Surah Ash-Shura - Tamil Translation by Abdulhameed Baqavi
حمٓ
ha mim. Ayn sin kahp
Surah Ash-Shura, Verse 1
عٓسٓقٓ
ha mim. Ayn sin kahp
Surah Ash-Shura, Verse 2
كَذَٰلِكَ يُوحِيٓ إِلَيۡكَ وَإِلَى ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِكَ ٱللَّهُ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
(napiye! Inta attiyayam umakku arulappatukiratu.) Ivvare umakkum, umakku munniruntavarkalukkum anaivaraiyum mikaittavanum, mikka nanavanumakiya allah (tan vacanankalai) vahyi mulam arivittu vantirukkiran
Surah Ash-Shura, Verse 3
لَهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۖ وَهُوَ ٱلۡعَلِيُّ ٱلۡعَظِيمُ
vanankalil iruppavaiyum, pumiyil iruppavaiyum avanukke contamanavai. (Anaivaraiyum vita) avan mika melanavan; mika makattanavan
Surah Ash-Shura, Verse 4
تَكَادُ ٱلسَّمَٰوَٰتُ يَتَفَطَّرۡنَ مِن فَوۡقِهِنَّۚ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمۡدِ رَبِّهِمۡ وَيَسۡتَغۡفِرُونَ لِمَن فِي ٱلۡأَرۡضِۗ أَلَآ إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ
(manitarkal ceyyum pavankalin karanamaka) avarkal mitu vanam vetittu (viluntu) vitavum kutum. (Annerattil) vanavarkalum (payantu) tankal iraivanaip pukalntu tuticeytu, pumiyil ullavarka(lin kurranka)lai mannikkumaru koruvarkal. (Manitarkal pavattiliruntu vilaki mannippaik korinal) niccayamaka allah mika mannippavan, maka karunaiyutaiyavan enpatai (napiye! Nir) arintu kolviraka
Surah Ash-Shura, Verse 5
وَٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِهِۦٓ أَوۡلِيَآءَ ٱللَّهُ حَفِيظٌ عَلَيۡهِمۡ وَمَآ أَنتَ عَلَيۡهِم بِوَكِيلٖ
evarkal, avanaiyanri (marravarkalait) tankalukkup patukavalarkalaka etuttuk kontarkalo, avarkalai allah kankanikkiran. (Napiye!) Avarkalukku nir poruppalaralla
Surah Ash-Shura, Verse 6
وَكَذَٰلِكَ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ قُرۡءَانًا عَرَبِيّٗا لِّتُنذِرَ أُمَّ ٱلۡقُرَىٰ وَمَنۡ حَوۡلَهَا وَتُنذِرَ يَوۡمَ ٱلۡجَمۡعِ لَا رَيۡبَ فِيهِۚ فَرِيقٞ فِي ٱلۡجَنَّةِ وَفَرِيقٞ فِي ٱلسَّعِيرِ
(Napiye!) Ivvare inta kur'anai arapi moliyil nam vahyi mulam umakku arivittom. (Itaik kontu, arapi moli pecum makkavacikalakiya) taynattaraiyum, ataic curriyulla kiramankalil vacippavarkalaiyum, nir eccarittu, anaivaraiyum (vicaranaikkaka) onru cerkkakkutiya nalaip parri accamuttuviraka! Annal varuvatil cantekame illai. (Annalil) oru kuttattar corkkattirkum, oru kuttattar narakattirkum celvarkal
Surah Ash-Shura, Verse 7
وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ لَجَعَلَهُمۡ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ وَلَٰكِن يُدۡخِلُ مَن يَشَآءُ فِي رَحۡمَتِهِۦۚ وَٱلظَّـٰلِمُونَ مَا لَهُم مِّن وَلِيّٖ وَلَا نَصِيرٍ
allah natiyiruntal avarkal anaivaraiyume (ore markkattaip pinparrum) ore camukattinarakki iruppan. (Eninum, avarkal anaivarutaiya natattaiyum orevitamaka irukkavillai.) Akave, tan virumpiyavarkalaiye tan arulil pukuttukiran. Aniyayakkarar(kalait tappana valiyil vittuvittan. Avar)kalai (annalil) patukappavarkalum illai; (avarkalukku) utavi ceypavarkalum illai
Surah Ash-Shura, Verse 8
