Surah Ash-Shura - Tamil Translation by Jan Turst Foundation
حمٓ
ha, mim
Surah Ash-Shura, Verse 1
عٓسٓقٓ
ain, sin, kahp
Surah Ash-Shura, Verse 2
كَذَٰلِكَ يُوحِيٓ إِلَيۡكَ وَإِلَى ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِكَ ٱللَّهُ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
(napiye!) Itu ponre allah umakkum, umakku mun iruntavar(kalakiya napimar)kalukkum vahi arivikkinran; avane (yavaraiyum) mikaittavan; nanam mikkon
Surah Ash-Shura, Verse 3
لَهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۖ وَهُوَ ٱلۡعَلِيُّ ٱلۡعَظِيمُ
vanankalilullavaiyum, pumiyilullavaiyum avanukke (contamanavaiyakum!) Melum avan mikavum uyarntavan, makattanavan
Surah Ash-Shura, Verse 4
تَكَادُ ٱلسَّمَٰوَٰتُ يَتَفَطَّرۡنَ مِن فَوۡقِهِنَّۚ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمۡدِ رَبِّهِمۡ وَيَسۡتَغۡفِرُونَ لِمَن فِي ٱلۡأَرۡضِۗ أَلَآ إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ
avarkalukku meliruntu vanankal pilantu vitalam; anal malakkukal tankalutaiya iraivanin pukalaik kontu taspihu ceytu, ulakil ullavarkalukkaka mannipput tetukinranar arintu kolka! Niccayamaka allahve mikavum mannappavan; mikka kirupaiyutaiyavan
Surah Ash-Shura, Verse 5
وَٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِهِۦٓ أَوۡلِيَآءَ ٱللَّهُ حَفِيظٌ عَلَيۡهِمۡ وَمَآ أَنتَ عَلَيۡهِم بِوَكِيلٖ
avanaiyanri(t tankalukku veru) patukavalarkalai etuttuk kontarkale avarkalai allah kavanittavanakave irukkinran; nir avarkal mel poruppalar allar
Surah Ash-Shura, Verse 6
وَكَذَٰلِكَ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ قُرۡءَانًا عَرَبِيّٗا لِّتُنذِرَ أُمَّ ٱلۡقُرَىٰ وَمَنۡ حَوۡلَهَا وَتُنذِرَ يَوۡمَ ٱلۡجَمۡعِ لَا رَيۡبَ فِيهِۚ فَرِيقٞ فِي ٱلۡجَنَّةِ وَفَرِيقٞ فِي ٱلسَّعِيرِ
Avvare nakarankalin taykkum, (makkavukkum atanaic curriyullavarrukkum accamutti eccarippatarkakavum, evvita cantekamuminri (yavarum) onru cerkkappatum nalaipparri accamutti eccarippatarkakavum, arapi poliyilana inta kur'anai nam umakku vahi'arivikkirom; oru kuttam cuvarkkattilum oru kuttam narakilum irukkum
Surah Ash-Shura, Verse 7
وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ لَجَعَلَهُمۡ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ وَلَٰكِن يُدۡخِلُ مَن يَشَآءُ فِي رَحۡمَتِهِۦۚ وَٱلظَّـٰلِمُونَ مَا لَهُم مِّن وَلِيّٖ وَلَا نَصِيرٍ
allah natiyiruntal, niccayamaka avarkal (yavaraiyum) avan ore um'mattaka - camutayamaka akkiyiruppan; eninum avan tan natiyavarkalait tannutaiya rahmattil - kirupaiyil - nulaivippan; aniyayakkararkalukkup patukavalarkalo, utavipuripavarkalo illai
Surah Ash-Shura, Verse 8
أَمِ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِهِۦٓ أَوۡلِيَآءَۖ فَٱللَّهُ هُوَ ٱلۡوَلِيُّ وَهُوَ يُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ
(napiye!) Avarkal allahvai anri (veru) patukavalarkalai etuttuk kontarkala? Anal allahvo avan tan patukavalanaka irukkinran, avane irantorai uyirppikkiran - avane ellavarrin mitum arralutaiyavan
Surah Ash-Shura, Verse 9
وَمَا ٱخۡتَلَفۡتُمۡ فِيهِ مِن شَيۡءٖ فَحُكۡمُهُۥٓ إِلَى ٱللَّهِۚ ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبِّي عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُ وَإِلَيۡهِ أُنِيبُ
ninkal enta visayattil karuttu verrumai kontirukkirirkalo, atan tirppu allahvitame irukkiratu - a(ttakaiya tirppu valankupa)van tan allah - ennutaiya iraivan; avan mite nan murrum nampikkai vaikkiren; anriyum avan pakkame nan tirumpukiren
Surah Ash-Shura, Verse 10
فَاطِرُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ جَعَلَ لَكُم مِّنۡ أَنفُسِكُمۡ أَزۡوَٰجٗا وَمِنَ ٱلۡأَنۡعَٰمِ أَزۡوَٰجٗا يَذۡرَؤُكُمۡ فِيهِۚ لَيۡسَ كَمِثۡلِهِۦ شَيۡءٞۖ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡبَصِيرُ
vanankalaiyum, pumiyaiyum pataittavan avane. Unkalukkaka unkalil irunte jotikalaiyum kal nataikaliliruntu jotikalaiyum pataittu, ataik kontu unkalai(p pala itankalilum) palki paravac ceykiran, avanaip ponru epporulum illai. Avan tan (yavarraiyum) ceviyerpavan, parppavan
Surah Ash-Shura, Verse 11
لَهُۥ مَقَالِيدُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ يَبۡسُطُ ٱلرِّزۡقَ لِمَن يَشَآءُ وَيَقۡدِرُۚ إِنَّهُۥ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٞ
Vanankalutaiyavum, pumiyutaiyavum cavikal avanitame irukkinrana tan natiyavarkalukku avane unavu vacatikalaip perukum pati ceykiran, (tan natiyavarkalukku avane alavu patuttic) curukkivitukiran - niccayamaka avan ellap porutkalaiyum nankarintavan
Surah Ash-Shura, Verse 12
۞شَرَعَ لَكُم مِّنَ ٱلدِّينِ مَا وَصَّىٰ بِهِۦ نُوحٗا وَٱلَّذِيٓ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ وَمَا وَصَّيۡنَا بِهِۦٓ إِبۡرَٰهِيمَ وَمُوسَىٰ وَعِيسَىٰٓۖ أَنۡ أَقِيمُواْ ٱلدِّينَ وَلَا تَتَفَرَّقُواْ فِيهِۚ كَبُرَ عَلَى ٱلۡمُشۡرِكِينَ مَا تَدۡعُوهُمۡ إِلَيۡهِۚ ٱللَّهُ يَجۡتَبِيٓ إِلَيۡهِ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِيٓ إِلَيۡهِ مَن يُنِيبُ
nuhukku etanai avan upatecittano, atanaiye unkalukkum avan markkamakkiyirukkinran. Akave (napiye) nam umakku vahi mulam arivippatum, iprahimukkum, musavukkum, isavukkum nam upatecittatum ennavenral; "ninkal (anaivarum) canmarkkattai nilai niruttunkal, ninkal atil pirintu vitatirkal' enpate - inaivaipporai ninkal etan pakkam alaikkinrirkalo, atu avarkalukkup perum cumaiyakat terikiratu - tan natiyavarkalai allah tan pal terntetuttuk kolkiran - (avanai) munnokkupavarai avan tanpal nervali kattukiran
Surah Ash-Shura, Verse 13
وَمَا تَفَرَّقُوٓاْ إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَهُمُ ٱلۡعِلۡمُ بَغۡيَۢا بَيۡنَهُمۡۚ وَلَوۡلَا كَلِمَةٞ سَبَقَتۡ مِن رَّبِّكَ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمّٗى لَّقُضِيَ بَيۡنَهُمۡۚ وَإِنَّ ٱلَّذِينَ أُورِثُواْ ٱلۡكِتَٰبَ مِنۢ بَعۡدِهِمۡ لَفِي شَكّٖ مِّنۡهُ مُرِيبٖ
