Surah Al-Qiyama - Persian Translation by Abolfazl Bahrampour
لَآ أُقۡسِمُ بِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ
نه، سوگند به روز رستاخيز
Surah Al-Qiyama, Verse 1
وَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلنَّفۡسِ ٱللَّوَّامَةِ
و [باز] نه، سوگند به نفس ملامتگر [كه زنده مىشويد]
Surah Al-Qiyama, Verse 2
أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَلَّن نَّجۡمَعَ عِظَامَهُۥ
آيا انسان مىپندارد كه هرگز استخوانهايش را جمع نخواهيم كرد
Surah Al-Qiyama, Verse 3
بَلَىٰ قَٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُۥ
چرا، در حالى كه قادريم بر اين كه سر انگشتان او را هم بازسازيم
Surah Al-Qiyama, Verse 4
بَلۡ يُرِيدُ ٱلۡإِنسَٰنُ لِيَفۡجُرَ أَمَامَهُۥ
[انكار معاد دليل موجهى ندارد]، بلكه انسان مىخواهد در آيندهى خود بدكارى كند
Surah Al-Qiyama, Verse 5
يَسۡـَٔلُ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلۡقِيَٰمَةِ
[از سر انكار] مىپرسد: روز رستاخيز چه وقت است
Surah Al-Qiyama, Verse 6
فَإِذَا بَرِقَ ٱلۡبَصَرُ
پس آنگاه كه چشم [از وحشت] خيره گردد
Surah Al-Qiyama, Verse 7
وَخَسَفَ ٱلۡقَمَرُ
و ماه در خسوف افتد
Surah Al-Qiyama, Verse 8
وَجُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ
و خورشيد و ماه يك جا جمع شوند
Surah Al-Qiyama, Verse 9
يَقُولُ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذٍ أَيۡنَ ٱلۡمَفَرُّ
آن روز انسان مىگويد: گريزگاه كجاست
Surah Al-Qiyama, Verse 10
كَلَّا لَا وَزَرَ
حاشا! پناهگاهى نيست
Surah Al-Qiyama, Verse 11
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمُسۡتَقَرُّ
آن روز قرارگاه [نهايى] به سوى پروردگار توست
Surah Al-Qiyama, Verse 12
يُنَبَّؤُاْ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذِۭ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ
آن روز انسان بدانچه پيش فرستاده و بعد فرستاده آگاهى داده مىشود
Surah Al-Qiyama, Verse 13
بَلِ ٱلۡإِنسَٰنُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦ بَصِيرَةٞ
بلكه انسان خود بر [نيك و بد] خويشتن بيناست
Surah Al-Qiyama, Verse 14
وَلَوۡ أَلۡقَىٰ مَعَاذِيرَهُۥ
هر چند [به زبان] عذرهايش را پيش آورد
Surah Al-Qiyama, Verse 15
لَا تُحَرِّكۡ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعۡجَلَ بِهِۦٓ
زبانت را به قرآن [پيش از تمام شدن وحيش] حركت مده كه به [قرائت] آن شتاب كنى
Surah Al-Qiyama, Verse 16
إِنَّ عَلَيۡنَا جَمۡعَهُۥ وَقُرۡءَانَهُۥ
چرا كه جمع آورى و قرائت آن بر [عهدهى] ماست
Surah Al-Qiyama, Verse 17
فَإِذَا قَرَأۡنَٰهُ فَٱتَّبِعۡ قُرۡءَانَهُۥ
پس چون آن را قرائت كرديم، تو آن قرائت را پيروى كن
Surah Al-Qiyama, Verse 18
ثُمَّ إِنَّ عَلَيۡنَا بَيَانَهُۥ
سپس توضيح آن [نيز] بر عهدهى ماست
Surah Al-Qiyama, Verse 19
كَلَّا بَلۡ تُحِبُّونَ ٱلۡعَاجِلَةَ
ولى نه، [شما دنياى] زود گذر را دوست مىداريد
Surah Al-Qiyama, Verse 20
وَتَذَرُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ
و آخرت را وا مىگذاريد
Surah Al-Qiyama, Verse 21
وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ نَّاضِرَةٌ
در آن روز چهرههايى خرم و شادابند
Surah Al-Qiyama, Verse 22
إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٞ
به سوى پروردگار خود مىنگرند
Surah Al-Qiyama, Verse 23
وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذِۭ بَاسِرَةٞ
و چهرههايى در آن روز عبوس و درهم است
Surah Al-Qiyama, Verse 24
تَظُنُّ أَن يُفۡعَلَ بِهَا فَاقِرَةٞ
[چرا كه] مىداند عذاب شكنندهاى در پيش دارد
Surah Al-Qiyama, Verse 25
كَلَّآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِيَ
نه، چنين نيست، آنگاه كه جان به گلوگاه رسيد
Surah Al-Qiyama, Verse 26
وَقِيلَ مَنۡۜ رَاقٖ
و گفته شد: چارهساز كيست
Surah Al-Qiyama, Verse 27
وَظَنَّ أَنَّهُ ٱلۡفِرَاقُ
و دانست كه آن، هنگامه جدايى [از دنيا] است
Surah Al-Qiyama, Verse 28
وَٱلۡتَفَّتِ ٱلسَّاقُ بِٱلسَّاقِ
و [محتضر از سختى جان دادن] ساقهايش به هم پيچيد
Surah Al-Qiyama, Verse 29
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمَسَاقُ
آن روز، روز رانده شدن به سوى پروردگار تو [براى حساب] است
Surah Al-Qiyama, Verse 30
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ
پس نه تصديق كرد و نه نماز گزارد
Surah Al-Qiyama, Verse 31
وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ
بلكه تكذيب كرد و روى گردانيد
Surah Al-Qiyama, Verse 32
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ يَتَمَطَّىٰٓ
سپس مغرورانه سوى كسانش رفت
Surah Al-Qiyama, Verse 33
أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰ
[با اين اعمال] واى بر تو! پس واى بر تو
Surah Al-Qiyama, Verse 34
ثُمَّ أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰٓ
باز هم واى بر تو! سپس واى بر تو
Surah Al-Qiyama, Verse 35
أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَن يُتۡرَكَ سُدًى
آيا انسان مىپندارد كه بىهدف رها مىشود
Surah Al-Qiyama, Verse 36
أَلَمۡ يَكُ نُطۡفَةٗ مِّن مَّنِيّٖ يُمۡنَىٰ
مگر او نطفهاى كه [در رحم] ريخته مىشود نبود
Surah Al-Qiyama, Verse 37
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةٗ فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ
سپس خون بستهاى شد و [خدايش] شكل داد و درست كرد
Surah Al-Qiyama, Verse 38
فَجَعَلَ مِنۡهُ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰٓ
پس دو جنس نر و ماده را از آن، پديد آورد
Surah Al-Qiyama, Verse 39
أَلَيۡسَ ذَٰلِكَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحۡـِۧيَ ٱلۡمَوۡتَىٰ
آيا اين [خدا] قادر نيست كه مردگان را زنده كند
Surah Al-Qiyama, Verse 40