Surah As-Sajda - Tamil Translation by Abdulhameed Baqavi
الٓمٓ
alihp lam mim
Surah As-Sajda, Verse 1
تَنزِيلُ ٱلۡكِتَٰبِ لَا رَيۡبَ فِيهِ مِن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
(napiye! Um mitu) arulappatta ivvetam ulakattarin iraivanitamirunte vantatenpatil oru cantekamumillai
Surah As-Sajda, Verse 2
أَمۡ يَقُولُونَ ٱفۡتَرَىٰهُۚ بَلۡ هُوَ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّكَ لِتُنذِرَ قَوۡمٗا مَّآ أَتَىٰهُم مِّن نَّذِيرٖ مِّن قَبۡلِكَ لَعَلَّهُمۡ يَهۡتَدُونَ
(Nam napi) “itai(t tamakave) karpanai ceytu kontar'' enru (unkalaip parri) avarkal kurukinranara? Avvaranru. Itu umatu iraivanal umakku arulappatta unmaiyana vetamakum. Umakku munnar ituvarai oru tutarume varatirunta (inta arapi) makkalukku nir accamutti eccarikkai ceyvatarkakave (ivvetam arulappattullatu. Itaip pinparri) avarkal nerana valiyil celvarkalaka
Surah As-Sajda, Verse 3
ٱللَّهُ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٖ ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰ عَلَى ٱلۡعَرۡشِۖ مَا لَكُم مِّن دُونِهِۦ مِن وَلِيّٖ وَلَا شَفِيعٍۚ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ
allahtan vanankalaiyum, pumiyaiyum, ivarrukku mattiyil ullavarraiyum are nalkalil pataittu arsin mitu (tan makimaikkut takkavaru) uyarntuvittan. (Unkalaip) patukappavano allatu (unkalukkup) parintu pecupavano avanait tavira (veroruvarum) unkalukku illai. (Itai arintu) ninkal nallunarcci pera ventama
Surah As-Sajda, Verse 4
يُدَبِّرُ ٱلۡأَمۡرَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ ثُمَّ يَعۡرُجُ إِلَيۡهِ فِي يَوۡمٖ كَانَ مِقۡدَارُهُۥٓ أَلۡفَ سَنَةٖ مِّمَّا تَعُدُّونَ
vanattiliruntu pumi varaiyilumulla ella kariyankalaiyum avane olunkupatuttukiran. (Ovvonrin mutivum) oru nalanru avanitame cenruvitum. Anta (oru) nal ninkal ennukinra unkal kanakkinpati ayiram antukalukkuc camamakum
Surah As-Sajda, Verse 5
ذَٰلِكَ عَٰلِمُ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
avane (vanam pumiyilulla) maraivanataiyum velippataiyanataiyum (ullatu ullapati) nankarintavan; (anaittaiyum) mikaittavan, maka karunaiyutaiyavan avan
Surah As-Sajda, Verse 6
ٱلَّذِيٓ أَحۡسَنَ كُلَّ شَيۡءٍ خَلَقَهُۥۖ وَبَدَأَ خَلۡقَ ٱلۡإِنسَٰنِ مِن طِينٖ
avane ella porulkalaiyum (pataittu) avarrin kolattaiyum mikka alakaka amaittan. Arampattil manitanai kalimannaik konte pataittan
Surah As-Sajda, Verse 7
ثُمَّ جَعَلَ نَسۡلَهُۥ مِن سُلَٰلَةٖ مِّن مَّآءٖ مَّهِينٖ
pinnar, or arpat tuliyakiya (intiriyac) cattiliruntu avanutaiya cantatiyaip pataikkiran
Surah As-Sajda, Verse 8
ثُمَّ سَوَّىٰهُ وَنَفَخَ فِيهِ مِن رُّوحِهِۦۖ وَجَعَلَ لَكُمُ ٱلسَّمۡعَ وَٱلۡأَبۡصَٰرَ وَٱلۡأَفۡـِٔدَةَۚ قَلِيلٗا مَّا تَشۡكُرُونَ
pinnar, avan (pataippakiya) ataic ceppanittut tanatu ‘ruhai' atil pukutti (unkalai urpatti ceykiran.) Unkalukkuk katukal, kankal, ullankal akiyavarraiyum avane amaikkiran. Ivvaru iruntum unkalil nanri celuttupavarkal veku cilare
