Surah Al-Muddathir - Persian Translation by Hussain Ansarian
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلۡمُدَّثِّرُ
ای جامه برخود پوشیده
Surah Al-Muddathir, Verse 1
قُمۡ فَأَنذِرۡ
برخیز و بیم ده،
Surah Al-Muddathir, Verse 2
وَرَبَّكَ فَكَبِّرۡ
و پروردگارت را بزرگ دار،
Surah Al-Muddathir, Verse 3
وَثِيَابَكَ فَطَهِّرۡ
و جامه ات را پاک کن،
Surah Al-Muddathir, Verse 4
وَٱلرُّجۡزَ فَٱهۡجُرۡ
و از پلیدی دور شو
Surah Al-Muddathir, Verse 5
وَلَا تَمۡنُن تَسۡتَكۡثِرُ
و [احسانت را بر دیگران] در حالی که [آن را] بزرگ و فراوان بینی، منت مگذار،
Surah Al-Muddathir, Verse 6
وَلِرَبِّكَ فَٱصۡبِرۡ
و [بر آزار دشمنان] برای پروردگارت شکیبایی ورز
Surah Al-Muddathir, Verse 7
فَإِذَا نُقِرَ فِي ٱلنَّاقُورِ
پس زمانی که در صور دمیده شود،
Surah Al-Muddathir, Verse 8
فَذَٰلِكَ يَوۡمَئِذٖ يَوۡمٌ عَسِيرٌ
آن روز، روز بسیار سختی است،
Surah Al-Muddathir, Verse 9
عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ غَيۡرُ يَسِيرٖ
بر کافران آسان نیست،
Surah Al-Muddathir, Verse 10
ذَرۡنِي وَمَنۡ خَلَقۡتُ وَحِيدٗا
مرا با کسی که او را به تنهایی آفریدم واگذار،
Surah Al-Muddathir, Verse 11
وَجَعَلۡتُ لَهُۥ مَالٗا مَّمۡدُودٗا
و برایش ثروت گسترده و فراوان قرار دادم،
Surah Al-Muddathir, Verse 12
وَبَنِينَ شُهُودٗا
و فرزندانی که نزدش حاضرند
Surah Al-Muddathir, Verse 13
وَمَهَّدتُّ لَهُۥ تَمۡهِيدٗا
و نعمت ها [ی مادی و وسایل زندگی] را به طور کامل برای او فراهم آوردم،
Surah Al-Muddathir, Verse 14
ثُمَّ يَطۡمَعُ أَنۡ أَزِيدَ
باز هم طمع دارد که بیفزایم
Surah Al-Muddathir, Verse 15
كَلَّآۖ إِنَّهُۥ كَانَ لِأٓيَٰتِنَا عَنِيدٗا
این چنین نیست؛ زیرا او همواره به آیات ما دشمنی می ورزد،
Surah Al-Muddathir, Verse 16
سَأُرۡهِقُهُۥ صَعُودًا
به زودی او را به بالا رفتن از گردنه عذابی بسیار سخت مجبور می کنم
Surah Al-Muddathir, Verse 17
إِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ
او [برای باطل کردن دعوت قرآن] اندیشید و [آن را] سنجید؛
Surah Al-Muddathir, Verse 18
فَقُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ
پس مرگ بر او باد، چگونه سنجید؟
Surah Al-Muddathir, Verse 19
ثُمَّ قُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ
باز هم مرگ بر او باد، چگونه سنجید؟
Surah Al-Muddathir, Verse 20
ثُمَّ نَظَرَ
آن گاه نظر کرد،
Surah Al-Muddathir, Verse 21
ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ
سپس چهره درهم کشید و قیافه نفرت آمیز به خود گرفت،
Surah Al-Muddathir, Verse 22
ثُمَّ أَدۡبَرَ وَٱسۡتَكۡبَرَ
آن گاه [از قرآن] روی گردانید و تکبّر ورزید؛
Surah Al-Muddathir, Verse 23
فَقَالَ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ يُؤۡثَرُ
پس گفت: این قرآن جز جادویی که از جادوگران پیشین حکایت شده چیزی نیست،
Surah Al-Muddathir, Verse 24
إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا قَوۡلُ ٱلۡبَشَرِ
این جز سخن بشر نمی باشد
Surah Al-Muddathir, Verse 25
سَأُصۡلِيهِ سَقَرَ
به زودی او را در سقر درآورم
Surah Al-Muddathir, Verse 26
وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا سَقَرُ
و تو چه می دانی سقر چیست؟
Surah Al-Muddathir, Verse 27
لَا تُبۡقِي وَلَا تَذَرُ
[آتشی است که] نه چیزی را باقی می گذارد و نه رها می کند؛
Surah Al-Muddathir, Verse 28
لَوَّاحَةٞ لِّلۡبَشَرِ
پوست بدن را [همه جانبه] دگرگون می کند؛
Surah Al-Muddathir, Verse 29
عَلَيۡهَا تِسۡعَةَ عَشَرَ
بر آن نوزده نفر [موکّل] گمارده اند
Surah Al-Muddathir, Verse 30
وَمَا جَعَلۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلنَّارِ إِلَّا مَلَـٰٓئِكَةٗۖ وَمَا جَعَلۡنَا عِدَّتَهُمۡ إِلَّا فِتۡنَةٗ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ لِيَسۡتَيۡقِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَيَزۡدَادَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِيمَٰنٗا وَلَا يَرۡتَابَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَلِيَقُولَ ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ وَٱلۡكَٰفِرُونَ مَاذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلٗاۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُۚ وَمَا يَعۡلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكۡرَىٰ لِلۡبَشَرِ
