Surah Al-Ahqaf - Malayalam Translation by Muhammad Karakunnu And Vanidas Elayavoor
حمٓ
hā-mīṁ
Surah Al-Ahqaf, Verse 1
تَنزِيلُ ٱلۡكِتَٰبِ مِنَ ٱللَّهِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡحَكِيمِ
ī vēda pustakattinṟe avataraṇaṁ pratāpiyuṁ yuktimānumāya allāhuvilninnākunnu
Surah Al-Ahqaf, Verse 2
مَا خَلَقۡنَا ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَآ إِلَّا بِٱلۡحَقِّ وَأَجَلٖ مُّسَمّٗىۚ وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ عَمَّآ أُنذِرُواْ مُعۡرِضُونَ
ākāśa bhūmikaḷeyuṁ avaykkiṭayiluḷḷavayeyuṁ yāthārthya niṣṭhamāyuṁ kālāvadhi nirṇayiccumallāte nāṁ sr̥ṣṭicciṭṭilla. ennāl satyaniṣēdhikaḷ taṅṅaḷkku nalkappeṭṭa tākkītukaḷe appāṭe avagaṇikkunnavarāṇ
Surah Al-Ahqaf, Verse 3
قُلۡ أَرَءَيۡتُم مَّا تَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ أَرُونِي مَاذَا خَلَقُواْ مِنَ ٱلۡأَرۡضِ أَمۡ لَهُمۡ شِرۡكٞ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِۖ ٱئۡتُونِي بِكِتَٰبٖ مِّن قَبۡلِ هَٰذَآ أَوۡ أَثَٰرَةٖ مِّنۡ عِلۡمٍ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
cēādikkuka: allāhuve viṭṭ niṅṅaḷ viḷiccu prārthiccukeāṇṭirikkunnavareppaṟṟi niṅṅaḷ cinticciṭṭuṇṭēā? bhūmiyil avarentu sr̥ṣṭiccuvenn niṅṅaḷenikkeānnu kāṇiccu tarika. atalla; ākāśaṅṅaḷuṭe sr̥ṣṭiyil avarkk valla paṅkumuṇṭēā? teḷivāyi itinu mumpuḷḷa ēteṅkiluṁ vēdamēā aṟivinṟe valla śēṣippēā uṇṭeṅkil atiṅṅu keāṇṭuvarika. niṅṅaḷ satyavādikaḷeṅkil
Surah Al-Ahqaf, Verse 4
وَمَنۡ أَضَلُّ مِمَّن يَدۡعُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَن لَّا يَسۡتَجِيبُ لَهُۥٓ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ وَهُمۡ عَن دُعَآئِهِمۡ غَٰفِلُونَ
allāhuve viṭṭ, antyanāḷ vare kāttirunnāluṁ uttaramēkāttavayēāṭ prārthikkunnavanekkāḷ vaḻiteṟṟiyavanāruṇṭ? avarēā, ivaruṭe prārthanayeppaṟṟi tīrttuṁ aśrad'dharāṇ
Surah Al-Ahqaf, Verse 5
وَإِذَا حُشِرَ ٱلنَّاسُ كَانُواْ لَهُمۡ أَعۡدَآءٗ وَكَانُواْ بِعِبَادَتِهِمۡ كَٰفِرِينَ
manuṣyareyeākkeyuṁ orumiccukūṭṭumpēāḷ ā ārādhyar ī ārādhakaruṭe virēādhikaḷāyirikkuṁ; ivar taṅṅaḷe ārādhiccukeāṇṭirunnavarāṇenna kāryaṁ taḷḷippaṟayunnavaruṁ
Surah Al-Ahqaf, Verse 6
وَإِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتُنَا بَيِّنَٰتٖ قَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لِلۡحَقِّ لَمَّا جَآءَهُمۡ هَٰذَا سِحۡرٞ مُّبِينٌ