Surah As-Sajda, Verse 9
وَقَالُوٓاْ أَءِذَا ضَلَلۡنَا فِي ٱلۡأَرۡضِ أَءِنَّا لَفِي خَلۡقٖ جَدِيدِۭۚ بَلۡ هُم بِلِقَآءِ رَبِّهِمۡ كَٰفِرُونَ
‘‘(Nankal irantu) pumiyil alintu ponatan pinnar meyyakave nankal putiya pataippaka amaikkappattu vituvoma?'' Enru avarkal kurukinranar. Itumattumalla, avarkal tankal iraivanaic cantippataiyum nirakarikkinranar
Surah As-Sajda, Verse 10
۞قُلۡ يَتَوَفَّىٰكُم مَّلَكُ ٱلۡمَوۡتِ ٱلَّذِي وُكِّلَ بِكُمۡ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُمۡ تُرۡجَعُونَ
(napiye!) Kuruviraka: “Unkal mitu (unkal iraivanal) cattappattirukkum ‘malakkul mavttu' (enra marana vanavar)tan unkal uyiraik kaipparruvar. Pinnar, unkal iraivanitame ninkal kontu varappatuvirkal
Surah As-Sajda, Verse 11
وَلَوۡ تَرَىٰٓ إِذِ ٱلۡمُجۡرِمُونَ نَاكِسُواْ رُءُوسِهِمۡ عِندَ رَبِّهِمۡ رَبَّنَآ أَبۡصَرۡنَا وَسَمِعۡنَا فَٱرۡجِعۡنَا نَعۡمَلۡ صَٰلِحًا إِنَّا مُوقِنُونَ
(napiye! Vicaranaikkaka) ikkurravalikal tankal iraivan mun (niruttappatum camayattil) talai kunintavarkalaka “enkal iraivane! Enkal kankalum katukalum tirantu kontana. (Nankal anaittaiyum parttum kettum terintum kontom. Muntiya ulakirku oru tatavai) enkalai tirumpa anuppivai. Nankal narceyalkalaiye ceyvom. Niccayamaka nankal (inta vicaranai nalai) urutiyaka nampukirom'' enru kuruvatai nir kanpirayin (avarkalutaiya nilaimai evvalavu kevalamayirukkum enpatai arintu kolvir)
Surah As-Sajda, Verse 12
وَلَوۡ شِئۡنَا لَأٓتَيۡنَا كُلَّ نَفۡسٍ هُدَىٰهَا وَلَٰكِنۡ حَقَّ ٱلۡقَوۡلُ مِنِّي لَأَمۡلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ ٱلۡجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ أَجۡمَعِينَ
nam virumpiyiruntal (ivarkalil ulla) ovvoru manitanukkum, avan nerana valiyil cellakkutiya vacatiyaik kotuttiruppom. Eninum, jin innum manitarkalil (ulla pavikal) palaraik kontu niccayamaka narakattai nirappuvom enra nam tirppu (munnare) erpattu vittatu
Surah As-Sajda, Verse 13
فَذُوقُواْ بِمَا نَسِيتُمۡ لِقَآءَ يَوۡمِكُمۡ هَٰذَآ إِنَّا نَسِينَٰكُمۡۖ وَذُوقُواْ عَذَابَ ٱلۡخُلۡدِ بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
akave, ‘‘ (nam'maic) cantikkum innalai ninkal marantuvittatan palanai ninkal cuvaittuk kontirunkal. (Innalai ninkal marantavare) niccayamaka namum unkalai marantuvittom. Ninkal ceytu kontirunta (tiya) ceyalin karanamaka enrenrum nilaiyana inta vetanaiyai anupavittuk kontirunkal'' (enrum kurappatum)
Surah As-Sajda, Verse 14
إِنَّمَا يُؤۡمِنُ بِـَٔايَٰتِنَا ٱلَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُواْ بِهَا خَرُّواْۤ سُجَّدٗاۤ وَسَبَّحُواْ بِحَمۡدِ رَبِّهِمۡ وَهُمۡ لَا يَسۡتَكۡبِرُونَ۩
Nam vacanankal otik kanpikkappattal, evarkal (pumiyil) ciram panintu tankal iraivanaip pukalntu tuti ceykirarkalo avarkaltan nam vacanankalai meyyakave nampikkai kolvarkal. Avarkal karvamkontu perumaiyatikkavum mattarkal
