Surah Al-Jathiya - Sinhala Translation by Naseem Ismail And Masoor Maulana, Kaleel
حمٓ
hā. mīm
Surah Al-Jathiya, Verse 1
تَنزِيلُ ٱلۡكِتَٰبِ مِنَ ٱللَّهِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡحَكِيمِ
(siyallanṭama vaḍā) śrēṣṭhayeku hā gnānavantayeku vana allāh visin mema dharmaya pahaḷa karana ladī
Surah Al-Jathiya, Verse 2
إِنَّ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ لَأٓيَٰتٖ لِّلۡمُؤۡمِنِينَ
viśvāsavantayinṭa ahashi hā bhūmiyehi niyata vaśayenma (bohō) sādhakayan ættēya
Surah Al-Jathiya, Verse 3
وَفِي خَلۡقِكُمۡ وَمَا يَبُثُّ مِن دَآبَّةٍ ءَايَٰتٞ لِّقَوۡمٖ يُوقِنُونَ
obava utpādanaya kirīmehida, (bhūmiyehi bohō) jīvīnva ohu visuruvā hæra tæbīmehida, (viśvāsayehi) sthīra vū janatāvaṭa (bohō) sādhakayan ættēya
Surah Al-Jathiya, Verse 4
وَٱخۡتِلَٰفِ ٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ وَمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مِن رِّزۡقٖ فَأَحۡيَا بِهِ ٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ مَوۡتِهَا وَتَصۡرِيفِ ٱلرِّيَٰحِ ءَايَٰتٞ لِّقَوۡمٖ يَعۡقِلُونَ
rātriya hā dahavala māruven māruvaṭa pæmiṇena sē ohu salasvā tibīmehida, ahasin varṣāva allāh pahaḷa kara (viyaḷī) mærī giya bhūmiya emagin paṇa gænvīmehida, (vividha diśāvanṭada) suḷaṁ harava haravā yævīmehida, buddhimat janatāvaṭa (bohō) sādhakayan ættēya
Surah Al-Jathiya, Verse 5
تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱللَّهِ نَتۡلُوهَا عَلَيۡكَ بِٱلۡحَقِّۖ فَبِأَيِّ حَدِيثِۭ بَعۡدَ ٱللَّهِ وَءَايَٰتِهِۦ يُؤۡمِنُونَ
(nabiyē!) ættenma oba kerehi api samudīraṇaya kara penvana mēvā, allāhgē āyāvan vannēya. allāhṭada, ohugē āyāvanṭada pasuva movun kumana kāraṇāvak nam, viśvāsa karannehuda
Surah Al-Jathiya, Verse 6
وَيۡلٞ لِّكُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٖ
(mesēma pratikṣēpa kara damā, boru devivarunva) manakkalpitava gotā pavasana pāpatarayanṭa vināśayayi
Surah Al-Jathiya, Verse 7
يَسۡمَعُ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِ ثُمَّ يُصِرُّ مُسۡتَكۡبِرٗا كَأَن لَّمۡ يَسۡمَعۡهَاۖ فَبَشِّرۡهُ بِعَذَابٍ أَلِيمٖ
kavurun tamanṭa samudīraṇaya kara penvanu læbū allāhgē āyāvan æsīmen pasu uṅan̆gū vī (eya) tama kaṇvalin noæsuvāk men (pratikṣēpaya matama) hituvakkāra kamin siṭinnēda, (ohuṭa vināśayayi!) ohuṭa vēdanā gena dena dan̆ḍuvama magin (nabiyē!) oba subhāraṁci pavasanu
Surah Al-Jathiya, Verse 8
وَإِذَا عَلِمَ مِنۡ ءَايَٰتِنَا شَيۡـًٔا ٱتَّخَذَهَا هُزُوًاۚ أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ عَذَابٞ مُّهِينٞ
apagē āyāvangen kumak ohu dæna gattā vuvada, eya ohu samaccalayenma æra gannēya. mevænnanṭama avaman gena dena dan̆ḍuvam æta
Surah Al-Jathiya, Verse 9
مِّن وَرَآئِهِمۡ جَهَنَّمُۖ وَلَا يُغۡنِي عَنۡهُم مَّا كَسَبُواْ شَيۡـٔٗا وَلَا مَا ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ أَوۡلِيَآءَۖ وَلَهُمۡ عَذَابٌ عَظِيمٌ
