Surah Adh-Dhariyat - Tamil Translation by Jan Turst Foundation
وَٱلذَّـٰرِيَٰتِ ذَرۡوٗا
(Puḻutikaḷai eḻuppi) naṉku parattum (kāṟṟukaḷ) mītu cattiyamāka
Surah Adh-Dhariyat, Verse 1
فَٱلۡحَٰمِلَٰتِ وِقۡرٗا
(maḻaic)cumaiyaic cumantu celpavaṟṟiṉ mītum
Surah Adh-Dhariyat, Verse 2
فَٱلۡجَٰرِيَٰتِ يُسۡرٗا
piṉṉar (kaṭalil) ilēcākac celpavaṟṟiṉ mītum
Surah Adh-Dhariyat, Verse 3
فَٱلۡمُقَسِّمَٰتِ أَمۡرًا
(pūmiyiluḷḷōrukku vitiyāṉavaṟṟai allāhviṉ) kaṭṭaḷaippaṭi paṅkiṭuvōr mītum cattiyamāka
Surah Adh-Dhariyat, Verse 4
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٞ
niccayamāka nīṅkaḷ vākkaḷikkap paṭuvatellām uṇmaiyēyākum
Surah Adh-Dhariyat, Verse 5
وَإِنَّ ٱلدِّينَ لَوَٰقِعٞ
aṉṟiyum, (naṉmai, tīmaikkuriya) kūli vaḻaṅkuvatum niccayamāka nikaḻvatēyākum
Surah Adh-Dhariyat, Verse 6
وَٱلسَّمَآءِ ذَاتِ ٱلۡحُبُكِ
aḻaku nirampiya vāṉattiṉ mītu cattiyamāka
Surah Adh-Dhariyat, Verse 7
إِنَّكُمۡ لَفِي قَوۡلٖ مُّخۡتَلِفٖ
nīṅkaḷ (kur'āṉaip paṟṟi) muraṇpaṭṭa pēccilēyē irukkiṉṟīrkaḷ
Surah Adh-Dhariyat, Verse 8
يُؤۡفَكُ عَنۡهُ مَنۡ أُفِكَ
a(v vētat)tiliruntu tiruppappaṭṭavaṉ (ippoḻutum) tiruppappaṭukiṟāṉ
Surah Adh-Dhariyat, Verse 9
قُتِلَ ٱلۡخَرَّـٰصُونَ
poy colpavarkaḷ aḻintē pōvārkaḷ
Surah Adh-Dhariyat, Verse 10
ٱلَّذِينَ هُمۡ فِي غَمۡرَةٖ سَاهُونَ
varkaḷ ettakaiyōreṉṟāl maṭamaiyiṉāl maṟatiyil irukkiṉṟaṉar
Surah Adh-Dhariyat, Verse 11
يَسۡـَٔلُونَ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلدِّينِ
(naṉmai, tīmaikkuk)"kūli koṭukkum nāḷ eppōtu varum?" Eṉṟu avarkaḷ kēṭkiṉṟaṉar
Surah Adh-Dhariyat, Verse 12
يَوۡمَ هُمۡ عَلَى ٱلنَّارِ يُفۡتَنُونَ
neruppilē avarkaḷ cōtikkappaṭum nāḷākum atu (eṉṟu napiyē! Nīr kūṟum)
Surah Adh-Dhariyat, Verse 13
ذُوقُواْ فِتۡنَتَكُمۡ هَٰذَا ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تَسۡتَعۡجِلُونَ
uṅkaḷuṭaiya cōtaṉaiyaic cuvaittup pāruṅkaḷ," etaṉai nīṅkaḷ avacarappaṭuttik koṇṭiruntīrkaḷō, itutāṉ
Surah Adh-Dhariyat, Verse 14
إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّـٰتٖ وَعُيُونٍ
niccayamāka payapaktiyuṭaiyavarkaḷ, (cuvarkkattiṉ) cōlaikaḷilum, nīrūṟṟukaḷilum iruppārkaḷ
Surah Adh-Dhariyat, Verse 15
ءَاخِذِينَ مَآ ءَاتَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَبۡلَ ذَٰلِكَ مُحۡسِنِينَ
avarkaḷ taṅkaḷiṟaivaṉ avarkaḷukku aḷittatai (tiruptiyuṭaṉ) peṟṟuk koḷvārkaḷ; niccayamāka avarkaḷ itaṟku muṉṉar naṉmai ceyvōrākavē iruntaṉar
Surah Adh-Dhariyat, Verse 16
كَانُواْ قَلِيلٗا مِّنَ ٱلَّيۡلِ مَا يَهۡجَعُونَ