nam'muṭe teḷivuṟṟa vacanaṅṅaḷ ōtikkēḷppikkumpēāḷ, taṅṅaḷkku vannettiya ā satyatte niṣēdhiccavar paṟayuṁ: it prakaṭamāya māyājālaṁ tanne
Surah Al-Ahqaf, Verse 7
أَمۡ يَقُولُونَ ٱفۡتَرَىٰهُۖ قُلۡ إِنِ ٱفۡتَرَيۡتُهُۥ فَلَا تَمۡلِكُونَ لِي مِنَ ٱللَّهِ شَيۡـًٔاۖ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَا تُفِيضُونَ فِيهِۚ كَفَىٰ بِهِۦ شَهِيدَۢا بَيۡنِي وَبَيۡنَكُمۡۖ وَهُوَ ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ
alla; it daivadūtan camaccuṇṭākkiyatāṇennāṇēā ā satyaniṣēdhikaḷ vādikkunnat? paṟayuka: ñānit svayaṁ camaccuṇṭākkiyatāṇeṅkil allāhuvil ninnenne kākkān ārkkuṁ kaḻiyilla. niṅṅaḷ paṟaññuparattunnavayeppaṟṟi ēṟṟavuṁ nannāyaṟiyunnavan allāhuvāṇ. enikkuṁ niṅṅaḷkkumiṭayil sākṣiyāyi avan mati. avan ēṟe peāṟukkunnavanuṁ parama dayāluvumākunnu
Surah Al-Ahqaf, Verse 8
قُلۡ مَا كُنتُ بِدۡعٗا مِّنَ ٱلرُّسُلِ وَمَآ أَدۡرِي مَا يُفۡعَلُ بِي وَلَا بِكُمۡۖ إِنۡ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰٓ إِلَيَّ وَمَآ أَنَا۠ إِلَّا نَذِيرٞ مُّبِينٞ
paṟayuka: daivadūtanmāril ādyattevaneānnumalla ñān. enikkuṁ niṅṅaḷkkuṁ enteākke sambhavikkumenn enikkaṟiyilla. enikku bēādhanamāyi nalkappeṭunna sandēśaṁ pinpaṟṟuka mātramāṇ ñān. vyaktamāya munnaṟiyippukāranallātārumalla ñān
Surah Al-Ahqaf, Verse 9
قُلۡ أَرَءَيۡتُمۡ إِن كَانَ مِنۡ عِندِ ٱللَّهِ وَكَفَرۡتُم بِهِۦ وَشَهِدَ شَاهِدٞ مِّنۢ بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ عَلَىٰ مِثۡلِهِۦ فَـَٔامَنَ وَٱسۡتَكۡبَرۡتُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّـٰلِمِينَ
cēādikkuka: niṅṅaḷ cinticcēā? itu daivattilninnuḷḷatu tanne āvukayuṁ enniṭṭ niṅṅaḷatine niṣēdhikkukayumāṇeṅkilēā? iṅṅane onnin isrāyēl makkaḷile oru sākṣi teḷivu nalkiyiṭṭuṇṭ. aṅṅane ayāḷ viśvasiccu. niṅṅaḷēā garv naṭiccu. ittaraṁ akramikaḷāya janatte allāhu nērvaḻiyilākkukayilla; tīrcca
Surah Al-Ahqaf, Verse 10
وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لِلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَوۡ كَانَ خَيۡرٗا مَّا سَبَقُونَآ إِلَيۡهِۚ وَإِذۡ لَمۡ يَهۡتَدُواْ بِهِۦ فَسَيَقُولُونَ هَٰذَآ إِفۡكٞ قَدِيمٞ
satyaviśvāsikaḷēāṭ satyaniṣēdhikaḷ paṟaññu: "ī khur'ān nallatāyirunneṅkil itilivar ñaṅṅaḷe munkaṭakkumāyirunnilla." ituvaḻi avar nērvaḻiyilākāttatināl avar paṟayuṁ: "iteāru paḻañcan keṭṭukathatanne
Surah Al-Ahqaf, Verse 11