أَمِ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِهِۦٓ أَوۡلِيَآءَۖ فَٱللَّهُ هُوَ ٱلۡوَلِيُّ وَهُوَ يُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ
(napiye!) Allahvaiyanri (marravarkalait tankal) patukavalarkalaka avarkal etuttuk kontanara? (Avvarayin atu murrilum tavarakum.) Allah (oruvan)tan unmaiyana patukavalan. Avane maranittavarkalai uyirppippan. Avantan anaittin mitum perarralutaiyavan
Surah Ash-Shura, Verse 9
وَمَا ٱخۡتَلَفۡتُمۡ فِيهِ مِن شَيۡءٖ فَحُكۡمُهُۥٓ إِلَى ٱللَّهِۚ ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبِّي عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُ وَإِلَيۡهِ أُنِيبُ
(napiye! Avarkalai nokki nir kuruviraka:) ‘‘Itil ninkal evvisayattaip parrit tarkkittuk kolkirirkalo, atan tirppu allahvitame irukkiratu. Anta allahtan enatu iraivan. Avanaiye nan murrilum nampi avanaiye nan munnokki irukkiren
Surah Ash-Shura, Verse 10
فَاطِرُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ جَعَلَ لَكُم مِّنۡ أَنفُسِكُمۡ أَزۡوَٰجٗا وَمِنَ ٱلۡأَنۡعَٰمِ أَزۡوَٰجٗا يَذۡرَؤُكُمۡ فِيهِۚ لَيۡسَ كَمِثۡلِهِۦ شَيۡءٞۖ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡبَصِيرُ
Avane vanankalaiyum pumiyaiyum pataittavan. Unkalilirunte (unkal) manaivikalaiyum avan unkalukkaka pataikkiran. (Atu, matu, ottakam mutaliya) kalnataikalaiyum joti jotiyaka pataittu, unkalaip pumiyin pala pakankalilum paravip perukac ceykiran. Avanukku oppanatu onrumillai. Avan (anaittaiyum) ceviyurupavan, urru nokkupavan avan
Surah Ash-Shura, Verse 11
لَهُۥ مَقَالِيدُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ يَبۡسُطُ ٱلرِّزۡقَ لِمَن يَشَآءُ وَيَقۡدِرُۚ إِنَّهُۥ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٞ
vanankal, pumiyin (pokkisankalin) cavikal avanitame irukkinrana. Avan virumpiyavarkalukku unavai virivakkukiran. (Avan virumpiyavarkalukkuc) curukki vitukiran. Niccayamaka avan cakala vastukkalaiyum (makkalin tanmaikalaiyum) nankarintavan. (Akave, avarkalin takutikkut takkavaru kotukkiran)
Surah Ash-Shura, Verse 12
۞شَرَعَ لَكُم مِّنَ ٱلدِّينِ مَا وَصَّىٰ بِهِۦ نُوحٗا وَٱلَّذِيٓ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ وَمَا وَصَّيۡنَا بِهِۦٓ إِبۡرَٰهِيمَ وَمُوسَىٰ وَعِيسَىٰٓۖ أَنۡ أَقِيمُواْ ٱلدِّينَ وَلَا تَتَفَرَّقُواْ فِيهِۚ كَبُرَ عَلَى ٱلۡمُشۡرِكِينَ مَا تَدۡعُوهُمۡ إِلَيۡهِۚ ٱللَّهُ يَجۡتَبِيٓ إِلَيۡهِ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِيٓ إِلَيۡهِ مَن يُنِيبُ
(nampikkaiyalarkale!) Nuhvukku etai avan upatecittano ataiye unkalukkum avan markkamakki irukkiran. Akave, (napiye!) Nam unkalukku vahyi mulam arivippatum, iprahim, musa, isa mutaliyavarkalukku nam upatecittatum (ennavenral, ‘‘ninkal orumittu orirai kolkaiyutaiya unmaiyana) markkattai nilainiruttunkal. Atil (pala pirivukalakap) pirivinai ceytu kollatirkal enpateyakum. Akave, avarkalai etan pakkam ninkal alaikkirirkalo a(nta orirai kolkaiyana)tu, inaivaittu vanankum avarkalukkup perum paluvakat tonrum. Allah, tan virumpiyavarkalaiye tan pakkam terntetuttuk kolkiran. Tannai munnokkiyavarkalukke tannitam varum valiyaiyum avan arivikkiran
Surah Ash-Shura, Verse 13
