Surah Al-Furqan - Sinhala Translation by Naseem Ismail And Masoor Maulana, Kaleel
تَبَارَكَ ٱلَّذِي نَزَّلَ ٱلۡفُرۡقَانَ عَلَىٰ عَبۡدِهِۦ لِيَكُونَ لِلۡعَٰلَمِينَ نَذِيرًا
(pin pav deka pæhædiliva) venkara dænum dena mema dharmaya tama vahala (muhammad sallallahu aleyihi vasallam) kerehi pahala kala tænætta itamat bhagyavantayeki. meya lokavasi siyallanvama biya ganva anaturu angavannak bavata ætteya
Surah Al-Furqan, Verse 1
ٱلَّذِي لَهُۥ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَلَمۡ يَتَّخِذۡ وَلَدٗا وَلَمۡ يَكُن لَّهُۥ شَرِيكٞ فِي ٱلۡمُلۡكِ وَخَلَقَ كُلَّ شَيۡءٖ فَقَدَّرَهُۥ تَقۡدِيرٗا
mema dharmaya pahala kala tænætta kebandu ayadayat ahas ha bhumiyehi palanaya ohutama ayatya! ohu kisivekuvat (tamange) daruvan vasayen æra gatteda næta. ohuge palanayehi ohuta kisi sahayayekuda næta. ohuma siyalla utpadanaya kara, evata ayat svabhavayada sælæsvu ayayi
Surah Al-Furqan, Verse 2
وَٱتَّخَذُواْ مِن دُونِهِۦٓ ءَالِهَةٗ لَّا يَخۡلُقُونَ شَيۡـٔٗا وَهُمۡ يُخۡلَقُونَ وَلَا يَمۡلِكُونَ لِأَنفُسِهِمۡ ضَرّٗا وَلَا نَفۡعٗا وَلَا يَمۡلِكُونَ مَوۡتٗا وَلَا حَيَوٰةٗ وَلَا نُشُورٗا
(mese tibiyadi samanayan taba namadinnan) ohu novana dæya devivarun vasayen æra gannaha. eva kisivak utpadanaya kale næta. (ehet) evada kisima hondak ho narakak ho kara gænimata saktiyak næti dæyayi. tavada pana dimata ho maranayata pat kirimata ho pana di nægittavimata ho saktiyak næti dæya vasayenma ætteya
Surah Al-Furqan, Verse 3
وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّآ إِفۡكٌ ٱفۡتَرَىٰهُ وَأَعَانَهُۥ عَلَيۡهِ قَوۡمٌ ءَاخَرُونَۖ فَقَدۡ جَآءُو ظُلۡمٗا وَزُورٗا
pratiksepa karannan mese pavasannaha: “(suddha vu kuranaya vana) meya, boru gota ohu manakkalpita kara gat dæyak misa, vena kisivak næta. mehi (manakkalpita kirimehi) venat janatavan ohuta udav karannaha”. (namut satyaya kumakdayat memagin) ovunma aparadhayada, boruvada pavasannaha
Surah Al-Furqan, Verse 4
وَقَالُوٓاْ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ ٱكۡتَتَبَهَا فَهِيَ تُمۡلَىٰ عَلَيۡهِ بُكۡرَةٗ وَأَصِيلٗا
tavada “meya pera visuvange prabandha katavaki. (mese) meya ude savasa mohuta samudiranaya kara penvanu læbe. meya mohu (an ayage udavven) liya ganu labanneya” yayida ovun (pratiksepa karannan) pavasannaha
Surah Al-Furqan, Verse 5
قُلۡ أَنزَلَهُ ٱلَّذِي يَعۡلَمُ ٱلسِّرَّ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ إِنَّهُۥ كَانَ غَفُورٗا رَّحِيمٗا
(eyata nabiye!) oba mese pavasanu: “(ese nova). ahashida, bhumiyehida æti rahas danne kavurunda, ohuma meya pahala kaleya. (oba pasutævili vi ohu desata hærunahot) niyata vasayenma ohu (obage mema væradi valata) itamat samava denneku ha karunava dakvanneku vasayen sitinneya”
Surah Al-Furqan, Verse 6
وَقَالُواْ مَالِ هَٰذَا ٱلرَّسُولِ يَأۡكُلُ ٱلطَّعَامَ وَيَمۡشِي فِي ٱلۡأَسۡوَاقِ لَوۡلَآ أُنزِلَ إِلَيۡهِ مَلَكٞ فَيَكُونَ مَعَهُۥ نَذِيرًا
(nævatat) ovun mese pavasannaha: “mema dutayata (kumak nam sidu vi ætda)? ohu (apa menma) ahara anubhava karanneya. kada vidiyatada yanneya. (ohu deviyange dutaya vasayen sitinnehi nam), ohu venuven malayikavarayeku yavanu læba, ohu, ohu samaga ekkasu vi biya ganva anaturu ængaviya yutu noveda
Surah Al-Furqan, Verse 7
أَوۡ يُلۡقَىٰٓ إِلَيۡهِ كَنزٌ أَوۡ تَكُونُ لَهُۥ جَنَّةٞ يَأۡكُلُ مِنۡهَاۚ وَقَالَ ٱلظَّـٰلِمُونَ إِن تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلٗا مَّسۡحُورًا
