Surah Al-Hujraat - Sinhala Translation by Naseem Ismail And Masoor Maulana, Kaleel
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تُقَدِّمُواْ بَيۡنَ يَدَيِ ٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦۖ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٞ
viśvāsavantayini! allāhṭada, ohugē dūtayāṭada idiriyē (katā kirīmaṭa) oba eḍitara novanu. allāhṭa biya vī kaṭayutu karanu. niyata vaśayenma allāh (siyalla) savan denneku hā hon̆din danneku vaśayen siṭinnēya
Surah Al-Hujraat, Verse 1
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَرۡفَعُوٓاْ أَصۡوَٰتَكُمۡ فَوۡقَ صَوۡتِ ٱلنَّبِيِّ وَلَا تَجۡهَرُواْ لَهُۥ بِٱلۡقَوۡلِ كَجَهۡرِ بَعۡضِكُمۡ لِبَعۡضٍ أَن تَحۡبَطَ أَعۡمَٰلُكُمۡ وَأَنتُمۡ لَا تَشۡعُرُونَ
viśvāsavantayini! (nabivarayā katā karana viṭa) nabivarayāgē śabdayaṭa ihaḷin obagē śabdaya us nokaranu. tavada oba tuḷa keneku anit kenā samaga śabda nagā katā karannāk men ohu veta (kaṭahaṅa us kara) oba śabda nagā katā nokaranu. mandayat obagē (pin æti) kriyāvan siyalla prayōjanayak næti bavaṭa pat viya hækiya. (meya) obaṭa vaṭahā gata nohæka
Surah Al-Hujraat, Verse 2
إِنَّ ٱلَّذِينَ يَغُضُّونَ أَصۡوَٰتَهُمۡ عِندَ رَسُولِ ٱللَّهِ أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ ٱمۡتَحَنَ ٱللَّهُ قُلُوبَهُمۡ لِلتَّقۡوَىٰۚ لَهُم مَّغۡفِرَةٞ وَأَجۡرٌ عَظِيمٌ
niyata vaśayenma kavurun allāhgē dūtayā idiriyē (gauravaṇīya andamaṭa) tamangē kaṭahaṅa pahat kara tabā gannōda, evænnangē hṛdayan allāh pariśuddhabhāvaya venuven piriksum kaḷēya. ovunṭa samāvada æta. imahat vū phalavipākada æta
Surah Al-Hujraat, Verse 3
إِنَّ ٱلَّذِينَ يُنَادُونَكَ مِن وَرَآءِ ٱلۡحُجُرَٰتِ أَكۡثَرُهُمۡ لَا يَعۡقِلُونَ
(nabiyē!) niyata vaśayenma kavurun (oba vāsaya karana) kāmaravalaṭa pasupasin (siṭimin) us han̆ḍin obava aṅagasannōda, ovungen væḍi deneku agnānayinya
Surah Al-Hujraat, Verse 4
وَلَوۡ أَنَّهُمۡ صَبَرُواْ حَتَّىٰ تَخۡرُجَ إِلَيۡهِمۡ لَكَانَ خَيۡرٗا لَّهُمۡۚ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
(obagē kāmarayē siṭa) oba piṭataṭa vit ovun veta pæmiṇena turu ovun ivasāgena siṭiyahot niyata vaśayenma eya ovun kopamaṇadō hon̆dak vaśayen vannaṭa tibuṇi. ehet allāh itāmat kṣamā karanneku hā dayābaravanta-yeku vaśayen siṭinnēya
Surah Al-Hujraat, Verse 5
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِن جَآءَكُمۡ فَاسِقُۢ بِنَبَإٖ فَتَبَيَّنُوٓاْ أَن تُصِيبُواْ قَوۡمَۢا بِجَهَٰلَةٖ فَتُصۡبِحُواْ عَلَىٰ مَا فَعَلۡتُمۡ نَٰدِمِينَ
viśvāsavantayini! napuru aya kavurun hō oba veta yamkisi puvatak gena āvahot (ehi satyaya dæna gænīma piṇisa, eya) hon̆din viparam kara ganu. (nætahot ohugē vadana viśvāsa kaḷa oba), nodænuvatkamin kisiyam janatāvakaṭa oba hāniyak kirīmen pasu oba kaḷa dæya gæna oba duk vī kaṇagāṭu vīmaṭa sidu vanu æta
