُوَ شَاعِرٞ فَلۡيَأۡتِنَا بِـَٔايَةٖ كَمَآ أُرۡسِلَ ٱلۡأَوَّلُونَ
(apage ayavan gæna) “meva visiri æti situvili noveda! ohuma meva boruvata manakkalpita kara gatteya. ohu kivindiyeki. (tama kavi nirmanaya kirime saktiyen nirmanaya kala vadanya meva” yayi pavasana atara) “pera kalayedi pæmini dutayin (gena a dæya) men, mohuda (api kæmati andamata) ek sadhakayak apa veta gena a yutuya” yayida pavasannaha
Surah Al-Anbiya, Verse 5
مَآ ءَامَنَتۡ قَبۡلَهُم مِّن قَرۡيَةٍ أَهۡلَكۡنَٰهَآۖ أَفَهُمۡ يُؤۡمِنُونَ
movunta pera api vinasa kara dæmu ratavæsiyangen kisivekut (sadhakayan dutu pasu) visvasa kale næta. (ese tibiyadi) movunda visvasa karannata yanne
Surah Al-Anbiya, Verse 6
وَمَآ أَرۡسَلۡنَا قَبۡلَكَ إِلَّا رِجَالٗا نُّوحِيٓ إِلَيۡهِمۡۖ فَسۡـَٔلُوٓاْ أَهۡلَ ٱلذِّكۡرِ إِن كُنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ
(nabiye!) obata perat (oba væni) piriminma misa api, apage dutayin vasayen yævve næta. (obata dænum dena andamatama apage niyogayan) ovunta vahi (magin) dænum dunnemu. ebævin (movunta oba mese pavasanu: “meya) oba nodanne nam, pera tikhena dharmaya himi ayagenvat vimasa dæna ganu”
Surah Al-Anbiya, Verse 7
وَمَا جَعَلۡنَٰهُمۡ جَسَدٗا لَّا يَأۡكُلُونَ ٱلطَّعَامَ وَمَا كَانُواْ خَٰلِدِينَ
tavada ovunta api kisima aharayak anubhava nokarannata hæki sarirayak laba dunne næta. tavada ovun (bhumiyehi) sæmada jivat vannan vasayen sthiravatva sitiyeda næta
Surah Al-Anbiya, Verse 8
ثُمَّ صَدَقۡنَٰهُمُ ٱلۡوَعۡدَ فَأَنجَيۡنَٰهُمۡ وَمَن نَّشَآءُ وَأَهۡلَكۡنَا ٱلۡمُسۡرِفِينَ
pasuva (ovunva bera ganna bavata api) ovunta dun poronduva satyaya kirima pinisa, ovunvada api kæmati vu (anit) ayavada beragena, simava ikmavu ayava api vinasa kara dæmuvemu
Surah Al-Anbiya, Verse 9
لَقَدۡ أَنزَلۡنَآ إِلَيۡكُمۡ كِتَٰبٗا فِيهِ ذِكۡرُكُمۡۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ
obata (pramanavat) honda ovadan æti dharmayama niyata vasayenma api obata pahala kara ættemu. (min pasuva ho) oba dæna gata yutu noveda
Surah Al-Anbiya, Verse 10
وَكَمۡ قَصَمۡنَا مِن قَرۡيَةٖ كَانَتۡ ظَالِمَةٗ وَأَنشَأۡنَا بَعۡدَهَا قَوۡمًا ءَاخَرِينَ
aparadhakarayin vasaya kala kopamanado rataval api vinasa kara, sunu visunu kara dæmuvemu. ovungen pasu (e sthanayanhi) venat janatavan utpadanaya kalemu
Surah Al-Anbiya, Verse 11
فَلَمَّآ أَحَسُّواْ بَأۡسَنَآ إِذَا هُم مِّنۡهَا يَرۡكُضُونَ
ovunda danduvame sabdaya æsu sænin (tamange rata gama athæra dama) duvannata patan gatha
Surah Al-Anbiya, Verse 12
لَا تَرۡكُضُواْ وَٱرۡجِعُوٓاْ إِلَىٰ مَآ أُتۡرِفۡتُمۡ فِيهِ وَمَسَٰكِنِكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تُسۡـَٔلُونَ
(e atara api ovunta) “oba noduvanu. oba itamat adambarava (sæpa sampat vindimin) vasaya kala obage nives valatama oba apasu yanu. ehi obata hondin satkara karanu læbiya hækiya!” (yayi pævasuvemu)
Surah Al-Anbiya, Verse 13
قَالُواْ يَٰوَيۡلَنَآ إِنَّا كُنَّا ظَٰلِمِينَ
eyata ovun “apage vinasayayi! niyata vasayenma api simava ikmavu (papatarayan bavata) pat vuvemu” yayi kægæsuha
Surah Al-Anbiya, Verse 14
فَمَا زَالَت تِّلۡكَ دَعۡوَىٰهُمۡ حَتَّىٰ جَعَلۡنَٰهُمۡ حَصِيدًا خَٰمِدِينَ
ovunge ema kægæsima kapa ganu læbu kumburak men (ovunva vinasa kara dama) noselavana se vadi karavana turu dirgha vanu æta
Surah Al-Anbiya, Verse 15
وَمَا خَلَقۡنَا ٱلسَّمَآءَ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا لَٰعِبِينَ
ahasda, bhumiyada, eva atara æti dæyada (puhu) sellamak sa`daha api nirmanaya kale næta
Surah Al-Anbiya, Verse 16
لَوۡ أَرَدۡنَآ أَن نَّتَّخِذَ لَهۡوٗا لَّٱتَّخَذۡنَٰهُ مِن لَّدُنَّآ إِن كُنَّا فَٰعِلِينَ
api (puhu) sellakkarayeku vasayen sita (sellam kala yutuya yayi) api adahas kara sitiye nam, apa veta æti (apata sudusu) dæya api gena ættemu
Surah Al-Anbiya, Verse 17
بَلۡ نَقۡذِفُ بِٱلۡحَقِّ عَلَى ٱلۡبَٰطِلِ فَيَدۡمَغُهُۥ فَإِذَا هُوَ زَاهِقٞۚ وَلَكُمُ ٱلۡوَيۡلُ مِمَّا تَصِفُونَ
ese nova! satyaya asatyaya mata visi karannemu. eya, (eyage hisa) kada binda damanneya. pasuva eya vinasa vi yanneya. (mese deviyan gæna ohuta bharyayavan æta yayida, daruvan æta yayida) oba pævasime hetuven obata vinasayayi
Surah Al-Anbiya, Verse 18
وَلَهُۥ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ وَمَنۡ عِندَهُۥ لَا يَسۡتَكۡبِرُونَ عَنۡ عِبَادَتِهِۦ وَلَا يَسۡتَحۡسِرُونَ
ahashida, bhumiyehida æti siyalla ohuta ayat dæyayi! ohuge sannidhanayehi sitiya hæki (malayikavarun vuvada kam næta, ovunda ohuge vahalunya!) ovun ohuva nonæmada adambara bas edadannata ho kammæli ho novannaha
