Surah An-Noor - Tamil Translation by Abdulhameed Baqavi
سُورَةٌ أَنزَلۡنَٰهَا وَفَرَضۡنَٰهَا وَأَنزَلۡنَا فِيهَآ ءَايَٰتِۭ بَيِّنَٰتٖ لَّعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ
(manitarkale! Itu) or attiyayam. Itai name irakki (itilulla catta tittankalai) name vitittullom. Melum, itaikkontu ninkal nallunarcci perum poruttu telivana vacanankalaiye nam itil irakkivaittom
Surah An-Noor, Verse 1
ٱلزَّانِيَةُ وَٱلزَّانِي فَٱجۡلِدُواْ كُلَّ وَٰحِدٖ مِّنۡهُمَا مِاْئَةَ جَلۡدَةٖۖ وَلَا تَأۡخُذۡكُم بِهِمَا رَأۡفَةٞ فِي دِينِ ٱللَّهِ إِن كُنتُمۡ تُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِۖ وَلۡيَشۡهَدۡ عَذَابَهُمَا طَآئِفَةٞ مِّنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
vipacaram ceyta pen, vipacaram ceyta an ivarkalil ovvoruvaraiyum nuru kacaiyatikal atiyunkal. Meyyakave ninkal allahvaiyum iruti nalaiyum nampikkai kontavarkalaka iruntal, allah vititta ikkattalaiyai niraiverruvatil, avviruvarkalutaiya visayattil unkalukku irakkam erpatakkutatu. Avviruvarukkum (tantanaiyaka) vetanai kotukkum camayattil nampikkaiyalarkalil oru tokaiyinar atan camipamaka irukkavum
Surah An-Noor, Verse 2
ٱلزَّانِي لَا يَنكِحُ إِلَّا زَانِيَةً أَوۡ مُشۡرِكَةٗ وَٱلزَّانِيَةُ لَا يَنكِحُهَآ إِلَّا زَانٍ أَوۡ مُشۡرِكٞۚ وَحُرِّمَ ذَٰلِكَ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
(kevalamana) oru vipacaran (tannaip ponra) oru vipacariyai allatu inaivaittu vanankum oru pennait tavira (marrevalaiyum) tirumanam ceyya mutiyatu. (Avvare) oru vipacari (kevalamana) oru vipacaranai allatu inaivaittu vanankum or anait tavira (marrevanaiyum) tirumanam ceyya mutiyatu. Ittakaiya tirumanam nampikkaiyalarkalukkut tatukkappattirukkiratu
Surah An-Noor, Verse 3
وَٱلَّذِينَ يَرۡمُونَ ٱلۡمُحۡصَنَٰتِ ثُمَّ لَمۡ يَأۡتُواْ بِأَرۡبَعَةِ شُهَدَآءَ فَٱجۡلِدُوهُمۡ ثَمَٰنِينَ جَلۡدَةٗ وَلَا تَقۡبَلُواْ لَهُمۡ شَهَٰدَةً أَبَدٗاۚ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡفَٰسِقُونَ
Evanenum karputaiya penkal mitu kurram kuri (atarku ventiya) nanku catcikalai avan kontu varavittal avanai ninkal enpatu kacaiyatikal atiyunkal. Pinnar, avan kurum catciyattai ekkalattilum oppuk kollatirkal. (Enenral) niccayamaka i(ttakaiya)varkal perum pavikaltan
Surah An-Noor, Verse 4
إِلَّا ٱلَّذِينَ تَابُواْ مِنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَ وَأَصۡلَحُواْ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
ayinum, (ivarkalil) evarenum itarkup pinnar (tankal kurrankaliliruntu) vilaki kaicetappattu mannippuk kori(t tankal) natattaikalai olunkupatuttik kontal niccayamaka allah (avarkalai) mannippavanum karunai ceypavanumaka irukkiran
Surah An-Noor, Verse 5
وَٱلَّذِينَ يَرۡمُونَ أَزۡوَٰجَهُمۡ وَلَمۡ يَكُن لَّهُمۡ شُهَدَآءُ إِلَّآ أَنفُسُهُمۡ فَشَهَٰدَةُ أَحَدِهِمۡ أَرۡبَعُ شَهَٰدَٰتِۭ بِٱللَّهِ إِنَّهُۥ لَمِنَ ٱلصَّـٰدِقِينَ
evarkal tankal manaivikal mitu (vipacarattaik kontu) kurram kurit tankalait tavira avarkalitam (nanku) catcikal illamal iruntal atarkaka accamayam niccayamaka tan unmaiye kuruvataka allahvin mitu nanku murai cattiyam ceytu kuri
Surah An-Noor, Verse 6
وَٱلۡخَٰمِسَةُ أَنَّ لَعۡنَتَ ٱللَّهِ عَلَيۡهِ إِن كَانَ مِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ
aintavatu murai (ivvisayattil) tan poy colvataka iruntal niccayamaka allahvutaiya capam tan mitu untakuka! Enrum avan cattiyam ceytu kuraventum
Surah An-Noor, Verse 7
وَيَدۡرَؤُاْ عَنۡهَا ٱلۡعَذَابَ أَن تَشۡهَدَ أَرۡبَعَ شَهَٰدَٰتِۭ بِٱللَّهِ إِنَّهُۥ لَمِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ
(avanutaiya manaivi kurramarravalaka irukka aval mitu kurram tirumpinal) aval tan mitu vitikkappata ventiya tantanaiyait tattik kalippatarkaka (aval atai maruttu) niccayamaka(t tanatu) a(kkana)van poyye kurukiran enru allahvin mitu nanku murai cattiyam ceytu
Surah An-Noor, Verse 8
وَٱلۡخَٰمِسَةَ أَنَّ غَضَبَ ٱللَّهِ عَلَيۡهَآ إِن كَانَ مِنَ ٱلصَّـٰدِقِينَ
aintavatu murai meyyakave avan (ivvisayattil) unmai colliyiruntal tanmitu allahvin kopam untavatakuka! Enrum aval kuraventum. (Itan mulam aval mitu vitikkappata ventiya tantanai nikkappattuvitum)
Surah An-Noor, Verse 9
وَلَوۡلَا فَضۡلُ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ وَرَحۡمَتُهُۥ وَأَنَّ ٱللَّهَ تَوَّابٌ حَكِيمٌ
Allahvutaiya arulum, avanutaiya karunaiyum unkal mitu illaiyenil, allah pavankalai mannippavanakavum nanamutaiyavanumakavum illaiyenil... (Unkal kutumpa valkkaiye citari ninkal pala tunpankalukkullaki iruppirkal)
Surah An-Noor, Verse 10
إِنَّ ٱلَّذِينَ جَآءُو بِٱلۡإِفۡكِ عُصۡبَةٞ مِّنكُمۡۚ لَا تَحۡسَبُوهُ شَرّٗا لَّكُمۖ بَلۡ هُوَ خَيۡرٞ لَّكُمۡۚ لِكُلِّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُم مَّا ٱكۡتَسَبَ مِنَ ٱلۡإِثۡمِۚ وَٱلَّذِي تَوَلَّىٰ كِبۡرَهُۥ مِنۡهُمۡ لَهُۥ عَذَابٌ عَظِيمٞ