ovun idiriyē nirayama ættēya. ovun soyā gat dæyen kisivak ovunṭa prayōjanayak at kara dennē næta. nætahot (tamanṭa) ārakṣakayin yayi ovun æra gat allāh novana dæyada (ovunṭa kisima prayōjanayak at kara diya hæki dæya) nova. ovunṭa imahat vū dan̆ḍuvam æta
Surah Al-Jathiya, Verse 10
هَٰذَا هُدٗىۖ وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِمۡ لَهُمۡ عَذَابٞ مِّن رِّجۡزٍ أَلِيمٌ
meyama ṛju mārgayayi. ebævin kavurun tama deviyangē āyāvan pratikṣēpa karannōda, ovunṭa itāmat daruṇu vēdanā gena dena dan̆ḍuvam æta
Surah Al-Jathiya, Verse 11
۞ٱللَّهُ ٱلَّذِي سَخَّرَ لَكُمُ ٱلۡبَحۡرَ لِتَجۡرِيَ ٱلۡفُلۡكُ فِيهِ بِأَمۡرِهِۦ وَلِتَبۡتَغُواْ مِن فَضۡلِهِۦ وَلَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ
ohugē niyōgayan magin (vividha raṭavalvalaṭa) næv valin gaman kirīmaṭa allāh muhuda obaṭa vasan̆ga kara dī ættēya. (emagin) ohugē varaprasādayan oba soyā gannehuya. (ē venuven ohuṭa) oba kṛtagna vanu mænava
Surah Al-Jathiya, Verse 12
وَسَخَّرَ لَكُم مَّا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِ جَمِيعٗا مِّنۡهُۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَتَفَكَّرُونَ
tavada (ē andamaṭama) ahashida, bhūmiyehida æti siyallama ohu tamangē dayāven obaṭa (obagē yahapata san̆dahā hari hamba karana men) pālanaya kara tabā ættēya. sitā pariśīlaṇaya karana janatāvaṭa niyata vaśayenma mehi (bohō) pāḍam ættēya
Surah Al-Jathiya, Verse 13
قُل لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ يَغۡفِرُواْ لِلَّذِينَ لَا يَرۡجُونَ أَيَّامَ ٱللَّهِ لِيَجۡزِيَ قَوۡمَۢا بِمَا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ
(nabiyē!) viśvāsavantayinṭa oba mesē pavasanu: allāhgē dan̆ḍuvama viśvāsa nokaḷa ayava, ovun samāva dī (ovungē kāraṇāva allāh vetama bāra dī athæriya) yutuya. (hon̆da hō naraka hō karana) janatāvaṭa ovun soyā gat napuraṭa sarilana phalavipāka ohu denu æta
Surah Al-Jathiya, Verse 14
مَنۡ عَمِلَ صَٰلِحٗا فَلِنَفۡسِهِۦۖ وَمَنۡ أَسَآءَ فَعَلَيۡهَاۖ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُمۡ تُرۡجَعُونَ
kavurun hon̆da karannēda, (eya) ohuṭama hon̆daya. kavurun pāpayan karannēda, (eya) ohuṭama vināśayayi. pasuva oba, obagē deviyan vetama gena enu labannehuya
Surah Al-Jathiya, Verse 15
وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحُكۡمَ وَٱلنُّبُوَّةَ وَرَزَقۡنَٰهُم مِّنَ ٱلطَّيِّبَٰتِ وَفَضَّلۡنَٰهُمۡ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ
niyata vaśayenma api isrāyīla paramparāvē daruvanṭa dharmayada (gnānayada), balayada, nabitvayada, labā dī usas āhārayada labā dunnemu. tavada lōkavāsī siyallangenda ovunva usas kara tæbuvemu
Surah Al-Jathiya, Verse 16
وَءَاتَيۡنَٰهُم بَيِّنَٰتٖ مِّنَ ٱلۡأَمۡرِۖ فَمَا ٱخۡتَلَفُوٓاْ إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَهُمُ ٱلۡعِلۡمُ بَغۡيَۢا بَيۡنَهُمۡۚ إِنَّ رَبَّكَ يَقۡضِي بَيۡنَهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ فِيمَا كَانُواْ فِيهِ يَخۡتَلِفُونَ