Surah Al-Anbiya, Verse 19
يُسَبِّحُونَ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ لَا يَفۡتُرُونَ
ovun ratriya dahavala nobala (sæma velavanhidima) ohuva suvi suddha kara, prasamsa karaminma sitinnaha
Surah Al-Anbiya, Verse 20
أَمِ ٱتَّخَذُوٓاْ ءَالِهَةٗ مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ هُمۡ يُنشِرُونَ
bhumiyehi æti dæya, movun devivarun vasayen æra gannehu noveda! eva (maranayata pat vuvanta) pana dennehuda
Surah Al-Anbiya, Verse 21
لَوۡ كَانَ فِيهِمَآ ءَالِهَةٌ إِلَّا ٱللَّهُ لَفَسَدَتَاۚ فَسُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ رَبِّ ٱلۡعَرۡشِ عَمَّا يَصِفُونَ
ahashida, bhumiyehida allah hæra, venat devivarun sitiyehu nam, e dekama (bheda binna vi) vinasa vi yannata ida tibuni. arshi adhipati vana allah, ovun varnana karana (mevæni) gatigunayangen itamat parisuddhavantayeki
Surah Al-Anbiya, Verse 22
لَا يُسۡـَٔلُ عَمَّا يَفۡعَلُ وَهُمۡ يُسۡـَٔلُونَ
ohu karana dæya gæna (æyi kale? kumak nisa kalehidæyi?) kisivekutat ohugen prasna kala nohækiya. (etaram nidahas, nivahal, balasampannayeki). ehet ohu nam, siyallanvama (ovunge kriyakarakam gæna) prasna kala hækkeki
Surah Al-Anbiya, Verse 23
أَمِ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِهِۦٓ ءَالِهَةٗۖ قُلۡ هَاتُواْ بُرۡهَٰنَكُمۡۖ هَٰذَا ذِكۡرُ مَن مَّعِيَ وَذِكۡرُ مَن قَبۡلِيۚ بَلۡ أَكۡثَرُهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ ٱلۡحَقَّۖ فَهُم مُّعۡرِضُونَ
(nabiye!) movun allah novana dæya devivarun vasayen gena ættehuda? (ese nam, ovunta) “ma samaga sitinnangen dharmayada, mata pera sitiyavunge dharmayanda (enam kuran, injil, tavrat) menna me ætteya. (allah novana dæya næmadimata) obage saksin oba gena enu” yayi kiyanu. ehet ovungen vædi deneku satyaya nodæna pratisepa karannaha
Surah Al-Anbiya, Verse 24
وَمَآ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِكَ مِن رَّسُولٍ إِلَّا نُوحِيٓ إِلَيۡهِ أَنَّهُۥ لَآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنَا۠ فَٱعۡبُدُونِ
obata pera api yævu dutayinta “niyata vasayenma mava misa, vena deviyeku næta. ebævin mavama oba namadinu” yayi api vahi dænum nodi næta
Surah Al-Anbiya, Verse 25
وَقَالُواْ ٱتَّخَذَ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَلَدٗاۗ سُبۡحَٰنَهُۥۚ بَلۡ عِبَادٞ مُّكۡرَمُونَ
(ese tibiyadi) movun rahman (malayikavarunva tamanta gæhænu) daruvan vasayen æra gatteya yayi pavasannaha. ohu nam, itamat parisuddhavantayeki. (malayikavarun ohuge daruvan) nova; (ovun ohuge) gauravaniya vahalunya
Surah Al-Anbiya, Verse 26
لَا يَسۡبِقُونَهُۥ بِٱلۡقَوۡلِ وَهُم بِأَمۡرِهِۦ يَعۡمَلُونَ
(ohuge sannidhanayehi) movun kisima vacanayak ho viruddhava kata nokarannaha. ohu kala niyogayan movun itu karaminma sitinnaha
Surah Al-Anbiya, Verse 27
يَعۡلَمُ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَمَا خَلۡفَهُمۡ وَلَا يَشۡفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ٱرۡتَضَىٰ وَهُم مِّنۡ خَشۡيَتِهِۦ مُشۡفِقُونَ
ovun idiriye æti dæyada, pasupasin æti dæyada ohu hondin danneya. ohu kæmati ayata misa, vena kisivekutat movun mædihatva kata nokarannaha. ohuta biyen vevlaminma sitinnaha
Surah Al-Anbiya, Verse 28
۞وَمَن يَقُلۡ مِنۡهُمۡ إِنِّيٓ إِلَٰهٞ مِّن دُونِهِۦ فَذَٰلِكَ نَجۡزِيهِ جَهَنَّمَۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلظَّـٰلِمِينَ
ovungen kisivekut “allah hæra, niyata vasayenma mamat ek deviyeki” yayi pævasuvahot ohuta nirayama api phalavipaka bavata dennemu. aparadhakaruvanta (ovun kavurun vuvada) me andamatama api phalavipaka dennemu
Surah Al-Anbiya, Verse 29
أَوَلَمۡ يَرَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَنَّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ كَانَتَا رَتۡقٗا فَفَتَقۡنَٰهُمَاۖ وَجَعَلۡنَا مِنَ ٱلۡمَآءِ كُلَّ شَيۡءٍ حَيٍّۚ أَفَلَا يُؤۡمِنُونَ
arambhayedi ekata ekkasu vi tibunu ahasda, bhumiyada apima venkara tæbuvemu yannada, pana æti sæma dæyakma jalayen utpadanaya kalemu yannada, mema pratiksepa karannan avadhanaya kala yutu noveda? (meya) ovun visvasa nokarannehuda
Surah Al-Anbiya, Verse 30
وَجَعَلۡنَا فِي ٱلۡأَرۡضِ رَوَٰسِيَ أَن تَمِيدَ بِهِمۡ وَجَعَلۡنَا فِيهَا فِجَاجٗا سُبُلٗا لَّعَلَّهُمۡ يَهۡتَدُونَ
bhumiya minisun samaga æla novi sitinu pinisa, ehi kandu apima sitevvemu. ovun (kæmati sthanayakata) yanu pinisa, ehi visalavat paravalda api æti kalemu
Surah Al-Anbiya, Verse 31
وَجَعَلۡنَا ٱلسَّمَآءَ سَقۡفٗا مَّحۡفُوظٗاۖ وَهُمۡ عَنۡ ءَايَٰتِهَا مُعۡرِضُونَ
