Surah Al-Qiyama - Persian Translation by Naser Makarem Shirazi
لَآ أُقۡسِمُ بِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ
سوگند به روز قیامت،
Surah Al-Qiyama, Verse 1
وَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلنَّفۡسِ ٱللَّوَّامَةِ
و سوگند به (نفس لوّامه و) وجدان بیدار و ملامتگر (که رستاخیز حقّ است)
Surah Al-Qiyama, Verse 2
أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَلَّن نَّجۡمَعَ عِظَامَهُۥ
آیا انسان می‌پندارد که هرگز استخوانهای او را جمع نخواهیم کرد؟
Surah Al-Qiyama, Verse 3
بَلَىٰ قَٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُۥ
آری قادریم که (حتّی خطوط سر) انگشتان او را موزون و مرتّب کنیم
Surah Al-Qiyama, Verse 4
بَلۡ يُرِيدُ ٱلۡإِنسَٰنُ لِيَفۡجُرَ أَمَامَهُۥ
(انسان شک در معاد ندارد) بلکه او می‌خواهد (آزاد باشد و بدون ترس از دادگاه قیامت) در تمام عمر گناه کند
Surah Al-Qiyama, Verse 5
يَسۡـَٔلُ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلۡقِيَٰمَةِ
(از این رو) می‌پرسد: «قیامت کی خواهد بود»
Surah Al-Qiyama, Verse 6
فَإِذَا بَرِقَ ٱلۡبَصَرُ
(بگو:) در آن هنگام که چشمها از شدّت وحشت به گردش درآید،
Surah Al-Qiyama, Verse 7
وَخَسَفَ ٱلۡقَمَرُ
و ماه بی‌نور گردد،
Surah Al-Qiyama, Verse 8
وَجُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ
و خورشید و ماه یک جا جمع شوند،
Surah Al-Qiyama, Verse 9
يَقُولُ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذٍ أَيۡنَ ٱلۡمَفَرُّ
آن روز انسان می‌گوید: «راه فرار کجاست؟!»
Surah Al-Qiyama, Verse 10
كَلَّا لَا وَزَرَ
هرگز چنین نیست، راه فرار و پناهگاهی وجود ندارد
Surah Al-Qiyama, Verse 11
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمُسۡتَقَرُّ
آن روز قرارگاه نهایی تنها بسوی پروردگار تو است؛
Surah Al-Qiyama, Verse 12
يُنَبَّؤُاْ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذِۭ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ
و در آن روز انسان را از تمام کارهایی که از پیش یا پس فرستاده آگاه می‌کنند
Surah Al-Qiyama, Verse 13
بَلِ ٱلۡإِنسَٰنُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦ بَصِيرَةٞ
بلکه انسان خودش از وضع خود آگاه است،
Surah Al-Qiyama, Verse 14
وَلَوۡ أَلۡقَىٰ مَعَاذِيرَهُۥ
هر چند (در ظاهر) برای خود عذرهایی بتراشد
Surah Al-Qiyama, Verse 15
لَا تُحَرِّكۡ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعۡجَلَ بِهِۦٓ
زبانت را بخاطر عجله برای خواندن آن [= قرآن] حرکت مده،
Surah Al-Qiyama, Verse 16
إِنَّ عَلَيۡنَا جَمۡعَهُۥ وَقُرۡءَانَهُۥ
چرا که جمع‌کردن و خواندن آن بر عهده ماست
Surah Al-Qiyama, Verse 17
فَإِذَا قَرَأۡنَٰهُ فَٱتَّبِعۡ قُرۡءَانَهُۥ
پس هر گاه آن را خواندیم، از خواندن آن پیروی کن
Surah Al-Qiyama, Verse 18
ثُمَّ إِنَّ عَلَيۡنَا بَيَانَهُۥ
سپس بیان و (توضیح) آن (نیز) بر عهده ماست
Surah Al-Qiyama, Verse 19
كَلَّا بَلۡ تُحِبُّونَ ٱلۡعَاجِلَةَ
چنین نیست که شما می‌پندارید (و دلایل معاد را کافی نمی‌دانید)؛ بلکه شما دنیای زودگذر را دوست دارید (و هوسرانی بی‌قید و شرط را)