avarkal, tankalitam nanam (vetam) vanta pinnar, tankalukkitaiyeyulla poramaiyin karanamakave yanri avarkal pirintu pokavillai (avarkal parriya tirppu) oru kurippitta tavanaiyil enru um'mutaiya iraivanin vakku munnare erpattatirukkavitil, avarkalitaiye (itarkul) niccayamaka tirppalikkappattirukkum; anriyum, avarkalukku pinnar yar vetattirku varicakkappattarkalo niccayamaka avarkalum itil perum cantekattil irukkinranar
Surah Ash-Shura, Verse 14
فَلِذَٰلِكَ فَٱدۡعُۖ وَٱسۡتَقِمۡ كَمَآ أُمِرۡتَۖ وَلَا تَتَّبِعۡ أَهۡوَآءَهُمۡۖ وَقُلۡ ءَامَنتُ بِمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ مِن كِتَٰبٖۖ وَأُمِرۡتُ لِأَعۡدِلَ بَيۡنَكُمُۖ ٱللَّهُ رَبُّنَا وَرَبُّكُمۡۖ لَنَآ أَعۡمَٰلُنَا وَلَكُمۡ أَعۡمَٰلُكُمۡۖ لَا حُجَّةَ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَكُمُۖ ٱللَّهُ يَجۡمَعُ بَيۡنَنَاۖ وَإِلَيۡهِ ٱلۡمَصِيرُ
Enave, (napiye! Nervaliyin pakkam avarkalai) nir alaittuk konte iruppiraka melum, nir evappatta pirakaram urutiyutan nirpiraka! Avarkalutaiya (ilivana) mano iccaikalai nir pinparratir; innum, "allah irakki vaitta vetankalai nan nampukiren; anriyum unkalitaiye niti valankumpatiyum nan evappattullen. Allahve enkal iraivanavan; avane unkalutaiya iraivanum avan. Enkal ceyalkal enkalukku unkal ceyalkal unkalukku enkalukkum unkalukkumitaiye tarkkam ventam - allah nam'mitaiye (marumaiyil) onru cerppan, avan pale nam mintu cella ventiyirukkiratu" enrum kuruviraka
Surah Ash-Shura, Verse 15
وَٱلَّذِينَ يُحَآجُّونَ فِي ٱللَّهِ مِنۢ بَعۡدِ مَا ٱسۡتُجِيبَ لَهُۥ حُجَّتُهُمۡ دَاحِضَةٌ عِندَ رَبِّهِمۡ وَعَلَيۡهِمۡ غَضَبٞ وَلَهُمۡ عَذَابٞ شَدِيدٌ
evarkal allahvai oppuk kontapin, avanaipparri tarkkittuk kontirukkirarkalo, avarkalutaiya tarkkam avarkalutaiya iraivanitattil payanarratakum; atanal avarkal mitu (avanutaiya) kopam erpattu, katinamana vetanaiyum avarkalukku untakum
Surah Ash-Shura, Verse 16
ٱللَّهُ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ ٱلۡكِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّ وَٱلۡمِيزَانَۗ وَمَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّ ٱلسَّاعَةَ قَرِيبٞ
allahtan inta vetattaiyum nitiyaiyum unmaiyaiyum kontu irakki arulinan; innum (napiye! Tirppukkuriya) avvelai camipamaka irukkiratu enpatai nir arivira
Surah Ash-Shura, Verse 17
يَسۡتَعۡجِلُ بِهَا ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِهَاۖ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مُشۡفِقُونَ مِنۡهَا وَيَعۡلَمُونَ أَنَّهَا ٱلۡحَقُّۗ أَلَآ إِنَّ ٱلَّذِينَ يُمَارُونَ فِي ٱلسَّاعَةِ لَفِي ضَلَٰلِۭ بَعِيدٍ
atan mel nampikkai kollatavarkal, ataipparri avacarappatukinranar anal nampikkai kontavarkal atanai (ninaittu) payappatukirarkal; niccayamaka atu unmaiye enpatai avarkal arikirarkal; arintu kolka avvelai kurittu evarkal vinvatam ceytu kontirukkirarkalo avarkal netiya valikettileye irukkirarkal