ahasa araksa sahita uduviyanak menda api nirmanaya kalemu. (mese tibiyadi) evaye æti sadhakayanda ovun pratiksepa karannaha
Surah Al-Anbiya, Verse 32
وَهُوَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ وَٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَۖ كُلّٞ فِي فَلَكٖ يَسۡبَحُونَ
ohuma ratriyada, dahavalada (æti kaleya). suryayada, candrayada utpadanaya kaleya. meva ahasehi (tamange simavan tula) pihina yanneya
Surah Al-Anbiya, Verse 33
وَمَا جَعَلۡنَا لِبَشَرٖ مِّن قَبۡلِكَ ٱلۡخُلۡدَۖ أَفَإِيْن مِّتَّ فَهُمُ ٱلۡخَٰلِدُونَ
(nabiye!) obata pera, kisima minisekuta api maranayen tora jivitayak æti kale næta. ebævin oba maranayata pat vu pasu movun sæmada jivatva sitinnata yannehuda
Surah Al-Anbiya, Verse 34
كُلُّ نَفۡسٖ ذَآئِقَةُ ٱلۡمَوۡتِۗ وَنَبۡلُوكُم بِٱلشَّرِّ وَٱلۡخَيۡرِ فِتۡنَةٗۖ وَإِلَيۡنَا تُرۡجَعُونَ
sæma atmayakma maranaya anivaryayenma at vindinnaha. pin pav karana tatvayehi api obava (taba) piriksannemu. pasuva oba apa vetama gena enu labannehuya
Surah Al-Anbiya, Verse 35
وَإِذَا رَءَاكَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِن يَتَّخِذُونَكَ إِلَّا هُزُوًا أَهَٰذَا ٱلَّذِي يَذۡكُرُ ءَالِهَتَكُمۡ وَهُم بِذِكۡرِ ٱلرَّحۡمَٰنِ هُمۡ كَٰفِرُونَ
(nabiye!) pratiksepa karannan obava dutuvahot “obage devivarunge adupadukam pavasanna mohuda?”yi obava (genahæra dakva taman tula oba gæna) samaccal nokara sitinne næta. tavada ovun nam, rahman (deviyan)ge namaya pævasimada pilikul karannaha
Surah Al-Anbiya, Verse 36
خُلِقَ ٱلۡإِنسَٰنُ مِنۡ عَجَلٖۚ سَأُوْرِيكُمۡ ءَايَٰتِي فَلَا تَسۡتَعۡجِلُونِ
minisa ikman vanneku vasayenma utpadanaya karanu læba ætteya. (ebævin ovunta nabiye! oba mese pavasanu: “danduvama gæna vu) mage sadhakayan itamat ikmanin obata penvannemi. oba ma veta ikman novanu”
Surah Al-Anbiya, Verse 37
وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا ٱلۡوَعۡدُ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
(ema pratiksepa karannan visvasavantayinta “danduvama pæminevi yayi) oba pævasimehi satyavantayin nam, mema poronduva kavada enneda?”yi ovun vimasannaha
Surah Al-Anbiya, Verse 38
لَوۡ يَعۡلَمُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ ٱلنَّارَ وَلَا عَن ظُهُورِهِمۡ وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ
tamange muhunuda, tamange pita konduda nira ginnen araksa kara gænimata nohækivada, tamanta udavvata kisivekut nolæbida, yana (ema avasthava) mema pratiksepa karannan sthira vasayen visvasa kala yutu noveda
Surah Al-Anbiya, Verse 39
بَلۡ تَأۡتِيهِم بَغۡتَةٗ فَتَبۡهَتُهُمۡ فَلَا يَسۡتَطِيعُونَ رَدَّهَا وَلَا هُمۡ يُنظَرُونَ
eya movun veta itamat hadisiyenma pæmina ovunva kalabalayata pat karanu æta. eya etaram gananayata nogena athæra dæmimatada ovunta nohækiya. movunta podiyak ho avakasayakda denu nolæbe
Surah Al-Anbiya, Verse 40
وَلَقَدِ ٱسۡتُهۡزِئَ بِرُسُلٖ مِّن قَبۡلِكَ فَحَاقَ بِٱلَّذِينَ سَخِرُواْ مِنۡهُم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ
(nabiye!) obata pera pæmini (apage) dutayinda (me andamatama saturan visin) samaccal karanu læbuha. ebævin ovun samaccal karamin siti danduvama ovunva vata kara gatha
Surah Al-Anbiya, Verse 41
قُلۡ مَن يَكۡلَؤُكُم بِٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ مِنَ ٱلرَّحۡمَٰنِۚ بَلۡ هُمۡ عَن ذِكۡرِ رَبِّهِم مُّعۡرِضُونَ
(nabiye! movunta) “ratriyehi ho dahavalehi ho pæminiya hæki rahmange danduvamen obava bera ganne kavarekda?”yi oba vimasanu. ehet movun nam, tamange deviyanva sihi kirima sampurnayenma pratiksepa kara dæmuha
Surah Al-Anbiya, Verse 42
أَمۡ لَهُمۡ ءَالِهَةٞ تَمۡنَعُهُم مِّن دُونِنَاۚ لَا يَسۡتَطِيعُونَ نَصۡرَ أَنفُسِهِمۡ وَلَا هُم مِّنَّا يُصۡحَبُونَ
movunva (apage danduvamen) vælækvimata (saktiyak æti) devivarun, apava hæra (vena kisivekut) ætteda? ovun (movunta udav kirima kese vetat), tamanta tamanma udav kara gannata ho saktiyak næti dæyayi. ebævin apata viruddhava ovunta udav kirimata ho nohæka
Surah Al-Anbiya, Verse 43
بَلۡ مَتَّعۡنَا هَـٰٓؤُلَآءِ وَءَابَآءَهُمۡ حَتَّىٰ طَالَ عَلَيۡهِمُ ٱلۡعُمُرُۗ أَفَلَا يَرَوۡنَ أَنَّا نَأۡتِي ٱلۡأَرۡضَ نَنقُصُهَا مِنۡ أَطۡرَافِهَآۚ أَفَهُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ
movunvada, movunge mutun mittanvada (dirgha kalayak dakva) suvaya vindimata sælæssuvemu. ebævin movunge ayusa kalayada vædi viya. (ebævin movun una `gu vuvehuda?) niyata vasayenma api movun vata æti bhumiya (krama kramayen) adu kara, (movunva sira kara)genama pæminima, movun dutuve nædda? movun apagen jayagrahanaya karannehuda
