Surah Fussilat - Tamil Translation by Abdulhameed Baqavi
حمٓ
ha mim
Surah Fussilat, Verse 1
تَنزِيلٞ مِّنَ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
alavarra arulalan, nikararra anputaiyavan (akiya allah) itamiruntu itu irakkappattullatu
Surah Fussilat, Verse 2
كِتَٰبٞ فُصِّلَتۡ ءَايَٰتُهُۥ قُرۡءَانًا عَرَبِيّٗا لِّقَوۡمٖ يَعۡلَمُونَ
itu kur'an ennum vetamakum. Arivulla makkalukkaka itan vacanankal arapi moliyil vivarikkappattullana
Surah Fussilat, Verse 3
بَشِيرٗا وَنَذِيرٗا فَأَعۡرَضَ أَكۡثَرُهُمۡ فَهُمۡ لَا يَسۡمَعُونَ
(nallorukku itu) narceyti kurukiratakavum (pavikalukku) accamutti eccarikkai ceykiratakavum irukkiratu. Eninum, avarkalil perumpalanavarkal (itaip) purakkanittu vittanar. Atalal, avarkal itarku cevi cayppatillai
Surah Fussilat, Verse 4
وَقَالُواْ قُلُوبُنَا فِيٓ أَكِنَّةٖ مِّمَّا تَدۡعُونَآ إِلَيۡهِ وَفِيٓ ءَاذَانِنَا وَقۡرٞ وَمِنۢ بَيۡنِنَا وَبَيۡنِكَ حِجَابٞ فَٱعۡمَلۡ إِنَّنَا عَٰمِلُونَ
melum, ‘‘nir etan pakkam enkalai alaikkirirkalo (ataik kavanikka mutiyatapati) enkal ullankal tiraiyitappattu vittana. (Nir kuruvataic ceviyura mutiyatavaru) enkal cevikal cevitaki vittana. Enkalukkum unkalukkum itaiyil tiraiyita(ppattut tatukka)ppattu vittatu. Akave, nir (virumpiyataic) ceytu kontiruppiraka. Nankalum (nankal virumpiyataiye) ceytu kontiruppom'' enrum, (ivvetattai nirakarippavarkal) kurukinranar
Surah Fussilat, Verse 5
قُلۡ إِنَّمَآ أَنَا۠ بَشَرٞ مِّثۡلُكُمۡ يُوحَىٰٓ إِلَيَّ أَنَّمَآ إِلَٰهُكُمۡ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞ فَٱسۡتَقِيمُوٓاْ إِلَيۡهِ وَٱسۡتَغۡفِرُوهُۗ وَوَيۡلٞ لِّلۡمُشۡرِكِينَ
akave, (napiye!) Nir kuruviraka: Meyyakave nan unkalaip ponra oru manitantan. Ayinum, unkal vanakkattirkuriya iraivan ore or iraivantan enru enakku vahyi mulam arivikkappattullatu. Atalal, avanaiye nokki ninkal urutiyaka nillunkal. Avanitam ninkal pava mannippum kelunkal. Avanukku inaivaippavarkalukkuk ketutan
Surah Fussilat, Verse 6
ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡتُونَ ٱلزَّكَوٰةَ وَهُم بِٱلۡأٓخِرَةِ هُمۡ كَٰفِرُونَ
avarkal jakattu kotuppatillai. Avarkaltan marumaiyai nirakarippavarkal
Surah Fussilat, Verse 7
إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ لَهُمۡ أَجۡرٌ غَيۡرُ مَمۡنُونٖ
(Ayinum,) evarkal nampikkai kontu, narceyalkal ceykirarkalo (avarkaltan marumaiyai nampakkutiyavarkal.) Avarkalukku niccayamaka (oru kalattilum) mutivurata (nilaiyana) kuliyuntu
Surah Fussilat, Verse 8
۞قُلۡ أَئِنَّكُمۡ لَتَكۡفُرُونَ بِٱلَّذِي خَلَقَ ٱلۡأَرۡضَ فِي يَوۡمَيۡنِ وَتَجۡعَلُونَ لَهُۥٓ أَندَادٗاۚ ذَٰلِكَ رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
(napiye!) Kuruviraka: “(Ivvalavu periya) pumiyai irante nalkalil pataittavanai ninkal nirakarittuvittu (marravarrai) avanukku inaiyakkukirirkala? Avantan ulakattar anaivaraiyum pataitta iraivan
Surah Fussilat, Verse 9
وَجَعَلَ فِيهَا رَوَٰسِيَ مِن فَوۡقِهَا وَبَٰرَكَ فِيهَا وَقَدَّرَ فِيهَآ أَقۡوَٰتَهَا فِيٓ أَرۡبَعَةِ أَيَّامٖ سَوَآءٗ لِّلسَّآئِلِينَ