“nætahot ohuta nidhanayak laba diya yutu noveda? nætahot ohu aharayata gata yutu (palaturu varga laba diya hæki) uyan vattak ohuta tibiya yutu noveda?”yi mema aparadhakaruvan (visvasavanta-yingen vimasana atara) “oba suniyam karana lada minisavama anugamanaya karannehuya” yayida pavasannaha
Surah Al-Furqan, Verse 8
ٱنظُرۡ كَيۡفَ ضَرَبُواْ لَكَ ٱلۡأَمۡثَٰلَ فَضَلُّواْ فَلَا يَسۡتَطِيعُونَ سَبِيلٗا
(ebævin nabiye!) oba gæna ovun vividha udaharanayan idiripat karannoda yanna avadhanaya kara balanu. movun (sampurnayenma) margaya værada giyaha. rju margaya at kara gænimata movunta nohækiya
Surah Al-Furqan, Verse 9
تَبَارَكَ ٱلَّذِيٓ إِن شَآءَ جَعَلَ لَكَ خَيۡرٗا مِّن ذَٰلِكَ جَنَّـٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ وَيَجۡعَل لَّكَ قُصُورَۢا
nabiye! obage deviyan vana ohu itamat bhagyavantayeki. ohu adahas kalahot (mema pratiksepa karannan illa sitina maligavan kimekda?) mitat vada usas svargayan obata laba diya hæki ayeki. evayehi diya dahara sadakal galamin ætteya. (evayehi) obata boho maligavanda salasva tabanu æta
Surah Al-Furqan, Verse 10
بَلۡ كَذَّبُواْ بِٱلسَّاعَةِۖ وَأَعۡتَدۡنَا لِمَن كَذَّبَ بِٱلسَّاعَةِ سَعِيرًا
ættenma movun (viniscaya) kalayama boru karannaha. kavurun (viniscaya) kalaya boru karannoda, ovunta nirayama api sælasum kara taba ættemu
Surah Al-Furqan, Verse 11
إِذَا رَأَتۡهُم مِّن مَّكَانِۭ بَعِيدٖ سَمِعُواْ لَهَا تَغَيُّظٗا وَزَفِيرٗا
eya movunva dutu vahama bura bura nagina ginidæl vala gosava movunta itamat æta sitama tamange savanata æsenneya
Surah Al-Furqan, Verse 12
وَإِذَآ أُلۡقُواْ مِنۡهَا مَكَانٗا ضَيِّقٗا مُّقَرَّنِينَ دَعَوۡاْ هُنَالِكَ ثُبُورٗا
ovunva (ovunge at pa) bænda ehi itamat tadabadava æti sthanayaka visi karanu læbuvahot amarukama dara gata nohækiva (maranaya langa viya hæki) vinasayama ehidi ovun aradhana karannaha
Surah Al-Furqan, Verse 13
لَّا تَدۡعُواْ ٱلۡيَوۡمَ ثُبُورٗا وَٰحِدٗا وَٱدۡعُواْ ثُبُورٗا كَثِيرٗا
(ebævin e avasthavedi ovunta) “ada dina oba vinasayak pamanak aradhana karannehuya. boho vinasayan aradhana kara ganu” (yayi kiyanu læbe)
Surah Al-Furqan, Verse 14
قُلۡ أَذَٰلِكَ خَيۡرٌ أَمۡ جَنَّةُ ٱلۡخُلۡدِ ٱلَّتِي وُعِدَ ٱلۡمُتَّقُونَۚ كَانَتۡ لَهُمۡ جَزَآءٗ وَمَصِيرٗا
(nabiye! ovunta) oba mese pavasanu: “(niraya vana) eya usasda? nætahot parisuddhavantayinta porondu vana lada sthira vu svargayan usasda? eya ovunta (honda) phalavipaka vasayenda, ovun sendu vana sthanaya vasayenda ætteya
Surah Al-Furqan, Verse 15
لَّهُمۡ فِيهَا مَا يَشَآءُونَ خَٰلِدِينَۚ كَانَ عَلَىٰ رَبِّكَ وَعۡدٗا مَّسۡـُٔولٗا
ehi ovun kæmati siyalla ovunta lækhenu æta. (ehi) ovun sadakal rændi sitinu æta”. (nabiye!) meyama obage deviyange sannidhanayen illa laba gata yutu poronduva vasayen ætteya
Surah Al-Furqan, Verse 16
وَيَوۡمَ يَحۡشُرُهُمۡ وَمَا يَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ فَيَقُولُ ءَأَنتُمۡ أَضۡلَلۡتُمۡ عِبَادِي هَـٰٓؤُلَآءِ أَمۡ هُمۡ ضَلُّواْ ٱلسَّبِيلَ
ovunvada, allah hæra ovun namadimin siti (allah novana) devivarunvada, (viniscaya sandaha) ekarasi karana dinadi (ema devivarungen) “mage mema vahalunva oba margaya værada yamata sælæssuvehuda? nætahot ovun taman visinma margaya værada giyehuda?”yi (deviyan) vimasanu æta
Surah Al-Furqan, Verse 17
قَالُواْ سُبۡحَٰنَكَ مَا كَانَ يَنۢبَغِي لَنَآ أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِكَ مِنۡ أَوۡلِيَآءَ وَلَٰكِن مَّتَّعۡتَهُمۡ وَءَابَآءَهُمۡ حَتَّىٰ نَسُواْ ٱلذِّكۡرَ وَكَانُواْ قَوۡمَۢا بُورٗا