Surah Al-Hujraat, Verse 6
وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ فِيكُمۡ رَسُولَ ٱللَّهِۚ لَوۡ يُطِيعُكُمۡ فِي كَثِيرٖ مِّنَ ٱلۡأَمۡرِ لَعَنِتُّمۡ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ حَبَّبَ إِلَيۡكُمُ ٱلۡإِيمَٰنَ وَزَيَّنَهُۥ فِي قُلُوبِكُمۡ وَكَرَّهَ إِلَيۡكُمُ ٱلۡكُفۡرَ وَٱلۡفُسُوقَ وَٱلۡعِصۡيَانَۚ أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلرَّـٰشِدُونَ
(viśvāsavantayini!) niyata vaśayenma oba atarē allāhgē dūtayā siṭinnēya. -(oba kæmati vana) bohō kāraṇāvanhi ohu obaṭa avanata vannē nam, niyata vaśayenma obama amārukamaṭa lak vanu ætæyi oba sthīra vaśayen dæna ganu. ehet allāh viśvāsaya kerehima obaṭa ādaraya dī obagē hṛdayanhida eyama alaṁkāravat kara tæbuvēya. tavada pratikṣēpayada, pāpayada, venaskam kirīmada, obaṭa piḷikul vaśayenda pat kara hæriyēya. mevænnanma ṛju mārgayehi siṭinnāha
Surah Al-Hujraat, Verse 7
فَضۡلٗا مِّنَ ٱللَّهِ وَنِعۡمَةٗۚ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٞ
(itāmat śrēṣṭha mema varṇanāva at kara gænīma) allāhgē karuṇāvada, (ohugē) varaprasādayada vannēya. allāh (siyalla) hon̆din danneku hā gnānavantayeku vaśayen siṭinnēya
Surah Al-Hujraat, Verse 8
وَإِن طَآئِفَتَانِ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ ٱقۡتَتَلُواْ فَأَصۡلِحُواْ بَيۡنَهُمَاۖ فَإِنۢ بَغَتۡ إِحۡدَىٰهُمَا عَلَى ٱلۡأُخۡرَىٰ فَقَٰتِلُواْ ٱلَّتِي تَبۡغِي حَتَّىٰ تَفِيٓءَ إِلَىٰٓ أَمۡرِ ٱللَّهِۚ فَإِن فَآءَتۡ فَأَصۡلِحُواْ بَيۡنَهُمَا بِٱلۡعَدۡلِ وَأَقۡسِطُوٓاْۖ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلۡمُقۡسِطِينَ
viśvāsavantayingen vū samūhayan dekak taman tuḷa āravul æti kara gatahot (samūhayan) deka atarē samādāna kara harinu. pasuva ovungen ek (samūhayak) anit (samūhaya) kerehi (sīmāva ikmavā) aparādha kaḷahot, aparādha kaḷa aya, allāhgē niyōgayan desaṭa pæmiṇena turu ovun samaga oba (viruddhava) yuddha karanu. ovun (allāhgē niyōgayan desaṭa) hæruṇahot sādhāraṇa andamaṭa ema (samūhayan) deka atarē samādāna kara harinu. (mehi) oba sādhāraṇa andamaṭa kaṭayutu karanu. niyata vaśayenma allāh viniścayakaruvanva priya karannēya
Surah Al-Hujraat, Verse 9
إِنَّمَا ٱلۡمُؤۡمِنُونَ إِخۡوَةٞ فَأَصۡلِحُواْ بَيۡنَ أَخَوَيۡكُمۡۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ
viśvāsavantayin (siyallanma) niyata vaśayenma sahōdarayinya! ebævin obagē sahōdarayin atarē (sāmaya hā samādānaya sthīra kara) sahōdaratvayen jīvat vanu. (mehi) allāhṭa biya vī kaṭayutu karanu. (memagin) ohugē dayāva at kara gata hækiya
Surah Al-Hujraat, Verse 10
