Surah Al-Qiyama - Tamil Translation by Jan Turst Foundation
لَآ أُقۡسِمُ بِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ
kiyāma nāḷiṉ mītu nāṉ cattiyam ceykiṉṟēṉ
Surah Al-Qiyama, Verse 1
وَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلنَّفۡسِ ٱللَّوَّامَةِ
nintittuk koṇṭirukkum āṉmāviṉ mītum nāṉ cattiyam ceykiṉṟēṉ
Surah Al-Qiyama, Verse 2
أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَلَّن نَّجۡمَعَ عِظَامَهُۥ
(marittu ukkippōṉa) maṉitaṉiṉ elumpukaḷai nām oṉṟu cērkkavē māṭṭōm eṉṟu maṉitaṉ eṇṇukiṉṟāṉā
Surah Al-Qiyama, Verse 3
بَلَىٰ قَٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُۥ
aṉṟu, avaṉ nuṉi viralkaḷaiyum (muṉṉiruntavāṟē) cevvaiyākka nām āṟṟaluṭaiyōm
Surah Al-Qiyama, Verse 4
بَلۡ يُرِيدُ ٱلۡإِنسَٰنُ لِيَفۡجُرَ أَمَامَهُۥ
eṉiṉum maṉitaṉ taṉ etirē vara viruppatai (kiyāma nāḷ) poyppikkavē nāṭukiṟāṉ
Surah Al-Qiyama, Verse 5
يَسۡـَٔلُ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلۡقِيَٰمَةِ
Kiyāma nāḷ eppōḻutu varum?" Eṉṟu (ēḷaṉamākak) kēṭkiṟāṉ
Surah Al-Qiyama, Verse 6
فَإِذَا بَرِقَ ٱلۡبَصَرُ
ākavē, pārvaiyum maḻuṅki
Surah Al-Qiyama, Verse 7
وَخَسَفَ ٱلۡقَمَرُ
cantiraṉ oḷiyum maṅki
Surah Al-Qiyama, Verse 8
وَجُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ
cūriyaṉum cantiraṉum oṉṟu cērkkappaṭṭuviṭum
Surah Al-Qiyama, Verse 9
يَقُولُ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذٍ أَيۡنَ ٱلۡمَفَرُّ
annāḷil"(tappittuk keḷa; ḷa) eṅku viraṇṭōṭuvatu?" Eṉṟu maṉitaṉ kēṭpāṉ
Surah Al-Qiyama, Verse 10
كَلَّا لَا وَزَرَ
illai, illai! Tappa iṭamēyillai!" (Eṉṟu kūṟappaṭum)
Surah Al-Qiyama, Verse 11
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمُسۡتَقَرُّ
annāḷil um iṟaivaṉiṭam tāṉ taṅkumiṭam uṇṭu
Surah Al-Qiyama, Verse 12
يُنَبَّؤُاْ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذِۭ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ
annāḷil, maṉitaṉ muṟpaṭutti (aṉuppi)yataiyum, (ulakil) piṉ viṭṭu vaittataiyum paṟṟi aṟivikkappaṭuvāṉ
Surah Al-Qiyama, Verse 13
بَلِ ٱلۡإِنسَٰنُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦ بَصِيرَةٞ
eṉiṉum maṉitaṉ taṉakku etirākavē cāṭci kūṟupavaṉāka irukkiṟāṉ
Surah Al-Qiyama, Verse 14
وَلَوۡ أَلۡقَىٰ مَعَاذِيرَهُۥ
avaṉ taṉ(piḻaikaḷai maṟaikka) pukalkaḷai eṭuttup pōṭṭa pōtilum
Surah Al-Qiyama, Verse 15
لَا تُحَرِّكۡ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعۡجَلَ بِهِۦٓ
(napiyē!) Avacarappaṭṭu ataṟkāka (kur'āṉai ōtavataṟkāka) um nāvai acaikkātīrkaḷ
Surah Al-Qiyama, Verse 16
إِنَّ عَلَيۡنَا جَمۡعَهُۥ وَقُرۡءَانَهُۥ
niccayamāka ataṉai (kur'āṉai) oṉṟu cērppatum, (nīr) atai ōtumpaṭic ceyvatum nam mītē uḷḷaṉa
Surah Al-Qiyama, Verse 17
فَإِذَا قَرَأۡنَٰهُ فَٱتَّبِعۡ قُرۡءَانَهُۥ
eṉavē (jiprayīliṉ vāyilāka), ataṉai nām ōti viṭṭōmāyiṉ, appāl, ataṉ ōtutalai piṉ toṭarntu (ōtik) koḷḷuṅkaḷ
Surah Al-Qiyama, Verse 18
ثُمَّ إِنَّ عَلَيۡنَا بَيَانَهُۥ
piṉṉar, ataṉai viḷakkuvatu niccayamāka nam'mītē uḷḷatu
Surah Al-Qiyama, Verse 19
كَلَّا بَلۡ تُحِبُّونَ ٱلۡعَاجِلَةَ
eṉiṉum (maṉitarkaḷē!) Niccayamāka nīṅkaḷ avacarappaṭuvataiyē piriyappaṭukiṟīrkaḷ