eyata eva (deviyanta) “oba itamat parisuddhavantayeki. obava hæra (an kisivak) api, apata araksakayeku vasayen gænima apata sudusu næta. ehet obama ovuntada, ovunge mutun mittantada sæpa sampat dunnehiya. ovun (obava) sihi kirima amataka kara dama (taman visinma papayan kara) vinasa vi yana minisun bavata pat vuha” yayi pavasanu æta
Surah Al-Furqan, Verse 18
فَقَدۡ كَذَّبُوكُم بِمَا تَقُولُونَ فَمَا تَسۡتَطِيعُونَ صَرۡفٗا وَلَا نَصۡرٗاۚ وَمَن يَظۡلِم مِّنكُمۡ نُذِقۡهُ عَذَابٗا كَبِيرٗا
(ebævin ema pratiksepa karannanta “obava margaya værada yamata sælæssuve movunma yayi) oba pævasu dæya meva boru bavata pat kaleya. ebævin (apage danduvama) valakva dæmimata ho (mevayen) udav upakara laba gænimata ho obata nohækiya. ebævin obagen kavurun aparadha karamin sitiyeda, ohu imahat vu danduvama vindimata niyata vasayenma api salasvannemu” (yayi pavasannemu)
Surah Al-Furqan, Verse 19
وَمَآ أَرۡسَلۡنَا قَبۡلَكَ مِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ إِلَّآ إِنَّهُمۡ لَيَأۡكُلُونَ ٱلطَّعَامَ وَيَمۡشُونَ فِي ٱلۡأَسۡوَاقِۗ وَجَعَلۡنَا بَعۡضَكُمۡ لِبَعۡضٖ فِتۡنَةً أَتَصۡبِرُونَۗ وَكَانَ رَبُّكَ بَصِيرٗا
(nabiye!) obata pera api yævu apage dutayin siyalla niyata vasayenma (oba men) ahara anubhava karannan vasayenda, kada mandiyehi særisarannan vasayenda sitiyaha. ehet obagen samaharek anit ayata piriksumak bavata pat kalemu. ebævin (visvasavantayini! mema pratiksepa karannan vedana kirima) obat vinda daragena sitinnehuda? (nabiye!) obage deviyan (siyalla) avadhanayen yutuva balanneku vasayen sitinneya
Surah Al-Furqan, Verse 20
۞وَقَالَ ٱلَّذِينَ لَا يَرۡجُونَ لِقَآءَنَا لَوۡلَآ أُنزِلَ عَلَيۡنَا ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ أَوۡ نَرَىٰ رَبَّنَاۗ لَقَدِ ٱسۡتَكۡبَرُواْ فِيٓ أَنفُسِهِمۡ وَعَتَوۡ عُتُوّٗا كَبِيرٗا
(paralovadi) apava hamu vima kavurun visvasa nokaloda, ovun “apa kerehi (kelinma) malayikavarun pahala kala yutu noveda? nætahot (apage æsvalin) api, apage deviyanva bæliya yutu noveda?”yi pavasannaha. movun tamanva itamat visalavantava adahas kara ganimin simava ikmava (yanna) giyaha
Surah Al-Furqan, Verse 21
يَوۡمَ يَرَوۡنَ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةَ لَا بُشۡرَىٰ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُجۡرِمِينَ وَيَقُولُونَ حِجۡرٗا مَّحۡجُورٗا
(ovunva vinasa kara dæmimata pæminena) malayikavarunva ovun dakina dinadi ema væradikaruvanta edina kisima subharamciyak næta. “(obata) venas kala nohæki badhavak æti karanu læba ætteya” yayi ovun pavasanu æta
Surah Al-Furqan, Verse 22
وَقَدِمۡنَآ إِلَىٰ مَا عَمِلُواْ مِنۡ عَمَلٖ فَجَعَلۡنَٰهُ هَبَآءٗ مَّنثُورًا
(melovadi) ovun karamin siti karanavan api bæluvahot (ehi kisima hondak nomæti bævin sulage pavi) visiri yana duvili bavata eva api pat kalemu
Surah Al-Furqan, Verse 23
أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَنَّةِ يَوۡمَئِذٍ خَيۡرٞ مُّسۡتَقَرّٗا وَأَحۡسَنُ مَقِيلٗا
edinadi (visvasavantayin vana) svargavasin nam, honda vasasthanayanhida, hansi vana alamkaravat sthanayanhida sitinnaha
Surah Al-Furqan, Verse 24
وَيَوۡمَ تَشَقَّقُ ٱلسَّمَآءُ بِٱلۡغَمَٰمِ وَنُزِّلَ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ تَنزِيلًا
ahas valakulen venvana dinadi malayikavarun samuha samuhayan vasayen basinu æta
Surah Al-Furqan, Verse 25
ٱلۡمُلۡكُ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡحَقُّ لِلرَّحۡمَٰنِۚ وَكَانَ يَوۡمًا عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ عَسِيرٗا
