Surah Al-Waqia - Persian Translation by Mohammad Sadeqi Tehrani
إِذَا وَقَعَتِ ٱلۡوَاقِعَةُ
هنگامی که (قیامت) واقع شونده وقوع یابد؛
Surah Al-Waqia, Verse 1
لَيۡسَ لِوَقۡعَتِهَا كَاذِبَةٌ
در وقوعش هرگز گزافی نیست
Surah Al-Waqia, Verse 2
خَافِضَةٞ رَّافِعَةٌ
پست‌کننده‌ای بالابرنده است
Surah Al-Waqia, Verse 3
إِذَا رُجَّتِ ٱلۡأَرۡضُ رَجّٗا
چون زمین با تکان و اضطراب سختی لرزانده شود؛
Surah Al-Waqia, Verse 4
وَبُسَّتِ ٱلۡجِبَالُ بَسّٗا
و کوه‌ها به گونه‌ای دهشت‌آور خُرد گردند؛
Surah Al-Waqia, Verse 5
فَكَانَتۡ هَبَآءٗ مُّنۢبَثّٗا
پس غباری پراکنده شوند؛
Surah Al-Waqia, Verse 6
وَكُنتُمۡ أَزۡوَٰجٗا ثَلَٰثَةٗ
و شما سه دسته گردید
Surah Al-Waqia, Verse 7
فَأَصۡحَٰبُ ٱلۡمَيۡمَنَةِ مَآ أَصۡحَٰبُ ٱلۡمَيۡمَنَةِ
پس صاحبان برکت راستین؛ چیست صاحبان برکت؟
Surah Al-Waqia, Verse 8
وَأَصۡحَٰبُ ٱلۡمَشۡـَٔمَةِ مَآ أَصۡحَٰبُ ٱلۡمَشۡـَٔمَةِ
و صاحبان شوم و رذیلت؛ چیست صاحبان رذیلت؟
Surah Al-Waqia, Verse 9
وَٱلسَّـٰبِقُونَ ٱلسَّـٰبِقُونَ
و سبقت‌گیرندگان (این سرا) همان سبقت‌گیرندگان (آن سرای)اند
Surah Al-Waqia, Verse 10
أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلۡمُقَرَّبُونَ
همان مقرّبان (به خدای منان)
Surah Al-Waqia, Verse 11
فِي جَنَّـٰتِ ٱلنَّعِيمِ
در باغستان‌های پرنعمت
Surah Al-Waqia, Verse 12
ثُلَّةٞ مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ
(اینان) گروهی بسیار از پیشینیان،
Surah Al-Waqia, Verse 13
وَقَلِيلٞ مِّنَ ٱلۡأٓخِرِينَ
و اندکی از پسینیان(اند)
Surah Al-Waqia, Verse 14
عَلَىٰ سُرُرٖ مَّوۡضُونَةٖ
بر تخت‌هایی بافته همچون زره
Surah Al-Waqia, Verse 15
مُّتَّكِـِٔينَ عَلَيۡهَا مُتَقَٰبِلِينَ
روبه‌روی هم بر آنها تکیه‌زنندگانند
Surah Al-Waqia, Verse 16
يَطُوفُ عَلَيۡهِمۡ وِلۡدَٰنٞ مُّخَلَّدُونَ
نوجوانانی، جاودان بر گردشان می‌گردند
Surah Al-Waqia, Verse 17
بِأَكۡوَابٖ وَأَبَارِيقَ وَكَأۡسٖ مِّن مَّعِينٖ
با جام‌ها و آبریزها و پیاله‌‌ای از باده‌ی ناب روان
Surah Al-Waqia, Verse 18
لَّا يُصَدَّعُونَ عَنۡهَا وَلَا يُنزِفُونَ
(که) نه از آن سردرد گیرند و نه (آن را) پایان دهند
Surah Al-Waqia, Verse 19
وَفَٰكِهَةٖ مِّمَّا يَتَخَيَّرُونَ
و میوه‌ای از هر چه همی‌پسندند
Surah Al-Waqia, Verse 20
وَلَحۡمِ طَيۡرٖ مِّمَّا يَشۡتَهُونَ
و (از) گوشت پرنده‌ای، هر چه اشتها کنند
Surah Al-Waqia, Verse 21
وَحُورٌ عِينٞ
و حوریانی چشم‌‌درشت
Surah Al-Waqia, Verse 22
كَأَمۡثَٰلِ ٱللُّؤۡلُوِٕ ٱلۡمَكۡنُونِ
همانند مروارید (ناسفته‌ی) پنهان (در صدف)
Surah Al-Waqia, Verse 23
جَزَآءَۢ بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
حال آنکه پاداشی است به آنچه می‌کرده‌اند
Surah Al-Waqia, Verse 24
