Surah Ash-Shuara - Sinhala Translation by Naseem Ismail And Masoor Maulana, Kaleel
طسٓمٓ
tā. sīm. mīm
Surah Ash-Shuara, Verse 1
تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُبِينِ
(nabiyē!) mēvā pæhædili mema dharmayehi æti samahara āyāvan vannēya
Surah Ash-Shuara, Verse 2
لَعَلَّكَ بَٰخِعٞ نَّفۡسَكَ أَلَّا يَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ
(nabiyē!) ovun (obava) viśvāsa nokaḷa hētuven duken obava, obama divi nasā gannāk menda
Surah Ash-Shuara, Verse 3
إِن نَّشَأۡ نُنَزِّلۡ عَلَيۡهِم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ ءَايَةٗ فَظَلَّتۡ أَعۡنَٰقُهُمۡ لَهَا خَٰضِعِينَ
api kæmati vuvahot ovungē kheli yaṭahat pahat vī pæmiṇena lesaṭa (dan̆ḍuvam) diya hæki sādhakayan ahasin ovun mata api pahaḷa kara ættemu
Surah Ash-Shuara, Verse 4
وَمَا يَأۡتِيهِم مِّن ذِكۡرٖ مِّنَ ٱلرَّحۡمَٰنِ مُحۡدَثٍ إِلَّا كَانُواْ عَنۡهُ مُعۡرِضِينَ
rahmāngē sannidhānayen aḷut yamkisi hon̆da ovadanak ovun veta pæmiṇena sǣma viṭama eya ovun pratikṣēpa nokara siṭinnē næta
Surah Ash-Shuara, Verse 5
فَقَدۡ كَذَّبُواْ فَسَيَأۡتِيهِمۡ أَنۢبَـٰٓؤُاْ مَا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ
(ebævin meyada) ovun niyata vaśayenma boru kaḷaha. ehet ovun kumak (boru gotā) samaccal karamin siṭinnōda, ehi satyaya itāmat ikmanin ovun veta pæmiṇenu æta
Surah Ash-Shuara, Verse 6
أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ كَمۡ أَنۢبَتۡنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوۡجٖ كَرِيمٍ
ovun bhūmiya bælūvē nædda? (ehi) sǣma vargayakama (prayōjanavat viya hæki) usas kopamaṇadō pælǣṭi, gas væl varga jōḍu jōḍu vaśayenma api vævennaṭa salasvā ættemu
Surah Ash-Shuara, Verse 7
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
niyata vaśayenma mehi ek sādhakayak ættēya. ehet ovungen væḍi deneku viśvāsa kaḷē næta
Surah Ash-Shuara, Verse 8
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
(nabiyē!) obagē deviyan niyata vaśayenma (siyallanṭama) balasampannayeku hā karuṇāvantayeku vaśayen siṭinnēya
Surah Ash-Shuara, Verse 9
وَإِذۡ نَادَىٰ رَبُّكَ مُوسَىٰٓ أَنِ ٱئۡتِ ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّـٰلِمِينَ
(nabiyē!) obagē deviyan mūsāva kæn̆davā “oba aparādhakāra (firavngē) janatāva veta yanu” yayi pævasīma gæna oba avadhānaya kara balanu
Surah Ash-Shuara, Verse 10
قَوۡمَ فِرۡعَوۡنَۚ أَلَا يَتَّقُونَ
“(ema) firavngē janatāva (maṭa) biya novannehuda?”yi (vimasuvēya)
Surah Ash-Shuara, Verse 11
قَالَ رَبِّ إِنِّيٓ أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ
eyaṭa ohu “magē deviyanē! māva borukārayā kara damanu ætæyi niyata vaśayenma mā biya vannemi” yayi kīvēya
Surah Ash-Shuara, Verse 12
وَيَضِيقُ صَدۡرِي وَلَا يَنطَلِقُ لِسَانِي فَأَرۡسِلۡ إِلَىٰ هَٰرُونَ
(esē borukārayā kaḷahot) magē manasa bin̆dī yanu æta. (ē atara maṭa gotabhāvaya tikheṇa bævin) magē diven (hon̆da hæṭi) katā kirīmaṭa nohæka. ebævin (mā samaga) hārūnvada pæmiṇena men (ohuṭa) oba dænum denu mænava
Surah Ash-Shuara, Verse 13
وَلَهُمۡ عَلَيَّ ذَنۢبٞ فَأَخَافُ أَن يَقۡتُلُونِ
“tavada mā kerehi ovun ata ek cōdanāvakda æta. ē venuven ovun māva ghātanaya kara damanu ætæyida mā biya vannemi” yayi pævasuvēya
Surah Ash-Shuara, Verse 14
قَالَ كَلَّاۖ فَٱذۡهَبَا بِـَٔايَٰتِنَآۖ إِنَّا مَعَكُم مُّسۡتَمِعُونَ
eyaṭa (deviyan) mesē pævasīya: “esē nova. (hārūnvada kæn̆davāgena) oba dedenāma magē sādhakayan rægena yanu. niyata vaśayenma mā oba samaga siṭimin (siyalla) savan demin siṭinnemi”
Surah Ash-Shuara, Verse 15
فَأۡتِيَا فِرۡعَوۡنَ فَقُولَآ إِنَّا رَسُولُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
“ebævin oba dedenā firavn veta gos ‘niyata vaśayenma api lōkavāsī siyallanvama utpādanaya kara, pōṣaṇaya karannāgē dūtayin vannemu”
Surah Ash-Shuara, Verse 16
أَنۡ أَرۡسِلۡ مَعَنَا بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ
“isrāyīla daruvanva oba apa samaga yavanu’ yayida pavasanu mænava!” (yayi niyōga kaḷēya)
Surah Ash-Shuara, Verse 17
قَالَ أَلَمۡ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدٗا وَلَبِثۡتَ فِينَا مِنۡ عُمُرِكَ سِنِينَ
(esē ovun firavn veta gos pævasū vahāma) meyaṭa ohu (mūsāṭa) “api obava ḷadaruveku vaśayen gena, hadā vaḍā gattē nædda? oba, (obagē taruṇa viyaṭa pat vana turu) vasara gaṇanāvak apa veta ræn̆dī siṭiyē nædda?”