edinadi satya vu rajyaya rahman (ek keneku)tama ætteya. (eya) pratiksepa karannanta (itamat) darunu dinayak vasayenda tikhenu æta
Surah Al-Furqan, Verse 26
وَيَوۡمَ يَعَضُّ ٱلظَّالِمُ عَلَىٰ يَدَيۡهِ يَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي ٱتَّخَذۡتُ مَعَ ٱلرَّسُولِ سَبِيلٗا
medinadi aparadhakaraya tamange dæt sapa ganimin (apage) “dutaya samaga mamat (rju) margaya anugamanaya kara giya nam hondayi noveda?”yi pavasanu æta
Surah Al-Furqan, Verse 27
يَٰوَيۡلَتَىٰ لَيۡتَنِي لَمۡ أَتَّخِذۡ فُلَانًا خَلِيلٗا
(tavada) “mage sokayayi! (papayan karana men mava pelambavu) asavala, ma mage mitureku vasayen nogena sitiya nam hondayi noveda
Surah Al-Furqan, Verse 28
لَّقَدۡ أَضَلَّنِي عَنِ ٱلذِّكۡرِ بَعۡدَ إِذۡ جَآءَنِيۗ وَكَانَ ٱلشَّيۡطَٰنُ لِلۡإِنسَٰنِ خَذُولٗا
ma veta honda ovadan pæmini pasuvada, eyin ohuma mava margaya værada yævuveya! ema seyitan, minisata imahat kumantranakarayeku vasayen sitiyeya!” (yayida vilapa naganu æta)
Surah Al-Furqan, Verse 29
وَقَالَ ٱلرَّسُولُ يَٰرَبِّ إِنَّ قَوۡمِي ٱتَّخَذُواْ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانَ مَهۡجُورٗا
(e atara apage) dutaya “mage deviyane! niyata vasayenma mage janatava mema kuranaya sampurnayen epa vi (tallu kara) dæmuha” yayi pavasanu æta
Surah Al-Furqan, Verse 30
وَكَذَٰلِكَ جَعَلۡنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوّٗا مِّنَ ٱلۡمُجۡرِمِينَۗ وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ هَادِيٗا وَنَصِيرٗا
me andamata sæma nabivarayekutama væradikaruvanva, saturan vasayen pat kara tibunemu. (nabiye! obata) rju margaya dænum di udav kirimata obage deviyanma pramanavat ayeki
Surah Al-Furqan, Verse 31
وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَوۡلَا نُزِّلَ عَلَيۡهِ ٱلۡقُرۡءَانُ جُمۡلَةٗ وَٰحِدَةٗۚ كَذَٰلِكَ لِنُثَبِّتَ بِهِۦ فُؤَادَكَۖ وَرَتَّلۡنَٰهُ تَرۡتِيلٗا
(nabiye! obava) pratiksepa karana movun “mema kuranaya sampurnayenma ohu kerehi eka vara pahala kala yutu noveda?”yi vimasannaha. mese api tiken tika pahala kara, (meya pilivelakata sitina se niyama akarayakata) sælæsvuve, obage hrdaya saktimat kirimatayi
Surah Al-Furqan, Verse 32
وَلَا يَأۡتُونَكَ بِمَثَلٍ إِلَّا جِئۡنَٰكَ بِٱلۡحَقِّ وَأَحۡسَنَ تَفۡسِيرًا
(mema pratiksepa karannan kumana ho prasnayak asa e venuven) kumana udaharanayak oba veta ovun gena ava vuvada, (itat vada) satya vu (karanavan)da, alamkaravat vadanda api obata pahala kara nætte nove
Surah Al-Furqan, Verse 33
ٱلَّذِينَ يُحۡشَرُونَ عَلَىٰ وُجُوهِهِمۡ إِلَىٰ جَهَنَّمَ أُوْلَـٰٓئِكَ شَرّٞ مَّكَانٗا وَأَضَلُّ سَبِيلٗا
movunvama nirayata munin atata dama ædagena yanu labannaha. movunma imahat vu napuru sthanayehi rændi sitinnan ha margaya værada giyavunda vannaha
Surah Al-Furqan, Verse 34
وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَى ٱلۡكِتَٰبَ وَجَعَلۡنَا مَعَهُۥٓ أَخَاهُ هَٰرُونَ وَزِيرٗا
(meyata pera) niyata vasayenma api musata tavrat namæti) dharmayak laba di tibunemu. ohuge sahodara harunva ohuta amatyavarayeku bavatada pat kalemu
Surah Al-Furqan, Verse 35
فَقُلۡنَا ٱذۡهَبَآ إِلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا فَدَمَّرۡنَٰهُمۡ تَدۡمِيرٗا
(e dedenata) “oba dedenama apage sadhakayan boru kala aya veta yanu” yayi pævasuvemu. (ese ovun giya pasuda, ovun pratiksepa kara hæriya bævin) api ovunva sahamulinma vinasa kara dæmuvemu
Surah Al-Furqan, Verse 36