لَا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوٗا وَلَا تَأۡثِيمًا
در آنجا نه بیهوده‌ای می‌شنوند و نه (سخنی) گناه‌‌آلود با پی‌آمدی بد
Surah Al-Waqia, Verse 25
إِلَّا قِيلٗا سَلَٰمٗا سَلَٰمٗا
(سخنی) بجز گفته‌ی سلامی سالم نیست
Surah Al-Waqia, Verse 26
وَأَصۡحَٰبُ ٱلۡيَمِينِ مَآ أَصۡحَٰبُ ٱلۡيَمِينِ
و صاحبان برکت و راستین. و چیست این صاحبان برکت و راستین؟
Surah Al-Waqia, Verse 27
فِي سِدۡرٖ مَّخۡضُودٖ
در (زیر) درختان کُناری بی‌خار
Surah Al-Waqia, Verse 28
وَطَلۡحٖ مَّنضُودٖ
و درخت‌های موز که میوه‌اش خوشه‌خوشه روی هم انباشته است
Surah Al-Waqia, Verse 29
وَظِلّٖ مَّمۡدُودٖ
و سایه‌ای پایدار (و کشش‌دار)
Surah Al-Waqia, Verse 30
وَمَآءٖ مَّسۡكُوبٖ
و آبی از بلندایی ریزان
Surah Al-Waqia, Verse 31
وَفَٰكِهَةٖ كَثِيرَةٖ
و میوه‌ای فراوان
Surah Al-Waqia, Verse 32
لَّا مَقۡطُوعَةٖ وَلَا مَمۡنُوعَةٖ
نه انقطاع یافته و نه ممنوع
Surah Al-Waqia, Verse 33
وَفُرُشٖ مَّرۡفُوعَةٍ
و همخوابگانی بالا بلند در بلنداها(ی تخت‌ها)
Surah Al-Waqia, Verse 34
إِنَّآ أَنشَأۡنَٰهُنَّ إِنشَآءٗ
ما بی‌گمان آنان را پدید آورده‌ایم، پدید آوردنی (بس نیکو)
Surah Al-Waqia, Verse 35
فَجَعَلۡنَٰهُنَّ أَبۡكَارًا
پس ایشان را دوشیزه و دست‌‌نخورده قرار دادیم
Surah Al-Waqia, Verse 36
عُرُبًا أَتۡرَابٗا
دارای تمامی زیبایی آشکار زنان؛ همسالان با شوهران
Surah Al-Waqia, Verse 37
لِّأَصۡحَٰبِ ٱلۡيَمِينِ
برای راستان و برکت یافتگان
Surah Al-Waqia, Verse 38
ثُلَّةٞ مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ
گروهی از پیشینیان،
Surah Al-Waqia, Verse 39
وَثُلَّةٞ مِّنَ ٱلۡأٓخِرِينَ
و گروهی از پسینیان
Surah Al-Waqia, Verse 40
وَأَصۡحَٰبُ ٱلشِّمَالِ مَآ أَصۡحَٰبُ ٱلشِّمَالِ
و چپی‌های نکوهیده. چیست چپی‌های نکوهیده؟
Surah Al-Waqia, Verse 41
فِي سَمُومٖ وَحَمِيمٖ
غرق شدگان در سمّی فراوان و (مایعی) جوشان
Surah Al-Waqia, Verse 42
وَظِلّٖ مِّن يَحۡمُومٖ
و سایه‌ای از دود تار پر خفقان
Surah Al-Waqia, Verse 43
لَّا بَارِدٖ وَلَا كَرِيمٍ
نه خنک و نه ملایم
Surah Al-Waqia, Verse 44
إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَبۡلَ ذَٰلِكَ مُتۡرَفِينَ
اینان بودند که همواره پیش از این نازپروردگانی در نعمتی فراوان غرق بوده‌اند
Surah Al-Waqia, Verse 45
وَكَانُواْ يُصِرُّونَ عَلَى ٱلۡحِنثِ ٱلۡعَظِيمِ
و بر گناه بزرگِ پیمان‌شکنی پافشاری می‌کرده‌اند؟
Surah Al-Waqia, Verse 46
وَكَانُواْ يَقُولُونَ أَئِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ
و می‌گفته‌اند: «آیا هنگامی(که) مردیم و خاک و استخوان شدیم، آیا همین ما (باز هم) همانا برانگیختگانیم؟»
Surah Al-Waqia, Verse 47
أَوَءَابَآؤُنَا ٱلۡأَوَّلُونَ
«آیا و پدران نخستینمان (نیز)؟!»