Surah Ash-Shura, Verse 18
ٱللَّهُ لَطِيفُۢ بِعِبَادِهِۦ يَرۡزُقُ مَن يَشَآءُۖ وَهُوَ ٱلۡقَوِيُّ ٱلۡعَزِيزُ
allah tan atiyarkal pal anpu mikkavanaka irukkiran; tan natiyavarkalukku (ventiya) unavalikkiran; avane valimai mikkavan; (yavaraiyum) mikaittavan
Surah Ash-Shura, Verse 19
مَن كَانَ يُرِيدُ حَرۡثَ ٱلۡأٓخِرَةِ نَزِدۡ لَهُۥ فِي حَرۡثِهِۦۖ وَمَن كَانَ يُرِيدُ حَرۡثَ ٱلدُّنۡيَا نُؤۡتِهِۦ مِنۡهَا وَمَا لَهُۥ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ مِن نَّصِيبٍ
Evar marumaiyin vilaiccalai virumpukiraro avarutaiya vilaiccalai nam avarukkaka atikappatuttuvom; evar ivvulakin vilaiccalai mattum virumpukiraro, avarukku nam atiliruntu oralavu kotukkirom - eninum avarukku marumaiyil yatoru pankum illai
Surah Ash-Shura, Verse 20
أَمۡ لَهُمۡ شُرَكَـٰٓؤُاْ شَرَعُواْ لَهُم مِّنَ ٱلدِّينِ مَا لَمۡ يَأۡذَنۢ بِهِ ٱللَّهُۚ وَلَوۡلَا كَلِمَةُ ٱلۡفَصۡلِ لَقُضِيَ بَيۡنَهُمۡۗ وَإِنَّ ٱلظَّـٰلِمِينَ لَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ
allatu allah anumatikkatatai markkamakki vaikkakkutiya inai(t teyvan)kal avarkalukku irukkinranava? Melum, (marumaiyil vicaranaikkup piraku takka kuli kotukkappatum ennum iraivanin) tirppup parriya vakku illatiruppin (ituvarai) avarkalukkitaiyil tirppalikkappattirukkum - niccayamaka aniyayakkararkalukku novinai ceyyum vetanai untu
Surah Ash-Shura, Verse 21
تَرَى ٱلظَّـٰلِمِينَ مُشۡفِقِينَ مِمَّا كَسَبُواْ وَهُوَ وَاقِعُۢ بِهِمۡۗ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ فِي رَوۡضَاتِ ٱلۡجَنَّاتِۖ لَهُم مَّا يَشَآءُونَ عِندَ رَبِّهِمۡۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَضۡلُ ٱلۡكَبِيرُ
(annalil) aniyayakkararkal tankal campatitta (tiya)taip parri payantu kontiruppatai nir parppir; anal atu avarkal mitu nikalave ceyyum; anal evar iman kontu salihana (nalla) amalkal ceykirarkalo avarkal cuvarkkap punkavanankalil irupparkal; avarkal virumpiyatu avarkalutaiya iraivanitam kitaikkum. Atuve perum pakkiyamakum
Surah Ash-Shura, Verse 22
ذَٰلِكَ ٱلَّذِي يُبَشِّرُ ٱللَّهُ عِبَادَهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِۗ قُل لَّآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ أَجۡرًا إِلَّا ٱلۡمَوَدَّةَ فِي ٱلۡقُرۡبَىٰۗ وَمَن يَقۡتَرِفۡ حَسَنَةٗ نَّزِدۡ لَهُۥ فِيهَا حُسۡنًاۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ شَكُورٌ
iman kontu (salihana) nalla amalkal ceytuvarum tan atiyarkalukku allah nanmarayan kuruvatum ituve (napiye!) Nir kurum; "uravinarkal mitu anpu kolvatait tavira, itarkaka nan unkalitam yatoru kuliyum ketkavillai!" Anriyum, evar oru nanmai ceykiraro, avarukku nam atil pinnum (pala) nanmaiyai atikamakkuvom; niccayamaka allah mannippavanakavum, nanriyai erruk kolpavanakavum irukkinran
Surah Ash-Shura, Verse 23