وَقَوۡمَ نُوحٖ لَّمَّا كَذَّبُواْ ٱلرُّسُلَ أَغۡرَقۡنَٰهُمۡ وَجَعَلۡنَٰهُمۡ لِلنَّاسِ ءَايَةٗۖ وَأَعۡتَدۡنَا لِلظَّـٰلِمِينَ عَذَابًا أَلِيمٗا
nuhuge janatavada (apage) dutayinva boru kala bævin ovunvada gilva dama, minisunta ovunva ek sadhakayak bavata pat kalemu. mevæni aparadhakaruvanta vedana gena dena danduvamama api sælasum kara taba ættemu
Surah Al-Furqan, Verse 37
وَعَادٗا وَثَمُودَاْ وَأَصۡحَٰبَ ٱلرَّسِّ وَقُرُونَۢا بَيۡنَ ذَٰلِكَ كَثِيرٗا
ad, samud (janatavada), ras (namæti agal)vasinvada ha movun atare tavat bohomayak samuhayanda, (api vinasa kara ættemu)
Surah Al-Furqan, Verse 38
وَكُلّٗا ضَرَبۡنَا لَهُ ٱلۡأَمۡثَٰلَۖ وَكُلّٗا تَبَّرۡنَا تَتۡبِيرٗا
(ovun honda vætahimak laba ganu pinisa) ovun siyallantama api bohomayak udaharanayan pævasuvemu. (ovun eva pratiksepa kara dæmu vita), ovun siyallanvama api sahamulinma vinasa kara dæmuvemu
Surah Al-Furqan, Verse 39
وَلَقَدۡ أَتَوۡاْ عَلَى ٱلۡقَرۡيَةِ ٱلَّتِيٓ أُمۡطِرَتۡ مَطَرَ ٱلسَّوۡءِۚ أَفَلَمۡ يَكُونُواْ يَرَوۡنَهَاۚ بَلۡ كَانُواْ لَا يَرۡجُونَ نُشُورٗا
niyata vasayenma (makkavehi siti kafirvarun) napuru gal væsi pahala vu gama asalin (vitin vita) pasu kara yamin sitinnaha. eya movun bæluve nædda? ættenma movun (paralovadi) pana di nægittavima visvasa kalema næta
Surah Al-Furqan, Verse 40
وَإِذَا رَأَوۡكَ إِن يَتَّخِذُونَكَ إِلَّا هُزُوًا أَهَٰذَا ٱلَّذِي بَعَثَ ٱللَّهُ رَسُولًا
(nabiye!) movun obava dutuvahot obava samaccalayenma æra gannaha. “mohuvada allah (tamange) dutaya vasayen yævuve?” (yayi pavasannaha)
Surah Al-Furqan, Verse 41
إِن كَادَ لَيُضِلُّنَا عَنۡ ءَالِهَتِنَا لَوۡلَآ أَن صَبَرۡنَا عَلَيۡهَاۚ وَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ حِينَ يَرَوۡنَ ٱلۡعَذَابَ مَنۡ أَضَلُّ سَبِيلًا
(tavada) “api sthirava nositiyemu nam, apage devivarungen apava harava margaya værada yavannata ida tibuni” (yayida pavasannaha. viniscaya dinadi) ovun danduvama dæsin dakina vita, margaya værada giyavun kavurundæyi yanna hondin dæna gannaha
Surah Al-Furqan, Verse 42
أَرَءَيۡتَ مَنِ ٱتَّخَذَ إِلَٰهَهُۥ هَوَىٰهُ أَفَأَنتَ تَكُونُ عَلَيۡهِ وَكِيلًا
(nabiye!) tama (sarira) asavan (taman anugamanaya karana), tamange deviyan vasayen kavurun gatteda, ohuva oba bæluvehida? oba ohuta araksakayeku vasayen sitinnehida
Surah Al-Furqan, Verse 43
أَمۡ تَحۡسَبُ أَنَّ أَكۡثَرَهُمۡ يَسۡمَعُونَ أَوۡ يَعۡقِلُونَۚ إِنۡ هُمۡ إِلَّا كَٱلۡأَنۡعَٰمِ بَلۡ هُمۡ أَضَلُّ سَبِيلًا
ovungen vædi deneku (obage vadan kanin) asannaha yayi ho nætahot eya sitannaha yayi ho oba adahas kalehida? ovun satun men aya vannaha misa, vena kisivak næta. tavada (satuntat vada) itamat margaya værada giya aya vasayenda sitinnaha
Surah Al-Furqan, Verse 44
أَلَمۡ تَرَ إِلَىٰ رَبِّكَ كَيۡفَ مَدَّ ٱلظِّلَّ وَلَوۡ شَآءَ لَجَعَلَهُۥ سَاكِنٗا ثُمَّ جَعَلۡنَا ٱلشَّمۡسَ عَلَيۡهِ دَلِيلٗا
(nabiye!) obage deviyan sevanælla kese (adu karanneda), vædi karanneda yanna oba avadhanaya kale nædda? ohu adahas kara tibune nam, eya sthirava tibimata sælæsviya hækiya. suryayava, candraya idiriyen apima pat kalemu
Surah Al-Furqan, Verse 45
ثُمَّ قَبَضۡنَٰهُ إِلَيۡنَا قَبۡضٗا يَسِيرٗا
pasuva apima eya tiken tika apa desata adu kara (hakula) gannemu
Surah Al-Furqan, Verse 46
وَهُوَ ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلَّيۡلَ لِبَاسٗا وَٱلنَّوۡمَ سُبَاتٗا وَجَعَلَ ٱلنَّهَارَ نُشُورٗا
