Surah At-Taubah - Sinhala Translation by Www.islamhouse.com
بَرَآءَةٞ مِّنَ ٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦٓ إِلَى ٱلَّذِينَ عَٰهَدتُّم مِّنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ
(meya) dēva ādēśa karannan aturin kavrun veta num̆balā givisum æti kara gattehuda, (eya avasan karamin) ovun vetin allāhda, ohugē dūtayāṇanda ivat vīmē prakāśayayi
Surah At-Taubah, Verse 1
فَسِيحُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ أَرۡبَعَةَ أَشۡهُرٖ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّكُمۡ غَيۡرُ مُعۡجِزِي ٱللَّهِ وَأَنَّ ٱللَّهَ مُخۡزِي ٱلۡكَٰفِرِينَ
māsa hatarak mema bhūmiyē særisaranu. niyata vaśayenma num̆balā allāh va niṣphala karannaṭa nohæki bavat tavada niyata vaśayenma allāh dēva pratikṣēpakayin avaman karana bavat num̆balā dæna ganu
Surah At-Taubah, Verse 2
وَأَذَٰنٞ مِّنَ ٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦٓ إِلَى ٱلنَّاسِ يَوۡمَ ٱلۡحَجِّ ٱلۡأَكۡبَرِ أَنَّ ٱللَّهَ بَرِيٓءٞ مِّنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ وَرَسُولُهُۥۚ فَإِن تُبۡتُمۡ فَهُوَ خَيۡرٞ لَّكُمۡۖ وَإِن تَوَلَّيۡتُمۡ فَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّكُمۡ غَيۡرُ مُعۡجِزِي ٱللَّهِۗ وَبَشِّرِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ
tavada mahā haj dinayehi sæbævinma allāh hā ohugē dūtayāṇan vetin vū siyapha janayā veta karanu labana dænum dīmayi. (enam) allāhṭa ādēśa tabā vandanāmānaya karannangen allāh saha ohugē dūtayāṇan ivat vūha. vetin vū dænum dīmaya. (ebævin) num̆balā paścāttāpa vī miduṇē nam eviṭa eya num̆balāṭa yahapatya. tavada num̆balā piṭupǣvehu nam eviṭa sæbævinma num̆balā allāh va dubala karannaṭa hækiyāvanta novana bava dænaganu. pratikṣēpa kaḷavunaṭa vēdanīya dan̆ḍuvamak æti bava num̆ba śubhāraṁci dan vanu
Surah At-Taubah, Verse 3
إِلَّا ٱلَّذِينَ عَٰهَدتُّم مِّنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ ثُمَّ لَمۡ يَنقُصُوكُمۡ شَيۡـٔٗا وَلَمۡ يُظَٰهِرُواْ عَلَيۡكُمۡ أَحَدٗا فَأَتِمُّوٓاْ إِلَيۡهِمۡ عَهۡدَهُمۡ إِلَىٰ مُدَّتِهِمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلۡمُتَّقِينَ
namut ādēśa karannan aturin num̆balā givisa gat pasu num̆balāṭa (ema givisumehi) kisidu aḍuvak nokara, num̆balāṭa erehi va kisivekuṭa udav nokarana aya hæra. eheyin ovungē niyamita kālaya dakvā ovungē givisuma ovun veta pūrṇa va iṭu karanu. niyata vaśayenma allāh dēva biya hæn̆gīmen yutu va kaṭayutu karannan priya karayi
Surah At-Taubah, Verse 4
فَإِذَا ٱنسَلَخَ ٱلۡأَشۡهُرُ ٱلۡحُرُمُ فَٱقۡتُلُواْ ٱلۡمُشۡرِكِينَ حَيۡثُ وَجَدتُّمُوهُمۡ وَخُذُوهُمۡ وَٱحۡصُرُوهُمۡ وَٱقۡعُدُواْ لَهُمۡ كُلَّ مَرۡصَدٖۚ فَإِن تَابُواْ وَأَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتَوُاْ ٱلزَّكَوٰةَ فَخَلُّواْ سَبِيلَهُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
śuddha māsa gevī giya pasu num̆balā ādēśa karannanva duṭu tæna ghātanaya karanu. tavada ovun va allā ganu. tavada ovun va vaṭalanu. (ovun) yana ena sǣma tænakama ovun gæna vimasillen (ræka) siṭinu. namut ovun pasutævili vī midī salātaya vidhimat va iṭu koṭa zakāt da pirinæmuvē nam ovungē mārgayē ovun va num̆balā ata hæra damanu. niyata vaśayenma allāh ati kṣamāśīlīya. karuṇā guṇayen yuktaya
Surah At-Taubah, Verse 5
وَإِنۡ أَحَدٞ مِّنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ ٱسۡتَجَارَكَ فَأَجِرۡهُ حَتَّىٰ يَسۡمَعَ كَلَٰمَ ٱللَّهِ ثُمَّ أَبۡلِغۡهُ مَأۡمَنَهُۥۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ قَوۡمٞ لَّا يَعۡلَمُونَ
ādēśa karannan aturin kavarek hō num̆bagen rækavaraṇaya pætuvē nam eviṭa ohu allāhgē vadanaṭa savan dena tek num̆ba ohuṭa rækavaraṇaya denu. pasu va ohu ārakṣitava siṭiya hæki sthānayak veta ohu va sēndu karanu. hētuva niyata vaśayenma ovun nodannā pirisak bævini
Surah At-Taubah, Verse 6
كَيۡفَ يَكُونُ لِلۡمُشۡرِكِينَ عَهۡدٌ عِندَ ٱللَّهِ وَعِندَ رَسُولِهِۦٓ إِلَّا ٱلَّذِينَ عَٰهَدتُّمۡ عِندَ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِۖ فَمَا ٱسۡتَقَٰمُواْ لَكُمۡ فَٱسۡتَقِيمُواْ لَهُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلۡمُتَّقِينَ
masjidul harām asala num̆balā givisa gat udaviyaṭa hæra ādēśa karannanhaṭa allāh vetin hā ohugē dūtayāṇan vetin givisumak æti vannē kesē da?. ovun num̆balāṭa ṛju va kaṭayutu karana tāk kal num̆balā da ovunaṭa ṛju va kaṭayutu karanu. niyata vaśayenma allāh dēva biya hæn̆gīmen yutu va kaṭayutu karannan priya karayi
Surah At-Taubah, Verse 7
كَيۡفَ وَإِن يَظۡهَرُواْ عَلَيۡكُمۡ لَا يَرۡقُبُواْ فِيكُمۡ إِلّٗا وَلَا ذِمَّةٗۚ يُرۡضُونَكُم بِأَفۡوَٰهِهِمۡ وَتَأۡبَىٰ قُلُوبُهُمۡ وَأَكۡثَرُهُمۡ فَٰسِقُونَ
(givisumak ræn̆dī pavatinnē ) kesē da? num̆balāṭa erehi va ovun jaya labannē nam num̆balā saman̆ga pavatina sambandhatāva gæna hō givisuma gæna ovun tækīmak nokarati. ovungē kaṭin num̆balā va tṛptiyaṭa pat karati. namut ovungē hadavat eyaṭa piḷikul karati. tavada ovungen bahutarayak pāpatarayōya
Surah At-Taubah, Verse 8
ٱشۡتَرَوۡاْ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ ثَمَنٗا قَلِيلٗا فَصَدُّواْ عَن سَبِيلِهِۦٓۚ إِنَّهُمۡ سَآءَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
ovun allāhgē vadan svalpa milakaṭa vikuṇuvōya. eheyin ovuhu ohu(allāh)gē mārgayen væḷækvūha. niyata vaśayenma ovun sidu karamin siṭi dǣ napuru viya
Surah At-Taubah, Verse 9
لَا يَرۡقُبُونَ فِي مُؤۡمِنٍ إِلّٗا وَلَا ذِمَّةٗۚ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُعۡتَدُونَ
dēva viśvāsavantayaku viṣayayehi kisidu (gnātī) sambandhatāvak hō givisumak gæna hō ovuhu sælakilimat noveti. tavada ovuhumaya sīmāva ikmavā giyavun vannō
Surah At-Taubah, Verse 10
فَإِن تَابُواْ وَأَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتَوُاْ ٱلزَّكَوٰةَ فَإِخۡوَٰنُكُمۡ فِي ٱلدِّينِۗ وَنُفَصِّلُ ٱلۡأٓيَٰتِ لِقَوۡمٖ يَعۡلَمُونَ
namut ovuhu paścāttāpa vī (varadin) midī salātaya da vidhimat va iṭu kara, zakātaya da pirinæmuvē nam eviṭa ovuhu dahamehi num̆balāgē sahōdarayō veti. tavada vaṭahā gannā pirisaṭa api mema vadan pæhædili karannemu
Surah At-Taubah, Verse 11
وَإِن نَّكَثُوٓاْ أَيۡمَٰنَهُم مِّنۢ بَعۡدِ عَهۡدِهِمۡ وَطَعَنُواْ فِي دِينِكُمۡ فَقَٰتِلُوٓاْ أَئِمَّةَ ٱلۡكُفۡرِ إِنَّهُمۡ لَآ أَيۡمَٰنَ لَهُمۡ لَعَلَّهُمۡ يَنتَهُونَ
ovun givisa gat pasu ovungē givisuma kaḍa koṭa num̆balāgē dahama piḷiban̆da va ovun dos næguvē nam eviṭa num̆balā dēva pratikṣēpita nāyakayin saman̆ga saṭan vadinu. (ema væradi gamanin) ovun væḷakī siṭiya hæki vanu piṇisa niyata vaśayenma ovunaṭa kisidu givisumak noviya yutuya
Surah At-Taubah, Verse 12
أَلَا تُقَٰتِلُونَ قَوۡمٗا نَّكَثُوٓاْ أَيۡمَٰنَهُمۡ وَهَمُّواْ بِإِخۡرَاجِ ٱلرَّسُولِ وَهُم بَدَءُوكُمۡ أَوَّلَ مَرَّةٍۚ أَتَخۡشَوۡنَهُمۡۚ فَٱللَّهُ أَحَقُّ أَن تَخۡشَوۡهُ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ
siya givisuma bin̆da damamin, mema dūtayāṇan va (makkāven) piṭuvahal kirīmaṭa sælasum kaḷa pirisak saman̆ga num̆balā saṭan kaḷa yutu novē da? num̆balā saman̆ga (saṭan kirīmaṭa) paḷamu vara ārambha kaḷē ovunya. num̆balā ovunaṭa biya vannehu da? num̆balā viśvāsavantayin va siṭiyehu nam num̆balā biya vīmaṭa vaḍāt sudussā vannē allāhya
Surah At-Taubah, Verse 13
قَٰتِلُوهُمۡ يُعَذِّبۡهُمُ ٱللَّهُ بِأَيۡدِيكُمۡ وَيُخۡزِهِمۡ وَيَنصُرۡكُمۡ عَلَيۡهِمۡ وَيَشۡفِ صُدُورَ قَوۡمٖ مُّؤۡمِنِينَ
ovun saman̆ga num̆balā saṭan karanu. num̆balāgē dǣtin allāh ovunaṭa dan̆ḍuvam karayi. tavada ovun va avamānayaṭa pat karayi. ovunaṭa erehi va num̆balāṭa udav karayi. dēva viśvāsavanta pirisagē hadavat hi ohu suvaya æti karayi
Surah At-Taubah, Verse 14
وَيُذۡهِبۡ غَيۡظَ قُلُوبِهِمۡۗ وَيَتُوبُ ٱللَّهُ عَلَىٰ مَن يَشَآءُۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ
tavada ovungē hadavat hi æti kōpaya ohu paha karayi. taman abhimata karana aya veta allāh samāva labā deyi. tavada allāh sarva gnānīya. siyum gnānaya ættāya
Surah At-Taubah, Verse 15
أَمۡ حَسِبۡتُمۡ أَن تُتۡرَكُواْ وَلَمَّا يَعۡلَمِ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ جَٰهَدُواْ مِنكُمۡ وَلَمۡ يَتَّخِذُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ وَلَا رَسُولِهِۦ وَلَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَلِيجَةٗۚ وَٱللَّهُ خَبِيرُۢ بِمَا تَعۡمَلُونَ
num̆balā aturin yuddha kaḷavunda allāh da ohugē rasūlvarayā da dēva viśvāsavantayin da hæra,vena kisiveku num̆balā suhan̆da mituran lesa nogat bava ohu dæna gannāturu num̆balā ata hæra damanu ætæyi sitannehu da? tavada allāh num̆balā karana dǣ piḷiban̆da va sarva gnānīya
Surah At-Taubah, Verse 16
مَا كَانَ لِلۡمُشۡرِكِينَ أَن يَعۡمُرُواْ مَسَٰجِدَ ٱللَّهِ شَٰهِدِينَ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِم بِٱلۡكُفۡرِۚ أُوْلَـٰٓئِكَ حَبِطَتۡ أَعۡمَٰلُهُمۡ وَفِي ٱلنَّارِ هُمۡ خَٰلِدُونَ
