Surah Al-Waqia - Persian Translation by Sayyed Jalaloddin Mojtabavi
إِذَا وَقَعَتِ ٱلۡوَاقِعَةُ
آنگاه كه آن رخداد- رستاخيز- رخ دهد
Surah Al-Waqia, Verse 1
لَيۡسَ لِوَقۡعَتِهَا كَاذِبَةٌ
كه در رخدادش دروغى نيست
Surah Al-Waqia, Verse 2
خَافِضَةٞ رَّافِعَةٌ
فرونهنده است و بردارنده
Surah Al-Waqia, Verse 3
إِذَا رُجَّتِ ٱلۡأَرۡضُ رَجّٗا
آنگاه كه زمين سخت جنبانده شود
Surah Al-Waqia, Verse 4
وَبُسَّتِ ٱلۡجِبَالُ بَسّٗا
و كوهها خرد و ريز ريز شوند
Surah Al-Waqia, Verse 5
فَكَانَتۡ هَبَآءٗ مُّنۢبَثّٗا
پس چون گرد و غبار پراكنده گردند
Surah Al-Waqia, Verse 6
وَكُنتُمۡ أَزۡوَٰجٗا ثَلَٰثَةٗ
و شما سه گروه باشيد
Surah Al-Waqia, Verse 7
فَأَصۡحَٰبُ ٱلۡمَيۡمَنَةِ مَآ أَصۡحَٰبُ ٱلۡمَيۡمَنَةِ
خجستگان و سعادتمندان، خجستگان چه باشند؟
Surah Al-Waqia, Verse 8
وَأَصۡحَٰبُ ٱلۡمَشۡـَٔمَةِ مَآ أَصۡحَٰبُ ٱلۡمَشۡـَٔمَةِ
و شومان و بدبختان، شومان و بدبختان چه باشند؟
Surah Al-Waqia, Verse 9
وَٱلسَّـٰبِقُونَ ٱلسَّـٰبِقُونَ
و پيشىگيرندگان- به ايمان و جهاد و طاعت-، آن پيشىگيرندگان
Surah Al-Waqia, Verse 10
أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلۡمُقَرَّبُونَ
ايشانند نزديكداشتگان
Surah Al-Waqia, Verse 11
فِي جَنَّـٰتِ ٱلنَّعِيمِ
در بهشتهاى پُر نعمت
Surah Al-Waqia, Verse 12
ثُلَّةٞ مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ
بسيارى از پيشينياناند- از امّتهاى پيامبران پيشين
Surah Al-Waqia, Verse 13
وَقَلِيلٞ مِّنَ ٱلۡأٓخِرِينَ
و اندكى از پسينيان- امت رسول اللّه
Surah Al-Waqia, Verse 14
عَلَىٰ سُرُرٖ مَّوۡضُونَةٖ
بر تختهاى بافته- به زر و گوهر و مرواريد-،
Surah Al-Waqia, Verse 15
مُّتَّكِـِٔينَ عَلَيۡهَا مُتَقَٰبِلِينَ
روياروى هم بر آنها تكيه زدهاند
Surah Al-Waqia, Verse 16
يَطُوفُ عَلَيۡهِمۡ وِلۡدَٰنٞ مُّخَلَّدُونَ
پسرانى هماره نوجوان [به خدمت] پيرامون ايشان مىگردند،
Surah Al-Waqia, Verse 17
بِأَكۡوَابٖ وَأَبَارِيقَ وَكَأۡسٖ مِّن مَّعِينٖ
با صراحىها و كوزهها و جامهايى از مىْ صافى گوارا،
Surah Al-Waqia, Verse 18
لَّا يُصَدَّعُونَ عَنۡهَا وَلَا يُنزِفُونَ
كه از [نوشيدن] آن سر درد نگيرند و مست و بىخرد نشوند
Surah Al-Waqia, Verse 19
وَفَٰكِهَةٖ مِّمَّا يَتَخَيَّرُونَ
و از هر ميوهاى كه برگزينند
Surah Al-Waqia, Verse 20
وَلَحۡمِ طَيۡرٖ مِّمَّا يَشۡتَهُونَ
و از گوشت مرغانى كه بخواهند
Surah Al-Waqia, Verse 21
وَحُورٌ عِينٞ
و دوشيزگانى با چشمهاى سياه و درشت،