ohuma obata ratriya poravanayak vasayenda, ninda apahasutavayan paha kara sætapimak vasayenda, dahavala (oba) e me ata særisærima sandaha (alokayak vasayen)da pat kaleya
Surah Al-Furqan, Verse 47
وَهُوَ ٱلَّذِيٓ أَرۡسَلَ ٱلرِّيَٰحَ بُشۡرَۢا بَيۡنَ يَدَيۡ رَحۡمَتِهِۦۚ وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ طَهُورٗا
ohuma tama varaprasadayan pahala kirimata pera (sisil) sulanga subharamciyak vasayen vanneya. (minisune!) apima valakulen parisuddha vu jalaya vasinnata salasvannemu
Surah Al-Furqan, Verse 48
لِّنُحۡـِۧيَ بِهِۦ بَلۡدَةٗ مَّيۡتٗا وَنُسۡقِيَهُۥ مِمَّا خَلَقۡنَآ أَنۡعَٰمٗا وَأَنَاسِيَّ كَثِيرٗا
mæri giya bhumiyata emagin api jivaya laba di apage utpadanayangen vu elu, gava, otuvan væni satuntada, boho minisuntada eya panaya kirimata salasvannemu
Surah Al-Furqan, Verse 49
وَلَقَدۡ صَرَّفۡنَٰهُ بَيۡنَهُمۡ لِيَذَّكَّرُواْ فَأَبَىٰٓ أَكۡثَرُ ٱلنَّاسِ إِلَّا كُفُورٗا
ovun honda vætahimak laba ganu pinisa (mema karanava boho vara gananak) ovunta vitin vita genahæra dækvuvemu. ehet ovun (eva) pratiksepa kara dæmuha. (mandayat) minisungen bohomayak itamat gunamaku aya vasayenma sitinnaha
Surah Al-Furqan, Verse 50
وَلَوۡ شِئۡنَا لَبَعَثۡنَا فِي كُلِّ قَرۡيَةٖ نَّذِيرٗا
api adahas kara tibune nam, sæma ratakatama biya ganva anaturu ængaviya hæki dutayeku api yava ættemu
Surah Al-Furqan, Verse 51
فَلَا تُطِعِ ٱلۡكَٰفِرِينَ وَجَٰهِدۡهُم بِهِۦ جِهَادٗا كَبِيرٗا
ebævin (nabiye!) mema pratiksepa karannanta avanata novanu. tavada (kuranaya vana) meya (saksi vasayen) taba oba ovun samaga dædi lesa tarka karanu
Surah Al-Furqan, Verse 52
۞وَهُوَ ٱلَّذِي مَرَجَ ٱلۡبَحۡرَيۡنِ هَٰذَا عَذۡبٞ فُرَاتٞ وَهَٰذَا مِلۡحٌ أُجَاجٞ وَجَعَلَ بَيۡنَهُمَا بَرۡزَخٗا وَحِجۡرٗا مَّحۡجُورٗا
ohuma muhudu dekaka jalayanda ekkasu kara ætteya. ekak ita rasavat ha manaram jalayayi. anit eka lunu ha titta rasayen yut jalayayi. me deka atare binda dæmiya nohæki badhakayak æti kara ætteya
Surah Al-Furqan, Verse 53
وَهُوَ ٱلَّذِي خَلَقَ مِنَ ٱلۡمَآءِ بَشَرٗا فَجَعَلَهُۥ نَسَبٗا وَصِهۡرٗاۗ وَكَانَ رَبُّكَ قَدِيرٗا
ohuma ek jala (bindakin) minisava nirmanaya karanneya. pasuva eyata le sambandha gnatinda, vivaha sambandhayen vu gnatinda æti karanneya. (nabiye!) obage deviyan (taman kæmati akarayan siyalla kirimata) balasampannayeku vasayen sitinneya
Surah Al-Furqan, Verse 54
وَيَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَا لَا يَنفَعُهُمۡ وَلَا يَضُرُّهُمۡۗ وَكَانَ ٱلۡكَافِرُ عَلَىٰ رَبِّهِۦ ظَهِيرٗا
mese tibiyadi (piliru aradhanavan karana) ovun nam, tamanta yamkisi hondak ho narakak ho karannata saktiyak næti allah novana dæya namadinnaha. mema pratiksepa karannan tamange deviyantama saturan vasayen sitinnaha
Surah Al-Furqan, Verse 55
وَمَآ أَرۡسَلۡنَٰكَ إِلَّا مُبَشِّرٗا وَنَذِيرٗا
(nabiye!) subharamci pavasanneku vasayenda, biya ganva anaturu angavanneku vasayenda misa, obava ma yævve næta
Surah Al-Furqan, Verse 56
قُلۡ مَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍ إِلَّا مَن شَآءَ أَن يَتَّخِذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ سَبِيلٗا
“deviyange (rju) margayehi yamata adahas karanna (kisima badhavak nætiva onætaram) ehi yannata hækiya yanna misa, me venuven ma oba vetin kisima kuliyak illuve næta” yayi (nabiye!) oba pavasanu mænava
Surah Al-Furqan, Verse 57
وَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱلۡحَيِّ ٱلَّذِي لَا يَمُوتُ وَسَبِّحۡ بِحَمۡدِهِۦۚ وَكَفَىٰ بِهِۦ بِذُنُوبِ عِبَادِهِۦ خَبِيرًا
