Surah Al-Qiyama - Persian Translation by Baha Oddin Khorramshahi
لَآ أُقۡسِمُ بِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ
سوگند به روز قیامت میخورم
Surah Al-Qiyama, Verse 1
وَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلنَّفۡسِ ٱللَّوَّامَةِ
و سوگند به نفس ملامتگر
Surah Al-Qiyama, Verse 2
أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَلَّن نَّجۡمَعَ عِظَامَهُۥ
آیا انسان چنین میپندارد که هرگز استخوانهای [پوسیده و پراکنده] او را گرد نمیآوریم؟
Surah Al-Qiyama, Verse 3
بَلَىٰ قَٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُۥ
حق این است که تواناییم بر این که سرانگشتهای او را فراهم آوریم
Surah Al-Qiyama, Verse 4
بَلۡ يُرِيدُ ٱلۡإِنسَٰنُ لِيَفۡجُرَ أَمَامَهُۥ
بلکه انسان میخواهد در مهلتی که در پیش دارد، فسق و فجور کند
Surah Al-Qiyama, Verse 5
يَسۡـَٔلُ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلۡقِيَٰمَةِ
[از سر استکبار] میپرسد روز قیامت چه وقت است؟
Surah Al-Qiyama, Verse 6
فَإِذَا بَرِقَ ٱلۡبَصَرُ
آنگاه که دیدگان خیره شود
Surah Al-Qiyama, Verse 7
وَخَسَفَ ٱلۡقَمَرُ
و ماه تیره شود
Surah Al-Qiyama, Verse 8
وَجُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ
و خورشید و ماه فرا یکدیگر آورده شوند
Surah Al-Qiyama, Verse 9
يَقُولُ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذٍ أَيۡنَ ٱلۡمَفَرُّ
انسان گوید در چنین روزی گریزگاه کجاست؟
Surah Al-Qiyama, Verse 10
كَلَّا لَا وَزَرَ
حاشا، پناهی نیست
Surah Al-Qiyama, Verse 11
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمُسۡتَقَرُّ
سرانجام [همه چیز و همه کار] با پروردگار توست
Surah Al-Qiyama, Verse 12
يُنَبَّؤُاْ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذِۭ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ
در این روز انسان را از آنچه پیش فرستاده یا باز پس داشته است آگاه سازند
Surah Al-Qiyama, Verse 13
بَلِ ٱلۡإِنسَٰنُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦ بَصِيرَةٞ
حق این است که انسان بر نفس خود بصیر است
Surah Al-Qiyama, Verse 14
وَلَوۡ أَلۡقَىٰ مَعَاذِيرَهُۥ
ولو بهانههایش را در میان آورد
Surah Al-Qiyama, Verse 15
لَا تُحَرِّكۡ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعۡجَلَ بِهِۦٓ
زبانت را به [بازخوانی وحی] مجنبان که در کار آن شتاب کنی
Surah Al-Qiyama, Verse 16
إِنَّ عَلَيۡنَا جَمۡعَهُۥ وَقُرۡءَانَهُۥ
گردآوری و بازخوانی آن بر عهده ماست
Surah Al-Qiyama, Verse 17
فَإِذَا قَرَأۡنَٰهُ فَٱتَّبِعۡ قُرۡءَانَهُۥ
و چون آن را باز خوانیم، از بازخوانیاش پیروی کن
Surah Al-Qiyama, Verse 18
ثُمَّ إِنَّ عَلَيۡنَا بَيَانَهُۥ
سپس شرح و بیان آن بر عهده ماست
Surah Al-Qiyama, Verse 19
كَلَّا بَلۡ تُحِبُّونَ ٱلۡعَاجِلَةَ
حاشا، حق این است که بهره زودیاب [دنیوی] را دوست دارید
Surah Al-Qiyama, Verse 20
وَتَذَرُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ
و [بهره دیریاب] آخرت را فرو میگذارید
Surah Al-Qiyama, Verse 21
وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ نَّاضِرَةٌ
در چنین روز، چهرههایی تازه و خرم باشد
Surah Al-Qiyama, Verse 22
إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٞ
به سوی پروردگارشان نگران
Surah Al-Qiyama, Verse 23
وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذِۭ بَاسِرَةٞ
و در چنین روز چهرههایی دژم باشد
Surah Al-Qiyama, Verse 24
تَظُنُّ أَن يُفۡعَلَ بِهَا فَاقِرَةٞ
که میداند بلایی کمرشکن بر سر او آید
Surah Al-Qiyama, Verse 25
كَلَّآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِيَ
حاشا، چون جان به گلوگاهها رسد
Surah Al-Qiyama, Verse 26
وَقِيلَ مَنۡۜ رَاقٖ
و گفته شود کیست افسونگر [درمانگر]
Surah Al-Qiyama, Verse 27
وَظَنَّ أَنَّهُ ٱلۡفِرَاقُ
و به یقین داند که هنگام جدایی است
Surah Al-Qiyama, Verse 28
وَٱلۡتَفَّتِ ٱلسَّاقُ بِٱلسَّاقِ
و هنگامه بالا گیرد
Surah Al-Qiyama, Verse 29
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمَسَاقُ
در چنین روز سیر و سرانجام به سوی پروردگار توست
Surah Al-Qiyama, Verse 30
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ
[مدعی] نه [حق را] تصدیق کرد، و نه نمازگزارد
Surah Al-Qiyama, Verse 31
وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ
بلکه دروغ انگاشت و رویگردان شد
Surah Al-Qiyama, Verse 32
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ يَتَمَطَّىٰٓ
سپس تبخترکنان به سوی خانوادهاش رفت
Surah Al-Qiyama, Verse 33
أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰ
وای بر تو، باز هم وای بر تو
Surah Al-Qiyama, Verse 34
ثُمَّ أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰٓ
سپس وای بر تو، و باز هم وای بر تو
Surah Al-Qiyama, Verse 35
أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَن يُتۡرَكَ سُدًى
آیا انسان میپندارد که به امان خود رها خواهد شد؟
Surah Al-Qiyama, Verse 36
أَلَمۡ يَكُ نُطۡفَةٗ مِّن مَّنِيّٖ يُمۡنَىٰ
آیا نطفهای از منی که [در رحم] ریخته شده بود، نبود؟
Surah Al-Qiyama, Verse 37
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةٗ فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ
سپس خون بستهای بود که [خداوندش] آفرید و به سامان کرد
Surah Al-Qiyama, Verse 38
فَجَعَلَ مِنۡهُ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰٓ
و از آن جفتی نرینه و مادینه پدید آورد
Surah Al-Qiyama, Verse 39
أَلَيۡسَ ذَٰلِكَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحۡـِۧيَ ٱلۡمَوۡتَىٰ
آیا آن [آفریدگار] توانا بر آن نیست که مردگان را زنده کند؟
Surah Al-Qiyama, Verse 40