ādēśa tabannan (tamangē) dēva pratikṣēpaya gæna tamanṭa erehi va sākṣi darannan lesa siṭiya dī allāhgē masjidayan paripālanaya kirīma ovunaṭa sudusu novē. tama kriyāvan niṣphala vī giya aya movuhuya. tavada nirā ginnē ovuhu sadātanikayō veti
Surah At-Taubah, Verse 17
إِنَّمَا يَعۡمُرُ مَسَٰجِدَ ٱللَّهِ مَنۡ ءَامَنَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَأَقَامَ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتَى ٱلزَّكَوٰةَ وَلَمۡ يَخۡشَ إِلَّا ٱللَّهَۖ فَعَسَىٰٓ أُوْلَـٰٓئِكَ أَن يَكُونُواْ مِنَ ٱلۡمُهۡتَدِينَ
allāhgē masjidayan paripālanaya karanuyē allāh hā avasan dinaya viśvāsa koṭa salātaya vidhimat va iṭu kara zakātaya da pirinamā allāh hæra vena kisivakuṭa biya novū ayayi. yaha man̆ga læbūvan aturin siṭiya hækkē ovunṭa ma ya
Surah At-Taubah, Verse 18
۞أَجَعَلۡتُمۡ سِقَايَةَ ٱلۡحَآجِّ وَعِمَارَةَ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِ كَمَنۡ ءَامَنَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَجَٰهَدَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِۚ لَا يَسۡتَوُۥنَ عِندَ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّـٰلِمِينَ
haj vandanākaruvanṭa jalaya sapayā masjidul harāmaya paripālanaya karannan va allāh hā avasan dinaya viśvāsa koṭa allāhgē mārgayē kæpavūvan men num̆balā pat kaḷehi da? allāh abiyasa ovun eka samāna noveti. tavada allāh aparādhakārī janayāṭa man̆ga nopenvayi
Surah At-Taubah, Verse 19
ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَٰهَدُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ بِأَمۡوَٰلِهِمۡ وَأَنفُسِهِمۡ أَعۡظَمُ دَرَجَةً عِندَ ٱللَّهِۚ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡفَآئِزُونَ
viśvāsa koṭa (tama vāsasthāna valin) nikma gos allāhgē mārgayē tama dhanaya hā jīvita parityāga kaḷavun allāh abiyasa nilayen ati mahat aya veti. tavada jayagrahakayō ovuhumaya
Surah At-Taubah, Verse 20
يُبَشِّرُهُمۡ رَبُّهُم بِرَحۡمَةٖ مِّنۡهُ وَرِضۡوَٰنٖ وَجَنَّـٰتٖ لَّهُمۡ فِيهَا نَعِيمٞ مُّقِيمٌ
ovungē paramādhipati ohugen vū dayāva, tṛptiya hā (svarga) uyan piḷiban̆da va ovunaṭa śubhāraṁci danvayi. ehi ovunṭa nirantara suvaya æta
Surah At-Taubah, Verse 21
خَٰلِدِينَ فِيهَآ أَبَدًاۚ إِنَّ ٱللَّهَ عِندَهُۥٓ أَجۡرٌ عَظِيمٞ
(ovuhu) ehi kavadat sadātanikayin veti. niyata vaśayenma allāh vana ohu abiyasa atimahat pratiphala æta
Surah At-Taubah, Verse 22
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَتَّخِذُوٓاْ ءَابَآءَكُمۡ وَإِخۡوَٰنَكُمۡ أَوۡلِيَآءَ إِنِ ٱسۡتَحَبُّواْ ٱلۡكُفۡرَ عَلَى ٱلۡإِيمَٰنِۚ وَمَن يَتَوَلَّهُم مِّنكُمۡ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلظَّـٰلِمُونَ
ahō viśvāsa kaḷavuni !, num̆balāgē piyavarun hā num̆balāgē sahōdarayin dēva viśvāsayaṭa vaḍā dēva pratikṣēpaya priya kaḷē nam ovun va bhārakaruvan lesa num̆balā noganu. num̆balā aturin kavareku ovun bhārakaruvan lesa gannē da ovuhumaya aparādhakaruvō
Surah At-Taubah, Verse 23
قُلۡ إِن كَانَ ءَابَآؤُكُمۡ وَأَبۡنَآؤُكُمۡ وَإِخۡوَٰنُكُمۡ وَأَزۡوَٰجُكُمۡ وَعَشِيرَتُكُمۡ وَأَمۡوَٰلٌ ٱقۡتَرَفۡتُمُوهَا وَتِجَٰرَةٞ تَخۡشَوۡنَ كَسَادَهَا وَمَسَٰكِنُ تَرۡضَوۡنَهَآ أَحَبَّ إِلَيۡكُم مِّنَ ٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ وَجِهَادٖ فِي سَبِيلِهِۦ فَتَرَبَّصُواْ حَتَّىٰ يَأۡتِيَ ٱللَّهُ بِأَمۡرِهِۦۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡفَٰسِقِينَ
num̆balāgē piyavarun, num̆balāgē daruvan, num̆balāgē sahōdarayan, num̆balāgē biriyan, num̆balāgē pavulē gnātīn, num̆balā upayana dhanaya, pāḍu labanu ætæyi num̆balā biya vana vyāpāraya, num̆balā priya karana vāsasthāna allāhṭat ohugē rasūlvarayāṭat ohugē mārgayē kæpavīmaṭat vaḍā (ēvā) num̆balā veta priya manāpa nam, eviṭa allāh ohugē niyōgaya gena ena tek num̆balā apēkṣāven siṭinu. tavada allāh pāpatara janayāṭa man̆ga nopenvayi
Surah At-Taubah, Verse 24
لَقَدۡ نَصَرَكُمُ ٱللَّهُ فِي مَوَاطِنَ كَثِيرَةٖ وَيَوۡمَ حُنَيۡنٍ إِذۡ أَعۡجَبَتۡكُمۡ كَثۡرَتُكُمۡ فَلَمۡ تُغۡنِ عَنكُمۡ شَيۡـٔٗا وَضَاقَتۡ عَلَيۡكُمُ ٱلۡأَرۡضُ بِمَا رَحُبَتۡ ثُمَّ وَلَّيۡتُم مُّدۡبِرِينَ
sæbævinma allāh bohō tæn vala num̆balāṭa udav kaḷēya. tavada huneyin dinayehi num̆balāgē adhikatvaya num̆balā va mavita kaḷa avasthāvē num̆balāṭa kisivak prayōjanavat novīya. mahapoḷova eya puḷul va tibuṇa da num̆balāṭa paṭu viya. pasu va num̆balā piṭupasa haravā palā giyehuya
Surah At-Taubah, Verse 25
ثُمَّ أَنزَلَ ٱللَّهُ سَكِينَتَهُۥ عَلَىٰ رَسُولِهِۦ وَعَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَأَنزَلَ جُنُودٗا لَّمۡ تَرَوۡهَا وَعَذَّبَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْۚ وَذَٰلِكَ جَزَآءُ ٱلۡكَٰفِرِينَ
pasu va allāh ohugē śāntabhāvaya ohugē dūtayāṇan veta hā dēva viśvāsavantayin veta pahaḷa kaḷēya. tavada num̆balā nuduṭu sēnāvan ohu pahaḷa kaḷēya. pratikṣēpa kaḷavunṭa dan̆ḍuvam kaḷēya. eya dēva pratikṣēpakayingē prativipākayayi
Surah At-Taubah, Verse 26
ثُمَّ يَتُوبُ ٱللَّهُ مِنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَ عَلَىٰ مَن يَشَآءُۗ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
in pasu va allāh taman abhimata karana ayaṭa (ovungē) paścāttāpaya piḷigena samāva dunnēya. tavada allāh ati kṣamāśīlīya karuṇā guṇayen yuktaya
Surah At-Taubah, Verse 27
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِنَّمَا ٱلۡمُشۡرِكُونَ نَجَسٞ فَلَا يَقۡرَبُواْ ٱلۡمَسۡجِدَ ٱلۡحَرَامَ بَعۡدَ عَامِهِمۡ هَٰذَاۚ وَإِنۡ خِفۡتُمۡ عَيۡلَةٗ فَسَوۡفَ يُغۡنِيكُمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦٓ إِن شَآءَۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمٌ حَكِيمٞ
viśvāsa kaḷavuni, dēva ādēśa karannan kiliṭiya. ebævin ovungē mema vasaraṭa pasu va ovun masjidul harāmayaṭa samīpa noviya yutuya. tavada num̆balā diḷin̆dukamaṭa biya vūyē nam ohu abhimata kaḷē nam ohugē bhāgyaya tuḷin allāh num̆balā va dhanavatbhāvayaṭa pat karanu æta. niyata vaśayenma allāh sarva gnānīya. siyum gnānaya ættāya
Surah At-Taubah, Verse 28
قَٰتِلُواْ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَلَا بِٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَلَا يُحَرِّمُونَ مَا حَرَّمَ ٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥ وَلَا يَدِينُونَ دِينَ ٱلۡحَقِّ مِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ حَتَّىٰ يُعۡطُواْ ٱلۡجِزۡيَةَ عَن يَدٖ وَهُمۡ صَٰغِرُونَ
dēva grantha denu læbūvan aturin allāh hā avasan dinaya viśvāsa nokarana, allāh hā ohugē dūtayāṇan tahanam kaḷa dǣ tahanam nokarana, satya dahama piḷi nopadina aya saman̆ga ovun yaṭahat pahat vī (sva kæmætten) jisiyā badu tama atin dena tek ovun saman̆ga num̆balā saṭan vadinu
Surah At-Taubah, Verse 29
وَقَالَتِ ٱلۡيَهُودُ عُزَيۡرٌ ٱبۡنُ ٱللَّهِ وَقَالَتِ ٱلنَّصَٰرَى ٱلۡمَسِيحُ ٱبۡنُ ٱللَّهِۖ ذَٰلِكَ قَوۡلُهُم بِأَفۡوَٰهِهِمۡۖ يُضَٰهِـُٔونَ قَوۡلَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَبۡلُۚ قَٰتَلَهُمُ ٱللَّهُۖ أَنَّىٰ يُؤۡفَكُونَ
useyir allāhgē putrayāṇan bava yudevvō pævasūha. emenma masīh allāhgē putrayāṇan bava kitunuvō pævasūha. eya ovungē muvin pavasana ovungē prakāśayayi. mīṭa pera pratikṣēpa kaḷavungē prakāśayaṭa ovuhu samāna vūha. allāh ovun va vināśa karayi. ovun venatakaṭa yomu karanu labanuyē kesē da
Surah At-Taubah, Verse 30
ٱتَّخَذُوٓاْ أَحۡبَارَهُمۡ وَرُهۡبَٰنَهُمۡ أَرۡبَابٗا مِّن دُونِ ٱللَّهِ وَٱلۡمَسِيحَ ٱبۡنَ مَرۡيَمَ وَمَآ أُمِرُوٓاْ إِلَّا لِيَعۡبُدُوٓاْ إِلَٰهٗا وَٰحِدٗاۖ لَّآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۚ سُبۡحَٰنَهُۥ عَمَّا يُشۡرِكُونَ
allāhgen tora va ovuhu ovungē āgamika vidvatun da, ovungē āgamika nāyakayin da, maryamgē put masīh va da devivarun lesa gattōya.ekama deviyāṭa næman̆dum karana lesaṭama ovuhu aṇa karanu læbūha. ohu hæra venat devin̆deku nomæta. ovun ādēśa karana dæyin ohu pivituruya
Surah At-Taubah, Verse 31
يُرِيدُونَ أَن يُطۡفِـُٔواْ نُورَ ٱللَّهِ بِأَفۡوَٰهِهِمۡ وَيَأۡبَى ٱللَّهُ إِلَّآ أَن يُتِمَّ نُورَهُۥ وَلَوۡ كَرِهَ ٱلۡكَٰفِرُونَ
allāhgē ālōkaya tama muvin (pim̆ba) nivā dæmīmaṭa ovuhu apēkṣā karati. dēva pratikṣēpakayin piḷikul kaḷa da allāh ohugē ālōkaya ohu pūrṇavat nokara ata hæra nodamayi
Surah At-Taubah, Verse 32
هُوَ ٱلَّذِيٓ أَرۡسَلَ رَسُولَهُۥ بِٱلۡهُدَىٰ وَدِينِ ٱلۡحَقِّ لِيُظۡهِرَهُۥ عَلَى ٱلدِّينِ كُلِّهِۦ وَلَوۡ كَرِهَ ٱلۡمُشۡرِكُونَ
dēva ādēśakayin piḷikul kaḷa da siyalu daham valaṭa vaḍā ohugē dahama heḷikara (utum bhāvayaṭa pat kara)nu piṇisa yaha man̆ga hā satyaya dahama saman̆ga tama dūtayāṇan va evvē ohumaya
Surah At-Taubah, Verse 33