Surah Al-Anbiya, Verse 44
قُلۡ إِنَّمَآ أُنذِرُكُم بِٱلۡوَحۡيِۚ وَلَا يَسۡمَعُ ٱلصُّمُّ ٱلدُّعَآءَ إِذَا مَا يُنذَرُونَ
(nabiye! ovunta “danduvama magin) ma obata biya ganva anaturu angavanne vahi magin ma hata dænum dun dæyayi! (ma svayamva kisivak kive næta)” yayi oba pavasanu. (movun nam bihiran men sitinnaha. ebævin) mema bihiranta biya ganva anaturu ængavuvada, eya ovun (savan) nodennaha
Surah Al-Anbiya, Verse 45
وَلَئِن مَّسَّتۡهُمۡ نَفۡحَةٞ مِّنۡ عَذَابِ رَبِّكَ لَيَقُولُنَّ يَٰوَيۡلَنَآ إِنَّا كُنَّا ظَٰلِمِينَ
obage deviyange danduvamehi tigæssimak movunva sparsa kala vuvada “apata vinasayayi! (vinasayayi!) niyata vasayenma apima apata haniyak kara gattemu!” yayi kægasanu æta
Surah Al-Anbiya, Verse 46
وَنَضَعُ ٱلۡمَوَٰزِينَ ٱلۡقِسۡطَ لِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ فَلَا تُظۡلَمُ نَفۡسٞ شَيۡـٔٗاۖ وَإِن كَانَ مِثۡقَالَ حَبَّةٖ مِّنۡ خَرۡدَلٍ أَتَيۡنَا بِهَاۗ وَكَفَىٰ بِنَا حَٰسِبِينَ
viniscaya dinadi niværadi taradiyakma api situvannemu. kisima atmayakata (yamkisivak adu kara ho vædi kara ho) aparadhayak karanu nolæbe. (pin, pav) ek aba ætayaka pramanayak tibuna vuvada, eyada (kira bælimata) gena ennemu. gananaya kirimata apima pramanavatya. (vena kisivekuge udavvak apata avasya næta)
Surah Al-Anbiya, Verse 47
وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ ٱلۡفُرۡقَانَ وَضِيَآءٗ وَذِكۡرٗا لِّلۡمُتَّقِينَ
(pin, pav deka) venkara dænviya hæki dharmayama musatada, haruntada api di tibunemu. eya alokamatvada, bhaya bhaktikayinta honda ovadanak vasayenda tibuni
Surah Al-Anbiya, Verse 48
ٱلَّذِينَ يَخۡشَوۡنَ رَبَّهُم بِٱلۡغَيۡبِ وَهُم مِّنَ ٱلسَّاعَةِ مُشۡفِقُونَ
(bhaya bhaktikayin) abhyantarayenda tamange deviyanta biya vana atara paralova gænada ovun biya vi vevalaminma sitinu æta
Surah Al-Anbiya, Verse 49
وَهَٰذَا ذِكۡرٞ مُّبَارَكٌ أَنزَلۡنَٰهُۚ أَفَأَنتُمۡ لَهُۥ مُنكِرُونَ
meya (mema kuranaya) itamat bhagyavanta honda ovadanak vanneya. meya apima pahala kalemu. meya oba pratiksepa kara damannehuda
Surah Al-Anbiya, Verse 50
۞وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَآ إِبۡرَٰهِيمَ رُشۡدَهُۥ مِن قَبۡلُ وَكُنَّا بِهِۦ عَٰلِمِينَ
niyata vasayenma api ibrahimta dænatamat honda buddhiyak di tibunemu. (eyata ayat) ohuge gatiguna api hondin dæna sitiyemu
Surah Al-Anbiya, Verse 51
إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَا هَٰذِهِ ٱلتَّمَاثِيلُ ٱلَّتِيٓ أَنتُمۡ لَهَا عَٰكِفُونَ
ohu tama piyatada tama janatavatada “oba (itamat unanduven) namadimin sitina mema piliru kimekda? (kumak sandaha oba meva namadinnehuda?)”yi vimasu vita
Surah Al-Anbiya, Verse 52
قَالُواْ وَجَدۡنَآ ءَابَآءَنَا لَهَا عَٰبِدِينَ
ovun “apage mutun mittan meva namadimin sitinu api dutuvemu. (ebævin apida eva namadinnemu)” yayi pævasuha
Surah Al-Anbiya, Verse 53
قَالَ لَقَدۡ كُنتُمۡ أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُمۡ فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ
(eyata) ohu “niyata vasayenma obat, obage mutun mittanda pæhædili durmargayehima sitiyehuya” yayi pævasuveya
Surah Al-Anbiya, Verse 54
قَالُوٓاْ أَجِئۡتَنَا بِٱلۡحَقِّ أَمۡ أَنتَ مِنَ ٱللَّـٰعِبِينَ
eyata ovun “oba kumak ho satyaya vu puvatak apa veta genævit sitinnehida? nætahot oba sellam karannehida?”yi vimasuha
Surah Al-Anbiya, Verse 55
قَالَ بَل رَّبُّكُمۡ رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ ٱلَّذِي فَطَرَهُنَّ وَأَنَا۠ عَلَىٰ ذَٰلِكُم مِّنَ ٱلشَّـٰهِدِينَ
eyata ohu “(ese) nova! ahasda bhumiyada utpadanaya kala deviyanma obage (satyaya vu) deviyanya. ohuma eva siyalla (pera nidasunak nomætivama) utpadanaya kala ayayi. meyata mama ma obata saksi vasayen sitinnemi” yayi pævasuveya
Surah Al-Anbiya, Verse 56
وَتَٱللَّهِ لَأَكِيدَنَّ أَصۡنَٰمَكُم بَعۡدَ أَن تُوَلُّواْ مُدۡبِرِينَ
(tavada mehi sita) “oba apasu hæri giya pasu, allah mata sattakinma! obage piliru valata upakramayak kara harinnemi” (yayi pævasuveya)
Surah Al-Anbiya, Verse 57
فَجَعَلَهُمۡ جُذَٰذًا إِلَّا كَبِيرٗا لَّهُمۡ لَعَلَّهُمۡ إِلَيۡهِ يَرۡجِعُونَ
(e andamatama ovun giya pasu) evayen visala piliruva hæra, (anit) siyalla kæli kæli valata kada binda dæmuveya. ovun (apasu pæmini pasu me sambandhayen vibhaga kirima sandaha) visala piliruva veta yanu æta (yayi eya pamanak kada dæmuve næta)
Surah Al-Anbiya, Verse 58
قَالُواْ مَن فَعَلَ هَٰذَا بِـَٔالِهَتِنَآ إِنَّهُۥ لَمِنَ ٱلظَّـٰلِمِينَ
(apasu hæri pæmina mema siddhiya dutu) ovun “apage devivarunva me andamatama kale kavarekda? niyata vasayenma ohu imahat aparadhakaruveki” yayi pævasuha