وَمَا تَفَرَّقُوٓاْ إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَهُمُ ٱلۡعِلۡمُ بَغۡيَۢا بَيۡنَهُمۡۚ وَلَوۡلَا كَلِمَةٞ سَبَقَتۡ مِن رَّبِّكَ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمّٗى لَّقُضِيَ بَيۡنَهُمۡۚ وَإِنَّ ٱلَّذِينَ أُورِثُواْ ٱلۡكِتَٰبَ مِنۢ بَعۡدِهِمۡ لَفِي شَكّٖ مِّنۡهُ مُرِيبٖ
Avarkal tankalitam (veta) nanam vantatan pinnarum, tankalukku itaiyilulla poramaiyin karanamakave tavira (unmaiyiliruntu) avarkal pirintuvitavillai. (Avarkalukkut tirppalippatu) oru kurippitta tavanaiyiltan enru umatu iraivanutaiya vakku munnatakave erpattirukkavitil, avarkalutaiya kariyam (ituvarai)mutivuperre irukkum. Melum, avarkalukkup pinnar, evarkal avvetattirku varicukalaka akkappattarkalo avarkalum, niccayamaka itil perum cantekattiltan alntu kitakkinranar
Surah Ash-Shura, Verse 14
فَلِذَٰلِكَ فَٱدۡعُۖ وَٱسۡتَقِمۡ كَمَآ أُمِرۡتَۖ وَلَا تَتَّبِعۡ أَهۡوَآءَهُمۡۖ وَقُلۡ ءَامَنتُ بِمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ مِن كِتَٰبٖۖ وَأُمِرۡتُ لِأَعۡدِلَ بَيۡنَكُمُۖ ٱللَّهُ رَبُّنَا وَرَبُّكُمۡۖ لَنَآ أَعۡمَٰلُنَا وَلَكُمۡ أَعۡمَٰلُكُمۡۖ لَا حُجَّةَ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَكُمُۖ ٱللَّهُ يَجۡمَعُ بَيۡنَنَاۖ وَإِلَيۡهِ ٱلۡمَصِيرُ
akave, (napiye!) A(n)ta (unmaiyana markkatti)nalavil (avarkalai) nir alaippiraka, umakku evappattapati nir urutiyaka iruppiraka, avarkalutaiya viruppankalai nir pinparratir. Melum, (avarkalai nokkik) kuruviraka: Allah vetamenru etai irakki vaittano ataiye nan nampikkai kolkiren. Unkalukkitaiyil (ulla vivakarankalai) nitamakat tirppalikkumpatiyum nan evappattullen. Allahtan enkal iraivanum unkal iraivanumavan. Enkal ceyalkalukkuriya palan enkalukkuk kitaikkum; unkal ceyalkalukkuriya palan unkalukkuk kitaikkum. Enkalukkum unkalukkumitaiyil oru tarkkamum ventam. Nam anaivaraiyum (marumaiyil) allah onru cerppan. Avanitame (nam anaivarum) cella ventiyatirukkiratu
Surah Ash-Shura, Verse 15
وَٱلَّذِينَ يُحَآجُّونَ فِي ٱللَّهِ مِنۢ بَعۡدِ مَا ٱسۡتُجِيبَ لَهُۥ حُجَّتُهُمۡ دَاحِضَةٌ عِندَ رَبِّهِمۡ وَعَلَيۡهِمۡ غَضَبٞ وَلَهُمۡ عَذَابٞ شَدِيدٌ
evarkal (nampikkai kontu) allahvukkup patil kuriya pinnar, avanaip parri (vinaka)t tarkkittu(k kulappattai untu panni)k kontirukkirarkalo, avarkalutaiya tarkkam avarkalutaiya iraivanitattil payanarratakum. Atanal, avarkal mitu (avanutaiya) kopamum erpattu katinamana vetanaiyum avarkalukkuk kitaikkum
Surah Ash-Shura, Verse 16
ٱللَّهُ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ ٱلۡكِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّ وَٱلۡمِيزَانَۗ وَمَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّ ٱلسَّاعَةَ قَرِيبٞ
Allahtan murrilum unmaiyutan kutiya ivvetattai irakki vaittan. Melum, avane (ninkal nitamaka natantukolla) taracaiyum pataittan. (Napiye!) Marumai nerunkivittatenpatai nir ariviraka
Surah Ash-Shura, Verse 17
يَسۡتَعۡجِلُ بِهَا ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِهَاۖ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مُشۡفِقُونَ مِنۡهَا وَيَعۡلَمُونَ أَنَّهَا ٱلۡحَقُّۗ أَلَآ إِنَّ ٱلَّذِينَ يُمَارُونَ فِي ٱلسَّاعَةِ لَفِي ضَلَٰلِۭ بَعِيدٍ