Surah Al-Qiyama, Verse 20
وَتَذَرُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ
ākavētāṉ (im'maiyaip paṟṟik koṇṭu) maṟumaiyai viṭṭu viṭukiṟīrkaḷ
Surah Al-Qiyama, Verse 21
وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ نَّاضِرَةٌ
annāḷil cila mukaṅkaḷ (makiḻcciyāl) ceḻumaiyāka irukkum
Surah Al-Qiyama, Verse 22
إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٞ
tam'muṭaiya iṟaivaṉaḷavil nōkkiya vaiyāka irukkum
Surah Al-Qiyama, Verse 23
وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذِۭ بَاسِرَةٞ
āṉāl, annāḷil vēṟu cila mukaṅkaḷō (tukkattāl) cuṇṭiyirukkum
Surah Al-Qiyama, Verse 24
تَظُنُّ أَن يُفۡعَلَ بِهَا فَاقِرَةٞ
iṭuppai oṭikkum oru pērāpattu tam'mītu ēṟpaṭap pōvatāka avai uṟuti koṇṭirukkum
Surah Al-Qiyama, Verse 25
كَلَّآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِيَ
avvāṟalla! (Maraṇa vēḷaiyil avaṉ uyir) toṇṭaikkuḻiyai aṭaintu viṭṭāl
Surah Al-Qiyama, Verse 26
وَقِيلَ مَنۡۜ رَاقٖ
mantirippavaṉ yār?" Eṉak kēṭkappaṭukiṟatu
Surah Al-Qiyama, Verse 27
وَظَنَّ أَنَّهُ ٱلۡفِرَاقُ
āṉāl, avaṉō niccayamāka atutāṉ taṉ pirivu (kālam) eṉpatai uṟuti koḷkiṟāṉ
Surah Al-Qiyama, Verse 28
وَٱلۡتَفَّتِ ٱلسَّاقُ بِٱلسَّاقِ
Iṉṉum keṇṭaikkāl keṇṭaikkāluṭaṉ piṉṉik koḷḷum
Surah Al-Qiyama, Verse 29
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمَسَاقُ
um iṟaivaṉ pāl annāḷil tāṉ iḻuttuc cellappaṭutal irukkiṟatu
Surah Al-Qiyama, Verse 30
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ
āṉāl (am'maṉitaṉō caṉmārkkattiṉ mītu) uṟutikoḷḷavumillai, avaṉ toḻavumillai
Surah Al-Qiyama, Verse 31
وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ
ākavē, avaṉ poyppittu mukam tiruppiyuṅ koṇṭāṉ
Surah Al-Qiyama, Verse 32
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ يَتَمَطَّىٰٓ
piṉṉar, avaṉ taṉ kuṭumpattāriṭam - mamataiyōṭu ceṉṟu viṭṭāṉ
Surah Al-Qiyama, Verse 33
أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰ
kēṭu uṉakkē! (Maṉitaṉē! Uṉakkuk) kēṭutāṉ
Surah Al-Qiyama, Verse 34
ثُمَّ أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰٓ
piṉṉarum, uṉakkē kēṭu! Appālum kēṭutāṉ
Surah Al-Qiyama, Verse 35
أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَن يُتۡرَكَ سُدًى
veṟumaṉē viṭṭuviṭap paṭuvāṉ eṉṟu maṉitaṉ eṇṇik koḷkiṟāṉā
Surah Al-Qiyama, Verse 36
أَلَمۡ يَكُ نُطۡفَةٗ مِّن مَّنِيّٖ يُمۡنَىٰ
(karppak kōḷaṟaikkuḷ) coṭṭuc coṭṭāy ūṟṟappaṭum intiriyattuḷiyāka avaṉ irukkavillaiyā
Surah Al-Qiyama, Verse 37
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةٗ فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ
piṉṉar avaṉ'alak' eṉṟa nilaiyil iruntāṉ, appāl (iṟaivaṉ avaṉaip) paṭaittu cevvaiyākkiṉāṉ
Surah Al-Qiyama, Verse 38
فَجَعَلَ مِنۡهُ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰٓ
piṉṉar atiliruntu āṇ, peṇ eṉṟa iru jōṭiyai avaṉ uṇṭākkiṉāṉ
Surah Al-Qiyama, Verse 39
أَلَيۡسَ ذَٰلِكَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحۡـِۧيَ ٱلۡمَوۡتَىٰ
(ivvāṟu paṭaikkum) avaṉ marittōrai uyirppikkum āṟṟal uṭaiyavaṉ allavā
Surah Al-Qiyama, Verse 40