avane pumiyin mitu perum malaikalai amaittu, atil ella vitamana pakkiyankalaiyum purintan. Melum, atil (vacippavarkalukku) ventiya unavukalaiyum nanku nalkalil nirnayam ceytan. (Atuvum nallavarkal tiyavarkal enra vittiyacaminri) ketpavarkal anaivarukkum camamakak kitaikkumarum ceytan
Surah Fussilat, Verse 10
ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰٓ إِلَى ٱلسَّمَآءِ وَهِيَ دُخَانٞ فَقَالَ لَهَا وَلِلۡأَرۡضِ ٱئۡتِيَا طَوۡعًا أَوۡ كَرۡهٗا قَالَتَآ أَتَيۡنَا طَآئِعِينَ
pinnar, vanattirku mel uyarntan. Atu oru vakai pukaiyaka iruntatu. Ataiyum pumiyaiyum nokki ‘‘ninkal virumpinalum cari, virumpavittalum cari (kilppatintu) ennitam varunkal'' enru kurinan. Atarku avai, ‘‘ito nankal viruppattutaneye vantom'' enru kurina
Surah Fussilat, Verse 11
فَقَضَىٰهُنَّ سَبۡعَ سَمَٰوَاتٖ فِي يَوۡمَيۡنِ وَأَوۡحَىٰ فِي كُلِّ سَمَآءٍ أَمۡرَهَاۚ وَزَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنۡيَا بِمَصَٰبِيحَ وَحِفۡظٗاۚ ذَٰلِكَ تَقۡدِيرُ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡعَلِيمِ
pinnar, (anta pukaiyai) irantu nalkalil elu vanankalaka mutivu ceyya tittamittu, ovvoru vanattilum nataiperaventiya visayankalai (avarrukku) arivittan. Pinnar, (ivvalavum ceyta) name (pumikkuc) camipamana vanattai (natcattira) vilakkukalaik kontu alankaramakki vaittu, (atai avarrukkup) patukappakavum akkinom. Ivaiyellam, (anaivaraiyum) mikaittavanum (anaittaiyum) nankarintavanutaiya erpatutan
Surah Fussilat, Verse 12
فَإِنۡ أَعۡرَضُواْ فَقُلۡ أَنذَرۡتُكُمۡ صَٰعِقَةٗ مِّثۡلَ صَٰعِقَةِ عَادٖ وَثَمُودَ
Akave, (napiye! Ivvalavu turam arivitta pinnum) avarkal (nampikkai kollatu) purakkanittal, nir kuruviraka: ‘‘Atu, samutu ennum makkalukku erpatta iti mulakkam ponratoru iti mulakkattaiye nan unkalukku accamutti eccarikkai ceykiren
Surah Fussilat, Verse 13
إِذۡ جَآءَتۡهُمُ ٱلرُّسُلُ مِنۢ بَيۡنِ أَيۡدِيهِمۡ وَمِنۡ خَلۡفِهِمۡ أَلَّا تَعۡبُدُوٓاْ إِلَّا ٱللَّهَۖ قَالُواْ لَوۡ شَآءَ رَبُّنَا لَأَنزَلَ مَلَـٰٓئِكَةٗ فَإِنَّا بِمَآ أُرۡسِلۡتُم بِهِۦ كَٰفِرُونَ
avarkalitattil (namatu pala) tutarkal avarkalukku munnum pinnumaka vantu, (avarkalai nokki) ‘‘allahvait tavira marra etaiyum vanankatirkal'' enru kurinar. Atarku avarkal, ‘‘enkal iraivan (meyyakave enkalukku oru tutarai anuppa) virumpiyiruntal, vanavarkalaiye (tutarkalaka) irakki vaittiruppan. Akave, niccayamaka nankal, ninkal kontu vanta (ittu)tai nirakarikkirom'' enru kurinarkal
Surah Fussilat, Verse 14
فَأَمَّا عَادٞ فَٱسۡتَكۡبَرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ بِغَيۡرِ ٱلۡحَقِّ وَقَالُواْ مَنۡ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةًۖ أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّ ٱللَّهَ ٱلَّذِي خَلَقَهُمۡ هُوَ أَشَدُّ مِنۡهُمۡ قُوَّةٗۖ وَكَانُواْ بِـَٔايَٰتِنَا يَجۡحَدُونَ
atu ennum makkalo, pumiyil niyayaminrip perumaikontu, enkalaivita palacaliyarenru kurinarkal. Avarkalaip pataitta allah niccayamaka avarkalaivita palacali enpatai avarkal kavanittirukka ventama? (Eninum,) avarkal namatu (ittakaiya) attatcikalaiyum (tarkkittu) nirakarittuk konte iruntarkal
Surah Fussilat, Verse 15
فَأَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ رِيحٗا صَرۡصَرٗا فِيٓ أَيَّامٖ نَّحِسَاتٖ لِّنُذِيقَهُمۡ عَذَابَ ٱلۡخِزۡيِ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۖ وَلَعَذَابُ ٱلۡأٓخِرَةِ أَخۡزَىٰۖ وَهُمۡ لَا يُنصَرُونَ
akave, nam avarkal mitu (vanta vetanaiyin) ketta nalkalil kotiya puyal karrai anuppi, ilivu tarum vetanaiyai inta ulakattileye avarkal cuvaikkumpati ceytom. (Avarkalukku) marumaiyilulla vetanaiyo, (itaivita) ilivu tarakkutiyatakum. (Anku evaralum) avarkal utavi ceyyappata mattarkal
Surah Fussilat, Verse 16
وَأَمَّا ثَمُودُ فَهَدَيۡنَٰهُمۡ فَٱسۡتَحَبُّواْ ٱلۡعَمَىٰ عَلَى ٱلۡهُدَىٰ فَأَخَذَتۡهُمۡ صَٰعِقَةُ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡهُونِ بِمَا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ
samutu ennum makkalo, avarkalukkum nam (nam tutarai anuppi) nerana valiyai arivittom. Eninum, avarkalum nerana valiyil cellatu kurutaray iruppataiye virumpinarkal. Akave, avarkal ceytu kontirunta (tiya) ceyalin karanamaka ilivana vetanaiyaik kontulla iti mulakkam avarkalaip pitittuk kontatu
Surah Fussilat, Verse 17
وَنَجَّيۡنَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَكَانُواْ يَتَّقُونَ
Avarkalil nampikkai kontu (pavattiliruntu) vilakik kontavarkalai nam patukattuk kontom
Surah Fussilat, Verse 18
وَيَوۡمَ يُحۡشَرُ أَعۡدَآءُ ٱللَّهِ إِلَى ٱلنَّارِ فَهُمۡ يُوزَعُونَ
allahvutaiya etirikalai narakattin pakkam onru cerkkappatum nalil (atan camipamaka vantatum) avarkal (vicaranaikkaka kulukkal kulukkalaka) pirittu niruttappatuvarkal
Surah Fussilat, Verse 19
حَتَّىٰٓ إِذَا مَا جَآءُوهَا شَهِدَ عَلَيۡهِمۡ سَمۡعُهُمۡ وَأَبۡصَٰرُهُمۡ وَجُلُودُهُم بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
accamayam (pavam ceyta) avarkalukku virotamaka avarkalutaiya cevikalum, avarkalutaiya kankalum, avarkalutaiya (utal) tolkalum avarkal (avarrin mulam) ceytavarraip parri catci kurum
Surah Fussilat, Verse 20
وَقَالُواْ لِجُلُودِهِمۡ لِمَ شَهِدتُّمۡ عَلَيۡنَاۖ قَالُوٓاْ أَنطَقَنَا ٱللَّهُ ٱلَّذِيٓ أَنطَقَ كُلَّ شَيۡءٖۚ وَهُوَ خَلَقَكُمۡ أَوَّلَ مَرَّةٖ وَإِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ
atarkavarkal, tankal tolkalai nokki, ‘‘enkalukku virotamaka ninkal en catciyam kurinirkal?'' Enru ketparkal. Atarku avai, ‘‘ella porulkalaiyum pecumpati ceykinra allahve enkalaiyum pecumpati ceytan. Avantan unkalai mutal muraiyakavum pataittan. (Iranta) pinnarum ninkal avanitame kontu varappattirukkirirkal'' enrum avai kurum
Surah Fussilat, Verse 21
وَمَا كُنتُمۡ تَسۡتَتِرُونَ أَن يَشۡهَدَ عَلَيۡكُمۡ سَمۡعُكُمۡ وَلَآ أَبۡصَٰرُكُمۡ وَلَا جُلُودُكُمۡ وَلَٰكِن ظَنَنتُمۡ أَنَّ ٱللَّهَ لَا يَعۡلَمُ كَثِيرٗا مِّمَّا تَعۡمَلُونَ
unkal cevikalum, unkal kankalum, unkal tolkalum unkalukku etiraka catciyam kuramal irukka, ninkal (unkal pavankalai avarrai vittum) maraikka mutiyavillai. Eninum, ninkal ceypavarril atikamanavarrai allah ariyave mattan enru ninkal ennik kontiruntirkal
Surah Fussilat, Verse 22
وَذَٰلِكُمۡ ظَنُّكُمُ ٱلَّذِي ظَنَنتُم بِرَبِّكُمۡ أَرۡدَىٰكُمۡ فَأَصۡبَحۡتُم مِّنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ
ninkal unkal iraivanaip parri enniya unkal (ittavarana) ennamtan unkalai alittuvittatu. Atalal, ninkal nastamataintavarkalakivittirkal
Surah Fussilat, Verse 23
فَإِن يَصۡبِرُواْ فَٱلنَّارُ مَثۡوٗى لَّهُمۡۖ وَإِن يَسۡتَعۡتِبُواْ فَمَا هُم مِّنَ ٱلۡمُعۡتَبِينَ
akave, avarkal (etum pecatu ciramankalaic) cakittuk kontirunta potilum, avarkalukku tankumitam narakamtan. Avarkal mannippuk koriyapotilum, avarkal mannikkappata mattarkal
Surah Fussilat, Verse 24
۞وَقَيَّضۡنَا لَهُمۡ قُرَنَآءَ فَزَيَّنُواْ لَهُم مَّا بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَمَا خَلۡفَهُمۡ وَحَقَّ عَلَيۡهِمُ ٱلۡقَوۡلُ فِيٓ أُمَمٖ قَدۡ خَلَتۡ مِن قَبۡلِهِم مِّنَ ٱلۡجِنِّ وَٱلۡإِنسِۖ إِنَّهُمۡ كَانُواْ خَٰسِرِينَ
Nam avarkalukku, inaipiriyata (cila ketta) tolarkalai inaittu vittom. Avarkal, avarkalukku munnum pinnumulla (tiya kariyankal) anaittaiyum avarkalukku alakakak kanpittu vittarkal. Akave, ivarkal mitum, ivarkalukku muncenra (ivarkalaip ponra pala) manita, jin kuttattinar mitum (avarkal tantanaikkullavarkal enra) nam vakku urutiyakivittatu. Niccayamaka ivarkal (anaivarum) nastamataintu vittanar
Surah Fussilat, Verse 25
وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَا تَسۡمَعُواْ لِهَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانِ وَٱلۡغَوۡاْ فِيهِ لَعَلَّكُمۡ تَغۡلِبُونَ
nirakarippavarkal (marravarkalai nokki) ninkal ‘‘inta kur'anai cevimatukkatirkal. (Evar atai otiyapotilum ninkal accamayam captamittu) atil kulappam untu pannunkal. Atanal, ninkal (avarkalai) venru vituvirkal'' enrum kurinarkal
Surah Fussilat, Verse 26
فَلَنُذِيقَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ عَذَابٗا شَدِيدٗا وَلَنَجۡزِيَنَّهُمۡ أَسۡوَأَ ٱلَّذِي كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
akave, niccayamaka innirakarippavarkal katinamana vetanaiyaic cuvaikkumpati ceyvom. Niccayamaka nam ivarkal ceytu kontirunta (tiya) ceyalkalaivita mika tiya (kotiya) vetanaiyaik kuliyaka avarkalukkuk kotutte tiruvom
Surah Fussilat, Verse 27
ذَٰلِكَ جَزَآءُ أَعۡدَآءِ ٱللَّهِ ٱلنَّارُۖ لَهُمۡ فِيهَا دَارُ ٱلۡخُلۡدِ جَزَآءَۢ بِمَا كَانُواْ بِـَٔايَٰتِنَا يَجۡحَدُونَ
allahvutaiya (inta) etirikalukku, (ittakaiya) narakamtan kuli akum. Nam vacanankalai ivvaru avarkal nirakarittuk kontiruntatarkuk kuliyaka ivarkalukku nilaiyana vitu narakattiltan irukkiratu
Surah Fussilat, Verse 28
وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ رَبَّنَآ أَرِنَا ٱلَّذَيۡنِ أَضَلَّانَا مِنَ ٱلۡجِنِّ وَٱلۡإِنسِ نَجۡعَلۡهُمَا تَحۡتَ أَقۡدَامِنَا لِيَكُونَا مِنَ ٱلۡأَسۡفَلِينَ
nirakarittavarkal annalil (iraivanai nokki,) ‘‘enkal iraivane! Enkalai valiketutta manitarkalaiyum, jinkalaiyum enkalukku ni kanpi. Avarkal ilivukkullakum poruttu, nankal avarkalai enkal kalkalukkuk kilakki mitippom'' enru kuruvarkal
Surah Fussilat, Verse 29
إِنَّ ٱلَّذِينَ قَالُواْ رَبُّنَا ٱللَّهُ ثُمَّ ٱسۡتَقَٰمُواْ تَتَنَزَّلُ عَلَيۡهِمُ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ أَلَّا تَخَافُواْ وَلَا تَحۡزَنُواْ وَأَبۡشِرُواْ بِٱلۡجَنَّةِ ٱلَّتِي كُنتُمۡ تُوعَدُونَ