۞يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِنَّ كَثِيرٗا مِّنَ ٱلۡأَحۡبَارِ وَٱلرُّهۡبَانِ لَيَأۡكُلُونَ أَمۡوَٰلَ ٱلنَّاسِ بِٱلۡبَٰطِلِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِۗ وَٱلَّذِينَ يَكۡنِزُونَ ٱلذَّهَبَ وَٱلۡفِضَّةَ وَلَا يُنفِقُونَهَا فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ فَبَشِّرۡهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٖ
ahō viśvāsa kaḷavuni ! āgamika vidvatun hā āgamika nāyakayingen bahutarayak denā janayāgē vastuva væradi lesin anubhava karati. allāhgē mārgayen (janayā) vaḷakati. tavada ovuhu ran ridī goḍa gasā ganiti. allāhgē mārgayē ēvā viyadam nokarati. ebævin vēdanā sahagata dan̆ḍuvamak æti bava num̆ba ovunaṭa śubhāraṁci pavasanu
Surah At-Taubah, Verse 34
يَوۡمَ يُحۡمَىٰ عَلَيۡهَا فِي نَارِ جَهَنَّمَ فَتُكۡوَىٰ بِهَا جِبَاهُهُمۡ وَجُنُوبُهُمۡ وَظُهُورُهُمۡۖ هَٰذَا مَا كَنَزۡتُمۡ لِأَنفُسِكُمۡ فَذُوقُواْ مَا كُنتُمۡ تَكۡنِزُونَ
edina ēvā nirā ginnehi rat karanu læbē. pasu va "mēvā num̆balā nidhan gata kaḷa dǣya. ebævin num̆balā nidhan gata karamin siṭi dǣ bhukti vidinu" (yæyi pavasamin) ovungē naḷal mata da ovungē ælapat mata da ovungē piṭaval mata da puphassanu læbē
Surah At-Taubah, Verse 35
إِنَّ عِدَّةَ ٱلشُّهُورِ عِندَ ٱللَّهِ ٱثۡنَا عَشَرَ شَهۡرٗا فِي كِتَٰبِ ٱللَّهِ يَوۡمَ خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ مِنۡهَآ أَرۡبَعَةٌ حُرُمٞۚ ذَٰلِكَ ٱلدِّينُ ٱلۡقَيِّمُۚ فَلَا تَظۡلِمُواْ فِيهِنَّ أَنفُسَكُمۡۚ وَقَٰتِلُواْ ٱلۡمُشۡرِكِينَ كَآفَّةٗ كَمَا يُقَٰتِلُونَكُمۡ كَآفَّةٗۚ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلۡمُتَّقِينَ
niyata vaśayenma ahas hā mahapoḷova mævū dina allāhgē niyamayehi allāh abiyasa māsa gaṇana māsa doḷosaki. ēvāyin siv masak pāriśuddhaya. eyayi ṛju dahama vanuyē. ebævin ēvāyehi num̆balā num̆balāṭama aparādha kara noganu. dēva ādēśakayin num̆balā saman̆ga siyallehi (siyalu māsayanhi) yuda vadināk men num̆balā da ovun saman̆ga siyallehi yuda vadinu. tavada sæbævinma allāh dēva biya hæn̆gīmen yut aya saman̆ga yæyi num̆balā dæna ganu
Surah At-Taubah, Verse 36
إِنَّمَا ٱلنَّسِيٓءُ زِيَادَةٞ فِي ٱلۡكُفۡرِۖ يُضَلُّ بِهِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يُحِلُّونَهُۥ عَامٗا وَيُحَرِّمُونَهُۥ عَامٗا لِّيُوَاطِـُٔواْ عِدَّةَ مَا حَرَّمَ ٱللَّهُ فَيُحِلُّواْ مَا حَرَّمَ ٱللَّهُۚ زُيِّنَ لَهُمۡ سُوٓءُ أَعۡمَٰلِهِمۡۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡكَٰفِرِينَ
niyata vaśayenma (tahanam kaḷa māsa sitū manāpayaṭa) kal dæmīma, dēva pratikṣēpayē vardhanayaki. pratikṣēpa kaḷavun emagin noman̆ga yati. ovuhu vasarak eya anumata karati. tavat vasarak eya tahanam karati. eya allāh pāriśuddha kaḷa dǣhi gaṇana sāpēkṣa karanu piṇisaya. ē anuva allāh tahanam kaḷa dǣ ovuhu anumata karati. ovungē kriyāvanhi napura ovunaṭa alaṁkāra kara penvana ladī. tavada allāh dēva pratikṣēpita janayāṭa man̆ga nopenvayi
Surah At-Taubah, Verse 37
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَا لَكُمۡ إِذَا قِيلَ لَكُمُ ٱنفِرُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ ٱثَّاقَلۡتُمۡ إِلَى ٱلۡأَرۡضِۚ أَرَضِيتُم بِٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا مِنَ ٱلۡأٓخِرَةِۚ فَمَا مَتَٰعُ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا فِي ٱلۡأٓخِرَةِ إِلَّا قَلِيلٌ
ahō viśvāsakaḷavuni ! num̆balāṭa kumak sidu vūyē da? allāhgē mārgayē piṭat va yanu yæyi num̆balāṭa pavasanu læbū viṭa num̆balā poḷovaṭa bara vūha. matu lovaṭa vaḍā melova jīvitaya gæna num̆balā tṛptimat vūyehu da? melova jīvitayē (satuṭa) bhukti vin̆dīma matu lovehi alpa pramāṇayak misa næta
Surah At-Taubah, Verse 38
إِلَّا تَنفِرُواْ يُعَذِّبۡكُمۡ عَذَابًا أَلِيمٗا وَيَسۡتَبۡدِلۡ قَوۡمًا غَيۡرَكُمۡ وَلَا تَضُرُّوهُ شَيۡـٔٗاۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٌ
num̆balā piṭat va noyannehu nam vēdanīya dan̆ḍuvamakin ohu num̆balāṭa dan̆ḍuvam karayi. tavada num̆balā venuvaṭa venat pirisak pat karayi. eviṭa num̆balā ohuṭa kisivakin hāniyak sidu kaḷa nohæka. tavada allāh siyalu dǣ kerehi śaktiya ættāya
Surah At-Taubah, Verse 39
إِلَّا تَنصُرُوهُ فَقَدۡ نَصَرَهُ ٱللَّهُ إِذۡ أَخۡرَجَهُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ ثَانِيَ ٱثۡنَيۡنِ إِذۡ هُمَا فِي ٱلۡغَارِ إِذۡ يَقُولُ لِصَٰحِبِهِۦ لَا تَحۡزَنۡ إِنَّ ٱللَّهَ مَعَنَاۖ فَأَنزَلَ ٱللَّهُ سَكِينَتَهُۥ عَلَيۡهِ وَأَيَّدَهُۥ بِجُنُودٖ لَّمۡ تَرَوۡهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ ٱلسُّفۡلَىٰۗ وَكَلِمَةُ ٱللَّهِ هِيَ ٱلۡعُلۡيَاۗ وَٱللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ
num̆balā (apagē dūtayāṇan vana) mohuṭa udav nokarannehu nam (dæna ganu) dedenāgen devænnā lesa ohu siṭiyadīt, dēva pratikṣēpa kaḷavun ohu va piṭuvahal kaḷa avasthāvē dīt, ovun dedenāma ema guhāvehi siṭi avasthāvēdīt "num̆ba duk novanu. niyata vaśayenma allāh apa saman̆gaya" yæyi ohu tama san̆gayāṭa kiyū avasthāvēdīt, sæbævinma allāh ohuṭa udav kara æta. eviṭa allāh ohugē śāntiya ohu veta pahaḷa kaḷēya. num̆balā nuduṭu sēnāvak man̆gin ohu va śaktimat kaḷēya. pratikṣēpa kaḷavungē prakāśaya pahat bavaṭa pat kaḷēya. tavada allāhgē prakāśaya vana eyamaya usas vannē. tavada allāh sarva baladhārīya. siyum gnānīya
Surah At-Taubah, Verse 40
ٱنفِرُواْ خِفَافٗا وَثِقَالٗا وَجَٰهِدُواْ بِأَمۡوَٰلِكُمۡ وَأَنفُسِكُمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِۚ ذَٰلِكُمۡ خَيۡرٞ لَّكُمۡ إِن كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ
(sēnā balaya) svalpa vaśayen vuva da, adhika vaśayen vuva da num̆balā piṭat va yanu. tavada num̆balāgē vastuva hā num̆balāgē jīvita allāhgē mārgayē kæpa karanu. num̆balā dæna siṭinnehu nam eya num̆balāṭa śrēṣṭhaya
Surah At-Taubah, Verse 41
لَوۡ كَانَ عَرَضٗا قَرِيبٗا وَسَفَرٗا قَاصِدٗا لَّٱتَّبَعُوكَ وَلَٰكِنۢ بَعُدَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلشُّقَّةُۚ وَسَيَحۡلِفُونَ بِٱللَّهِ لَوِ ٱسۡتَطَعۡنَا لَخَرَجۡنَا مَعَكُمۡ يُهۡلِكُونَ أَنفُسَهُمۡ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ إِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ
(nabivaraya) eya samīpayen gata hæki bhāṇḍayak hā madhyastha (sāmānya) gamanak vī nam ovuhu num̆ba va anugamanaya karannaṭa tibuṇi. enamut yā yutu sīmāva ovunaṭa durastha viya. apaṭa hæki nam apa da num̆balā saman̆ga piṭa vī ennaṭa tibuṇi yæyi ovuhu allāh mata divurā pavasati. ovuhu ovunvama vināśa kara ganiti. tavada sæbævinma ovuhu musāvādīhu bava allā danī
Surah At-Taubah, Verse 42
عَفَا ٱللَّهُ عَنكَ لِمَ أَذِنتَ لَهُمۡ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَكَ ٱلَّذِينَ صَدَقُواْ وَتَعۡلَمَ ٱلۡكَٰذِبِينَ
(nabivaraya !) allāh num̆baṭa samāva detvā! satya pævasūvan gæna num̆baṭa pæhædili vī, musāvādīn piḷiban̆da num̆ba dæna gannā tek, num̆ba ovunaṭa (saṭanaṭa noyannaṭa ) avasara dunnē kumakaṭada
Surah At-Taubah, Verse 43
لَا يَسۡتَـٔۡذِنُكَ ٱلَّذِينَ يُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ أَن يُجَٰهِدُواْ بِأَمۡوَٰلِهِمۡ وَأَنفُسِهِمۡۗ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِٱلۡمُتَّقِينَ
allāh hā avasan dinaya viśvāsa karannan tama vastuva hā tama jīvitaya kæpa kirīmen (ivat vīmaṭa) ovuhu num̆ben avasara nopatati. tavada allāh dēva biya hæn̆gīmen yutu va kaṭayutu karannan piḷiban̆da sarva gnānīya
Surah At-Taubah, Verse 44
إِنَّمَا يَسۡتَـٔۡذِنُكَ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَٱرۡتَابَتۡ قُلُوبُهُمۡ فَهُمۡ فِي رَيۡبِهِمۡ يَتَرَدَّدُونَ
(esē ivat vīmaṭa) num̆ben avasara patanuyē allāh hā avasan dinaya viśvāsa nokarannanya. ovungē hadavat sæka kaḷēya. ebævin ovuhu ovungē sækayehi pækiḷeti
Surah At-Taubah, Verse 45
۞وَلَوۡ أَرَادُواْ ٱلۡخُرُوجَ لَأَعَدُّواْ لَهُۥ عُدَّةٗ وَلَٰكِن كَرِهَ ٱللَّهُ ٱنۢبِعَاثَهُمۡ فَثَبَّطَهُمۡ وَقِيلَ ٱقۡعُدُواْ مَعَ ٱلۡقَٰعِدِينَ
tavada ovun piṭat vīmaṭa situvē nam ē san̆dahā sūdānamakin sūdānam vannaṭa tibuṇi. enamut ovun piṭat va yǣma allāh piḷikul kaḷēya. ebævin ovunaṭa ohu mæḷikama æti kaḷēya. tavada vāḍi vī siṭinnan saman̆ga num̆balā da vāḍi vī siṭinu yæyi pavasanu læbīya
Surah At-Taubah, Verse 46
لَوۡ خَرَجُواْ فِيكُم مَّا زَادُوكُمۡ إِلَّا خَبَالٗا وَلَأَوۡضَعُواْ خِلَٰلَكُمۡ يَبۡغُونَكُمُ ٱلۡفِتۡنَةَ وَفِيكُمۡ سَمَّـٰعُونَ لَهُمۡۗ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِٱلظَّـٰلِمِينَ
ovun num̆balā saman̆ga piṭat va giyē nam num̆balāṭa napura misa vena kisivak vardhanaya novannaṭa tibuṇi. tavada num̆balā atara arbuda æti kirīmaṭa māna balamin num̆balā atara (kēlām) kiyannaṭa tibuṇi. tavada ovunaṭa savan dennan da num̆balā atara veti. aparādhakaruvan piḷiban̆da allāh sarva gnānīya
Surah At-Taubah, Verse 47
لَقَدِ ٱبۡتَغَوُاْ ٱلۡفِتۡنَةَ مِن قَبۡلُ وَقَلَّبُواْ لَكَ ٱلۡأُمُورَ حَتَّىٰ جَآءَ ٱلۡحَقُّ وَظَهَرَ أَمۡرُ ٱللَّهِ وَهُمۡ كَٰرِهُونَ
