Surah Al-Qamar - Bengali Translation by Abu Bakr Zakaria
ٱقۡتَرَبَتِ ٱلسَّاعَةُ وَٱنشَقَّ ٱلۡقَمَرُ
Kiẏāmata kāchākāchi haẏēchē [1], āra cām̐da bidīrṇa haẏēchē
Surah Al-Qamar, Verse 1
وَإِن يَرَوۡاْ ءَايَةٗ يُعۡرِضُواْ وَيَقُولُواْ سِحۡرٞ مُّسۡتَمِرّٞ
āra tārā kōnō nidarśana dēkhalē mukha phiriẏē nēẏa ēbaṁ balē, ‘ēṭā tō cirācarita jādu [1].’
Surah Al-Qamar, Verse 2
وَكَذَّبُواْ وَٱتَّبَعُوٓاْ أَهۡوَآءَهُمۡۚ وَكُلُّ أَمۡرٖ مُّسۡتَقِرّٞ
Āra tārā mithyārōpa karē ēbaṁ nija khēẏāla –khuśīra anusaraṇa karē, athaca pratiṭi biṣaẏa'i śēṣa lakṣē paum̐chabē
Surah Al-Qamar, Verse 3
وَلَقَدۡ جَآءَهُم مِّنَ ٱلۡأَنۢبَآءِ مَا فِيهِ مُزۡدَجَرٌ
Āra tādēra kāchē ēsēchē sambādasamūha, yātē āchē kaṭhōra niṣēdhājñā
Surah Al-Qamar, Verse 4
حِكۡمَةُۢ بَٰلِغَةٞۖ فَمَا تُغۡنِ ٱلنُّذُرُ
ēṭā paripūrṇa hikamata, kintu bhītipradarśana tādēra kōnō kājē lāgēni
Surah Al-Qamar, Verse 5
فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡۘ يَوۡمَ يَدۡعُ ٱلدَّاعِ إِلَىٰ شَيۡءٖ نُّكُرٍ
Ata'ēba, āpani tādēra upēkṣā karuna. (Smaraṇa karuna) yēdina āhbānakārī āhbāna karabē ēka bhaẏābaha pariṇāmēra dikē
Surah Al-Qamar, Verse 6
خُشَّعًا أَبۡصَٰرُهُمۡ يَخۡرُجُونَ مِنَ ٱلۡأَجۡدَاثِ كَأَنَّهُمۡ جَرَادٞ مُّنتَشِرٞ
āpamānē abanamita nētrē [1] sēdina tārā kabara hatē bēra habē, manē habē yēna tārā bikṣipta paṅgapāla
Surah Al-Qamar, Verse 7
مُّهۡطِعِينَ إِلَى ٱلدَّاعِۖ يَقُولُ ٱلۡكَٰفِرُونَ هَٰذَا يَوۡمٌ عَسِرٞ
tārā ahbānakārīra dikē chuṭē āsabē bhīta-bihbala haẏē [1]. Kāphirarā balabē, ‘baṛa'i kaṭhina ē dina.’
Surah Al-Qamar, Verse 8
۞كَذَّبَتۡ قَبۡلَهُمۡ قَوۡمُ نُوحٖ فَكَذَّبُواْ عَبۡدَنَا وَقَالُواْ مَجۡنُونٞ وَٱزۡدُجِرَ
Ēdēra āgē nūhēra sampradāẏa'ō mithyārōpa karēchila--- sutarāṁ tārā āmādēra bāndāra prati mithyārōpa karēchila āra balēchila, ’pāgala’, āra tākē bhīti pradarśana karā haẏēchila
Surah Al-Qamar, Verse 9
فَدَعَا رَبَّهُۥٓ أَنِّي مَغۡلُوبٞ فَٱنتَصِرۡ
Takhana tini tām̐ra rabakē āhabāna karē balēchilēna, ‘niścaẏa āmi asahāẏa, ata'ēba āpani pratibidhāna karuna.’