Eninum, evarkal enkal iraivan allahtan enru kuri, (atan mitu) urutiyaka nilaittu iruntarkalo avarkalitam niccayamaka vanavarkal vantu (avarkalai nokki) ‘‘ninkal (onrukkum) payappatatirkal; kavalaippatatirkal. Unkalukku vakkalikkappatta corkkattaik kontu cantosamataiyunkal'' enrum
Surah Fussilat, Verse 30
نَحۡنُ أَوۡلِيَآؤُكُمۡ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَفِي ٱلۡأٓخِرَةِۖ وَلَكُمۡ فِيهَا مَا تَشۡتَهِيٓ أَنفُسُكُمۡ وَلَكُمۡ فِيهَا مَا تَدَّعُونَ
‘‘nankal avvulaka valkkaiyilum unkalukku nanparkalaka iruntom; marumaiyilum (nankal unkalukku nanparkale). Corkkattil unkal manam virumpiyatellam unkalukku untu. Atil ninkal ketpatellam unkalukkuk kitaikkum
Surah Fussilat, Verse 31
نُزُلٗا مِّنۡ غَفُورٖ رَّحِيمٖ
‘‘pavankalai mannittu maka karunai ceypavanin viruntaliyaka (atil tanki) irunkal'' enrum (vanavarkal) kuruvarkal
Surah Fussilat, Verse 32
وَمَنۡ أَحۡسَنُ قَوۡلٗا مِّمَّن دَعَآ إِلَى ٱللَّهِ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا وَقَالَ إِنَّنِي مِنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ
evar allahvin pakkam (makkalai) alaittu(t tanum) narceyalkalaic ceytu ‘‘niccayamaka nan allahvukku murrilum panintu valippattavarkalil oruvan'' enrum kurukiraro, avaraivita alakana varttai kurupavar yar
Surah Fussilat, Verse 33
وَلَا تَسۡتَوِي ٱلۡحَسَنَةُ وَلَا ٱلسَّيِّئَةُۚ ٱدۡفَعۡ بِٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُ فَإِذَا ٱلَّذِي بَيۡنَكَ وَبَيۡنَهُۥ عَدَٰوَةٞ كَأَنَّهُۥ وَلِيٌّ حَمِيمٞ
nanmaiyum timaiyum camamakivitatu. (Atalal, napiye! Timaiyai) nir mika alakiyataik kontu tatuttuk kolviraka. Avvarayin, umatu kotiya etiriyai ate camayattil umatu unmaiyana, mikka nerunkiya nanpanaip pol kanpir
Surah Fussilat, Verse 34
وَمَا يُلَقَّىٰهَآ إِلَّا ٱلَّذِينَ صَبَرُواْ وَمَا يُلَقَّىٰهَآ إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِيمٖ
porumaiyutaiyavarkalait tavira marrevarum itai ataiya mattarkal. Melum, perum pakkiyamutaiyavarkalait tavira marrevarum itai ataiya mattarkal
Surah Fussilat, Verse 35
وَإِمَّا يَنزَغَنَّكَ مِنَ ٱلشَّيۡطَٰنِ نَزۡغٞ فَٱسۡتَعِذۡ بِٱللَّهِۖ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ
(napiye!) Saittanutaiya or ucalattam (tiya kariyankalaic ceyyumpati) um'mait tuntum camayattil (um'mai atiliruntu) patukattuk kollumpati allahvitattil nir koruviraka! Niccayamaka avantan (anaittaiyum) ceviyurupavan, nankaripavan. (Atalal, avan um'mai patukattuk kolvan)
Surah Fussilat, Verse 36
وَمِنۡ ءَايَٰتِهِ ٱلَّيۡلُ وَٱلنَّهَارُ وَٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُۚ لَا تَسۡجُدُواْ لِلشَّمۡسِ وَلَا لِلۡقَمَرِ وَٱسۡجُدُواْۤ لِلَّهِۤ ٱلَّذِي خَلَقَهُنَّ إِن كُنتُمۡ إِيَّاهُ تَعۡبُدُونَ
‘‘Iravum, pakalum, curiyanum, cantiranum avanutaiya (vallamaiyai arivippatarkuriya) attatcikalil ullavai. Akave, meyyakave ninkal allah oruvanaiye vanankupavarkalaka iruntal curiyanukkum (ciram paniyatirkal;) cantiranukkum ciram paniyatirkal. Ivarrai pataittavan evano avanukke ciram paniyunkal'' (enru napiye! Kuruviraka)