أَمۡ يَقُولُونَ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبٗاۖ فَإِن يَشَإِ ٱللَّهُ يَخۡتِمۡ عَلَىٰ قَلۡبِكَۗ وَيَمۡحُ ٱللَّهُ ٱلۡبَٰطِلَ وَيُحِقُّ ٱلۡحَقَّ بِكَلِمَٰتِهِۦٓۚ إِنَّهُۥ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ
Allatu (um'maip parri) avarkal; "avar allahvin mitu poyyai ittuk kattik kurukirar" enru colkirarkala? Allah natinal avan um irutayattin mitu muttiraiyittiruppan; anriyum allah poyyai alittu, tan vacanankalaik kontu unmaiyai urutippatuttukiran; niccayamaka nencankaliliruppatai avan mika arintavan
Surah Ash-Shura, Verse 24
وَهُوَ ٱلَّذِي يَقۡبَلُ ٱلتَّوۡبَةَ عَنۡ عِبَادِهِۦ وَيَعۡفُواْ عَنِ ٱلسَّيِّـَٔاتِ وَيَعۡلَمُ مَا تَفۡعَلُونَ
avantan tan atiyarkalin tavpavai - pava mannippuk korutalai - erruk kolkiran; (avarkalin) kurrankalai mannikkiran. Innum, ninkal ceyvatai avan nankarikiran
Surah Ash-Shura, Verse 25
وَيَسۡتَجِيبُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ وَيَزِيدُهُم مِّن فَضۡلِهِۦۚ وَٱلۡكَٰفِرُونَ لَهُمۡ عَذَابٞ شَدِيدٞ
anriyum iman kontu salihana (nalla) amal ceypavar(kalin pirarttanai)kalaiyum erru avarkalukkut tan arulai atikappatuttukiran; innum, nirakarippavarkalukku katumaiyana vetanaiyuntu
Surah Ash-Shura, Verse 26
۞وَلَوۡ بَسَطَ ٱللَّهُ ٱلرِّزۡقَ لِعِبَادِهِۦ لَبَغَوۡاْ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَٰكِن يُنَزِّلُ بِقَدَرٖ مَّا يَشَآءُۚ إِنَّهُۥ بِعِبَادِهِۦ خَبِيرُۢ بَصِيرٞ
allah tan atiyarkalukku, unavu (marrum vacatikalai) virivakki vittal, avarkal pumiyiyal attuliyam ceyyat talaippattu vituvarkal; akave avan, tan virumpiya alavu kotuttu varukinran; niccayamaka avan tan atiyarkalai nankaripavan; (avarkal ceyalai) urru nokkupavan
Surah Ash-Shura, Verse 27
وَهُوَ ٱلَّذِي يُنَزِّلُ ٱلۡغَيۡثَ مِنۢ بَعۡدِ مَا قَنَطُواْ وَيَنشُرُ رَحۡمَتَهُۥۚ وَهُوَ ٱلۡوَلِيُّ ٱلۡحَمِيدُ
avarkal niracaiyana pinnar maraiyai irakki vaippavan avane melum avan tan rahmattai (arulai)p parappukiran; innum avane pukalukkuriya patukavalan
Surah Ash-Shura, Verse 28
وَمِنۡ ءَايَٰتِهِۦ خَلۡقُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَثَّ فِيهِمَا مِن دَآبَّةٖۚ وَهُوَ عَلَىٰ جَمۡعِهِمۡ إِذَا يَشَآءُ قَدِيرٞ
vanankalaiyum, pumiyaiyum pataittiruppatum, avaiyirantilum kalnataikal (mutaliyavarraip) parappi vaittiruppatum, avanutaiya attatcikalil ullavaiyakum - akave, avan virumpiyapotu avarrai onru cerkka perarralutaiyavan
Surah Ash-Shura, Verse 29
وَمَآ أَصَٰبَكُم مِّن مُّصِيبَةٖ فَبِمَا كَسَبَتۡ أَيۡدِيكُمۡ وَيَعۡفُواْ عَن كَثِيرٖ
anriyum tinku vantu unkalai ataivatellam, atu unkal karankal campatitta (karanat)tal tam, eninum, perumpalanavarrai avan mannittarulkinran
Surah Ash-Shura, Verse 30
وَمَآ أَنتُم بِمُعۡجِزِينَ فِي ٱلۡأَرۡضِۖ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِن وَلِيّٖ وَلَا نَصِيرٖ
Innum, ninkal pumiyil (enku tancam pukuntalum) avanai iyalamal akkupavarkal illai melum, unkalukku allahvait tavira, patukavalano, utavipuripavano illai