mīṭa pera da ovuhu arbuda soyā gattōya. tavada (avul sahagata) karuṇu num̆ba vetaṭa hærevvōya. avasānayē satyaya pæmiṇiyēya. tavada ovun piḷikul karannan va siṭiya dī allāhgē niyōgaya pratyakṣa viya
Surah At-Taubah, Verse 48
وَمِنۡهُم مَّن يَقُولُ ٱئۡذَن لِّي وَلَا تَفۡتِنِّيٓۚ أَلَا فِي ٱلۡفِتۡنَةِ سَقَطُواْۗ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةُۢ بِٱلۡكَٰفِرِينَ
maṭa avasara denu. mā parīkṣāvaṭa lak nokaranu yæyi pavasannan da ovun aturin vūha. dæna ganu. ovuhu arbudayehi væṭuṇaha. tavada sæbævinma niraya dēva pratikṣēpakayin vaṭalannaki
Surah At-Taubah, Verse 49
إِن تُصِبۡكَ حَسَنَةٞ تَسُؤۡهُمۡۖ وَإِن تُصِبۡكَ مُصِيبَةٞ يَقُولُواْ قَدۡ أَخَذۡنَآ أَمۡرَنَا مِن قَبۡلُ وَيَتَوَلَّواْ وَّهُمۡ فَرِحُونَ
num̆baṭa yam yahapatak æti vannē nam eya ovun dukaṭa pat karayi. tavada num̆baṭa yam abhāgyayak æti vannē nam api mīṭa perama apagē viṣaya api (sūdānam kara) gattemu yæyi pavasā ovun satuṭuvannan lesin hærī yati
Surah At-Taubah, Verse 50
قُل لَّن يُصِيبَنَآ إِلَّا مَا كَتَبَ ٱللَّهُ لَنَا هُوَ مَوۡلَىٰنَاۚ وَعَلَى ٱللَّهِ فَلۡيَتَوَكَّلِ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ
allāh apahaṭa niyama kaḷa dǣ hæra venat kisivak apaṭa sidu novannēmaya. ohu apagē bhārakaruya. tavada dēva viśvāsavantayin allāh vetama (siyalla) bhāra kaḷa yutu yæyi pavasanu
Surah At-Taubah, Verse 51
قُلۡ هَلۡ تَرَبَّصُونَ بِنَآ إِلَّآ إِحۡدَى ٱلۡحُسۡنَيَيۡنِۖ وَنَحۡنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمۡ أَن يُصِيبَكُمُ ٱللَّهُ بِعَذَابٖ مِّنۡ عِندِهِۦٓ أَوۡ بِأَيۡدِينَاۖ فَتَرَبَّصُوٓاْ إِنَّا مَعَكُم مُّتَرَبِّصُونَ
(jaya hō vīra maraṇaya yana) kusal dekin ek pratilābhayak hæra venat kisivak apahaṭa num̆balā balāporottu vannehu da? namut num̆balāgē viṣayehi api apēkṣā karannē allāh ohu vetin vū dan̆ḍuvamakin num̆balā hasu kara gannavāda? nætnam eya apē atin dennaṭa saḷasvanavāda yannayi. ebævin niyata vaśayenma (oba veta pæmiṇiya yutu dē) apa da num̆balā saman̆ga balāporottuven siṭinnan vemu yæyi (nabivaraya) num̆ba pavasanu
Surah At-Taubah, Verse 52
قُلۡ أَنفِقُواْ طَوۡعًا أَوۡ كَرۡهٗا لَّن يُتَقَبَّلَ مِنكُمۡ إِنَّكُمۡ كُنتُمۡ قَوۡمٗا فَٰسِقِينَ
kæmætten hō akamætten hō num̆balā viyadam karanu. num̆balāgen eya piḷiganu nolabanu æta. niyata vaśayenma num̆balā pāpatara pirisak lesin siṭiyehuya
Surah At-Taubah, Verse 53
وَمَا مَنَعَهُمۡ أَن تُقۡبَلَ مِنۡهُمۡ نَفَقَٰتُهُمۡ إِلَّآ أَنَّهُمۡ كَفَرُواْ بِٱللَّهِ وَبِرَسُولِهِۦ وَلَا يَأۡتُونَ ٱلصَّلَوٰةَ إِلَّا وَهُمۡ كُسَالَىٰ وَلَا يُنفِقُونَ إِلَّا وَهُمۡ كَٰرِهُونَ
allāh hā ohugē dūtayāṇan va pratikṣēpa koṭa, kammæḷiyan lesin salātayaṭa pæmiṇena (yahapat dǣ san̆dahā) akamætten misa viyadam nokarana hētuven misa, ovungē viyadam kirīma piḷi ganu labannaṭa (vena kisidu) bādhāvak novīya
Surah At-Taubah, Verse 54
فَلَا تُعۡجِبۡكَ أَمۡوَٰلُهُمۡ وَلَآ أَوۡلَٰدُهُمۡۚ إِنَّمَا يُرِيدُ ٱللَّهُ لِيُعَذِّبَهُم بِهَا فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَتَزۡهَقَ أَنفُسُهُمۡ وَهُمۡ كَٰفِرُونَ
ovungē vastuva hā ovungē daruvan num̆ba va mavitayaṭa pat nokaḷa yutuya. allāh apēkṣā karanuyē melova jīvitayē dī ēvā magin ovunaṭa dan̆ḍuvam kirīmaṭa hā ovun pratikṣēpa karannan va siṭiyadī ovungē jīvita bæhæra vī yāmaṭaya
Surah At-Taubah, Verse 55
وَيَحۡلِفُونَ بِٱللَّهِ إِنَّهُمۡ لَمِنكُمۡ وَمَا هُم مِّنكُمۡ وَلَٰكِنَّهُمۡ قَوۡمٞ يَفۡرَقُونَ
niyata vaśayenma taman num̆balā aturin vūvan yæyi ovuhu allāh mata divurā pavasati. namut ovuhu num̆balā aturin noveti. enamut ovun (maraṇayaṭa biya vana) biyagupha pirisaki
Surah At-Taubah, Verse 56
لَوۡ يَجِدُونَ مَلۡجَـًٔا أَوۡ مَغَٰرَٰتٍ أَوۡ مُدَّخَلٗا لَّوَلَّوۡاْ إِلَيۡهِ وَهُمۡ يَجۡمَحُونَ
sæn̆gavennaṭa tænak hō guhāvan hō umagak hō ovun duṭuvē nam ovuhu ē veta vēgayen palā yanu æta
Surah At-Taubah, Verse 57
وَمِنۡهُم مَّن يَلۡمِزُكَ فِي ٱلصَّدَقَٰتِ فَإِنۡ أُعۡطُواْ مِنۡهَا رَضُواْ وَإِن لَّمۡ يُعۡطَوۡاْ مِنۡهَآ إِذَا هُمۡ يَسۡخَطُونَ
dānamānayan sambandhayen num̆baṭa dos nagana aya da ovun aturin veti. eviṭa ovunaṭa eyin denu læbuvē nam ovuhu tṛptimat veti. tavada ovunaṭa eyin denu nolæbuvē nam eviṭa ovuhu kōpa veti
Surah At-Taubah, Verse 58
وَلَوۡ أَنَّهُمۡ رَضُواْ مَآ ءَاتَىٰهُمُ ٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥ وَقَالُواْ حَسۡبُنَا ٱللَّهُ سَيُؤۡتِينَا ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦ وَرَسُولُهُۥٓ إِنَّآ إِلَى ٱللَّهِ رَٰغِبُونَ
allāh hā ohugē dūtayāṇan ovunaṭa pirinæmū dǣ gæna sæbævinma ovun tṛptiyaṭa patva "allāh apaṭa pramāṇavatya. allāh ohugē bhāgyaya tuḷin da ohugē dūtayāṇan da apaṭa pirinamanu æta. niyata vaśayenma api allāh vetama āśā karannan vemu" yæyi pævasuvē nam (eya ketaram aganē da)
Surah At-Taubah, Verse 59
۞إِنَّمَا ٱلصَّدَقَٰتُ لِلۡفُقَرَآءِ وَٱلۡمَسَٰكِينِ وَٱلۡعَٰمِلِينَ عَلَيۡهَا وَٱلۡمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمۡ وَفِي ٱلرِّقَابِ وَٱلۡغَٰرِمِينَ وَفِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَٱبۡنِ ٱلسَّبِيلِۖ فَرِيضَةٗ مِّنَ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٞ
allāhgen vū niyamayak vaśayen sadakāvan ( zakāt) himi viya yuttē diḷindanṭa da, dugiyanṭa da, ē sambandha va kaṭayutu karana sēvā dāyakayinṭa da ,tama hadavat (islāmaya veta) næm̆buru vūvanṭa da, vahalun nidahas kirīmē dī da, ṇaya gætiyanṭa da , allāhgē mārgayehi saha magiyanṭa da vē. tavada allāh sarva gnānīya. siyum gnānavantaya
Surah At-Taubah, Verse 60
وَمِنۡهُمُ ٱلَّذِينَ يُؤۡذُونَ ٱلنَّبِيَّ وَيَقُولُونَ هُوَ أُذُنٞۚ قُلۡ أُذُنُ خَيۡرٖ لَّكُمۡ يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ وَيُؤۡمِنُ لِلۡمُؤۡمِنِينَ وَرَحۡمَةٞ لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ مِنكُمۡۚ وَٱلَّذِينَ يُؤۡذُونَ رَسُولَ ٱللَّهِ لَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ
mema nabivarayāṭa pīḍā karannan da ovun aturin veti. ohu (siyallanṭa æhum) kandennek yæyi pavasati. ohu num̆balāṭa yahapata gena dena dǣṭa kan denneki. ohu allāh piḷiban̆da viśvāsa karanu æta. dēva viśvāsavantayinṭa viśvāsavanta va kaṭayutu karanu æta. num̆balā aturin viśvāsa kaḷavunaṭa ohu dayāvaki. yæyi (nabivaraya) num̆ba pavasanu. tavada allāhgē dūtayāṇanṭa pīḍā karana ovunaṭa vēdanīya dan̆ḍuvamak æta
Surah At-Taubah, Verse 61
يَحۡلِفُونَ بِٱللَّهِ لَكُمۡ لِيُرۡضُوكُمۡ وَٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥٓ أَحَقُّ أَن يُرۡضُوهُ إِن كَانُواْ مُؤۡمِنِينَ
ovuhu num̆balā va tṛptiyaṭa pat karanu piṇisa num̆balā idiriyē allāh mata divurati. tavada ovuhu dēva viśvāsavantayin va siṭiyehu nam ovuhu tṛptiyaṭa pat kirīmaṭa vaḍāt sudussan vanuyē allāh hā ohugē dūtayāṇanya
Surah At-Taubah, Verse 62
أَلَمۡ يَعۡلَمُوٓاْ أَنَّهُۥ مَن يُحَادِدِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ فَأَنَّ لَهُۥ نَارَ جَهَنَّمَ خَٰلِدٗا فِيهَاۚ ذَٰلِكَ ٱلۡخِزۡيُ ٱلۡعَظِيمُ
kavareku allāhṭa hā ohugē dūtayāṇanṭa paṭahæṇi va kaṭayutu karannē da eviṭa niyata vaśayenma ohuṭa nirā ginna himi bavat ohu ehi sadātanikayaku vana bavat ovuhu dæna siṭiya yutu novē da? eya mahat vū avamānayaki
Surah At-Taubah, Verse 63
يَحۡذَرُ ٱلۡمُنَٰفِقُونَ أَن تُنَزَّلَ عَلَيۡهِمۡ سُورَةٞ تُنَبِّئُهُم بِمَا فِي قُلُوبِهِمۡۚ قُلِ ٱسۡتَهۡزِءُوٓاْ إِنَّ ٱللَّهَ مُخۡرِجٞ مَّا تَحۡذَرُونَ
ovungē hadavat tuḷa æti dǣ ovunaṭa danvana paricchēdayak ovun mata pahaḷa vīma gæna kuhakayō biya veti. "num̆balā samaccal karamin siṭinu. niyata vaśayenma allāh num̆balā biyavemin siṭina dǣ heḷi karannēya" yæyi (nabivaraya!) num̆ba pavasanu
Surah At-Taubah, Verse 64
وَلَئِن سَأَلۡتَهُمۡ لَيَقُولُنَّ إِنَّمَا كُنَّا نَخُوضُ وَنَلۡعَبُۚ قُلۡ أَبِٱللَّهِ وَءَايَٰتِهِۦ وَرَسُولِهِۦ كُنتُمۡ تَسۡتَهۡزِءُونَ
tavada num̆ba (mē gæna) ovun gen vimasuvē nam ‘api (anavaśya katāvanhi) nirata vemin da keḷilol karamin da siṭiyemu yæyi ovuhu pavasati. num̆balā samaccal karamin siṭiyē allāh piḷiban̆da va da, ohugē vadan hā ohugē dūtayāṇan piḷiban̆da va dæyi num̆ba asanu
Surah At-Taubah, Verse 65
لَا تَعۡتَذِرُواْ قَدۡ كَفَرۡتُم بَعۡدَ إِيمَٰنِكُمۡۚ إِن نَّعۡفُ عَن طَآئِفَةٖ مِّنكُمۡ نُعَذِّبۡ طَآئِفَةَۢ بِأَنَّهُمۡ كَانُواْ مُجۡرِمِينَ
num̆balā nidahasaṭa karuṇu nokiyanu. num̆balā viśvāsa kirīmen pasu va sæbævinma pratikṣēpa kaḷehuya. num̆balā aturin pirisakaṭa api samāva pirinæmuva da tavat pirisakaṭa dan̆ḍuvam karannemu. hētuva ovun væradi karannan lesa siṭī bævini
Surah At-Taubah, Verse 66
ٱلۡمُنَٰفِقُونَ وَٱلۡمُنَٰفِقَٰتُ بَعۡضُهُم مِّنۢ بَعۡضٖۚ يَأۡمُرُونَ بِٱلۡمُنكَرِ وَيَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡمَعۡرُوفِ وَيَقۡبِضُونَ أَيۡدِيَهُمۡۚ نَسُواْ ٱللَّهَ فَنَسِيَهُمۡۚ إِنَّ ٱلۡمُنَٰفِقِينَ هُمُ ٱلۡفَٰسِقُونَ