Surah Al-Anbiya, Verse 59
قَالُواْ سَمِعۡنَا فَتٗى يَذۡكُرُهُمۡ يُقَالُ لَهُۥٓ إِبۡرَٰهِيمُ
eyata (ovungen samaharek) “ek tarunayeku meva gæna (edas) kiyamin sitinu api savan di ættemu. ohuta ibrahim yana namin handunvanu læbe” yayi pævasuha
Surah Al-Anbiya, Verse 60
قَالُواْ فَأۡتُواْ بِهِۦ عَلَىٰٓ أَعۡيُنِ ٱلنَّاسِ لَعَلَّهُمۡ يَشۡهَدُونَ
eyata ovun “ese nam, ohuva janatava idiriyata pamunuvanu. (ohu pavasana piliturata) siyallanma saksi vasayen sitiya yutuya” yayi pævasuha
Surah Al-Anbiya, Verse 61
قَالُوٓاْ ءَأَنتَ فَعَلۡتَ هَٰذَا بِـَٔالِهَتِنَا يَـٰٓإِبۡرَٰهِيمُ
(ese ibrahimva genævit ohuta) “o ibrahim! apage devivarunva mese kala aya obada?”yi vimasuha
Surah Al-Anbiya, Verse 62
قَالَ بَلۡ فَعَلَهُۥ كَبِيرُهُمۡ هَٰذَا فَسۡـَٔلُوهُمۡ إِن كَانُواْ يَنطِقُونَ
eyata ohu “næta. mevaye visala piliruva menna mehi tikhenava noveda, meyayi karannata ætte! (kædi tikhena) mevata kata karannata hæki dæya bavata ætte nam, evagenma vimasanu!” yayi pævasuveya
Surah Al-Anbiya, Verse 63
فَرَجَعُوٓاْ إِلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ فَقَالُوٓاْ إِنَّكُمۡ أَنتُمُ ٱلظَّـٰلِمُونَ
ovun (meyata pilituru dimata nohækiva amihiriva) taman tula (keneku anekata) “niyata vasayenma obamaya (mevata devivarun yayi pavasa) aparadha kale” yayi kiya gatha
Surah Al-Anbiya, Verse 64
ثُمَّ نُكِسُواْ عَلَىٰ رُءُوسِهِمۡ لَقَدۡ عَلِمۡتَ مَا هَـٰٓؤُلَآءِ يَنطِقُونَ
pasuva (læjjavata patva tika velavak) hisa pahatata hela sitimin (ibrahimta) “meva kata nokaranneya yanna niyata vasayenma oba dannehiya! (ese tibiyadi mevayen vimasana men apa veta kese nam pavasannehida?)”yi pævasuha
Surah Al-Anbiya, Verse 65
قَالَ أَفَتَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَا لَا يَنفَعُكُمۡ شَيۡـٔٗا وَلَا يَضُرُّكُمۡ
eyata ohu “obata kisima hondak ho narakak ho kirimata saktiyak næti allah novana (me) dæyada oba namadinne
Surah Al-Anbiya, Verse 66
أُفّٖ لَّكُمۡ وَلِمَا تَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ
“ci, ci, ci! obata vinasayayi! oba namadina allah novana me dæyatada vinasayayi! (kimekda, mepamana dæyakvat) oba dæna gata yutu noveda?”yi pævasuveya
Surah Al-Anbiya, Verse 67
قَالُواْ حَرِّقُوهُ وَٱنصُرُوٓاْ ءَالِهَتَكُمۡ إِن كُنتُمۡ فَٰعِلِينَ
eyata ovun (tamange minisunta) “oba kumak ho dæyak karannehu nam, mohuva ginne dama pulussa, obage devivarun venuven pali ganu” yayi pævasuha
Surah Al-Anbiya, Verse 68
قُلۡنَا يَٰنَارُ كُونِي بَرۡدٗا وَسَلَٰمًا عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ
(e andamatama ovun ibrahimva gini valakata visi kala vita, ginnata) “o ginna! ibrahimta suvaya dena andamata oba sisil vanu!” yayi api kivemu
Surah Al-Anbiya, Verse 69
وَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَخۡسَرِينَ
ovun ibrahimta haniyak kirimata adahas kalaha. ehet api ovunvama parajitayin bavata pat kalemu
Surah Al-Anbiya, Verse 70
وَنَجَّيۡنَٰهُ وَلُوطًا إِلَى ٱلۡأَرۡضِ ٱلَّتِي بَٰرَكۡنَا فِيهَا لِلۡعَٰلَمِينَ
api ohuvada (ohuge sahodarayage put) lutvada beragena, melovadima imahat bhagyaya lat (bayitul mukaddas namæti) ratata genævit sendu kalemu
Surah Al-Anbiya, Verse 71
وَوَهَبۡنَا لَهُۥٓ إِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَ نَافِلَةٗۖ وَكُلّٗا جَعَلۡنَا صَٰلِحِينَ
tavada api ohuta (ohuge) illimak nomætivama ishaktada yakubtada dayava pahala kalemu. movun siyallanvama honda vahalun bavatada api pat kalemu
Surah Al-Anbiya, Verse 72
وَجَعَلۡنَٰهُمۡ أَئِمَّةٗ يَهۡدُونَ بِأَمۡرِنَا وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡهِمۡ فِعۡلَ ٱلۡخَيۡرَٰتِ وَإِقَامَ ٱلصَّلَوٰةِ وَإِيتَآءَ ٱلزَّكَوٰةِۖ وَكَانُواْ لَنَا عَٰبِدِينَ
tavada apage niyogayan (janatavata) laba di, rju margaya dænum diya hæki pradhanin bavatada movunva pat kalemu. tavada dæhæmi karanavan karana menda, salataya nokadava salat karana menda, sakat gevamin sitina menda, movunta vahi magin api dænum dunnemu. movun siyallanma apavama namadimin sitiyaha
Surah Al-Anbiya, Verse 73
وَلُوطًا ءَاتَيۡنَٰهُ حُكۡمٗا وَعِلۡمٗا وَنَجَّيۡنَٰهُ مِنَ ٱلۡقَرۡيَةِ ٱلَّتِي كَانَت تَّعۡمَلُ ٱلۡخَبَـٰٓئِثَۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمَ سَوۡءٖ فَٰسِقِينَ
lutvada (nabivarayeku bavata pat kara) ohuta gnanayada, adhyapanayada laba di, napuru karanavan karamin siti ratinda api ohuva bera gattemu. niyata vasayenma ema ratavæsiyan (minisungen) itamat napuru janatavak vasayenda, imahat papatarayan vasayenda sitiyaha