evarkal (ayisa (rali) mitu poyyaka) avaturu kurinarkalo avarkalum unkalilulla oru kuttattinartan! (Nampikkaiyalarkale!) Atanal unkalukku etum tinku erpattu vittataka ninkal enna ventam. Atu unkalukkum nanmaiyakave mutintatu. (Avaturu kuriyavarkal) ovvoruvarukkum avarkal (avaturu kurit) tetik konta pavattukkut takka tantanai(yaka enpatu kacaiyatikal) untu. Inta avaturil avarkalil evan perum panketuttuk kontano avanukku (ittantanaiyum) innum katumaiyana vetanaiyumuntu
Surah An-Noor, Verse 11
لَّوۡلَآ إِذۡ سَمِعۡتُمُوهُ ظَنَّ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتُ بِأَنفُسِهِمۡ خَيۡرٗا وَقَالُواْ هَٰذَآ إِفۡكٞ مُّبِينٞ
itai ninkal kelviyurra mattirattil (itai maruttu) nampikkai konta ankalum nampikkai konta penkalum tankalaip parri nallennam vaittu ‘‘itu pakirankamana avature'' enru kuriyirukka ventama
Surah An-Noor, Verse 12
لَّوۡلَا جَآءُو عَلَيۡهِ بِأَرۡبَعَةِ شُهَدَآءَۚ فَإِذۡ لَمۡ يَأۡتُواْ بِٱلشُّهَدَآءِ فَأُوْلَـٰٓئِكَ عِندَ ٱللَّهِ هُمُ ٱلۡكَٰذِبُونَ
(allatu) itarku ventiya nanku catcikalai avarkal kontu vantirukka ventama? Itarkuriya catcikalai avarkal kontu varatatinal niccayamaka avarkal poyyarkaltan enru allahvitattil erpattuvittatu
Surah An-Noor, Verse 13
وَلَوۡلَا فَضۡلُ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ وَرَحۡمَتُهُۥ فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِ لَمَسَّكُمۡ فِي مَآ أَفَضۡتُمۡ فِيهِ عَذَابٌ عَظِيمٌ
im'maiyilum marumaiyilum unkal mitu allahvutaiya arulum, avanutaiya karunaiyum illaiyenil itai ninkal kurikkontiruntatan karanamaka makattana vetanai unkalaip pitittirukkum
Surah An-Noor, Verse 14
إِذۡ تَلَقَّوۡنَهُۥ بِأَلۡسِنَتِكُمۡ وَتَقُولُونَ بِأَفۡوَاهِكُم مَّا لَيۡسَ لَكُم بِهِۦ عِلۡمٞ وَتَحۡسَبُونَهُۥ هَيِّنٗا وَهُوَ عِندَ ٱللَّهِ عَظِيمٞ
(Oruvaritamiruntu oruvaraka ippoyyana) avaturrai, ninkal tittamaka ariyata visayattai unkal navukalal etuttuk kontu, ninkal unkal vayal kurikkontu tirikirirkal. Itai ninkal ilecakavum matittu vittirkal. Anal, ituvo allahvitattil (pavankalil) mikka periyatu
Surah An-Noor, Verse 15
وَلَوۡلَآ إِذۡ سَمِعۡتُمُوهُ قُلۡتُم مَّا يَكُونُ لَنَآ أَن نَّتَكَلَّمَ بِهَٰذَا سُبۡحَٰنَكَ هَٰذَا بُهۡتَٰنٌ عَظِيمٞ
ninkal itaik kelviyurra mattirattil, allah mikap paricuttamanavan. Itai nam (nam vayal) pecuvatum namakkut takutiyillai. Itu maperum avature enru ninkal kuriyirukka ventama
Surah An-Noor, Verse 16
يَعِظُكُمُ ٱللَّهُ أَن تَعُودُواْ لِمِثۡلِهِۦٓ أَبَدًا إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ
meyyakave ninkal nampikkai kontavarkalaka iruntal, ittakaiya visayattai ini oru kalattilum ninkal mintum ceyyakkutatu ena allah unkalukku nallupatecam ceykiran
Surah An-Noor, Verse 17
وَيُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَكُمُ ٱلۡأٓيَٰتِۚ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ
allah tan vacanankalai unkalukku vivarittuk kurukiran. Allah (anaittaiyum) nankarintavan, nanamutaiyavan avan
Surah An-Noor, Verse 18
إِنَّ ٱلَّذِينَ يُحِبُّونَ أَن تَشِيعَ ٱلۡفَٰحِشَةُ فِي ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ وَأَنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ
evarkal (itarkup pinnarum) nampikkaiyalarkalukku itaiyil manakketana ceyalkal paravuvatai virumpukirarkalo avarkalukku niccayamaka im'maiyilum marumaiyilum mikka tunpuruttum vetanaiyuntu. (Atanal erpatum tinkukalai) allahtan nankarivan; ninkal ariya mattirkal
Surah An-Noor, Verse 19
وَلَوۡلَا فَضۡلُ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ وَرَحۡمَتُهُۥ وَأَنَّ ٱللَّهَ رَءُوفٞ رَّحِيمٞ
allahvutaiya arulum avanutaiya karunaiyum unkal mitu illaiyenil, allah mikka irakkamutaiyavanakavum karunaiyutaiyavanakavum illaiyenil (avanutaiya vetanai ituvarai unkalaip pititte irukkum)
Surah An-Noor, Verse 20
۞يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَتَّبِعُواْ خُطُوَٰتِ ٱلشَّيۡطَٰنِۚ وَمَن يَتَّبِعۡ خُطُوَٰتِ ٱلشَّيۡطَٰنِ فَإِنَّهُۥ يَأۡمُرُ بِٱلۡفَحۡشَآءِ وَٱلۡمُنكَرِۚ وَلَوۡلَا فَضۡلُ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ وَرَحۡمَتُهُۥ مَا زَكَىٰ مِنكُم مِّنۡ أَحَدٍ أَبَدٗا وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ يُزَكِّي مَن يَشَآءُۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٞ
Nampikkaiyalarkale! Saittanutaiya aticcuvatukalai ninkal pinparratirkal. (Enenral,) evan saittanutaiya aticcuvatukalaip pinparric celkirano avanai avan manakketana visayankalaiyum, pavamana kariyankalaiyum ceyyumpati niccayamakat tuntik konte iruppan. Allahvutaiya arulum, karunaiyum unkal mitu illatiruppin unkalil oruvarume ekkalattilum paricuttavanaka aki irukka mutiyatu. Eninum, allah, tan natiyavanaip paricuttavanaka akkukiran. Allah nanku ceviyurupavan, (anaittaiyum) nankaripavan avan
Surah An-Noor, Verse 21
وَلَا يَأۡتَلِ أُوْلُواْ ٱلۡفَضۡلِ مِنكُمۡ وَٱلسَّعَةِ أَن يُؤۡتُوٓاْ أُوْلِي ٱلۡقُرۡبَىٰ وَٱلۡمَسَٰكِينَ وَٱلۡمُهَٰجِرِينَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِۖ وَلۡيَعۡفُواْ وَلۡيَصۡفَحُوٓاْۗ أَلَا تُحِبُّونَ أَن يَغۡفِرَ ٱللَّهُ لَكُمۡۚ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٌ
unkalil celvantarum (pirarukku utavi ceyya) iyalputaiyavarum, tankal pantukkalukko, elaikalukko, allahvutaiya pataiyil hijrat ceytavarkalukko (tarmam) kotukka matten enru cattiyam ceyya ventam. (Avarkalal unkalukku etum varuttam erpattiruntal) atai ninkal mannittup purakkanittu vitavum. Allah unkalukku mannippalippatai ninkal virumpamattirkala? Allah mikka mannippavan, karunaiyutaiyavan avan
Surah An-Noor, Verse 22
إِنَّ ٱلَّذِينَ يَرۡمُونَ ٱلۡمُحۡصَنَٰتِ ٱلۡغَٰفِلَٰتِ ٱلۡمُؤۡمِنَٰتِ لُعِنُواْ فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِ وَلَهُمۡ عَذَابٌ عَظِيمٞ
evarkal kallam kapatillata nampikkaiyalarana karputaiya penkal mitu avaturu kurukirarkalo avarkal niccayamaka im'maiyilum marumaiyilum (iraivanutaiya) capattirkullavarkal. Innum, avarkalukku katumaiyana vetanai untu
Surah An-Noor, Verse 23
يَوۡمَ تَشۡهَدُ عَلَيۡهِمۡ أَلۡسِنَتُهُمۡ وَأَيۡدِيهِمۡ وَأَرۡجُلُهُم بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
(napiye! Oru nalai nir avarkalukku napakamuttuviraka.) Annalil avarkalutaiya navukalum, avarkalutaiya kaikalum, avarkalutaiya kalkalum (kuta) avarkalukku virotamaka avarkal ceytavarraip parri catciyam kurum
Surah An-Noor, Verse 24
يَوۡمَئِذٖ يُوَفِّيهِمُ ٱللَّهُ دِينَهُمُ ٱلۡحَقَّ وَيَعۡلَمُونَ أَنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلۡحَقُّ ٱلۡمُبِينُ
Annalil (avarkalin ceyalukkuttakka) nitamana kuliyai allah avarkalukku mulumaiyakave kotuppan. Niccayamaka allahtan unmaiyalan, (avarkalin ceyalkalai) veliyakkivitak kutiyavan enpatai avarkal nankarintu kolvarkal
Surah An-Noor, Verse 25
ٱلۡخَبِيثَٰتُ لِلۡخَبِيثِينَ وَٱلۡخَبِيثُونَ لِلۡخَبِيثَٰتِۖ وَٱلطَّيِّبَٰتُ لِلطَّيِّبِينَ وَٱلطَّيِّبُونَ لِلطَّيِّبَٰتِۚ أُوْلَـٰٓئِكَ مُبَرَّءُونَ مِمَّا يَقُولُونَۖ لَهُم مَّغۡفِرَةٞ وَرِزۡقٞ كَرِيمٞ
ketta penkal, ketta ankalukkum; ketta ankal, ketta penkalukkum takumanavarkal. (Avvare) paricuttamana penkal, paricuttamana ankalukkum; paricuttamana ankal, paricuttamana penkalukkum takumanavarkal. Ittakaiya (paricuttamana)varkaltan (inta nayavancakarkal) kurum kurrankuraikaliliruntu paricuttamaka irukkinranar. Ivarkalukku (marumaiyil) mannippum untu; kanniyamana muraiyil unavum untu
Surah An-Noor, Verse 26
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَدۡخُلُواْ بُيُوتًا غَيۡرَ بُيُوتِكُمۡ حَتَّىٰ تَسۡتَأۡنِسُواْ وَتُسَلِّمُواْ عَلَىٰٓ أَهۡلِهَاۚ ذَٰلِكُمۡ خَيۡرٞ لَّكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ
nampikkaiyalarkale! Unkal vitukal allata vitukalil ninkal (nulaiyak karutinal,) atil iruppavarkalukku salam kuri (avarkalutaiya) anumatiyaip perum varai nulaiyatirkal. Ivvaru natantu kolvatu unkalukke mikka nanru. (Itai marantu vitatu) ninkal kavanattil vaippirkalaka
Surah An-Noor, Verse 27
فَإِن لَّمۡ تَجِدُواْ فِيهَآ أَحَدٗا فَلَا تَدۡخُلُوهَا حَتَّىٰ يُؤۡذَنَ لَكُمۡۖ وَإِن قِيلَ لَكُمُ ٱرۡجِعُواْ فَٱرۡجِعُواْۖ هُوَ أَزۡكَىٰ لَكُمۡۚ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ عَلِيمٞ
avvittil evaraiyume ninkal kanavitil, unkalukku anumati kitaikkum varai atil nulaiyatirkal. ‘‘ (Tavira iccamayam vittil nulaiya ventam.) Ninkal tirumpivitunkal'' enru (avvittil irukkum penkal allatu marra evaralum) unkalukkuk kurappattal, avvare ninkal (tamatikkatu) tirumpi vitunkal. Ituve unkalaip paricuttamakki vaikkum. Ninkal ceypavarrai allah nankarintavan avan
Surah An-Noor, Verse 28
لَّيۡسَ عَلَيۡكُمۡ جُنَاحٌ أَن تَدۡخُلُواْ بُيُوتًا غَيۡرَ مَسۡكُونَةٖ فِيهَا مَتَٰعٞ لَّكُمۡۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ مَا تُبۡدُونَ وَمَا تَكۡتُمُونَ
(nampikkaiyalarkale!) Kutiyillata oru vittil unkal camankal iruntu (atarkaka) ninkal atil (anumatiyinriye) nulaintal atu unkalmitu kurramakatu. Ninkal (unkal manatil) maraittuk kolvataiyum ninkal veliyakkuvataiyum allah nankarivan
Surah An-Noor, Verse 29
قُل لِّلۡمُؤۡمِنِينَ يَغُضُّواْ مِنۡ أَبۡصَٰرِهِمۡ وَيَحۡفَظُواْ فُرُوجَهُمۡۚ ذَٰلِكَ أَزۡكَىٰ لَهُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ خَبِيرُۢ بِمَا يَصۡنَعُونَ
(Napiye!) Nampikkaiyalarkalana ankalukku nir kuruviraka: Avarkal tankal parvaiyaik kil nokkiye vaikkavum. Avarkal tankal karpaiyum patukattuk kollavum. Itu avarkalaip paricuttamakki vaikkum. Niccayamaka allah avarkal ceypavarrai nankarintavan avan
Surah An-Noor, Verse 30
وَقُل لِّلۡمُؤۡمِنَٰتِ يَغۡضُضۡنَ مِنۡ أَبۡصَٰرِهِنَّ وَيَحۡفَظۡنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا يُبۡدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنۡهَاۖ وَلۡيَضۡرِبۡنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَىٰ جُيُوبِهِنَّۖ وَلَا يُبۡدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوۡ ءَابَآئِهِنَّ أَوۡ ءَابَآءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوۡ أَبۡنَآئِهِنَّ أَوۡ أَبۡنَآءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوۡ إِخۡوَٰنِهِنَّ أَوۡ بَنِيٓ إِخۡوَٰنِهِنَّ أَوۡ بَنِيٓ أَخَوَٰتِهِنَّ أَوۡ نِسَآئِهِنَّ أَوۡ مَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُهُنَّ أَوِ ٱلتَّـٰبِعِينَ غَيۡرِ أُوْلِي ٱلۡإِرۡبَةِ مِنَ ٱلرِّجَالِ أَوِ ٱلطِّفۡلِ ٱلَّذِينَ لَمۡ يَظۡهَرُواْ عَلَىٰ عَوۡرَٰتِ ٱلنِّسَآءِۖ وَلَا يَضۡرِبۡنَ بِأَرۡجُلِهِنَّ لِيُعۡلَمَ مَا يُخۡفِينَ مِن زِينَتِهِنَّۚ وَتُوبُوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ جَمِيعًا أَيُّهَ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ لَعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ
(napiye!) Nampikkaiyulla penkalukkum nir kuruviraka: Avarkalum tankal parvaiyaik kil nokkiye vaittut tankal karpaiyum patukattuk kollavum. Tankal alankarattil (perumpalum) veliyil irukkakkutiya (hijapin velippurat)tait tavira etaiyum velikkattatu maraittuk kollavum. Tankal muntanaikalal marpaiyum maraittuk kollavum. Penkal tankal kanavarkal, tankal tantaikal, tankal kanavarkalin tantaikal, tankal pillaikal, tankal kanavarkalin pillaikal, tankal cakotararkal, tankal cakotararkalin pillaikal, tankal cakotarikalin pillaikal allatu (muslimakiya) tankal inattarin penkal, tankal atimaikal allatu penkalin viruppamarra tankalai anti valum ankal, penkalin maraivana avayankalai arintukollata ciru pirayattaiyutaiya (an) kulantaikal akiya ivarkalait tavira marrevar munnum tankalin alankarattai arave velippatutta ventam. Innum (tankal anintirukkum atai aparanankalai ponra) maraintirukkum tankal alankarattai arivikkum nokkattutan tankal kalkalai (pumiyil) tattit tatti natakka ventam. Nampikkaiyalarkale! (Itil etilum unkalal tavaru erpattu vittal) ninkal verriperum poruttu pavamannippaik kori allahvin pakkame (unkal manatal) tirumpunkal
Surah An-Noor, Verse 31
وَأَنكِحُواْ ٱلۡأَيَٰمَىٰ مِنكُمۡ وَٱلصَّـٰلِحِينَ مِنۡ عِبَادِكُمۡ وَإِمَآئِكُمۡۚ إِن يَكُونُواْ فُقَرَآءَ يُغۡنِهِمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦۗ وَٱللَّهُ وَٰسِعٌ عَلِيمٞ
(Anayinum, pennayinum) unkalil evarukkum valkkait tunai illavittal, avarkalukku(m vitavaikalukkum) tirumanam ceytu vaiyunkal. (Avvare) unkal atimaiyilulla nallavarkal anayinum pennayinum cari (valkkait tunaivarillata) avarkalukkum tirumanam ceytu vaiyunkal. Avarkal elaikalayiruntalum allah tan arulaikkontu avarkalutaiya varumaiyai nikkivituvan. (Kotai kotuppatil) allah mikka vicalamanavan, (manitarkalin nilaimaiyai) nankarintavan avan
Surah An-Noor, Verse 32
وَلۡيَسۡتَعۡفِفِ ٱلَّذِينَ لَا يَجِدُونَ نِكَاحًا حَتَّىٰ يُغۡنِيَهُمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦۗ وَٱلَّذِينَ يَبۡتَغُونَ ٱلۡكِتَٰبَ مِمَّا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُكُمۡ فَكَاتِبُوهُمۡ إِنۡ عَلِمۡتُمۡ فِيهِمۡ خَيۡرٗاۖ وَءَاتُوهُم مِّن مَّالِ ٱللَّهِ ٱلَّذِيٓ ءَاتَىٰكُمۡۚ وَلَا تُكۡرِهُواْ فَتَيَٰتِكُمۡ عَلَى ٱلۡبِغَآءِ إِنۡ أَرَدۡنَ تَحَصُّنٗا لِّتَبۡتَغُواْ عَرَضَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۚ وَمَن يُكۡرِههُّنَّ فَإِنَّ ٱللَّهَ مِنۢ بَعۡدِ إِكۡرَٰهِهِنَّ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
(Varumaiyinal) tirumanam ceyya caktiyarror, allah tan arulaik kontu (avarkalutaiya varumaiyai nikkip) porulaik kotukkum varai avarkal (nonpu norruk kontu) urutiyakat tankal karpaik kattuk kollavum. Unkal atimaikalil evarenum (oru kurippitta tokaiyaic cekarittu unkalukkut taruvatakavum, tannai vitutalai ceytu vitumpatiyakavum kuri atarkuriya) urimaip pattirattai elutit tarumpatik kori, avarkalitam atarkuriya takutiyai (atavatu: Vitutalaiyana pinnar, avarkal kanniyamana muraiyil tankal valkkaiyai natattik kolvarkal enru) ninkal kantal, urimaip pattirattai avarkalukku elutik kotuttuvitunkal. (Nampikkaiyalarkale!) Allah unkalukkuk kotuttirukkum poruliliruntum ninkal avarkalukkuk kotu(ttu avarkal vitutalaiyaka utavi ceyyu)nkal. Tankal karpai patukattuk kontirukkum unkal atimaip penkalai ivvulaka valkkaikkuriya arpap porulai ninkal ataiyum poruttu vipacaram ceyyumpati avarkalai nirppantikkatirkal. Avarkalai evarenum (avarkal viruppattirku maraka) nirppantattirkullakki vittal, niccayamaka allah avarkalai mannittu karunai purivan.(Eninum, nirppantittavan pavi akivituvan)
Surah An-Noor, Verse 33
وَلَقَدۡ أَنزَلۡنَآ إِلَيۡكُمۡ ءَايَٰتٖ مُّبَيِّنَٰتٖ وَمَثَلٗا مِّنَ ٱلَّذِينَ خَلَوۡاْ مِن قَبۡلِكُمۡ وَمَوۡعِظَةٗ لِّلۡمُتَّقِينَ
niccayamaka nam unkalukkut telivana vacanankalaiyum, unkalukku mun cenravarkalin utaranankalaiyum, iraiyaccamutaiyavarkalukku nallupatecankalaiyum (itil) irakki vaittirukkirom
Surah An-Noor, Verse 34
۞ٱللَّهُ نُورُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ مَثَلُ نُورِهِۦ كَمِشۡكَوٰةٖ فِيهَا مِصۡبَاحٌۖ ٱلۡمِصۡبَاحُ فِي زُجَاجَةٍۖ ٱلزُّجَاجَةُ كَأَنَّهَا كَوۡكَبٞ دُرِّيّٞ يُوقَدُ مِن شَجَرَةٖ مُّبَٰرَكَةٖ زَيۡتُونَةٖ لَّا شَرۡقِيَّةٖ وَلَا غَرۡبِيَّةٖ يَكَادُ زَيۡتُهَا يُضِيٓءُ وَلَوۡ لَمۡ تَمۡسَسۡهُ نَارٞۚ نُّورٌ عَلَىٰ نُورٖۚ يَهۡدِي ٱللَّهُ لِنُورِهِۦ مَن يَشَآءُۚ وَيَضۡرِبُ ٱللَّهُ ٱلۡأَمۡثَٰلَ لِلنَّاسِۗ وَٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٞ
Allah, vanankal innum pumiyin pirakacamaka irukkiran. Avanutaiya pirakacattirku utaranam vilakku irukkinra oru matattirku oppakum. Avvilakku oru palinkuk kinnattil irukkiratu. Antak kinnamo muttalakiya (pirakacikkinra) oru natcattirattaippol (pirakacittuk kontu) irukkiratu. (Atil) pakkiyam perra ‘jaittun' marattin enney erikkappatukiratu. Atu kilnattil ullatumalla; melnattil ullatumalla. Anta enneyai nerupput totavitinum atu pirakacikkave ceykiratu. (Atuvum) pirakacattirku mel pirakacamaka (pirakacikkiratu). Allah, tan natiyavarkalait tan pirakacattin pakkam celuttukiran. Manitarkalukku allah (tan tanmaiyai arivikkum poruttu) ittakaiya utaranankalaik kurukiran. Allah anaittaiyum nankarintavan
Surah An-Noor, Verse 35
فِي بُيُوتٍ أَذِنَ ٱللَّهُ أَن تُرۡفَعَ وَيُذۡكَرَ فِيهَا ٱسۡمُهُۥ يُسَبِّحُ لَهُۥ فِيهَا بِٱلۡغُدُوِّ وَٱلۡأٓصَالِ
(avvilakkukal) vitukalil irukkinrana. Avvitukal avarril allahvin tiruppeyar kurappatavum, ataik kanniyappatuttappatavum avan kattalaiyittirukkiran. Avarril kalaiyilum malaiyilum avanait tuti ceytukontu
Surah An-Noor, Verse 36
رِجَالٞ لَّا تُلۡهِيهِمۡ تِجَٰرَةٞ وَلَا بَيۡعٌ عَن ذِكۡرِ ٱللَّهِ وَإِقَامِ ٱلصَّلَوٰةِ وَإِيتَآءِ ٱلزَّكَوٰةِ يَخَافُونَ يَوۡمٗا تَتَقَلَّبُ فِيهِ ٱلۡقُلُوبُ وَٱلۡأَبۡصَٰرُ
pala ankal irukkinranar. Avarkalutaiya varttakamum kotukkal vankalum avarkal allahvutaiya tiruppeyarai ninaivu ceyvatil iruntum, tolukaiyai urutiyaka kataipitippatiliruntum, jakattuk kotuppatiliruntum avarkalait tiruppivitatu. Ullankalum parvaikalum (payattal titukkittut) tatumarivitakkutiya nalaip parri avarkal (enneramum) payantu kontirupparkal
Surah An-Noor, Verse 37
لِيَجۡزِيَهُمُ ٱللَّهُ أَحۡسَنَ مَا عَمِلُواْ وَيَزِيدَهُم مِّن فَضۡلِهِۦۗ وَٱللَّهُ يَرۡزُقُ مَن يَشَآءُ بِغَيۡرِ حِسَابٖ
Avarkal ceytukontirunta (nanmaiyana)varrai vita alakana kuliyai allah avarkalukkuk kotuppan. Tan arulaikkontu menmelum avarkalukku atikamakave kotuppan. Allah tan natiyavarkalukkuk kanakkinriye kotukkiran
Surah An-Noor, Verse 38
وَٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَعۡمَٰلُهُمۡ كَسَرَابِۭ بِقِيعَةٖ يَحۡسَبُهُ ٱلظَّمۡـَٔانُ مَآءً حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَهُۥ لَمۡ يَجِدۡهُ شَيۡـٔٗا وَوَجَدَ ٱللَّهَ عِندَهُۥ فَوَفَّىٰهُ حِسَابَهُۥۗ وَٱللَّهُ سَرِيعُ ٱلۡحِسَابِ
evarkal nirakarippavarkalaki vittarkalo, avarkalutaiya ceyalkal vanantarattil tonrum kanalaippol irukkinrana. Takittavan atait tannir ena ennik kontu atan camipamakac cenrapolutu onraiyume avan kanavillai; eninum, allah tannitamiruppatai avan kankiran. Avan (ivanai marikkac ceytu) ivanutaiya kanakkai mutittu vitukiran. Kelvi kanakkuk ketpatil allah mikat tiviramanavan
Surah An-Noor, Verse 39
أَوۡ كَظُلُمَٰتٖ فِي بَحۡرٖ لُّجِّيّٖ يَغۡشَىٰهُ مَوۡجٞ مِّن فَوۡقِهِۦ مَوۡجٞ مِّن فَوۡقِهِۦ سَحَابٞۚ ظُلُمَٰتُۢ بَعۡضُهَا فَوۡقَ بَعۡضٍ إِذَآ أَخۡرَجَ يَدَهُۥ لَمۡ يَكَدۡ يَرَىٰهَاۗ وَمَن لَّمۡ يَجۡعَلِ ٱللَّهُ لَهُۥ نُورٗا فَمَا لَهُۥ مِن نُّورٍ
allatu (avarkalutaiya ceyal) katalin alattilulla irulukku oppaka irukkiratu. Atai alaikku mel alaikal mutik kontiruppatutan mekankalum (kavilntu) mutikkontirukkinrana. Anri, avan tan kaiyai nittiya potilum ataik kana mutiyata alavukku irulkalum onranmel onrakac culntukontu irukkinrana. Allah evanukkup pirakacattaik kotukkavillaiyo avanukku (enkiruntum) oru pirakacamum kittatu
Surah An-Noor, Verse 40
أَلَمۡ تَرَ أَنَّ ٱللَّهَ يُسَبِّحُ لَهُۥ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَٱلطَّيۡرُ صَـٰٓفَّـٰتٖۖ كُلّٞ قَدۡ عَلِمَ صَلَاتَهُۥ وَتَسۡبِيحَهُۥۗ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِمَا يَفۡعَلُونَ
vanankalilum pumiyilum ullavaiyum (ivarrirku mattiyil ullavaiyum kurippaka) paravaikalum (tankal) irakkaikalai virit(tup paran)ta vannamaka allahvai tutittuk kontirukkinrana enpatai (napiye!) Nir kanavillaiya? Ivai anaittum tankal pukalntu vananka ventiya muraiyai niccayamaka arinte irukkinrana. Allahvum avai ceypavarrai nankarintavan avan
Surah An-Noor, Verse 41
وَلِلَّهِ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ وَإِلَى ٱللَّهِ ٱلۡمَصِيرُ
vanankal pumi (akiyavai)yin atci allahvukku uriyate! Avanitame (anaivarum) tirumpac cella ventiyatirukkiratu
Surah An-Noor, Verse 42
أَلَمۡ تَرَ أَنَّ ٱللَّهَ يُزۡجِي سَحَابٗا ثُمَّ يُؤَلِّفُ بَيۡنَهُۥ ثُمَّ يَجۡعَلُهُۥ رُكَامٗا فَتَرَى ٱلۡوَدۡقَ يَخۡرُجُ مِنۡ خِلَٰلِهِۦ وَيُنَزِّلُ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مِن جِبَالٖ فِيهَا مِنۢ بَرَدٖ فَيُصِيبُ بِهِۦ مَن يَشَآءُ وَيَصۡرِفُهُۥ عَن مَّن يَشَآءُۖ يَكَادُ سَنَا بَرۡقِهِۦ يَذۡهَبُ بِٱلۡأَبۡصَٰرِ
(Pala pakankalilum citarik kitakkum) mekankalai otti avarrai onru certtu onrin mel onraka niccayam allahtan atukkukiran enpatai (napiye!) Nir parkkavillaiya? Pinnar, anta mekankalin mattiyiliruntu malaiyai poliyac ceyvataiyum nir kankirir. Avane vanattil malai ponrirukkum mekankaliliruntu alankatti (kal mari)yaiyum poliyac ceykiran. Atai avan natiyavarkal mitu vilumpati ceykiran. Avan natiyavarkalai vittu atait tatuttuk kolkiran. Atan minnalin veliccam parvaiyaip parikkap parkkiratu