Surah Ash-Shura, Verse 31
وَمِنۡ ءَايَٰتِهِ ٱلۡجَوَارِ فِي ٱلۡبَحۡرِ كَٱلۡأَعۡلَٰمِ
innum, malaikalaip pol katalil celpavaiyum, avanutaiya attatcikalil ullavaiyakum
Surah Ash-Shura, Verse 32
إِن يَشَأۡ يُسۡكِنِ ٱلرِّيحَ فَيَظۡلَلۡنَ رَوَاكِدَ عَلَىٰ ظَهۡرِهِۦٓۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّكُلِّ صَبَّارٖ شَكُورٍ
avan virumpinal karrai (vicamal) amartti vitukiran. Atanal avai (katalin) merparappil acaivarruk kitakkum, niccayamaka itil, porumaiyalar, nanri celuttuvor yavarukkum attatcikal irukkinrana
Surah Ash-Shura, Verse 33
أَوۡ يُوبِقۡهُنَّ بِمَا كَسَبُواْ وَيَعۡفُ عَن كَثِيرٖ
allatu avarkal campatitta karanattinal avarrai avan mulkatikkac ceytu vituvan; melum avan perumpalanavarrai mannittarulukiran
Surah Ash-Shura, Verse 34
وَيَعۡلَمَ ٱلَّذِينَ يُجَٰدِلُونَ فِيٓ ءَايَٰتِنَا مَا لَهُم مِّن مَّحِيصٖ
anriyum, nam'mutaiya vacanankalaip parrit tarkkam ceytu kontiruppor - avarkalukku (tappittuk kolla) pukalitam etumillai enpatai arivarkal
Surah Ash-Shura, Verse 35
فَمَآ أُوتِيتُم مِّن شَيۡءٖ فَمَتَٰعُ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۚ وَمَا عِندَ ٱللَّهِ خَيۡرٞ وَأَبۡقَىٰ لِلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَلَىٰ رَبِّهِمۡ يَتَوَكَّلُونَ
akave, unkalukkuk kotukkap pattiruppatellam, ivvulaka valkakaiyin (arpa) cukankaleyakum; iman kontu, tankal iraivanaiye murrilum nampiyiruppavarkalukku, allahvitam iruppatu mikavum melanatum nilaiyanatumakum
Surah Ash-Shura, Verse 36
وَٱلَّذِينَ يَجۡتَنِبُونَ كَبَـٰٓئِرَ ٱلۡإِثۡمِ وَٱلۡفَوَٰحِشَ وَإِذَا مَا غَضِبُواْ هُمۡ يَغۡفِرُونَ
avarkal (ettakaiyorenral) perum pavankalaiyum, manakketanavarraiyum, tavirttuk kontu, tam kopam ataiyum polutum mannipparkal
Surah Ash-Shura, Verse 37
وَٱلَّذِينَ ٱسۡتَجَابُواْ لِرَبِّهِمۡ وَأَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَأَمۡرُهُمۡ شُورَىٰ بَيۡنَهُمۡ وَمِمَّا رَزَقۡنَٰهُمۡ يُنفِقُونَ
innum tankal iraivan kattalaikalai erru tolukaiyai (olunkuppati) nilainiruttuvarkal - anriyum tam kariyankalait tam'mitaiye kalantalocittuk kolvar; melum, nam avarkalukku alittavarriliruntu (tanamakac) celavu ceyvarkal
Surah Ash-Shura, Verse 38
وَٱلَّذِينَ إِذَآ أَصَابَهُمُ ٱلۡبَغۡيُ هُمۡ يَنتَصِرُونَ
anriyum. Avarkalukku akkiramam ceyyappattal (atarku etiraka nitiyakat takka muraiyil) pali tirpparkal
Surah Ash-Shura, Verse 39
وَجَزَـٰٓؤُاْ سَيِّئَةٖ سَيِّئَةٞ مِّثۡلُهَاۖ فَمَنۡ عَفَا وَأَصۡلَحَ فَأَجۡرُهُۥ عَلَى ٱللَّهِۚ إِنَّهُۥ لَا يُحِبُّ ٱلظَّـٰلِمِينَ
Innum timaikkum kuli ataip ponra timaiye yakum; anal, evar (atanai) mannittuc camatanam ceykiraro avarukkuriya narkuli allahvitam irukkiratu - niccayamaka avan aniyayam ceypavarkalai necikka mattan
Surah Ash-Shura, Verse 40
وَلَمَنِ ٱنتَصَرَ بَعۡدَ ظُلۡمِهِۦ فَأُوْلَـٰٓئِكَ مَا عَلَيۡهِم مِّن سَبِيلٍ