Surah Ash-Shuara, Verse 18
وَفَعَلۡتَ فَعۡلَتَكَ ٱلَّتِي فَعَلۡتَ وَأَنتَ مِنَ ٱلۡكَٰفِرِينَ
“oba (kirīmaṭa nosudusu) kāraṇāvak (ghātanayak) kaḷehiya! (eyaṭa samāva dī tibiyadī) oba keḷehi guṇa nodanneku vaśayenma siṭinnehiya!” yayi kīvēya
Surah Ash-Shuara, Verse 19
قَالَ فَعَلۡتُهَآ إِذٗا وَأَنَا۠ مِنَ ٱلضَّآلِّينَ
eyaṭa mūsā “mā nodænuvatva siṭi tatvayehi eya mā kaḷemi”
Surah Ash-Shuara, Verse 20
فَفَرَرۡتُ مِنكُمۡ لَمَّا خِفۡتُكُمۡ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكۡمٗا وَجَعَلَنِي مِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
“ebævin mā obaṭa biya vī diva giyemi. ehet magē deviyan mā haṭa (gnānayada), sādhāraṇayada labā dī tamangē dūtayingen keneku vaśayenda māva pat kaḷēya”
Surah Ash-Shuara, Verse 21
وَتِلۡكَ نِعۡمَةٞ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنۡ عَبَّدتَّ بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ
“(magē gōtrikayin vana) isrāyīla paramparāvē daruvanva oba vahalūn vaśayen tabāgena siṭina tatvayehi meya oba kiyā pǣmaṭa yutu kṛtagnabhāvayak vannēda?”yi vimasuvēya
Surah Ash-Shuara, Verse 22
قَالَ فِرۡعَوۡنُ وَمَا رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
eyaṭa firavn “lōkavāsīngē utpādakayā kavarekda?”yi vimasuvēya
Surah Ash-Shuara, Verse 23
قَالَ رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ
eyaṭa (mūsā) “ahasda, bhūmiyada, mēvā atara æti dæyada, utpādanaya kara pōṣaṇaya kaḷa ayama (lōkavāsīngē utpādakayāda, pōṣaṇaya karannāda vannēya. mema satyaya) oba viśvāsa karannehuda?”yi vimasuvēya
Surah Ash-Shuara, Verse 24
قَالَ لِمَنۡ حَوۡلَهُۥٓ أَلَا تَسۡتَمِعُونَ
eyaṭa ohu taman vaṭā siṭi ayaṭa “oba meyaṭa savan dunnē nædda?”yi kīvēya
Surah Ash-Shuara, Verse 25
قَالَ رَبُّكُمۡ وَرَبُّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ
eyaṭa ohu “obagē deviyan (pamaṇak nova, obaṭa) pera ikutva giya obagē mutun mittangē deviyanda (ohuya)” yayi kīvēya
Surah Ash-Shuara, Verse 26
قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ ٱلَّذِيٓ أُرۡسِلَ إِلَيۡكُمۡ لَمَجۡنُونٞ
eyaṭa (firavn ovunṭa) “oba veta yavana lada (yayi pavasana) obagē dūtayā niyata vaśayenma pisseki” yayi kīvēya
Surah Ash-Shuara, Verse 27
قَالَ رَبُّ ٱلۡمَشۡرِقِ وَٱلۡمَغۡرِبِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُمۡ تَعۡقِلُونَ
eyaṭa (mūsā) “nægenahira raṭada, basnāhira raṭada, mē atara æti dæyada (vaśayen prakaṭa raṭavalda) utpādanaya kara pōṣaṇaya karannā (ohuya). meya oba vaṭahā gata yutu novēda?”yi pævasuvēya
Surah Ash-Shuara, Verse 28
قَالَ لَئِنِ ٱتَّخَذۡتَ إِلَٰهًا غَيۡرِي لَأَجۡعَلَنَّكَ مِنَ ٱلۡمَسۡجُونِينَ
eyaṭa ohu “mā hæra (vena kisivak) oba deviyan yayi æra gatahot niyata vaśayenma mā obava sira gedaraṭa yavannemi” yayi kīvēya
Surah Ash-Shuara, Verse 29
قَالَ أَوَلَوۡ جِئۡتُكَ بِشَيۡءٖ مُّبِينٖ
eyaṭa ohu “pæhædili ekak (sādhakayak) mā oba veta genævit tibiyadīda (viśvāsa nokarannē)?” yayi vimasuvēya
Surah Ash-Shuara, Verse 30
قَالَ فَأۡتِ بِهِۦٓ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّـٰدِقِينَ
eyaṭa ohu “oba kiyana dæya ætta nam, eya gena enu” yayi kīvēya
Surah Ash-Shuara, Verse 31
فَأَلۡقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعۡبَانٞ مُّبِينٞ
ebævin mūsā tama særayaṭiya vīsi kaḷēya. evelēma eya pæhædili pim̆bureku bavaṭa pat viya
Surah Ash-Shuara, Verse 32
وَنَزَعَ يَدَهُۥ فَإِذَا هِيَ بَيۡضَآءُ لِلنَّـٰظِرِينَ
tavada ohu tamangē ata (kamisa) sākkuva tuḷaṭa damā eḷiyaṭa gattēya. (evelēma balannāgē æs hīn vana taramaṭa dīptimat ālōkayen bæbaḷena) sudu varṇayen disvuṇi
Surah Ash-Shuara, Verse 33
قَالَ لِلۡمَلَإِ حَوۡلَهُۥٓ إِنَّ هَٰذَا لَسَٰحِرٌ عَلِيمٞ
(meya duṭu firavn) taman vaṭā siṭi pradhānīnṭa “niyata vaśayenma mohu itāmat hon̆din dænuvat sūniyamkaruveku vaśayen siṭinnēya”
Surah Ash-Shuara, Verse 34
يُرِيدُ أَن يُخۡرِجَكُم مِّنۡ أَرۡضِكُم بِسِحۡرِهِۦ فَمَاذَا تَأۡمُرُونَ
“mohu tama sūniyama magin obagē raṭin obava eḷavā damannaṭa adahas karannēya. ebævin mē gæna oba kumak nam, pavasannehuda?”yi vimasuvēya
Surah Ash-Shuara, Verse 35
قَالُوٓاْ أَرۡجِهۡ وَأَخَاهُ وَٱبۡعَثۡ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ
eyaṭa ovun ohuṭat, ohugē sahōdarayāṭat ek niyamita kālayak niyama kara kæn̆davannan (aṇa kherakaruvan) vividha nagarayanṭa yavanu
Surah Ash-Shuara, Verse 36
يَأۡتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٖ
“ovun hon̆din dæna ugat sūniyamkaruvan siyalla oba veta kæn̆davāgena enu æta” yayi pævasūha
Surah Ash-Shuara, Verse 37
فَجُمِعَ ٱلسَّحَرَةُ لِمِيقَٰتِ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ
(ē andamaṭa kæn̆davannan bohomayak nagarayanṭa yavanu læba), niyamita dinadī, niyamita vēlāvaṭa (niyamita sthānayehi), sūniyamkaruvan siyalla ēkarāśī karanu læbūha
Surah Ash-Shuara, Verse 38
وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلۡ أَنتُم مُّجۡتَمِعُونَ
siyalū minisun veta “(niyamita vēlāvaṭa) oba pæmiṇa ekræs vannehuda?”yi vimasanu læbūha
Surah Ash-Shuara, Verse 39
لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ ٱلسَّحَرَةَ إِن كَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ
“sūniyamkaruvan jayagrahaṇaya kaḷahot (ovungē dharmayama) apa anugamanaya karannaṭada iḍa æta” (yayida pracāraya karana ladī)
Surah Ash-Shuara, Verse 40
فَلَمَّا جَآءَ ٱلسَّحَرَةُ قَالُواْ لِفِرۡعَوۡنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجۡرًا إِن كُنَّا نَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبِينَ
sūniyamkaruvan siyalla pæmiṇi avasthāvēdī ovun firavngen “ættenma api jayagrahaṇaya kaḷahot eyaṭa sarilana kuliyak apaṭa lækheyida?”yi vimasūha
Surah Ash-Shuara, Verse 41
قَالَ نَعَمۡ وَإِنَّكُمۡ إِذٗا لَّمِنَ ٱلۡمُقَرَّبِينَ
eyaṭa ohu “esēya, æta. (kuliya pamaṇakda?) ē avasthāvēdī niyata vaśayenma oba (apagē rājasabhāvē usas padavīnda), apaṭa samīpa pradhānīngenda aya bavaṭa pat vannehuya” yayi pævasuvēya
Surah Ash-Shuara, Verse 42
قَالَ لَهُم مُّوسَىٰٓ أَلۡقُواْ مَآ أَنتُم مُّلۡقُونَ
ovunṭa mūsā “oba (sūniyam kirīmaṭa) vīsi kaḷa yutu dæya vīsi karanu” yayi pævasuvēya
Surah Ash-Shuara, Verse 43
فَأَلۡقَوۡاْ حِبَالَهُمۡ وَعِصِيَّهُمۡ وَقَالُواْ بِعِزَّةِ فِرۡعَوۡنَ إِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبُونَ
ebævin ovun tamangē særayaṭida kam̆bada vīsi kara,”firavngē gauravaya mata sattakinma! niyata vaśayenma apima jayagrahaṇaya karannemu” yayi pævasūha
Surah Ash-Shuara, Verse 44
فَأَلۡقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلۡقَفُ مَا يَأۡفِكُونَ
