Surah Al-Qiyama - Persian Translation by Mostafa Khorramdel

لَآ أُقۡسِمُ بِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ

به روز قیامت سوگند
Surah Al-Qiyama, Verse 1

وَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلنَّفۡسِ ٱللَّوَّامَةِ

و به نفس سرزنشگر سوگند! (که پس از مرگ زنده می‌گردید و رستاخیز حق است)
Surah Al-Qiyama, Verse 2

أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَلَّن نَّجۡمَعَ عِظَامَهُۥ

آیا انسان می‌پندارد که ما استخوانهای (پوسیده و پراکنده‌ی) او را گرد نخواهیم آورد
Surah Al-Qiyama, Verse 3

بَلَىٰ قَٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُۥ

آری! (آنها را گرد می‌آوریم) ما حتّی می‌توانیم سر انگشتان او را (که یکی از دقائق اندام بدن است) کاملاً همسان خودش بیافرینیم (و به حال اوّل بازگردانیم)
Surah Al-Qiyama, Verse 4

بَلۡ يُرِيدُ ٱلۡإِنسَٰنُ لِيَفۡجُرَ أَمَامَهُۥ

(انسان در قدرت خداوند بر گردآوردن استخوانها و زنده کردن مردگان تردیدی ندارد) بلکه هدف انسان (از انکار) این است که می‌خواهد در مدّت زمانی که در پیش دارد (تا زنده است) گناه کند
Surah Al-Qiyama, Verse 5

يَسۡـَٔلُ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلۡقِيَٰمَةِ

می‌پرسند: روز قیامت کی خواهد بود؟
Surah Al-Qiyama, Verse 6

فَإِذَا بَرِقَ ٱلۡبَصَرُ

(پاسخ ایشان این است:) هنگامی که چشمها (از شدّت هول و هراس) سراسیمه و آشفته می‌شود
Surah Al-Qiyama, Verse 7

وَخَسَفَ ٱلۡقَمَرُ

و ماه بی‌نور و روشنائی می‌گردد
Surah Al-Qiyama, Verse 8

وَجُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ

و خورشید و ماه گردآوری می‌گردد
Surah Al-Qiyama, Verse 9

يَقُولُ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذٍ أَيۡنَ ٱلۡمَفَرُّ

انسان در آن روز خواهد گفت: راه گریز کجا است؟ (گریز میسّر نیست)
Surah Al-Qiyama, Verse 10

كَلَّا لَا وَزَرَ

خیر! (اصلاً گریزگاهی در میان نیست، و گریز ممکن نیست و) هیچ گونه پناهگاهی وجود ندارد
Surah Al-Qiyama, Verse 11

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمُسۡتَقَرُّ

در آن روز، قرارگاه (بهشت و دوزخ) در دست پروردگار تو است
Surah Al-Qiyama, Verse 12

يُنَبَّؤُاْ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذِۭ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ

در آن روز انسان را آگاه می‌سازند از چیزهائی که پیشاپیش فرستاده است و از چیزهائی که برجای گذاشته است
Surah Al-Qiyama, Verse 13

بَلِ ٱلۡإِنسَٰنُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦ بَصِيرَةٞ

اصلاً انسان خودش از وضع خود آگاه است (و وجودش شاهد و دلیل بر خویشتن است)
Surah Al-Qiyama, Verse 14

وَلَوۡ أَلۡقَىٰ مَعَاذِيرَهُۥ

در حالی که (به زبان) عذرهائی برای (دفاع از) خود می‌آورد
Surah Al-Qiyama, Verse 15

لَا تُحَرِّكۡ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعۡجَلَ بِهِۦٓ

(به هنگام وحی قرآن) شتابگرانه زبان به خواندن آن مَجُنبان (و آیات را عجولانه و آزمندانه تکرار مگردان)
Surah Al-Qiyama, Verse 16

إِنَّ عَلَيۡنَا جَمۡعَهُۥ وَقُرۡءَانَهُۥ

چرا که گردآوردن قرآن (در سینه‌ی تو) و (توانائی بخشیدن به زبان تو، برای) خواندن آن، کار ما است. (پس از ناحیه‌ی حفظ قرآن در میان دل و جان خود، و روان خواندن و درست تلاوت کردن آن با زبان خویش، نگران مباش)
Surah Al-Qiyama, Verse 17

