Surah Al-Muddathir - Persian Translation by Mohammad Mahdi Fooladvand
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلۡمُدَّثِّرُ
اى كشيده رداى شب بر سر،
Surah Al-Muddathir, Verse 1
قُمۡ فَأَنذِرۡ
برخيز و بترسان
Surah Al-Muddathir, Verse 2
وَرَبَّكَ فَكَبِّرۡ
و پروردگار خود را بزرگ دار
Surah Al-Muddathir, Verse 3
وَثِيَابَكَ فَطَهِّرۡ
و لباس خويشتن را پاك كن
Surah Al-Muddathir, Verse 4
وَٱلرُّجۡزَ فَٱهۡجُرۡ
و از پليدى دور شو
Surah Al-Muddathir, Verse 5
وَلَا تَمۡنُن تَسۡتَكۡثِرُ
و منّت مگذار و فزونى مطلب
Surah Al-Muddathir, Verse 6
وَلِرَبِّكَ فَٱصۡبِرۡ
و براى پروردگارت شكيبايى كن
Surah Al-Muddathir, Verse 7
فَإِذَا نُقِرَ فِي ٱلنَّاقُورِ
پس چون در صور دميده شود،
Surah Al-Muddathir, Verse 8
فَذَٰلِكَ يَوۡمَئِذٖ يَوۡمٌ عَسِيرٌ
آن روز [چه] روز ناگوارى است
Surah Al-Muddathir, Verse 9
عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ غَيۡرُ يَسِيرٖ
بر كافران آسان نيست
Surah Al-Muddathir, Verse 10
ذَرۡنِي وَمَنۡ خَلَقۡتُ وَحِيدٗا
مرا با آنكه [او را] تنها آفريدم واگذار
Surah Al-Muddathir, Verse 11
وَجَعَلۡتُ لَهُۥ مَالٗا مَّمۡدُودٗا
و دارايى بسيار به او بخشيدم،
Surah Al-Muddathir, Verse 12
وَبَنِينَ شُهُودٗا
و پسرانى آماده [به خدمت، دادم]،
Surah Al-Muddathir, Verse 13
وَمَهَّدتُّ لَهُۥ تَمۡهِيدٗا
و برايش [عيش خوش] آماده كردم
Surah Al-Muddathir, Verse 14
ثُمَّ يَطۡمَعُ أَنۡ أَزِيدَ
باز [هم] طمع دارد كه بيفزايم
Surah Al-Muddathir, Verse 15
كَلَّآۖ إِنَّهُۥ كَانَ لِأٓيَٰتِنَا عَنِيدٗا
ولى نه، زيرا او دشمن آيات ما بود
Surah Al-Muddathir, Verse 16
سَأُرۡهِقُهُۥ صَعُودًا
به زودى او را به بالارفتن از گردنه [عذاب] وادار مى‌كنم
Surah Al-Muddathir, Verse 17
إِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ
آرى، [آن دشمن حق] انديشيد و سنجيد
Surah Al-Muddathir, Verse 18
فَقُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ
كشته بادا، چگونه [او] سنجيد؟
Surah Al-Muddathir, Verse 19
ثُمَّ قُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ
[آرى،] كشته بادا، چگونه [او] سنجيد
Surah Al-Muddathir, Verse 20
ثُمَّ نَظَرَ
آنگاه نظر انداخت
Surah Al-Muddathir, Verse 21
ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ
سپس رو ترش نمود و چهره در هم كشيد
Surah Al-Muddathir, Verse 22
ثُمَّ أَدۡبَرَ وَٱسۡتَكۡبَرَ
آنگاه پشت گردانيد و تكبّر ورزيد،
Surah Al-Muddathir, Verse 23
فَقَالَ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ يُؤۡثَرُ
و گفت: «اين [قرآن] جز سحرى كه [به برخى] آموخته‌اند نيست
Surah Al-Muddathir, Verse 24
إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا قَوۡلُ ٱلۡبَشَرِ
اين غير از سخن بشر نيست.»