pasuva mūsāda tama særayaṭiya vīsi kaḷēya. eya (viśāla nāgayek bavaṭa pat vī) ovun kara tibū suniyam siyalla gila dæmīmaṭa paṭan gattēya
Surah Ash-Shuara, Verse 45
فَأُلۡقِيَ ٱلسَّحَرَةُ سَٰجِدِينَ
(meya duṭu) sūniyamkaruvan siyalla bima væṭī sujūd kaḷēya
Surah Ash-Shuara, Verse 46
قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
(tavada) “lōkayan siyallehi deviyanvama api viśvāsa kaḷemu” yayi pævasūha
Surah Ash-Shuara, Verse 47
رَبِّ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ
“ohuma mūsā, hārūn yana ayagē deviyanda vannēya” (yayida pævasūha)
Surah Ash-Shuara, Verse 48
قَالَ ءَامَنتُمۡ لَهُۥ قَبۡلَ أَنۡ ءَاذَنَ لَكُمۡۖ إِنَّهُۥ لَكَبِيرُكُمُ ٱلَّذِي عَلَّمَكُمُ ٱلسِّحۡرَ فَلَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيۡدِيَكُمۡ وَأَرۡجُلَكُم مِّنۡ خِلَٰفٖ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمۡ أَجۡمَعِينَ
eyaṭa (firavn) “mā obaṭa anumætiya labā dīmaṭa perama oba ohuva viśvāsa kaḷehuya. niyata vaśayenma obaṭa sūniyam uganvā dun obagē pradhāniyā ohuya. (mehi phalavipāka) itā ikmanin oba dæna gannehuya. obagē at pā māruven māruvaṭa kapā oba siyallanvama kurusayehi tabā æna gasannemi” yayi kīvēya
Surah Ash-Shuara, Verse 49
قَالُواْ لَا ضَيۡرَۖ إِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ
eyaṭa ovun “(emagin) apaṭa kisima aḍupāḍuvak næta. (mandayat) niyata vaśayenma api apagē deviyan desaṭama āpasu yannemu” yayi pævasūha
Surah Ash-Shuara, Verse 50
إِنَّا نَطۡمَعُ أَن يَغۡفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَٰيَٰنَآ أَن كُنَّآ أَوَّلَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
(tavada) “niyata vaśayenma (mūsāva) viśvāsa kaḷa ayagen api paḷamuvæni aya vaśayen siṭina bævin apagē deviyan apagē væradivalaṭa samāva denu ætæyi niyata vaśayenma api viśvāsa karannemu” (yayida pævasūha)
Surah Ash-Shuara, Verse 51
۞وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَسۡرِ بِعِبَادِيٓ إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ
pasuva api mūsāṭa vahī dænvūvemu. “(isrāyīla paramparāvē daruvan vana) magē vahalūnva kæn̆davāgena, oba rātriyēdīma piṭat vī yanu. ehet niyata vaśayenma ovun obava anugamanaya karamin lūhu bæn̆da enu æta”
Surah Ash-Shuara, Verse 52
فَأَرۡسَلَ فِرۡعَوۡنُ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ
(esē ovun giya viṭa) firavn vividha nagaravalaṭa (janatāvanva kæn̆davīmaṭa) kæn̆davannan yavanu læbūha
Surah Ash-Shuara, Verse 53
إِنَّ هَـٰٓؤُلَآءِ لَشِرۡذِمَةٞ قَلِيلُونَ
“niyata vaśayenma (isrāyīla paramparāvē daruvan vana) movun itāmat suḷu saṁkhyāvak(yayida pævasūha)
Surah Ash-Shuara, Verse 54
وَإِنَّهُمۡ لَنَا لَغَآئِظُونَ
(tavada) “ovun apava kōpayaṭa lak kaḷaha”
Surah Ash-Shuara, Verse 55
وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَٰذِرُونَ
namut “niyata vaśayenma api itāmat viśāla saṁkhyāvaki. (ē samagama) itāmat pravēsam sahita ayayi” (yayi pavasā, vividha nagaravāsīnva ēkarāśī karagena isrāyīla paramparāvē daruvan pasupasa lūhu bæn̆da giyaha)
Surah Ash-Shuara, Verse 56
فَأَخۡرَجۡنَٰهُم مِّن جَنَّـٰتٖ وَعُيُونٖ
(mesē ovungē) vatu piṭivalinda api ovunva piṭamaṁ kara hæriyemu
Surah Ash-Shuara, Verse 57
وَكُنُوزٖ وَمَقَامٖ كَرِيمٖ
tavada (ovungē) nidhānayangenda, itāmat usas nivesvalinda (ovunva piṭamaṁ kara hæriyemu)
Surah Ash-Shuara, Verse 58
كَذَٰلِكَۖ وَأَوۡرَثۡنَٰهَا بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ
mesē (ovunva piṭamaṁ kara hæra) isrāyīla daruvanva ēvāṭa urumakkārayin bavaṭada pat kaḷemu
Surah Ash-Shuara, Verse 59
فَأَتۡبَعُوهُم مُّشۡرِقِينَ
sūryayā udā vana viṭa movun, ovun piṭupasa lūhu bændāha
Surah Ash-Shuara, Verse 60
فَلَمَّا تَرَـٰٓءَا ٱلۡجَمۡعَانِ قَالَ أَصۡحَٰبُ مُوسَىٰٓ إِنَّا لَمُدۡرَكُونَ
mema samūhayan deka kenekuṭa keneku duṭu avasthāvēdī “niyata vaśayenma api koṭu vunemu” yayi mūsāgē sahāyayan pævasūha
Surah Ash-Shuara, Verse 61
قَالَ كَلَّآۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهۡدِينِ
eyaṭa (mūsā) “esē nova. niyata vaśayenma magē deviyan mā samaga siṭinnēya. (api bērena) mārgaya niyata vaśayenma apaṭa dænum denu æta” yayi pævasuvēya
Surah Ash-Shuara, Verse 62
فَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنِ ٱضۡرِب بِّعَصَاكَ ٱلۡبَحۡرَۖ فَٱنفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرۡقٖ كَٱلطَّوۡدِ ٱلۡعَظِيمِ
ebævin api mūsāṭa “oba, obagē særayaṭiyen mema muhudaṭa gasanu” yayi vahī (mārgayen) dænum dunnemu. (ohu esē gæsū vahāma) eya (vividha mārgayan bavaṭa) pælī dekaḍa viya. sǣma pælmakma viśāla kan̆du men dis viya
Surah Ash-Shuara, Verse 63
وَأَزۡلَفۡنَا ثَمَّ ٱلۡأٓخَرِينَ
(pasupasin giya) anit ayavada eyaṭa ḷan̆gā vīmaṭa sælæssuvemu
Surah Ash-Shuara, Verse 64
وَأَنجَيۡنَا مُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ
mūsāvada, ohu samaga siṭi siyallanvama api bērā gattemu
Surah Ash-Shuara, Verse 65
ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ
pasuva (ovun pasupasa giya) anit siyallanvama gilvā dæmuvemu
Surah Ash-Shuara, Verse 66
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
niyata vaśayenma mehi (mema siddhiyēdī) pāḍamak ættēya. ehet ovungen væḍi deneku (meya) viśvāsa kaḷē næta
Surah Ash-Shuara, Verse 67
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
(nabiyē!) niyata vaśayenma obagē deviyanma (siyallanṭa) balasampannayeku hā karuṇāvanta-yeku vaśayen siṭinnēya
Surah Ash-Shuara, Verse 68
وَٱتۡلُ عَلَيۡهِمۡ نَبَأَ إِبۡرَٰهِيمَ
(nabiyē!) ovunṭa ibrāhīmgē itihāsayada samudīraṇaya kara penvanu
Surah Ash-Shuara, Verse 69
إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَا تَعۡبُدُونَ
ohu tamangē piyāgenda, tama janatāvagenda “oba kumak nam, namadinnehuda?”yi vimasūha
Surah Ash-Shuara, Verse 70
قَالُواْ نَعۡبُدُ أَصۡنَامٗا فَنَظَلُّ لَهَا عَٰكِفِينَ
viṭa ovun “api piḷirū namadinnemu. evāma api sadākal ārādhanā karaminma siṭinnemu” yayi pævasūha
Surah Ash-Shuara, Verse 71
قَالَ هَلۡ يَسۡمَعُونَكُمۡ إِذۡ تَدۡعُونَ
eyaṭa (ibrāhīm ovunṭa) “oba ēvāṭa ārādhanā kaḷahot obaṭa savan dennehuda?” yi vimasuvēya
Surah Ash-Shuara, Verse 72
أَوۡ يَنفَعُونَكُمۡ أَوۡ يَضُرُّونَ
“nætahot (ēvā oba ārādhanā kirīmen) obaṭa yamkisi hon̆dak hō (ārādhanā nokaḷahot) narakak hō karannehuda?”yi vimasuvēya
Surah Ash-Shuara, Verse 73
قَالُواْ بَلۡ وَجَدۡنَآ ءَابَآءَنَا كَذَٰلِكَ يَفۡعَلُونَ
(eyaṭa ovun) “næta. apagē mutun mittan mē andamaṭama (ārādhanā) karamin siṭinu api duṭuvemu. (ebævin apit ārādhanā karannemu)” yayi pavæsūha
Surah Ash-Shuara, Verse 74
قَالَ أَفَرَءَيۡتُم مَّا كُنتُمۡ تَعۡبُدُونَ
eyaṭa (ibrāhīm) mesē pævasīya: “oba namadina dæya oba avadhānaya kara bælūvehuda?”