kuhaka piriminda, kuhaka kāntāvanda, ovun siyalla ekama akārayaka vārgikayin vē. ovuhu piḷikul sahagata dǣ niyōga karati. yahapat dæyin vaḷakvati. (viyadam nokara) ovungē at miṭa moḷavā ganiti. ovuhu allāh va amataka kaḷōya. ebævin ohu da ovun va amataka kara dæmīya. niyata vaśayenma kuhakayin vana ovuhu pāpatarayin veti
Surah At-Taubah, Verse 67
وَعَدَ ٱللَّهُ ٱلۡمُنَٰفِقِينَ وَٱلۡمُنَٰفِقَٰتِ وَٱلۡكُفَّارَ نَارَ جَهَنَّمَ خَٰلِدِينَ فِيهَاۚ هِيَ حَسۡبُهُمۡۚ وَلَعَنَهُمُ ٱللَّهُۖ وَلَهُمۡ عَذَابٞ مُّقِيمٞ
kuhakayin hā kuhaka kāntāvanṭa da dēva pratikṣēpakayinṭa da nirā ginna satu bava allāh pratignā kaḷēya. ovun ehi sadātanikayō veti. eya ovunaṭa pramāṇavatya. tavada allāh ovunaṭa śāpa kaḷēya. tavada ovunaṭa sthīra dan̆ḍuvamak da æta
Surah At-Taubah, Verse 68
كَٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِكُمۡ كَانُوٓاْ أَشَدَّ مِنكُمۡ قُوَّةٗ وَأَكۡثَرَ أَمۡوَٰلٗا وَأَوۡلَٰدٗا فَٱسۡتَمۡتَعُواْ بِخَلَٰقِهِمۡ فَٱسۡتَمۡتَعۡتُم بِخَلَٰقِكُمۡ كَمَا ٱسۡتَمۡتَعَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِكُم بِخَلَٰقِهِمۡ وَخُضۡتُمۡ كَٱلَّذِي خَاضُوٓاْۚ أُوْلَـٰٓئِكَ حَبِطَتۡ أَعۡمَٰلُهُمۡ فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡخَٰسِرُونَ
(munāfikvaruni!) num̆balāda num̆balāṭa pera siṭiyavun menya. ovuhu balayen num̆balāṭa vaḍā śaktimat vūha. tavada ovuhu daruvangen hā vastuven adhika vūha. ē anuva tamanṭa himi koṭasa ovuhu bhukti vindōya. num̆balāṭa pera siṭiyavun ovungē koṭasa bhukti vindāk men num̆balā da num̆balāṭa himi koṭasa bhukti vidinu. namut ovuhu (boru kirīmehi) niratavī siṭi ākārayaṭa num̆balā da nirata vī siṭinnehuya. melovehi hā matu lovehi tama kriyāvan niṣphala vī giya aya movunya. tavada alābhavantayōda movunya
Surah At-Taubah, Verse 69
أَلَمۡ يَأۡتِهِمۡ نَبَأُ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ قَوۡمِ نُوحٖ وَعَادٖ وَثَمُودَ وَقَوۡمِ إِبۡرَٰهِيمَ وَأَصۡحَٰبِ مَدۡيَنَ وَٱلۡمُؤۡتَفِكَٰتِۚ أَتَتۡهُمۡ رُسُلُهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِۖ فَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيَظۡلِمَهُمۡ وَلَٰكِن كَانُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ يَظۡلِمُونَ
ovunaṭa pera siṭi nūh, ād hā samūdgē janayāgē da ibrāhīmgē janayā, madyan vāsīhu hā uḍu yaṭikuru va peraḷā dǣmūvangē da puvata ovun veta nopæmiṇiyē da? ovungē dūtayō ovun veta pæhædili sādhaka saman̆ga pæmiṇiyōya. ebævin ovunaṭa aparādhayak kirīma allāhṭa novīya. namut ovuhu tamanṭama apāradha kara gannan vūha
Surah At-Taubah, Verse 70
وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتُ بَعۡضُهُمۡ أَوۡلِيَآءُ بَعۡضٖۚ يَأۡمُرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَيَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ وَيُقِيمُونَ ٱلصَّلَوٰةَ وَيُؤۡتُونَ ٱلزَّكَوٰةَ وَيُطِيعُونَ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥٓۚ أُوْلَـٰٓئِكَ سَيَرۡحَمُهُمُ ٱللَّهُۗ إِنَّ ٱللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٞ
(dēva) viśvāsavantayō hā dēva viśvāsavanta kāntāvō ovungen ætæmeku ætæmekugē samīpa mituran veti. ovuhu yahapat dē niyōga karana atara piḷikul sahagata deyin vaḷakvati. salātaya vidhimat lesin iṭu karati. sakātda pirinamati. tavada allāhṭa hā ohugē dūtayāṇanṭa avanata veti. allāh karuṇāva penvana aya movuhuya. niyata vaśayenma allāh sarva baladhārīya. siyum gnānaya ættāya
Surah At-Taubah, Verse 71
وَعَدَ ٱللَّهُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتِ جَنَّـٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَا وَمَسَٰكِنَ طَيِّبَةٗ فِي جَنَّـٰتِ عَدۡنٖۚ وَرِضۡوَٰنٞ مِّنَ ٱللَّهِ أَكۡبَرُۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ
dēva viśvāsavantayin hā dēva viśvāsavanta kāntāvanhaṭa pahaḷin gaṁgāvan galā basnā (svarga) uyan æti bavaṭa allāh pratignā kaḷēya. ovuhu ehi sadātanikayin veti. adn (nam sadātanika svarga) uyanhi yahapat vāsasthāna æta. tavada allāhgē piḷigænīma atimahatya. eyayi mahat vū jayagrahaṇaya
Surah At-Taubah, Verse 72
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ جَٰهِدِ ٱلۡكُفَّارَ وَٱلۡمُنَٰفِقِينَ وَٱغۡلُظۡ عَلَيۡهِمۡۚ وَمَأۡوَىٰهُمۡ جَهَنَّمُۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ
ahō nabivaraya! dēva pratikṣēpakayin hā kuhakayin saman̆ga num̆ba saṭan karanu. ovun kerehi dæḍi lesa kaṭayutu karanu. ovungē pivisum sthānaya nirayayi. tavada (ovun) yomu vana ema sthānaya napuru viya
Surah At-Taubah, Verse 73
يَحۡلِفُونَ بِٱللَّهِ مَا قَالُواْ وَلَقَدۡ قَالُواْ كَلِمَةَ ٱلۡكُفۡرِ وَكَفَرُواْ بَعۡدَ إِسۡلَٰمِهِمۡ وَهَمُّواْ بِمَا لَمۡ يَنَالُواْۚ وَمَا نَقَمُوٓاْ إِلَّآ أَنۡ أَغۡنَىٰهُمُ ٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥ مِن فَضۡلِهِۦۚ فَإِن يَتُوبُواْ يَكُ خَيۡرٗا لَّهُمۡۖ وَإِن يَتَوَلَّوۡاْ يُعَذِّبۡهُمُ ٱللَّهُ عَذَابًا أَلِيمٗا فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِۚ وَمَا لَهُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ مِن وَلِيّٖ وَلَا نَصِيرٖ
taman nopævasū bavaṭa allāh mata ovuhu divurati. namut ovuhu pratikṣēpayē vadana pævasuvōya. ovuhu islāmaya piḷi gat pasu eya pratikṣēpa kaḷōya. ovunaṭa nolæbuṇu dǣ piḷiban̆da utsāha dærūha. tama bhāgyayen allāh hā ohugē dūtayāṇan ovun va dhanavat kirīmē hētuva misa ovun kōpa vīmaṭa venekak novīya. ovun pāpayen gæḷavennē nam eya ovunaṭa yahapatak vanu æta. namut ovun piṭupā yannē nam melovadī hā matu lovadī allāh ovunaṭa vēdanīya dan̆ḍuvamakin dan̆ḍuvam karanu æta. tavada mahapoḷovē kisidu bhārakaruvaku hō udavkaruvaku hō ovunaṭa nomæta
Surah At-Taubah, Verse 74
۞وَمِنۡهُم مَّنۡ عَٰهَدَ ٱللَّهَ لَئِنۡ ءَاتَىٰنَا مِن فَضۡلِهِۦ لَنَصَّدَّقَنَّ وَلَنَكُونَنَّ مِنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ
ovun aturin pirisak siṭiti. ovuhu "(allāh) ohugē bhāgyayen ohu apaṭa pirinamā ætnam sæbævinma api dan dennemu. tavada sæbævin ma api dæhæmiyan aturin vannemu" yanuven allāh saman̆ga givisa gatha
Surah At-Taubah, Verse 75
فَلَمَّآ ءَاتَىٰهُم مِّن فَضۡلِهِۦ بَخِلُواْ بِهِۦ وَتَوَلَّواْ وَّهُم مُّعۡرِضُونَ
namut ohu ovunaṭa ohugē bhāgyayen pirinæmū kalhi ovuhu ē piḷiban̆da va masurukam pǣha. tavada ovuhu piṭupānnan lesin hærī giyōya
Surah At-Taubah, Verse 76
فَأَعۡقَبَهُمۡ نِفَاقٗا فِي قُلُوبِهِمۡ إِلَىٰ يَوۡمِ يَلۡقَوۡنَهُۥ بِمَآ أَخۡلَفُواْ ٱللَّهَ مَا وَعَدُوهُ وَبِمَا كَانُواْ يَكۡذِبُونَ
allāh veta kaḷa pratignāva ovun kaḍa kaḷa bævin da, ovun boru pavasamin siṭi bævin da, ohu va ovun hamu vana dinaya tek ovungē hadavat tuḷa pævæti kuhakatvaya ovun va avasānaya dakvā tibennaṭa iḍa hæriyēya
Surah At-Taubah, Verse 77
أَلَمۡ يَعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ يَعۡلَمُ سِرَّهُمۡ وَنَجۡوَىٰهُمۡ وَأَنَّ ٱللَّهَ عَلَّـٰمُ ٱلۡغُيُوبِ
niyata vaśayenma allāh ovungē rahasya dǣ hā rahas sākacchāvan dannā bavat, tavada niyata vaśayenma allāh gupta dǣ piḷiban̆da mænavin dannā bavat ovuhu nodæna siṭiyōda
Surah At-Taubah, Verse 78
ٱلَّذِينَ يَلۡمِزُونَ ٱلۡمُطَّوِّعِينَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ فِي ٱلصَّدَقَٰتِ وَٱلَّذِينَ لَا يَجِدُونَ إِلَّا جُهۡدَهُمۡ فَيَسۡخَرُونَ مِنۡهُمۡ سَخِرَ ٱللَّهُ مِنۡهُمۡ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٌ
dēva viśvāsavantayin aturin dānayan sambandhayen siya kæmætten parityāga karannanhaṭa hā tama vehesaṭa hæra venat kisivak nolabannanhaṭa ovuhu dos nagā ovunaṭa avaman karati. allāh ovun avamānayaṭa lak kaḷēya. tavada ovunaṭa vēdanīya dan̆ḍuvamak æta
Surah At-Taubah, Verse 79
ٱسۡتَغۡفِرۡ لَهُمۡ أَوۡ لَا تَسۡتَغۡفِرۡ لَهُمۡ إِن تَسۡتَغۡفِرۡ لَهُمۡ سَبۡعِينَ مَرَّةٗ فَلَن يَغۡفِرَ ٱللَّهُ لَهُمۡۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ كَفَرُواْ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡفَٰسِقِينَ
(nabivaraya) ovun venuven num̆ba samāva ayadinu. nætahot ovun venuven samāva ayæda nosiṭinu. num̆ba ovun venuven hættǣ vārayak samāva ayæda siṭiya da allāh ovunaṭa samāva nodennēmaya. hētuva sæbævinma ovun allāh hā ohugē dūtayāṇan va pratikṣēpa kaḷa bævini. tavada allāh pāpatara janayāṭa man̆ga nopenvayi
Surah At-Taubah, Verse 80
فَرِحَ ٱلۡمُخَلَّفُونَ بِمَقۡعَدِهِمۡ خِلَٰفَ رَسُولِ ٱللَّهِ وَكَرِهُوٓاْ أَن يُجَٰهِدُواْ بِأَمۡوَٰلِهِمۡ وَأَنفُسِهِمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَقَالُواْ لَا تَنفِرُواْ فِي ٱلۡحَرِّۗ قُلۡ نَارُ جَهَنَّمَ أَشَدُّ حَرّٗاۚ لَّوۡ كَانُواْ يَفۡقَهُونَ
tama sthānayanhima ræn̆dī siṭiyavun allāhgē dūtayāṇan (tabūk meheyumaṭa) giya pasu va satuṭu vūha. tama vastuva hā tama jīvita allāhgē mārgayē kæpa kirīmaṭa ovuhu piḷikul kaḷōya. tavada num̆balā grīṣma kālayehi piṭat va noyanu yæyi ovuhu pavasati. ovuhu avabōdha kara gannē nam, nirā ginna uṣṇatvayen īṭa vaḍā adhika yæyi (nabivaraya!) num̆ba pavasanu