marumaiyai nampatavarkal ataip parri (eppolutu varum, eppolutu varum enru) avacarappatukinranar. Ayinum, evarkal atai nampiyirukkirarkalo avarkal ataip parrip payantu kontiruppatutan, niccayamaka atu (varuvatu) unmaitan enrum tittamaka arivarkal. Evarkal marumaiyaip parric cantekattil irukkirarkalo avarkal niccayamaka veku turamanatoru valikettiltan irukkirarkal enpatai (napiye!) Arintu kolviraka
Surah Ash-Shura, Verse 18
ٱللَّهُ لَطِيفُۢ بِعِبَادِهِۦ يَرۡزُقُ مَن يَشَآءُۖ وَهُوَ ٱلۡقَوِيُّ ٱلۡعَزِيزُ
allah tan atiyarkalai anpakak kavanittu varupavan akave, avan natiyavarkalukku (ventiya) unavalittu varukiran. Avantan mika palamullavanum (anaivaraiyum) mikaittavanum avan
Surah Ash-Shura, Verse 19
مَن كَانَ يُرِيدُ حَرۡثَ ٱلۡأٓخِرَةِ نَزِدۡ لَهُۥ فِي حَرۡثِهِۦۖ وَمَن كَانَ يُرِيدُ حَرۡثَ ٱلدُّنۡيَا نُؤۡتِهِۦ مِنۡهَا وَمَا لَهُۥ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ مِن نَّصِيبٍ
evan marumaikkakap payirita virumpukirano, avanutaiya payirin vilaiccalai nam atikappatuttukirom. Evan im'maikkaka (mattum) payirita virumpukirano, nam avanukkum atiliruntu oralavu kotukkirom. Eninum, avanukku marumaiyil oru pakkiyamumillai
Surah Ash-Shura, Verse 20
أَمۡ لَهُمۡ شُرَكَـٰٓؤُاْ شَرَعُواْ لَهُم مِّنَ ٱلدِّينِ مَا لَمۡ يَأۡذَنۢ بِهِ ٱللَّهُۚ وَلَوۡلَا كَلِمَةُ ٱلۡفَصۡلِ لَقُضِيَ بَيۡنَهُمۡۗ وَإِنَّ ٱلظَّـٰلِمِينَ لَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ
allah anumatikkata etaiyum avarkalukku markkamakki vaikkakkutiya teyvankalum avarkalukku irukkinranava? (Ovvoru ceyalukkum takka) kuli kotuppatu marumaiyiltan enru iraivanutaiya tirmanam erpattirukkavitil, (ituvarai) avarkalutaiya kariyam mutivu perreyirukkum. Niccayamaka (ittakaiya) aniyayakkararkalukku mikka tunpuruttum vetanai untu
Surah Ash-Shura, Verse 21
تَرَى ٱلظَّـٰلِمِينَ مُشۡفِقِينَ مِمَّا كَسَبُواْ وَهُوَ وَاقِعُۢ بِهِمۡۗ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ فِي رَوۡضَاتِ ٱلۡجَنَّاتِۖ لَهُم مَّا يَشَآءُونَ عِندَ رَبِّهِمۡۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَضۡلُ ٱلۡكَبِيرُ
(Napiye!) Varampu miriya ivarkal, tankal ceyalin karanamaka(t tankalukku enna tantanai kitaikkumo enru) payantu kontiruppatai (annalil) nir kanpir. Atu avarkalukkuk kitaitte tirum. Evarkal nampikkai kontu narceyalkal ceykirarkalo avarkal, corkkankalil ulla punkavanankalil irupparkal. Avarkal virumpiyatellam avarkal iraivanitam avarkalukkuk kitaikkum. Itutan mikap perum cirappakum
Surah Ash-Shura, Verse 22
ذَٰلِكَ ٱلَّذِي يُبَشِّرُ ٱللَّهُ عِبَادَهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِۗ قُل لَّآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ أَجۡرًا إِلَّا ٱلۡمَوَدَّةَ فِي ٱلۡقُرۡبَىٰۗ وَمَن يَقۡتَرِفۡ حَسَنَةٗ نَّزِدۡ لَهُۥ فِيهَا حُسۡنًاۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ شَكُورٌ
nampikkai kontu narceyalkal ceyta tan (nal) atiyarkalukku allah narceyti kuruvatum ituve. (Napiye!) Nir kuruviraka: ‘‘Itarkaka nan oru kuliyum ketkavillai, uravinarkalai necippatait tavira, evar narceyalkalait tetik kolkiraro, avarukku nam atil nanmaiyai atikarikkac ceykirom. ''Niccayamaka allah mika mannippavanum, nanriyai(yum) ankikarippavanum avan