Surah Ash-Shuara, Verse 75
أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُمُ ٱلۡأَقۡدَمُونَ
“oba namadina dæyada, obaṭa pera visū obagē piyavarun (næmadū dæya)da oba avadhānaya kara bælūvehuda?”
Surah Ash-Shuara, Verse 76
فَإِنَّهُمۡ عَدُوّٞ لِّيٓ إِلَّا رَبَّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
“niyata vaśayenma mēvā mā haṭa saturanya! lōkayan siyalla pōṣaṇaya karannāma (magē deviyanya)”
Surah Ash-Shuara, Verse 77
ٱلَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهۡدِينِ
“ohuma māva utpādanaya kaḷēya. ohuma māva ṛju mārgayehi yāmaṭa salasvannēya”
Surah Ash-Shuara, Verse 78
وَٱلَّذِي هُوَ يُطۡعِمُنِي وَيَسۡقِينِ
“ohuma mā haṭa āhāra pānada labā dennēya”
Surah Ash-Shuara, Verse 79
وَإِذَا مَرِضۡتُ فَهُوَ يَشۡفِينِ
“mā asanīpa vū avasathāvanhidī ohuma māva sanīpa karannēya”
Surah Ash-Shuara, Verse 80
وَٱلَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحۡيِينِ
“ohuma māva maraṇayaṭa pat karannēya. pasuva ohuma māva (viniścaya dinadī) paṇa dennēya”
Surah Ash-Shuara, Verse 81
وَٱلَّذِيٓ أَطۡمَعُ أَن يَغۡفِرَ لِي خَطِيٓـَٔتِي يَوۡمَ ٱلدِّينِ
“phalavipāka denu labana (viniścaya) dinadī magē væradivalaṭa samāva dīmaṭa mā ohuvama viśvāsa karamin siṭinnemi”
Surah Ash-Shuara, Verse 82
رَبِّ هَبۡ لِي حُكۡمٗا وَأَلۡحِقۡنِي بِٱلصَّـٰلِحِينَ
“magē deviyanē! oba maṭa gnānaya pahaḷa kara, hon̆da aya samaga māva ekkāsu kara harinu mænava!”
Surah Ash-Shuara, Verse 83
وَٱجۡعَل لِّي لِسَانَ صِدۡقٖ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ
“pasu kālayēdīda (yuga avasāna dina dakvā siyalla) mā haṭa (aelehissalām yayi pavasana) hon̆da nāmayada (kīrtiyada) labā denu mænava!”
Surah Ash-Shuara, Verse 84
وَٱجۡعَلۡنِي مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ ٱلنَّعِيمِ
“sæpa pahasuven yut svargaya urumakkārayin vaśayen siṭinnangen keneku bavaṭa māvada oba pat karanu mænava!”
Surah Ash-Shuara, Verse 85
وَٱغۡفِرۡ لِأَبِيٓ إِنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلضَّآلِّينَ
“magē piyāvada oba kṣamā kara harinu mænava! niyata vaśayenma ohugē mārgaya værada giyēya”
Surah Ash-Shuara, Verse 86
وَلَا تُخۡزِنِي يَوۡمَ يُبۡعَثُونَ
“(paṇa dī) nægiṭṭavanu labana (viniścaya) dinadī oba māva avamānayaṭa lak nokaranu mænava!”
Surah Ash-Shuara, Verse 87
يَوۡمَ لَا يَنفَعُ مَالٞ وَلَا بَنُونَ
“edinadī vastuvada minisunda kisima prayōjanayak at kara nodennēya”
Surah Ash-Shuara, Verse 88
إِلَّا مَنۡ أَتَى ٱللَّهَ بِقَلۡبٖ سَلِيمٖ
“ehet pariśuddha hṛdaya samaga (tama deviyan vana) allāh veta pæmiṇennāma (jayagrahaṇaya karanu æta)”
Surah Ash-Shuara, Verse 89
وَأُزۡلِفَتِ ٱلۡجَنَّةُ لِلۡمُتَّقِينَ
“bhaya bhaktikayin (venuven ovun)va kaḷinma svargayaṭa gena enu læbē”
Surah Ash-Shuara, Verse 90
وَبُرِّزَتِ ٱلۡجَحِيمُ لِلۡغَاوِينَ
“mārgaya værada giyavun kaḷinma nirayaṭa genævit tabanu læbē”
Surah Ash-Shuara, Verse 91
وَقِيلَ لَهُمۡ أَيۡنَ مَا كُنتُمۡ تَعۡبُدُونَ
ovungen “allāh hæra, oba namadimin siṭi dæya kohēda? yi vimasanu læbē
Surah Ash-Shuara, Verse 92
مِن دُونِ ٱللَّهِ هَلۡ يَنصُرُونَكُمۡ أَوۡ يَنتَصِرُونَ
(ē atara) allāh hæra ēvā obaṭa udav karayida? nætahot tamanvama bērā ganīvida?”yi vimasanu læbē
Surah Ash-Shuara, Verse 93
فَكُبۡكِبُواْ فِيهَا هُمۡ وَٱلۡغَاوُۥنَ
“(pasuva) ēvāda (ēvā næmada) mārgaya værada giya ayada siyallanma muṇin ataṭa ehi (nirayehi) tallū karanu labannāha”
Surah Ash-Shuara, Verse 94
وَجُنُودُ إِبۡلِيسَ أَجۡمَعُونَ
iblīsgē sēnāvada ehi (nirayehi) tallū karanu labannāha
Surah Ash-Shuara, Verse 95
قَالُواْ وَهُمۡ فِيهَا يَخۡتَصِمُونَ
ehidī ovun taman tuḷa tarka karamin mesē pavasannāha
Surah Ash-Shuara, Verse 96
تَٱللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ
“allāh mata sattakinma! api prakaṭa durmārgayehima siṭiyemu”
Surah Ash-Shuara, Verse 97
إِذۡ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
(tamangē devivarunṭa) “obava api lōkayanhi rahmānṭa samāna kara tæbuvemu
Surah Ash-Shuara, Verse 98
وَمَآ أَضَلَّنَآ إِلَّا ٱلۡمُجۡرِمُونَ
(tavada mema) væradikaruvan misa, (kisivekut) apiva mārgaya værada yævuvē næta
Surah Ash-Shuara, Verse 99
فَمَا لَنَا مِن شَٰفِعِينَ
“apaṭa mædihat vī katā karannan (ada) kisivekut næta!”
Surah Ash-Shuara, Verse 100
وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٖ
“(apa kerehi) anukampāva æti (satya) miturekut næta noveda!”
Surah Ash-Shuara, Verse 101
فَلَوۡ أَنَّ لَنَا كَرَّةٗ فَنَكُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
“api (lovaṭa) āpasu hærī yannaṭa hæki vuvahot niyata vaśayenma api satya viśvāsavantayin bavaṭa pat vannemu” (yayi prārthanā karanu æta)
Surah Ash-Shuara, Verse 102
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
ættenma mehi ek pāḍamak ættēya. ehet ovungen væḍi deneku (meya) viśvāsa karannē næta
Surah Ash-Shuara, Verse 103
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
(nabiyē!) niyata vaśayenma obagē deviyan (siyallanṭama) balasampannayeku hā karuṇāvantayeku vaśayen siṭinnēya
Surah Ash-Shuara, Verse 104
كَذَّبَتۡ قَوۡمُ نُوحٍ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
nūhugē janatāva (taman veta pæmiṇi apagē) dūtayinva borukārayin kaḷaha
Surah Ash-Shuara, Verse 105
إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ
ovungē sahōdara nūh ovunṭa mesē pævasū avasthāvēdī, “oba (allāhṭa) biya viya yutu novēda?”