Surah Al-Qiyama, Verse 20
وَتَذَرُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ
و آخرت را رها می‌کنید
Surah Al-Qiyama, Verse 21
وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ نَّاضِرَةٌ
(آری) در آن روز صورتهایی شاداب و مسرور است،
Surah Al-Qiyama, Verse 22
إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٞ
و به پروردگارش می‌نگرد
Surah Al-Qiyama, Verse 23
وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذِۭ بَاسِرَةٞ
و در آن روز صورتهایی عبوس و در هم کشیده است،
Surah Al-Qiyama, Verse 24
تَظُنُّ أَن يُفۡعَلَ بِهَا فَاقِرَةٞ
زیرا می‌داند عذابی در پیش دارد که پشت را در هم می‌شکند
Surah Al-Qiyama, Verse 25
كَلَّآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِيَ
چنین نیست (که انسان می‌پندارد! او ایمان نمی‌آورد) تا موقعی که جان به گلوگاهش رسد،
Surah Al-Qiyama, Verse 26
وَقِيلَ مَنۡۜ رَاقٖ
و گفته شود: «آیا کسی هست که (این بیمار را از مرگ) نجات دهد؟!»
Surah Al-Qiyama, Verse 27
وَظَنَّ أَنَّهُ ٱلۡفِرَاقُ
و به جدائی از دنیا یقین پیدا کند،
Surah Al-Qiyama, Verse 28
وَٱلۡتَفَّتِ ٱلسَّاقُ بِٱلسَّاقِ
و ساق پاها (از سختی جان‌دادن) به هم بپیچد
Surah Al-Qiyama, Verse 29
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمَسَاقُ
(آری) در آن روز مسیر همه بسوی (دادگاه) پروردگارت خواهد بود
Surah Al-Qiyama, Verse 30
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ
(در آن روز گفته می‌شود:) او هرگز ایمان نیاورد و نماز نخواند،
Surah Al-Qiyama, Verse 31
وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ
بلکه تکذیب کرد و روی‌گردان شد،
Surah Al-Qiyama, Verse 32
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ يَتَمَطَّىٰٓ
سپس بسوی خانواده خود بازگشت در حالی که متکبّرانه قدم برمی‌داشت
Surah Al-Qiyama, Verse 33
أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰ
(با این اعمال) عذاب الهی برای تو شایسته‌تر است، شایسته‌تر
Surah Al-Qiyama, Verse 34
ثُمَّ أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰٓ
سپس عذاب الهی برای تو شایسته‌تر است، شایسته‌تر
Surah Al-Qiyama, Verse 35
أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَن يُتۡرَكَ سُدًى
آیا انسان گمان می‌کند بی‌هدف رها می‌شود؟
Surah Al-Qiyama, Verse 36
أَلَمۡ يَكُ نُطۡفَةٗ مِّن مَّنِيّٖ يُمۡنَىٰ
آیا او نطفه‌ای از منی که در رحم ریخته می‌شود نبود؟
Surah Al-Qiyama, Verse 37
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةٗ فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ
سپس بصورت خون بسته در آمد، و خداوند او را آفرید و موزون ساخت،
Surah Al-Qiyama, Verse 38
فَجَعَلَ مِنۡهُ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰٓ
و از او دو زوج مرد و زن آفرید
Surah Al-Qiyama, Verse 39
أَلَيۡسَ ذَٰلِكَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحۡـِۧيَ ٱلۡمَوۡتَىٰ
آیا چنین کسی قادر نیست که مردگان را زنده کند؟
Surah Al-Qiyama, Verse 40