Surah Al-Anbiya, Verse 74
وَأَدۡخَلۡنَٰهُ فِي رَحۡمَتِنَآۖ إِنَّهُۥ مِنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ
api ohuva apage dayavehi ætulu kalemu. niyata vasayenma ohu honda vahalungen keneku vasayenma sitiyeya
Surah Al-Anbiya, Verse 75
وَنُوحًا إِذۡ نَادَىٰ مِن قَبۡلُ فَٱسۡتَجَبۡنَا لَهُۥ فَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ
nuhuvada (nabivarayeku vasayen yævvemu). ohu ita pera karamin siti prarthanava ohu venuven api bara gena, ohuvada ohuge pavule udaviyada imahat amarukamen bera gattemu
Surah Al-Anbiya, Verse 76
وَنَصَرۡنَٰهُ مِنَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَآۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمَ سَوۡءٖ فَأَغۡرَقۡنَٰهُمۡ أَجۡمَعِينَ
apage ayavan boru kala janatavata viruddhava ohuta api udav kalemu. niyata vasayenma ovunda, itamat napuru janatavak vasayenma sitiyaha. ebævin ovun siyallanvama (jala gælmehi) gilva dæmuvemu
Surah Al-Anbiya, Verse 77
وَدَاوُۥدَ وَسُلَيۡمَٰنَ إِذۡ يَحۡكُمَانِ فِي ٱلۡحَرۡثِ إِذۡ نَفَشَتۡ فِيهِ غَنَمُ ٱلۡقَوۡمِ وَكُنَّا لِحُكۡمِهِمۡ شَٰهِدِينَ
davudvada, suleyimanvada (apage dutayin vasayen yævvemu). samahara janatavage eluvan (anunge) boga ratriyehi ula kæma gæna ovun tindu dun avasthavedi, ovunge tinduva api avadhanaya karamin sitiyemu
Surah Al-Anbiya, Verse 78
فَفَهَّمۡنَٰهَا سُلَيۡمَٰنَۚ وَكُلًّا ءَاتَيۡنَا حُكۡمٗا وَعِلۡمٗاۚ وَسَخَّرۡنَا مَعَ دَاوُۥدَ ٱلۡجِبَالَ يُسَبِّحۡنَ وَٱلطَّيۡرَۚ وَكُنَّا فَٰعِلِينَ
viniscaya kirimehi (davudtada, ohuge put suleyimantada atare mata bheda æti vu avasthavedi), api suleyimanta ehi sadharanaya pæhædili kara dunnemu. movun dedenatama (tindu dime) dænumada, gnanayada api laba di tibunemu. kanduda, paksinda, davudta vasanga kara dunnemu. eva ohu samaga suvisuddha kara gayana kalaha. apima (me siyalla) kalemu
Surah Al-Anbiya, Verse 79
وَعَلَّمۡنَٰهُ صَنۡعَةَ لَبُوسٖ لَّكُمۡ لِتُحۡصِنَكُم مِّنۢ بَأۡسِكُمۡۖ فَهَلۡ أَنتُمۡ شَٰكِرُونَ
oba (kenekuta keneku) yuddha karana vita, (sidu vana hella, pihi adiye tuvalavalin) obava bera gata hæki paliha sædimata api ohuta uganva dunnemu. me venuven oba krtagna vannehuda
Surah Al-Anbiya, Verse 80
وَلِسُلَيۡمَٰنَ ٱلرِّيحَ عَاصِفَةٗ تَجۡرِي بِأَمۡرِهِۦٓ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ ٱلَّتِي بَٰرَكۡنَا فِيهَاۚ وَكُنَّا بِكُلِّ شَيۡءٍ عَٰلِمِينَ
suleyimanta vegavat sulangada, (api vasanga kara dunnemu). eya ohuge niyogayata anuva bhagyaya lat ratata (ohuva) gena yanu æta. sæma karanavakma api dæna sitiyemu
Surah Al-Anbiya, Verse 81
وَمِنَ ٱلشَّيَٰطِينِ مَن يَغُوصُونَ لَهُۥ وَيَعۡمَلُونَ عَمَلٗا دُونَ ذَٰلِكَۖ وَكُنَّا لَهُمۡ حَٰفِظِينَ
muhudehi kimidi (mutu, pabalu væni dæya gena) a hæki seyitanvarunva (api ohuta vasanga kara di tibunemu). me hæra, (ohuta avasyaya vu) bohomayak væda katayutuda eva karamin sitiyaha. apima eva avadhanaya kara balamin sitiyemu
Surah Al-Anbiya, Verse 82
۞وَأَيُّوبَ إِذۡ نَادَىٰ رَبَّهُۥٓ أَنِّي مَسَّنِيَ ٱلضُّرُّ وَأَنتَ أَرۡحَمُ ٱلرَّـٰحِمِينَ
ayiyubvada, (api apage dutaya vasayen yævvemu). ohu tama deviyanta “niyata vasayenma asanipayak mava pida karamin ætteya. (eya paha kara harinu mænava!). oba nam, dayabaravantayingen imahat dayabaravantayeki” yayi prarthana kala avasthavedi
Surah Al-Anbiya, Verse 83
فَٱسۡتَجَبۡنَا لَهُۥ فَكَشَفۡنَا مَا بِهِۦ مِن ضُرّٖۖ وَءَاتَيۡنَٰهُ أَهۡلَهُۥ وَمِثۡلَهُم مَّعَهُمۡ رَحۡمَةٗ مِّنۡ عِندِنَا وَذِكۡرَىٰ لِلۡعَٰبِدِينَ
api ohuge prarthanava baragena, pida karamin tibu asanipayada paha kara, ohuge pavulada api ohuta laba di apage dayaven nævatat e vagema samkhyavak (ohuta pavulak vasayen) laba dunnemu. meya (apava) namadinnantada (apa veta prarthana karannantada) honda vætahimak laba dennak bavata ætteya
Surah Al-Anbiya, Verse 84
وَإِسۡمَٰعِيلَ وَإِدۡرِيسَ وَذَا ٱلۡكِفۡلِۖ كُلّٞ مِّنَ ٱلصَّـٰبِرِينَ
ismayilvada, idrisvada, dulkibluvada (api apage dutayin vasayen yævvemu). movun siyallanma (tamanta æti vu amarukam vinda daragena) ivasilivantayin vasayen sitiyaha
Surah Al-Anbiya, Verse 85
وَأَدۡخَلۡنَٰهُمۡ فِي رَحۡمَتِنَآۖ إِنَّهُم مِّنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ
ebævin movun siyallanvama apage dayavehi ekkasu kara gattemu. mandayat niyata vasayenma movun siyallanma honda vahalunya
Surah Al-Anbiya, Verse 86
وَذَا ٱلنُّونِ إِذ ذَّهَبَ مُغَٰضِبٗا فَظَنَّ أَن لَّن نَّقۡدِرَ عَلَيۡهِ فَنَادَىٰ فِي ٱلظُّلُمَٰتِ أَن لَّآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنتَ سُبۡحَٰنَكَ إِنِّي كُنتُ مِنَ ٱلظَّـٰلِمِينَ