Surah Ash-Shura, Verse 23
أَمۡ يَقُولُونَ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبٗاۖ فَإِن يَشَإِ ٱللَّهُ يَخۡتِمۡ عَلَىٰ قَلۡبِكَۗ وَيَمۡحُ ٱللَّهُ ٱلۡبَٰطِلَ وَيُحِقُّ ٱلۡحَقَّ بِكَلِمَٰتِهِۦٓۚ إِنَّهُۥ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ
(napiye!) Allahvin mitu nir poyyaik karpanai ceytu kuruvataka avarkal (um'maip parrik) kurukinranara? (Avvarayin, nam ivvetattai avarkalukku nir otikkanpikka mutiyatavaru) allah natinal, umatu ullattin mitu muttiraiyittu iruppan. (Akave, avarkalutaiya ikkurru murrilum tavaranatakum.) Allahvo, poyyai alittut tan vacanankalaik konte unmaiyai urutippatuttuvan. Niccayamaka avan, ullankalil (rakaciyamaka) ullavarraiyum nankarintavan
Surah Ash-Shura, Verse 24
وَهُوَ ٱلَّذِي يَقۡبَلُ ٱلتَّوۡبَةَ عَنۡ عِبَادِهِۦ وَيَعۡفُواْ عَنِ ٱلسَّيِّـَٔاتِ وَيَعۡلَمُ مَا تَفۡعَلُونَ
avantan tan atiyarkalin mannippukkoralai ankikarittuk kurrankalaiyum mannittu vitukiran. Ninkal ceypavarraiyum avan nankarikiran
Surah Ash-Shura, Verse 25
وَيَسۡتَجِيبُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ وَيَزِيدُهُم مِّن فَضۡلِهِۦۚ وَٱلۡكَٰفِرُونَ لَهُمۡ عَذَابٞ شَدِيدٞ
nampikkai kontu narceyalkal ceytavarkalin pirarttanaikalaiyum ankikarittu, avarkalukkut tan arulai atikappatuttukiran. Nirakarippavarkalukkuk katinamana vetanaitan kitaikkum
Surah Ash-Shura, Verse 26
۞وَلَوۡ بَسَطَ ٱللَّهُ ٱلرِّزۡقَ لِعِبَادِهِۦ لَبَغَوۡاْ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَٰكِن يُنَزِّلُ بِقَدَرٖ مَّا يَشَآءُۚ إِنَّهُۥ بِعِبَادِهِۦ خَبِيرُۢ بَصِيرٞ
Allah tanatu (ella) atiyarkalukku(m kututal kuraivinri) porulai virittu(k kotuttu) vittal, avarkal pumiyil aniyayam ceyyat talaippattu vituvarkal. Akave, (avarkalin takutikkut takkavaru)tan virumpiya alave (avarkalukkuk) kotuttu varukiran. Niccayamaka avan tan atiyarkalin tanmaiyai nankarintavanum, (avarkalutaiya ceyalai) urru nokkupavanum avan
Surah Ash-Shura, Verse 27
وَهُوَ ٱلَّذِي يُنَزِّلُ ٱلۡغَيۡثَ مِنۢ بَعۡدِ مَا قَنَطُواْ وَيَنشُرُ رَحۡمَتَهُۥۚ وَهُوَ ٱلۡوَلِيُّ ٱلۡحَمِيدُ
(manitarkal) nampikkaiyilantatan pinnarum, avantan malaiyai irakki vaittut tan arulai (pumiyil) parappukiran. Avane patukavalan; enrum pukalukkuriyavan
Surah Ash-Shura, Verse 28
وَمِنۡ ءَايَٰتِهِۦ خَلۡقُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَثَّ فِيهِمَا مِن دَآبَّةٖۚ وَهُوَ عَلَىٰ جَمۡعِهِمۡ إِذَا يَشَآءُ قَدِيرٞ
vanankalaiyum pumiyaiyum pataittiruppatum, avarril kalnatai (mutaliya pala uyirinan)kalai (ankanku) parappi vaittiruppatum, avanutaiya attatcikalil ullavaikalakum. Akave, avan virumpiyapotu (maranitta pinnarum) avarrai onru cerkka arrulutaiyavan avan
Surah Ash-Shura, Verse 29
وَمَآ أَصَٰبَكُم مِّن مُّصِيبَةٖ فَبِمَا كَسَبَتۡ أَيۡدِيكُمۡ وَيَعۡفُواْ عَن كَثِيرٖ
oru tinku unkalai vantataivatellam, unkal karankal tetik konta (tiya) ceyalin karanamakavetan. Ayinum, (avarril) anekamanavarrai avan mannittum vitukiran
Surah Ash-Shura, Verse 30
وَمَآ أَنتُم بِمُعۡجِزِينَ فِي ٱلۡأَرۡضِۖ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِن وَلِيّٖ وَلَا نَصِيرٖ
