Surah Al-Furqan - Tamil Translation by Abdulhameed Baqavi
تَبَارَكَ ٱلَّذِي نَزَّلَ ٱلۡفُرۡقَانَ عَلَىٰ عَبۡدِهِۦ لِيَكُونَ لِلۡعَٰلَمِينَ نَذِيرًا
(nanmai timaikalait telivakap) pirittarivikkum ivvetattai tan atiyar (muham'matu) mitu irakkiyavan mikka pakkiyamutaiyavan. Itu ulakattar anaivaraiyum accamutti eccarikkai ceyvataka irukkiratu
Surah Al-Furqan, Verse 1
ٱلَّذِي لَهُۥ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَلَمۡ يَتَّخِذۡ وَلَدٗا وَلَمۡ يَكُن لَّهُۥ شَرِيكٞ فِي ٱلۡمُلۡكِ وَخَلَقَ كُلَّ شَيۡءٖ فَقَدَّرَهُۥ تَقۡدِيرٗا
(ivvetattai aruliyavan ettakaiyavanenral,) vanankal, pumiyin atci avanukkuriyate! Avan oru cantatiyai etuttuk kollavum illai; avanutaiya atciyil avanukku oru tunaiyumillai. Avane anaittaiyum pataittu avarrukkuriya iyarkait tanmaiyaiyum amaittavan
Surah Al-Furqan, Verse 2
وَٱتَّخَذُواْ مِن دُونِهِۦٓ ءَالِهَةٗ لَّا يَخۡلُقُونَ شَيۡـٔٗا وَهُمۡ يُخۡلَقُونَ وَلَا يَمۡلِكُونَ لِأَنفُسِهِمۡ ضَرّٗا وَلَا نَفۡعٗا وَلَا يَمۡلِكُونَ مَوۡتٗا وَلَا حَيَوٰةٗ وَلَا نُشُورٗا
(ivvarellamiruntum inaivaittu vanankupavarkal) allah allatavarrai teyvankalaka etuttuk kontirukkirarkal. Avaiyo (allahvinal) pataikkappattavai. Etaiyum avai pataikkavillai. Evvita nanmaiyaiyum timaiyaiyum tankalukku ceytu kolla avai caktiyarravai. Uyirppikkavo, maranikka vaikkavo, uyir kotuttu eluppavo avai caktipera matta
Surah Al-Furqan, Verse 3
وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّآ إِفۡكٌ ٱفۡتَرَىٰهُ وَأَعَانَهُۥ عَلَيۡهِ قَوۡمٌ ءَاخَرُونَۖ فَقَدۡ جَآءُو ظُلۡمٗا وَزُورٗا
‘‘ (tirukur'anakiya) itu poyyaka avar karpanai ceytu kontate tavira, verillai. I(taik karpanai ceyva)til veru makkal avarukku utavi purikinranar'' enru nirakarippavarkal kurukinranar. Akave, (nirakarippavarkal ivvaru kuruvatan karanamaka) avarkal aniyayattaiyum poyyaiyume cumantu kontanar
Surah Al-Furqan, Verse 4
وَقَالُوٓاْ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ ٱكۡتَتَبَهَا فَهِيَ تُمۡلَىٰ عَلَيۡهِ بُكۡرَةٗ وَأَصِيلٗا
‘‘Itu munnorkalin kattukkataikal. Kalaiyilum malaiyilum ivarukku otik kanpikkappatukiratu. Atai ivar (marroruvarin utaviyaik kontu) eluti vaikkumpatic ceykirar'' enru a(nnirakarippa)varkal kurukinranar
Surah Al-Furqan, Verse 5
قُلۡ أَنزَلَهُ ٱلَّذِي يَعۡلَمُ ٱلسِّرَّ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ إِنَّهُۥ كَانَ غَفُورٗا رَّحِيمٗا
(atarku napiye!) Kuruviraka: ‘‘ (Avvaralla.) Vanankalilum, pumiyilumulla rakaciyankalai arintavan evano avane itai irakkivaittan. (Ninkal manam varunti avanalavil tirumpinal) niccayamaka avan (unkal kurrankalai) mannippavanakavum maka karunaiyutaiyavanakavum irukkiran.’‘
Surah Al-Furqan, Verse 6
وَقَالُواْ مَالِ هَٰذَا ٱلرَّسُولِ يَأۡكُلُ ٱلطَّعَامَ وَيَمۡشِي فِي ٱلۡأَسۡوَاقِ لَوۡلَآ أُنزِلَ إِلَيۡهِ مَلَكٞ فَيَكُونَ مَعَهُۥ نَذِيرًا
(Pinnum) avarkal kurukinranar: ‘‘Intat tutarukkenna (nerntatu)? Avar (nam'maip polave) unavu unnukirar; kataikalukkum celkirar. (Avar iraivanutaiya tutaraka iruntal) avarukkaka oru vanavar irakkivaikkappattirukka ventama? Avvarayin, avar avarutan iruntukontu accamutti eccarikkai ceytu kontiruppare
Surah Al-Furqan, Verse 7
أَوۡ يُلۡقَىٰٓ إِلَيۡهِ كَنزٌ أَوۡ تَكُونُ لَهُۥ جَنَّةٞ يَأۡكُلُ مِنۡهَاۚ وَقَالَ ٱلظَّـٰلِمُونَ إِن تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلٗا مَّسۡحُورًا