(yunus nabi vana) dunnunvada (apage dutayeku bavata pat kalemu. tama janatavagen æt vi) ohu kopayen yutuva pitamam vu avasthavedi, (api ohuva alla gænimata) ohu kerehi apata saktiyak nætæyi sita gatteya. (ebævin ohuva maluveku gila gænimata sælæssuvemu. maluvage kuse) andhakaraye siti ohu (apata) “oba hæra næmadumata yutu himiyeku vena kisivekut næta. oba itamat parisuddhavantayeki. niyata vasayenma ma nam, aparadhakaruvangen keneku bavata pat vunemi. (ma hata samava di dayava pahala karanu mænava!)” yayi prarthana kaleya
Surah Al-Anbiya, Verse 87
فَٱسۡتَجَبۡنَا لَهُۥ وَنَجَّيۡنَٰهُ مِنَ ٱلۡغَمِّۚ وَكَذَٰلِكَ نُـۨجِي ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
api ohuge prarthanaya baragena, (ohuge itamat dukmusu) dukgæhæta valinda api ohuva bera gattemu. mesema (amarukamehi pætali apa veta prarthana karana) visvasavantayinvada api bera gannemu
Surah Al-Anbiya, Verse 88
وَزَكَرِيَّآ إِذۡ نَادَىٰ رَبَّهُۥ رَبِّ لَا تَذَرۡنِي فَرۡدٗا وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلۡوَٰرِثِينَ
sækariyiyavada, (dutayeku vasayen yævvemu). ohu tama deviyanta “mage deviyane! oba mava (daruvangen tora) tanikadayeku bavata pat nokaranu! oba nam urumakkarayingen itamat usasvantayeki” yayi prarthana kala avasthavedi
Surah Al-Anbiya, Verse 89
فَٱسۡتَجَبۡنَا لَهُۥ وَوَهَبۡنَا لَهُۥ يَحۡيَىٰ وَأَصۡلَحۡنَا لَهُۥ زَوۡجَهُۥٓۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ يُسَٰرِعُونَ فِي ٱلۡخَيۡرَٰتِ وَيَدۡعُونَنَا رَغَبٗا وَرَهَبٗاۖ وَكَانُواْ لَنَا خَٰشِعِينَ
api ohuge prarthanava baragena, (vandabhavayehi siti) ohuge bharyayava (gæb gænimata) sudussiyak bavata pat kara, yahyava ohuta (daruveku vasayen) laba dunnemu. niyata vasayenma movun siyallanma dæhæmi karanavan kirimehi kenekuta keneku idiriyen sitiyaha. (apage dayavata) kæmættenda (danduvamata) biyenda apa veta prarthana karamin sitiyaha. movun siyallanma apa veta manasa tulin biya bætimatvada sitiyaha
Surah Al-Anbiya, Verse 90
وَٱلَّتِيٓ أَحۡصَنَتۡ فَرۡجَهَا فَنَفَخۡنَا فِيهَا مِن رُّوحِنَا وَجَعَلۡنَٰهَا وَٱبۡنَهَآ ءَايَةٗ لِّلۡعَٰلَمِينَ
tamange pativata araksa kara gat (maryam namæt)tiyavada (oba matak kara denu. apage dutaya vana jibril magin) ehi (æyage garbhayehi) apage pranayangen (ek pranayak) api pimmbemu. æyavada æge putanuvanvada lokavasinta ek sadhakayak bavatada pat kalemu
Surah Al-Anbiya, Verse 91
إِنَّ هَٰذِهِۦٓ أُمَّتُكُمۡ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ وَأَنَا۠ رَبُّكُمۡ فَٱعۡبُدُونِ
(visvasavantayini!) oba siyallanma (ekama dharmayak anugamanaya karana) ekama (ummat - sahodaratvayen yut) samuhayakata ayat ayayi. (mehi kisima bhedayak næta). oba siyallantama deviyan ma ekkeneki! ebævin mavama oba namadinu
Surah Al-Anbiya, Verse 92
وَتَقَطَّعُوٓاْ أَمۡرَهُم بَيۡنَهُمۡۖ كُلٌّ إِلَيۡنَا رَٰجِعُونَ
ehet movun, taman tula (bheda binna vi) kotas gananavakata khedi giyaha. movun siyallanma apa veta apasu pæminiya yutu ayayi
Surah Al-Anbiya, Verse 93
فَمَن يَعۡمَلۡ مِنَ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ وَهُوَ مُؤۡمِنٞ فَلَا كُفۡرَانَ لِسَعۡيِهِۦ وَإِنَّا لَهُۥ كَٰتِبُونَ
ebævin (movungen) kavurun visvasaya taba dæhæmi karanavan karannoda, ovunge utsahaya nisphala novanu æta. niyata vasayenma api ovunva satahan karamin sitinnemu
Surah Al-Anbiya, Verse 94
وَحَرَٰمٌ عَلَىٰ قَرۡيَةٍ أَهۡلَكۡنَٰهَآ أَنَّهُمۡ لَا يَرۡجِعُونَ
api kumana ratavæsiyanva vinasa kara dæmuvemuda, ovun niyata vasayenma (lovata) kisi kalekat apasu ennema næta yayi niyama vi ætteya
Surah Al-Anbiya, Verse 95
حَتَّىٰٓ إِذَا فُتِحَتۡ يَأۡجُوجُ وَمَأۡجُوجُ وَهُم مِّن كُلِّ حَدَبٖ يَنسِلُونَ
yajuj, majuj samuhayanta margaya vivrta karanu læbuvahot ovun sæma kandu mudunakinma (vatura gala ennak men) gala bæsa (lovehi vividha pradesayanhida eya itamat sighrayen visiri) yannaha
Surah Al-Anbiya, Verse 96
وَٱقۡتَرَبَ ٱلۡوَعۡدُ ٱلۡحَقُّ فَإِذَا هِيَ شَٰخِصَةٌ أَبۡصَٰرُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يَٰوَيۡلَنَا قَدۡ كُنَّا فِي غَفۡلَةٖ مِّنۡ هَٰذَا بَلۡ كُنَّا ظَٰلِمِينَ
(yuga avasanaya gæna vu) satya poronduva langa viya. (eya pæminena vita, eya dakina) pratiksepa karannange æs ærunu ærunu akarayatama tikhenu æta. (tavada ovun) ‘apata vinasayayi! niyata vasayenma api me gæna kanagatu novana aya vasayenma hindimin, apata apima haniyak kara gattemu!” (yayi vilapa nagannaha)
Surah Al-Anbiya, Verse 97