avarkaḷ iravil mikavum coṟpa nēramēyaṉṟit tūṅkamāṭṭārkaḷ
Surah Adh-Dhariyat, Verse 17
وَبِٱلۡأَسۡحَارِ هُمۡ يَسۡتَغۡفِرُونَ
avarkaḷ viṭiyaṟ kālaṅkaḷil (pirārttaṉaikaḷiṉ pōtu iṟaivaṉiṭam) maṉṉippuk kōrik koṇṭiruppārkaḷ
Surah Adh-Dhariyat, Verse 18
وَفِيٓ أَمۡوَٰلِهِمۡ حَقّٞ لِّلسَّآئِلِ وَٱلۡمَحۡرُومِ
avarkaḷuṭaiya celvattil irappōrukkum, vacatiyaṟṟōrukkum pāttiyatai uṇṭu
Surah Adh-Dhariyat, Verse 19
وَفِي ٱلۡأَرۡضِ ءَايَٰتٞ لِّلۡمُوقِنِينَ
uṟutiyāka nampikkai koṇṭavarkaḷukku pūmiyil (pala) attāṭcikaḷ irukkiṉṟaṉa
Surah Adh-Dhariyat, Verse 20
وَفِيٓ أَنفُسِكُمۡۚ أَفَلَا تُبۡصِرُونَ
Uṅkaḷukkuḷḷēyum (pala) attāṭcikaḷ irukkiṉṟaṉa, (avaṟṟai) nīṅkaḷ uṟṟu nōkka vēṇṭāmā
Surah Adh-Dhariyat, Verse 21
وَفِي ٱلسَّمَآءِ رِزۡقُكُمۡ وَمَا تُوعَدُونَ
aṉṟiyum vāṉattil uṅkaḷ uṇavum, (maṟṟum) nīṅkaḷ vākkaḷikkap paṭṭavaiyum irukkiṉṟaṉa
Surah Adh-Dhariyat, Verse 22
فَوَرَبِّ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ إِنَّهُۥ لَحَقّٞ مِّثۡلَ مَآ أَنَّكُمۡ تَنطِقُونَ
ākavē, vāṉaṅkaḷ, pūmi ākiyavaṟṟiṉ iṟaivaṉ mītu āṇaiyāka! Nīṅkaḷ pēcik koṇṭiruppatu uṅkaḷ vārttaiyāka iruppatu pōṉṟu itu pirattiyaṭcamāṉa uṇmaiyākum
Surah Adh-Dhariyat, Verse 23
هَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ ضَيۡفِ إِبۡرَٰهِيمَ ٱلۡمُكۡرَمِينَ
ipṟāhīmiṉ kaṇṇiyam mikka viruntiṉarkaḷiṉ ceyti umakku vantatā
Surah Adh-Dhariyat, Verse 24
إِذۡ دَخَلُواْ عَلَيۡهِ فَقَالُواْ سَلَٰمٗاۖ قَالَ سَلَٰمٞ قَوۡمٞ مُّنكَرُونَ
avarkaḷ, avariṭam piravēcitta pōtu, (avarai nōkki; "uṅkaḷukku)"salām' eṉṟu kūṟiṉārkaḷ; (ataṟkavar), "(uṅkaḷukku)"salām" eṉṟu kūṟiṉār. "Ivarkaḷ (namakku) aṟimukamillā camūkattārāka (irukkiṉṟārkaḷē" eṉṟu eṇṇik koṇṭār)
Surah Adh-Dhariyat, Verse 25
فَرَاغَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ فَجَآءَ بِعِجۡلٖ سَمِينٖ
eṉiṉum avar tam kuṭumpattāriṭam viraintu ceṉṟu, oru koḻutta kāḷaik kaṉṟai(p poṟittuk) koṇṭu vantār
Surah Adh-Dhariyat, Verse 26
فَقَرَّبَهُۥٓ إِلَيۡهِمۡ قَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ
atai avarkaḷ muṉ vaittu, "nīṅkaḷ pucikka māṭṭīrkaḷā?" Eṉṟu kūṟiṉār
Surah Adh-Dhariyat, Verse 27
فَأَوۡجَسَ مِنۡهُمۡ خِيفَةٗۖ قَالُواْ لَا تَخَفۡۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَٰمٍ عَلِيمٖ
(avarkaḷ ataip pucikkātatāl,) avarukku ivarkaḷaip paṟṟi uḷḷūra ōr accam ēṟpaṭaṭatu, "(itaṉai aṟinta) avarkaḷ, payappaṭātīr!" Eṉak kūṟiṉār; aṉṟiyum, avarukku aṟivu mikka putalvar (piṟappār) eṉṟu naṉmārāyaṅ kūṟiṉar
Surah Adh-Dhariyat, Verse 28