allatu avarukku oru putaiyal kotukkappata ventama? Allatu avar pucippatarku ventiya oru colai avarukku irukka ventama? (Enru kurukinranar.) Ivvakkiramakkararkal (nampikkaiyalarkalai nokki) ninkal cuniyam ceykinra oru manitaraiye pinparrukirirkal'' enrum kurukinranar
Surah Al-Furqan, Verse 8
ٱنظُرۡ كَيۡفَ ضَرَبُواْ لَكَ ٱلۡأَمۡثَٰلَ فَضَلُّواْ فَلَا يَسۡتَطِيعُونَ سَبِيلٗا
akave, (napiye!) Um'maip parri ivvakkiramakkararkal ennenna varnippukal kurukirarkal enpatai kavanittup parppiraka. Akave, ivarkal (murrilum) valikettu vittarkal; nerana valiyai ataiya ivarkalal mutiyatu
Surah Al-Furqan, Verse 9
تَبَارَكَ ٱلَّذِيٓ إِن شَآءَ جَعَلَ لَكَ خَيۡرٗا مِّن ذَٰلِكَ جَنَّـٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ وَيَجۡعَل لَّكَ قُصُورَۢا
(Napiye! Umatu iraivanakiya) avan mikka pakkiyamutaiyavan. Avan natinal (innirakarippavarkal korum) ivarraic contamakki mikka melana corkkankalai umakkut tarakkutiyavan. Avarril niraruvikal totarntu otikkonte irukkum. Atil umakkup pala mata malikaikalaiyum amaittu vituvan
Surah Al-Furqan, Verse 10
بَلۡ كَذَّبُواْ بِٱلسَّاعَةِۖ وَأَعۡتَدۡنَا لِمَن كَذَّبَ بِٱلسَّاعَةِ سَعِيرًا
unmaiyil ivarkal vicaranaik kalattaiye poyyakkukinranar. Evarkal vicaranaik kalattaip poyyakkukirarkalo avarkalukku katumaiyaka parri eriyum narakattaittan nam tayarpatutti vaittirukkirom
Surah Al-Furqan, Verse 11
إِذَا رَأَتۡهُم مِّن مَّكَانِۭ بَعِيدٖ سَمِعُواْ لَهَا تَغَيُّظٗا وَزَفِيرٗا
atu ivarkalaik kanta mattirattil captamittu arpparippatai ivarkal veku turattilirunte cevimatuttuk kolvarkal
Surah Al-Furqan, Verse 12
وَإِذَآ أُلۡقُواْ مِنۡهَا مَكَانٗا ضَيِّقٗا مُّقَرَّنِينَ دَعَوۡاْ هُنَالِكَ ثُبُورٗا
avarka(lin kai kalka)laik katti, atil mikka nerukkatiyana oritattil eriyappattal (tunpattait tanka mutiyamal maranattait tarakkutiya) alivaiye avarkal ketparkal
Surah Al-Furqan, Verse 13
لَّا تَدۡعُواْ ٱلۡيَوۡمَ ثُبُورٗا وَٰحِدٗا وَٱدۡعُواْ ثُبُورٗا كَثِيرٗا
(akave, annerattil avarkalai nokki,) ‘‘inraiya tinam ninkal or alivai mattiram ketkatirkal. Pala alivukalai kettuk kollunkal'' (enru kurappatum)
Surah Al-Furqan, Verse 14
قُلۡ أَذَٰلِكَ خَيۡرٌ أَمۡ جَنَّةُ ٱلۡخُلۡدِ ٱلَّتِي وُعِدَ ٱلۡمُتَّقُونَۚ كَانَتۡ لَهُمۡ جَزَآءٗ وَمَصِيرٗا
(napiye! Avarkalai nokki) nir ketpiraka: ‘‘Anta narakam mela? Allatu paricuttavankalukku vakkalikkappatta nilaiyana corkkam mela? Atu avarkalukku (nar)kuliyakavum, avarkal cerumitamakavum irukkiratu
Surah Al-Furqan, Verse 15
لَّهُمۡ فِيهَا مَا يَشَآءُونَ خَٰلِدِينَۚ كَانَ عَلَىٰ رَبِّكَ وَعۡدٗا مَّسۡـُٔولٗا
‘‘atil avarkal virumpiyatellam avarkalukkuk kitaikkum. (Atil) avarkal enrenrum tankivituvarkal.'' (Napiye!) Itu umatu iraivan mitu (avanal) vakkalikkappatta katamaiyaka irukkiratu
Surah Al-Furqan, Verse 16
وَيَوۡمَ يَحۡشُرُهُمۡ وَمَا يَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ فَيَقُولُ ءَأَنتُمۡ أَضۡلَلۡتُمۡ عِبَادِي هَـٰٓؤُلَآءِ أَمۡ هُمۡ ضَلُّواْ ٱلسَّبِيلَ
(Inaivaittu vanankiya) avarkalaiyum, allahvaiyanri avarkal vanankik kontirunta teyvankalaiyum (vicaranaikkaka) onru cerkkum nalil, ‘‘en ivvatiyarkalai ninkal vali ketuttirkala? Allatu avarkal tamakave vali tavari cenru vittanara'' enru (iraivan) ketpan
Surah Al-Furqan, Verse 17
قَالُواْ سُبۡحَٰنَكَ مَا كَانَ يَنۢبَغِي لَنَآ أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِكَ مِنۡ أَوۡلِيَآءَ وَلَٰكِن مَّتَّعۡتَهُمۡ وَءَابَآءَهُمۡ حَتَّىٰ نَسُواْ ٱلذِّكۡرَ وَكَانُواْ قَوۡمَۢا بُورٗا