maranayen tora sada amaraniya jivaya (vana allah ek) kenekuvama oba visvasa karanu. ohuge prasamsava pavasa, ohuva suvi suddha karamin sitinu. tama vahalun (kala) papayan(ge taratiram gæna) ohu hondin dæna sitima pramanavatva ætteya
Surah Al-Furqan, Verse 58
ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٖ ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰ عَلَى ٱلۡعَرۡشِۖ ٱلرَّحۡمَٰنُ فَسۡـَٔلۡ بِهِۦ خَبِيرٗا
ohuma ahasda, bhumiyada, meva atara æti dæyada dina hayakin utpadanaya kaleya. pasuva ohu ars mata tama rajyaya sthiravat kaleya. ohuma (imahat dayabaravantaya vana) rahmanya. me gæna dænuvat ayagen asa dæna ganu
Surah Al-Furqan, Verse 59
وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ٱسۡجُدُواْۤ لِلرَّحۡمَٰنِ قَالُواْ وَمَا ٱلرَّحۡمَٰنُ أَنَسۡجُدُ لِمَا تَأۡمُرُنَا وَزَادَهُمۡ نُفُورٗا۩
(ebævin) “ema rahmanva hisa bima taba namadinu” yayi ovunta kiyanu læbuvahot “rahman kavarekda? oba pavasana siyallata apage hisa nama namadinnada?”yi vimasannaha. tavada eya (ese pævasima) ovunta pilikulama vædi karanneya
Surah Al-Furqan, Verse 60
تَبَارَكَ ٱلَّذِي جَعَلَ فِي ٱلسَّمَآءِ بُرُوجٗا وَجَعَلَ فِيهَا سِرَٰجٗا وَقَمَرٗا مُّنِيرٗا
ahashi graha mandalaya nirmanaya kara, ehi (suryaya) alokayak vasayenda, candraya diptiya gena dennak vasayenda nirmanaya kala ohu,(ema rahman itamat) bhagyayen yut ayeki
Surah Al-Furqan, Verse 61
وَهُوَ ٱلَّذِي جَعَلَ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ خِلۡفَةٗ لِّمَنۡ أَرَادَ أَن يَذَّكَّرَ أَوۡ أَرَادَ شُكُورٗا
ohuma ratriyada, dahavalada pilivelin pæminena se salasva ætteya. (memagin) honda vætahimak labagena, ohuta krtagna vimata kæmættan, krtagna vima sandahama (mese kara ætteya)
Surah Al-Furqan, Verse 62
وَعِبَادُ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلَّذِينَ يَمۡشُونَ عَلَى ٱلۡأَرۡضِ هَوۡنٗا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ ٱلۡجَٰهِلُونَ قَالُواْ سَلَٰمٗا
rahmange (stutiyen piri) vahalun (kavurundayat) bhumiyehi (itamat vinitavada), yatat pahatvada katayutu karannaha. modayin ovun samaga tarka kirimata idiripat vuvahot ‘salamun’ yayi kiya (ovungen æt vi) yannaha
Surah Al-Furqan, Verse 63
وَٱلَّذِينَ يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمۡ سُجَّدٗا وَقِيَٰمٗا
tavada ovun tamange deviyanva sita ganiminda, hisa bima taba ratrin siyallehi namadiminma sitinnaha
Surah Al-Furqan, Verse 64
وَٱلَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا ٱصۡرِفۡ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَۖ إِنَّ عَذَابَهَا كَانَ غَرَامًا
tavada ovun “apage deviyane! nira vedanava apagen oba valakva harinu mænava! mandayat ehi vedanava nam, niyata vasayenma sthira vu duk karadarayak vanneya” yayi prarthana karaminma sitinu æta
Surah Al-Furqan, Verse 65
إِنَّهَا سَآءَتۡ مُسۡتَقَرّٗا وَمُقَامٗا
“(tavada) tika velavak ho nætahot sthirava ho rændi sitimata eya itamat napuru sthanayaki. (ebævin eyin apava oba bera ganu mænava!” yayi prarthana karanu æta)
Surah Al-Furqan, Verse 66
وَٱلَّذِينَ إِذَآ أَنفَقُواْ لَمۡ يُسۡرِفُواْ وَلَمۡ يَقۡتُرُواْ وَكَانَ بَيۡنَ ذَٰلِكَ قَوَامٗا
tavada ovun viyadam kalahot simava ikmava noyanu æta. masurukamada nokaranu æta. mehidi madhyastavama sitinu æta
Surah Al-Furqan, Verse 67
وَٱلَّذِينَ لَا يَدۡعُونَ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ وَلَا يَقۡتُلُونَ ٱلنَّفۡسَ ٱلَّتِي حَرَّمَ ٱللَّهُ إِلَّا بِٱلۡحَقِّ وَلَا يَزۡنُونَۚ وَمَن يَفۡعَلۡ ذَٰلِكَ يَلۡقَ أَثَامٗا