Surah Ash-Shuara, Verse 106
إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
“ættenma mā oba veta (deviyan visin) yavana lada itāmat viśvāsavanta dūtayeku vannemi”
Surah Ash-Shuara, Verse 107
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
“ebævin oba allāhṭa biya vī, maṭa avanata vī kaṭayutu karanu
Surah Ash-Shuara, Verse 108
وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
(mē venuven) mā oba vetin kisima kuliyak illūvē næta. magē kulī siyalla lōkayan utpādanaya kara, bērāgena ārakṣā karannā vetama ættēya”
Surah Ash-Shuara, Verse 109
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
“ebævin oba (ema) allāhṭa biya vī, maṭa avanata vī kaṭayutu karanu” (yayi pævasuvēya)
Surah Ash-Shuara, Verse 110
۞قَالُوٓاْ أَنُؤۡمِنُ لَكَ وَٱتَّبَعَكَ ٱلۡأَرۡذَلُونَ
eyaṭa ovun “obava api viśvāsa karannada! (apaṭa kulī væḍa karana) dīnavū ayama obava anugamanaya karamin siṭinnāha” yayi pævasūha
Surah Ash-Shuara, Verse 111
قَالَ وَمَا عِلۡمِي بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
eyaṭa ohu “ovun karamin siṭina væḍa gæna mā kumak nisā dæna gata yutuda? (eya viparam kara bælīma magē kāryayak nova)”
Surah Ash-Shuara, Verse 112
إِنۡ حِسَابُهُمۡ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّيۖ لَوۡ تَشۡعُرُونَ
“(mēvā gæna) ovun veta gaṇanaya kirīma magē deviyan kerehima anivāryaya yutukamak vannēya. (mā kerehi nova. meya) oba dæna gata yutu novēda”
Surah Ash-Shuara, Verse 113
وَمَآ أَنَا۠ بِطَارِدِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
viśvāsaya tæbūvanva (ovun duppatun bævin) eḷavā dæmīmaṭa maṭa nohæka
Surah Ash-Shuara, Verse 114
إِنۡ أَنَا۠ إِلَّا نَذِيرٞ مُّبِينٞ
mā siyallanṭama prasiddhiyē biya ganvā anaturu an̆gavanneku misa, vena kisivak næta yayi pævasuvēya
Surah Ash-Shuara, Verse 115
قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ يَٰنُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمَرۡجُومِينَ
eyaṭa ovun “ō nūh! oba (meyin) ǣt novuvahot niyata vaśayenma obaṭa gal gasā marā damanu labannehiya” yayi pævasūha
Surah Ash-Shuara, Verse 116
قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوۡمِي كَذَّبُونِ
eyaṭa ohu “magē deviyanē! magē (mema) janatāva niyata vaśayenma māva borukārayā kara dæmūha” yayi pævasūha
Surah Ash-Shuara, Verse 117
فَٱفۡتَحۡ بَيۡنِي وَبَيۡنَهُمۡ فَتۡحٗا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِيَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
“ebævin maṭat, ovunṭat atarē oba tīnduvak dī māvada, mā samaga vū viśvāsaya tæbūvanvada bērā ganu mænava!” yayi prārthanā kaḷēya
Surah Ash-Shuara, Verse 118
فَأَنجَيۡنَٰهُ وَمَن مَّعَهُۥ فِي ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ
ebævin api ohuvada, (viśvāsaya tabā) ohu samaga siṭi ayavada (anit jīva vastūngen) piri nævehi (paṭavā) bērā gattemu
Surah Ash-Shuara, Verse 119
ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا بَعۡدُ ٱلۡبَاقِينَ
inpasu (nævehi nonægī) itiriva siṭi ayava api gilvā dæmuvemu
Surah Ash-Shuara, Verse 120
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
niyata vaśayenma mehi ek pāḍamak æta. ehet ovungen væḍi deneku viśvāsa kaḷē næta
Surah Ash-Shuara, Verse 121
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
(nabiyē!) niyata vaśayenma obagē deviyanma (ovunṭa) balasampannayeku hā karuṇāvantayeku vaśayen siṭinnēya
Surah Ash-Shuara, Verse 122
كَذَّبَتۡ عَادٌ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
ād namæti janatāvada apagē dūtayāva borukārayā kaḷaha
Surah Ash-Shuara, Verse 123
إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ
ovungen sahōdara hūd “oba allāhṭa biya viya yutu novēda” yayi vimasuvēya
Surah Ash-Shuara, Verse 124
إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
niyata vaśayenma mā oba veta yavanu læbū viśvāsavanta ek dūtayeku vannemi
Surah Ash-Shuara, Verse 125
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
ebævin oba allāhṭa biya vī maṭa avanata vī kaṭayutu karanu
Surah Ash-Shuara, Verse 126
وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
“ē venuven mā oba vetin kisima kuliyak illūvē næta. magē kuliya nam, lōkavāsī siyallanvama utpādanaya kara, pōṣaṇaya karannā veta ættēya”
Surah Ash-Shuara, Verse 127
أَتَبۡنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ ءَايَةٗ تَعۡبَثُونَ
“oba usas sthānayanhi (viśāla kuḷuṇu men) mataka saṭahan nikaruṇē idi karannehuda”
Surah Ash-Shuara, Verse 128
وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمۡ تَخۡلُدُونَ
oba (vināśa novana) sadākal vāsaya karannan men (obagē māligāvanhi usas) kæṭayamda nirmāṇaya karannehuya
Surah Ash-Shuara, Verse 129
وَإِذَا بَطَشۡتُم بَطَشۡتُمۡ جَبَّارِينَ
“oba (kavurunva hō) allā gatahot (kisi anak guṇak nætiva) itāmat daruṇu lesa vada hiṁsā karannehuya
Surah Ash-Shuara, Verse 130
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
“oba allāhṭa biya vī maṭa avanata vī kaṭayutu karanu”
Surah Ash-Shuara, Verse 131
وَٱتَّقُواْ ٱلَّذِيٓ أَمَدَّكُم بِمَا تَعۡلَمُونَ
“oba dænuvat vividha vastūnda, kavurun obaṭa (labā dī) udav kaḷehuda, ohuṭa oba biya vanu”
Surah Ash-Shuara, Verse 132
أَمَدَّكُم بِأَنۡعَٰمٖ وَبَنِينَ
“daruvanda, eḷu, gava, oṭuvanda, obaṭa (labā dī) udav upakāra kara ættēya
Surah Ash-Shuara, Verse 133
وَجَنَّـٰتٖ وَعُيُونٍ
vatu piṭida ohuma obaṭa labā dī ættēya
Surah Ash-Shuara, Verse 134
إِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٖ
ohuṭa oba venaskam kaḷahot niyata vaśayenma mā imahat vū dinaka dan̆ḍuvama obaṭa pæmiṇenu ætæyi biya vannemi” yayi pævasuvēya
Surah Ash-Shuara, Verse 135
قَالُواْ سَوَآءٌ عَلَيۡنَآ أَوَعَظۡتَ أَمۡ لَمۡ تَكُن مِّنَ ٱلۡوَٰعِظِينَ
eyaṭa ovun “(ō hūd!) oba apaṭa hon̆da ovadan dīmada, hon̆da ovadan nodīmada, eka samānaya
Surah Ash-Shuara, Verse 136
إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا خُلُقُ ٱلۡأَوَّلِينَ
(biya gænvīmaṭa) meya (mesē pævasīma) pera visūvangē puruddak misa, vena kisivak næta!”