Surah Al-Waqia, Verse 22
كَأَمۡثَٰلِ ٱللُّؤۡلُوِٕ ٱلۡمَكۡنُونِ
همچون مرواريد پوشيده در صدف- كه هوا در آن اثر نكند و صفا و روشنىاش بر جاى باشد
Surah Al-Waqia, Verse 23
جَزَآءَۢ بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
به پاداش آنچه مىكردند
Surah Al-Waqia, Verse 24
لَا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوٗا وَلَا تَأۡثِيمًا
در آنجا سخن بيهوده و گنهآلود نشنوند
Surah Al-Waqia, Verse 25
إِلَّا قِيلٗا سَلَٰمٗا سَلَٰمٗا
مگر گفتارى: سلام، سلام
Surah Al-Waqia, Verse 26
وَأَصۡحَٰبُ ٱلۡيَمِينِ مَآ أَصۡحَٰبُ ٱلۡيَمِينِ
و ياران دست راست- خجستگان و سعادتمندان-، دست راستيان چه باشند؟
Surah Al-Waqia, Verse 27
فِي سِدۡرٖ مَّخۡضُودٖ
در [زير] كنارهايى بىخار،
Surah Al-Waqia, Verse 28
وَطَلۡحٖ مَّنضُودٖ
و درخت موزى كه ميوهاش بر هم چيده باشد،
Surah Al-Waqia, Verse 29
وَظِلّٖ مَّمۡدُودٖ
و سايهاى كشيده و پيوسته،
Surah Al-Waqia, Verse 30
وَمَآءٖ مَّسۡكُوبٖ
و آبى هماره روان،
Surah Al-Waqia, Verse 31
وَفَٰكِهَةٖ كَثِيرَةٖ
و ميوهاى بسيار،
Surah Al-Waqia, Verse 32
لَّا مَقۡطُوعَةٖ وَلَا مَمۡنُوعَةٖ
نه بريده- قطع نشود- و نه بازداشته- از خوردن
Surah Al-Waqia, Verse 33
وَفُرُشٖ مَّرۡفُوعَةٍ
و فرشهايى برافراشته- بر تختهاى بلند افكندهشده، يا گرانبها
Surah Al-Waqia, Verse 34
إِنَّآ أَنشَأۡنَٰهُنَّ إِنشَآءٗ
ما ايشان را آفريدهايم، آفرينشى نو- يا: آفرينشى ويژه كه هرگز دگرگونى نيابد، پير نشوند و زيبايى خود را از دست ندهند
Surah Al-Waqia, Verse 35
فَجَعَلۡنَٰهُنَّ أَبۡكَارًا
و آنان را دوشيزگانى ساختهايم،
Surah Al-Waqia, Verse 36
عُرُبًا أَتۡرَابٗا
شوىدوستانى همسال- با يكديگر و با شوهران-،
Surah Al-Waqia, Verse 37
لِّأَصۡحَٰبِ ٱلۡيَمِينِ
براى ياران دست راست- خجستگان و سعادتمندان
Surah Al-Waqia, Verse 38
ثُلَّةٞ مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ
كه گروهى از پيشينيانند،
Surah Al-Waqia, Verse 39
وَثُلَّةٞ مِّنَ ٱلۡأٓخِرِينَ
و گروهى از پسينيان
Surah Al-Waqia, Verse 40
وَأَصۡحَٰبُ ٱلشِّمَالِ مَآ أَصۡحَٰبُ ٱلشِّمَالِ
و ياران دست چپ- شومان و بدبختان-، دست چپيان چه باشند؟
Surah Al-Waqia, Verse 41
فِي سَمُومٖ وَحَمِيمٖ
در آتشين بادى سوزان و آبى جوشان،
Surah Al-Waqia, Verse 42
وَظِلّٖ مِّن يَحۡمُومٖ
و سايهاى از دودى سخت سياه،
Surah Al-Waqia, Verse 43
لَّا بَارِدٖ وَلَا كَرِيمٍ
نه سرد- زيرا از دود دوزخ است- و نه خوش
Surah Al-Waqia, Verse 44
إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَبۡلَ ذَٰلِكَ مُتۡرَفِينَ
زيرا كه اينان پيش از اين- عذاب- سرمست از كامرانى بودند
Surah Al-Waqia, Verse 45
وَكَانُواْ يُصِرُّونَ عَلَى ٱلۡحِنثِ ٱلۡعَظِيمِ
و بر گناه بزرگ- شرك، يا پيمانشكنى، يا سوگند بزرگ بر انكار بعث- پاى مىفشردند،
Surah Al-Waqia, Verse 46
وَكَانُواْ يَقُولُونَ أَئِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ
و مىگفتند: آيا چون بميريم و خاك و استخوان شويم باز زنده و برانگيخته مى شويم؟
Surah Al-Waqia, Verse 47
أَوَءَابَآؤُنَا ٱلۡأَوَّلُونَ
و آيا پدران پيشين ما نيز [زنده و برانگيخته مىشوند]؟
Surah Al-Waqia, Verse 48
قُلۡ إِنَّ ٱلۡأَوَّلِينَ وَٱلۡأٓخِرِينَ
بگو: هر آينه پيشينيان و پسينيان،
Surah Al-Waqia, Verse 49
لَمَجۡمُوعُونَ إِلَىٰ مِيقَٰتِ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ
[همگان] به هنگام آن روز دانسته شده گردآورى و فراهم مىشوند
Surah Al-Waqia, Verse 50
ثُمَّ إِنَّكُمۡ أَيُّهَا ٱلضَّآلُّونَ ٱلۡمُكَذِّبُونَ
و آنگاه شما اى گمراهان دروغانگار،
Surah Al-Waqia, Verse 51
لَأٓكِلُونَ مِن شَجَرٖ مِّن زَقُّومٖ
هر آينه از درخت زقّوم مىخوريد،
Surah Al-Waqia, Verse 52
فَمَالِـُٔونَ مِنۡهَا ٱلۡبُطُونَ
و شكمها را از آن پُر مىكنيد،
Surah Al-Waqia, Verse 53
فَشَٰرِبُونَ عَلَيۡهِ مِنَ ٱلۡحَمِيمِ
آنگاه روى آن، از آب جوشان مىآشاميد،
Surah Al-Waqia, Verse 54
فَشَٰرِبُونَ شُرۡبَ ٱلۡهِيمِ
و چنان آشامندهايد كه شتران تشنه مىآشامند
Surah Al-Waqia, Verse 55
هَٰذَا نُزُلُهُمۡ يَوۡمَ ٱلدِّينِ
اين است پذيرائى آنها در روز حساب و پاداش
Surah Al-Waqia, Verse 56
نَحۡنُ خَلَقۡنَٰكُمۡ فَلَوۡلَا تُصَدِّقُونَ
ما شما را آفريدهايم- و از آينده شما باخبريم-، پس چرا باور نمىداريد؟
Surah Al-Waqia, Verse 57
أَفَرَءَيۡتُم مَّا تُمۡنُونَ
آيا آب منى را كه مىريزيد- نطفهاى را كه در رحم زنان مىافكنيد- ديدهايد؟
Surah Al-Waqia, Verse 58
ءَأَنتُمۡ تَخۡلُقُونَهُۥٓ أَمۡ نَحۡنُ ٱلۡخَٰلِقُونَ
آيا شما آن را مىآفرينيد- نقشبندى مىكنيد- يا ما آفرينندهايم؟
Surah Al-Waqia, Verse 59
نَحۡنُ قَدَّرۡنَا بَيۡنَكُمُ ٱلۡمَوۡتَ وَمَا نَحۡنُ بِمَسۡبُوقِينَ
ما مرگ را ميان شما مقدّر كرديم، و كسى بر ما پيشى نگرفته و ناتوان نيستيم،
Surah Al-Waqia, Verse 60
عَلَىٰٓ أَن نُّبَدِّلَ أَمۡثَٰلَكُمۡ وَنُنشِئَكُمۡ فِي مَا لَا تَعۡلَمُونَ
از آنكه به جاى شما ديگرانى همچون شما آوريم. و شما را در آنچه- در صورت و هيئتى يا در عالمى كه- نمىدانيد از نو بيافرينيم