وَمِن قَبۡلِهِۦ كِتَٰبُ مُوسَىٰٓ إِمَامٗا وَرَحۡمَةٗۚ وَهَٰذَا كِتَٰبٞ مُّصَدِّقٞ لِّسَانًا عَرَبِيّٗا لِّيُنذِرَ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ وَبُشۡرَىٰ لِلۡمُحۡسِنِينَ
oru mātr̥kayuṁ anugrahavumenna nilayil mūsāyuṭe vēdaṁ itinu mumpēyuḷḷatāṇallēā. atine satyappeṭuttunna aṟabi bhāṣayiluḷḷa vēdapustakamāṇit. akramikaḷe tākkīt ceyyān. sadvr̥ttare suvārtta aṟiyikkānuṁ
Surah Al-Ahqaf, Verse 12
إِنَّ ٱلَّذِينَ قَالُواْ رَبُّنَا ٱللَّهُ ثُمَّ ٱسۡتَقَٰمُواْ فَلَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ
ñaṅṅaḷuṭe nāthan allāhuvāṇenn prakhyāpikkukayuṁ pinne nērvaḻiyil nilayuṟappikkukayuṁ ceytavar onnuṁ pēṭikkēṇṭatilla. avar duḥkhikkēṇṭi varilla
Surah Al-Ahqaf, Verse 13
أُوْلَـٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَنَّةِ خَٰلِدِينَ فِيهَا جَزَآءَۢ بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
avarāṇ svargāvakāśikaḷ. avaratil sthiravāsikaḷāyirikkuṁ. avariviṭe pravartticcirunnatinṟe pratiphalamāṇat
Surah Al-Ahqaf, Verse 14
وَوَصَّيۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ بِوَٰلِدَيۡهِ إِحۡسَٰنًاۖ حَمَلَتۡهُ أُمُّهُۥ كُرۡهٗا وَوَضَعَتۡهُ كُرۡهٗاۖ وَحَمۡلُهُۥ وَفِصَٰلُهُۥ ثَلَٰثُونَ شَهۡرًاۚ حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُۥ وَبَلَغَ أَرۡبَعِينَ سَنَةٗ قَالَ رَبِّ أَوۡزِعۡنِيٓ أَنۡ أَشۡكُرَ نِعۡمَتَكَ ٱلَّتِيٓ أَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَٰلِدَيَّ وَأَنۡ أَعۡمَلَ صَٰلِحٗا تَرۡضَىٰهُ وَأَصۡلِحۡ لِي فِي ذُرِّيَّتِيٓۖ إِنِّي تُبۡتُ إِلَيۡكَ وَإِنِّي مِنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ
mātāpitākkaḷēāṭ nannāyi varttikkaṇamenn nāṁ manuṣyane upadēśiccirikkunnu. kḷēśattēāṭeyāṇ mātāv avane garbhaṁ cumannat. avane prasaviccatuṁ prayāsaṁ sahiccutanne. garbhakālavuṁ mulakuṭiyuṁ kūṭi muppatu māsaṁ. avanaṅṅane karuttanāvukayuṁ nālpat vayas'sāvukayuṁ ceytāl iṅṅane prārthikkuṁ: "enikkuṁ enṟe mātāpitākkaḷkkuṁ nīyēkiya anugrahaṅṅaḷkk nandi kāṇikkān nīyenne tuṇaykkēṇamē; ninakku hitakaramāya sukr̥taṁ pravarttikkānuṁ. enṟe makkaḷuṭe kāryattiluṁ nī enikku nanma varuttēṇamē. ñānitā ninnilēkku paścāttapiccu maṭaṅṅiyirikkunnu. uṟappāyuṁ ñān anusaraṇamuḷḷavaril peṭṭavanāṇ
Surah Al-Ahqaf, Verse 15
أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ نَتَقَبَّلُ عَنۡهُمۡ أَحۡسَنَ مَا عَمِلُواْ وَنَتَجَاوَزُ عَن سَيِّـَٔاتِهِمۡ فِيٓ أَصۡحَٰبِ ٱلۡجَنَّةِۖ وَعۡدَ ٱلصِّدۡقِ ٱلَّذِي كَانُواْ يُوعَدُونَ