Surah Al-Waqia, Verse 48
قُلۡ إِنَّ ٱلۡأَوَّلِينَ وَٱلۡأٓخِرِينَ
بگو: «بی‌گمان پیشینیان و پسینیان.»
Surah Al-Waqia, Verse 49
لَمَجۡمُوعُونَ إِلَىٰ مِيقَٰتِ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ
«به‌راستی همگان در موعد روزی معلوم گردآوری شوندگانند.»
Surah Al-Waqia, Verse 50
ثُمَّ إِنَّكُمۡ أَيُّهَا ٱلضَّآلُّونَ ٱلۡمُكَذِّبُونَ
سپس بی‌گمان شما ای گمراهان و تکذیبکنندگان
Surah Al-Waqia, Verse 51
لَأٓكِلُونَ مِن شَجَرٖ مِّن زَقُّومٖ
همواره از درختی (که) از زقّوم (است) خورندگانید
Surah Al-Waqia, Verse 52
فَمَالِـُٔونَ مِنۡهَا ٱلۡبُطُونَ
پس پر کنندگان شکم‌ها(ی‌تان) از آنید
Surah Al-Waqia, Verse 53
فَشَٰرِبُونَ عَلَيۡهِ مِنَ ٱلۡحَمِيمِ
پس روی آن از آن مایه‌ی جوشان نوشندگانید
Surah Al-Waqia, Verse 54
فَشَٰرِبُونَ شُرۡبَ ٱلۡهِيمِ
پس نوشندگان، (چونان) نوشیدن اشتران تشنه
Surah Al-Waqia, Verse 55
هَٰذَا نُزُلُهُمۡ يَوۡمَ ٱلدِّينِ
این است مهمانسرای آنان به روز جزا
Surah Al-Waqia, Verse 56
نَحۡنُ خَلَقۡنَٰكُمۡ فَلَوۡلَا تُصَدِّقُونَ
ما شما را آفریدیم، پس چرا تصدیقمان نمی‌کنید؟
Surah Al-Waqia, Verse 57
أَفَرَءَيۡتُم مَّا تُمۡنُونَ
آیا پس آنچه را (که به صورت نطفه) فرو می‌جهانید دیده‌اید؟
Surah Al-Waqia, Verse 58
ءَأَنتُمۡ تَخۡلُقُونَهُۥٓ أَمۡ نَحۡنُ ٱلۡخَٰلِقُونَ
آیا شما آن را می‌آفرینید یا ما آفریننده‌ایم؟
Surah Al-Waqia, Verse 59
نَحۡنُ قَدَّرۡنَا بَيۡنَكُمُ ٱلۡمَوۡتَ وَمَا نَحۡنُ بِمَسۡبُوقِينَ
ماییم که میان شما مرگ را مقدّر کرده‌ایم و ما هرگز (درماندگان و) پیشی‌گرفته‌شدگان نیستیم،
Surah Al-Waqia, Verse 60
عَلَىٰٓ أَن نُّبَدِّلَ أَمۡثَٰلَكُمۡ وَنُنشِئَكُمۡ فِي مَا لَا تَعۡلَمُونَ
بر اینکه (شما را به) همانندتان تبدیل کنیم و شما را در آنچه نمی‌دانید (دیگر بار) پدیدار سازیم
Surah Al-Waqia, Verse 61
وَلَقَدۡ عَلِمۡتُمُ ٱلنَّشۡأَةَ ٱلۡأُولَىٰ فَلَوۡلَا تَذَكَّرُونَ
و همواره بی‌چون پدیدار شدن نخستین خود را شناختید. پس چرا به شایستگی (آن را) یاد نمی‌کنید؟
Surah Al-Waqia, Verse 62
أَفَرَءَيۡتُم مَّا تَحۡرُثُونَ
آیا پس آنچه را کشت می‌کنید، دیده‌اید؟
Surah Al-Waqia, Verse 63
ءَأَنتُمۡ تَزۡرَعُونَهُۥٓ أَمۡ نَحۡنُ ٱلزَّـٰرِعُونَ