Surah Ash-Shuara, Verse 137
وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ
“(oba pavasana andamaṭa) api (kisima) dan̆ḍuvamakaṭa lak novannemu” yayi pævasuvēya
Surah Ash-Shuara, Verse 138
فَكَذَّبُوهُ فَأَهۡلَكۡنَٰهُمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
ovun ohuva borukārayā kaḷaha. ebævin api ovunva vināśa kara dæmuvemu. niyata vaśayenma mehi (hon̆da) sādhakayak ættēya. ehet ovungen væḍi deneku viśvāsa kaḷē næta
Surah Ash-Shuara, Verse 139
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
(nabiyē!) obagē deviyanma (ovunṭada) balasampannayeku hā karuṇāvantayeku vaśayen siṭinnēya
Surah Ash-Shuara, Verse 140
كَذَّبَتۡ ثَمُودُ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
samūd (janatāvada ovun veta yavanu læbū apagē) dūtayāva borukārayā kaḷaha
Surah Ash-Shuara, Verse 141
إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ صَٰلِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ
ovungē sahōdara sālih (nabi) ovunṭa oba (pāpayan) vaḷakvā allāhṭa biya vī avanata vī kaṭayutu kaḷayutu novēda? yayi pævasuvēya
Surah Ash-Shuara, Verse 142
إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
niyata vaśayenma mā oba veta yavanu læbū itāmat viśvāsavanta dūtayeki
Surah Ash-Shuara, Verse 143
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
ebævin oba allāhṭa biya vī, mā haṭa avanata vī kaṭayutu karanu
Surah Ash-Shuara, Verse 144
وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
mē venuven mā obagen kisima kuliyak illūvē næta. magē kulī siyalla lōkayan utpādanaya kara, pōṣaṇaya karannā vetama misa, (vena kisiveku veta) næta”
Surah Ash-Shuara, Verse 145
أَتُتۡرَكُونَ فِي مَا هَٰهُنَآ ءَامِنِينَ
“mehi (æti sæpa sampatvalin sadākal) biya novī (jīvat vīmaṭa obava) athæra damanu labannehuda?”
Surah Ash-Shuara, Verse 146
فِي جَنَّـٰتٖ وَعُيُونٖ
“ (mehi æti) vatu piṭi valada govipaḷavalvalada
Surah Ash-Shuara, Verse 147
وَزُرُوعٖ وَنَخۡلٖ طَلۡعُهَا هَضِيمٞ
(tavada) valū valin piruṇu in̆di vatuvalada
Surah Ash-Shuara, Verse 148
وَتَنۡحِتُونَ مِنَ ٱلۡجِبَالِ بُيُوتٗا فَٰرِهِينَ
kan̆du hārā idi karana lada nivāsayanhida, itāmat satuṭin (sadākal ræn̆dī siṭīmaṭa obava athæra damanu labannehuda?)”
Surah Ash-Shuara, Verse 149
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
“ebævin oba allāhṭa biya vī, mā haṭa avanata vī kaṭayutu karanu
Surah Ash-Shuara, Verse 150
وَلَا تُطِيعُوٓاْ أَمۡرَ ٱلۡمُسۡرِفِينَ
“sīmāva ikmavā yana ayagē aṇaṭa oba yaṭat novanu
Surah Ash-Shuara, Verse 151
ٱلَّذِينَ يُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا يُصۡلِحُونَ
ovun bhūmiyehi aparādha karannan misa, hon̆dak nokarannāha” yayi pævasuvēya
Surah Ash-Shuara, Verse 152
قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِينَ
eyaṭa ovun (sālih nabiṭa) “sūniyamaṭa ayat ayagen obat keneki (ebævin obagē manasa kæḷam̆bī giyēya)” yayi pævasūha
Surah Ash-Shuara, Verse 153
مَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا فَأۡتِ بِـَٔايَةٍ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّـٰدِقِينَ
(“oba apa væni miniseku misa vena kisiveku nova. oba ætta kiyanneku vaśayen siṭinnehi nam, api kæmati vana andamaṭa) yamkisi sādhakayak gena enu” yayi pævasūha
Surah Ash-Shuara, Verse 154
قَالَ هَٰذِهِۦ نَاقَةٞ لَّهَا شِرۡبٞ وَلَكُمۡ شِرۡبُ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ
eyaṭa ohu “(obaṭa sādhakayak vaśayen) ek oṭu denaku siṭinnēya. (oba vatura bona mema toṭupaḷehi) eya ek ek niyamita dinakadī ū bīmaṭada, oba bīmaṭada, niyama karanu læbē
Surah Ash-Shuara, Verse 155
وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوٓءٖ فَيَأۡخُذَكُمۡ عَذَابُ يَوۡمٍ عَظِيمٖ
tavada oba yamkisi hāniyak kirīmaṭa ūṭa ḷaṁ novanu. esē vuvahot dinakadī daruṇu dan̆ḍuvam obava allā ganu æta” yayi pævasuvēya
Surah Ash-Shuara, Verse 156
فَعَقَرُوهَا فَأَصۡبَحُواْ نَٰدِمِينَ
(mesē pavasā tibiyadī ū vatura bīmaṭa giya avasthāvēdī) ovun ugē (kakulē naharayak) kapā dæmūha. (ebævin ema oṭuvā maraṇayaṭa pat vū vahāma dan̆ḍuvam pæmiṇīmē saḷakuṇu duṭu viṭa), ovun dukehi gælī giyaha
Surah Ash-Shuara, Verse 157
فَأَخَذَهُمُ ٱلۡعَذَابُۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
ovunva dan̆ḍuvamada allā gattēya. niyata vaśayenma (ovunṭa) mehi ek sādhakayak ættēya. ehet ovungen væḍi deneku viśvāsa kaḷēma næta
Surah Ash-Shuara, Verse 158
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
(nabiyē!) niyata vaśayenma obagē deviyanma (siyallanṭama) balasampannayeku hā karuṇāvantayeku vaśayen siṭinnēya
Surah Ash-Shuara, Verse 159
كَذَّبَتۡ قَوۡمُ لُوطٍ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
lut (nabi)gē janatāvada (apagē) dūtayinva borukārayin kaḷaha
Surah Ash-Shuara, Verse 160
إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ
ovungē sahōdara lut tumā “oba (pāpayen obava) ārakṣā kara gata yutu novēda?” (yayi pævasūha)
Surah Ash-Shuara, Verse 161
إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
niyata vaśayenma mā oba veta yavana lada viśvāsavanta dūtayeku vaśayen siṭinnemi
Surah Ash-Shuara, Verse 162
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
ebævin oba allāhṭa biya vī, maṭa avanata vanu”
Surah Ash-Shuara, Verse 163
وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
“mē venuven mā oba vetin kisima kuliyak illūvē næta. magē kulī siyalla lōkavāsīnva pōṣaṇaya karana deviyan vetama misa, (vena kisiveku veta) næta”
Surah Ash-Shuara, Verse 164
أَتَأۡتُونَ ٱلذُّكۡرَانَ مِنَ ٱلۡعَٰلَمِينَ
“lōkavāsīngen (suvaya vin̆dīmaṭa) oba pirimin veta pæmiṇennehuda
Surah Ash-Shuara, Verse 165
وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمۡ رَبُّكُم مِّنۡ أَزۡوَٰجِكُمۚ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٌ عَادُونَ
obagē bhāryayāvangen (oba suvaya vin̆dīmaṭa) obagē rabbu oba venuven utpādanaya kara æti dæya oba athæra damannehuya. næta! oba sīmāva ikmavū samūhayaki” (yayi pævasuvēya)
Surah Ash-Shuara, Verse 166
قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ يَٰلُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُخۡرَجِينَ
eyaṭa ovun “ō lut! (mesē pævasīmen) oba ǣt novuvahot niyata vaśayenma oba (apagē raṭin) eḷavā damanu labannehiya” yayi pævasūha
Surah Ash-Shuara, Verse 167
قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُم مِّنَ ٱلۡقَالِينَ
eyaṭa ohu “niyata vaśayenma mā obagē (mema napuru) kriyāva piḷikul karannemi” (yayi pævasuvēya)
Surah Ash-Shuara, Verse 168
رَبِّ نَجِّنِي وَأَهۡلِي مِمَّا يَعۡمَلُونَ
“magē deviyanē! movungē (mema napuru) kriyāven māvada, magē pavulē udaviyada bērā ganu (mænava!)” yayi prārthanā kaḷēya
Surah Ash-Shuara, Verse 169
فَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ
ebævin ohuvada, ohugē pavulē siyallanvada api bērā gattemu
Surah Ash-Shuara, Verse 170
إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ
ehet ohugē ek mæhælliyak (bhāryayāvak) hæra, æya pasupasin ræn̆dī siṭiyavun samaga nævatī (vināśa vī) giyāya
Surah Ash-Shuara, Verse 171
ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ
pasuva api an siyallanvama sahamulinma vināśa kara dæmuvemu
Surah Ash-Shuara, Verse 172
وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِم مَّطَرٗاۖ فَسَآءَ مَطَرُ ٱلۡمُنذَرِينَ
ovun kerehi api (gal) varusāvak vasinnaṭa sælæssuvemu. biya ganvā anaturu an̆gavana lada ovun (mata vasinnaṭa sælæsvū gal) varusāva itāmat napuruya
Surah Ash-Shuara, Verse 173
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
niyata vaśayenma mehi ek sādhakayak æta. ehet ovungen væḍi deneku viśvāsa kaḷē næta
Surah Ash-Shuara, Verse 174
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
(nabiyē!) niyata vaśayenma obagē deviyanma (siyallanṭama) balasampannayeku hā karuṇāvantayeku vaśayen siṭinnēya
Surah Ash-Shuara, Verse 175
كَذَّبَ أَصۡحَٰبُ لۡـَٔيۡكَةِ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
(madiyan raṭē) ayikā namæti vanavāsīnda (apagē) dūtayinva borukārayan kaḷaha
Surah Ash-Shuara, Verse 176
إِذۡ قَالَ لَهُمۡ شُعَيۡبٌ أَلَا تَتَّقُونَ
ṣuayib (nabi) ovunṭa “oba (allāhṭa biya vī, pāpayangen) ǣt viya yutu novēda?” (yayi pævasūha)
Surah Ash-Shuara, Verse 177
إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
“niyata vaśayenma mā oba veta yavana lada viśvāsavanta dūtayeku vaśayen siṭinnemi”
Surah Ash-Shuara, Verse 178
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
“allāhṭa biya vī, maṭa avanata vanu”
Surah Ash-Shuara, Verse 179
وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
“mē venuven mā oba vetin kisima kuliyak illūvē næta. magē kulī siyalla lōkavāsīnva pōṣaṇaya karamin siṭina deviyan vetama misa, (vena kisivekut veta) næta”
Surah Ash-Shuara, Verse 180
۞أَوۡفُواْ ٱلۡكَيۡلَ وَلَا تَكُونُواْ مِنَ ٱلۡمُخۡسِرِينَ
“minuma pūraṇa vaśayen maninu. (janatāvaṭa) pāḍuvak æti karannan vaśayen nosiṭinu”
Surah Ash-Shuara, Verse 181
وَزِنُواْ بِٱلۡقِسۡطَاسِ ٱلۡمُسۡتَقِيمِ
“niværadi tarādiyakin kirinu”
Surah Ash-Shuara, Verse 182
وَلَا تَبۡخَسُواْ ٱلنَّاسَ أَشۡيَآءَهُمۡ وَلَا تَعۡثَوۡاْ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُفۡسِدِينَ
“minisunṭa labā diya yutu bhāṇḍa oba aḍukara nodamanu. oba bhūmiyehi aparādha karamin nohæsirenu”
Surah Ash-Shuara, Verse 183
وَٱتَّقُواْ ٱلَّذِي خَلَقَكُمۡ وَٱلۡجِبِلَّةَ ٱلۡأَوَّلِينَ
“obavada, obaṭa pera visūvanvada, kavurun utpādanaya kaḷēda, ohuṭama oba biya vanu” yayida pævasuvēya
Surah Ash-Shuara, Verse 184
قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِينَ
eyaṭa ovun “oba sūniyamaṭa ætuḷu vū keneku bavaṭa pat vūvehiya”(yayi pævasūha)
Surah Ash-Shuara, Verse 185
وَمَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ
“oba apa væni miniseku misa, vena kisiveku nova. niyata vaśayenma api oba borukārayingen keneku vaśayenma adahas karannemu”
Surah Ash-Shuara, Verse 186
فَأَسۡقِطۡ عَلَيۡنَا كِسَفٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّـٰدِقِينَ
“oba ætta kiyannangen keneku vaśayen siṭinnehu nam ahasa kǣlivalaṭa kaḍā eyin ek kæbællak apa veta vīsi karanu” yayi pævasūha
Surah Ash-Shuara, Verse 187
قَالَ رَبِّيٓ أَعۡلَمُ بِمَا تَعۡمَلُونَ
eyaṭa ohu “oba karamin siṭina (napuru) kāraṇāva magē deviyan hon̆din dannēya. (meyaṭa ayat dan̆ḍuvama obaṭa anivāryayen denu æta)” yayi pævasuvēya
Surah Ash-Shuara, Verse 188
فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمۡ عَذَابُ يَوۡمِ ٱلظُّلَّةِۚ إِنَّهُۥ كَانَ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٍ
(ehet) pasuvat ohuva borukārayā kaḷaha. ebævin (ghana) an̆duru dinayehi dan̆ḍuvama ovunva hasu kara gattēya. niyata vaśayenma eya napuru dinayaka dan̆ḍuvamak vaśayenma tibuṇi
Surah Ash-Shuara, Verse 189
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
niyata vaśayenma mehida sādhakayak æta. ehet ovungen væḍi deneku viśvāsa kaḷē næta
Surah Ash-Shuara, Verse 190
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
(nabiyē!) niyata vaśayenma obagē deviyanma (siyallanṭama) balasampanyeku hā karuṇāvantayeku vaśayen siṭinnēya
Surah Ash-Shuara, Verse 191
وَإِنَّهُۥ لَتَنزِيلُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
(nabiyē! śuddha vū kurānaya vana) meya niyata vaśayenma lōkayangē deviyan visinma pahaḷa karana ladī
Surah Ash-Shuara, Verse 192
نَزَلَ بِهِ ٱلرُّوحُ ٱلۡأَمِينُ
(deviyangē niyōgayaṭa anuva) rūhul amīn (namæti jibrīl) meya obagē manasehi pahaḷa kara tæbuvēya
Surah Ash-Shuara, Verse 193
عَلَىٰ قَلۡبِكَ لِتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُنذِرِينَ
(minisunṭa) oba biya ganvā anaturu æn̆gavīma san̆dahā (meya pahaḷa kara tæbuvēya)
Surah Ash-Shuara, Verse 194
بِلِسَانٍ عَرَبِيّٖ مُّبِينٖ
pæhædili arābi bhāṣāven (meya pahaḷa kara tæbuvēya)
Surah Ash-Shuara, Verse 195
وَإِنَّهُۥ لَفِي زُبُرِ ٱلۡأَوَّلِينَ
(mē sambandhayen vū anāvækiya) niyata vaśayenma pera tibū dharmayanhida ættēya
Surah Ash-Shuara, Verse 196
أَوَلَمۡ يَكُن لَّهُمۡ ءَايَةً أَن يَعۡلَمَهُۥ عُلَمَـٰٓؤُاْ بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ
isrāyīla paramparāvē daruvangen vū vidvatun meya dæna siṭīmama ovunṭa pramāṇavat sādhakayak noveda
Surah Ash-Shuara, Verse 197
وَلَوۡ نَزَّلۡنَٰهُ عَلَىٰ بَعۡضِ ٱلۡأَعۡجَمِينَ
(movun kæmati andamaṭa arābi novana) ajami (venat janatāvanṭa ayat) yamkisi keneku kerehi (ohugē bhāṣāven) meya pahaḷa kara
Surah Ash-Shuara, Verse 198
فَقَرَأَهُۥ عَلَيۡهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ مُؤۡمِنِينَ
ohu meya ovunṭa samudīraṇaya kara penvūvā vuvada, ovun meya viśvāsa kara ættēma næta
Surah Ash-Shuara, Verse 199
كَذَٰلِكَ سَلَكۡنَٰهُ فِي قُلُوبِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ
mesē (ṛnātmaka manasin yutuva pratikṣēpa karana napuru gati guṇayen yutu) meya mema væradikaruvangē hṛdayanhi api ætuḷu kara ættemu
Surah Ash-Shuara, Verse 200
لَا يُؤۡمِنُونَ بِهِۦ حَتَّىٰ يَرَوُاْ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ
ebævin vēdanā gena dena dan̆ḍuvama movun (tamangē dǣsin) dakina turu meya viśvāsa karannēma næta
Surah Ash-Shuara, Verse 201
فَيَأۡتِيَهُم بَغۡتَةٗ وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ
eya ovun vaṭahā nogannā sē hadisiyē ovun veta pæmiṇa ḷan̆gā vana ē avasthāvēdī
Surah Ash-Shuara, Verse 202
فَيَقُولُواْ هَلۡ نَحۡنُ مُنظَرُونَ
ovun “apaṭa (poḍi) avakāśayak labā denu læbēda?”yi vimasanu æta
Surah Ash-Shuara, Verse 203
أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ
kimekda! apagē dan̆ḍuvamaṭada ovun ikman vannē
Surah Ash-Shuara, Verse 204
أَفَرَءَيۡتَ إِن مَّتَّعۡنَٰهُمۡ سِنِينَ
(nabiyē!) oba avadhānaya kaḷehida? api movunva (movun kæmati vana ākārayaṭa) vasara gaṇanāvak sæpa sampat vin̆dinnaṭa athæra damā siṭiyada
Surah Ash-Shuara, Verse 205
ثُمَّ جَآءَهُم مَّا كَانُواْ يُوعَدُونَ
inpasuva ovunṭa porondu dena lada (dan̆ḍuvama) pæmiṇa ḷan̆gā vannē nam
Surah Ash-Shuara, Verse 206
مَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يُمَتَّعُونَ
ovun vin̆dinu læbū sæpa sampat kisivak ovunṭa kisima prayōjanayak at kara dennē næta noveda
Surah Ash-Shuara, Verse 207
وَمَآ أَهۡلَكۡنَا مِن قَرۡيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ
biya ganvā anaturu an̆gavā (hon̆da ovadan labā dena) dūtayeku noyavana turu kisima raṭak api vināśa kara dæmuvē næta
Surah Ash-Shuara, Verse 208
ذِكۡرَىٰ وَمَا كُنَّا ظَٰلِمِينَ
(dūtayeku yavā dan̆ḍuvama gæna) matak nokara (kisivekut kisi viṭekat) aparādha karanneku vaśayen api siṭiyē næta
Surah Ash-Shuara, Verse 209
وَمَا تَنَزَّلَتۡ بِهِ ٱلشَّيَٰطِينُ
(movun pavasana andamaṭa) meya (mema dharmaya) ṣeyitānvarun gena āvēda næta
Surah Ash-Shuara, Verse 210
وَمَا يَنۢبَغِي لَهُمۡ وَمَا يَسۡتَطِيعُونَ
(eya) ovunṭa sudusuda næta. (eyaṭa avaśya) śaktiyada ovunṭa næta
Surah Ash-Shuara, Verse 211
إِنَّهُمۡ عَنِ ٱلسَّمۡعِ لَمَعۡزُولُونَ
niyata vaśayenma ovun (meya savaṇaṭa) æsīmenda vaḷakvā damanu læba ættāha
Surah Ash-Shuara, Verse 212
فَلَا تَدۡعُ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ فَتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُعَذَّبِينَ
ebævin (nabiyē!) oba allāh samaga venat deviyeku ārādhanā nokaranu. (esē ārādhanā kaḷahot) enisā oba dan̆ḍuvam karanu labannehiya
Surah Ash-Shuara, Verse 213
وَأَنذِرۡ عَشِيرَتَكَ ٱلۡأَقۡرَبِينَ
oba, obagē samīpa gnātīnṭada, biya ganvā anaturu an̆gavanu
Surah Ash-Shuara, Verse 214
وَٱخۡفِضۡ جَنَاحَكَ لِمَنِ ٱتَّبَعَكَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
obava anugamanaya karana viśvāsavantayin veta urahis pahat koṭa (karuṇāvantava) hæsirenu mænava
Surah Ash-Shuara, Verse 215
فَإِنۡ عَصَوۡكَ فَقُلۡ إِنِّي بَرِيٓءٞ مِّمَّا تَعۡمَلُونَ
namut ovun obaṭa venaskam kaḷahot “niyata vaśayenma mā obagē kāraṇāvangen ǣt vūvemi” yayi pavasā
Surah Ash-Shuara, Verse 216
وَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱلۡعَزِيزِ ٱلرَّحِيمِ
(siyallanṭama) balasampannayeku hā ādara karuṇāven yutu aya vetama oba (obagē kāraṇāvan) bāra kara harinu
Surah Ash-Shuara, Verse 217
ٱلَّذِي يَرَىٰكَ حِينَ تَقُومُ
(ohu nam) oba (taniyen næmadīmaṭa) siṭa gat viṭada
Surah Ash-Shuara, Verse 218
وَتَقَلُّبَكَ فِي ٱلسَّـٰجِدِينَ
(nætahot an aya samaga ekkāsu vī naḷala bima tabā) sujūd kara næmadīmē tatvaya venas vana viṭada, obava ohu balannēya
Surah Ash-Shuara, Verse 219
إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ
niyata vaśayenma ohu siyalla savan denneku hā hon̆din danneku vaśayen siṭinnēya
Surah Ash-Shuara, Verse 220
هَلۡ أُنَبِّئُكُمۡ عَلَىٰ مَن تَنَزَّلُ ٱلشَّيَٰطِينُ
(viśvāsavantayini!) kavurun kerehi ṣeyitānvarun pahaḷa vannāha yanna obaṭa dænum dennada
Surah Ash-Shuara, Verse 221
تَنَزَّلُ عَلَىٰ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٖ
boru kiyana sǣma pāpatarayek kerehima pahaḷa vannāha
Surah Ash-Shuara, Verse 222
يُلۡقُونَ ٱلسَّمۡعَ وَأَكۡثَرُهُمۡ كَٰذِبُونَ
taman āraṁci vū dæya (siyalla ēvā ovunṭa) pavasannāha. ovungen væḍi deneku (imahat) borukārayinya
Surah Ash-Shuara, Verse 223
وَٱلشُّعَرَآءُ يَتَّبِعُهُمُ ٱلۡغَاوُۥنَ
kivin̆diyanvada durmārgikayinma anugamanaya karannāha
Surah Ash-Shuara, Verse 224
أَلَمۡ تَرَ أَنَّهُمۡ فِي كُلِّ وَادٖ يَهِيمُونَ
niyata vaśayenma ovun sǣma miṭiyāvatakama maṁ muḷāvī ē mē ata særisarannāha yanna (nabiyē!) oba bælūvē nædda
Surah Ash-Shuara, Verse 225
وَأَنَّهُمۡ يَقُولُونَ مَا لَا يَفۡعَلُونَ
niyata vaśayenma ovun nokaḷa kāraṇāvan (kaḷēya yayi) pavasannāha
Surah Ash-Shuara, Verse 226
إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ وَذَكَرُواْ ٱللَّهَ كَثِيرٗا وَٱنتَصَرُواْ مِنۢ بَعۡدِ مَا ظُلِمُواْۗ وَسَيَعۡلَمُ ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْ أَيَّ مُنقَلَبٖ يَنقَلِبُونَ
(ehet ovungen) viśvāsa kara, dæhæmi kriyāvan kara, (tamangē kāvyayanhi) allāhva adhika vaśayen sihi koṭa, (anungē nindāven) aparādhayanṭa lak vū pasu paḷi gattōda, ovun hæra, (an aya væradikaruvanya. anunva nindā kara, vēdanā gena dun mema) aparādha kaḷa aya, taman kohē āpasu yā yutuda yanna itāmat ikmanin dæna gannehuya
Surah Ash-Shuara, Verse 227