attarakkāril ninn avaruṭe sukr̥taṅṅaḷ nāṁ svīkarikkuṁ. durvr̥ttikaḷēāṭ viṭṭuvīḻca kāṇikkuṁ. avar svargavāsikaḷuṭe kūṭṭattilāyirikkuṁ. avarkku nalkiyirunna satyavāgdānamanusaricc
Surah Al-Ahqaf, Verse 16
وَٱلَّذِي قَالَ لِوَٰلِدَيۡهِ أُفّٖ لَّكُمَآ أَتَعِدَانِنِيٓ أَنۡ أُخۡرَجَ وَقَدۡ خَلَتِ ٱلۡقُرُونُ مِن قَبۡلِي وَهُمَا يَسۡتَغِيثَانِ ٱللَّهَ وَيۡلَكَ ءَامِنۡ إِنَّ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقّٞ فَيَقُولُ مَا هَٰذَآ إِلَّآ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ
ennāl tanṟe mātāpitākkaḷēāṭ iṅṅane paṟayunnavanēā; "niṅṅaḷkku nāśaṁ! ñān maraṇaśēṣaṁ uyirtteḻunnēlpikkappeṭumennāṇēā niṅṅaḷennēāṭ vāgdānaṁ ceyyunnat? ennāl enikkumumpē etrayēā talamuṟakaḷ kaḻiññupēāyiṭṭuṇṭ." appēāḷ avanṟe mātāpitākkaḷ daivasahāyaṁ tēṭikkeāṇṭu paṟayunnu: "ninakku nāśaṁ! nī viśvasikkuka! allāhuvinṟe vāgdānaṁ satyaṁ tanne. tīrcca." appēāḷ avan piṟupiṟukkuṁ: "iteākkeyuṁ pūrvikaruṭe paḻaṅkathakaḷ mātraṁ
Surah Al-Ahqaf, Verse 17
أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ حَقَّ عَلَيۡهِمُ ٱلۡقَوۡلُ فِيٓ أُمَمٖ قَدۡ خَلَتۡ مِن قَبۡلِهِم مِّنَ ٱلۡجِنِّ وَٱلۡإِنسِۖ إِنَّهُمۡ كَانُواْ خَٰسِرِينَ
ivaratre śikṣāvidhi bādhakamāyikkaḻiññavar. itēvidhaṁ ivarkku mumpē kaḻiññupēāya jinnukaḷuṭeyuṁ manuṣyaruṭeyuṁ kūṭṭattil tanneyāṇivaruṁ. keāṭuṁ naṣṭattilakappeṭṭavarāṇivar
Surah Al-Ahqaf, Verse 18
وَلِكُلّٖ دَرَجَٰتٞ مِّمَّا عَمِلُواْۖ وَلِيُوَفِّيَهُمۡ أَعۡمَٰلَهُمۡ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ
ōrēāruttarkkuṁ taṅṅaḷ pravartticcatineātta padavikaḷāṇuṇṭāvuka. ēvarkkuṁ taṅṅaḷuṭe karmaphalaṁ tikavēāṭe nalkānāṇit. āruṁ tīre anītikkirayāvilla
Surah Al-Ahqaf, Verse 19
وَيَوۡمَ يُعۡرَضُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ عَلَى ٱلنَّارِ أَذۡهَبۡتُمۡ طَيِّبَٰتِكُمۡ فِي حَيَاتِكُمُ ٱلدُّنۡيَا وَٱسۡتَمۡتَعۡتُم بِهَا فَٱلۡيَوۡمَ تُجۡزَوۡنَ عَذَابَ ٱلۡهُونِ بِمَا كُنتُمۡ تَسۡتَكۡبِرُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ بِغَيۡرِ ٱلۡحَقِّ وَبِمَا كُنتُمۡ تَفۡسُقُونَ
satyaniṣēdhikaḷe narakattinu munnil keāṇṭuvarunna divasaṁ avarēāṭ paṟayuṁ: aihika jīvitattil tanne niṅṅaḷuṭe viśiṣṭa vibhavaṅṅaḷeākkeyuṁ niṅṅaḷ tulaccukaḷaññirikkunnu. atinṟe ānandaṁ āsvadikkukayuṁ ceytu. innu niṅṅaḷkk pratiphalamāyuḷḷat vaḷare nindyamāya śikṣayāṇ. niṅṅaḷ anarhamāyi bhūmiyil nigaḷiccu naṭannatinālāṇit. adharmaṁ pravar tticcatināluṁ