atarku avai (iraivanai nokki) ‘‘ni mikap paricuttamanavan. Unnait tavira (marrevaraiyum) nankal enkalukku patukavalarkalaka etuttukkolvatu enkalukkut takutiyalla. Eninum, nitan avarkalukkum avarkalutaiya mutataikalukkum cukapokattaik kotuttay. Atanal avarkal (unnai) ninaippatai(yum unatu arivuraiyaiyum) marantu (pavankalil mulki) alintupokum makkalaki vittarkal'' enru avai kurum
Surah Al-Furqan, Verse 18
فَقَدۡ كَذَّبُوكُم بِمَا تَقُولُونَ فَمَا تَسۡتَطِيعُونَ صَرۡفٗا وَلَا نَصۡرٗاۚ وَمَن يَظۡلِم مِّنكُمۡ نُذِقۡهُ عَذَابٗا كَبِيرٗا
(akave, anta nirakarippavarkalai nokki ‘‘unkalai vali ketuttavai ivaitan enru) ninkal kuriyatai ivaiye poyyakki vittana. Atalal, (nam vetanaiyait) tattik kalikkavum unkalal mutiyatu. (Ivarrin) utaviyaip perruk kollavum unkalal mutiyatu.. Akave, unkalil evan aniyayam ceytu kontiruntano avan perum vetanaiyaic cuvaikkumpati niccayamaka nam ceyvom'' (enru kuruvom)
Surah Al-Furqan, Verse 19
وَمَآ أَرۡسَلۡنَا قَبۡلَكَ مِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ إِلَّآ إِنَّهُمۡ لَيَأۡكُلُونَ ٱلطَّعَامَ وَيَمۡشُونَ فِي ٱلۡأَسۡوَاقِۗ وَجَعَلۡنَا بَعۡضَكُمۡ لِبَعۡضٖ فِتۡنَةً أَتَصۡبِرُونَۗ وَكَانَ رَبُّكَ بَصِيرٗا
(napiye!) Umakku munnar nam anuppivaitta nam tutarkalellam niccayamaka (um'maip pol) unavu unpavarkalakavum, kataikalukkuc celpavarkalakavum iruntarkal. Eninum, unkalil cilarai cilarukkuc cotanaiyaka akki vaittom. Akave, (nampikkaiyalarkale! Innirakarippavarkal unkalai tunpuruttuvatai) ninkalum cakittuk kontirunkal. (Napiye!) Umatu iraivan (anaittaiyum) urru nokkiyavanakave irukkiran
Surah Al-Furqan, Verse 20
۞وَقَالَ ٱلَّذِينَ لَا يَرۡجُونَ لِقَآءَنَا لَوۡلَآ أُنزِلَ عَلَيۡنَا ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ أَوۡ نَرَىٰ رَبَّنَاۗ لَقَدِ ٱسۡتَكۡبَرُواْ فِيٓ أَنفُسِهِمۡ وَعَتَوۡ عُتُوّٗا كَبِيرٗا
(Marumai nalil) nam'maic cantippatai evarkal nampavillaiyo avarkal, ‘‘enkal mitu (neratiyakave) vanavarkal irakkappata ventama? Allatu (enkal kankalal) enkal iraivanaip parkka ventama?'' Enru kurukinranar. Ivarkal tankalai mika mikap peritaka ennikkontu alavu katantu (perum pavattil cenru) vittanar
Surah Al-Furqan, Verse 21
يَوۡمَ يَرَوۡنَ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةَ لَا بُشۡرَىٰ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُجۡرِمِينَ وَيَقُولُونَ حِجۡرٗا مَّحۡجُورٗا
(avarkal virumpiyavaru) vanavarkalai avarkal kanum nalil, ikkurravalikalai nokki ‘‘inraiya tinam (unkalukku alivait tavira) veru oru nalla ceytiyum illai'' enru (avvanavarkal) kuruvarkal. (Akkurravalikalo tankalai alikka varum avvanavarkalait) ‘‘tatuttuk kollunkal; tatuttuk kollunkal'' enru captamituvarkal
Surah Al-Furqan, Verse 22
وَقَدِمۡنَآ إِلَىٰ مَا عَمِلُواْ مِنۡ عَمَلٖ فَجَعَلۡنَٰهُ هَبَآءٗ مَّنثُورًا
(im'maiyil) avarkal ceytu kontirunta kariyankalai nam nokkinal (atil oru nanmaiyum illatatanal) parakkum tucikalaip pol avarrai nam akkivituvom
Surah Al-Furqan, Verse 23
أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَنَّةِ يَوۡمَئِذٍ خَيۡرٞ مُّسۡتَقَرّٗا وَأَحۡسَنُ مَقِيلٗا
annalil (nampikkaiyalarkalana) corkkavacikalo, nalla tankumitattilum alakana (inpamana) oyvu perum itattilum irupparkal
Surah Al-Furqan, Verse 24
وَيَوۡمَ تَشَقَّقُ ٱلسَّمَآءُ بِٱلۡغَمَٰمِ وَنُزِّلَ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ تَنزِيلًا
vanam mekankalal pilakkappattu annalil vanavarkal kuttam kuttamaka irankuvarkal
Surah Al-Furqan, Verse 25
ٱلۡمُلۡكُ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡحَقُّ لِلرَّحۡمَٰنِۚ وَكَانَ يَوۡمًا عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ عَسِيرٗا