tavada pæhædili niyōgayan api ovunṭa labā dunnemu. (mesē tibiyadī) ovun taman tuḷa æti īrṣyāvē hētuven ovun veta (dharma) gnānaya pæmiṇi pasuda, ovun (taman tuḷa tarka kara) khedī venva giyaha. (nabiyē!) niyata vaśayenma obagē deviyan ovun tarka kaḷa dæya gæna viniścaya dinadī ovun atarē tīnduvak denu æta
Surah Al-Jathiya, Verse 17
ثُمَّ جَعَلۡنَٰكَ عَلَىٰ شَرِيعَةٖ مِّنَ ٱلۡأَمۡرِ فَٱتَّبِعۡهَا وَلَا تَتَّبِعۡ أَهۡوَآءَ ٱلَّذِينَ لَا يَعۡلَمُونَ
(nabiyē! ṛju) dharmayehi ek magakama obava pat kara ættemu. ebævin eyama oba anugamanaya kara kaṭayutu karanu mænava! agnānayingē kæmatta oba anugamanaya nokaranu
Surah Al-Jathiya, Verse 18
إِنَّهُمۡ لَن يُغۡنُواْ عَنكَ مِنَ ٱللَّهِ شَيۡـٔٗاۚ وَإِنَّ ٱلظَّـٰلِمِينَ بَعۡضُهُمۡ أَوۡلِيَآءُ بَعۡضٖۖ وَٱللَّهُ وَلِيُّ ٱلۡمُتَّقِينَ
niyata vaśayenma allāhṭa viruddhava movun obaṭa kisiyam udavvak kirīmaṭa nohækiya. niyata vaśayenma aparādhakārayingen samaharek ovungen samaharekuṭama mituranya. (viśvāsavantayinṭa nova). allāh nam, bhaya bhaktikayinṭa mitureku vannēya
Surah Al-Jathiya, Verse 19
هَٰذَا بَصَـٰٓئِرُ لِلنَّاسِ وَهُدٗى وَرَحۡمَةٞ لِّقَوۡمٖ يُوقِنُونَ
meya minisunṭa pæhædili sādhakayak vaśayenda, viśvāsa kaḷa hæki janatāvaṭa ṛju mārgaya vaśayenda, varaprasādayak vaśayenda ættēya
Surah Al-Jathiya, Verse 20
أَمۡ حَسِبَ ٱلَّذِينَ ٱجۡتَرَحُواْ ٱلسَّيِّـَٔاتِ أَن نَّجۡعَلَهُمۡ كَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ سَوَآءٗ مَّحۡيَاهُمۡ وَمَمَاتُهُمۡۚ سَآءَ مَا يَحۡكُمُونَ
kavurun napuru vipat soyā gattōda, ovun viśvāsaya tabā dæhæmi kriyāvan kaḷa aya men tamanda pat vanu ætæyi adahas karamin siṭinnehuda? ovun paṇa piṭin siṭīmada, ovun mærī yāmada, eka samānaya. ovun (meyaṭa venasva) kara gat avasānaya itāmat napuruya
Surah Al-Jathiya, Verse 21
وَخَلَقَ ٱللَّهُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ بِٱلۡحَقِّ وَلِتُجۡزَىٰ كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ
ahasda, bhumiyada, allāh niyamita kāraṇāvak kerehima utpādanaya kara ættēya. ebævin (ovungen vū) siyalūma ātmayanma ēvā soyā gat kriyāvanṭa sarilana phalavipāka denu læbē. ēvā (anu pramāṇayakin hō) aparādhayak karanu nolabannāha
Surah Al-Jathiya, Verse 22
أَفَرَءَيۡتَ مَنِ ٱتَّخَذَ إِلَٰهَهُۥ هَوَىٰهُ وَأَضَلَّهُ ٱللَّهُ عَلَىٰ عِلۡمٖ وَخَتَمَ عَلَىٰ سَمۡعِهِۦ وَقَلۡبِهِۦ وَجَعَلَ عَلَىٰ بَصَرِهِۦ غِشَٰوَةٗ فَمَن يَهۡدِيهِ مِنۢ بَعۡدِ ٱللَّهِۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ
(nabiyē!) tamangē (śarīra) āśāvan (taman namadina) devivarun vaśayen æra gat kenekuva oba avadhānaya kaḷehida? ohuṭa (pramāṇavat) adhyāpana dænumak tibiyadī (ohugē pāpayanhi hētuven) allāh ohuva væradi mārgayehi athæra damā, ohugē kaṇ matada, hṛdayan matada, mudrā tæbuvēya. tavada ohugē bælma matada, tirayak nirmāṇaya kara hæriyēya. allāh (mesē) kirīmen pasu ohuva kavurunṭa nam ṛju mārgayehi ætuḷu kaḷa hækida? (meya) oba avadhānaya kara bæliya yutu novēda