Surah Al-Qamar, Verse 10
فَفَتَحۡنَآ أَبۡوَٰبَ ٱلسَّمَآءِ بِمَآءٖ مُّنۡهَمِرٖ
Phalē āmarā unmukta karē dilāma ākāśēra dbārasamūha prabala barṣaṇaśīla bāridhārāra mādhyamē
Surah Al-Qamar, Verse 11
وَفَجَّرۡنَا ٱلۡأَرۡضَ عُيُونٗا فَٱلۡتَقَى ٱلۡمَآءُ عَلَىٰٓ أَمۡرٖ قَدۡ قُدِرَ
ēbaṁ māṭi thēkē uṯsārita karalāma jharṇāsamūha; phalē samasta pāni milita hala ēka parikalpanā anusārē
Surah Al-Qamar, Verse 12
وَحَمَلۡنَٰهُ عَلَىٰ ذَاتِ أَلۡوَٰحٖ وَدُسُرٖ
āra nūhakē āmarā ārōhaṇa karālāma kāṭha ō pērēga nirmita ēka nauyānē
Surah Al-Qamar, Verse 13
تَجۡرِي بِأَعۡيُنِنَا جَزَآءٗ لِّمَن كَانَ كُفِرَ
yā calata āmādēra cōkhēra sāmanē; ēṭā puraskāra tām̐ra jan'ya, yāra sāthē kupharī karā haẏēchila
Surah Al-Qamar, Verse 14
وَلَقَد تَّرَكۡنَٰهَآ ءَايَةٗ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
Āra abaśya'i āmarā ēṭākē rēkhē diẏēchi ēka nidarśanarūpē [1]; ata'ēba upadēśa grahaṇakārī kē'u āchē ki
Surah Al-Qamar, Verse 15
فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
sutarāṁ kī kaṭhōra chila āmāra śāsti ō bhītipradarśana
Surah Al-Qamar, Verse 16
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
āra abaśya'i āmarā kura'ānakē sahaja karē diẏēchi upadēśa grahaṇēra jan'ya [1], ēta'ēba upadēśa grahaṇakārī kē'u āchē ki
Surah Al-Qamar, Verse 17
كَذَّبَتۡ عَادٞ فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
‘āda sampradāẏa mithyārōpa karēchila, phalē kirūpa chila āmāra śāsti ō satarkabāṇī
Surah Al-Qamar, Verse 18
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ رِيحٗا صَرۡصَرٗا فِي يَوۡمِ نَحۡسٖ مُّسۡتَمِرّٖ
niścaẏa āmarā tādēra upara pāṭhiẏēchilāma ēka pracanḍa śītala jhaṛōhā'ōẏā nirabacchinna amaṅgala dinē
Surah Al-Qamar, Verse 19
تَنزِعُ ٱلنَّاسَ كَأَنَّهُمۡ أَعۡجَازُ نَخۡلٖ مُّنقَعِرٖ
tā mānuṣakē uṯkhāta karēchila yēna tārā uṯpāṭita khējura gāchēra kānḍa
Surah Al-Qamar, Verse 20
فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
Ata'ēba kī kaṭhōra chila āmāra śāsti ō bhītipradarśana
Surah Al-Qamar, Verse 21
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
āra abaśya'i āmarā kura'ānakē sahaja karē diẏēchi upadēśa grahaṇēra jan'ya; ata'ēba upadēśa grahaṇakārī kē'u āchē ki
Surah Al-Qamar, Verse 22
كَذَّبَتۡ ثَمُودُ بِٱلنُّذُرِ
sāmūda sampradāẏa satarkakārīdēra prati mithyārōpa karēchila
Surah Al-Qamar, Verse 23
فَقَالُوٓاْ أَبَشَرٗا مِّنَّا وَٰحِدٗا نَّتَّبِعُهُۥٓ إِنَّآ إِذٗا لَّفِي ضَلَٰلٖ وَسُعُرٍ
ataḥpara tārā balēchila, ‘āmarā ki āmādēra'i ēka byāktira anusaraṇa karaba? Tabē tō āmarā pathabhraṣṭatāẏa ēbaṁ unmāttatāẏa patita haba
Surah Al-Qamar, Verse 24
أَءُلۡقِيَ ٱلذِّكۡرُ عَلَيۡهِ مِنۢ بَيۡنِنَا بَلۡ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٞ
‘Āmādēra madhyē ki tāra'i prati yikara [1] pāṭhānō haẏēchē? Nā, sē tō ēkajana mithyābādī, dāmbhika [2].’