annalil unmaiyana atci rahman oruvanukke irukkum. Nirakarippavarkalukku atu mikka katinamana nalakavum irukkum
Surah Al-Furqan, Verse 26
وَيَوۡمَ يَعَضُّ ٱلظَّالِمُ عَلَىٰ يَدَيۡهِ يَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي ٱتَّخَذۡتُ مَعَ ٱلرَّسُولِ سَبِيلٗا
annalil aniyayakkaran tan iru kaikalaiyum katittuk kontu ‘‘nam tutarutan nanum nerana valiyaip pinparric cenrirukka ventama?'' Enru kuruvan
Surah Al-Furqan, Verse 27
يَٰوَيۡلَتَىٰ لَيۡتَنِي لَمۡ أَتَّخِذۡ فُلَانًا خَلِيلٗا
‘‘en tukkame! (Pavam ceyyumpatit tuntiya) innavanai nan (enatu) nanpanaka akkamal iruntirukka ventama
Surah Al-Furqan, Verse 28
لَّقَدۡ أَضَلَّنِي عَنِ ٱلذِّكۡرِ بَعۡدَ إِذۡ جَآءَنِيۗ وَكَانَ ٱلشَّيۡطَٰنُ لِلۡإِنسَٰنِ خَذُولٗا
nallupatecam ennitam vantatan pinnarum atiliruntu avan ennait tiruppi vittane! Anta saittan manitanukkup perum catikaranaka iruntane!'' (Enrum pulampuvan)
Surah Al-Furqan, Verse 29
وَقَالَ ٱلرَّسُولُ يَٰرَبِّ إِنَّ قَوۡمِي ٱتَّخَذُواْ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانَ مَهۡجُورٗا
(Accamayam nam) tutar ‘‘en iraivane! Niccayamaka en inta makkal inta kur'anai murrilum veruttu(t talli) vittarkal'' enru kuruvar
Surah Al-Furqan, Verse 30
وَكَذَٰلِكَ جَعَلۡنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوّٗا مِّنَ ٱلۡمُجۡرِمِينَۗ وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ هَادِيٗا وَنَصِيرٗا
ivvare ovvoru napimarukkum kurravalikalai nam etirikalaka erpatutti iruntom. (Napiye!) Umakku nerana valiyai arivittu, utavi ceyya umatu iraivane potumanavan
Surah Al-Furqan, Verse 31
وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَوۡلَا نُزِّلَ عَلَيۡهِ ٱلۡقُرۡءَانُ جُمۡلَةٗ وَٰحِدَةٗۚ كَذَٰلِكَ لِنُثَبِّتَ بِهِۦ فُؤَادَكَۖ وَرَتَّلۡنَٰهُ تَرۡتِيلٗا
(napiye!) Evarkal (um'mai) nirakarikkirarkalo avarkal ‘‘inta vetam muluvatum ore tatavaiyil avarmitu irakkappata ventama?'' Enru kurukinranar. (Itai) ivvaru nam koncam koncamaka irakki (varicai muraippati) olunkupatuttuvatellam umatu ullattait titappatuttuvatarkakave akum
Surah Al-Furqan, Verse 32
وَلَا يَأۡتُونَكَ بِمَثَلٍ إِلَّا جِئۡنَٰكَ بِٱلۡحَقِّ وَأَحۡسَنَ تَفۡسِيرًا
innirakarippavarkal (ettakaiya kelvikalaik kettu atarkaka accariyamana) enta utaranattai unkalitam avarkal kontu vanta potilum (ataivita) unmaiyana visayattaiyum, alakana viyakkiyanattaiyum (vivarattaiyum) nam unkalukku kuramal irukkavillai
Surah Al-Furqan, Verse 33
ٱلَّذِينَ يُحۡشَرُونَ عَلَىٰ وُجُوهِهِمۡ إِلَىٰ جَهَنَّمَ أُوْلَـٰٓئِكَ شَرّٞ مَّكَانٗا وَأَضَلُّ سَبِيلٗا
ivarkaltan narakattirku mukankuppura iluttuc cellappatupavarkal. Ivarkaltan makaketta itattil tankupavarkalum vali tavariyavarkalum avarkal
Surah Al-Furqan, Verse 34
وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَى ٱلۡكِتَٰبَ وَجَعَلۡنَا مَعَهُۥٓ أَخَاهُ هَٰرُونَ وَزِيرٗا
(itarku munnar) niccayamaka nam musavukku(t ‘tavrat' ennum) vetattaik kotuttiruntom. Avarutaiya cakotarar harunai avarukku mantiriyakavum akkinom
Surah Al-Furqan, Verse 35
فَقُلۡنَا ٱذۡهَبَآ إِلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا فَدَمَّرۡنَٰهُمۡ تَدۡمِيرٗا
avviruvaraiyum nokki, ‘‘nam attatcikalaip poyyakkiya makkalitam ninkal iruvarum cellunkal'' enak kurinom. (Avvaru avarkal cenru avarkalukkuk kuriyatai anta makkal nirakarittu vittatanal) nam avarkalai atiyotu alittuvittom
Surah Al-Furqan, Verse 36
