Surah Al-Qiyama - Persian Translation by Sayyed Jalaloddin Mojtabavi

لَآ أُقۡسِمُ بِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ

سوگند مى‌خورم به روز رستاخيز
Surah Al-Qiyama, Verse 1

وَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلنَّفۡسِ ٱللَّوَّامَةِ

و سوگند مى‌خورم به نفس سرزنشگر [كه هر آينه آدمى را به روز رستاخيز برخواهم انگيخت‌]
Surah Al-Qiyama, Verse 2

أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَلَّن نَّجۡمَعَ عِظَامَهُۥ

آيا آدمى پندارد كه استخوانهايش را فراهم نخواهيم آورد؟
Surah Al-Qiyama, Verse 3

بَلَىٰ قَٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُۥ

چرا، ما قادريم بر اينكه سرانگشتان او را هم راست و درست كنيم
Surah Al-Qiyama, Verse 4

بَلۡ يُرِيدُ ٱلۡإِنسَٰنُ لِيَفۡجُرَ أَمَامَهُۥ

بلكه آدمى مى‌خواهد فراپيش خود- يعنى در آينده- نيز بدكارى كند
Surah Al-Qiyama, Verse 5

يَسۡـَٔلُ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلۡقِيَٰمَةِ

مى‌پرسد: روز رستاخيز كى خواهد بود؟
Surah Al-Qiyama, Verse 6

فَإِذَا بَرِقَ ٱلۡبَصَرُ

پس آنگاه كه چشم [از ترس‌] خيره شود
Surah Al-Qiyama, Verse 7

وَخَسَفَ ٱلۡقَمَرُ

و ماه تيره گردد
Surah Al-Qiyama, Verse 8

وَجُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ

و خورشيد و ماه جمع شوند- به گونه‌اى كه نورشان برود و هر دو تيره گردند
Surah Al-Qiyama, Verse 9

يَقُولُ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذٍ أَيۡنَ ٱلۡمَفَرُّ

آن روز آدمى گويد: گريزگاه كجاست؟
Surah Al-Qiyama, Verse 10

كَلَّا لَا وَزَرَ

هرگز پناهگاهى نيست
Surah Al-Qiyama, Verse 11

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمُسۡتَقَرُّ

آن روز [بازگشت و] قرارگاه به سوى پروردگار توست
Surah Al-Qiyama, Verse 12

يُنَبَّؤُاْ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذِۭ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ

آن روز آدمى را بدانچه پيش فرستاده و واپس نهاده آگاه كنند
Surah Al-Qiyama, Verse 13

بَلِ ٱلۡإِنسَٰنُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦ بَصِيرَةٞ

بلكه آدمى بر نفس خويش بيناست- كه چه كرده و چه مى‌كند
Surah Al-Qiyama, Verse 14

وَلَوۡ أَلۡقَىٰ مَعَاذِيرَهُۥ

هر چند كه عذرهاى خود را [بر گناه‌] در ميان آرد
Surah Al-Qiyama, Verse 15

لَا تُحَرِّكۡ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعۡجَلَ بِهِۦٓ

زبان خود را به اين [قرآن‌] مجنبان تا بدان- خواندن و حفظ آن- شتاب كنى
Surah Al-Qiyama, Verse 16

إِنَّ عَلَيۡنَا جَمۡعَهُۥ وَقُرۡءَانَهُۥ

همانا فراهم آوردن و خواندن آن بر ماست
Surah Al-Qiyama, Verse 17

فَإِذَا قَرَأۡنَٰهُ فَٱتَّبِعۡ قُرۡءَانَهُۥ

پس چون آن را بخوانيم- به زبان جبرئيل- خواندنش را پيروى كن
Surah Al-Qiyama, Verse 18

ثُمَّ إِنَّ عَلَيۡنَا بَيَانَهُۥ

آنگاه بيان آن بر ماست
Surah Al-Qiyama, Verse 19

كَلَّا بَلۡ تُحِبُّونَ ٱلۡعَاجِلَةَ

[كافران را بگو:] نه چنان است [كه مى‌گوييد،] بلكه شما اين جهان شتابان و زودگذر را دوست مى‌داريد
Surah Al-Qiyama, Verse 20

وَتَذَرُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

و آن جهان را فرو مى‌گذاريد
Surah Al-Qiyama, Verse 21

وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ نَّاضِرَةٌ

آن روز چهره‌هايى تازه و خرم است،
Surah Al-Qiyama, Verse 22

إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٞ

كه [پاداش‌] پروردگار خويش را چشم مى‌دارند
Surah Al-Qiyama, Verse 23

وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذِۭ بَاسِرَةٞ

و چهره‌هايى تيره و ترش است
Surah Al-Qiyama, Verse 24

تَظُنُّ أَن يُفۡعَلَ بِهَا فَاقِرَةٞ

گمان دارند كه با آنها رفتارى كمرشكن مى‌كنند
Surah Al-Qiyama, Verse 25

كَلَّآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِيَ

آرى، آنگاه كه جان به چنبر گردن- گلوگاه- رسد،
Surah Al-Qiyama, Verse 26

وَقِيلَ مَنۡۜ رَاقٖ

گفته شود- فرشتگان يا كسان محتضر گويند-: كيست افسون‌كننده- شفا دهنده؟
Surah Al-Qiyama, Verse 27

وَظَنَّ أَنَّهُ ٱلۡفِرَاقُ

و بداند كه گاه جدايى- از دنيا- است،
Surah Al-Qiyama, Verse 28

وَٱلۡتَفَّتِ ٱلسَّاقُ بِٱلسَّاقِ

و ساقهاى پا به هم پيچد
Surah Al-Qiyama, Verse 29

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمَسَاقُ

آن روز، روانه شدن به سوى پروردگار توست
Surah Al-Qiyama, Verse 30

فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ

نه باور داشت و نه نماز گزارد
Surah Al-Qiyama, Verse 31

وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ

و ليكن دروغ انگاشت و روى گرداند
Surah Al-Qiyama, Verse 32

ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ يَتَمَطَّىٰٓ

سپس خرامان به سوى كسانش رفت
Surah Al-Qiyama, Verse 33

أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰ

واى بر تو پس واى بر تو
Surah Al-Qiyama, Verse 34

ثُمَّ أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰٓ

باز هم واى بر تو پس واى بر تو
Surah Al-Qiyama, Verse 35

أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَن يُتۡرَكَ سُدًى

آيا آدمى مى‌پندارد كه او را بيهوده و رها فرو گذارند- كه در دنيا مكلّف نباشد و در آخرت برانگيخته و حسابرسى نشود و پاداش و كيفر نبيند-؟
Surah Al-Qiyama, Verse 36