enave, evaroruvar aniyayam ceyyappattapin, (atarku etiraka nitiyaka) pali tirttuk kolkiraro, a(ttakaiya)var mitu (kurram cumatta) yatoru valiyumillai
Surah Ash-Shura, Verse 41
إِنَّمَا ٱلسَّبِيلُ عَلَى ٱلَّذِينَ يَظۡلِمُونَ ٱلنَّاسَ وَيَبۡغُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ بِغَيۡرِ ٱلۡحَقِّۚ أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ
anal evarkal makkalukku aniyayam ceytu nitaminri pumiyil attuliyam ceykirarkalo, avarkal mitu tan (kurram cumatta) valiyirukkiratu - ittakaiyorukku novinai ceyyum vetanaiyuntu
Surah Ash-Shura, Verse 42
وَلَمَن صَبَرَ وَغَفَرَ إِنَّ ذَٰلِكَ لَمِنۡ عَزۡمِ ٱلۡأُمُورِ
anal, evarenum (pirar ceyta tinkaip) poruttuk kontu mannittu vittal, niccayamaka, atu mikka urutiyana (viramulla) ceyalakum
Surah Ash-Shura, Verse 43
وَمَن يُضۡلِلِ ٱللَّهُ فَمَا لَهُۥ مِن وَلِيّٖ مِّنۢ بَعۡدِهِۦۗ وَتَرَى ٱلظَّـٰلِمِينَ لَمَّا رَأَوُاْ ٱلۡعَذَابَ يَقُولُونَ هَلۡ إِلَىٰ مَرَدّٖ مِّن سَبِيلٖ
innum evarai allah valikettil vittuvitukirano atarkuppin avanukkup patukavalar evarumillai, aniyayam ceytavarkal vetanaiyaik kanum potu (itiliruntu) tappittu milvatarku etakilum valiyunta?" Enru kurum nilaiyai nir kanpir
Surah Ash-Shura, Verse 44
وَتَرَىٰهُمۡ يُعۡرَضُونَ عَلَيۡهَا خَٰشِعِينَ مِنَ ٱلذُّلِّ يَنظُرُونَ مِن طَرۡفٍ خَفِيّٖۗ وَقَالَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِنَّ ٱلۡخَٰسِرِينَ ٱلَّذِينَ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ وَأَهۡلِيهِمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۗ أَلَآ إِنَّ ٱلظَّـٰلِمِينَ فِي عَذَابٖ مُّقِيمٖ
melum, cirumaippattut talai kavilntavarkalakavum, (maraivakak) kataikkakannal partta vannamakavum avarkal (narakattin mun) kontavarap patuvatai nir kanpir; (avvelai) iman kontavarkal kuruvarkal; "evar tankalukkum, tam kutumpattarukkum nastattai tetik kontarkalo, kiyama nalil niccayamaka avarkal murrilum nastavalartam." Arintu kolka! Niccayamaka aniyayakkararkal nilaiyana vetanaiyil irupparkal
Surah Ash-Shura, Verse 45
وَمَا كَانَ لَهُم مِّنۡ أَوۡلِيَآءَ يَنصُرُونَهُم مِّن دُونِ ٱللَّهِۗ وَمَن يُضۡلِلِ ٱللَّهُ فَمَا لَهُۥ مِن سَبِيلٍ
(annalil) allahvaiyanri avarkalukku utavipuriyum upakarikalil evarum irukkamattarkal; anriyum, allah evarai valikettil vittuvitukirano avarukku veruvaliyonrumillai
Surah Ash-Shura, Verse 46
ٱسۡتَجِيبُواْ لِرَبِّكُم مِّن قَبۡلِ أَن يَأۡتِيَ يَوۡمٞ لَّا مَرَدَّ لَهُۥ مِنَ ٱللَّهِۚ مَا لَكُم مِّن مَّلۡجَإٖ يَوۡمَئِذٖ وَمَا لَكُم مِّن نَّكِيرٖ
Allahvai vittum tappittuc cella pokkillata (kiyama) nal varuvatarku mun, unkal iraivanutaiya (evalukku) patilaliyunkal - annalil unkalukku otunkumitam etuvum iratu (unkal pavankalai) ninkal marukkavum mutiyatu
Surah Ash-Shura, Verse 47