Surah An-Noor, Verse 43
يُقَلِّبُ ٱللَّهُ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبۡرَةٗ لِّأُوْلِي ٱلۡأَبۡصَٰرِ
iravaiyum pakalaiyum allahve (tiruppit tiruppi) marrik kontu irukkiran. Arivutaiyavarkalukku itil oru (nalla) patippinai untu
Surah An-Noor, Verse 44
وَٱللَّهُ خَلَقَ كُلَّ دَآبَّةٖ مِّن مَّآءٖۖ فَمِنۡهُم مَّن يَمۡشِي عَلَىٰ بَطۡنِهِۦ وَمِنۡهُم مَّن يَمۡشِي عَلَىٰ رِجۡلَيۡنِ وَمِنۡهُم مَّن يَمۡشِي عَلَىٰٓ أَرۡبَعٖۚ يَخۡلُقُ ٱللَّهُ مَا يَشَآءُۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ
(manitarkale!) Urntu cellakkutiya (uyirp piranikal) anaittaiyum allah orevita tanniraik kontu pataittirunta potilum (avai anaittum oru vakaiyaka irukkavillai.) Avarril cila tan vayirral (pampukalaip pol) urntu celkinrana. Avarril cila iru kalkalal natakkinrana. Avarril cila nanku kalkalal natakkinrana. (Ivvaru) allah tan virumpiyavarrai (virumpiyavaru) pataippan. Niccayamaka allah anaittin mitum mikka arralutaiyavan avan
Surah An-Noor, Verse 45
لَّقَدۡ أَنزَلۡنَآ ءَايَٰتٖ مُّبَيِّنَٰتٖۚ وَٱللَّهُ يَهۡدِي مَن يَشَآءُ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ
(manitarkale! Anaivarum elitil arintu kollakkutiya) telivana vacanankalaiye niccayamaka nam (itil) irakkiyirukkirom. Eninum, allah tan virumpiya (nalla)varkalaiye (itan mulam) neranavaliyil celuttukiran
Surah An-Noor, Verse 46
وَيَقُولُونَ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَبِٱلرَّسُولِ وَأَطَعۡنَا ثُمَّ يَتَوَلَّىٰ فَرِيقٞ مِّنۡهُم مِّنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَۚ وَمَآ أُوْلَـٰٓئِكَ بِٱلۡمُؤۡمِنِينَ
(napiye!) Allahvaiyum, avanutaiya tutaraiyum nankal nampikkai kontu avarkalukku kattuppattu natakkirom'' enru kurupavarkalil cilar pinnar purakkanittu vitukinranar. Akave, ivarkal (unmaiyana) nampikkaiyalarkale alla
Surah An-Noor, Verse 47
وَإِذَا دُعُوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ لِيَحۡكُمَ بَيۡنَهُمۡ إِذَا فَرِيقٞ مِّنۡهُم مُّعۡرِضُونَ
Tavira, tankalukkitaiyil (erpatta vivakarattaip parri niyayat) tirppupera allahvitamum, avanutaiya tutaritamum varunkal ena alaikkappattal avarkalil oru pirivinar purakkanittu vitukinranar
Surah An-Noor, Verse 48
وَإِن يَكُن لَّهُمُ ٱلۡحَقُّ يَأۡتُوٓاْ إِلَيۡهِ مُذۡعِنِينَ
eninum, tirppu avarkalukku catakamaka iruntal (nam tutarukku) kilppatintu (natappavarkalaip pol) avaritam varukinranar
Surah An-Noor, Verse 49
أَفِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ أَمِ ٱرۡتَابُوٓاْ أَمۡ يَخَافُونَ أَن يَحِيفَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِمۡ وَرَسُولُهُۥۚ بَلۡ أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلظَّـٰلِمُونَ
enne! Ivarkalutaiya ullankalil etum noy irukkirata? Allatu (avaraip parri) ivarkal cantekikkinranara? Allatu allahvum avanutaiya tutarum ivarkalukku aniyayam ceytu vituvarkal enru payappatukinranara? (Avarkal aniti ceyyappatave mattarkal.) Maraka, ivarkaltan varampu mirum aniyayakkararkal avar. (Atalaltan ivvaru ceykinranar)
Surah An-Noor, Verse 50
إِنَّمَا كَانَ قَوۡلَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ إِذَا دُعُوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ لِيَحۡكُمَ بَيۡنَهُمۡ أَن يَقُولُواْ سَمِعۡنَا وَأَطَعۡنَاۚ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ
eninum, meyyakave nampikkai kontavarkalo avarkalukku itaiyil (erpatta vivakarattaip parrit) tirppu pera allahvitamum, avanutaiya tutaritamum varumpati alaikkappattal, atarkavarkal ‘‘nankal cevi cayttom; nankal kilppatintom'' enru kuruvatait tavira, veru onrum kuruvatillai. Ivarkaltan murrilum verri ataintavarkal avar
Surah An-Noor, Verse 51
وَمَن يُطِعِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَيَخۡشَ ٱللَّهَ وَيَتَّقۡهِ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡفَآئِزُونَ
evarkal allahvukkum, avanutaiya tutarukkum kattuppattu, allahvukkup payantu (avanukku maru ceyvatai vittu) vilaki avanai ancik kontarkalo avarkaltan niccayamaka perum pakkiyam perravarkal
Surah An-Noor, Verse 52
۞وَأَقۡسَمُواْ بِٱللَّهِ جَهۡدَ أَيۡمَٰنِهِمۡ لَئِنۡ أَمَرۡتَهُمۡ لَيَخۡرُجُنَّۖ قُل لَّا تُقۡسِمُواْۖ طَاعَةٞ مَّعۡرُوفَةٌۚ إِنَّ ٱللَّهَ خَبِيرُۢ بِمَا تَعۡمَلُونَ
(Napiye! Nayavancakarkalakiya) avarkalukku nir kattalaiyittal, avarkalum niccayamaka (porukkup) purappattu vituvataka allahvin mitu urutiyana cattiyam ceytu kurukirarkal. Nir (avarkalai nokkik) kuruviraka: ''(Ivvaru) cattiyam ceyyatirkal! Ninkal kattuppattu natappatakak kuruvatan unmai terinta visayamtan. Niccayamaka allah ninkal ceypavarrai nankarintavan avan
Surah An-Noor, Verse 53
قُلۡ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُواْ ٱلرَّسُولَۖ فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنَّمَا عَلَيۡهِ مَا حُمِّلَ وَعَلَيۡكُم مَّا حُمِّلۡتُمۡۖ وَإِن تُطِيعُوهُ تَهۡتَدُواْۚ وَمَا عَلَى ٱلرَّسُولِ إِلَّا ٱلۡبَلَٰغُ ٱلۡمُبِينُ