Surah At-Taubah, Verse 81
فَلۡيَضۡحَكُواْ قَلِيلٗا وَلۡيَبۡكُواْ كَثِيرٗا جَزَآءَۢ بِمَا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ
ovun upayamin siṭi dǣ hētuven (īṭa) prativipākayak vaśayen svalpayak sinahasetvā ! adhika va an̆ḍatvā
Surah At-Taubah, Verse 82
فَإِن رَّجَعَكَ ٱللَّهُ إِلَىٰ طَآئِفَةٖ مِّنۡهُمۡ فَٱسۡتَـٔۡذَنُوكَ لِلۡخُرُوجِ فَقُل لَّن تَخۡرُجُواْ مَعِيَ أَبَدٗا وَلَن تُقَٰتِلُواْ مَعِيَ عَدُوًّاۖ إِنَّكُمۡ رَضِيتُم بِٱلۡقُعُودِ أَوَّلَ مَرَّةٖ فَٱقۡعُدُواْ مَعَ ٱلۡخَٰلِفِينَ
eheyin (nabivaraya,) ovun aturin pirisak veta allāh num̆ba va nævata genvūyē nam eviṭa (yuda meheyum san̆dahā) piṭat va yannaṭa oben ovuhu avasara patati. ‘num̆balā kisi kaleka mā saman̆ga piṭat va noyannehumaya. tavada num̆balā mā saman̆ga saturanṭa erehi va saṭan nokarannehuya. niyata vaśayenma num̆balā mul vārayē vāḍi vī siṭīma priya kaḷehuya. eheyin num̆balā pasubæssavun saman̆gama ræn̆dī siṭinu yæyi num̆ba pavasanu
Surah At-Taubah, Verse 83
وَلَا تُصَلِّ عَلَىٰٓ أَحَدٖ مِّنۡهُم مَّاتَ أَبَدٗا وَلَا تَقُمۡ عَلَىٰ قَبۡرِهِۦٓۖ إِنَّهُمۡ كَفَرُواْ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ وَمَاتُواْ وَهُمۡ فَٰسِقُونَ
ovun aturin miya giya kisivaku kerehi kisi kaleka num̆ba salātaya meheya novanu. tavada ohugē minī vaḷa asala num̆ba nægiṭa nosiṭinu. niyata vaśayenma ovun allāh hā ohugē dūtayāṇan va pratikṣēpa kaḷōya. ovuhu pāpiṣṭhayin lesa siṭiya dīma miya giyōya
Surah At-Taubah, Verse 84
وَلَا تُعۡجِبۡكَ أَمۡوَٰلُهُمۡ وَأَوۡلَٰدُهُمۡۚ إِنَّمَا يُرِيدُ ٱللَّهُ أَن يُعَذِّبَهُم بِهَا فِي ٱلدُّنۡيَا وَتَزۡهَقَ أَنفُسُهُمۡ وَهُمۡ كَٰفِرُونَ
ovungē vastuva hā ovungē daruvan num̆ba va mavitayaṭa pat nokaḷa yutuya. allāh emagin apēkṣā karanuyē ovunaṭa melovehi dan̆ḍuvam kirīmaṭaya. tavada ovun pratikṣēpakayin va siṭi tattvayēma ovungē jīvita næsī yāmaṭaya
Surah At-Taubah, Verse 85
وَإِذَآ أُنزِلَتۡ سُورَةٌ أَنۡ ءَامِنُواْ بِٱللَّهِ وَجَٰهِدُواْ مَعَ رَسُولِهِ ٱسۡتَـٔۡذَنَكَ أُوْلُواْ ٱلطَّوۡلِ مِنۡهُمۡ وَقَالُواْ ذَرۡنَا نَكُن مَّعَ ٱلۡقَٰعِدِينَ
num̆balā allāh va viśvāsa karanu, tavada ohugē dūtayāṇan saman̆ga ek va aragala karanu yæyi ek paricchēdayak pahaḷa karanu læbuvē nam, ovun aturin vū dhanatuvan num̆ba apa ata hæra damanu. api ræn̆dī siṭinnan saman̆ga siṭinnemu yæyi pavasā num̆bagen avasara patati
Surah At-Taubah, Verse 86
رَضُواْ بِأَن يَكُونُواْ مَعَ ٱلۡخَوَالِفِ وَطُبِعَ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ فَهُمۡ لَا يَفۡقَهُونَ
(nivasē) ræn̆dī siṭina kāntāvan saman̆ga ovun da siṭinnaṭa priya karati. tavada ovungē hadavat mata mudrā tabana ladī. ovuhu vaṭahā noganiti
Surah At-Taubah, Verse 87
لَٰكِنِ ٱلرَّسُولُ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُۥ جَٰهَدُواْ بِأَمۡوَٰلِهِمۡ وَأَنفُسِهِمۡۚ وَأُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمُ ٱلۡخَيۡرَٰتُۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ
enamut mema dūtayāṇan hā ohu saman̆ga viśvāsa kaḷavun tama dhanaya hā jīvita kæpa karamin saṭan kaḷōya. yahapat dǣ ættavun movuhumaya. tavada jaya labannōda movuhumaya
Surah At-Taubah, Verse 88
أَعَدَّ ٱللَّهُ لَهُمۡ جَنَّـٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَاۚ ذَٰلِكَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ
ovun venuven allāh svarga uyan sūdānam kara æta. ēvāṭa yaṭin gaṁgāvō galā basiti. ehi ovuhu sadātanikayin veti. atimahat jayagrahaṇaya eyayi
Surah At-Taubah, Verse 89
وَجَآءَ ٱلۡمُعَذِّرُونَ مِنَ ٱلۡأَعۡرَابِ لِيُؤۡذَنَ لَهُمۡ وَقَعَدَ ٱلَّذِينَ كَذَبُواْ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥۚ سَيُصِيبُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنۡهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ
(yuddhayaṭa sahabhāgī novannaṭa) tamanhaṭa avasara patā gambada janayā aturin nidahasaṭa karuṇu pavasannan pæmiṇiyōya. allāh hā ohugē dūtayāṇanṭa boru pævasūvan vāḍi vī siṭiyō ya. ovun aturin pratikṣēpa kaḷavunaṭa vēdanīya dan̆ḍuvamak matu æti vanu æta
Surah At-Taubah, Verse 90
لَّيۡسَ عَلَى ٱلضُّعَفَآءِ وَلَا عَلَى ٱلۡمَرۡضَىٰ وَلَا عَلَى ٱلَّذِينَ لَا يَجِدُونَ مَا يُنفِقُونَ حَرَجٌ إِذَا نَصَحُواْ لِلَّهِ وَرَسُولِهِۦۚ مَا عَلَى ٱلۡمُحۡسِنِينَ مِن سَبِيلٖۚ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
dubalayin kerehi da, rōgīn kerehi da, viyadam kirīmaṭa yamak nolæbuṇu aya kerehi da ovun allāhṭa hā ohugē dūtayāṇanṭa yahapata patannē nam ovunaṭa kisidu varadak næta. dæhæmiyanṭa erehiva kisidu kriyā mārgayak nomæta. tavada allāh ati kṣamāśīlīya. karuṇā guṇayen yuktaya
Surah At-Taubah, Verse 91
وَلَا عَلَى ٱلَّذِينَ إِذَا مَآ أَتَوۡكَ لِتَحۡمِلَهُمۡ قُلۡتَ لَآ أَجِدُ مَآ أَحۡمِلُكُمۡ عَلَيۡهِ تَوَلَّواْ وَّأَعۡيُنُهُمۡ تَفِيضُ مِنَ ٱلدَّمۡعِ حَزَنًا أَلَّا يَجِدُواْ مَا يُنفِقُونَ
(meheyumaṭa yāmaṭa) ovunaṭa pravāhana pahasukam avaśya vī num̆ba veta pæmiṇi pirisaṭa "num̆balā ē mata gaman kirīmaṭa pravāhana pahasukam labā dena yamak mā satuva næta. yæyi num̆ba pævasu viṭa, taman haṭa viyadam kirīmaṭa yamak nolæbuṇu hētuven dukaṭa pat va tama æs valin kan̆duḷu haḷamin hærī giya aya kerehi da varadak nomæta
Surah At-Taubah, Verse 92
۞إِنَّمَا ٱلسَّبِيلُ عَلَى ٱلَّذِينَ يَسۡتَـٔۡذِنُونَكَ وَهُمۡ أَغۡنِيَآءُۚ رَضُواْ بِأَن يَكُونُواْ مَعَ ٱلۡخَوَالِفِ وَطَبَعَ ٱللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ فَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
dos pævarīma kaḷa yutu vannē, ovun pohosatun va siṭiya dī (saṭanaṭa sahabhāgī novannaṭa) num̆bagen avasara patannan haṭaya. ræn̆dī siṭina siya am̆bu daruvan saman̆ga ovun da ræn̆dī siṭīmaṭa priya kaḷōya. allāh ovungē hadavat mata mudrā tæbuvēya. ebævin ovuhu (ē bava) nodaniti
Surah At-Taubah, Verse 93
يَعۡتَذِرُونَ إِلَيۡكُمۡ إِذَا رَجَعۡتُمۡ إِلَيۡهِمۡۚ قُل لَّا تَعۡتَذِرُواْ لَن نُّؤۡمِنَ لَكُمۡ قَدۡ نَبَّأَنَا ٱللَّهُ مِنۡ أَخۡبَارِكُمۡۚ وَسَيَرَى ٱللَّهُ عَمَلَكُمۡ وَرَسُولُهُۥ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَىٰ عَٰلِمِ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
num̆balā ovun veta nævata hærī ā viṭa, num̆balā veta pæmiṇa (saṭanaṭa nopæmiṇīma gæna) ovuhu nidahasaṭa karuṇu dakvati. "num̆balā nidahasaṭa karuṇu nodakvanu. sæbævinma apa num̆balā va viśvāsa nokarannemu. num̆balāgē puvat piḷiban̆da va sæbævinma allāh apaṭa dænvīya. tavada allāh hā ohugē dūtayāṇan num̆balāgē kriyāva nirīkṣaṇaya karanu æta. pasu va gupta dǣ hā dṛśyamāna dǣ piḷiban̆da dænumættā veta num̆balā va yomu karanu læbē. eviṭa num̆balā karamin siṭi dǣ piḷiban̆da va num̆balāṭa ohu danvayi" yæyi num̆ba pavasanu
Surah At-Taubah, Verse 94
سَيَحۡلِفُونَ بِٱللَّهِ لَكُمۡ إِذَا ٱنقَلَبۡتُمۡ إِلَيۡهِمۡ لِتُعۡرِضُواْ عَنۡهُمۡۖ فَأَعۡرِضُواْ عَنۡهُمۡۖ إِنَّهُمۡ رِجۡسٞۖ وَمَأۡوَىٰهُمۡ جَهَنَّمُ جَزَآءَۢ بِمَا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ
num̆balā ovun veta nævata hærī ā viṭa, num̆balā ovun gæna notakā harinu piṇisa ovuhu num̆balā veta allāh mata divurā (boru hētu sādhaka) pavasati. ebævin num̆balā da ovun gæna nosalakā harinu. niyata vaśayenma ovuhu kiliṭiya. tavada ovun ræn̆dena sthānaya niraya vē. eya ovun upayamin siṭi dǣ san̆dahā vū prativipākayak vaśayeni
Surah At-Taubah, Verse 95
يَحۡلِفُونَ لَكُمۡ لِتَرۡضَوۡاْ عَنۡهُمۡۖ فَإِن تَرۡضَوۡاْ عَنۡهُمۡ فَإِنَّ ٱللَّهَ لَا يَرۡضَىٰ عَنِ ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡفَٰسِقِينَ
ovun gæna num̆balā tṛptiyaṭa pat vanu piṇisa ovuhu num̆balāṭa divurā pavasati. namut num̆balā ovun gæna tṛptimat vuva da niyata vaśayenma allāh pāpatara janayā gæna tṛptiyaṭa pat noveyi
Surah At-Taubah, Verse 96
ٱلۡأَعۡرَابُ أَشَدُّ كُفۡرٗا وَنِفَاقٗا وَأَجۡدَرُ أَلَّا يَعۡلَمُواْ حُدُودَ مَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ عَلَىٰ رَسُولِهِۦۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٞ
gambada arābivaru dēva pratikṣēpayen hā kuhakatvayen itā daruṇuya. allāh ohugē dūtayāṇan veta pahaḷa kaḷa dǣhi sīmāvan ovun nodæna siṭīma vaḍāt sudusuya. tavada allāh sarvagnānīya. siyum gnānaya ættāya
Surah At-Taubah, Verse 97
وَمِنَ ٱلۡأَعۡرَابِ مَن يَتَّخِذُ مَا يُنفِقُ مَغۡرَمٗا وَيَتَرَبَّصُ بِكُمُ ٱلدَّوَآئِرَۚ عَلَيۡهِمۡ دَآئِرَةُ ٱلسَّوۡءِۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٞ
tavada gambada arābivaru aturin taman viyadam karana dǣ alābhahāniyak lesa gannā aya da siṭiti. num̆balā veta vipattiya ohu apēkṣā karayi. ovunaṭamaya napuru vipattiya. tavada allāh sarva śrāvakaya. sarva gnānīya
Surah At-Taubah, Verse 98