وَقَوۡمَ نُوحٖ لَّمَّا كَذَّبُواْ ٱلرُّسُلَ أَغۡرَقۡنَٰهُمۡ وَجَعَلۡنَٰهُمۡ لِلنَّاسِ ءَايَةٗۖ وَأَعۡتَدۡنَا لِلظَّـٰلِمِينَ عَذَابًا أَلِيمٗا
Nuhvutaiya makkal (nam) tutarkalaip poyyakkiya camayattil avarkalaiyum mulkatittu, avarkalai manitarkal anaivarukkum or attatciyaka akkinom. Ittakaiya aniyayakkararkalukkut tunpuruttum vetanaiyaiye nam tayarpatutti vaittirukkirom
Surah Al-Furqan, Verse 37
وَعَادٗا وَثَمُودَاْ وَأَصۡحَٰبَ ٱلرَّسِّ وَقُرُونَۢا بَيۡنَ ذَٰلِكَ كَثِيرٗا
atu, samutu makkalaiyum, ras (akal) vacikalaiyum, ivarkalukkitaiyil vacitta innum pala vakuppinaraiyum (nam alittirukkirom)
Surah Al-Furqan, Verse 38
وَكُلّٗا ضَرَبۡنَا لَهُ ٱلۡأَمۡثَٰلَۖ وَكُلّٗا تَبَّرۡنَا تَتۡبِيرٗا
(avarkal nallunarcci perum poruttu alintupona munniruntavarkalin carittirankalai) avarkal anaivarukkum nam pala utaranankalakak kurinom. (Avarkal avarrai nirakarittu vitave,) avarkal anaivaraiyum nam atiyotu alittu vittom
Surah Al-Furqan, Verse 39
وَلَقَدۡ أَتَوۡاْ عَلَى ٱلۡقَرۡيَةِ ٱلَّتِيٓ أُمۡطِرَتۡ مَطَرَ ٱلسَّوۡءِۚ أَفَلَمۡ يَكُونُواْ يَرَوۡنَهَاۚ بَلۡ كَانُواْ لَا يَرۡجُونَ نُشُورٗا
niccayamaka (makkavilulla nirakarippalarkal) ketta (kal) mari polinta urin camipamaka (atikkati)c cenre irukkinranar. Atai ivarkal parkkavillaiya? Unmaiyil ivarkal (marumaiyil) uyir kotuttu eluppappatuvatai nampaveyillai
Surah Al-Furqan, Verse 40
وَإِذَا رَأَوۡكَ إِن يَتَّخِذُونَكَ إِلَّا هُزُوًا أَهَٰذَا ٱلَّذِي بَعَثَ ٱللَّهُ رَسُولًا
(napiye!) Ivarkal um'maik kantal um'maip parri ‘‘ivaraiya allah (tan) tutaraka anuppi vaittan?'' Enru parikacamakak kurukinranar
Surah Al-Furqan, Verse 41
إِن كَادَ لَيُضِلُّنَا عَنۡ ءَالِهَتِنَا لَوۡلَآ أَن صَبَرۡنَا عَلَيۡهَاۚ وَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ حِينَ يَرَوۡنَ ٱلۡعَذَابَ مَنۡ أَضَلُّ سَبِيلًا
‘‘nam urutiyaka illaiyenral, nam teyvankalai vittum nam'mai ivar valiketutte iruppar'' (enrum kurukinranar. Marumaiyil) avarkal vetanaiyait tankal kannal kanum nerattil vali kettavarkal yar enpatai nankarintu kolvarkal
Surah Al-Furqan, Verse 42
أَرَءَيۡتَ مَنِ ٱتَّخَذَ إِلَٰهَهُۥ هَوَىٰهُ أَفَأَنتَ تَكُونُ عَلَيۡهِ وَكِيلًا
(napiye!) Evan tan carira iccaiyai(t tan pinparrum) tan teyvamaka etuttuk kontano avanai nir parttira? (Avan vali tavaratu) nir avanukkup patukappalaraka iruppira
Surah Al-Furqan, Verse 43
أَمۡ تَحۡسَبُ أَنَّ أَكۡثَرَهُمۡ يَسۡمَعُونَ أَوۡ يَعۡقِلُونَۚ إِنۡ هُمۡ إِلَّا كَٱلۡأَنۡعَٰمِ بَلۡ هُمۡ أَضَلُّ سَبِيلًا
Avarkalil perumpalanavarkal (umatu varttaikalaik katal) ketkirarkal enro allatu atai(t tankal manatal) unarntu parkkirarkal enro ninkal ennik kontira? Anru! Avarkal mirukankalaip ponravarkale tavira, verillai. Maraka, (mirukankalai vita) mikavum valikettavarkalakavum irukkinranar
Surah Al-Furqan, Verse 44
أَلَمۡ تَرَ إِلَىٰ رَبِّكَ كَيۡفَ مَدَّ ٱلظِّلَّ وَلَوۡ شَآءَ لَجَعَلَهُۥ سَاكِنٗا ثُمَّ جَعَلۡنَا ٱلشَّمۡسَ عَلَيۡهِ دَلِيلٗا
(napiye!) Umatu iraivan nilalai evvaru (kuraittu, pinpu atai) nittukiran enpatai nir kavanikkavillaiya? Avan natiyiruntal, atai ore nilaiyil vaittirukka mutiyum. Curiyanai nilalukku valikattiyaka namtan akkinom
Surah Al-Furqan, Verse 45
ثُمَّ قَبَضۡنَٰهُ إِلَيۡنَا قَبۡضٗا يَسِيرٗا
pinnar namtan atai cirukac cirukak kuraittu vitukirom
Surah Al-Furqan, Verse 46
وَهُوَ ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلَّيۡلَ لِبَاسٗا وَٱلنَّوۡمَ سُبَاتٗا وَجَعَلَ ٱلنَّهَارَ نُشُورٗا
