Surah Al-Muddathir - Persian Translation by Mohsen Gharaati
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلۡمُدَّثِّرُ
اى جامه بر خود کشیده [و در بستر آرمیده]
Surah Al-Muddathir, Verse 1
قُمۡ فَأَنذِرۡ
برخیز و هشدار ده
Surah Al-Muddathir, Verse 2
وَرَبَّكَ فَكَبِّرۡ
و پروردگارت را بزرگ بدار
Surah Al-Muddathir, Verse 3
وَثِيَابَكَ فَطَهِّرۡ
و لباست را پاکیزه کن
Surah Al-Muddathir, Verse 4
وَٱلرُّجۡزَ فَٱهۡجُرۡ
و از پلیدى دور شو
Surah Al-Muddathir, Verse 5
وَلَا تَمۡنُن تَسۡتَكۡثِرُ
و [در بخشش] منّت مگذار و [بخششت را] بزرگ مشمار
Surah Al-Muddathir, Verse 6
وَلِرَبِّكَ فَٱصۡبِرۡ
و به خاطر پروردگارت صبر کن
Surah Al-Muddathir, Verse 7
فَإِذَا نُقِرَ فِي ٱلنَّاقُورِ
پس هنگامى که در صور دمیده شود
Surah Al-Muddathir, Verse 8
فَذَٰلِكَ يَوۡمَئِذٖ يَوۡمٌ عَسِيرٌ
پس آن روز، روز سختى است
Surah Al-Muddathir, Verse 9
عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ غَيۡرُ يَسِيرٖ
بر کافران آسان نیست
Surah Al-Muddathir, Verse 10
ذَرۡنِي وَمَنۡ خَلَقۡتُ وَحِيدٗا
مرا واگذار با آن که خود به تنهایى [او را] آفریدم
Surah Al-Muddathir, Verse 11
وَجَعَلۡتُ لَهُۥ مَالٗا مَّمۡدُودٗا
و به او مالى پیوسته و در حال فزونى دادم
Surah Al-Muddathir, Verse 12
وَبَنِينَ شُهُودٗا
و پسرانى که در کنارش حاضرند
Surah Al-Muddathir, Verse 13
وَمَهَّدتُّ لَهُۥ تَمۡهِيدٗا
و براى او اسباب کامیابى را به طور کامل آماده کردم
Surah Al-Muddathir, Verse 14
ثُمَّ يَطۡمَعُ أَنۡ أَزِيدَ
با این حال، طمع دارد که بیافزایم
Surah Al-Muddathir, Verse 15
كَلَّآۖ إِنَّهُۥ كَانَ لِأٓيَٰتِنَا عَنِيدٗا
هرگز! زیرا او همواره به آیات ما دشمنى مى‌ورزد
Surah Al-Muddathir, Verse 16
سَأُرۡهِقُهُۥ صَعُودًا
به زودى او را به گردنه‌اى سخت گرفتار مى‌کنم
Surah Al-Muddathir, Verse 17
إِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ
همانا او [براى مبارزه با قرآن] فکر کرد و [آن را] سنجید
Surah Al-Muddathir, Verse 18
فَقُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ
پس مرگ بر او باد که چگونه سنجید
Surah Al-Muddathir, Verse 19
ثُمَّ قُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ
باز هم مرگ بر او که چگونه سنجید
Surah Al-Muddathir, Verse 20
ثُمَّ نَظَرَ
سپس نگریست
Surah Al-Muddathir, Verse 21
ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ
سپس چهره در هم کشید و بی‌میلی نشان داد
Surah Al-Muddathir, Verse 22
ثُمَّ أَدۡبَرَ وَٱسۡتَكۡبَرَ
سپس پشت کرد و تکبّر ورزید
Surah Al-Muddathir, Verse 23
فَقَالَ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ يُؤۡثَرُ
پس گفت: «این [قرآن] چیزى نیست جز جادوبى که [از پیشینیان] روایت مى‌شود
Surah Al-Muddathir, Verse 24
إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا قَوۡلُ ٱلۡبَشَرِ
این فقط گفته‌ی بشر است [نه گفتار خدا]!»