Surah Al-Waqia, Verse 61
وَلَقَدۡ عَلِمۡتُمُ ٱلنَّشۡأَةَ ٱلۡأُولَىٰ فَلَوۡلَا تَذَكَّرُونَ
و هر آينه شما آفرينش نخست- زندگى دنيوى- را دانستهايد، پس چرا ياد نمىكنيد و پند نمىگيريد؟
Surah Al-Waqia, Verse 62
أَفَرَءَيۡتُم مَّا تَحۡرُثُونَ
آيا آنچه مىكاريد ديدهايد؟
Surah Al-Waqia, Verse 63
ءَأَنتُمۡ تَزۡرَعُونَهُۥٓ أَمۡ نَحۡنُ ٱلزَّـٰرِعُونَ
آيا شما آن را مىرويانيد يا ما رويانندهايم؟
Surah Al-Waqia, Verse 64
لَوۡ نَشَآءُ لَجَعَلۡنَٰهُ حُطَٰمٗا فَظَلۡتُمۡ تَفَكَّهُونَ
اگر بخواهيم آن را گياهى در هم شكسته- يا كاهى بىدانه- مىگردانيم پس سراسيمه و در شگفت بمانيد،
Surah Al-Waqia, Verse 65
إِنَّا لَمُغۡرَمُونَ
[و گوييد:] راستى كه ما زيان كرده و تاوان زدهايم
Surah Al-Waqia, Verse 66
بَلۡ نَحۡنُ مَحۡرُومُونَ
بلكه ما بىبهره ماندهايم
Surah Al-Waqia, Verse 67
أَفَرَءَيۡتُمُ ٱلۡمَآءَ ٱلَّذِي تَشۡرَبُونَ
آيا آبى را كه مىآشاميد ديدهايد؟
Surah Al-Waqia, Verse 68
ءَأَنتُمۡ أَنزَلۡتُمُوهُ مِنَ ٱلۡمُزۡنِ أَمۡ نَحۡنُ ٱلۡمُنزِلُونَ
آيا شما آن را از ابر فرو آوردهايد يا ما فروآرندهايم؟
Surah Al-Waqia, Verse 69
لَوۡ نَشَآءُ جَعَلۡنَٰهُ أُجَاجٗا فَلَوۡلَا تَشۡكُرُونَ
اگر بخواهيم آن را تلخ و شور مىگردانيم پس چرا سپاس نمىگزاريد؟
Surah Al-Waqia, Verse 70
أَفَرَءَيۡتُمُ ٱلنَّارَ ٱلَّتِي تُورُونَ
آيا آتشى را كه مىافروزيد ديدهايد؟
Surah Al-Waqia, Verse 71
ءَأَنتُمۡ أَنشَأۡتُمۡ شَجَرَتَهَآ أَمۡ نَحۡنُ ٱلۡمُنشِـُٔونَ
آيا درخت آن را شما پديد آوردهايد يا ما پديدآرندهايم؟
Surah Al-Waqia, Verse 72
نَحۡنُ جَعَلۡنَٰهَا تَذۡكِرَةٗ وَمَتَٰعٗا لِّلۡمُقۡوِينَ
ما آن را يادكردى ساختيم- كه چون آن را ببينند آتش دوزخ را ياد كنند- و كالايى براى صحرانشينان
Surah Al-Waqia, Verse 73
فَسَبِّحۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلۡعَظِيمِ
پس نام پروردگار بزرگ خود را به پاكى ياد كن
Surah Al-Waqia, Verse 74
۞فَلَآ أُقۡسِمُ بِمَوَٰقِعِ ٱلنُّجُومِ
پس سوگند به فروشدنگاه- يا جايگاه- ستارگان
Surah Al-Waqia, Verse 75
وَإِنَّهُۥ لَقَسَمٞ لَّوۡ تَعۡلَمُونَ عَظِيمٌ
و همانا اين سوگندى است بزرگ، اگر بدانيد
Surah Al-Waqia, Verse 76
إِنَّهُۥ لَقُرۡءَانٞ كَرِيمٞ
كه هر آينه اين قرآنى است گرامى و ارجمند،
Surah Al-Waqia, Verse 77
فِي كِتَٰبٖ مَّكۡنُونٖ
در كتابى پوشيده و نگاهداشته- لوح محفوظ
Surah Al-Waqia, Verse 78
لَّا يَمَسُّهُۥٓ إِلَّا ٱلۡمُطَهَّرُونَ
