Surah Al-Muddathir - Persian Translation by Sayyed Jalaloddin Mojtabavi
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلۡمُدَّثِّرُ
اى جامه به خود پيچيده- يا اى جامه بسركشيده-،
Surah Al-Muddathir, Verse 1
قُمۡ فَأَنذِرۡ
برخيز و بيم كن
Surah Al-Muddathir, Verse 2
وَرَبَّكَ فَكَبِّرۡ
و پروردگارت را به بزرگى ياد كن
Surah Al-Muddathir, Verse 3
وَثِيَابَكَ فَطَهِّرۡ
و جامه خويش را پاك ساز
Surah Al-Muddathir, Verse 4
وَٱلرُّجۡزَ فَٱهۡجُرۡ
و از عذاب دورى گزين
Surah Al-Muddathir, Verse 5
وَلَا تَمۡنُن تَسۡتَكۡثِرُ
و چيزى به كسى مده كه بيشتر بستانى- يا منّت مَنِه كه كارت را بزرگ شمارى يا فزونى جويى
Surah Al-Muddathir, Verse 6
وَلِرَبِّكَ فَٱصۡبِرۡ
و براى پروردگارت شكيبايى ورز
Surah Al-Muddathir, Verse 7
فَإِذَا نُقِرَ فِي ٱلنَّاقُورِ
پس چون در صور دميده شود- براى زندهشدن مردگان-،
Surah Al-Muddathir, Verse 8
فَذَٰلِكَ يَوۡمَئِذٖ يَوۡمٌ عَسِيرٌ
آن روز روزى سخت و دشوار است،
Surah Al-Muddathir, Verse 9
عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ غَيۡرُ يَسِيرٖ
بر كافران آسان نيست
Surah Al-Muddathir, Verse 10
ذَرۡنِي وَمَنۡ خَلَقۡتُ وَحِيدٗا
مرا با آن كه به تنهايى آفريدمش واگذار
Surah Al-Muddathir, Verse 11
وَجَعَلۡتُ لَهُۥ مَالٗا مَّمۡدُودٗا
و او را مال فراوان دادم،
Surah Al-Muddathir, Verse 12
وَبَنِينَ شُهُودٗا
و پسرانى حاضر [در نزد وى]،
Surah Al-Muddathir, Verse 13
وَمَهَّدتُّ لَهُۥ تَمۡهِيدٗا
و براى او [نعمت دنيا را] بتمامى آماده و فراهم ساختم
Surah Al-Muddathir, Verse 14
ثُمَّ يَطۡمَعُ أَنۡ أَزِيدَ
و باز طمع دارد كه [مال و فرزندان او را] بيفزايم
Surah Al-Muddathir, Verse 15
كَلَّآۖ إِنَّهُۥ كَانَ لِأٓيَٰتِنَا عَنِيدٗا
هرگز، زيرا كه او با آيات ما- سخنان و نشانههاى ما- ستيهنده بود
Surah Al-Muddathir, Verse 16
سَأُرۡهِقُهُۥ صَعُودًا
زودا كه او را به سختى و دشوارى- عذاب- افكنم
Surah Al-Muddathir, Verse 17
إِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ
وى انديشيد و اندازه كرد
Surah Al-Muddathir, Verse 18
فَقُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ
پس مرگ بر او باد، چگونه اندازه كرد؟
Surah Al-Muddathir, Verse 19
ثُمَّ قُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ
باز هم مرگ بر او باد، چگونه اندازه كرد؟
Surah Al-Muddathir, Verse 20
ثُمَّ نَظَرَ
آنگاه انديشه كرد
Surah Al-Muddathir, Verse 21
ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ
سپس روى ترش نمود و چهره در هم كشيد
Surah Al-Muddathir, Verse 22
ثُمَّ أَدۡبَرَ وَٱسۡتَكۡبَرَ
سپس روى بگردانيد- از حق يا از ايمان يا از رسول- و گردنكشى كرد
Surah Al-Muddathir, Verse 23
فَقَالَ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ يُؤۡثَرُ
پس گفت: نيست اين [قرآن] مگر جادويى كه [از تعليم ساحران] باز گفته مىشود
Surah Al-Muddathir, Verse 24
إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا قَوۡلُ ٱلۡبَشَرِ
اين نيست مگر گفتار آدمى
Surah Al-Muddathir, Verse 25
سَأُصۡلِيهِ سَقَرَ
زودا كه او را به سَقَر درآرم
Surah Al-Muddathir, Verse 26
وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا سَقَرُ
و تو را چه آگاه كرد كه سَقَر چيست؟
Surah Al-Muddathir, Verse 27
لَا تُبۡقِي وَلَا تَذَرُ
[آتشى است كه] نه باقى گذارد و نه رها كند
Surah Al-Muddathir, Verse 28
لَوَّاحَةٞ لِّلۡبَشَرِ
سوزاننده و سياه كننده پوست [كافران] است
Surah Al-Muddathir, Verse 29
عَلَيۡهَا تِسۡعَةَ عَشَرَ
بر آن نوزده [فرشته] گماشته است
Surah Al-Muddathir, Verse 30
وَمَا جَعَلۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلنَّارِ إِلَّا مَلَـٰٓئِكَةٗۖ وَمَا جَعَلۡنَا عِدَّتَهُمۡ إِلَّا فِتۡنَةٗ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ لِيَسۡتَيۡقِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَيَزۡدَادَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِيمَٰنٗا وَلَا يَرۡتَابَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَلِيَقُولَ ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ وَٱلۡكَٰفِرُونَ مَاذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلٗاۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُۚ وَمَا يَعۡلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكۡرَىٰ لِلۡبَشَرِ
