Surah Al-Muddathir - Persian Translation by Mahdi Elahi Ghomshei
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلۡمُدَّثِّرُ
الا ای رسولی که خود را به لباس (حیرت و فکرت) در پیچیده‌ای
Surah Al-Muddathir, Verse 1
قُمۡ فَأَنذِرۡ
برخیز و به اندرز و پند، خلق را خدا ترس گردان
Surah Al-Muddathir, Verse 2
وَرَبَّكَ فَكَبِّرۡ
و خدایت را به بزرگی و کبریایی یاد کن
Surah Al-Muddathir, Verse 3
وَثِيَابَكَ فَطَهِّرۡ
و لباس (جان و تن) خود را از هر عیب و آلایش پاک و پاکیزه دار
Surah Al-Muddathir, Verse 4
وَٱلرُّجۡزَ فَٱهۡجُرۡ
و از ناپاکی (بت و بت‌پرستان) به کلی دوری گزین
Surah Al-Muddathir, Verse 5
وَلَا تَمۡنُن تَسۡتَكۡثِرُ
و بر هر که احسان کنی ابدا منّت مگذار و عوض افزون مخواه
Surah Al-Muddathir, Verse 6
وَلِرَبِّكَ فَٱصۡبِرۡ
و برای خدایت صبر و شکیبایی پیش‌گیر
Surah Al-Muddathir, Verse 7
فَإِذَا نُقِرَ فِي ٱلنَّاقُورِ
تا آن‌گاه که (هنگامه قیامت برپا شود و) در صور (اسرافیل) بدمند
Surah Al-Muddathir, Verse 8
فَذَٰلِكَ يَوۡمَئِذٖ يَوۡمٌ عَسِيرٌ
آن روز بسیار روز سختی است
Surah Al-Muddathir, Verse 9
عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ غَيۡرُ يَسِيرٖ
کافران را هیچ گونه در آن راحتی و آسایش نیست
Surah Al-Muddathir, Verse 10
ذَرۡنِي وَمَنۡ خَلَقۡتُ وَحِيدٗا
به من واگذار کار انتقام آن کس را که من او را تنها آفریدم
Surah Al-Muddathir, Verse 11
وَجَعَلۡتُ لَهُۥ مَالٗا مَّمۡدُودٗا
و به او مال و ثروت فراوان بذل کردم
Surah Al-Muddathir, Verse 12
وَبَنِينَ شُهُودٗا
و پسران بسیار حاضر به خدمت نصیب گردانیدم
Surah Al-Muddathir, Verse 13
وَمَهَّدتُّ لَهُۥ تَمۡهِيدٗا
و اقتدار و مکنت و عزّت دادم
Surah Al-Muddathir, Verse 14
ثُمَّ يَطۡمَعُ أَنۡ أَزِيدَ
و (با کفران این نعمتها) باز هم از من طمع افزونی آن دارد
Surah Al-Muddathir, Verse 15
كَلَّآۖ إِنَّهُۥ كَانَ لِأٓيَٰتِنَا عَنِيدٗا
هرگز (بر نعمتش نیفزایم) که او با آیات ما دشمنی و عناد ورزید
Surah Al-Muddathir, Verse 16
سَأُرۡهِقُهُۥ صَعُودًا
به زودی او را به سختی و دشواری (آتش دوزخ) درافکنم
Surah Al-Muddathir, Verse 17
إِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ
اوست که فکر و اندیشه بدی کرد (که رسول خدا را به سحر و ساحری نسبت داد)
Surah Al-Muddathir, Verse 18
فَقُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ
و خدایش بکشد که چقدر اندیشه غلطی کرد
Surah Al-Muddathir, Verse 19
ثُمَّ قُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ
باز هم خدایش بکشد که چه فکر خطایی نمود
Surah Al-Muddathir, Verse 20
ثُمَّ نَظَرَ
پس باز اندیشه کرد
Surah Al-Muddathir, Verse 21
ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ
و (به اظهار تنفّر از اسلام) رو ترش کرد و چهره در هم کشید
Surah Al-Muddathir, Verse 22
ثُمَّ أَدۡبَرَ وَٱسۡتَكۡبَرَ
آن‌گاه روی گردانید و تکبر و نخوت آغاز کرد
Surah Al-Muddathir, Verse 23
فَقَالَ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ يُؤۡثَرُ
