Surah Al-Muddathir - Persian Translation by Mohammad Sadeqi Tehrani
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلۡمُدَّثِّرُ
ای خموش در خود فرورفته (و) خویشتن را پوشیده،
Surah Al-Muddathir, Verse 1
قُمۡ فَأَنذِرۡ
برخیز، پس هشدارده
Surah Al-Muddathir, Verse 2
وَرَبَّكَ فَكَبِّرۡ
و پروردگارت را (نزد دیگران که کوچکش داشته‌اند) بزرگ گردان
Surah Al-Muddathir, Verse 3
وَثِيَابَكَ فَطَهِّرۡ
و لباس‌هایت را پاک بدار
Surah Al-Muddathir, Verse 4
وَٱلرُّجۡزَ فَٱهۡجُرۡ
و از (هرگونه) پلیدی دور شو
Surah Al-Muddathir, Verse 5
وَلَا تَمۡنُن تَسۡتَكۡثِرُ
و منت مگذار در حالی که فزونی‌طلب و برتری‌جویی
Surah Al-Muddathir, Verse 6
وَلِرَبِّكَ فَٱصۡبِرۡ
و برای پروردگارت شکیبایی کن
Surah Al-Muddathir, Verse 7
فَإِذَا نُقِرَ فِي ٱلنَّاقُورِ
پس چون در ناقور [:بوق جان‌افزا] دمیده شود،
Surah Al-Muddathir, Verse 8
فَذَٰلِكَ يَوۡمَئِذٖ يَوۡمٌ عَسِيرٌ
پس آن روز، روزی ناگوار است
Surah Al-Muddathir, Verse 9
عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ غَيۡرُ يَسِيرٖ
بر کافران آسان نیست
Surah Al-Muddathir, Verse 10
ذَرۡنِي وَمَنۡ خَلَقۡتُ وَحِيدٗا
مرا با آنکه (او را) تنها [:بی‌تبار] آفریدم واگذار
Surah Al-Muddathir, Verse 11
وَجَعَلۡتُ لَهُۥ مَالٗا مَّمۡدُودٗا
و مالی بسیار راهوار و کشش‌دار برایش قرار دادم
Surah Al-Muddathir, Verse 12
وَبَنِينَ شُهُودٗا
و پسرانی حاضر و آماده (به خدمت دادم،)
Surah Al-Muddathir, Verse 13
وَمَهَّدتُّ لَهُۥ تَمۡهِيدٗا
و برایش (همه چیز زندگی مادی را) بسی آماده کردم
Surah Al-Muddathir, Verse 14
ثُمَّ يَطۡمَعُ أَنۡ أَزِيدَ
سپس طمع دارد که (برآن) بیفزایم
Surah Al-Muddathir, Verse 15
كَلَّآۖ إِنَّهُۥ كَانَ لِأٓيَٰتِنَا عَنِيدٗا
هرگز چنان نیست (که می‌پندارد). او بی‌امان دشمن آیات ما بوده
Surah Al-Muddathir, Verse 16
سَأُرۡهِقُهُۥ صَعُودًا
به زودی او را به بالا رفتن از گردنه‌ا‌ی سخت وادار می‌کنم
Surah Al-Muddathir, Verse 17
إِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ
بی‌‌چون (آن دشمن بداندیش) اندیشید و سنجید
Surah Al-Muddathir, Verse 18
فَقُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ
پس (این) کشته(ی هوا و عِناد خود)، چگونه سنجید؟
Surah Al-Muddathir, Verse 19
ثُمَّ قُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ
سپس کُشته شد. چگونه سنجید؟
Surah Al-Muddathir, Verse 20
ثُمَّ نَظَرَ
آن‌گاه نظر افکند
Surah Al-Muddathir, Verse 21
ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ
سپس رو ترش نمود و چهره درهم کشید
Surah Al-Muddathir, Verse 22
ثُمَّ أَدۡبَرَ وَٱسۡتَكۡبَرَ
پس پشت گردانید و تکبر ورزید
Surah Al-Muddathir, Verse 23
فَقَالَ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ يُؤۡثَرُ
پس گفت: «این (قرآن) جز سحری ماندنی و پیروی‌شدنی نیست.»
Surah Al-Muddathir, Verse 24
إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا قَوۡلُ ٱلۡبَشَرِ
«این غیر از سخن بشر نیست.»