Surah Al-Qamar, Verse 25
سَيَعۡلَمُونَ غَدٗا مَّنِ ٱلۡكَذَّابُ ٱلۡأَشِرُ
Āgāmī kāla ōrā abaśya'i jānabē, kē mithyābādī, dāmbhika
Surah Al-Qamar, Verse 26
إِنَّا مُرۡسِلُواْ ٱلنَّاقَةِ فِتۡنَةٗ لَّهُمۡ فَٱرۡتَقِبۡهُمۡ وَٱصۡطَبِرۡ
Niścaẏa āmarā tādēra parīkṣāra jan'ya uṣṭrī pāṭhiẏēchi, ata'ēba āpani tādēra ācaraṇa lakṣya karuna ēbaṁ dhairyaśīla hōna
Surah Al-Qamar, Verse 27
وَنَبِّئۡهُمۡ أَنَّ ٱلۡمَآءَ قِسۡمَةُۢ بَيۡنَهُمۡۖ كُلُّ شِرۡبٖ مُّحۡتَضَرٞ
Āra tādērakē jāniẏē dina yē, tādēra madhyē pāni banṭana nirdhārita ēbaṁ pānira anśēra jan'ya pratyēkē upasthita habē pālākramē
Surah Al-Qamar, Verse 28
فَنَادَوۡاْ صَاحِبَهُمۡ فَتَعَاطَىٰ فَعَقَرَ
Ataḥpara tārā tādēra saṅgīkē ḍākala, phalē sē sēṭākē (uṣṭrī) dharē hatya karala
Surah Al-Qamar, Verse 29
فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
Ata'ēba kirūpa kaṭhōra chila āmāra śāsti ō bhītipradarśana
Surah Al-Qamar, Verse 30
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ فَكَانُواْ كَهَشِيمِ ٱلۡمُحۡتَظِرِ
niścaẏa āmarā tādēra upara pāṭhiẏēchilāma ēka birāṭa ā'ōẏāja; phalē tārā haẏē gēla khōẏāṛa prastutakārīra bikhanḍita śulka khaṛēra n'yāẏa
Surah Al-Qamar, Verse 31
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
Āra abaśya'i āmarā kura'ānakē sahaja karē diẏēchi upadēśa grahaṇēra jan'ya; ata'ēba upadēśa grahaṇakārī kē'u āchē ki
Surah Al-Qamar, Verse 32
كَذَّبَتۡ قَوۡمُ لُوطِۭ بِٱلنُّذُرِ
luta sampradāẏa mithyārōpa karēchila satarkakārīdēra prati
Surah Al-Qamar, Verse 33
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ حَاصِبًا إِلَّآ ءَالَ لُوطٖۖ نَّجَّيۡنَٰهُم بِسَحَرٖ
niścaẏa āmarā tādēra upara pāṭhiẏēchilāma pāthara bahanakārī pracaṇḍa jhaṭikā, kintu lūta paribārēra upara naẏa; tādērakē āmarā ud'dhāra karēchilāma rātēra śēṣānśē
Surah Al-Qamar, Verse 34
نِّعۡمَةٗ مِّنۡ عِندِنَاۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي مَن شَكَرَ
āmādēra pakṣa thēkē anugrahasbarūpa; yē kr̥tajñatā prakāśa karē, āmarā ēbhābē'i tākē puraskr̥ta karē thāki
Surah Al-Qamar, Verse 35
وَلَقَدۡ أَنذَرَهُم بَطۡشَتَنَا فَتَمَارَوۡاْ بِٱلنُّذُرِ
Āra abaśya'i lūta tādērakē satarka karēchila āmādēra kaṭhōra pākaṛā'ō samparkē; kintu tārā satarkabāṇī sambandhē bitaṇḍā [1] śuru karala
Surah Al-Qamar, Verse 36
وَلَقَدۡ رَٰوَدُوهُ عَن ضَيۡفِهِۦ فَطَمَسۡنَآ أَعۡيُنَهُمۡ فَذُوقُواْ عَذَابِي وَنُذُرِ
Āra abaśya'i tārā lūtēra kācha thēkē tāra mēhamānadērakē asaduddēśyē dābi karala [1], takhana āmarā tādēra dr̥ṣṭi śakti lōpa karē dilāma ēbaṁ balalāma, ‘āsbādana kara āmāra śāsti ēbaṁ bhītira pariṇāma
Surah Al-Qamar, Verse 37
وَلَقَدۡ صَبَّحَهُم بُكۡرَةً عَذَابٞ مُّسۡتَقِرّٞ
Āra abaśya'i pratyuṣē tādēra upara birāmahīna śāsti āghāta karēchila
Surah Al-Qamar, Verse 38
فَذُوقُواْ عَذَابِي وَنُذُرِ
Sutarāṁ ‘āsbādana kara āmāra śāsti ēbaṁ bhītipradarśanēra pariṇāma.’