Surah Al-Muddathir, Verse 25
سَأُصۡلِيهِ سَقَرَ
زودا كه او را به سَقَر در آورم
Surah Al-Muddathir, Verse 26
وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا سَقَرُ
و تو چه دانى كه آن سَقَر چيست؟
Surah Al-Muddathir, Verse 27
لَا تُبۡقِي وَلَا تَذَرُ
نه باقى مى‌گذارد و نه رها مى‌كند
Surah Al-Muddathir, Verse 28
لَوَّاحَةٞ لِّلۡبَشَرِ
پوستها را سياه مى‌گرداند
Surah Al-Muddathir, Verse 29
عَلَيۡهَا تِسۡعَةَ عَشَرَ
[و] بر آن [دوزخ]، نوزده [نگهبان] است
Surah Al-Muddathir, Verse 30
وَمَا جَعَلۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلنَّارِ إِلَّا مَلَـٰٓئِكَةٗۖ وَمَا جَعَلۡنَا عِدَّتَهُمۡ إِلَّا فِتۡنَةٗ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ لِيَسۡتَيۡقِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَيَزۡدَادَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِيمَٰنٗا وَلَا يَرۡتَابَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَلِيَقُولَ ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ وَٱلۡكَٰفِرُونَ مَاذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلٗاۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُۚ وَمَا يَعۡلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكۡرَىٰ لِلۡبَشَرِ
و ما موكّلان آتش را جز فرشتگان نگردانيديم، و شماره آنها را جز آزمايشى براى كسانى كه كافر شده‌اند قرار نداديم، تا آنان كه اهل كتابند يقين به هم رسانند، و ايمان كسانى كه ايمان آورده‌اند افزون گردد، و آنان كه كتاب به ايشان داده شده و [نيز] مؤمنان به شك نيفتند، و تا كسانى كه در دلهايشان بيمارى است و كافران بگويند: «خدا از اين وصف‌كردن، چه چيزى را اراده كرده است؟» اين گونه، خدا هر كه را بخواهد بيراه مى‌گذارد و هر كه را بخواهد هدايت مى كند، و [شماره] سپاهيان پروردگارت را جز او نمى‌داند، و اين [آيات] جز تذكارى براى بشر نيست
Surah Al-Muddathir, Verse 31
كَلَّا وَٱلۡقَمَرِ
نه چنين است [كه مى‌پندارند!] سوگند به ماه،
Surah Al-Muddathir, Verse 32
وَٱلَّيۡلِ إِذۡ أَدۡبَرَ
و سوگند به شامگاه چون پشت كند،
Surah Al-Muddathir, Verse 33
وَٱلصُّبۡحِ إِذَآ أَسۡفَرَ
و سوگند به بامداد چون آشكار شود،
Surah Al-Muddathir, Verse 34
إِنَّهَا لَإِحۡدَى ٱلۡكُبَرِ
كه آيات [قرآن] از پديده‌هاى بزرگ است
Surah Al-Muddathir, Verse 35
نَذِيرٗا لِّلۡبَشَرِ
بشر را هشداردهنده است
Surah Al-Muddathir, Verse 36
لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَتَقَدَّمَ أَوۡ يَتَأَخَّرَ
هر كه از شما را كه بخواهد پيشى جويد يا بازايستد
Surah Al-Muddathir, Verse 37
كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡ رَهِينَةٌ
هر كسى در گرو دستاورد خويش است،
Surah Al-Muddathir, Verse 38
إِلَّآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡيَمِينِ
بجز ياران دست راست
Surah Al-Muddathir, Verse 39
فِي جَنَّـٰتٖ يَتَسَآءَلُونَ
در ميان باغها. از يكديگر مى‌پرسند،
Surah Al-Muddathir, Verse 40
عَنِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ
درباره مجرمان
Surah Al-Muddathir, Verse 41
مَا سَلَكَكُمۡ فِي سَقَرَ
«چه چيز شما را در آتش [سَقَر] درآورد؟»
Surah Al-Muddathir, Verse 42
قَالُواْ لَمۡ نَكُ مِنَ ٱلۡمُصَلِّينَ
گويند: «از نمازگزاران نبوديم،
Surah Al-Muddathir, Verse 43
وَلَمۡ نَكُ نُطۡعِمُ ٱلۡمِسۡكِينَ
و بينوايان را غذا نمى‌داديم،
Surah Al-Muddathir, Verse 44
وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ ٱلۡخَآئِضِينَ
با هرزه‌درايان هرزه‌درايى مى‌كرديم،
Surah Al-Muddathir, Verse 45
وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ
و روز جزا را دروغ مى‌شمرديم،
Surah Al-Muddathir, Verse 46
حَتَّىٰٓ أَتَىٰنَا ٱلۡيَقِينُ
تا مرگ ما در رسيد.»
Surah Al-Muddathir, Verse 47
فَمَا تَنفَعُهُمۡ شَفَٰعَةُ ٱلشَّـٰفِعِينَ
از اين رو شفاعت شفاعت‌كنندگان به حال آنها سودى نمى‌بخشد
Surah Al-Muddathir, Verse 48
فَمَا لَهُمۡ عَنِ ٱلتَّذۡكِرَةِ مُعۡرِضِينَ
چرا آنها از تذكر روى گردانند؟
Surah Al-Muddathir, Verse 49
كَأَنَّهُمۡ حُمُرٞ مُّسۡتَنفِرَةٞ
گويى گورخرانى رميده‌اند،
Surah Al-Muddathir, Verse 50
فَرَّتۡ مِن قَسۡوَرَةِۭ
كه از (مقابل) شيرى فرار كرده‌اند
Surah Al-Muddathir, Verse 51
بَلۡ يُرِيدُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُؤۡتَىٰ صُحُفٗا مُّنَشَّرَةٗ
بلكه هر كدام از آنها انتظار دارد نامه جداگانه‌اى (از سوى خدا) براى او فرستاده شود
Surah Al-Muddathir, Verse 52
كَلَّاۖ بَل لَّا يَخَافُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ
چنين نيست كه آنان مى‌گويند، بلكه آنها از آخرت نمى‌ترسند
Surah Al-Muddathir, Verse 53
كَلَّآ إِنَّهُۥ تَذۡكِرَةٞ
چنين نيست كه آنها مى‌گويند، آن (قرآن) يك تذكر و يادآورى است
Surah Al-Muddathir, Verse 54
فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ
هر كس بخواهد از آن پند مى‌گيرد؛
Surah Al-Muddathir, Verse 55
وَمَا يَذۡكُرُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ هُوَ أَهۡلُ ٱلتَّقۡوَىٰ وَأَهۡلُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ
و هيچ كس پند نمى‌گيرد مگر اينكه خدا بخواهد؛ او اهل تقوا و اهل آمرزش است
Surah Al-Muddathir, Verse 56