وَمِنَ ٱلۡأَعۡرَابِ مَن يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَيَتَّخِذُ مَا يُنفِقُ قُرُبَٰتٍ عِندَ ٱللَّهِ وَصَلَوَٰتِ ٱلرَّسُولِۚ أَلَآ إِنَّهَا قُرۡبَةٞ لَّهُمۡۚ سَيُدۡخِلُهُمُ ٱللَّهُ فِي رَحۡمَتِهِۦٓۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
tavada gambada arābīn aturin, allāh hā paramānta dinaya viśvāsa karana, taman viyadam karana dǣ valin, allāh veta tamanva samīpa karagænīma hā dharma dūtayāṇangē prārthanāvan labā gænīma, mārgayak bavaṭa pat kara gannā aya da veti. dæna ganu niyata vaśayenma eya ovunaṭa samīpa karavīmaki. allāh ohugē karuṇāva tuḷaṭa ovun va ætuḷat karayi. niyata vaśayenma allāh ati kṣamāśīlīya. karuṇā guṇayen yuktaya
Surah At-Taubah, Verse 99
وَٱلسَّـٰبِقُونَ ٱلۡأَوَّلُونَ مِنَ ٱلۡمُهَٰجِرِينَ وَٱلۡأَنصَارِ وَٱلَّذِينَ ٱتَّبَعُوهُم بِإِحۡسَٰنٖ رَّضِيَ ٱللَّهُ عَنۡهُمۡ وَرَضُواْ عَنۡهُ وَأَعَدَّ لَهُمۡ جَنَّـٰتٖ تَجۡرِي تَحۡتَهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَآ أَبَدٗاۚ ذَٰلِكَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ
(makkāh veta nikma giya) muhājirvarun hā (ovunaṭa upakāra kaḷa madīnāvāsīn vana) ansārvaru aturin ārambhaka peraṭugāmīhu da, tavada yahapat lesin ovun va piḷipæddā vū aya da vana ovun gæna allāh tṛptimat viya. tavada ovuhu da ohu gæna tṛptiyaṭa pat vūha. ēvāṭa pahaḷin gaṁgāvan galā basnā svarga uyan ovunaṭa æta. sadahaṭama ovuhu ehi sadātanikayinya. eyayi atimahat jayagrahaṇaya
Surah At-Taubah, Verse 100
وَمِمَّنۡ حَوۡلَكُم مِّنَ ٱلۡأَعۡرَابِ مُنَٰفِقُونَۖ وَمِنۡ أَهۡلِ ٱلۡمَدِينَةِ مَرَدُواْ عَلَى ٱلنِّفَاقِ لَا تَعۡلَمُهُمۡۖ نَحۡنُ نَعۡلَمُهُمۡۚ سَنُعَذِّبُهُم مَّرَّتَيۡنِ ثُمَّ يُرَدُّونَ إِلَىٰ عَذَابٍ عَظِيمٖ
gambada arābivarun aturin num̆balā avaṭa visūvangen kuhakayō da veti. tavada madīnā vāsīngen kuhakatvayē sthāpita vūvōda veti. num̆ba ovun gæna nohan̆dunannehiya. api ovun gæna han̆dunannemu. matuvaṭa api ovunaṭa devarak dan̆ḍuvam karannemu. pasu va atimahat dan̆ḍuvamak vetaṭa ovun va yomu karanu læbē
Surah At-Taubah, Verse 101
وَءَاخَرُونَ ٱعۡتَرَفُواْ بِذُنُوبِهِمۡ خَلَطُواْ عَمَلٗا صَٰلِحٗا وَءَاخَرَ سَيِّئًا عَسَى ٱللَّهُ أَن يَتُوبَ عَلَيۡهِمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٌ
tama pāpakam piḷigat venat aya da veti. ovuhu dæhæmi kriyāvan hā venat napuru kriyāvan (ekaṭa) musu kaḷōya. (ætæm viṭa) paścāttāpaya piḷigena ovun veta samāva dīmaṭa allāhṭa hækiya. niyata vaśayenma allāh ati kṣamāśīlīya. asamasama karuṇā guṇayen yuktaya
Surah At-Taubah, Verse 102
خُذۡ مِنۡ أَمۡوَٰلِهِمۡ صَدَقَةٗ تُطَهِّرُهُمۡ وَتُزَكِّيهِم بِهَا وَصَلِّ عَلَيۡهِمۡۖ إِنَّ صَلَوٰتَكَ سَكَنٞ لَّهُمۡۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ
ovungē vastu valin ovun pivituru karana ovun va pāriśuddha karana (sadakāvak) dānayak num̆ba ganu. niyata vaśayenma num̆bagē pætuma ovunaṭa sænasumaki. tavada allāh sarva śrāvakaya sarvagnānīya
Surah At-Taubah, Verse 103
أَلَمۡ يَعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ هُوَ يَقۡبَلُ ٱلتَّوۡبَةَ عَنۡ عِبَادِهِۦ وَيَأۡخُذُ ٱلصَّدَقَٰتِ وَأَنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ
niyata vaśayenma allāh tama gættangen paścāttāpaya piḷigannā bavat, dānamānayan gannā bavat, tavada niyata vaśayenma allāh paścāttāpaya piḷigannā karuṇā guṇayen yukta bavat ovuhu nodannō da
Surah At-Taubah, Verse 104
وَقُلِ ٱعۡمَلُواْ فَسَيَرَى ٱللَّهُ عَمَلَكُمۡ وَرَسُولُهُۥ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَۖ وَسَتُرَدُّونَ إِلَىٰ عَٰلِمِ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
‘num̆balā kriyā karanu. eviṭa allāh da, ohugē dharmadūtayāṇan hā dēva viśvāsavantayin da num̆balāgē kriyāvan dakinu æta. tavada dṛśyamānaya hā adṛśyamānaya dannā veta num̆balā nævata yomu karanu labanu æta. eviṭa num̆balā sidu karamin siṭi dǣ piḷiban̆da num̆balāṭa ohu danvanu ætæ’yi (nabivaraya !) num̆ba pavasanu
Surah At-Taubah, Verse 105
وَءَاخَرُونَ مُرۡجَوۡنَ لِأَمۡرِ ٱللَّهِ إِمَّا يُعَذِّبُهُمۡ وَإِمَّا يَتُوبُ عَلَيۡهِمۡۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٞ
tavada tavat aya allāhgē niyōgaya apēkṣā karanu labannōya. ovunaṭa ohu dan̆ḍuvam karayi. esē nætahot paścāttāpaya piḷigena ovunaṭa samāva deyi. tavada allāh sarvagnānīya. siyum gnānaya ættāya
Surah At-Taubah, Verse 106
وَٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ مَسۡجِدٗا ضِرَارٗا وَكُفۡرٗا وَتَفۡرِيقَۢا بَيۡنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَإِرۡصَادٗا لِّمَنۡ حَارَبَ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ مِن قَبۡلُۚ وَلَيَحۡلِفُنَّ إِنۡ أَرَدۡنَآ إِلَّا ٱلۡحُسۡنَىٰۖ وَٱللَّهُ يَشۡهَدُ إِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ
hiṁsā kirīmaṭat, dēva pratikṣēpayaṭat, dēva viśvāsavantayin atara bedum æti kirīmaṭat, mīṭa pera allāh hā ohugē dūtayā saman̆ga saṭan karannanṭa abhaya sthānayak lesaṭat, dēvasthāna (idi kara) gat ovuhu "api yahapata misa venekak apēkṣā nokaḷemu" yæyi divurā pavasati. tavada niyata vaśayenma ovuhu musāvādīhu bava allāh sākṣi darayi
Surah At-Taubah, Verse 107
لَا تَقُمۡ فِيهِ أَبَدٗاۚ لَّمَسۡجِدٌ أُسِّسَ عَلَى ٱلتَّقۡوَىٰ مِنۡ أَوَّلِ يَوۡمٍ أَحَقُّ أَن تَقُومَ فِيهِۚ فِيهِ رِجَالٞ يُحِبُّونَ أَن يَتَطَهَّرُواْۚ وَٱللَّهُ يُحِبُّ ٱلۡمُطَّهِّرِينَ
kisiviṭeka ehi (næmadum) iṭu nokaranu. num̆ba (næmadum) iṭu kirīmaṭa vaḍāt sudusu vanuyē ārambhaka dinayē dēva biya hæn̆gīmen yutu va sthāpita karana lada masjidayayi. taman pirisidu vīmaṭa priya karana minisun ehi veti. tavada allāh pirisiduva siṭinnan priya karayi
Surah At-Taubah, Verse 108
أَفَمَنۡ أَسَّسَ بُنۡيَٰنَهُۥ عَلَىٰ تَقۡوَىٰ مِنَ ٱللَّهِ وَرِضۡوَٰنٍ خَيۡرٌ أَم مَّنۡ أَسَّسَ بُنۡيَٰنَهُۥ عَلَىٰ شَفَا جُرُفٍ هَارٖ فَٱنۡهَارَ بِهِۦ فِي نَارِ جَهَنَّمَۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّـٰلِمِينَ
vaḍāt śrēṣṭha vanuyē allāh piḷiban̆da vū biya hæn̆gīmen yutu va tṛptiya balāporottuven goḍanægillak idi karana tænættā da, esē nætahot, ē saman̆gama nirā ginnaṭa væṭena tatvayē garā væṭena ivuru tīruvē goḍanægillak idi karannā da, tavada allāh aparādhakārī janayāṭa man̆ga nopenvayi
Surah At-Taubah, Verse 109
لَا يَزَالُ بُنۡيَٰنُهُمُ ٱلَّذِي بَنَوۡاْ رِيبَةٗ فِي قُلُوبِهِمۡ إِلَّآ أَن تَقَطَّعَ قُلُوبُهُمۡۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ
ovun idi kaḷā vū ovungē goḍanægilla ovungē hadavat kæbali vana tek ovungē hadavat tuḷa sækayenma pavatī. tavada allāh sarvagnānīya. siyum gnānaya ættāya
Surah At-Taubah, Verse 110
۞إِنَّ ٱللَّهَ ٱشۡتَرَىٰ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ أَنفُسَهُمۡ وَأَمۡوَٰلَهُم بِأَنَّ لَهُمُ ٱلۡجَنَّةَۚ يُقَٰتِلُونَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ فَيَقۡتُلُونَ وَيُقۡتَلُونَۖ وَعۡدًا عَلَيۡهِ حَقّٗا فِي ٱلتَّوۡرَىٰةِ وَٱلۡإِنجِيلِ وَٱلۡقُرۡءَانِۚ وَمَنۡ أَوۡفَىٰ بِعَهۡدِهِۦ مِنَ ٱللَّهِۚ فَٱسۡتَبۡشِرُواْ بِبَيۡعِكُمُ ٱلَّذِي بَايَعۡتُم بِهِۦۚ وَذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ
sæbævinma ovunaṭa svargaya ætæyi pavasā niyata vaśayenma allāh dēva viśvāsavantayingen ovungē jīvita hā ovungē vastu milaṭa gattēya. ovuhu allāhgē mārgayē saṭan karati. eviṭa (saturan) nasā damati. ovun da nasanu labati. meya tavrātayē injīlayē hā alkurānayē (san̆dahan) ohu veta himi vana sæbǣ poronduvak vaśayeni. allāh vetin vū ohugē givisuma kavurun pūrṇa va iṭu kaḷē da eviṭa num̆balā kavara deyak sambandhayen ganudenu kaḷehu da num̆balāgē ema ganudenu va piḷiban̆da num̆balā satuṭu vanu. tavada eyayi ati mahat jayagrahaṇaya vanuyē
Surah At-Taubah, Verse 111
ٱلتَّـٰٓئِبُونَ ٱلۡعَٰبِدُونَ ٱلۡحَٰمِدُونَ ٱلسَّـٰٓئِحُونَ ٱلرَّـٰكِعُونَ ٱلسَّـٰجِدُونَ ٱلۡأٓمِرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَٱلنَّاهُونَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ وَٱلۡحَٰفِظُونَ لِحُدُودِ ٱللَّهِۗ وَبَشِّرِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
(allāh veta) paścāttāpa vī yomu vana, (ohuṭa) gætikam karana, (ohuṭa) praśaṁsā karana, upavāsaya rakina, (næmī) rukūḥ karana, (naḷala bima tabā) sujūd karana, yahapata vidhānaya karana, ayahapat dæyin vaḷakvālana, tavada allāhgē sīmāvan surakṣā karana yanādī evan (allāhgen mahatvū pratiphala labā gannā) dēva viśvāsavantayinṭa num̆ba subāraṁci danvanu
Surah At-Taubah, Verse 112
مَا كَانَ لِلنَّبِيِّ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَن يَسۡتَغۡفِرُواْ لِلۡمُشۡرِكِينَ وَلَوۡ كَانُوٓاْ أُوْلِي قُرۡبَىٰ مِنۢ بَعۡدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمۡ أَنَّهُمۡ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَحِيمِ
niyata vaśayenma dēva ādēśa tabannan nirā vāsīn bava ovunaṭa pæhædili vūvāyin pasu, ovun tamangē samīpa gnātīn vuva da ovun venuven samāva ayæda siṭīma nabivarayāṭa hā dēva viśvāsavantayinṭa sudusu novīya