إِنَّكُمۡ وَمَا تَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنتُمۡ لَهَا وَٰرِدُونَ
(e samagama ovunta) “niyata vasayenma obat allah hæra, (oba) namadimin siti dæyada nirayehi dara kotan vasayen sitinnehuya. oba siyallanma ehi ya yutuva ætteya” (yayi kiyanu læbe)
Surah Al-Anbiya, Verse 98
لَوۡ كَانَ هَـٰٓؤُلَآءِ ءَالِهَةٗ مَّا وَرَدُوهَاۖ وَكُلّٞ فِيهَا خَٰلِدُونَ
(ovun namadimin siti) meva (satya) devivarun vasayen tibune nam, nirayata pæminennema næta. ehet ovun siyallanma (nirayata tallu karanu læba) sadakal ehi rændi sitinu æta
Surah Al-Anbiya, Verse 99
لَهُمۡ فِيهَا زَفِيرٞ وَهُمۡ فِيهَا لَا يَسۡمَعُونَ
ehi ovun iki binda binda (buruveku men) edadavanu æta. (vena kisivekuge sabdayak ho) ehi ovunge kanata vætenne næta
Surah Al-Anbiya, Verse 100
إِنَّ ٱلَّذِينَ سَبَقَتۡ لَهُم مِّنَّا ٱلۡحُسۡنَىٰٓ أُوْلَـٰٓئِكَ عَنۡهَا مُبۡعَدُونَ
dænatamat apa visin kavurun hata niyata vasayenma pin liyanu læba ætteda, ovun eyin (ema nirayen) itamat ætin sitinu æta
Surah Al-Anbiya, Verse 101
لَا يَسۡمَعُونَ حَسِيسَهَاۖ وَهُمۡ فِي مَا ٱشۡتَهَتۡ أَنفُسُهُمۡ خَٰلِدُونَ
ehi karadarakari sabdayada ovun tamange kanvalin noasannaha. tavada ovun taman kæmati vana sæpa sampat (svargayehi) sadakal bukti vindiminma sitinu æta
Surah Al-Anbiya, Verse 102
لَا يَحۡزُنُهُمُ ٱلۡفَزَعُ ٱلۡأَكۡبَرُ وَتَتَلَقَّىٰهُمُ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ هَٰذَا يَوۡمُكُمُ ٱلَّذِي كُنتُمۡ تُوعَدُونَ
(paralovadi æti vana) imahat tigæssimada ovunva dukata pat karanne næta. (e atara) malayikavarun ovunva sadarayen piligena “obata porondu dena lada (honda) dinaya meyayi” (yayi subharamci pavasannaha)
Surah Al-Anbiya, Verse 103
يَوۡمَ نَطۡوِي ٱلسَّمَآءَ كَطَيِّ ٱلسِّجِلِّ لِلۡكُتُبِۚ كَمَا بَدَأۡنَآ أَوَّلَ خَلۡقٖ نُّعِيدُهُۥۚ وَعۡدًا عَلَيۡنَآۚ إِنَّا كُنَّا فَٰعِلِينَ
liyana lada lipiya hakulannak men ahasa hakulana dinadi palamuvæni varata api ovunva utpadanaya kala akarayatama (edinadi) api (ovunta pana di) ovunva punarutthanaya karannemu. eya apa kerehi anivaryayen kala yutu poronduvak vanneya. niyata vasayenma api (eya) anivaryayenma karannemu
Surah Al-Anbiya, Verse 104
وَلَقَدۡ كَتَبۡنَا فِي ٱلزَّبُورِ مِنۢ بَعۡدِ ٱلذِّكۡرِ أَنَّ ٱلۡأَرۡضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ ٱلصَّـٰلِحُونَ
niyata vasayenma api sabur namæti dharmayehi honda ovadan valin pasu liyanu læba ættemu. “niyata vasayenma bhumiya apage vahalungen honda gati pævatum ættavunma urumakkarayin vannaha” yaya
Surah Al-Anbiya, Verse 105
إِنَّ فِي هَٰذَا لَبَلَٰغٗا لِّقَوۡمٍ عَٰبِدِينَ
(deviyanvama) namadina janatavata niyata vasayenma mehi honda subharamciyak ætteya
Surah Al-Anbiya, Verse 106
وَمَآ أَرۡسَلۡنَٰكَ إِلَّا رَحۡمَةٗ لِّلۡعَٰلَمِينَ
(nabiye!) api obava lokavasi siyallantama ek varaprasadayak vasayenma yava ættemu
Surah Al-Anbiya, Verse 107
قُلۡ إِنَّمَا يُوحَىٰٓ إِلَيَّ أَنَّمَآ إِلَٰهُكُمۡ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞۖ فَهَلۡ أَنتُم مُّسۡلِمُونَ
(ebævin) oba mese pavasanu: “ma hata vahi pahala kara ætte ‘obage deviyan ekama ekkeneki’ yanuvenya. ebævin oba ohuta sampurnayenma avanata vi katayutu karannehuda?”
Surah Al-Anbiya, Verse 108
فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقُلۡ ءَاذَنتُكُمۡ عَلَىٰ سَوَآءٖۖ وَإِنۡ أَدۡرِيٓ أَقَرِيبٌ أَم بَعِيدٞ مَّا تُوعَدُونَ
“tavada oba pratiksepa kala vuvada, ma (mage duta mehevara) oba siyallantama samana vana se genahæra dækvuvemi. obata biya ganvanu labana danduvama (anivayyayenma pæminenneya. ehet eya) samipayehi ætteda, durin ætteda yanna ma nodannemi” yayi pavasanu mænava
Surah Al-Anbiya, Verse 109
إِنَّهُۥ يَعۡلَمُ ٱلۡجَهۡرَ مِنَ ٱلۡقَوۡلِ وَيَعۡلَمُ مَا تَكۡتُمُونَ
“niyata vasayenma (mage deviyan) oba (muvin) sabda naga kata kirimada, (obage hrdayanhi eyata venasva) sangava taba æti dæyada, dæna ganneya”
Surah Al-Anbiya, Verse 110
وَإِنۡ أَدۡرِي لَعَلَّهُۥ فِتۡنَةٞ لَّكُمۡ وَمَتَٰعٌ إِلَىٰ حِينٖ
“tavada (metek danduvam nokara obava) tika kalak suvaya bukti vindina se athæra dama tibima, obava piriksumata lak kirimatada, nædda yanna ma nodannemi”
Surah Al-Anbiya, Verse 111
قَٰلَ رَبِّ ٱحۡكُم بِٱلۡحَقِّۗ وَرَبُّنَا ٱلرَّحۡمَٰنُ ٱلۡمُسۡتَعَانُ عَلَىٰ مَا تَصِفُونَ
(tavada) oba mese pavasanu: “mage deviyane! (matat mema pratiksepa karannantat atare) oba sadharana tinduvak laba denu mænava!” ‘ape deviyanma imahat dayabaravantayeki. obage (boru) kiyamanvalata viruddhava ohu vetama udav upakara illa sitinnemu”
Surah Al-Anbiya, Verse 112