فَإِذَا قَرَأۡنَٰهُ فَٱتَّبِعۡ قُرۡءَانَهُۥ

پس هرگاه ما قرآن را (توسّط جبرئیل بر تو) خواندیم، تو خواندن آن را (آرام و آهسته) پیگیری و پیروی کن. (وظیفه‌ی تو پیروی از تلاوت پیک وحی، و ابلاغ رسالت آسمانی است و بس)
Surah Al-Qiyama, Verse 18

ثُمَّ إِنَّ عَلَيۡنَا بَيَانَهُۥ

گذشته از اینها، (در صورتی که بعد از نزول آیات قرآن مشکلی پیدا کردی) بیان و توضیح آن بر ما است
Surah Al-Qiyama, Verse 19

كَلَّا بَلۡ تُحِبُّونَ ٱلۡعَاجِلَةَ

نه چنین است (که شما درباره‌ی معاد می‌پندارید)! اصلاً شما دنیای گذرا را دوست می‌دارید
Surah Al-Qiyama, Verse 20

وَتَذَرُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

و آخرت را رها می‌سازید
Surah Al-Qiyama, Verse 21

وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ نَّاضِرَةٌ

در آن روز چهره‌هائی شاداب و شادانند
Surah Al-Qiyama, Verse 22

إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٞ

به پروردگار خود می‌نگرند
Surah Al-Qiyama, Verse 23

وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذِۭ بَاسِرَةٞ

و در آن روز، چهره‌هائی در هم کشیده و عَبوسند
Surah Al-Qiyama, Verse 24

تَظُنُّ أَن يُفۡعَلَ بِهَا فَاقِرَةٞ

چرا که آنان می‌دانند که به بلا و عذاب کمرشکنی گرفتار می‌آیند
Surah Al-Qiyama, Verse 25

كَلَّآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِيَ

چنین نیست که گمان می‌برند. هنگامی که جان به گلوگاه برسد
Surah Al-Qiyama, Verse 26

وَقِيلَ مَنۡۜ رَاقٖ

(از طرف حاضران و اطرافیان سراسیمه و دستپاچه‌ی او، عاجزانه و مأیوسانه) گفته می‌شود: آیا کسی هست که (برای نجات او) افسون و تعویذی بنویسد؟
Surah Al-Qiyama, Verse 27

وَظَنَّ أَنَّهُ ٱلۡفِرَاقُ

و (محتضر) یقین پیدا می‌کند که زمان فراق فرا رسیده است
Surah Al-Qiyama, Verse 28

وَٱلۡتَفَّتِ ٱلسَّاقُ بِٱلسَّاقِ

ساق پائی به ساق پائی می‌پیچد و پاها جفت یکدیگر می‌گردد
Surah Al-Qiyama, Verse 29

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمَسَاقُ

در آن روز، سوق (همگان) به سوی پروردگارت خواهد بود
Surah Al-Qiyama, Verse 30

فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ

(انسانِ منکر معاد) هرگز نه زکاتی داده است و نه نمازی خوانده است
Surah Al-Qiyama, Verse 31

وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ

بلکه راه تکذیب (حق و حقیقت) را در پیش گرفته است و (به فرمان خدا) پشت کرده است
Surah Al-Qiyama, Verse 32

ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ يَتَمَطَّىٰٓ

گذشته از این، مغرورانه و متکبّرانه (از کفر و عناد خود) نزد خانواده و کسانش برگشته است
Surah Al-Qiyama, Verse 33

أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰ

مرگ بر تو! مرگ
Surah Al-Qiyama, Verse 34

ثُمَّ أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰٓ

باز هم، مرگ بر تو! مرگ
Surah Al-Qiyama, Verse 35

أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَن يُتۡرَكَ سُدًى

آیا انسان (منکر معاد) می‌پندارد که او بیهوده به حال خود رها شود (و قوانین و مقرّرات الهی، و حساب و کتاب و سزا و جزای دنیوی و اخروی نداشته باشد؟)
Surah Al-Qiyama, Verse 36

أَلَمۡ يَكُ نُطۡفَةٗ مِّن مَّنِيّٖ يُمۡنَىٰ

آیا او نطفه‌ی ناچیزی از منی نیست که (به رحم مادر) پرت و ریخته می‌گردد؟
Surah Al-Qiyama, Verse 37

ثُمَّ كَانَ عَلَقَةٗ فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ

سپس به صورت خون لخته و دَلَمه‌ای درآمده است، و خداوند او را آفرینش تازه‌ای بخشیده است، و بعد اندام او را نظم و نظام و سر و سامان داده است؟
Surah Al-Qiyama, Verse 38