Surah Al-Jathiya, Verse 23
وَقَالُواْ مَا هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا ٱلدُّنۡيَا نَمُوتُ وَنَحۡيَا وَمَا يُهۡلِكُنَآ إِلَّا ٱلدَّهۡرُۚ وَمَا لَهُم بِذَٰلِكَ مِنۡ عِلۡمٍۖ إِنۡ هُمۡ إِلَّا يَظُنُّونَ
“melovehi apa jīvat vana jīvitaya hæra vena (jīvitayak) næta” yayida, “(mehima) api jīvat vannemu. pasuva maraṇayaṭa pat vannemu. kālayā misa, (vena kisivak) apava vināśa karannē næta” yayida ovun pavasannāha. mē gæna movunṭa kisima gnānayak næta. movun (puhu) manakkalpita karannan misa, vena kisivak næta
Surah Al-Jathiya, Verse 24
وَإِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتُنَا بَيِّنَٰتٖ مَّا كَانَ حُجَّتَهُمۡ إِلَّآ أَن قَالُواْ ٱئۡتُواْ بِـَٔابَآئِنَآ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
ovunṭa apagē pæhædili āyāvan samudīraṇaya kara penvanu læbuvahot (ovun viśvāsavantayinṭa “ættenma maraṇayaṭa pat vūvan paṇa læbī nægiṭinnāha yana kāraṇāvehi) oba satyaya pavasannan vaśayen siṭinnehu nam, (maraṇayaṭa pat vū) apagē mutun mittanva (paṇa ganvā) gena enu” yayi pævasīma ma ovun karanu labana tarkaya vaśayen tibuṇi
Surah Al-Jathiya, Verse 25
قُلِ ٱللَّهُ يُحۡيِيكُمۡ ثُمَّ يُمِيتُكُمۡ ثُمَّ يَجۡمَعُكُمۡ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ لَا رَيۡبَ فِيهِ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ
(nabiyē!) oba (ovunṭa) mesē pavasanu: allāhma obaṭa paṇa dennēya. (mama nova). ohuma obava maraṇayaṭa pat karannēya. pasuva viniścaya dinadī (paṇa dī) obava ēkarāśī karanu æta. mehi kisima sækayak næta. ehet minisungen væḍi deneku (meya) vaṭahā gannē næta
Surah Al-Jathiya, Verse 26
وَلِلَّهِ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ وَيَوۡمَ تَقُومُ ٱلسَّاعَةُ يَوۡمَئِذٖ يَخۡسَرُ ٱلۡمُبۡطِلُونَ
ahas hā bhūmiyehi pālanaya allāhṭama ayatya. (apagē āyāvan) boru karannan viniścaya sidu vana dina parājayaṭa lak vī siṭinu æta
Surah Al-Jathiya, Verse 27
وَتَرَىٰ كُلَّ أُمَّةٖ جَاثِيَةٗۚ كُلُّ أُمَّةٖ تُدۡعَىٰٓ إِلَىٰ كِتَٰبِهَا ٱلۡيَوۡمَ تُجۡزَوۡنَ مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
(nabiyē! edinadī) sǣma samūhayakma daṇin væṭī siṭinu oba dakinnehiya. sǣma samuhayakma (viniścaya san̆dahā) ovunovungē (saṭahan) pustakayan desaṭa kæn̆davanu labannāha. (ovunṭa) “ada dina oba, obagē kriyāvanṭa ayat phalavipāka denu labannāha” (yayida)
Surah Al-Jathiya, Verse 28
هَٰذَا كِتَٰبُنَا يَنطِقُ عَلَيۡكُم بِٱلۡحَقِّۚ إِنَّا كُنَّا نَسۡتَنسِخُ مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
“meya oba gæna ætta pavasana apagē (saṭahan) pustakayayi. niyata vaśayenma api oba kaḷa siyalla (ehi) saṭahan karavanu labannemu” (yayida kiyanu læbē)
Surah Al-Jathiya, Verse 29
فَأَمَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ فَيُدۡخِلُهُمۡ رَبُّهُمۡ فِي رَحۡمَتِهِۦۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡمُبِينُ
kavurun viśvāsaya tabā dæhæmi kriyāvan karannōda ovunva, ovungē deviyan tamangē dayāvehi ætuḷu karavannēya. meyama pæhædili jayagrahaṇayak vannēya
Surah Al-Jathiya, Verse 30
وَأَمَّا ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَفَلَمۡ تَكُنۡ ءَايَٰتِي تُتۡلَىٰ عَلَيۡكُمۡ فَٱسۡتَكۡبَرۡتُمۡ وَكُنتُمۡ قَوۡمٗا مُّجۡرِمِينَ
kavurun (apagē āyāvan) pratikṣēpa kaḷōda, (ovunṭa) “obaṭa magē āyāvan samudīraṇaya kara penvanu læbuvē nædda? namut (ē avasthāvēdī) oba āḍambarayaṭa patva (eya pratikṣēpa kara) hæriyehuya. tavada oba væradi karana janatāvak vaśayenma siṭiyehuya” (yayida kiyanu læbē)
Surah Al-Jathiya, Verse 31
وَإِذَا قِيلَ إِنَّ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقّٞ وَٱلسَّاعَةُ لَا رَيۡبَ فِيهَا قُلۡتُم مَّا نَدۡرِي مَا ٱلسَّاعَةُ إِن نَّظُنُّ إِلَّا ظَنّٗا وَمَا نَحۡنُ بِمُسۡتَيۡقِنِينَ
tavada “niyata vaśayenma allāhgē poronduva satyayaki. (viniścaya) kālayēdī (eya pæmiṇenu yannehi) kisima sækayak næta’ yayi (obaṭa) pavasanu læbuvahot eyaṭa ‘(viniścaya) kālaya asaval dæya yayi api dannē næta. eya (puhu) situvillak misa, vena kisivak næta yayima adahas karannemu. (eya satyaya yayi) api viśvāsa kaḷēda næta’ yayi oba kīvehu (noveda?”yi ovungen vimasanu læbē)
Surah Al-Jathiya, Verse 32
وَبَدَا لَهُمۡ سَيِّـَٔاتُ مَا عَمِلُواْ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ
ovun karamin siṭi napuru dæya (siyalla) ovunṭa eḷidarav vanu æta. ovun samaccal karamin siṭi dæyama ovun vaṭā vaṭa kara ganu æta
Surah Al-Jathiya, Verse 33
وَقِيلَ ٱلۡيَوۡمَ نَنسَىٰكُمۡ كَمَا نَسِيتُمۡ لِقَآءَ يَوۡمِكُمۡ هَٰذَا وَمَأۡوَىٰكُمُ ٱلنَّارُ وَمَا لَكُم مِّن نَّـٰصِرِينَ
tavada (ovunṭa) “obagē medina hamu vīma oba amataka kaḷa ākārayenma apida ada dina obava amataka kara dæmuvemu. obagē ræen̆dana sthānaya nirayayi. (ada dina) obaṭa udav karannan kisivekut næta” yayida kiyanu læbē
Surah Al-Jathiya, Verse 34
ذَٰلِكُم بِأَنَّكُمُ ٱتَّخَذۡتُمۡ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ هُزُوٗا وَغَرَّتۡكُمُ ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَاۚ فَٱلۡيَوۡمَ لَا يُخۡرَجُونَ مِنۡهَا وَلَا هُمۡ يُسۡتَعۡتَبُونَ
mehi hētuva nam: “niyata vaśayenma oba allāhgē āyāvan samaccalayen æra gattehuya. melova jīvitaya obava ravaṭā dæmuvēya” (yayida kiyanu læbē). ada dina eyin ovunva piṭamaṁ karanu nolabannāha. tavada ovungē samāva illīmada, bāra ganu labannē næta
Surah Al-Jathiya, Verse 35
فَلِلَّهِ ٱلۡحَمۡدُ رَبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَرَبِّ ٱلۡأَرۡضِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
ahashi deviyanda, bhūmiyehi deviyanda, lōkayan siyallehi deviyanda vana allāhṭama siyalū praśaṁsā himi vannēya
Surah Al-Jathiya, Verse 36
وَلَهُ ٱلۡكِبۡرِيَآءُ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
ahashi hā bhūmiyehi æti (siyalū) vastūn ohuṭama ayatya. ohuma (siyalalanṭama vaḍā) śrēṣṭhayeku hā gnānavantayeku vaśayen siṭinnēya
Surah Al-Jathiya, Verse 37