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا يَسۡخَرۡ قَوۡمٞ مِّن قَوۡمٍ عَسَىٰٓ أَن يَكُونُواْ خَيۡرٗا مِّنۡهُمۡ وَلَا نِسَآءٞ مِّن نِّسَآءٍ عَسَىٰٓ أَن يَكُنَّ خَيۡرٗا مِّنۡهُنَّۖ وَلَا تَلۡمِزُوٓاْ أَنفُسَكُمۡ وَلَا تَنَابَزُواْ بِٱلۡأَلۡقَٰبِۖ بِئۡسَ ٱلِٱسۡمُ ٱلۡفُسُوقُ بَعۡدَ ٱلۡإِيمَٰنِۚ وَمَن لَّمۡ يَتُبۡ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلظَّـٰلِمُونَ
viśvāsavantayini! kumana pirimin hō vena kisima piriminva samaccal nokaḷa yutuya. ovun (allāhgē sannidhānayehi samaccal karana) movunṭa vaḍā usas aya vaśayen siṭiya hækiya. (esēma) kumana gæhæṇanun hō venat kisima gæhænunva (samaccal nokaḷa yutuya). ovun (samaccal karana) movunṭa vaḍā usas aya vaśayen siṭiya hækiya. obagen keneku anit kenāva dīnavū andamaṭa (adahas karamin væradi aḍupāḍukam) nokiva yutuya. obagen keneku anit kenāṭa (naraka) paṭabæn̆di nam notæbiya yutuya. viśvāsaya tæbū pasu, naraka paṭabæn̆di nam tæbīma ati viśāla pāpayak vannēya. kavurun (mēvāyen) ǣt novannōda, ovunma (sīmāva ikmavā giya) aparādhakaruvan vannāha
Surah Al-Hujraat, Verse 11
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱجۡتَنِبُواْ كَثِيرٗا مِّنَ ٱلظَّنِّ إِنَّ بَعۡضَ ٱلظَّنِّ إِثۡمٞۖ وَلَا تَجَسَّسُواْ وَلَا يَغۡتَب بَّعۡضُكُم بَعۡضًاۚ أَيُحِبُّ أَحَدُكُمۡ أَن يَأۡكُلَ لَحۡمَ أَخِيهِ مَيۡتٗا فَكَرِهۡتُمُوهُۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ تَوَّابٞ رَّحِيمٞ
viśvāsavantayini! sækayangen væḍi vaśayen oba ǣt vanu. mandayat samahara kāraṇāvanhi sæka kirīma pāpayak vaśayen ættēya. (kisivekugē væradi) oba hāra hārā viparam karamin nosiṭinu. obagen keneku vena kisiveku gæna ōpādūpa katā nokaranu. obagen kisivekut tamangē miya giya sahōdarayāgē mas kǣmaṭa kæmati vannehuda? eya oba piḷikul karanavā noveda! (ōpādūpa katā kirīmada evæni dæyaki. mema kāraṇāvanhi) oba allāhṭa biya vanu. niyata vaśayenma allāh (pāpayangen) ǣt vannanva bāra ganneku vaśayenda, dayāva pahaḷa karanneku vaśayenda siṭinnēya
Surah Al-Hujraat, Verse 12
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ إِنَّا خَلَقۡنَٰكُم مِّن ذَكَرٖ وَأُنثَىٰ وَجَعَلۡنَٰكُمۡ شُعُوبٗا وَقَبَآئِلَ لِتَعَارَفُوٓاْۚ إِنَّ أَكۡرَمَكُمۡ عِندَ ٱللَّهِ أَتۡقَىٰكُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٞ
minisunē! niyata vaśayenma api obava ek pirimiyeku hā gæhæniyakuge-nma utpādanaya kaḷemu. pasuva keneku anit kenāva han̆dunā gænīma piṇisa jātīn bavaṭada, gōtrikayin bavaṭada pat kaḷemu. (ebævin obagen keneku anit kenāṭa vaḍā usas yayi āḍambara bas deḍīmaṭa taram dæyak næta. ehet) obagen kavurun itāmat bhaya bhaktikayin vaśayen siṭinnēda, ohuma niyata vaśayenma allāhgē sannidhānayehi itāmat gauravaṇīya keneku vannēya. niyata vaśayenma allāh (siyalla) hon̆din danneku hā hon̆din dænuvat keneku vaśayen siṭinnēya
Surah Al-Hujraat, Verse 13
