Surah Al-Fajr - Malayalam Translation by Muhammad Karakunnu And Vanidas Elayavoor
وَٱلۡفَجۡرِ
prabhātaṁ sākṣi
Surah Al-Fajr, Verse 1
وَلَيَالٍ عَشۡرٖ
pattu rāvukaḷ sākṣi
Surah Al-Fajr, Verse 2
وَٱلشَّفۡعِ وَٱلۡوَتۡرِ
iraṭṭayuṁ oṟṟayuṁ sākṣi
Surah Al-Fajr, Verse 3
وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَسۡرِ
rāvu sākṣi- atu kaṭannupēāyikkeāṇṭirikke
Surah Al-Fajr, Verse 4
هَلۡ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٞ لِّذِي حِجۡرٍ
kāryamaṟiyunnavan avayil śapathamuṇṭēā
Surah Al-Fajr, Verse 5
أَلَمۡ تَرَ كَيۡفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ
ād janataye ninṟe nāthan entu ceytuvenn nī kaṇṭillē
Surah Al-Fajr, Verse 6
إِرَمَ ذَاتِ ٱلۡعِمَادِ
unnatastūpaṅṅaḷuṭe uṭamakaḷāya iṟaṁ gēātratte
Surah Al-Fajr, Verse 7
ٱلَّتِي لَمۡ يُخۡلَقۡ مِثۡلُهَا فِي ٱلۡبِلَٰدِ
avareppēāle śaktarāyeāru janata maṟṟeāru nāṭṭiluṁ sr̥ṣṭikkappeṭṭiṭṭilla
Surah Al-Fajr, Verse 8
وَثَمُودَ ٱلَّذِينَ جَابُواْ ٱلصَّخۡرَ بِٱلۡوَادِ
tāḻvarakaḷil pāṟaveṭṭippeāḷicc pārppiṭaṅṅaḷuṇṭākkiya thamūd gēātratteyuṁ
Surah Al-Fajr, Verse 9
وَفِرۡعَوۡنَ ذِي ٱلۡأَوۡتَادِ
āṇikaḷuṭe āḷāya phaṟavēāneyuṁ
Surah Al-Fajr, Verse 10
ٱلَّذِينَ طَغَوۡاْ فِي ٱلۡبِلَٰدِ
avarēā, ā nāṭukaḷil atikramaṁ pravartticcavarāyirunnu
Surah Al-Fajr, Verse 11
فَأَكۡثَرُواْ فِيهَا ٱلۡفَسَادَ
avaraviṭe kuḻappaṁ peruppiccu
Surah Al-Fajr, Verse 12
فَصَبَّ عَلَيۡهِمۡ رَبُّكَ سَوۡطَ عَذَابٍ
appēāḷ ninṟe nāthan avarkkumēl śikṣayuṭe cāṭṭavār varṣiccu
Surah Al-Fajr, Verse 13
إِنَّ رَبَّكَ لَبِٱلۡمِرۡصَادِ
ninṟe nāthan patisthalattu tanneyuṇṭ; tīrcca
Surah Al-Fajr, Verse 14
فَأَمَّا ٱلۡإِنسَٰنُ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ فَأَكۡرَمَهُۥ وَنَعَّمَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَكۡرَمَنِ
ennāl manuṣyane avanṟe nāthan parīkṣikkukayuṁ, aṅṅane avane ādarikkukayuṁ anugrahikkukayuṁ ceytāl avan paṟayuṁ: “enṟe nāthan enne ādariccirikkunnu.”
Surah Al-Fajr, Verse 15
وَأَمَّآ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيۡهِ رِزۡقَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَهَٰنَنِ
ennāl allāhu avane parīkṣikkukayuṁ, aṅṅane avanṟe jīvitavibhavaṁ parimitappeṭuttukayuṁ ceytālēā, avan paṟayuṁ: “enṟe nāthan enne nindiccirikkunnu.”
Surah Al-Fajr, Verse 16
كَلَّاۖ بَل لَّا تُكۡرِمُونَ ٱلۡيَتِيمَ
kāryaṁ atalla; niṅṅaḷ anāthaye parigaṇikkunnilla
Surah Al-Fajr, Verse 17
وَلَا تَحَـٰٓضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ
agatikk annaṁ nalkān prērippikkunnumilla
Surah Al-Fajr, Verse 18
وَتَأۡكُلُونَ ٱلتُّرَاثَ أَكۡلٗا لَّمّٗا
pāramparyamāyikkiṭṭiya svatt vārikkūṭṭi veṭṭiviḻuṅṅukayuṁ ceyyunnu
Surah Al-Fajr, Verse 19
وَتُحِبُّونَ ٱلۡمَالَ حُبّٗا جَمّٗا
dhanatte niṅṅaḷ atiraṟṟ snēhikkunnu
Surah Al-Fajr, Verse 20
كَلَّآۖ إِذَا دُكَّتِ ٱلۡأَرۡضُ دَكّٗا دَكّٗا
atalla; bhūmiyāke iṭiccu nirappākkukayuṁ
Surah Al-Fajr, Verse 21
وَجَآءَ رَبُّكَ وَٱلۡمَلَكُ صَفّٗا صَفّٗا
ninṟe nāthanuṁ aṇiyaṇiyāyi malakkukaḷuṁ varikayuṁ
Surah Al-Fajr, Verse 22
وَجِاْيٓءَ يَوۡمَئِذِۭ بِجَهَنَّمَۚ يَوۡمَئِذٖ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ وَأَنَّىٰ لَهُ ٱلذِّكۡرَىٰ
ann narakatte niṅṅaḷuṭe aṭuttēkk keāṇṭuvarikayuṁ ceyyumpēāḷ; ann manuṣyan ellāṁ ōrmavaruṁ. ā samayatt ōrma vanniṭṭentu kāryaṁ
Surah Al-Fajr, Verse 23
يَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي قَدَّمۡتُ لِحَيَاتِي
avan paṟayuṁ: ayyēā, enṟe ī jīvitattināyi ñān nēratte ceytuveccirunneṅkil
Surah Al-Fajr, Verse 24
فَيَوۡمَئِذٖ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهُۥٓ أَحَدٞ
annāḷil allāhu śikṣikkuṁ vidhaṁ maṟṟāruṁ śikṣikkukayilla
Surah Al-Fajr, Verse 25
وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُۥٓ أَحَدٞ
avan piṭiccukeṭṭumpēāle maṟṟāruṁ piṭiccukeṭṭukayumilla
Surah Al-Fajr, Verse 26
يَـٰٓأَيَّتُهَا ٱلنَّفۡسُ ٱلۡمُطۡمَئِنَّةُ
allayēā śānti nēṭiya ātmāvē
Surah Al-Fajr, Verse 27
ٱرۡجِعِيٓ إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةٗ مَّرۡضِيَّةٗ
nī ninṟe nāthaṅkalēkk tr̥ptippeṭṭavanāyuṁ tr̥pti nēṭiyavanāyuṁ tiriccu celluka
Surah Al-Fajr, Verse 28
فَٱدۡخُلِي فِي عِبَٰدِي
aṅṅane enṟe uttama dāsanmāruṭe kūṭṭattil pravēśiccu keāḷḷuka
Surah Al-Fajr, Verse 29
وَٱدۡخُلِي جَنَّتِي
enṟe svargattil pravēśiccukeāḷḷuka
Surah Al-Fajr, Verse 30