Surah Fussilat, Verse 37
فَإِنِ ٱسۡتَكۡبَرُواْ فَٱلَّذِينَ عِندَ رَبِّكَ يُسَبِّحُونَ لَهُۥ بِٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ وَهُمۡ لَا يَسۡـَٔمُونَ۩
akave (napiye!) Ivarkal karvam (kontu iraivanai vanankatu vilakik) kolvarkalayin, (atanal avanukku oru nastamum illai.) Unkal iraivanitattil ullavar(kalakiya vanavar)kal iravum pakalum avanait tuti ceytu pukalntukonte irukkinranar. (Itil) avarkal corvataivate illai
Surah Fussilat, Verse 38
وَمِنۡ ءَايَٰتِهِۦٓ أَنَّكَ تَرَى ٱلۡأَرۡضَ خَٰشِعَةٗ فَإِذَآ أَنزَلۡنَا عَلَيۡهَا ٱلۡمَآءَ ٱهۡتَزَّتۡ وَرَبَتۡۚ إِنَّ ٱلَّذِيٓ أَحۡيَاهَا لَمُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰٓۚ إِنَّهُۥ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٌ
(napiye! Payirkal karuki) pumi vetta veliyaka iruppatai nirkanpatum meyyakave avanutaiya attatcikalil onrakum. Atan mitu nam malaiyai irakkinal, atu (ceti kotikalal) pacumaiyaki valarkiratu. (Ivvaru irantu pona) pumiyai evan uyirppikkirano avantan maranittavarkalaiyum meyyakave uyirppippan. Niccayamaka avan (anaittin mitum) perarralutaiyavan
Surah Fussilat, Verse 39
إِنَّ ٱلَّذِينَ يُلۡحِدُونَ فِيٓ ءَايَٰتِنَا لَا يَخۡفَوۡنَ عَلَيۡنَآۗ أَفَمَن يُلۡقَىٰ فِي ٱلنَّارِ خَيۡرٌ أَم مَّن يَأۡتِيٓ ءَامِنٗا يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۚ ٱعۡمَلُواْ مَا شِئۡتُمۡ إِنَّهُۥ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٌ
niccayamaka evarkal nam vacanankalil tapparttankalai(t tankal tiya ceyalkalukku ataramaka)k karpikkirarkalo, avarkalutaiya ceyalkalil (onrume) niccayamaka namakkumaraintu vitatu. Marumaiyil narakattil eriyappatupavan nallavana? Allatu payamarravanaka(c corkkattirku) varupavan melanavana? (Manitarkale!) Ninkal virumpiyataic ceytu kontirunkal. Ninkal ceypavarrai niccayamaka avan urru nokkukiran
Surah Fussilat, Verse 40
إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِٱلذِّكۡرِ لَمَّا جَآءَهُمۡۖ وَإِنَّهُۥ لَكِتَٰبٌ عَزِيزٞ
niccayamaka evarkal tankalitam vanta nallupatecattai nirakarikkirarkalo (avarkal marumaiyil tankal nilaimaiyai unarntu kolvarkal. Enenral) niccayamaka itu mika kanniyamana vetamakum
Surah Fussilat, Verse 41
لَّا يَأۡتِيهِ ٱلۡبَٰطِلُ مِنۢ بَيۡنِ يَدَيۡهِ وَلَا مِنۡ خَلۡفِهِۦۖ تَنزِيلٞ مِّنۡ حَكِيمٍ حَمِيدٖ
Itarku munnum cari, itarkup pinnum cari unmaikku marana oru visayamum (tiru kur'anakiya) itai (anukave) anukatu. Mikka pukalum nanamum utaiyavanal (itu) irakkappattatu
Surah Fussilat, Verse 42
مَّا يُقَالُ لَكَ إِلَّا مَا قَدۡ قِيلَ لِلرُّسُلِ مِن قَبۡلِكَۚ إِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغۡفِرَةٖ وَذُو عِقَابٍ أَلِيمٖ
(napiye!) Umakku mun vanta tutarkalukkuk kurappattatu etuvo, atait tavira (veronrum putitaka) umakkuk kurappatavillai. (Akave, ivarkal kurum nintanaikalaip parri nir kavalaippatatir.) Niccayamaka umatu iraivan (nallavarkalukku) mika mannipputaiyavan, (tiyavarkalukku) tunpuruttum vetanaiyutaiyavan
Surah Fussilat, Verse 43