فَأَقۡبَلَتِ ٱمۡرَأَتُهُۥ فِي صَرَّةٖ فَصَكَّتۡ وَجۡهَهَا وَقَالَتۡ عَجُوزٌ عَقِيمٞ
piṉṉar itaikkēṭṭa avaruṭaiya maṉaiviyār captamiṭṭavarāka (avarkaḷ) etiril vantu, tam mukattil aṭittuk koṇṭu"nāṉ malaṭṭuk kiḻaviyāyiṟṟē!" Eṉṟu kūṟiṉār
Surah Adh-Dhariyat, Verse 29
قَالُواْ كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِۖ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡحَكِيمُ ٱلۡعَلِيمُ
(aṟivu mikka putalvar piṟappār eṉṟu;)"ivvāṟē um iṟaivaṉ kūṟiṉāṉ, niccayamāka avaṉ ñāṉam mikkavaṉ; (yāvaṟṟaiyum,) naṉkaṟintavaṉ" eṉṟu kūṟiṉārkaḷ
Surah Adh-Dhariyat, Verse 30
۞قَالَ فَمَا خَطۡبُكُمۡ أَيُّهَا ٱلۡمُرۡسَلُونَ
(piṉṉar ipṟāhīm;)"tūtarkaḷē! Uṅkaḷuṭaiya kāriyam eṉṉa?" Eṉṟu viṉaviṉār
Surah Adh-Dhariyat, Verse 31
قَالُوٓاْ إِنَّآ أُرۡسِلۡنَآ إِلَىٰ قَوۡمٖ مُّجۡرِمِينَ
kuṟṟavāḷikaḷāṉa oru camūkattiṉar pāl nāṅkaḷ niccayamāka aṉuppappaṭṭirukkiṟōm" eṉṟu avarkaḷ kūṟiṉārkaḷ
Surah Adh-Dhariyat, Verse 32
لِنُرۡسِلَ عَلَيۡهِمۡ حِجَارَةٗ مِّن طِينٖ
Avarkaḷ mītu (cuṭṭa) kaḷimaṇ kaṟkaḷai eṟivataṟkāka (nāṅkaḷ aṉuppappaṭṭuḷḷōm)
Surah Adh-Dhariyat, Verse 33
مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلۡمُسۡرِفِينَ
varampu mīṟiyavarkaḷukkāka uṅkaḷ iṟaivaṉiṭam (akkaṟkaḷ) aṭaiyāḷa miṭappaṭṭavai
Surah Adh-Dhariyat, Verse 34
فَأَخۡرَجۡنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
ākavē avvūril irunta muḥmiṉkaḷai (mutalil) nām veḷiyēṟṟi viṭṭōm
Surah Adh-Dhariyat, Verse 35
فَمَا وَجَدۡنَا فِيهَا غَيۡرَ بَيۡتٖ مِّنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ
eṉavē, atil muslimkaḷiliruntu oru vīṭṭārait tavira, oruvaraiyum nām kāṇavillai
Surah Adh-Dhariyat, Verse 36
وَتَرَكۡنَا فِيهَآ ءَايَةٗ لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ
nōviṉai tarum vētaṉaiyai añacukiṟārkaḷē avarkaḷukku nām itil ōr attāṭciḷai viṭṭu vaittōm
Surah Adh-Dhariyat, Verse 37
وَفِي مُوسَىٰٓ إِذۡ أَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٖ
malum, mūsāvi(ṉ varalāṟṟi)lum ōr attāṭci irukkiṟatu nām avarait teḷivāṉa ātārattuṭaṉ ḥpir'avṉiṭattil aṉuppiya pōtu
Surah Adh-Dhariyat, Verse 38
فَتَوَلَّىٰ بِرُكۡنِهِۦ وَقَالَ سَٰحِرٌ أَوۡ مَجۡنُونٞ
avaṉ taṉ (āṭci, celvam, paṭaikaḷ ākiyavaṟṟiṉ) vallamaiyiṉ kāraṇamāka (avaraip) puṟakkaṇittu; "ivar oru cūṉiyakkārar, allatu paittiyakkārar" eṉṟu kūṟiṉāṉ
Surah Adh-Dhariyat, Verse 39
فَأَخَذۡنَٰهُ وَجُنُودَهُۥ فَنَبَذۡنَٰهُمۡ فِي ٱلۡيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٞ
ākavē, nām avaṉaiyum, avaṉuṭaiya paṭaikaḷaiyum piṭittu avarkaḷaik kaṭalil eṟintōm; avaṉ nintaṉaikkum āḷāki viṭṭāṉ
Surah Adh-Dhariyat, Verse 40
وَفِي عَادٍ إِذۡ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمُ ٱلرِّيحَ ٱلۡعَقِيمَ
iṉṉum, 'ātu' (camūkattārilum oru paṭippiṉai irukkiṟatu); nām avarkaḷ mītu (nācam viḷaivikkak kūṭiya) malaṭṭuk kāṟṟai aṉuppiyaN pōtu
Surah Adh-Dhariyat, Verse 41
مَا تَذَرُ مِن شَيۡءٍ أَتَتۡ عَلَيۡهِ إِلَّا جَعَلَتۡهُ كَٱلرَّمِيمِ
(kkāṟṟāṉa)tu taṉ etiril paṭṭataiyellām tūḷ tūḷākkāmal viṭavillai
Surah Adh-Dhariyat, Verse 42
وَفِي ثَمُودَ إِذۡ قِيلَ لَهُمۡ تَمَتَّعُواْ حَتَّىٰ حِينٖ
mēlum'samūtu' (camūkattārilum oru paṭippiṉai irukkiṟatu); "oru kālam cukam aṉupaviyuṅkaḷ" eṉṟu avarkaḷukkuk kūṟappaṭṭapōtu
Surah Adh-Dhariyat, Verse 43
فَعَتَوۡاْ عَنۡ أَمۡرِ رَبِّهِمۡ فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلصَّـٰعِقَةُ وَهُمۡ يَنظُرُونَ
avarkaḷ taṅkaḷ iṟaivaṉuṭaiya kaṭaṭaḷaiyai mīṟiṉārkaḷ; avarkaḷ pārttuk koṇṭirukkum nilaiyilēyē (nila naṭukkam pēriṭi pōṉṟa) payaṅkaramāṉa perum captam avarkaḷaip piṭittuk koṇṭatu
Surah Adh-Dhariyat, Verse 44
فَمَا ٱسۡتَطَٰعُواْ مِن قِيَامٖ وَمَا كَانُواْ مُنتَصِرِينَ
ākavē, avarkaḷ niṟkavum cakti peṟṟārkaḷillai (ettakaiya) utaviyum peṟṟuk koḷḷa muṭiyātavarkaḷā(ka maṭintu) pōyiṉar
Surah Adh-Dhariyat, Verse 45
وَقَوۡمَ نُوحٖ مِّن قَبۡلُۖ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمٗا فَٰسِقِينَ
Aṉṟiyum, ivarkaḷukku muṉṉāl nūhuṭaiya camūkattāraiyum (niṉaivūṭṭuvīrāka); niccayamāka avarkaḷ pāvam ceyyum camūkattārākavē iruntārkaḷ
Surah Adh-Dhariyat, Verse 46
وَٱلسَّمَآءَ بَنَيۡنَٰهَا بِأَيۡيْدٖ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ
mēlum, nām vāṉattai (nam) caktikaḷaik koṇṭu amaittōm; niccayamāka nām virivāṟṟaluṭaiyavarāvōm
Surah Adh-Dhariyat, Verse 47
وَٱلۡأَرۡضَ فَرَشۡنَٰهَا فَنِعۡمَ ٱلۡمَٰهِدُونَ
iṉṉum, pūmiyai - nām ataṉai virittōm; eṉavē, ivvāṟu virippavarkaḷil nāmē mēmpāṭuṭaiyōm
Surah Adh-Dhariyat, Verse 48
وَمِن كُلِّ شَيۡءٍ خَلَقۡنَا زَوۡجَيۡنِ لَعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ
nīṅkaḷ cintittu nalluṇarvu peṟuvataṟkāka ovvoru poruḷaiyum jōṭi jōṭiyāka nām paṭaittōm
Surah Adh-Dhariyat, Verse 49
فَفِرُّوٓاْ إِلَى ٱللَّهِۖ إِنِّي لَكُم مِّنۡهُ نَذِيرٞ مُّبِينٞ
ākavē, allāhviṉ pakkam viraintu celluṅkaḷ; niccayamāka, nāṉ avaṉiṭamiruntu uṅkaḷukkut teḷivāka accamūṭṭi eccarikkai ceypavaṉākavē irukkiṉṟēṉ (eṉṟu napiyē! Nīr kūṟuvīrāka)
Surah Adh-Dhariyat, Verse 50