Surah As-Sajda, Verse 15
تَتَجَافَىٰ جُنُوبُهُمۡ عَنِ ٱلۡمَضَاجِعِ يَدۡعُونَ رَبَّهُمۡ خَوۡفٗا وَطَمَعٗا وَمِمَّا رَزَقۡنَٰهُمۡ يُنفِقُونَ
avarkal (nittiraiyil alntirukkumpotu) patukkaiyiliruntu tankal vilakkalai uyartti, tankal iraivanitam (avanatu arulai) acai vaittum, (avanatu tantanaiyai) payantum pirarttanai ceyvarkal. Nam avarkalukkuk kotuttavarriliruntu tanamum ceyvarkal
Surah As-Sajda, Verse 16
فَلَا تَعۡلَمُ نَفۡسٞ مَّآ أُخۡفِيَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعۡيُنٖ جَزَآءَۢ بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
avarkal ceyta (nar)kariyankalukkuk kuliyaka nam avarkalukkaka (tayarpatutti) maraittu vaittirukkum kan kulirakkutiya (canmanat)tai evaralum arintukolla mutiyatu. (Avvalavu melana canmanankal avarkalukku tayarpatuttappattullana)
Surah As-Sajda, Verse 17
أَفَمَن كَانَ مُؤۡمِنٗا كَمَن كَانَ فَاسِقٗاۚ لَّا يَسۡتَوُۥنَ
nampikkai konta oru manitan (iraivanukku) maru ceypavanaip polavana? Iruvarum camamaka mattarkal
Surah As-Sajda, Verse 18
أَمَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ فَلَهُمۡ جَنَّـٰتُ ٱلۡمَأۡوَىٰ نُزُلَۢا بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
evarkal nampikkai kontu narceyalkalaic ceykirarkalo avarkalukku avarkal ceyyum (nar)ceyalkalin karanamaka corkkam tankum itamaki atil viruntaliyaka upacarikkappatuvarkal
Surah As-Sajda, Verse 19
وَأَمَّا ٱلَّذِينَ فَسَقُواْ فَمَأۡوَىٰهُمُ ٱلنَّارُۖ كُلَّمَآ أَرَادُوٓاْ أَن يَخۡرُجُواْ مِنۡهَآ أُعِيدُواْ فِيهَا وَقِيلَ لَهُمۡ ذُوقُواْ عَذَابَ ٱلنَّارِ ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ
evarkal pavam ceykirarkalo avarkalin tankumitam narakamtan. Atiliruntu avarkal velippata muyarcikkum potellam atanul iluttut tallappattu ‘‘ninkal poyyakkik kontirunta naraka vetanaiyaic cuvaittuk kontirunkal'' enru avarkalukkuk kurappatum
Surah As-Sajda, Verse 20
وَلَنُذِيقَنَّهُم مِّنَ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡأَدۡنَىٰ دُونَ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡأَكۡبَرِ لَعَلَّهُمۡ يَرۡجِعُونَ
avarkal (pavankaliliruntu) vilakik kolvatarkaka (marumaiyil avarkal) periya vetanaiyai ataivatarku munpakave (im'maiyil) ciriyatoru vetanaiyai avarkal cuvaikkumpatic ceyvom
Surah As-Sajda, Verse 21
وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِۦ ثُمَّ أَعۡرَضَ عَنۡهَآۚ إِنَّا مِنَ ٱلۡمُجۡرِمِينَ مُنتَقِمُونَ
(Ivvaru) iraivanin (eccarikkaiyana) attatcikalaik kontu (marumaiyai) napakamuttiya pinnarum itaip purakkanittu vitupavanai vita maka aniyayakkaran yar? Niccayamaka nam (ittakaiya) kurravalikalai palivankiye tiruvom
Surah As-Sajda, Verse 22
وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَى ٱلۡكِتَٰبَ فَلَا تَكُن فِي مِرۡيَةٖ مِّن لِّقَآئِهِۦۖ وَجَعَلۡنَٰهُ هُدٗى لِّبَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ
niccayamaka nam musavukku oru vetattaik kotuttu iruntom.Akave, (napiye! Mihraj iravil) avarai cantittatil nir cantekikkatir.Nam (musavukkuk kotutta) atai israyilin cantatikalukku nervali kattiyaka akkinom
Surah As-Sajda, Verse 23
وَجَعَلۡنَا مِنۡهُمۡ أَئِمَّةٗ يَهۡدُونَ بِأَمۡرِنَا لَمَّا صَبَرُواْۖ وَكَانُواْ بِـَٔايَٰتِنَا يُوقِنُونَ
nam kattalaikalaip porumaiyutan cakittuk kontirunta israyilin cantatikalil irunta oru kuttattinarai avarkalukku vali kattikalaka amaittom. Avarkal nam vacanankalai murrilum urutiyutan nampiyavarkalaka iruntanar
Surah As-Sajda, Verse 24
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَفۡصِلُ بَيۡنَهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ فِيمَا كَانُواْ فِيهِ يَخۡتَلِفُونَ
(napiye! Avarkalukkup pinnar valikattiyaka erpattavarkal tankalukkul tarkkittuk kontu pala pirivukalakap pirintu vittanar.) Avarkal evvisayattil tarkkittuk kontirukkirarkalo ataip parri marumai nalil umatu iraivan avarkalukkut tirppalippan
Surah As-Sajda, Verse 25
أَوَلَمۡ يَهۡدِ لَهُمۡ كَمۡ أَهۡلَكۡنَا مِن قَبۡلِهِم مِّنَ ٱلۡقُرُونِ يَمۡشُونَ فِي مَسَٰكِنِهِمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٍۚ أَفَلَا يَسۡمَعُونَ
ivarkalukku munnar ettanaiyo vakuppinarai nam alittirukkirom. Avarkal vacittirunta itankalin mite ivarkal poy vantu kontiruppatum ivarkalukku nerana valiyaik kattavillaiya? Niccayamaka itil pala attatcikal irukkinrana. (Itarkum) avarkal cevicaykka mattarkala
Surah As-Sajda, Verse 26
أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّا نَسُوقُ ٱلۡمَآءَ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ ٱلۡجُرُزِ فَنُخۡرِجُ بِهِۦ زَرۡعٗا تَأۡكُلُ مِنۡهُ أَنۡعَٰمُهُمۡ وَأَنفُسُهُمۡۚ أَفَلَا يُبۡصِرُونَ
niccayamaka name varanta pumikalin pakkam malaiyin mekattai otti (poliyac ceytu) atan mulam ivarkalum, ivarkalutaiya (atu, matu, ottakam akiya) kalnataikalum pucikkakkutiya payirkalaiyum velippatuttukirom enpatai avarkal kavanikkavillaiya? (Itaikkuta) avarkal kavanittup parkka ventama
Surah As-Sajda, Verse 27
وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا ٱلۡفَتۡحُ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
“(Vakkalikkappatta) tirppu nal eppolutu varum? Ninkal unmai colpavarkalaka iruntal (atu varum kalattaik) kurunkal'' enak ketkinranar
Surah As-Sajda, Verse 28
قُلۡ يَوۡمَ ٱلۡفَتۡحِ لَا يَنفَعُ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِيمَٰنُهُمۡ وَلَا هُمۡ يُنظَرُونَ
(atarku) nir kuruviraka! “Antat tirppu nalinpotu (in)nirakarippavarkal nampikkai kolvatu avarkalukku (oru) payanum alikkatu. (Vetanaiyait tamatappatutta) avarkal tavanaiyum kotukkappata mattarkal.”
Surah As-Sajda, Verse 29
فَأَعۡرِضۡ عَنۡهُمۡ وَٱنتَظِرۡ إِنَّهُم مُّنتَظِرُونَ
Akave, nir avarkalaip purakkanittu (annalai) etirparttu iruppiraka. Niccayamaka avarkalum etirparttu irukkinranar
Surah As-Sajda, Verse 30