وَلَوۡ جَعَلۡنَٰهُ قُرۡءَانًا أَعۡجَمِيّٗا لَّقَالُواْ لَوۡلَا فُصِّلَتۡ ءَايَٰتُهُۥٓۖ ءَا۬عۡجَمِيّٞ وَعَرَبِيّٞۗ قُلۡ هُوَ لِلَّذِينَ ءَامَنُواْ هُدٗى وَشِفَآءٞۚ وَٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ فِيٓ ءَاذَانِهِمۡ وَقۡرٞ وَهُوَ عَلَيۡهِمۡ عَمًىۚ أُوْلَـٰٓئِكَ يُنَادَوۡنَ مِن مَّكَانِۭ بَعِيدٖ
itai arapi allata (veru) moliyil ulla kur'anaka irakki vaittiruntal, (inta makkavacikal) itanutaiya vacanankal (namatu arapi moliyil) vivarittuk kurappattirukka ventama? Enrum, ituvo arapi allata (veru) moli (namo atai ariyata arapikal) enrum kuruvarkal. (Napiye!) Kuruviraka: ‘‘Itu (avarkalutaiya arapi moliyil iruppatutan) nampikkai kontavarkalukku nerana valiyakavum, (canteka noyulla ullankalukku) nallatoru parikaramakavum irukkiratu. Evarkal nampikkai kollavillaiyo, avarkalutaiya katukalukku cevitakavum, avarkalutaiya parvaiyai pokkak kutiyatakavum irukkiratu. Avarkal (umatu camipattilirunta potilum) veku tolai turattiliruntu alaikkappatukirarkal (pol irukkinratu)
Surah Fussilat, Verse 44
وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَى ٱلۡكِتَٰبَ فَٱخۡتُلِفَ فِيهِۚ وَلَوۡلَا كَلِمَةٞ سَبَقَتۡ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيۡنَهُمۡۚ وَإِنَّهُمۡ لَفِي شَكّٖ مِّنۡهُ مُرِيبٖ
niccayamaka nam musavukku (tavrat) vetattaik kotuttiruntom. (Avarutaiya makkalal) atil pala pirivukal untu pannappattatu. (‘‘Avarkalai vicarittut tirppuk kuruvatu marumaiyiltan' enru) umatu iraivanin vakku munnatakave erpattirukkavitil, avarkalutaiya kariyam (ituvarai) mutinte poyirukkum. Niccayamaka ivarkalum atil perum cantekattil alntu kitakkinranar
Surah Fussilat, Verse 45
مَّنۡ عَمِلَ صَٰلِحٗا فَلِنَفۡسِهِۦۖ وَمَنۡ أَسَآءَ فَعَلَيۡهَاۗ وَمَا رَبُّكَ بِظَلَّـٰمٖ لِّلۡعَبِيدِ
Evar nanmaikal ceykiraro, atu avarukke nanru. Evar pavam ceykiraro, atu avarukke ketakum. Umatu iraivan (tan) atiyarkal evarukkum arave tinku ceyvatillai. (Avarkaltan tamakkut tame tinkilaittuk kolkinranar)
Surah Fussilat, Verse 46
۞إِلَيۡهِ يُرَدُّ عِلۡمُ ٱلسَّاعَةِۚ وَمَا تَخۡرُجُ مِن ثَمَرَٰتٖ مِّنۡ أَكۡمَامِهَا وَمَا تَحۡمِلُ مِنۡ أُنثَىٰ وَلَا تَضَعُ إِلَّا بِعِلۡمِهِۦۚ وَيَوۡمَ يُنَادِيهِمۡ أَيۡنَ شُرَكَآءِي قَالُوٓاْ ءَاذَنَّـٰكَ مَامِنَّا مِن شَهِيدٖ
(napiye! ‘‘Vicaranaik kalamakiya marumai eppolutu varum?'' Ena avarkal atikkati um'mitam ketkinranar. Atarku nir kuruviraka:) Marumaiyaip parriya nanam allahvitame vitappattullatu. (Akave, ataip parri nan onrum kuruvatarkillai.) Avan ariyamal oru kani atan mottiliruntu velippatuvatillai; oru pen karppamavatumillai; piracavippatumillai. (Akave, avai anaittaiyum avane nankarivan. Vicaranaik kalamakiya) annalil (iraivan avarkalai nokki) ‘‘ninkal enakku inaiyakkiyavai(yakiya poyyana teyvankal) enke?'' Enru ketpan. Atarku avarkal (enkal iraivane!) Avvaru catci kurupavarkal ‘‘enkalil oruvarume (inraiya tinam) illaiyenru unakku arivittu vitukirom'' enru kuruvarkal
Surah Fussilat, Verse 47
وَضَلَّ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَدۡعُونَ مِن قَبۡلُۖ وَظَنُّواْ مَا لَهُم مِّن مَّحِيصٖ
itarku munnar avarkal (iraivanena) alaittuk kontiruntavaiyellam avarkalai vittum maraintu poyvitum. Tankalukkut tappa valiyillai enpataiyum avarkal nanku arintukolvarkal