avantan unkalukku iravaip porvaiyakavum, tukkattai oyvalikkak kutiyatakavum, pakalai (unkal) natamattattirkaka (pirakacamaka)vum akkinan
Surah Al-Furqan, Verse 47
وَهُوَ ٱلَّذِيٓ أَرۡسَلَ ٱلرِّيَٰحَ بُشۡرَۢا بَيۡنَ يَدَيۡ رَحۡمَتِهِۦۚ وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ طَهُورٗا
avantan malaikku munnataka (kulirnta) karrai narceytiyaka anuppi vaikkiran. (Manitarkale!) Namtan mekattiliruntu paricuttamana nirai poliyac ceykirom
Surah Al-Furqan, Verse 48
لِّنُحۡـِۧيَ بِهِۦ بَلۡدَةٗ مَّيۡتٗا وَنُسۡقِيَهُۥ مِمَّا خَلَقۡنَآ أَنۡعَٰمٗا وَأَنَاسِيَّ كَثِيرٗا
iranta pumikku ataikkontu nam uyir kotuttu nam pataippukalil atu, matu, ottakam ponra uyirinankalukkum pala manitarkalukkum ataip pukattukirom
Surah Al-Furqan, Verse 49
وَلَقَدۡ صَرَّفۡنَٰهُ بَيۡنَهُمۡ لِيَذَّكَّرُواْ فَأَبَىٰٓ أَكۡثَرُ ٱلنَّاسِ إِلَّا كُفُورٗا
avarkal nallunarcci perum poruttu ivvisayattaip palavaraka avarkalukku etutturaittom. Eninum, manitarkalil perumpalanavarkal mikka nanri kettavarkalakave irukkinranar
Surah Al-Furqan, Verse 50
وَلَوۡ شِئۡنَا لَبَعَثۡنَا فِي كُلِّ قَرۡيَةٖ نَّذِيرٗا
nam natiyiruntal ovvoru urukkum accamutti eccarikkai ceyyakkutiya ovvoru tutarai (inraiya tinamum) nam anuppiye iruppom
Surah Al-Furqan, Verse 51
فَلَا تُطِعِ ٱلۡكَٰفِرِينَ وَجَٰهِدۡهُم بِهِۦ جِهَادٗا كَبِيرٗا
akave, (napiye!) Nir inta nanri kettavarkalukku kattuppatatir. Inta kur'anai (ataramaka) kontu nir avarkalitattil perum poraka poratuviraka
Surah Al-Furqan, Verse 52
۞وَهُوَ ٱلَّذِي مَرَجَ ٱلۡبَحۡرَيۡنِ هَٰذَا عَذۡبٞ فُرَاتٞ وَهَٰذَا مِلۡحٌ أُجَاجٞ وَجَعَلَ بَيۡنَهُمَا بَرۡزَخٗا وَحِجۡرٗا مَّحۡجُورٗا
Avantan iru katalkalaiyum onru certtirukkiran. Onru, mikka inpamum maturamumana tannir. Marronru, uppum kacappumana tannir. (Ivai onrotonru kalantu vitatirukkum poruttu) ivvirantukkum itaiyil tiraiyaiyum, mira mutiyata oru tataiyaiyum erpatutti irukkiran
Surah Al-Furqan, Verse 53
وَهُوَ ٱلَّذِي خَلَقَ مِنَ ٱلۡمَآءِ بَشَرٗا فَجَعَلَهُۥ نَسَبٗا وَصِهۡرٗاۗ وَكَانَ رَبُّكَ قَدِيرٗا
avantan (oru tuli) tanniriliruntu manitanai urpatti ceykiran. Pinnar, avanukkuc cantatikalaiyum campantikalaiyum akkukiran. (Napiye!) Umatu iraivan (tan virumpiyavarellam ceyya) arralutaiyavanakave irukkiran
Surah Al-Furqan, Verse 54
وَيَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَا لَا يَنفَعُهُمۡ وَلَا يَضُرُّهُمۡۗ وَكَانَ ٱلۡكَافِرُ عَلَىٰ رَبِّهِۦ ظَهِيرٗا
ivvariruntum avarkalo tankalukku nanmaiyum, timaiyum ceyya caktiyarratai allahvai anri vanankukinranar. Nirakarippavarkal tankal iraivanukku virotamanavarkalaka irukkinranar
Surah Al-Furqan, Verse 55
وَمَآ أَرۡسَلۡنَٰكَ إِلَّا مُبَشِّرٗا وَنَذِيرٗا
(napiye!) Narceyti kurupavarakavum, accamutti eccarippavarakavume tavira, um'mai nam anuppavillai
Surah Al-Furqan, Verse 56
قُلۡ مَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍ إِلَّا مَن شَآءَ أَن يَتَّخِذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ سَبِيلٗا
(avarkalai nokki) ‘‘itarkaka nan unkalitam oru kuliyaiyum ketkavillai. Ayinum, evan tan iraivanin valiyil cella virumpukirano avan celvatai (ninkal tatai ceyyamal iruppatai)ye (nan unkalitam) virumpukiren'' enru (napiye!) Kuruviraka
Surah Al-Furqan, Verse 57
وَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱلۡحَيِّ ٱلَّذِي لَا يَمُوتُ وَسَبِّحۡ بِحَمۡدِهِۦۚ وَكَفَىٰ بِهِۦ بِذُنُوبِ عِبَادِهِۦ خَبِيرًا