Surah Al-Muddathir, Verse 25
سَأُصۡلِيهِ سَقَرَ
به زودی او را به سقَر درآورم
Surah Al-Muddathir, Verse 26
وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا سَقَرُ
و تو نمى‌دانى که سقر چیست
Surah Al-Muddathir, Verse 27
لَا تُبۡقِي وَلَا تَذَرُ
[آتشى است سوزنده که] نه [چیزی را] باقى می‌گذارد و نه رها می‌کند
Surah Al-Muddathir, Verse 28
لَوَّاحَةٞ لِّلۡبَشَرِ
پوست بدن را به شدّت دگرگون می‌کند
Surah Al-Muddathir, Verse 29
عَلَيۡهَا تِسۡعَةَ عَشَرَ
بر آن [دوزخ]، نوزده نفر گماشته شده‌اند
Surah Al-Muddathir, Verse 30
وَمَا جَعَلۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلنَّارِ إِلَّا مَلَـٰٓئِكَةٗۖ وَمَا جَعَلۡنَا عِدَّتَهُمۡ إِلَّا فِتۡنَةٗ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ لِيَسۡتَيۡقِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَيَزۡدَادَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِيمَٰنٗا وَلَا يَرۡتَابَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَلِيَقُولَ ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ وَٱلۡكَٰفِرُونَ مَاذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلٗاۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُۚ وَمَا يَعۡلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكۡرَىٰ لِلۡبَشَرِ
و نگهبانان آتش را جز از فرشتگان قرار ندادیم و تعداد آنان را فقط آزمونی براى کافران نهادیم، تا اهل کتاب یقین کنند [که قرآن کتاب آسمانى است] و تا کسانى که ایمان آورده‌اند، بر ایمان خود بیافزایند و اهل کتاب و مؤمنان، گرفتار تردید نشوند و کافران و بیماردلان بگویند: «خداوند از این مثل چه منظورى داشته است؟» این گونه خداوند هر کس را بخواهد، گمراه مى‌کند و هر که را بخواهد، هدایت مى‌نماید و شمار لشکریان پروردگارت را کسى جز او نمى‌داند و این تنها پندى براى بشر است
Surah Al-Muddathir, Verse 31
كَلَّا وَٱلۡقَمَرِ
به ماه سوگند، چنین نیست [که کافران مى‌پندارند]
Surah Al-Muddathir, Verse 32
وَٱلَّيۡلِ إِذۡ أَدۡبَرَ
به شب سوگند، آن‌گاه که پشت مى‌کند،
Surah Al-Muddathir, Verse 33
وَٱلصُّبۡحِ إِذَآ أَسۡفَرَ
به صبح سوگند، آن‌گاه که آشکار مى‌شود،
Surah Al-Muddathir, Verse 34
إِنَّهَا لَإِحۡدَى ٱلۡكُبَرِ
که این [دوزخ]، یکى از بزرگترین پدیده‌هاست
Surah Al-Muddathir, Verse 35
نَذِيرٗا لِّلۡبَشَرِ
هشدارى براى بشر است
Surah Al-Muddathir, Verse 36
لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَتَقَدَّمَ أَوۡ يَتَأَخَّرَ
براى هر کس از شما که بخواهد [در کار خیر] پیش افتد یا عقب بماند
Surah Al-Muddathir, Verse 37
كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡ رَهِينَةٌ
هر کسى در گروِ دستاورد خویش است،
Surah Al-Muddathir, Verse 38
إِلَّآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡيَمِينِ
مگر یاران [سعادتمندی که کارنامه‌ی آنان را به دست] راست [آنها می‌دهند]،
Surah Al-Muddathir, Verse 39
فِي جَنَّـٰتٖ يَتَسَآءَلُونَ
که در باغ‌هاى بهشتند و مى‌پرسند
Surah Al-Muddathir, Verse 40
عَنِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ
از گناهکاران
Surah Al-Muddathir, Verse 41
مَا سَلَكَكُمۡ فِي سَقَرَ
«چه چیزی شما را روانه‌ی [دوزخ] سقر کرد؟»
Surah Al-Muddathir, Verse 42
قَالُواْ لَمۡ نَكُ مِنَ ٱلۡمُصَلِّينَ
می‌گویند: «ما از نمازگزاران نبودیم
Surah Al-Muddathir, Verse 43
وَلَمۡ نَكُ نُطۡعِمُ ٱلۡمِسۡكِينَ
و به بینوایان غذا نمى‌دادیم
Surah Al-Muddathir, Verse 44
وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ ٱلۡخَآئِضِينَ
و همراه با فرورفتگان، [در گفتار و کردار باطل] فرومى‌رفتیم
Surah Al-Muddathir, Verse 45
وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ
و پیوسته روز جزا را تکذیب مى‌کردیم
Surah Al-Muddathir, Verse 46
حَتَّىٰٓ أَتَىٰنَا ٱلۡيَقِينُ
تا آن که امر یقینىِ [مرگ] به سراغ ما آمد.»
Surah Al-Muddathir, Verse 47
فَمَا تَنفَعُهُمۡ شَفَٰعَةُ ٱلشَّـٰفِعِينَ
پس شفاعت میانجی‌گران سودشان ندهد
Surah Al-Muddathir, Verse 48
فَمَا لَهُمۡ عَنِ ٱلتَّذۡكِرَةِ مُعۡرِضِينَ
آنان را چه شده که از تذکر [قرآن] روى‌گردانند؟
Surah Al-Muddathir, Verse 49
كَأَنَّهُمۡ حُمُرٞ مُّسۡتَنفِرَةٞ
گویا آنان گورِخرانى هستند،
Surah Al-Muddathir, Verse 50
فَرَّتۡ مِن قَسۡوَرَةِۭ
که از شیری [شرزه] مى‌گریزند
Surah Al-Muddathir, Verse 51
بَلۡ يُرِيدُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُؤۡتَىٰ صُحُفٗا مُّنَشَّرَةٗ
بلکه هر یک از آنان توقّع دارد کتابى سرگشاده [همانند قرآن] به او داده شود
Surah Al-Muddathir, Verse 52
كَلَّاۖ بَل لَّا يَخَافُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ
هرگز! [این بهانه است!] بلکه آنان از آخرت نمى‌ترسند
Surah Al-Muddathir, Verse 53
كَلَّآ إِنَّهُۥ تَذۡكِرَةٞ
هرگز! [ما کتابی جز قرآن نازل نمی‌کنیم] که آن یادآورى [ارزشمند] است
Surah Al-Muddathir, Verse 54
فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ
پس هرکس خواست، از آن پند گیرد
Surah Al-Muddathir, Verse 55
وَمَا يَذۡكُرُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ هُوَ أَهۡلُ ٱلتَّقۡوَىٰ وَأَهۡلُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ
و پند نمى‌گیرند مگر آن که خدا بخواهد. او سزاوار است که از وى پروا کنند و او سزاوار است که [پرهیزکاران را] بیامرزد
Surah Al-Muddathir, Verse 56