و گفت: این (قرآن) به جز سحر و بیان سحرانگیزی که (از ساحران گذشته) نقل می‌شود هیچ نیست
Surah Al-Muddathir, Verse 24
إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا قَوۡلُ ٱلۡبَشَرِ
این آیات گفتار بشری بیش نیست
Surah Al-Muddathir, Verse 25
سَأُصۡلِيهِ سَقَرَ
من این (منکر و مکذّب قرآن) را به آتش دوزخ درافکنم
Surah Al-Muddathir, Verse 26
وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا سَقَرُ
و تو چگونه توانی یافت که سختی عذاب دوزخ تا چه حد است؟
Surah Al-Muddathir, Verse 27
لَا تُبۡقِي وَلَا تَذَرُ
شراره آن دوزخ از دوزخیان هیچ باقی نگذارد و همه را بسوزاند و محو گرداند
Surah Al-Muddathir, Verse 28
لَوَّاحَةٞ لِّلۡبَشَرِ
آن آتش بر آدمیان رو نماید (و خرمن گنهکاران را به باد دهد)
Surah Al-Muddathir, Verse 29
عَلَيۡهَا تِسۡعَةَ عَشَرَ
بر آن آتش نوزده تن (فرشته عذاب) موکّلند
Surah Al-Muddathir, Verse 30
وَمَا جَعَلۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلنَّارِ إِلَّا مَلَـٰٓئِكَةٗۖ وَمَا جَعَلۡنَا عِدَّتَهُمۡ إِلَّا فِتۡنَةٗ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ لِيَسۡتَيۡقِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَيَزۡدَادَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِيمَٰنٗا وَلَا يَرۡتَابَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَلِيَقُولَ ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ وَٱلۡكَٰفِرُونَ مَاذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلٗاۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُۚ وَمَا يَعۡلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكۡرَىٰ لِلۡبَشَرِ
و ما خازنان دوزخ را غیر فرشتگان (عذاب) قرار ندادیم و عدد آنها را جز برای فتنه و محنت کفّار (نوزده) نگردانیدیم تا آنکه اهل کتاب هم یقین کنند (که ذکر این عدد مطابق تورات و انجیل است با آنکه صاحب قرآن به کتب آسمانی عالم نبوده و البته کلامش به وحی خداست و ایمان آرند) و آن بر یقین مؤمنان هم بیفزاید و دیگر در دل اهل کتاب و مؤمنان به اسلام هیچ شک و ریبی نماند و تا آنان که در دلهاشان مرض (شک و جهالت) است و کافران نیز (به طعنه) گویند که خدا از این مثل (که عدد فرشتگان عذاب را نوزده شمرده است نه بیش و کم) چه منظور داشت؟ بلی این چنین (قرار داد تا) هر که را خواهد به ضلالت بگذارد و هر که را خواهد هدایت نماید و هیچ کس از (عده بی‌حد) لشکرهای پروردگارت غیر او آگاه نیست و این (آیات ذکر دوزخ) جز برای پند و موعظه بشر نخواهد بود
Surah Al-Muddathir, Verse 31
كَلَّا وَٱلۡقَمَرِ
چنین (که کافران گویند) نیست، قسم به ماه تابان
Surah Al-Muddathir, Verse 32
وَٱلَّيۡلِ إِذۡ أَدۡبَرَ
و قسم به شب تار چون باز گردد
Surah Al-Muddathir, Verse 33
وَٱلصُّبۡحِ إِذَآ أَسۡفَرَ
و قسم به صبح چون جهان را روشن سازد
Surah Al-Muddathir, Verse 34
إِنَّهَا لَإِحۡدَى ٱلۡكُبَرِ
که این (آیات قرآن) یکی از بزرگترین آیات خداست
Surah Al-Muddathir, Verse 35
نَذِيرٗا لِّلۡبَشَرِ
در آن پند و اندرز آدمیان است
Surah Al-Muddathir, Verse 36
لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَتَقَدَّمَ أَوۡ يَتَأَخَّرَ
برای هر یک از شما آدمیان که بخواهد (در مقام ایمان و طاعت و سعادت) پیش افتد یا باز ماند
Surah Al-Muddathir, Verse 37
كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡ رَهِينَةٌ
هر نفسی در گرو عملی است که انجام داده است
Surah Al-Muddathir, Verse 38
إِلَّآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡيَمِينِ
مگر اهل یمین
Surah Al-Muddathir, Verse 39
فِي جَنَّـٰتٖ يَتَسَآءَلُونَ
آنان در باغهای بهشت (متنعّمند و) سؤال می‌کنند
Surah Al-Muddathir, Verse 40
عَنِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ
از احوال دوزخیان گنهکار
Surah Al-Muddathir, Verse 41
مَا سَلَكَكُمۡ فِي سَقَرَ
که شما را چه عمل به عذاب دوزخ در افکند؟
Surah Al-Muddathir, Verse 42
قَالُواْ لَمۡ نَكُ مِنَ ٱلۡمُصَلِّينَ
آنان جواب دهند که ما از نمازگزاران نبودیم
Surah Al-Muddathir, Verse 43
وَلَمۡ نَكُ نُطۡعِمُ ٱلۡمِسۡكِينَ
و مسکینی را طعام نمی‌دادیم
Surah Al-Muddathir, Verse 44
وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ ٱلۡخَآئِضِينَ
و ما با اهل باطل به بطالت می‌پرداختیم
Surah Al-Muddathir, Verse 45
وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ
و ما روز جزا را تکذیب می‌کردیم
Surah Al-Muddathir, Verse 46
حَتَّىٰٓ أَتَىٰنَا ٱلۡيَقِينُ
تا آنکه یقین (که ساعت مرگ است) بر ما فرا رسید
Surah Al-Muddathir, Verse 47
فَمَا تَنفَعُهُمۡ شَفَٰعَةُ ٱلشَّـٰفِعِينَ
پس شفاعت شفیعان در حق آنان هیچ سودی نبخشد
Surah Al-Muddathir, Verse 48
فَمَا لَهُمۡ عَنِ ٱلتَّذۡكِرَةِ مُعۡرِضِينَ
اینک چرا از یاد آن روز سخت خود (و از ذکر و اندرز قرآن) اعراض می‌کنند؟
Surah Al-Muddathir, Verse 49
كَأَنَّهُمۡ حُمُرٞ مُّسۡتَنفِرَةٞ
گویی گورخران گریزانی هستند
Surah Al-Muddathir, Verse 50
فَرَّتۡ مِن قَسۡوَرَةِۭ
که از شیر درنده می‌گریزند
Surah Al-Muddathir, Verse 51
بَلۡ يُرِيدُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُؤۡتَىٰ صُحُفٗا مُّنَشَّرَةٗ
بلکه هر یک از آنها می‌خواهند که برایشان هم (مانند پیمبران) صحیفه وحی آسمانی باز آید (تا ایمان آرند)
Surah Al-Muddathir, Verse 52
كَلَّاۖ بَل لَّا يَخَافُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ
هرگز (چنین نیست که پنداشتند) بلکه از (عذاب) آخرت نمی‌ترسند
Surah Al-Muddathir, Verse 53
كَلَّآ إِنَّهُۥ تَذۡكِرَةٞ
چنین نیست (که آنها پنداشتند) قرآن محققا همه پند و یادآوری است
Surah Al-Muddathir, Verse 54
فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ
تا هر که خواهد متذکر آن شود
Surah Al-Muddathir, Verse 55
وَمَا يَذۡكُرُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ هُوَ أَهۡلُ ٱلتَّقۡوَىٰ وَأَهۡلُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ
و نخواهند متذکر شوند جز آنکه خدا بخواهد (یعنی بدون مشیّت و لطف الهی کسی بهشتی و سعادتمند نخواهد شد. از او رواست تقوا و ترس و بیم و شوق و امیدواری که) او اهل تقوا و اهل آمرزش و مغفرت است
Surah Al-Muddathir, Verse 56