ninkal pumiyil (oti olintu) avanai torkatittuvita mutiyatu. Melum, allahvaiyanri (unkalai) kapparrupavanum (unkalukku) illai; utavi ceypavanum (unkalukku) illai
Surah Ash-Shura, Verse 31
وَمِنۡ ءَايَٰتِهِ ٱلۡجَوَارِ فِي ٱلۡبَحۡرِ كَٱلۡأَعۡلَٰمِ
katalil cellum malaikalaip ponra kappalkalum avanutaiya attatcikalil ullavaiyakum
Surah Ash-Shura, Verse 32
إِن يَشَأۡ يُسۡكِنِ ٱلرِّيحَ فَيَظۡلَلۡنَ رَوَاكِدَ عَلَىٰ ظَهۡرِهِۦٓۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّكُلِّ صَبَّارٖ شَكُورٍ
avan virumpinal, karrai niruttivituvan. Kappalkal katalil iruntavare acaiyatu ninruvitum. (Attakaiya ciramankalai anupavittuc) cakippavarkalum (karai cerntapin, makilcciyataintu iraivanukku) nanri celuttupavarkalum akiya anaivarukkum niccayamaka itil pala attatcikalil irukkinrana
Surah Ash-Shura, Verse 33
أَوۡ يُوبِقۡهُنَّ بِمَا كَسَبُواْ وَيَعۡفُ عَن كَثِيرٖ
Allatu avarkalin (tiya) ceyalin karanamaka, avarrai (katalil) alittiruppan. Ayinum, (avarkalutaiya tavarukalil) atikamanavarrai mannittu vitukiran
Surah Ash-Shura, Verse 34
وَيَعۡلَمَ ٱلَّذِينَ يُجَٰدِلُونَ فِيٓ ءَايَٰتِنَا مَا لَهُم مِّن مَّحِيصٖ
avanutaiya vacanankalil (vinakat) tarkkippavarkalaiyum avan nankarivan; (avanutaiya vetanaiyiliruntu) avarkalukku tappa vali etum illai
Surah Ash-Shura, Verse 35
فَمَآ أُوتِيتُم مِّن شَيۡءٖ فَمَتَٰعُ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۚ وَمَا عِندَ ٱللَّهِ خَيۡرٞ وَأَبۡقَىٰ لِلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَلَىٰ رَبِّهِمۡ يَتَوَكَّلُونَ
(inku) unkalukkuk kotukkappattiruppatellam (nilaiyarra) ivvulaka valkkaikkuriya arpa inpankale! Nampikkai kontu, tankal iraivanaiye nampiyiruppavarkalukku allahvitattil ullavaiyo mikka melanavaiyum nilaiyanavaiyum akum
Surah Ash-Shura, Verse 36
وَٱلَّذِينَ يَجۡتَنِبُونَ كَبَـٰٓئِرَ ٱلۡإِثۡمِ وَٱلۡفَوَٰحِشَ وَإِذَا مَا غَضِبُواْ هُمۡ يَغۡفِرُونَ
(allahvai nampiya) avarkal perumpavamana kariyankalaiyum, manakketana visayankalaiyum vittu vilaki (iruppatutan, pirarin takata ceyalkalal) kopamataiyum camayattil (kopamuttiyavarkalai) mannittu vituvarkal
Surah Ash-Shura, Verse 37
وَٱلَّذِينَ ٱسۡتَجَابُواْ لِرَبِّهِمۡ وَأَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَأَمۡرُهُمۡ شُورَىٰ بَيۡنَهُمۡ وَمِمَّا رَزَقۡنَٰهُمۡ يُنفِقُونَ
melum, avarkal tankal iraivanin kattalaikalai ankikarittut tolukaiyaiyum nilai niruttuvarkal. Avarkalutaiya ovvoru kariyattaiyum tankalukkul alocanaikkuk kontu varuvarkal. Nam avarkalukku kotuttavarriliruntu tanamum ceyvarkal
Surah Ash-Shura, Verse 38
وَٱلَّذِينَ إِذَآ أَصَابَهُمُ ٱلۡبَغۡيُ هُمۡ يَنتَصِرُونَ
avarkalukkum kotumai nikalntal, atarku avarkal (cariyana) palivankiyum vituvarkal
Surah Ash-Shura, Verse 39
وَجَزَـٰٓؤُاْ سَيِّئَةٖ سَيِّئَةٞ مِّثۡلُهَاۖ فَمَنۡ عَفَا وَأَصۡلَحَ فَأَجۡرُهُۥ عَلَى ٱللَّهِۚ إِنَّهُۥ لَا يُحِبُّ ٱلظَّـٰلِمِينَ
timaikkuk kuliyaka ataipponra timaiyaiye ceyvarkal. (Atarku atikamaka alla.) Evarenum (pirarin aniyayattai) mannittu, avarutan camatanam ceytu kontal, avarutaiya kuli allahvin mitu (katamaiyaka) irukkiratu. Niccayamaka allah (itarku maraka) aniyayam ceypavarkalai necippatillai