(melum) nir kuruviraka: ‘‘Allahvukkum, avanutaiya tutarukkum (unmaiyaka) kattuppattu natankal. Ninkal purakkanittalo (namakkonrum nastamillai. Enenral) avar mitulla katamai ellam, avar (tan) mitu cumattappatta (tutai unkalukku etutturaippa)tutan. Unkal mitulla katamaiyellam unkal mitu cumattappatta (avarukku kattuppattu natappa)tu tan. Ninkal avarukku kattuppattu natantal ninkaltan nerana valiyil cenru vituvirkal. (Nam tutaip) pakirankamaka (telivaka) arivippatait tavira, veronrum nam tutar mitu katamaiyillai
Surah An-Noor, Verse 54
وَعَدَ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مِنكُمۡ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ لَيَسۡتَخۡلِفَنَّهُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ كَمَا ٱسۡتَخۡلَفَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمۡ دِينَهُمُ ٱلَّذِي ٱرۡتَضَىٰ لَهُمۡ وَلَيُبَدِّلَنَّهُم مِّنۢ بَعۡدِ خَوۡفِهِمۡ أَمۡنٗاۚ يَعۡبُدُونَنِي لَا يُشۡرِكُونَ بِي شَيۡـٔٗاۚ وَمَن كَفَرَ بَعۡدَ ذَٰلِكَ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡفَٰسِقُونَ
(manitarkale!) Unkalil evarenum meyyakave nampikkai kontu narceyalkalaiyum ceytu vantal, avarkalukku munnar cenravarkalai(p pumikku) atipatikalakkiyatu ponre ivarkalaiyum niccayamakap pumikku atipatiyakki vaippatakavum, avan ivarkalukku virumpiya markkattil ivarkalai urutiyakki vaippatakavum, amaitiyaiyum patukappaiyum kontu ivarkalutaiya payattai marri vituvatakavum niccayamaka allah vakkalittirukkiran. (Anri) avarkal tannaiye vanankumpatiyakavum, etaiyum tanakku inaiyakkak kutatu enrum avan kattalaiyittirukkiran. Itan pinnar, evarenum nirakarippavarkalaki vittal niccayamaka avarkal perum pavikaltan
Surah An-Noor, Verse 55
وَأَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتُواْ ٱلزَّكَوٰةَ وَأَطِيعُواْ ٱلرَّسُولَ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ
(Nampikkaiyalarkale!) Ninkal tolukaiyaik kataippitittu tolutu, jakattum kotuttu (avanutaiya) tutarai (murrilum) pinparri varunkal. Ninkal (iraivanutaiya) arulai ataivirkal
Surah An-Noor, Verse 56
لَا تَحۡسَبَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مُعۡجِزِينَ فِي ٱلۡأَرۡضِۚ وَمَأۡوَىٰهُمُ ٱلنَّارُۖ وَلَبِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ
(napiye!) Nirakarippavarkal pumiyil (oti olintu tappittukkontu) nam'mait torkatittu vituvar ena nir enna ventam. (Avarkalait tantanaik kullakkiye tiruvom. Marumaiyil) avarkal cellumitam narakamtan. Atu tankumitankalil mikak kettatu
Surah An-Noor, Verse 57
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لِيَسۡتَـٔۡذِنكُمُ ٱلَّذِينَ مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُكُمۡ وَٱلَّذِينَ لَمۡ يَبۡلُغُواْ ٱلۡحُلُمَ مِنكُمۡ ثَلَٰثَ مَرَّـٰتٖۚ مِّن قَبۡلِ صَلَوٰةِ ٱلۡفَجۡرِ وَحِينَ تَضَعُونَ ثِيَابَكُم مِّنَ ٱلظَّهِيرَةِ وَمِنۢ بَعۡدِ صَلَوٰةِ ٱلۡعِشَآءِۚ ثَلَٰثُ عَوۡرَٰتٖ لَّكُمۡۚ لَيۡسَ عَلَيۡكُمۡ وَلَا عَلَيۡهِمۡ جُنَاحُۢ بَعۡدَهُنَّۚ طَوَّـٰفُونَ عَلَيۡكُم بَعۡضُكُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖۚ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَكُمُ ٱلۡأٓيَٰتِۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٞ
nampikkaiyalarkale! Unkal atimaikalum, unkalil paruvamataiyata (ciriya) pillaikalum (ninkal tiraikkul antarankamaka irukkakkutiya nerankalil) unkalitam (varuvarkalayin unkal) anumatiyai munru tatavaikal avarkal kora ventum. (Anta nerankalavana:) ‘Hpajru' (atikalai) tolukaikku munnarum (patukkaikkaka unkal mel miccamana) ataikalaik kalaintirukkak kutiya ‘luhar' (matiya) velaiyilum, ‘isa' (iravu) nerattil tolukaikkup pinnarum akiya (im) munru nerankalum ninkal tiraikkul antarankamaka irukkakkutiya nerankal. (Ivarrait tavira marra nerankalil avarkal unkal anumatiyinriye unkalitam varuvatu) avarkal mitu kurramalla. (Enenral,) ivarkal atikkati unkalitam varakkutiyavarkalakavum, unkalil oruvar marravaritam atikkati cella ventiyavarkalakavum iruppatanalum (atikkati anumati koraventiya avaciyamillai). Ivvaru allah tan vacanankalai unkalukku vivarittuk kurukiran. Allah anaittaiyum nankarintavan, nanamutaiyavan avan
Surah An-Noor, Verse 58
وَإِذَا بَلَغَ ٱلۡأَطۡفَٰلُ مِنكُمُ ٱلۡحُلُمَ فَلۡيَسۡتَـٔۡذِنُواْ كَمَا ٱسۡتَـٔۡذَنَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡۚ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَكُمۡ ءَايَٰتِهِۦۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٞ
Unkal kulantaikal paruvamataintuvittal, avarkalum tankalukku muttavarkal anumati koraventiya pirakaram anumati kora ventum. Ivvare allah tan vacanankalai unkalukku vivarittuk kurukiran. Allah anaittaiyum nankarintavan nanamutaiyavan avan
Surah An-Noor, Verse 59
وَٱلۡقَوَٰعِدُ مِنَ ٱلنِّسَآءِ ٱلَّـٰتِي لَا يَرۡجُونَ نِكَاحٗا فَلَيۡسَ عَلَيۡهِنَّ جُنَاحٌ أَن يَضَعۡنَ ثِيَابَهُنَّ غَيۡرَ مُتَبَرِّجَٰتِۭ بِزِينَةٖۖ وَأَن يَسۡتَعۡفِفۡنَ خَيۡرٞ لَّهُنَّۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٞ
tirumana viruppamarra mutirnta vayatutaiya (natamata mutiyatu) utkarnte irukkakkutiya kilavikal, tankal alakaik kanpikka ventumenra nokkaminrit tankal mel ataikalaik kalaintu vittiruppatil avarkal mitu kurramillai. Itaiyum avarkal tavirttuk kolvate avarkalukku mikka nanru. Allah (anaittaiyum) nanku ceviyurupavan, nankarintavan avan
Surah An-Noor, Verse 60
لَّيۡسَ عَلَى ٱلۡأَعۡمَىٰ حَرَجٞ وَلَا عَلَى ٱلۡأَعۡرَجِ حَرَجٞ وَلَا عَلَى ٱلۡمَرِيضِ حَرَجٞ وَلَا عَلَىٰٓ أَنفُسِكُمۡ أَن تَأۡكُلُواْ مِنۢ بُيُوتِكُمۡ أَوۡ بُيُوتِ ءَابَآئِكُمۡ أَوۡ بُيُوتِ أُمَّهَٰتِكُمۡ أَوۡ بُيُوتِ إِخۡوَٰنِكُمۡ أَوۡ بُيُوتِ أَخَوَٰتِكُمۡ أَوۡ بُيُوتِ أَعۡمَٰمِكُمۡ أَوۡ بُيُوتِ عَمَّـٰتِكُمۡ أَوۡ بُيُوتِ أَخۡوَٰلِكُمۡ أَوۡ بُيُوتِ خَٰلَٰتِكُمۡ أَوۡ مَا مَلَكۡتُم مَّفَاتِحَهُۥٓ أَوۡ صَدِيقِكُمۡۚ لَيۡسَ عَلَيۡكُمۡ جُنَاحٌ أَن تَأۡكُلُواْ جَمِيعًا أَوۡ أَشۡتَاتٗاۚ فَإِذَا دَخَلۡتُم بُيُوتٗا فَسَلِّمُواْ عَلَىٰٓ أَنفُسِكُمۡ تَحِيَّةٗ مِّنۡ عِندِ ٱللَّهِ مُبَٰرَكَةٗ طَيِّبَةٗۚ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَكُمُ ٱلۡأٓيَٰتِ لَعَلَّكُمۡ تَعۡقِلُونَ
(Nampikkaiyalarkale! Unkalutan cerntu unavu unpatil) kurutan mitum kurramakatu; nonti mitum kurramakatu; noyali mitum kurramakatu; unkal mitum kurramakatu. Ninkal unkal vittilo allatu unkal tantaikal vittilo allatu unkal taymarkal vittilo allatu unkal cakotararkal vittilo allatu unkal cakotarikal vittilo allatu unkal tantaiyin cakotararkal vittilo allatu unkal tantaiyin cakotarikal vittilo allatu unkal tayinutaiya cakotararkal vittilo allatu unkal tayutaiya cakotarikal vittilo allatu cavi unkal vacamirukkum vittilo allatu unkal tolarkal vittilo ninkal (unavu) pucippatu unkal mitu kurramakatu. Itil ninkal anaivarum onru cerntu pucittalum cari, tanittaniyakap pucittalum cariye (unkal mitu kurramillai). Anal, ninkal enta vittil nulaintapotilum allahvinal unkalukkuk karpikkappatta mikka pakkiyamulla paricuttamana (‘salam' ennum) mukamanai ninkal unkalukkul (oruvarukku marroruvar) kurik kollavum. Ivvare allah unkalukkut tan vacanankalai vivarittuk kurukiran! (Enpatai) ninkal arintukolvirkalaka
Surah An-Noor, Verse 61
إِنَّمَا ٱلۡمُؤۡمِنُونَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ وَإِذَا كَانُواْ مَعَهُۥ عَلَىٰٓ أَمۡرٖ جَامِعٖ لَّمۡ يَذۡهَبُواْ حَتَّىٰ يَسۡتَـٔۡذِنُوهُۚ إِنَّ ٱلَّذِينَ يَسۡتَـٔۡذِنُونَكَ أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ يُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦۚ فَإِذَا ٱسۡتَـٔۡذَنُوكَ لِبَعۡضِ شَأۡنِهِمۡ فَأۡذَن لِّمَن شِئۡتَ مِنۡهُمۡ وَٱسۡتَغۡفِرۡ لَهُمُ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
Niccayamaka unmaiyana nampikkaiyalarkal meyyakave yarenral, allahvaiyum avanutaiya tutaraiyum nampikkai kontavarkaltan. Avarkal oru visayattaip parri alocanai ceyya ava(nutaiya tuta)ritam kutiyiruntal, avarutaiya anumatiyinri (kuttattiliruntu) avarkal vilakip pokave mattarkal. (Avvaru pokaventiya avaciyam erpattal, napiye!) Niccayamaka evarkal um'mitam anumatiyaikkori celkirarkalo avarkaltan allahvaiyum, avanutaiya tutaraiyum meyyaka nampikkai kontavarkal. Akave, avarkal tankal avacara velai onrukkaka um'mitam anumati korinal, avarkalil nir virumpiyavarkalukku anumati alippiraka. Avarkalukkaka allahvitattil mannippuk koruviraka. Niccayamaka allah mikka mannippavan, maka karunaiyutaiyavan avan
Surah An-Noor, Verse 62
لَّا تَجۡعَلُواْ دُعَآءَ ٱلرَّسُولِ بَيۡنَكُمۡ كَدُعَآءِ بَعۡضِكُم بَعۡضٗاۚ قَدۡ يَعۡلَمُ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ يَتَسَلَّلُونَ مِنكُمۡ لِوَاذٗاۚ فَلۡيَحۡذَرِ ٱلَّذِينَ يُخَالِفُونَ عَنۡ أَمۡرِهِۦٓ أَن تُصِيبَهُمۡ فِتۡنَةٌ أَوۡ يُصِيبَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٌ
(nampikkaiyalarkale!) Allahvutaiya tutarai ninkal alaittal atai ninkal unkalukkul oruvar marroruvarai alaippataippol karuta ventam. (Ya muham'matu ena peyar kuri alaikka ventam.) Unkalil evarkal (nam tutar kuttiya capaiyiliruntu) maraivaka naluvi vitukirarkalo avarkalai allah niccayamaka nankarivan. Akave, evarkal (tutarakiya) avarutaiya kattalaikku maruceykirarkalo avarkal tankalukku oru apatto allatu tunpuruttum vetanaiyo vantataiyum enpataip parrip payantu kontirukkavum
Surah An-Noor, Verse 63
أَلَآ إِنَّ لِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ قَدۡ يَعۡلَمُ مَآ أَنتُمۡ عَلَيۡهِ وَيَوۡمَ يُرۡجَعُونَ إِلَيۡهِ فَيُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُواْۗ وَٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمُۢ
Vanankalilum pumiyilum iruppavai anaittum allahvukku uriyanave enpatai niccayamaka arintu kollunkal. Ninkal (inraiya tinam) irukkum nilaimaiyaiyum niccayamaka allah nankarivan. Avanitam kontu pokappatum nalil (irukkum nilaimaiyaiyum avan nankarivan. Akave,) avarkal ceytu kontiruntavarrai (anta nalil) avan avarkalukku arivittu vituvan. Allah anaittaiyum nankarintavan avan
Surah An-Noor, Verse 64