Surah Fussilat, Verse 48
لَّا يَسۡـَٔمُ ٱلۡإِنسَٰنُ مِن دُعَآءِ ٱلۡخَيۡرِ وَإِن مَّسَّهُ ٱلشَّرُّ فَيَـُٔوسٞ قَنُوطٞ
(pirarttanai ceytu) nanmaiyaik ketpatil manitan (orupolutum) cataivatillai. Eninum, avanai oru tinku anukinal avan manamutaintu nampikkaiyilantu vitukiran
Surah Fussilat, Verse 49
وَلَئِنۡ أَذَقۡنَٰهُ رَحۡمَةٗ مِّنَّا مِنۢ بَعۡدِ ضَرَّآءَ مَسَّتۡهُ لَيَقُولَنَّ هَٰذَا لِي وَمَآ أَظُنُّ ٱلسَّاعَةَ قَآئِمَةٗ وَلَئِن رُّجِعۡتُ إِلَىٰ رَبِّيٓ إِنَّ لِي عِندَهُۥ لَلۡحُسۡنَىٰۚ فَلَنُنَبِّئَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِمَا عَمِلُواْ وَلَنُذِيقَنَّهُم مِّنۡ عَذَابٍ غَلِيظٖ
Manitanaip pitittirunta tunpattai nikkiya pinnar, nam arulai avan cuvaikkumpati nam ceytalo itu enakku varaventiyataka iruntate vantullatu. Marumai erpatum enru nan nampaveyillai. Avvare (marumai erpattu) enatu iraivanitam nan kontu pokappattalum, avanitattilum niccayamaka enakku nanmaiye kitaikkum enru kurukiran. Anal, evarkal nirakarikkirarkalo, avarkal ceyta (tiya) kariyankalai annalil nam niccayamaka avarkalukkut telivaka etuttuk kanpippom. Katinamana vetanaiyai avarkal cuvaikkumpatiyum niccayamaka nam ceyvom
Surah Fussilat, Verse 50
وَإِذَآ أَنۡعَمۡنَا عَلَى ٱلۡإِنسَٰنِ أَعۡرَضَ وَنَـَٔا بِجَانِبِهِۦ وَإِذَا مَسَّهُ ٱلشَّرُّ فَذُو دُعَآءٍ عَرِيضٖ
manitanukku nam (oru) arul purintal, avan (namakku nanri celuttuvatarkup patilaka nam'maiyum nam kattalaikalaiyum) purakkanittu (nam'mai vittum) vilaki vitukiran. Avanai oru tinku totarntalo, veku akala-nilamana pirarttanai cey(tu atai nikkumaru nam'mitam koru)kiran
Surah Fussilat, Verse 51
قُلۡ أَرَءَيۡتُمۡ إِن كَانَ مِنۡ عِندِ ٱللَّهِ ثُمَّ كَفَرۡتُم بِهِۦ مَنۡ أَضَلُّ مِمَّنۡ هُوَ فِي شِقَاقِۭ بَعِيدٖ
‘‘(unmaiyana vetamakiya) itu allahvitamiruntu vantiruntum, atai ninkal nirakarittu vittal (atan mitu) katinamana virotattilirukkum unkalaivita vekuturamana valikettiliruppavarkal yar? Enpatai ninkal kavanittirkala?'' Enru (napiye!) Nir (avarkalaik) ketpiraka
Surah Fussilat, Verse 52
سَنُرِيهِمۡ ءَايَٰتِنَا فِي ٱلۡأٓفَاقِ وَفِيٓ أَنفُسِهِمۡ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَهُمۡ أَنَّهُ ٱلۡحَقُّۗ أَوَلَمۡ يَكۡفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُۥ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ شَهِيدٌ
niccayamaka ivvetam unmaiyanatutan enru avarkalukkut telivakum poruttu, nam attatcikalai (ulakattin) pala pakankalilum kanpippatutan, avarkalukkullakavum aticikkirattil nam (namatu attatcikalaik) kanpippom. (Napiye!) Umatu iraivan niccayamaka anaittaiyum parttuk kontirukkiran enpatu (umakku) potata
Surah Fussilat, Verse 53
أَلَآ إِنَّهُمۡ فِي مِرۡيَةٖ مِّن لِّقَآءِ رَبِّهِمۡۗ أَلَآ إِنَّهُۥ بِكُلِّ شَيۡءٖ مُّحِيطُۢ
Niccayamaka avarkal tankal iraivanaic cantippataip parriyum cantekattil irukkirarkal enpatai nir arintukolviraka. Avan ellavarraiyum (tan nanattal) culntu (arintu) kontumirukkiran enpataiyum niccayamaka (napiye! Nir) arintukolviraka
Surah Fussilat, Verse 54