maranamarra enrum nirantaramana allahvaiye nir nampuviraka. Avanutaiya pukalaik kuri avanait tuti ceytu varuviraka. Avan tan atiyarkalin pavankalai arintiruppate potumanatu. (Atarkuriya tantanaiyai avan kotuppan)
Surah Al-Furqan, Verse 58
ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٖ ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰ عَلَى ٱلۡعَرۡشِۖ ٱلرَّحۡمَٰنُ فَسۡـَٔلۡ بِهِۦ خَبِيرٗا
avan ettakaiyavanenral vanankalaiyum, pumiyaiyum, ivarrukku mattiyil ullavarraiyum aru nalkalil pataittan. Pinnar, avan ‘arsin' mitu (tan makimaikkut takkavaru) uyarntu vittan. Avantan rahman (-alavarra arulalan). Itaip parrit terintavarkalaik kettarintu kolviraka
Surah Al-Furqan, Verse 59
وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ٱسۡجُدُواْۤ لِلرَّحۡمَٰنِ قَالُواْ وَمَا ٱلرَّحۡمَٰنُ أَنَسۡجُدُ لِمَا تَأۡمُرُنَا وَزَادَهُمۡ نُفُورٗا۩
(Akave,) anta rahmanaic ciram panintu vanankunkal ena avarkalukkuk kurappattal, avarkalukku veruppu atikarittu ‘‘rahman yar? Ninkal kuriyavarkalukkellam nam ciram panintu vanankuvata?'' Enru ketkinranar
Surah Al-Furqan, Verse 60
تَبَارَكَ ٱلَّذِي جَعَلَ فِي ٱلسَّمَآءِ بُرُوجٗا وَجَعَلَ فِيهَا سِرَٰجٗا وَقَمَرٗا مُّنِيرٗا
(anta rahman) mikka pakkiyamutaiyavan. Avantan vanattil natcattirankalai amaittu, atil (curiya) oliyaiyum, pirakacam tarakkutiya cantiranaiyum amaittan
Surah Al-Furqan, Verse 61
وَهُوَ ٱلَّذِي جَعَلَ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ خِلۡفَةٗ لِّمَنۡ أَرَادَ أَن يَذَّكَّرَ أَوۡ أَرَادَ شُكُورٗا
avantan iravaiyum, pakalaiyum mari mari varumpati ceytirukkiran. (Itaik kontu) evarkal nallunarcci perru, avanukku nanri celutta virumpukirarkalo avarkalukkaka (itaik kurukiran)
Surah Al-Furqan, Verse 62
وَعِبَادُ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلَّذِينَ يَمۡشُونَ عَلَى ٱلۡأَرۡضِ هَوۡنٗا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ ٱلۡجَٰهِلُونَ قَالُواْ سَلَٰمٗا
rahmanutaiya atiyarkal: Pumiyil (atakkamakavum) panivakavum natapparkal. Mutarkal avarkalutan tarkkikka murpattal ‘salam' kuri (avarkalai vittu vilaki) vituvarkal
Surah Al-Furqan, Verse 63
وَٱلَّذِينَ يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمۡ سُجَّدٗا وَقِيَٰمٗا
avarkal tankal iraivanai, ninravarkalakavum ciram panintavarkalakavum iravellam vanankuvarkal
Surah Al-Furqan, Verse 64
وَٱلَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا ٱصۡرِفۡ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَۖ إِنَّ عَذَابَهَا كَانَ غَرَامًا
avarkal “enkal iraivane! Narakattin vetanaiyai enkalai vittu ni tatuttuk kolvayaka! Enenral, atan vetanaiyanatu niccayamaka nilaiyana tunpamakum'' enru pirarttanai ceyvarkal
Surah Al-Furqan, Verse 65
إِنَّهَا سَآءَتۡ مُسۡتَقَرّٗا وَمُقَامٗا
‘‘ciritu neramo allatu eppolutumo tankuvatarkum atu mikak ketta itamakum (akave, atil iruntu enkalai ni patukattukkol'' enru pirarttipparkal)
Surah Al-Furqan, Verse 66
وَٱلَّذِينَ إِذَآ أَنفَقُواْ لَمۡ يُسۡرِفُواْ وَلَمۡ يَقۡتُرُواْ وَكَانَ بَيۡنَ ذَٰلِكَ قَوَامٗا
avarkal tanam kotuttal alavu katantum kotuttuvita mattarkal; kancattanamum ceyyamattarkal. Itarku mattiya tarattil kotupparkal
Surah Al-Furqan, Verse 67
وَٱلَّذِينَ لَا يَدۡعُونَ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ وَلَا يَقۡتُلُونَ ٱلنَّفۡسَ ٱلَّتِي حَرَّمَ ٱللَّهُ إِلَّا بِٱلۡحَقِّ وَلَا يَزۡنُونَۚ وَمَن يَفۡعَلۡ ذَٰلِكَ يَلۡقَ أَثَامٗا