آیا شما آن را (بی‌یاری ما) زراعت می‌کنید، یا ماییم که زراعت‌کنندگانیم؟
Surah Al-Waqia, Verse 64
لَوۡ نَشَآءُ لَجَعَلۡنَٰهُ حُطَٰمٗا فَظَلۡتُمۡ تَفَكَّهُونَ
اگر بخواهیم همواره خاشاکش می‌گردانیم، پس در افسوس (و تعجب) می‌افتید
Surah Al-Waqia, Verse 65
إِنَّا لَمُغۡرَمُونَ
(و می‌گویید:) «همانا ما فریب‌خوردگان و زیان‌‌دید‌گانیم.»
Surah Al-Waqia, Verse 66
بَلۡ نَحۡنُ مَحۡرُومُونَ
«بلکه ما محرومانیم.»
Surah Al-Waqia, Verse 67
أَفَرَءَيۡتُمُ ٱلۡمَآءَ ٱلَّذِي تَشۡرَبُونَ
آیا پس آبی را که می‌نوشید دیده‌اید؟
Surah Al-Waqia, Verse 68
ءَأَنتُمۡ أَنزَلۡتُمُوهُ مِنَ ٱلۡمُزۡنِ أَمۡ نَحۡنُ ٱلۡمُنزِلُونَ
آیا شما آن را از (دلِ) ابر آبستن به آب فرود آوردید، یا ما فرود آورندگانیم؟
Surah Al-Waqia, Verse 69
لَوۡ نَشَآءُ جَعَلۡنَٰهُ أُجَاجٗا فَلَوۡلَا تَشۡكُرُونَ
اگر بخواهیم آن را تلخ می‌گردانیم. پس چرا سپاس نمی‌دارید؟
Surah Al-Waqia, Verse 70
أَفَرَءَيۡتُمُ ٱلنَّارَ ٱلَّتِي تُورُونَ
آیا پس آتشی را که بر می‌افروزید نگریسته‌اید؟
Surah Al-Waqia, Verse 71
ءَأَنتُمۡ أَنشَأۡتُمۡ شَجَرَتَهَآ أَمۡ نَحۡنُ ٱلۡمُنشِـُٔونَ
آیا شما درختش را - بی‌سابقه- پدیدار کردید یا ما پدید آورندگانیم؟
Surah Al-Waqia, Verse 72
نَحۡنُ جَعَلۡنَٰهَا تَذۡكِرَةٗ وَمَتَٰعٗا لِّلۡمُقۡوِينَ
ما آن را یادواره و برخورداری برای نیازمندان- که نیروی زندگی‌بخش می‌خواهند- قرار دادیم
Surah Al-Waqia, Verse 73
فَسَبِّحۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلۡعَظِيمِ
پس به نام پروردگار بزرگت (او را) تنزیه کن
Surah Al-Waqia, Verse 74
۞فَلَآ أُقۡسِمُ بِمَوَٰقِعِ ٱلنُّجُومِ
پس به فرودگاه‌های ستارگان [:دل‌‌های فروزان پیمبران] سوگند نمی‌خورم
Surah Al-Waqia, Verse 75
وَإِنَّهُۥ لَقَسَمٞ لَّوۡ تَعۡلَمُونَ عَظِيمٌ
و اگر بدانید، آن سوگندی سخت بزرگ است
Surah Al-Waqia, Verse 76
إِنَّهُۥ لَقُرۡءَانٞ كَرِيمٞ
همانا این (پیام وحیانی) همواره قرآنی دارای برکاتی همگانی است
Surah Al-Waqia, Verse 77
فِي كِتَٰبٖ مَّكۡنُونٖ
در کتابی (از دستبرد) نگهبانی شده
Surah Al-Waqia, Verse 78
لَّا يَمَسُّهُۥٓ إِلَّا ٱلۡمُطَهَّرُونَ
که جز پاک‌شدگان بدان دست نیازند
Surah Al-Waqia, Verse 79
تَنزِيلٞ مِّن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