tavada ovun allah samaga venat kisivekut deviyan yayi aradhana nokaranu æta. allah (ghatanaya nokala yutuya yayi) tahanam kara æti kisima minisekuva ovun asadharanaye mara damanneda næta. apacarayeda nohæsirenu æta. ebævin kavurun ho meva kirimata idiripat vuvahot ohuta (ema papayata ayat) danduvama at kara gænimata sidu vanu æta
Surah Al-Furqan, Verse 68
يُضَٰعَفۡ لَهُ ٱلۡعَذَابُ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ وَيَخۡلُدۡ فِيهِۦ مُهَانًا
viniscaya dinadi nam, ohuge danduvama degunayak karanu læbuveku vasayenda, avaman karanu læbuveku vasayenda ehi sadakal rændi sitinu æta
Surah Al-Furqan, Verse 69
إِلَّا مَن تَابَ وَءَامَنَ وَعَمِلَ عَمَلٗا صَٰلِحٗا فَأُوْلَـٰٓئِكَ يُبَدِّلُ ٱللَّهُ سَيِّـَٔاتِهِمۡ حَسَنَٰتٖۗ وَكَانَ ٱللَّهُ غَفُورٗا رَّحِيمٗا
ehet (ovungen) kavurun papayangen æt vi (samava illa sitimin) visvasaya taba dæhæmi karanavan karannoda, evænnange papayan allah itamat ksama karanneku ha karunavantayeku vasayen sitinneya
Surah Al-Furqan, Verse 70
وَمَن تَابَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا فَإِنَّهُۥ يَتُوبُ إِلَى ٱللَّهِ مَتَابٗا
kavurun pasutævili vi (papayangen) æt vi dæhæmi karanavan karannoda, ovun niyata vasayenma sampurnayenma allah vetama hærennaha
Surah Al-Furqan, Verse 71
وَٱلَّذِينَ لَا يَشۡهَدُونَ ٱلزُّورَ وَإِذَا مَرُّواْ بِٱللَّغۡوِ مَرُّواْ كِرَامٗا
tavada ovun boru saksi nopavasannaha. (puhu karanavan sidu vana sthanayanta noyannaha). kisi viteka puhu kriyavan (sidu vana) sthanayan desata giya vuvada, (evayehi sambandha vanne næti atara) gauravaniya andamata (eya pasukara) yanu æta
Surah Al-Furqan, Verse 72
وَٱلَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُواْ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِمۡ لَمۡ يَخِرُّواْ عَلَيۡهَا صُمّٗا وَعُمۡيَانٗا
tavada ovun tamange deviyange ayavan samudiranaya kara penvanu læbuvahot andhayada, bihirada men e kerehi æda hælenne næta. (eya sampurnayenma hondin vataha ganna atara, eya at karagena katayutu karannaha)
Surah Al-Furqan, Verse 73
وَٱلَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا هَبۡ لَنَا مِنۡ أَزۡوَٰجِنَا وَذُرِّيَّـٰتِنَا قُرَّةَ أَعۡيُنٖ وَٱجۡعَلۡنَا لِلۡمُتَّقِينَ إِمَامًا
tavada ovun “apage deviyane! apage bharyayavanvada, apage daruvanvada, apata æs pina yamata laba denu mænava! tavada parisuddhavantayinta margopadesa-kayin vasayenda apava oba pat karanu mænava!” yayi prarthana karamin sitinnaha
Surah Al-Furqan, Verse 74
أُوْلَـٰٓئِكَ يُجۡزَوۡنَ ٱلۡغُرۡفَةَ بِمَا صَبَرُواْ وَيُلَقَّوۡنَ فِيهَا تَحِيَّةٗ وَسَلَٰمًا
mevænnanta ovun duk karadara vinda dara gænime hetuven usas maligavan (paralovadi) laba denu læbe. “santiya ha samadanaya (at veva!)” yana asirvadaya samaga ehidi pili ganu labannaha
Surah Al-Furqan, Verse 75
خَٰلِدِينَ فِيهَاۚ حَسُنَتۡ مُسۡتَقَرّٗا وَمُقَامٗا
ehi sadakal rændi sitinu æta. tika velavak rændi sitiya vuvada kam næta, sadakal rændi sitiya vuvada kam næta, eya itamat (honda) alamkaravat vasasthanayaki
Surah Al-Furqan, Verse 76
قُلۡ مَا يَعۡبَؤُاْ بِكُمۡ رَبِّي لَوۡلَا دُعَآؤُكُمۡۖ فَقَدۡ كَذَّبۡتُمۡ فَسَوۡفَ يَكُونُ لِزَامَۢا
(nabiye!) oba mese pavasanu: “oba mage deviyanva aradhana kara prarthana nokaranne nam, (e venuven) ohu obava gananayata ganne næta. mandayat oba (ohuge ayavan) niyata vasayenma boru karaminma sitiyehuya. ehi danduvama obava anivaryayenma hasu kara ganneya”
Surah Al-Furqan, Verse 77