۞قَالَتِ ٱلۡأَعۡرَابُ ءَامَنَّاۖ قُل لَّمۡ تُؤۡمِنُواْ وَلَٰكِن قُولُوٓاْ أَسۡلَمۡنَا وَلَمَّا يَدۡخُلِ ٱلۡإِيمَٰنُ فِي قُلُوبِكُمۡۖ وَإِن تُطِيعُواْ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ لَا يَلِتۡكُم مِّنۡ أَعۡمَٰلِكُمۡ شَيۡـًٔاۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٌ
(nabiyē!) gambada arābivarungen bohomayak “apit viśvāsa karannemu” yayi pavasannāha. (ovunṭa) oba mesē pavasanu: “oba viśvāsa karannē næta. (namut apaṭa bayē) avanata vūvan yayi (obava), oba han̆dunvā ganimin kiyā ganu. mandayat viśvāsaya obagē hṛdayan tuḷaṭa ætuḷu vūvēma næta. ehet (ættenma) oba allāhṭada, ohugē dutayāṭada, avanata vī kaṭayutu karannē nam, obagē (pin æti) kriyāvangen kisivak ohu, obaṭa aḍu kara harinnē næta. niyata vaśayenma allāh itāmat kṣamā karanneku hā dayābaravantayeku vaśayen siṭinnēya”
Surah Al-Hujraat, Verse 14
إِنَّمَا ٱلۡمُؤۡمِنُونَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ ثُمَّ لَمۡ يَرۡتَابُواْ وَجَٰهَدُواْ بِأَمۡوَٰلِهِمۡ وَأَنفُسِهِمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِۚ أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلصَّـٰدِقُونَ
(satya) viśvāsavantayin kavurundayat ovun allāhvada, ohugē dutayāvada, (ættenma) viśvāsa kara, pasuva kisima sækayak notabā, allāhgē mārgayehi tamangē paṇada, vastūnda, pūjā kara yuddha karannāha. mevænnanma (tamangē viśvāsayehi) satyavantayin vannāha
Surah Al-Hujraat, Verse 15
قُلۡ أَتُعَلِّمُونَ ٱللَّهَ بِدِينِكُمۡ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۚ وَٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٞ
(nabiyē!) oba mesē pavasanu: “(oba dharmaya anugamanaya karamin kaṭayutu karannan yayi) obagē vat piḷivet(da dharma bhaktiyada) oba allāhṭa dænum dennēda? allāh nam ahashida, bhūmiyehida æti dæya hon̆din danneki. tavada siyalū vastūnma allāh hon̆din danneki”
Surah Al-Hujraat, Verse 16
يَمُنُّونَ عَلَيۡكَ أَنۡ أَسۡلَمُواْۖ قُل لَّا تَمُنُّواْ عَلَيَّ إِسۡلَٰمَكُمۖ بَلِ ٱللَّهُ يَمُنُّ عَلَيۡكُمۡ أَنۡ هَدَىٰكُمۡ لِلۡإِيمَٰنِ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
(nabiyē!) ovun islāmayehi ekkāsu vīmē hētuven oba kerehi kṛtagna vūvēya yayi ovun adahas karannāha. (nabiyē!) oba mesē pavasanu: “oba islāmayehi ekkāsu vīma nisā mā kerehi kṛtagna vūvēya yayi adahas nokaranu. ehet viśvāsayehi ṛju mārgayē obava ætuḷu kaḷa hētuven allāhma oba kerehi kṛtagna vī ættēya. oba, (obagē viśvāsayehi) satyavantayin vaśayen siṭiyahot (meya hon̆din dæna gannehuya)”
Surah Al-Hujraat, Verse 17
إِنَّ ٱللَّهَ يَعۡلَمُ غَيۡبَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ وَٱللَّهُ بَصِيرُۢ بِمَا تَعۡمَلُونَ
niyata vaśayenma allāh ahashida, bhūmiyehida æti rahas hon̆din danneki. ebævin oba karana dæyada, allāh avadhānayen yutuva balanneku vaśayen siṭinnēya
Surah Al-Hujraat, Verse 18