وَلَا تَجۡعَلُواْ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَۖ إِنِّي لَكُم مِّنۡهُ نَذِيرٞ مُّبِينٞ
mēlum, allāhvuṭaṉ vēṟu nāyaṉai (iṇaiyāka) ākkātīrkaḷ; niccayamāka, nāṉ avaṉiṭamiruntu uṅkaḷukkut teḷivāka accamūṭṭi eccarikkai ceypavaṉākavē - irukkiṉṟēṉ (eṉṟum kūṟum)
Surah Adh-Dhariyat, Verse 51
كَذَٰلِكَ مَآ أَتَى ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُواْ سَاحِرٌ أَوۡ مَجۡنُونٌ
ivvāṟē, ivarkaḷukku muṉṉiruntavarkaḷiṭam (nam) tūtarkaḷiliruntu oruvar varum pōtellām, avarkaḷ (avarai) cūṉiyakkārar, allatu paittiyakkārar eṉṟu kūṟāmal iruntatillai
Surah Adh-Dhariyat, Verse 52
أَتَوَاصَوۡاْ بِهِۦۚ بَلۡ هُمۡ قَوۡمٞ طَاغُونَ
ivvāṟutāṉ avarkaḷ taṅkaḷukkuḷ (nam tūtarkaḷaip paḻikka vēṇṭumeṉa) oruvarukkoruvar upatēcam ceytu koṇṭaṉarā? Aṉṟu, avarkaḷ akkiramakkāra camūkattārākavē iruntaṉar
Surah Adh-Dhariyat, Verse 53
فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ فَمَآ أَنتَ بِمَلُومٖ
ākavē (napiyē!) Nīr avarkaḷaip puṟakkaṇittu (vilaki) viṭum; (appaṭi nīr vilakiviṭuvīrāyiṉ ataṟkāka) nīr paḻikkappaṭamāṭṭīr
Surah Adh-Dhariyat, Verse 54
وَذَكِّرۡ فَإِنَّ ٱلذِّكۡرَىٰ تَنفَعُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
mēlum, nīr nallupatēcam ceyvīrāka! Ēṉeṉil, niccayamāka nallupatēcam muḥmiṉkaḷukku naṟpayaṉaḷikkum
Surah Adh-Dhariyat, Verse 55
وَمَا خَلَقۡتُ ٱلۡجِنَّ وَٱلۡإِنسَ إِلَّا لِيَعۡبُدُونِ
iṉṉum, jiṉkaḷaiyum, maṉitarkaḷaiyum avarkaḷ eṉṉai vaṇaṅkuvataṟkākavēyaṉṟi nāṉ paṭaikkavillai
Surah Adh-Dhariyat, Verse 56
مَآ أُرِيدُ مِنۡهُم مِّن رِّزۡقٖ وَمَآ أُرِيدُ أَن يُطۡعِمُونِ
Avarkaḷiṭamiruntu enta poruḷaiyum nāṉ virumpavillai. Eṉakku avarkaḷ uṇavu aḷikka vēṇṭumeṉṟum nāṉ virumpavillai
Surah Adh-Dhariyat, Verse 57
إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلرَّزَّاقُ ذُو ٱلۡقُوَّةِ ٱلۡمَتِينُ
niccayamāka allāhtāṉ uṇavu aḷittuk koṇṭiruppavaṉ; palam mikkavaṉ; uṟutiyāṉavaṉ
Surah Adh-Dhariyat, Verse 58
فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُواْ ذَنُوبٗا مِّثۡلَ ذَنُوبِ أَصۡحَٰبِهِمۡ فَلَا يَسۡتَعۡجِلُونِ
eṉavē, aniyāyam ceytu koṇṭiruppōrukku, avarkaḷuṭaiya tōḻarkaḷukku vētaṉaiyiliruntu oru paṅku iruntatu pōl, oru paṅku niccayamāka uṇṭu ākavē, (taṇṭaṉaikkāka) avarkaḷ eṉṉai avacarappaṭutta vēṇṭām
Surah Adh-Dhariyat, Verse 59
فَوَيۡلٞ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن يَوۡمِهِمُ ٱلَّذِي يُوعَدُونَ
ākavē, kāḥpirkaḷukku avarkaḷukku vākkaḷikkappaṭṭa avarkaḷuṭaiya nāḷil, kēṭutāṉ
Surah Adh-Dhariyat, Verse 60