Surah Al-Qamar, Verse 39
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
Āra abaśya'i āmarā kura'ānakē sahaja karē diẏēchi upadēśa grahaṇēra jan'ya; ata'ēba upadēśa grahaṇakārī kē'u āchē ki
Surah Al-Qamar, Verse 40
وَلَقَدۡ جَآءَ ءَالَ فِرۡعَوۡنَ ٱلنُّذُرُ
āra abaśya'i phira’ā'una sampradāẏēra kāchē ēsēchila satarkakārī
Surah Al-Qamar, Verse 41
كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذۡنَٰهُمۡ أَخۡذَ عَزِيزٖ مُّقۡتَدِرٍ
tārā āmādēra saba nidarśanē mithyārōpa karala, sutarāṁ āmarā mahāparākramaśālī ō sarbaśaktimānarūpē tādērakē pākaṛā'ō karalāma
Surah Al-Qamar, Verse 42
أَكُفَّارُكُمۡ خَيۡرٞ مِّنۡ أُوْلَـٰٓئِكُمۡ أَمۡ لَكُم بَرَآءَةٞ فِي ٱلزُّبُرِ
Tōmādēra madhyakāra kāphirarā ki tādēra cēẏē bhāla? Nā ki tōmādēra abyāhatira kōnō sanada raẏēchē pūrbabatī kitābē
Surah Al-Qamar, Verse 43
أَمۡ يَقُولُونَ نَحۡنُ جَمِيعٞ مُّنتَصِرٞ
nāki tārā balē, ‘āmarā ēka saṅghabad'dha aparājēẏa dala? ’
Surah Al-Qamar, Verse 44
سَيُهۡزَمُ ٱلۡجَمۡعُ وَيُوَلُّونَ ٱلدُّبُرَ
Ē dala tō śīghra'i parājita habē ēbaṁ piṭha dēkhiẏē pālābē
Surah Al-Qamar, Verse 45
بَلِ ٱلسَّاعَةُ مَوۡعِدُهُمۡ وَٱلسَّاعَةُ أَدۡهَىٰ وَأَمَرُّ
baraṁ kiẏāmata tādēra śāstira nirdhārita samaẏa. Āra kiẏāmata habē kaṭhinatara ō tiktakara
Surah Al-Qamar, Verse 46
إِنَّ ٱلۡمُجۡرِمِينَ فِي ضَلَٰلٖ وَسُعُرٖ
Niścaẏa aparādhīrā bibhrānti ō śāstitē raẏēchē
Surah Al-Qamar, Verse 47
يَوۡمَ يُسۡحَبُونَ فِي ٱلنَّارِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمۡ ذُوقُواْ مَسَّ سَقَرَ
Yēdina tādērakē upuṛa karē ṭēnē niẏē yā'ōẏā habē jāhānnāmēra dikē; sēdina balā habē, ‘jāhānnāmēra yantraṇā āsbādana kara.’
Surah Al-Qamar, Verse 48
إِنَّا كُلَّ شَيۡءٍ خَلَقۡنَٰهُ بِقَدَرٖ
Niścaẏa āmarā pratyēka kichu sr̥ṣṭi karēchi nirdhārita parimāpē
Surah Al-Qamar, Verse 49
وَمَآ أَمۡرُنَآ إِلَّا وَٰحِدَةٞ كَلَمۡحِۭ بِٱلۡبَصَرِ
āra āmādēra ādēśa tō kēbala ēkaṭi kathā, cōkhēra palakēra mata
Surah Al-Qamar, Verse 50
وَلَقَدۡ أَهۡلَكۡنَآ أَشۡيَاعَكُمۡ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
Āra abaśya'i āmarā dhbansa karēchi tōmādēra mata dalagulōkē. Ata'ēba, upadēśa grahaṇakārī kē'u āchē ki
Surah Al-Qamar, Verse 51
وَكُلُّ شَيۡءٖ فَعَلُوهُ فِي ٱلزُّبُرِ
āra tārā yā karēchē sabakichu'i āchē ‘āmalanāmāẏa’
Surah Al-Qamar, Verse 52
وَكُلُّ صَغِيرٖ وَكَبِيرٖ مُّسۡتَطَرٌ
āra chōṭa baṛa saba kichu'i likhita āchē
Surah Al-Qamar, Verse 53
إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّـٰتٖ وَنَهَرٖ
Niścaẏa muttākīrā thākabē bāga-bāgicā ō jharṇādhārāra madhyē
Surah Al-Qamar, Verse 54
فِي مَقۡعَدِ صِدۡقٍ عِندَ مَلِيكٖ مُّقۡتَدِرِۭ
yathāyōgya āsanē, sarbaśaktimāna mahā'adhipati (āllāh)ra sānnidhyē
Surah Al-Qamar, Verse 55