و ما موکّلان آتش را جز فرشتگان قرار نداده ایم، و شماره آنان را جز آزمایشی برای کافران مقرّر نکرده ایم تا اهل کتاب [به خاطر هماهنگی قرآن با کتابشان] یقین پیدا کنند و بر ایمان مؤمنان بیفزاید، و اهل کتاب و مؤمنان [در حقّانیّت قرآن] تردید نکنند، و تا بیماردلان و کافران بگویند: خدا از توصیف گماشتگان آتش به این [نوزده نفر] چه هدفی دارد؟ این گونه خدا هر که را بخواهد [پس از بیان حقیقت] گمراه می کند و هر که را بخواهد هدایت می نماید، و سپاهیان پروردگارت را جز خود او کسی نمی داند، و این قرآن فقط مایه تذکر و پند برای بشر است
Surah Al-Muddathir, Verse 31
كَلَّا وَٱلۡقَمَرِ
این چنین نیست [که کافران می پندارند که این حقایق افسانه است،] سوگند به ماه
Surah Al-Muddathir, Verse 32
وَٱلَّيۡلِ إِذۡ أَدۡبَرَ
[و] سوگند به شب هنگامی که پشت می کند
Surah Al-Muddathir, Verse 33
وَٱلصُّبۡحِ إِذَآ أَسۡفَرَ
و سوگند به صبح زمانی که از پرده سیاه شب درآید و رخ نماید
Surah Al-Muddathir, Verse 34
إِنَّهَا لَإِحۡدَى ٱلۡكُبَرِ
که بی تردید این [قرآن] از بزرگ ترین پدیده هاست؛
Surah Al-Muddathir, Verse 35
نَذِيرٗا لِّلۡبَشَرِ
هشدار دهنده به بشر است،
Surah Al-Muddathir, Verse 36
لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَتَقَدَّمَ أَوۡ يَتَأَخَّرَ
برای هر کس از شما که بخواهد [به وسیله ایمان، طاعت و انجام کار خیر] پیشی جوید یا [به سبب کفر، طغیان و گناه] پس ماند؛
Surah Al-Muddathir, Verse 37
كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡ رَهِينَةٌ
هر کسی در گرو دست آورده های خویش است،
Surah Al-Muddathir, Verse 38
إِلَّآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡيَمِينِ
مگر سعادتمندان
Surah Al-Muddathir, Verse 39
فِي جَنَّـٰتٖ يَتَسَآءَلُونَ
که در بهشت ها از یکدیگر می پرسند
Surah Al-Muddathir, Verse 40
عَنِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ
از روز و حال گنهکاران،
Surah Al-Muddathir, Verse 41
مَا سَلَكَكُمۡ فِي سَقَرَ
[به آنان رو کرده] می گویند: چه چیز شما را به دوزخ وارد کرد؟
Surah Al-Muddathir, Verse 42
قَالُواْ لَمۡ نَكُ مِنَ ٱلۡمُصَلِّينَ
می گویند: ما از نمازگزاران نبودیم
Surah Al-Muddathir, Verse 43
وَلَمۡ نَكُ نُطۡعِمُ ٱلۡمِسۡكِينَ
و به تهیدستان و نیازمندان طعام نمی دادیم
Surah Al-Muddathir, Verse 44
وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ ٱلۡخَآئِضِينَ
و با فرورفتگان [در گفتار و کردار باطل] فرومی رفتیم،
Surah Al-Muddathir, Verse 45
وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ
و همواره روز جزا را انکار می کردیم
Surah Al-Muddathir, Verse 46
حَتَّىٰٓ أَتَىٰنَا ٱلۡيَقِينُ
تا آنکه مرگ ما فرا رسید
Surah Al-Muddathir, Verse 47
فَمَا تَنفَعُهُمۡ شَفَٰعَةُ ٱلشَّـٰفِعِينَ
پس آنان را شفاعت شفیعان سودی نمی دهد؛
Surah Al-Muddathir, Verse 48
فَمَا لَهُمۡ عَنِ ٱلتَّذۡكِرَةِ مُعۡرِضِينَ
آنان را چه شده که از تذکر و هشدار روی گردانند؟
Surah Al-Muddathir, Verse 49
كَأَنَّهُمۡ حُمُرٞ مُّسۡتَنفِرَةٞ
گویی گورخرانی وحشی و رمیده اند
Surah Al-Muddathir, Verse 50
فَرَّتۡ مِن قَسۡوَرَةِۭ
که از [چنگال] شیری گریخته اند؛
Surah Al-Muddathir, Verse 51
بَلۡ يُرِيدُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُؤۡتَىٰ صُحُفٗا مُّنَشَّرَةٗ
بلکه هر کدام از آنان توقع دارد نامه هایی سرگشاده [از سوی خدا] دریافت دارد
Surah Al-Muddathir, Verse 52
كَلَّاۖ بَل لَّا يَخَافُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ
این چنین نیست [که علت فرارشان از دین برای دریافت نکردن نامه باشد] بلکه [فرارشان برای این است که] از آخرت نمی ترسند؛
Surah Al-Muddathir, Verse 53
كَلَّآ إِنَّهُۥ تَذۡكِرَةٞ
این چنین نیست [که نامه سرگشاده ای از سوی ما به آنان رسد]، بلکه بی تردید این قرآن تذکر و هشداری است [که برای جهانیان کافی است]
Surah Al-Muddathir, Verse 54
فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ
پس هرکه بخواهد از آن پند گیرد،
Surah Al-Muddathir, Verse 55
وَمَا يَذۡكُرُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ هُوَ أَهۡلُ ٱلتَّقۡوَىٰ وَأَهۡلُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ
و از آن پند نمی گیرند مگر آنکه خدا بخواهد، او سزاوار است که از وی پروا کنند، و سزاوار است که به آمرزشش امید بندند
Surah Al-Muddathir, Verse 56