Surah Ash-Shura, Verse 40
وَلَمَنِ ٱنتَصَرَ بَعۡدَ ظُلۡمِهِۦ فَأُوْلَـٰٓئِكَ مَا عَلَيۡهِم مِّن سَبِيلٍ
evarenum (tanakkilaikkappatta) aniyayattirku (ate alavu) palivankinal, atanal avar mitu oru kurramumillai
Surah Ash-Shura, Verse 41
إِنَّمَا ٱلسَّبِيلُ عَلَى ٱلَّذِينَ يَظۡلِمُونَ ٱلنَّاسَ وَيَبۡغُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ بِغَيۡرِ ٱلۡحَقِّۚ أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ
Kurramellam alavu miri manitarkal mitu aniyayam ceytu, niyayaminrip pumiyil kotumai ceypavarkal mitutan. Ittakaiyavarkalukku mikka tunpuruttum vetanaiyuntu
Surah Ash-Shura, Verse 42
وَلَمَن صَبَرَ وَغَفَرَ إِنَّ ذَٰلِكَ لَمِنۡ عَزۡمِ ٱلۡأُمُورِ
evarenum (pirar ceyta tinkaip) poruttukkontu mannittu vittal, niccayamaka itu viramikka ceyalakum
Surah Ash-Shura, Verse 43
وَمَن يُضۡلِلِ ٱللَّهُ فَمَا لَهُۥ مِن وَلِيّٖ مِّنۢ بَعۡدِهِۦۗ وَتَرَى ٱلظَّـٰلِمِينَ لَمَّا رَأَوُاْ ٱلۡعَذَابَ يَقُولُونَ هَلۡ إِلَىٰ مَرَدّٖ مِّن سَبِيلٖ
evarkalaiyenum (avarkalin pavattin karanamaka) allah avarkalait tavarana valiyil vittuvittal, atarkup pinnar avarkalai patukappavar oruvarum irukkamattar. (Napiye!) Varampu miri aniyayam ceytavarkal vetanaiyaik kannal kanta camayattil ‘‘itiliruntu tappa etenum vali unta?'' Enru avarkal kuruvatai nir kanpir
Surah Ash-Shura, Verse 44
وَتَرَىٰهُمۡ يُعۡرَضُونَ عَلَيۡهَا خَٰشِعِينَ مِنَ ٱلذُّلِّ يَنظُرُونَ مِن طَرۡفٍ خَفِيّٖۗ وَقَالَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِنَّ ٱلۡخَٰسِرِينَ ٱلَّذِينَ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ وَأَهۡلِيهِمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۗ أَلَآ إِنَّ ٱلظَّـٰلِمِينَ فِي عَذَابٖ مُّقِيمٖ
melum, cirumaippattut talai kavilntavarkalakavum, (vetanaiyaik) kataik kannal parttavannam avarkalai narakattin mun kontu varappatuvataiyum nir kanpir. Melum, nampikkai kontavarkal (avarkalai nokki) ‘‘evarkal tankalukkum tankal kutumpattirkum (im'maiyil) nastattait tetik kontarkalo avarkal marumaiyil niccayamaka murrilum nastattai ataintavarkaltan'' enru kuruvarkal. Niccayamaka (ittakaiya) aniyayakkararkal nilaiyana vetanaiyil tankivituvarkal enpatai nir arintukolviraka
Surah Ash-Shura, Verse 45
وَمَا كَانَ لَهُم مِّنۡ أَوۡلِيَآءَ يَنصُرُونَهُم مِّن دُونِ ٱللَّهِۗ وَمَن يُضۡلِلِ ٱللَّهُ فَمَا لَهُۥ مِن سَبِيلٍ
allahvaiyanri avarkalukku utavi ceyyakkutiya nanparkal (annalil) avarkalukku irukkamattarkal. Evarkalai allah tavarana valiyil vittuvitukirano, avarkalukku(t tappa) oru valiyumillai
Surah Ash-Shura, Verse 46
ٱسۡتَجِيبُواْ لِرَبِّكُم مِّن قَبۡلِ أَن يَأۡتِيَ يَوۡمٞ لَّا مَرَدَّ لَهُۥ مِنَ ٱللَّهِۚ مَا لَكُم مِّن مَّلۡجَإٖ يَوۡمَئِذٖ وَمَا لَكُم مِّن نَّكِيرٖ
allahvitamiruntu tattikkalikka mutiyata oru nal varuvatarku munnatakave, unkal iraivanin kattalaikkuk kilppatiyunkal. Annalil unkalukkut tappumitam kitaikkatu. (Unkal kurrattai) ninkal marukkavum mutiyatu
Surah Ash-Shura, Verse 47