Surah Al-Ahqaf, Verse 20
۞وَٱذۡكُرۡ أَخَا عَادٍ إِذۡ أَنذَرَ قَوۡمَهُۥ بِٱلۡأَحۡقَافِ وَقَدۡ خَلَتِ ٱلنُّذُرُ مِنۢ بَيۡنِ يَدَيۡهِ وَمِنۡ خَلۡفِهِۦٓ أَلَّا تَعۡبُدُوٓاْ إِلَّا ٱللَّهَ إِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٖ
ādinṟe sahēādaranṟe vivaraṁ aṟiyiccukeāṭukkuka. ahkhāphile tanṟe janatakk addēhaṁ munnaṟiyipp nalkiya kāryaṁ. munnaṟiyippukār addēhattinu mumpuṁ pimpuṁ kaḻiññupēāyiṭṭuṇṭ. ā munnaṟiyippitā: allāhuvinallāte maṟṟārkkuṁ niṅṅaḷ vaḻippeṭṭ jīvikkarut. niṅṅaḷuṭe mēl bhīkaranāḷile śikṣa vannettumenn ñān bhayappeṭunnu
Surah Al-Ahqaf, Verse 21
قَالُوٓاْ أَجِئۡتَنَا لِتَأۡفِكَنَا عَنۡ ءَالِهَتِنَا فَأۡتِنَا بِمَا تَعِدُنَآ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّـٰدِقِينَ
avar cēādiccu: ñaṅṅaḷuṭe daivaṅṅaḷilninn ñaṅṅaḷe teṟṟikkānāṇēā nī ñaṅṅaḷuṭe aṭutt vannirikkunnat? ennāl nī bhīṣaṇippeṭuttikkeāṇṭirikkunna ā śikṣayiṅṅ keāṇṭuvarika! nī satyavāneṅkil
Surah Al-Ahqaf, Verse 22
قَالَ إِنَّمَا ٱلۡعِلۡمُ عِندَ ٱللَّهِ وَأُبَلِّغُكُم مَّآ أُرۡسِلۡتُ بِهِۦ وَلَٰكِنِّيٓ أَرَىٰكُمۡ قَوۡمٗا تَجۡهَلُونَ
addēhaṁ paṟaññu: atēkkuṟicca aṟiv allāhuviṅkal mātraṁ! enne ēlpiccayacca sandēśaṁ ñānitā niṅṅaḷkketticcu tarunnu. ennāl tīrttuṁ avivēkikaḷāya janamāyāṇallēā niṅṅaḷe ñān kāṇunnat
Surah Al-Ahqaf, Verse 23
فَلَمَّا رَأَوۡهُ عَارِضٗا مُّسۡتَقۡبِلَ أَوۡدِيَتِهِمۡ قَالُواْ هَٰذَا عَارِضٞ مُّمۡطِرُنَاۚ بَلۡ هُوَ مَا ٱسۡتَعۡجَلۡتُم بِهِۦۖ رِيحٞ فِيهَا عَذَابٌ أَلِيمٞ
aṅṅane ā śikṣa oriruṇṭa mēghamāyi taṅṅaḷuṭe tāḻvarayuṭe nēre varunnat kaṇṭappēāḷ avar paṟaññu: "namukku maḻa tarān varunna mēghaṁ!" ennāl niṅṅaḷ dhr̥ti kūṭṭikkeāṇṭirunna kāryamāṇit. nēāvēṟiya śikṣayuṭe keāṭuṅkāṟṟ
Surah Al-Ahqaf, Verse 24
تُدَمِّرُ كُلَّ شَيۡءِۭ بِأَمۡرِ رَبِّهَا فَأَصۡبَحُواْ لَا يُرَىٰٓ إِلَّا مَسَٰكِنُهُمۡۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡمُجۡرِمِينَ
at tanṟe nāthanṟe kalpanayanusaricc sakalatineyuṁ takartt tarippaṇamākkunnu. aṅṅane avaruṭe pārppiṭaṅṅaḷallāte avareyāreyuṁ aviṭe kāṇātāyi. ivvidhamāṇ kuṟṟavāḷikaḷkk nāṁ pratiphalamēkunnat
Surah Al-Ahqaf, Verse 25