كه جز پاكشدگان و پاكيزگان به آن دست نمىرسانند،
Surah Al-Waqia, Verse 79
تَنزِيلٞ مِّن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
فروفرستادهاى است از پروردگار جهانيان
Surah Al-Waqia, Verse 80
أَفَبِهَٰذَا ٱلۡحَدِيثِ أَنتُم مُّدۡهِنُونَ
پس آيا به اين سخن بىاعتنايى و سهلانگارى مىكنيد؟
Surah Al-Waqia, Verse 81
وَتَجۡعَلُونَ رِزۡقَكُمۡ أَنَّكُمۡ تُكَذِّبُونَ
و روزى- بهره- خود را [از آن] اين مىسازيد كه [آن را] دروغ انگاريد؟
Surah Al-Waqia, Verse 82
فَلَوۡلَآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلۡحُلۡقُومَ
پس چرا چون [جان] به گلوگاه رسد- هنگام مرگ-،
Surah Al-Waqia, Verse 83
وَأَنتُمۡ حِينَئِذٖ تَنظُرُونَ
و شما آن هنگام مىنگريد- به آن كه در حال جاندادن است
Surah Al-Waqia, Verse 84
وَنَحۡنُ أَقۡرَبُ إِلَيۡهِ مِنكُمۡ وَلَٰكِن لَّا تُبۡصِرُونَ
در حالى كه ما به او از شما نزديكتريم، ولى شما نمىبينيد
Surah Al-Waqia, Verse 85
فَلَوۡلَآ إِن كُنتُمۡ غَيۡرَ مَدِينِينَ
پس چرا اگر شما [برانگيختنى و] جزادادنى نيستيد- يعنى اگر رستاخيز را باور نداريد-،
Surah Al-Waqia, Verse 86
تَرۡجِعُونَهَآ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
او را باز نمىگردانيد، اگر راست مىگوييد؟
Surah Al-Waqia, Verse 87
فَأَمَّآ إِن كَانَ مِنَ ٱلۡمُقَرَّبِينَ
و اما اگر از نزديكداشتگان- مقربان- باشد،
Surah Al-Waqia, Verse 88
فَرَوۡحٞ وَرَيۡحَانٞ وَجَنَّتُ نَعِيمٖ
پس آسانى- هنگام مرگ و پس از آن در برزخ و رستاخيز- و روزى جاودانى- يا گياه خوشبو- و بهشت پُر نعمت [فراروى اوست]
Surah Al-Waqia, Verse 89
وَأَمَّآ إِن كَانَ مِنۡ أَصۡحَٰبِ ٱلۡيَمِينِ
و اما اگر از ياران دست راست- اهل سعادت- باشد،
Surah Al-Waqia, Verse 90
فَسَلَٰمٞ لَّكَ مِنۡ أَصۡحَٰبِ ٱلۡيَمِينِ
پس تو را از ياران دست راست سلام است
Surah Al-Waqia, Verse 91
وَأَمَّآ إِن كَانَ مِنَ ٱلۡمُكَذِّبِينَ ٱلضَّآلِّينَ
و اما اگر از دروغانگاران گمراه باشد،
Surah Al-Waqia, Verse 92
فَنُزُلٞ مِّنۡ حَمِيمٖ
پس پذيرايى [او] از آبى جوشان است
Surah Al-Waqia, Verse 93
وَتَصۡلِيَةُ جَحِيمٍ
و به دوزخ در آمدن و سوختن
Surah Al-Waqia, Verse 94
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ حَقُّ ٱلۡيَقِينِ
هر آينه اين، آن سخن راست بىگمان و درست است
Surah Al-Waqia, Verse 95
فَسَبِّحۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلۡعَظِيمِ
پس نام پروردگار بزرگت را به پاكى ياد كن
Surah Al-Waqia, Verse 96