فرود آمده‌ای است تدریجی از جانب پروردگار جهانیان
Surah Al-Waqia, Verse 80
أَفَبِهَٰذَا ٱلۡحَدِيثِ أَنتُم مُّدۡهِنُونَ
آیا شما این گفتار نوین را سبک‌گیرندگانید؟
Surah Al-Waqia, Verse 81
وَتَجۡعَلُونَ رِزۡقَكُمۡ أَنَّكُمۡ تُكَذِّبُونَ
و تنها نصیب خودتان را همواره در تکذیب (آن) قرار می‌دهید؟
Surah Al-Waqia, Verse 82
فَلَوۡلَآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلۡحُلۡقُومَ
پس چرا نه، آن‌گاه که (جانتان) به گلویتان رسد
Surah Al-Waqia, Verse 83
وَأَنتُمۡ حِينَئِذٖ تَنظُرُونَ
و حال آنکه- در این هنگام- خود نظاره‌گرید
Surah Al-Waqia, Verse 84
وَنَحۡنُ أَقۡرَبُ إِلَيۡهِ مِنكُمۡ وَلَٰكِن لَّا تُبۡصِرُونَ
و ما به آن (محتضر) از شما نزدیکتریم ولی نمی‌بینید
Surah Al-Waqia, Verse 85
فَلَوۡلَآ إِن كُنتُمۡ غَيۡرَ مَدِينِينَ
پس چرا، نه اگر شما جزا نایافتگانید (و حساب و کتابی در کار نیست)،
Surah Al-Waqia, Verse 86
تَرۡجِعُونَهَآ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
چرا اگر راست می‌گویید، روح را بر نمی‌گردانید؟
Surah Al-Waqia, Verse 87
فَأَمَّآ إِن كَانَ مِنَ ٱلۡمُقَرَّبِينَ
پس اما اگر او از مقرّبان باشد،
Surah Al-Waqia, Verse 88
فَرَوۡحٞ وَرَيۡحَانٞ وَجَنَّتُ نَعِيمٖ
در نتیجه (در) آسایش و راحت و بهشت پُرنعمت (است)
Surah Al-Waqia, Verse 89
وَأَمَّآ إِن كَانَ مِنۡ أَصۡحَٰبِ ٱلۡيَمِينِ
و اما اگر از راستان و برکت‌یافتگان باشد؛
Surah Al-Waqia, Verse 90
فَسَلَٰمٞ لَّكَ مِنۡ أَصۡحَٰبِ ٱلۡيَمِينِ
پس، از این راستان برایت سلامی است
Surah Al-Waqia, Verse 91
وَأَمَّآ إِن كَانَ مِنَ ٱلۡمُكَذِّبِينَ ٱلضَّآلِّينَ
و اما اگر از تکذیبکنندگان گمراه بوده است،
Surah Al-Waqia, Verse 92
فَنُزُلٞ مِّنۡ حَمِيمٖ
پس (برایشان) مهمانخانه‌ای از مایعی جوشان است؛
Surah Al-Waqia, Verse 93
وَتَصۡلِيَةُ جَحِيمٍ
و (نیز) افروختن آتشی فروزان
Surah Al-Waqia, Verse 94
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ حَقُّ ٱلۡيَقِينِ
به‌راستی این همان حق‌الیقین است
Surah Al-Waqia, Verse 95
فَسَبِّحۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلۡعَظِيمِ
پس به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی
Surah Al-Waqia, Verse 96