وَلَقَدۡ مَكَّنَّـٰهُمۡ فِيمَآ إِن مَّكَّنَّـٰكُمۡ فِيهِ وَجَعَلۡنَا لَهُمۡ سَمۡعٗا وَأَبۡصَٰرٗا وَأَفۡـِٔدَةٗ فَمَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُمۡ سَمۡعُهُمۡ وَلَآ أَبۡصَٰرُهُمۡ وَلَآ أَفۡـِٔدَتُهُم مِّن شَيۡءٍ إِذۡ كَانُواْ يَجۡحَدُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ
niṅṅaḷkku tanniṭṭillātta cila sekaryaṅṅaḷ nāṁ avarkk nalkiyirunnu. avarkku nāṁ kēḷviyuṁ kāḻcayuṁ bud'dhiyumēki. ennāl ā kēḷviyēā kāḻcayēā bud'dhiyēā avarkk oṭṭuṁ upakariccilla. kāraṇaṁ, avar allāhuvinṟe vacanaṅṅaḷe niṣēdhiccu taḷḷukayāyirunnu. aṅṅane avar ētineyāṇēā parihasiccukeāṇṭirunnat atavare valayaṁ ceytu
Surah Al-Ahqaf, Verse 26
وَلَقَدۡ أَهۡلَكۡنَا مَا حَوۡلَكُم مِّنَ ٱلۡقُرَىٰ وَصَرَّفۡنَا ٱلۡأٓيَٰتِ لَعَلَّهُمۡ يَرۡجِعُونَ
niṅṅaḷuṭe cuṟṟumuḷḷa cila nāṭukaḷeyuṁ nāṁ naśippikkukayuṇṭāyi. avar satyattilēkku tiriccuvarānāyi nam'muṭe vacanaṅṅaḷ nāṁ avarkk viśadamāyi vivariccukeāṭuttirunnu
Surah Al-Ahqaf, Verse 27
فَلَوۡلَا نَصَرَهُمُ ٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ قُرۡبَانًا ءَالِهَةَۢۖ بَلۡ ضَلُّواْ عَنۡهُمۡۚ وَذَٰلِكَ إِفۡكُهُمۡ وَمَا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ
allāhuvinṟe sāmīpyaṁ sid'dhikkānāyi avanekkūṭāte avar svīkaricca daivaṅṅaḷ śikṣāvēḷayil entukeāṇṭ avare sahāyiccilla? ā daivaṅṅaḷ avarilninn apratyakṣarāyirikkunnu. itāṇ avaruṭe peāḷḷattarattinṟeyuṁ avar keṭṭiccamaccatinṟeyuṁ avastha
Surah Al-Ahqaf, Verse 28
وَإِذۡ صَرَفۡنَآ إِلَيۡكَ نَفَرٗا مِّنَ ٱلۡجِنِّ يَسۡتَمِعُونَ ٱلۡقُرۡءَانَ فَلَمَّا حَضَرُوهُ قَالُوٓاْ أَنصِتُواْۖ فَلَمَّا قُضِيَ وَلَّوۡاْ إِلَىٰ قَوۡمِهِم مُّنذِرِينَ
jinnukaḷil oru saṅghatte khur'ān kēṭṭu manas'silākkānāyi ninnilēkk tiriccuviṭṭat ōrkkuka. aṅṅane atin hājaṟāyappēāḷ avar parasparaṁ paṟaññu: "niśśabdata pālikkuka." pinne atilninn viramiccappēāḷ avar svantaṁ janattilēkk munnaṟiyippukārāyi tiriccupēāyi
Surah Al-Ahqaf, Verse 29
قَالُواْ يَٰقَوۡمَنَآ إِنَّا سَمِعۡنَا كِتَٰبًا أُنزِلَ مِنۢ بَعۡدِ مُوسَىٰ مُصَدِّقٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيۡهِ يَهۡدِيٓ إِلَى ٱلۡحَقِّ وَإِلَىٰ طَرِيقٖ مُّسۡتَقِيمٖ
avar aṟiyiccu: "ñaṅṅaḷuṭe samudāyamē, ñaṅṅaḷ oru vēdagranthaṁ kēṭṭu. at mūsākkuśēṣaṁ avatīrṇamāyatāṇ. mumpuṇṭāyirunna vēdaṅṅaḷe śarivekkunnatuṁ. at satyattilēkk vaḻinayikkunnu. nērvaḻiyilēkkuṁ
Surah Al-Ahqaf, Verse 30
يَٰقَوۡمَنَآ أَجِيبُواْ دَاعِيَ ٱللَّهِ وَءَامِنُواْ بِهِۦ يَغۡفِرۡ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمۡ وَيُجِرۡكُم مِّنۡ عَذَابٍ أَلِيمٖ