Avarkal allahvutan veroru katavulai alaikka mattarkal. (Kolai ceyyak kutatenru) allah tatuttirukkum em'manitanaiyum avarkal niyayaminrik kolai ceyya mattarkal; vipacaramum ceyya mattarkal. Akave, evanenum ittakaiya tiya kariyankalaic ceyya murpattal, avan (atarkuriya) tantanaiyai ataiya ventiyatutan
Surah Al-Furqan, Verse 68
يُضَٰعَفۡ لَهُ ٱلۡعَذَابُ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ وَيَخۡلُدۡ فِيهِۦ مُهَانًا
marumai nalilo avanutaiya vetanai irattippaka akkappattu ilivupattavanaka anta vetanaiyil enrenrum tankivituvan
Surah Al-Furqan, Verse 69
إِلَّا مَن تَابَ وَءَامَنَ وَعَمِلَ عَمَلٗا صَٰلِحٗا فَأُوْلَـٰٓئِكَ يُبَدِّلُ ٱللَّهُ سَيِّـَٔاتِهِمۡ حَسَنَٰتٖۗ وَكَانَ ٱللَّهُ غَفُورٗا رَّحِيمٗا
ayinum, (avarkalil) evarkal pavattiliruntu vilaki (mannippuk kori) nampikkaikontu narceyalkalaic ceykirarkalo, attakaiyavarkal (munnar ceytuvitta) pavankalai allah (mannippatu mattumalla; avarrai) nanmaikalakavum marrivitukiran. Allah mikka mannippavanum maka karunaiyutaiyavanakavum irukkiran
Surah Al-Furqan, Verse 70
وَمَن تَابَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا فَإِنَّهُۥ يَتُوبُ إِلَى ٱللَّهِ مَتَابٗا
akave, evarkal kaicetappattu (pavattiliruntu) vilaki mannippuk koruvatutan, narceyalkalaic ceykirarkalo avarkal, niccayamaka murrilum allahvitame tirumpivitukinranar
Surah Al-Furqan, Verse 71
وَٱلَّذِينَ لَا يَشۡهَدُونَ ٱلزُّورَ وَإِذَا مَرُّواْ بِٱللَّغۡوِ مَرُّواْ كِرَامٗا
innum, evarkal poy catci collamalum (vinana kariyam nataiperum itattirkuc cellamalum) orukkal (attakaiya itattirkuc) cellumpati erpattu vittapotilum (atil campantappatatu) kanniyamana muraiyil (ataik katantu) cenru vitukirarkalo avarkalum
Surah Al-Furqan, Verse 72
وَٱلَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُواْ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِمۡ لَمۡ يَخِرُّواْ عَلَيۡهَا صُمّٗا وَعُمۡيَانٗا
innum evarkal tankal iraivanin vacanankal otik kanpikkappattal kurutarkalaip polum cevitarkalaip polum atan mitu (atittu) vilamal; (atai murrilum nankunarntu kolvatutan atanpati ceyalpatukirarkalo avarkalum)
Surah Al-Furqan, Verse 73
وَٱلَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا هَبۡ لَنَا مِنۡ أَزۡوَٰجِنَا وَذُرِّيَّـٰتِنَا قُرَّةَ أَعۡيُنٖ وَٱجۡعَلۡنَا لِلۡمُتَّقِينَ إِمَامًا
Melum, evarkal ‘‘enkal iraivane! Enkal manaivikalaiyum, enkal makkalaiyum enkalukkuk kan kulircciyakki vaittarulvayaka! Iraiyaccamullavarkalukku valikattiyakavum enkalai ni akkuvayaka!'' Enru pirarttipparkalo avarkalum
Surah Al-Furqan, Verse 74
أُوْلَـٰٓئِكَ يُجۡزَوۡنَ ٱلۡغُرۡفَةَ بِمَا صَبَرُواْ وَيُلَقَّوۡنَ فِيهَا تَحِيَّةٗ وَسَلَٰمًا
akiya ittakaiyavarkalukku, avarkal (pala nalla kariyankalaic ceytiruppatutan avarraic ceyyumpotu erpatta) ciramankalaic cakittuk kontatan karanamaka uyarnta malikaikal (marumaiyil) kotukkappatum. ‘‘Salam (untavataka)'' enru porri atil avarkal varaverkappatuvarkal
Surah Al-Furqan, Verse 75
خَٰلِدِينَ فِيهَاۚ حَسُنَتۡ مُسۡتَقَرّٗا وَمُقَامٗا
enrenrum atil tankivituvarkal. Ciritu neram tankuvatayinum cari, enrenrum tankuvatayinum cari, atu mikka (nalla) alakana tankumitam akum
Surah Al-Furqan, Verse 76
قُلۡ مَا يَعۡبَؤُاْ بِكُمۡ رَبِّي لَوۡلَا دُعَآؤُكُمۡۖ فَقَدۡ كَذَّبۡتُمۡ فَسَوۡفَ يَكُونُ لِزَامَۢا
(napiye!) Kuruviraka: ‘‘Ninkal en iraivanai(k kencip) pirarttanai ceyyavitil (atarkaka) avan unkalaip porutpatuttamattan. Enenral, ninkal (avanutaiya vacanankalai) niccayamaka poyyakkik konte irukkirirkal. Akave, atan vetanai (unkalaik) kantippakap pititte tirum
Surah Al-Furqan, Verse 77