فَإِنۡ أَعۡرَضُواْ فَمَآ أَرۡسَلۡنَٰكَ عَلَيۡهِمۡ حَفِيظًاۖ إِنۡ عَلَيۡكَ إِلَّا ٱلۡبَلَٰغُۗ وَإِنَّآ إِذَآ أَذَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ مِنَّا رَحۡمَةٗ فَرِحَ بِهَاۖ وَإِن تُصِبۡهُمۡ سَيِّئَةُۢ بِمَا قَدَّمَتۡ أَيۡدِيهِمۡ فَإِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ كَفُورٞ
eninum (napiye!) Avarkal purakkanittu vittal (nir kavalaiyuratir); nam um'mai avarkal mitu patukavalaraka anuppavillai (tutuc ceytiyai etuttuk kuri) ettivaippatu tan um'mitu katamaiyakum; innum, niccayamaka nam'mutaiya rahmattai - nallarulai manitarkal cuvaikkumpatic ceytal, atu kantu avarkal makilkirarkal; anal avarkalutaiya kaikal murpatuttiyulla (pavattina karanat)tal avarkalukkut tinku nerittal - niccayamaka manitan nanri kettu maru ceypavanaka irukkinran
Surah Ash-Shura, Verse 48
لِّلَّهِ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ يَخۡلُقُ مَا يَشَآءُۚ يَهَبُ لِمَن يَشَآءُ إِنَٰثٗا وَيَهَبُ لِمَن يَشَآءُ ٱلذُّكُورَ
allahvukke vanankalutaiyavum pumiyutaiyavum atci contamakum; akave tan virumpiyavarrai avan pataikkinran; tan virumpuvorukkup pen makkalai alikkiran; marrum tan virumpuvorukku an makkalai alikkinran
Surah Ash-Shura, Verse 49
أَوۡ يُزَوِّجُهُمۡ ذُكۡرَانٗا وَإِنَٰثٗاۖ وَيَجۡعَلُ مَن يَشَآءُ عَقِيمًاۚ إِنَّهُۥ عَلِيمٞ قَدِيرٞ
allatu avarkalukku avan anmakkalaiyum, pen makkalaiyum certtuk kotukkinran; anriyum tan virumpiyorai malatakavum ceykiran - niccayamaka, avan mika arintavan; perarralutaiyavan
Surah Ash-Shura, Verse 50
۞وَمَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن يُكَلِّمَهُ ٱللَّهُ إِلَّا وَحۡيًا أَوۡ مِن وَرَآيِٕ حِجَابٍ أَوۡ يُرۡسِلَ رَسُولٗا فَيُوحِيَ بِإِذۡنِهِۦ مَا يَشَآءُۚ إِنَّهُۥ عَلِيٌّ حَكِيمٞ
allah enta manitaritattilum vahiyakavo allatu tiraikkappal irunto allatu tan virumpiyatait tan anumatiyin mitu vahiyai arivikkak kutiya oru tutarai anuppiyo anri (neritaiyakap) pecavatillai niccayamaka avan uyarntavan; nanamutaiyavan
Surah Ash-Shura, Verse 51
وَكَذَٰلِكَ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ رُوحٗا مِّنۡ أَمۡرِنَاۚ مَا كُنتَ تَدۡرِي مَا ٱلۡكِتَٰبُ وَلَا ٱلۡإِيمَٰنُ وَلَٰكِن جَعَلۡنَٰهُ نُورٗا نَّهۡدِي بِهِۦ مَن نَّشَآءُ مِنۡ عِبَادِنَاۚ وَإِنَّكَ لَتَهۡدِيٓ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ
(Napiye!) Ivvare nam nam'mutaiya kattalaiyil anmavanatai (kur'anai) vahi mulamaka umakku arivittirukkirom; (atarku munnar) vetam enpato iman enpato ennavenru nir aripavaraka irukkavillai - eninum nam atai oliyaka akki, nam atiyarkalila nam virumpiyorukku itaik kontu nervali kattukirom - niccayamaka nir (makkalai) nerana pataiyil vali kanpikkinrir
Surah Ash-Shura, Verse 52
صِرَٰطِ ٱللَّهِ ٱلَّذِي لَهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۗ أَلَآ إِلَى ٱللَّهِ تَصِيرُ ٱلۡأُمُورُ
(atuve) allahvin valiyakum; vanankalil iruppavaiyum, pumiyil iruppavaiyum (yavum) avanukke contam - arintu kolka! Allahvitame ellak kariyankalum mintu varukinrana
Surah Ash-Shura, Verse 53