و ما دوزخبانان را جز فرشتگان نساختيم، و شمار آنها- نوزده- را جز آزمونى براى كسانى كه كافرند نكرديم، تا اهل كتاب- جهودان و ترسايان- يقين كنند- كه پيامبر ما راستگو و بر حق است و آنچه مىگويد از وحى مىگويد چنانكه نظير آن در تورات و انجيل هست- و كسانى را كه ايمان آوردهاند ايمان بيفزايد- چون از اهل كتاب بشنوند كه آنچه پيامبر ما گفت حق است دلگرمتر و استوارتر شوند- و تا اهل كتاب و مؤمنان شك نكنند، و نيز براى آنكه كسانى كه در دلهاشان بيمارى است- منافقان- و كافران بگويند: خدا از اين وصف- شمار دوزخيان- چه خواسته است؟ بدين گونه خداوند هر كه را خواهد گمراه مىكند و هر كه را خواهد راه مىنمايد و [شمار] سپاهيان پروردگارت را جز او نداند، و اين- ذكر سَقَر و دوزخبانان- براى آدمى جز ياد و پندى نيست
Surah Al-Muddathir, Verse 31
كَلَّا وَٱلۡقَمَرِ
نه چنان است [كه كافران و منكران گويند] سوگند به ماه،
Surah Al-Muddathir, Verse 32
وَٱلَّيۡلِ إِذۡ أَدۡبَرَ
و سوگند به شب چون پشت كند و برود،
Surah Al-Muddathir, Verse 33
وَٱلصُّبۡحِ إِذَآ أَسۡفَرَ
و سوگند به صبح چون رخ نمايد و روشن شود،
Surah Al-Muddathir, Verse 34
إِنَّهَا لَإِحۡدَى ٱلۡكُبَرِ
كه آن- سَقَر- يكى از پديدههاى بزرگ است
Surah Al-Muddathir, Verse 35
نَذِيرٗا لِّلۡبَشَرِ
كه بيمكننده آدميان است
Surah Al-Muddathir, Verse 36
لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَتَقَدَّمَ أَوۡ يَتَأَخَّرَ
براى هر كس از شما كه بخواهد پيشى گيرد- در كار نيك و طاعت- يا باز ايستد و واپس ماند- از كار نيك و طاعت
Surah Al-Muddathir, Verse 37
كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡ رَهِينَةٌ
هر كسى در گرو كارى است كه كرده است
Surah Al-Muddathir, Verse 38
إِلَّآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡيَمِينِ
مگر ياران دست راست- اهل سعادت
Surah Al-Muddathir, Verse 39
فِي جَنَّـٰتٖ يَتَسَآءَلُونَ
كه در بهشتها باشند، مىپرسند،
Surah Al-Muddathir, Verse 40
عَنِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ
از بزهكاران
Surah Al-Muddathir, Verse 41
مَا سَلَكَكُمۡ فِي سَقَرَ
چه چيز شما را به دوزخ در آورد؟
Surah Al-Muddathir, Verse 42
قَالُواْ لَمۡ نَكُ مِنَ ٱلۡمُصَلِّينَ
گويند: ما از نمازگزاران نبوديم
Surah Al-Muddathir, Verse 43
وَلَمۡ نَكُ نُطۡعِمُ ٱلۡمِسۡكِينَ
و بينوا را طعام نمىداديم
Surah Al-Muddathir, Verse 44
وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ ٱلۡخَآئِضِينَ
و با ياوهگويان ياوه مىگفتيم
Surah Al-Muddathir, Verse 45
وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ
و روز پاداش را دروغ مىانگاشتيم
Surah Al-Muddathir, Verse 46
حَتَّىٰٓ أَتَىٰنَا ٱلۡيَقِينُ
تا ما را مرگ فرا رسيد
Surah Al-Muddathir, Verse 47
فَمَا تَنفَعُهُمۡ شَفَٰعَةُ ٱلشَّـٰفِعِينَ
پس شفاعت شفيعان به آنها سود ندهد
Surah Al-Muddathir, Verse 48
فَمَا لَهُمۡ عَنِ ٱلتَّذۡكِرَةِ مُعۡرِضِينَ
پس چيست آنها را كه از اين پند رويگردانند؟
Surah Al-Muddathir, Verse 49
كَأَنَّهُمۡ حُمُرٞ مُّسۡتَنفِرَةٞ
گويى كه گورخرانى رميدهاند،
Surah Al-Muddathir, Verse 50
فَرَّتۡ مِن قَسۡوَرَةِۭ
كه از شير- يا شكارچى- گريختهاند
Surah Al-Muddathir, Verse 51
بَلۡ يُرِيدُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُؤۡتَىٰ صُحُفٗا مُّنَشَّرَةٗ
بلكه هر مردى از ايشان مىخواهد كه او را نامههايى گشاده بدهند
Surah Al-Muddathir, Verse 52
كَلَّاۖ بَل لَّا يَخَافُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ
نه چنين است [كه مىپندارند]، بلكه از [عذاب] آن جهان نمىترسند
Surah Al-Muddathir, Verse 53
كَلَّآ إِنَّهُۥ تَذۡكِرَةٞ
نه چنين است [كه مىگويند]، همانا اين قرآن يادآورى و پند است
Surah Al-Muddathir, Verse 54
فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ
پس هر كه خواهد آن را ياد كند و پند گيرد
Surah Al-Muddathir, Verse 55
وَمَا يَذۡكُرُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ هُوَ أَهۡلُ ٱلتَّقۡوَىٰ وَأَهۡلُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ
و ياد نكنند و پند نگيرند مگر آنكه خدا خواهد اوست سزاوار پروا كردن- از وى- و سزاوار آمرزيدن
Surah Al-Muddathir, Verse 56