Surah At-Taubah, Verse 113
وَمَا كَانَ ٱسۡتِغۡفَارُ إِبۡرَٰهِيمَ لِأَبِيهِ إِلَّا عَن مَّوۡعِدَةٖ وَعَدَهَآ إِيَّاهُ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُۥٓ أَنَّهُۥ عَدُوّٞ لِّلَّهِ تَبَرَّأَ مِنۡهُۚ إِنَّ إِبۡرَٰهِيمَ لَأَوَّـٰهٌ حَلِيمٞ
ibrāhīm tama piyā venuven samāva æyædi siṭīma ohuṭa kaḷa poronduvak misa (venekak) novīya. sæbævinma ohu allāhgē saturaku bava ohuṭa pæhædili vū kalhi ohu eyin ivat viya. niyata vaśayenma ibrāhīm karuṇāvanta vū ivasilivantayekuya
Surah At-Taubah, Verse 114
وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيُضِلَّ قَوۡمَۢا بَعۡدَ إِذۡ هَدَىٰهُمۡ حَتَّىٰ يُبَيِّنَ لَهُم مَّا يَتَّقُونَۚ إِنَّ ٱللَّهَ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٌ
kisiyam pirisakaṭa ohu man̆ga penvū pasu, ovun væḷakiya yutu dǣ (kumak dæyi) ovunaṭa pæhædili karana tek ovun noman̆ga yævīmaṭa allāh (gē nītiyak) novīya. niyata vaśayenma allāh siyalu dǣ piḷiban̆da va sarva gnānīya
Surah At-Taubah, Verse 115
إِنَّ ٱللَّهَ لَهُۥ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ يُحۡيِۦ وَيُمِيتُۚ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِن وَلِيّٖ وَلَا نَصِيرٖ
ahashi hā mahapoḷovehi ādhipatyaya niyata vaśayenma allāh vana ohuṭamaya. ohu prāṇaya deyi. tavada maraṇayaṭa pat karayi. tavada allāhgen tora va kisidu bhārakaruvaku hō udavkaruvaku hō num̆balāṭa nomæta
Surah At-Taubah, Verse 116
لَّقَد تَّابَ ٱللَّهُ عَلَى ٱلنَّبِيِّ وَٱلۡمُهَٰجِرِينَ وَٱلۡأَنصَارِ ٱلَّذِينَ ٱتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ ٱلۡعُسۡرَةِ مِنۢ بَعۡدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٖ مِّنۡهُمۡ ثُمَّ تَابَ عَلَيۡهِمۡۚ إِنَّهُۥ بِهِمۡ رَءُوفٞ رَّحِيمٞ
nabivarayāṭa, duṣkara kālayehi ohu va anugamanaya kaḷā vū (makkāven) nikma giyavunaṭa hā (nikma giya makkā vāsīnṭa) udav kaḷavunaṭa allāh paścāttāpaya piḷigena samāva dunnēya. ovun aturin pirisakagē hadavat (venatakaṭa) næm̆buruvannaṭa tibuṇa da, pasu va ovun kerehi paścāttāpaya piḷigena samāva dunnēya. niyata vaśayenma ohu ovun sambandhayen sānukampitaya. karuṇāvantaya
Surah At-Taubah, Verse 117
وَعَلَى ٱلثَّلَٰثَةِ ٱلَّذِينَ خُلِّفُواْ حَتَّىٰٓ إِذَا ضَاقَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلۡأَرۡضُ بِمَا رَحُبَتۡ وَضَاقَتۡ عَلَيۡهِمۡ أَنفُسُهُمۡ وَظَنُّوٓاْ أَن لَّا مَلۡجَأَ مِنَ ٱللَّهِ إِلَّآ إِلَيۡهِ ثُمَّ تَابَ عَلَيۡهِمۡ لِيَتُوبُوٓاْۚ إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ
(yuddhayaṭa nogos) pasu bæsa ræn̆dī siṭiyā vū tidenāṭa da (allāhgē samāva himi) viya. mahapoḷova viśāla va tibuṇa da eya ovunaṭa paṭu vī, ovungē jīvana tatvayada duṣkara vī, allāh veta saraṇa patana tænak misa (venat saraṇak) nomæti bava sthīrava dænagatha. pasu va ovun paścāttāpa vī yomu vīma piṇisa, ohu ovungē paścāttāpaya piḷigena samāva dunnēya. niyata vaśayenma allāh paścāttāpaya piḷigena samāva dena karuṇā guṇayen yuktaya
Surah At-Taubah, Verse 118
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَكُونُواْ مَعَ ٱلصَّـٰدِقِينَ
ahō viśvāsa kaḷavuni ! num̆balā allāhṭa biya bætimat vanu. tavada num̆balā satyavādīn saman̆ga vanu
Surah At-Taubah, Verse 119
مَا كَانَ لِأَهۡلِ ٱلۡمَدِينَةِ وَمَنۡ حَوۡلَهُم مِّنَ ٱلۡأَعۡرَابِ أَن يَتَخَلَّفُواْ عَن رَّسُولِ ٱللَّهِ وَلَا يَرۡغَبُواْ بِأَنفُسِهِمۡ عَن نَّفۡسِهِۦۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ لَا يُصِيبُهُمۡ ظَمَأٞ وَلَا نَصَبٞ وَلَا مَخۡمَصَةٞ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَلَا يَطَـُٔونَ مَوۡطِئٗا يَغِيظُ ٱلۡكُفَّارَ وَلَا يَنَالُونَ مِنۡ عَدُوّٖ نَّيۡلًا إِلَّا كُتِبَ لَهُم بِهِۦ عَمَلٞ صَٰلِحٌۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ
madīnāvāsīnṭa hā ovun avaṭa siṭi gambada arābivarungen kisivakuṭa allāhgē dūtayāṇangen ivat va pasubæsa ræn̆dī siṭīmaṭa sudusu novīya. tavada ohugē prāṇayaṭa vaḍā ovungē prāṇavalaṭa āśā kirīma da sudusu novīya. hētuva eya allāhgē mārgayē (yuda vadina viṭa) pipāsayak hō durbhāgyayak hō kusaginnak hō ovunaṭa atvuva da ovun paya tabana tænhi dēva pratikṣēpakayin kōpa karana ayurin paya tæbuva da saturakugen yam prahārayak at vuva da eya ovunaṭa dæhæmi kriyāvak lesin misa saṭahan karanu nolabana bævini. niyata vaśayen allāh sadæhæmiyangē pratiphala niṣphala nokarayi
Surah At-Taubah, Verse 120
وَلَا يُنفِقُونَ نَفَقَةٗ صَغِيرَةٗ وَلَا كَبِيرَةٗ وَلَا يَقۡطَعُونَ وَادِيًا إِلَّا كُتِبَ لَهُمۡ لِيَجۡزِيَهُمُ ٱللَّهُ أَحۡسَنَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
ovun kuḍā hō mahā viyadamak hō væya kaḷa da tavada kavara miṭiyāvatak hō ovun taraṇaya kaḷa da ovun karamin siṭina dǣṭa vaḍā alaṁkāra ayurin ovunaṭa pratiphala denu piṇisa eya ovunaṭa saṭahan karanu labannak misa venakak novē
Surah At-Taubah, Verse 121
۞وَمَا كَانَ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ لِيَنفِرُواْ كَآفَّةٗۚ فَلَوۡلَا نَفَرَ مِن كُلِّ فِرۡقَةٖ مِّنۡهُمۡ طَآئِفَةٞ لِّيَتَفَقَّهُواْ فِي ٱلدِّينِ وَلِيُنذِرُواْ قَوۡمَهُمۡ إِذَا رَجَعُوٓاْ إِلَيۡهِمۡ لَعَلَّهُمۡ يَحۡذَرُونَ
dēva viśvāsavantayin siyallōma (yuddhaya san̆dahā) piṭat vīma ovunaṭa sudusu novīya. dahama piḷiban̆da avabōdhaya labā ovungē janayā ovun veta nævata pæmiṇi viṭa ovunaṭa avavāda karanu piṇisa sǣma kaṇḍāyamakinma pirisak siṭiya yutu novē da ! ovun pravēśam viya hæki vanu piṇisa
Surah At-Taubah, Verse 122
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ قَٰتِلُواْ ٱلَّذِينَ يَلُونَكُم مِّنَ ٱلۡكُفَّارِ وَلۡيَجِدُواْ فِيكُمۡ غِلۡظَةٗۚ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلۡمُتَّقِينَ
ahō viśvāsa kaḷavuni ! dēva pratikṣēpakayin aturin num̆balāṭa samīpava siṭinnan saman̆ga num̆balā saṭan vadinu. num̆balā tuḷa (æti) dæḍikama ovun dæka gata yutuya. tavada niyata vaśayenma allāh dēva biya hæn̆gīmen yutu va kaṭayutu karannan saman̆ga yæyi num̆balā dæna ganu
Surah At-Taubah, Verse 123
وَإِذَا مَآ أُنزِلَتۡ سُورَةٞ فَمِنۡهُم مَّن يَقُولُ أَيُّكُمۡ زَادَتۡهُ هَٰذِهِۦٓ إِيمَٰنٗاۚ فَأَمَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ فَزَادَتۡهُمۡ إِيمَٰنٗا وَهُمۡ يَسۡتَبۡشِرُونَ
paricchēdayak pahaḷa karanu læbū sǣma kalakama ‘meya viśvāsaya vardhanaya kaḷa kavareku hō num̆balā aturin vetdæ’yi ovun aturin pavasana ætæmeku da viya. namut dēva viśvāsavantayin vū kalī eya ovunaṭa viśvāsaya vardhanaya kaḷēya. tavada ovuhu satuṭaṭa pat vūha
Surah At-Taubah, Verse 124
وَأَمَّا ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ فَزَادَتۡهُمۡ رِجۡسًا إِلَىٰ رِجۡسِهِمۡ وَمَاتُواْ وَهُمۡ كَٰفِرُونَ
kavurungē hadavat tuḷa rōgībhāvaya ættēda ovungē (hadavat tula æti) kiliṭi mata samaga tava tavat kiliṭa vardhanaya kaḷēya. tavada ovuhu dēva pratikṣēpakayin va siṭiyadīma miya giyōya
Surah At-Taubah, Verse 125
أَوَلَا يَرَوۡنَ أَنَّهُمۡ يُفۡتَنُونَ فِي كُلِّ عَامٖ مَّرَّةً أَوۡ مَرَّتَيۡنِ ثُمَّ لَا يَتُوبُونَ وَلَا هُمۡ يَذَّكَّرُونَ
niyata vaśayenma ovun sǣma vasarakaṭama varak hō devarak hō parīkṣāvaṭa lak karanu labana bava ovuhu nuduṭuvō da? pasu va ovuhu paścāttāpa vī samāva ayadinnēda næta. tavada ovuhu menehi karannan da noveti
Surah At-Taubah, Verse 126
وَإِذَا مَآ أُنزِلَتۡ سُورَةٞ نَّظَرَ بَعۡضُهُمۡ إِلَىٰ بَعۡضٍ هَلۡ يَرَىٰكُم مِّنۡ أَحَدٖ ثُمَّ ٱنصَرَفُواْۚ صَرَفَ ٱللَّهُ قُلُوبَهُم بِأَنَّهُمۡ قَوۡمٞ لَّا يَفۡقَهُونَ
tavada paricchēdayak pahaḷa karanu læbū sǣma kalekama, kisivaku num̆balā va balā siṭinnē dæyi (vimasanavāk men) ovungen ætamek ætameku desa bæluvēya. pasu va ovuhu (ema sthānayen) hærī giyōya. sæbævinma ovuhu vaṭahā nogannā pirisak bævin ovungē hadavat da allāh haravā dæmīya
Surah At-Taubah, Verse 127
لَقَدۡ جَآءَكُمۡ رَسُولٞ مِّنۡ أَنفُسِكُمۡ عَزِيزٌ عَلَيۡهِ مَا عَنِتُّمۡ حَرِيصٌ عَلَيۡكُم بِٱلۡمُؤۡمِنِينَ رَءُوفٞ رَّحِيمٞ
(viśvāsavantayini) num̆balā aturin vū paṇiviḍakaruveku num̆balā veta sæbævinma pæmiṇa æta. (num̆balāṭa yam khēdavācakayak ætivī) num̆balā duṣkaratvayaṭa patvīma ohuva vēdanāvaṭa patkaravayi. ohu num̆balā kerehi (num̆balāgē viśvāsaya piḷiban̆da) satuṭu vanneki. dēva viśvāsavantayin piḷiban̆da senehevanta vū mahā kāruṇikaya
Surah At-Taubah, Verse 128
فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقُلۡ حَسۡبِيَ ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُۖ وَهُوَ رَبُّ ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡعَظِيمِ
namut ovun (num̆baṭa) piṭupǣvē nam ‘maṭa allāh pramāṇavatya. ohu hæra næmadumaṭa kisidu devin̆deku nomæta. ohu kerehi mama (siyalla) bhāra kaḷemi. ohu atimahat rājadhāniyē himikaruya’ yæyi eviṭa num̆ba pavasanu
Surah At-Taubah, Verse 129