ñaṅṅaḷuṭe samudāyamē, allāhuvilēkk viḷikkunnavan uttaramēkuka. addēhattil viśvasikkuka. eṅkil niṅṅaḷuṭe pāpaṅṅaḷ allāhu peāṟuttutaruṁ. nēāvēṟuṁ śikṣayil ninn niṅṅaḷe rakṣikkuṁ
Surah Al-Ahqaf, Verse 31
وَمَن لَّا يُجِبۡ دَاعِيَ ٱللَّهِ فَلَيۡسَ بِمُعۡجِزٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَيۡسَ لَهُۥ مِن دُونِهِۦٓ أَوۡلِيَآءُۚ أُوْلَـٰٓئِكَ فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ
allāhuvilēkk kṣaṇikkunnavan āreṅkiluṁ uttaraṁ nalkunnilleṅkilēā, avan ī bhūmiyil allāhuvine tēālpikkāneānnumāvilla. allāhuvallāte avan rakṣakarāyi ārumilla. avar vyaktamāya vaḻikēṭil tanne
Surah Al-Ahqaf, Verse 32
أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّ ٱللَّهَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَلَمۡ يَعۡيَ بِخَلۡقِهِنَّ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحۡـِۧيَ ٱلۡمَوۡتَىٰۚ بَلَىٰٓۚ إِنَّهُۥ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ
avar kaṇṭaṟiyunnillē; ākāśabhūmikaḷe sr̥ṣṭiccavanuṁ avayuṭe sr̥ṣṭiyāleāṭṭuṁ taḷarāttavanumāya allāhu mariccavare jīvippikkān kaḻivuṟṟavanāṇenn? aṟiyuka: uṟappāyuṁ avan ellā kāryaṅṅaḷkkuṁ kaḻivuṟṟavan tanne
Surah Al-Ahqaf, Verse 33
وَيَوۡمَ يُعۡرَضُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ عَلَى ٱلنَّارِ أَلَيۡسَ هَٰذَا بِٱلۡحَقِّۖ قَالُواْ بَلَىٰ وَرَبِّنَاۚ قَالَ فَذُوقُواْ ٱلۡعَذَابَ بِمَا كُنتُمۡ تَكۡفُرُونَ
satyaniṣēdhikaḷe narakattinnaṭutt keāṇṭuvarunnāḷ avarēāṭ cēādikkuṁ: "itu yāthārthyaṁ tanneyallē?" avar paṟayuṁ: "ate! ñaṅṅaḷuṭe nāthan tanne satyaṁ!" allāhu paṟayuṁ: "niṅṅaḷ niṣēdhiccirunnatinṟe śikṣa anubhaviccukeāḷḷuka
Surah Al-Ahqaf, Verse 34
فَٱصۡبِرۡ كَمَا صَبَرَ أُوْلُواْ ٱلۡعَزۡمِ مِنَ ٱلرُّسُلِ وَلَا تَسۡتَعۡجِل لَّهُمۡۚ كَأَنَّهُمۡ يَوۡمَ يَرَوۡنَ مَا يُوعَدُونَ لَمۡ يَلۡبَثُوٓاْ إِلَّا سَاعَةٗ مِّن نَّهَارِۭۚ بَلَٰغٞۚ فَهَلۡ يُهۡلَكُ إِلَّا ٱلۡقَوۡمُ ٱلۡفَٰسِقُونَ
atināl nī kṣamikkuka. ichāśaktiyuḷḷa daivadūtanmār kṣamiccapēāle. ī satyaniṣēdhikaḷuṭe kāryattil nī tirakku kūṭṭātirikkuka. avarkk vāgdānaṁ nalkappeṭunna śikṣa nēril kāṇunna divasaṁ avarkku tēānnuṁ: taṅṅaḷ pakalilninneāru vināḻika nēramallāte bhūlēākatt vasicciṭṭillenn. it oraṟiyippāṇ. iniyuṁ adharmikaḷallāte āreṅkiluṁ nāśattinnarharākumēā
Surah Al-Ahqaf, Verse 35