Surah Al-Muddathir, Verse 25
سَأُصۡلِيهِ سَقَرَ
زودا که او را گیرانه‌ی سقر [:آتش ذوب‌کننده] کنیم
Surah Al-Muddathir, Verse 26
وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا سَقَرُ
و تو چه دانی که سقر چیست؟
Surah Al-Muddathir, Verse 27
لَا تُبۡقِي وَلَا تَذَرُ
نه باقی می‌گذارد و نه رها می‌کند
Surah Al-Muddathir, Verse 28
لَوَّاحَةٞ لِّلۡبَشَرِ
بشر (و بشره) را بسی دگرگون و ذوب می‌سازد
Surah Al-Muddathir, Verse 29
عَلَيۡهَا تِسۡعَةَ عَشَرَ
(و) بر آن نوزده (نگهبان) است
Surah Al-Muddathir, Verse 30
وَمَا جَعَلۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلنَّارِ إِلَّا مَلَـٰٓئِكَةٗۖ وَمَا جَعَلۡنَا عِدَّتَهُمۡ إِلَّا فِتۡنَةٗ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ لِيَسۡتَيۡقِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَيَزۡدَادَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِيمَٰنٗا وَلَا يَرۡتَابَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَلِيَقُولَ ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ وَٱلۡكَٰفِرُونَ مَاذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلٗاۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُۚ وَمَا يَعۡلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكۡرَىٰ لِلۡبَشَرِ
و ما موکلان آتش را جز فرشتگان نگردانیدیم، و شماره‌ی آنان را جز آزمایشی آتشبار برای کسانی که کافر شده‌اند قرار ندادیم. تا آنان که اهل کتابند یقین کنند و ایمان کسانی که ایمان آوردند افزون گردد و آنان که کتاب به ایشان داده شده و (نیز) مؤمنان، به شک مستندی نیفتند. و تا کسانی که در دل‌هایشان بیماری است و (نیز) کافران بگویند: «خدا از این مَثَل چه چیزی را اراده کرده است؟» این گونه خدا هر که را بخواهد بی‌راه می‌گذارد و هرکه را بخواهد به راه می‌آورد. و (شماره‌ی) سپاهیان پروردگارت را جز او نمی‌داند. و این (آیات) جز یادواره‌ای برای بشر نیست
Surah Al-Muddathir, Verse 31
كَلَّا وَٱلۡقَمَرِ
نه چنین است (که می‌پندارند)! سوگند به ماه،
Surah Al-Muddathir, Verse 32
وَٱلَّيۡلِ إِذۡ أَدۡبَرَ
و سوگند به شامگاه چون پشت کند،
Surah Al-Muddathir, Verse 33
وَٱلصُّبۡحِ إِذَآ أَسۡفَرَ
و سوگند به بامداد چون چهره گشاید،
Surah Al-Muddathir, Verse 34
إِنَّهَا لَإِحۡدَى ٱلۡكُبَرِ
به‌راستی آیات (قرآن) بی‌گمان یکی از (آیات) بزرگ است
Surah Al-Muddathir, Verse 35
نَذِيرٗا لِّلۡبَشَرِ
حال آنکه هشداردهنده‌ی بشر است
Surah Al-Muddathir, Verse 36
لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَتَقَدَّمَ أَوۡ يَتَأَخَّرَ
برای هر کس از شما که بخواهد پیشی گیرد یا پس بماند
Surah Al-Muddathir, Verse 37
كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡ رَهِينَةٌ
هر کسی در گرو دستاورد خویش است
Surah Al-Muddathir, Verse 38
إِلَّآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡيَمِينِ
بجز یاران دست راست [:راستان]
Surah Al-Muddathir, Verse 39
فِي جَنَّـٰتٖ يَتَسَآءَلُونَ
در میان باغ‌هایی (با درختان) سردرهم، از یکدیگر می‌پرسند،
Surah Al-Muddathir, Verse 40
عَنِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ
از مجرمان
Surah Al-Muddathir, Verse 41
مَا سَلَكَكُمۡ فِي سَقَرَ
چه چیز شما را در سقر فرود آورد؟»
Surah Al-Muddathir, Verse 42
قَالُواْ لَمۡ نَكُ مِنَ ٱلۡمُصَلِّينَ
گویند: «ما از نمازگزاران نبوده‌ایم»
Surah Al-Muddathir, Verse 43
وَلَمۡ نَكُ نُطۡعِمُ ٱلۡمِسۡكِينَ
«و بینوایان را غذا نمی‌داده‌ایم»
Surah Al-Muddathir, Verse 44
وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ ٱلۡخَآئِضِينَ
«و با هرزه‌درایان هرزه‌درایی می‌کرده‌ایم»
Surah Al-Muddathir, Verse 45
وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ
«و با روز جزا (همان را) تکذیب می‌کرده‌ایم.»
Surah Al-Muddathir, Verse 46
حَتَّىٰٓ أَتَىٰنَا ٱلۡيَقِينُ
«تا یقینمان در رسید.»
Surah Al-Muddathir, Verse 47
فَمَا تَنفَعُهُمۡ شَفَٰعَةُ ٱلشَّـٰفِعِينَ
پس شفاعت شفاعت‌کنندگان سودشان ندهد
Surah Al-Muddathir, Verse 48
فَمَا لَهُمۡ عَنِ ٱلتَّذۡكِرَةِ مُعۡرِضِينَ
پس چیست برایشان (که) از یادواره رویگردانند؟
Surah Al-Muddathir, Verse 49
كَأَنَّهُمۡ حُمُرٞ مُّسۡتَنفِرَةٞ
که گویی بی‌گمان گورخرانی رمیده‌اند،
Surah Al-Muddathir, Verse 50
فَرَّتۡ مِن قَسۡوَرَةِۭ
(که) از مقابل شیری ژیان فرار کرده‌اند
Surah Al-Muddathir, Verse 51
بَلۡ يُرِيدُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُؤۡتَىٰ صُحُفٗا مُّنَشَّرَةٗ
بلکه هرکدام از آنها انتظار دارد نامه‌ی جداگانه‌ای بس گشوده و انتشار یافته (از سوی خدا) برایش فرستاده شود
Surah Al-Muddathir, Verse 52
كَلَّاۖ بَل لَّا يَخَافُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ
چنان نیست (که آنان می‌گویند)، بلکه از آخرت نمی‌هراسند
Surah Al-Muddathir, Verse 53
كَلَّآ إِنَّهُۥ تَذۡكِرَةٞ
چنان نیست (که آنها می‌گویند)! این (قرآن) بی‌گمان یادواره‌ای است
Surah Al-Muddathir, Verse 54
فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ
پس هرکس بخواهد یادش آورد
Surah Al-Muddathir, Verse 55
وَمَا يَذۡكُرُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ هُوَ أَهۡلُ ٱلتَّقۡوَىٰ وَأَهۡلُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ
و هیچ کس به یاد نمی‌آورد، مگر اینکه خدا بخواهد؛ او اهل تقوی و اهل پوشش است
Surah Al-Muddathir, Verse 56