فَإِنۡ أَعۡرَضُواْ فَمَآ أَرۡسَلۡنَٰكَ عَلَيۡهِمۡ حَفِيظًاۖ إِنۡ عَلَيۡكَ إِلَّا ٱلۡبَلَٰغُۗ وَإِنَّآ إِذَآ أَذَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ مِنَّا رَحۡمَةٗ فَرِحَ بِهَاۖ وَإِن تُصِبۡهُمۡ سَيِّئَةُۢ بِمَا قَدَّمَتۡ أَيۡدِيهِمۡ فَإِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ كَفُورٞ
(Napiye! Ivvalavu vivarittuk kuriya pinnarum) avarkal (um'maip) purakkanittu vittal, (ataipparri nir kavalaippatatir. Enenral,) avarkalaip patukappavaraka nam um'mai anuppavillai. (Avarkalukku nam tutai) etutturaippatait tavira (veronrum) um mitu katamai alla. Nam arulai manitan cuvaikkumpati ceytal, ataip parri avan cantosappatukiran. Avanutaiya karankal tetik konta (tiya) ceyalin karanamaka avanukkoru tinku erpattal niccayamaka manitan nanri kettavanaki (iraivanaiye etirkka ayattamaki) vitukiran
Surah Ash-Shura, Verse 48
لِّلَّهِ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ يَخۡلُقُ مَا يَشَآءُۚ يَهَبُ لِمَن يَشَآءُ إِنَٰثٗا وَيَهَبُ لِمَن يَشَآءُ ٱلذُّكُورَ
vanankal, pumiyin atci allahvukkuriyate. Ivarrait tavira, avan virumpiyataiyum pataikkiran. Avan virumpiyavarkalukkup pen cantatiyai mattum kotukkiran. Avan virumpiyavarkalukku an cantatiyai mattum kotukkiran
Surah Ash-Shura, Verse 49
أَوۡ يُزَوِّجُهُمۡ ذُكۡرَانٗا وَإِنَٰثٗاۖ وَيَجۡعَلُ مَن يَشَآءُ عَقِيمًاۚ إِنَّهُۥ عَلِيمٞ قَدِيرٞ
allatu anaiyum pennaiyum kalante kotukkiran. Avan virumpiyavarkalai (cantatiyarra) malatakavum akkivitukiran. Niccayamaka avan (avaravarkalin takutiyai) nankarintavanum, (tan virumpiyavaru ceyya) perarralutaiyavanum avan
Surah Ash-Shura, Verse 50
۞وَمَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن يُكَلِّمَهُ ٱللَّهُ إِلَّا وَحۡيًا أَوۡ مِن وَرَآيِٕ حِجَابٍ أَوۡ يُرۡسِلَ رَسُولٗا فَيُوحِيَ بِإِذۡنِهِۦ مَا يَشَآءُۚ إِنَّهُۥ عَلِيٌّ حَكِيمٞ
allah (nerukkuner) pecuvatarkuriya takuti manitaril oruvarukkumillai. Eninum, vahyin mulamakavo allatu tiraikku appal irunto allatu vanavarkalai anuppivaittu vahiyin mulamakavo tanakku viruppamana kattalaiyai (manitanukku) arivikkiran. (Enenral) niccayamaka avan mika melanavanum mika nanamutaiyavanumavan
Surah Ash-Shura, Verse 51
وَكَذَٰلِكَ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ رُوحٗا مِّنۡ أَمۡرِنَاۚ مَا كُنتَ تَدۡرِي مَا ٱلۡكِتَٰبُ وَلَا ٱلۡإِيمَٰنُ وَلَٰكِن جَعَلۡنَٰهُ نُورٗا نَّهۡدِي بِهِۦ مَن نَّشَآءُ مِنۡ عِبَادِنَاۚ وَإِنَّكَ لَتَهۡدِيٓ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ
(Napiye!) Ivvare umakku nam kattalaiyai vahyin mulamaka arivikkirom. (Itarku munnar) nir vetam innatenrum, nampikkai innatenrum arintavaraka irukkavillai. Ayinum, (inta vetattai umakku nam vahyi mulam arivittu) atai oliyakavum akki, nam atiyarkalil nam virumpiyavarkalukku ataik kontu nerana valiyaik kanpikkirom. (Napiye!) Niccayamaka nir (atan mulam makkalukku) nerana valiyaik kanpikkirir
Surah Ash-Shura, Verse 52
صِرَٰطِ ٱللَّهِ ٱلَّذِي لَهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۗ أَلَآ إِلَى ٱللَّهِ تَصِيرُ ٱلۡأُمُورُ
atutan allahvutaiya vali. Vanankalilum, pumiyilum iruppavai anaittum avanukkuc contamanavaiye. Cakala kariyankalum avanitam vante tirum enpatai (napiye!) Arintu kolviraka
Surah Ash-Shura, Verse 53