Surah Al-Jumua - Malayalam Translation by Muhammad Karakunnu And Vanidas Elayavoor
يُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِ ٱلۡمَلِكِ ٱلۡقُدُّوسِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡحَكِيمِ
ākāśabhūmikaḷiluḷḷavayeākkeyuṁ allāhuve kīrtticcukeāṇṭirikkunnu. avan rājādhirājanāṇ. paramapariśud'dhanāṇ. pratāpiyāṇ. yuktijñanuṁ
Surah Al-Jumua, Verse 1
هُوَ ٱلَّذِي بَعَثَ فِي ٱلۡأُمِّيِّـۧنَ رَسُولٗا مِّنۡهُمۡ يَتۡلُواْ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتِهِۦ وَيُزَكِّيهِمۡ وَيُعَلِّمُهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحِكۡمَةَ وَإِن كَانُواْ مِن قَبۡلُ لَفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ
nirakṣararkkiṭayil avarilninnu tanne dūtane niyēāgiccat avanāṇ. addēhaṁ avarkk allāhuvinṟe sūktaṅṅaḷ ōtikkēḷppikkunnu. avare sanskarikkukayuṁ avarkk vēdavuṁ tatvajñānavuṁ abhyasippikkukayuṁ ceyyunnu. nēratte avar vyaktamāya vaḻikēṭilāyirunnu
Surah Al-Jumua, Verse 2
وَءَاخَرِينَ مِنۡهُمۡ لَمَّا يَلۡحَقُواْ بِهِمۡۚ وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
iniyuṁ avarēāṭeāppaṁ vannucērnniṭṭillātta maṟṟuḷḷavarilēkku kūṭi niyēāgikkappeṭṭavanāṇ addēhaṁ. allāhu pratāpiyuṁ yuktijñanumallēā
Surah Al-Jumua, Verse 3
ذَٰلِكَ فَضۡلُ ٱللَّهِ يُؤۡتِيهِ مَن يَشَآءُۚ وَٱللَّهُ ذُو ٱلۡفَضۡلِ ٱلۡعَظِيمِ
pravācakatvaṁ allāhuvinṟe anugrahamāṇ. avanāgrahikkunnavarkk avanat nalkunnu. atimahattāya anugrahattinuṭamayāṇ allāhu
Surah Al-Jumua, Verse 4
مَثَلُ ٱلَّذِينَ حُمِّلُواْ ٱلتَّوۡرَىٰةَ ثُمَّ لَمۡ يَحۡمِلُوهَا كَمَثَلِ ٱلۡحِمَارِ يَحۡمِلُ أَسۡفَارَۢاۚ بِئۡسَ مَثَلُ ٱلۡقَوۡمِ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِۚ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّـٰلِمِينَ
teṟāttinṟe vāhakarākkukayuṁ enniṭṭat vahikkātirikkukayuṁ ceytavaruṭe upamayitā: granthakkeṭṭukaḷ pēṟunna kaḻutayeppēāleyāṇavar. allāhuvinṟe sūktaṅṅaḷe niṣēdhiccu taḷḷiyavaruṭe upama vaḷare nīcaṁ tanne. ittaraṁ akramikaḷāya janatte allāhu nērvaḻiyilākkukayilla
Surah Al-Jumua, Verse 5
قُلۡ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ هَادُوٓاْ إِن زَعَمۡتُمۡ أَنَّكُمۡ أَوۡلِيَآءُ لِلَّهِ مِن دُونِ ٱلنَّاسِ فَتَمَنَّوُاْ ٱلۡمَوۡتَ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
paṟayuka: jūtanmārāyavarē, maṟṟu manuṣyareyeākke māṟṟinirtti, niṅṅaḷ mātramāṇ daivattinṟe aṭutta āḷkkārenn vādikkunnuveṅkil maraṇaṁ keātikkuka. niṅṅaḷ satyavādikaḷeṅkil
Surah Al-Jumua, Verse 6
وَلَا يَتَمَنَّوۡنَهُۥٓ أَبَدَۢا بِمَا قَدَّمَتۡ أَيۡدِيهِمۡۚ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِٱلظَّـٰلِمِينَ
ennāl avareārikkaluṁ at keātikkunnilla. avaruṭe karaṅṅaḷ nēratte ceyta duṣkr̥tyaṅṅaḷāṇatinu kāraṇaṁ. allāhu ī akramikaḷekkuṟicc nannāyaṟiyunnavanāṇ
Surah Al-Jumua, Verse 7
قُلۡ إِنَّ ٱلۡمَوۡتَ ٱلَّذِي تَفِرُّونَ مِنۡهُ فَإِنَّهُۥ مُلَٰقِيكُمۡۖ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَىٰ عَٰلِمِ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
paṟayuka: ēteāru maraṇattil ninnāṇēā niṅṅaḷ ōṭiyakalān śramikkunnat; uṟappāyuṁ ā maraṇaṁ niṅṅaḷe piṭikūṭuka tanne ceyyuṁ. pinne akavuṁ puṟavuṁ nannāyaṟiyunnavanṟe munnilēkk niṅṅaḷ maṭakkappeṭuṁ. niṅṅaḷ pravartticcukeāṇṭirunnatineppaṟṟiyellāṁ appēāḷ avan niṅṅaḷe viśadamāyi vivaramaṟiyikkuṁ
Surah Al-Jumua, Verse 8
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا نُودِيَ لِلصَّلَوٰةِ مِن يَوۡمِ ٱلۡجُمُعَةِ فَٱسۡعَوۡاْ إِلَىٰ ذِكۡرِ ٱللَّهِ وَذَرُواْ ٱلۡبَيۡعَۚ ذَٰلِكُمۡ خَيۡرٞ لَّكُمۡ إِن كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ
viśvasiccavarē, veḷḷiyāḻca divasaṁ namaskārattin viḷikkappeṭṭāl daivasmaraṇayilēkk tiṭukkattēāṭe cennettuka. kaccavaṭa kāryaṅṅaḷeākke māṟṟivekkuka. atāṇ niṅṅaḷkk uttamaṁ. niṅṅaḷ aṟiyunnavareṅkil
Surah Al-Jumua, Verse 9
فَإِذَا قُضِيَتِ ٱلصَّلَوٰةُ فَٱنتَشِرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَٱبۡتَغُواْ مِن فَضۡلِ ٱللَّهِ وَٱذۡكُرُواْ ٱللَّهَ كَثِيرٗا لَّعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ
pinne namaskārattilninnu viramiccu kaḻiññāl bhūmiyil parakkuka. allāhuvinṟe anugrahaṁ tēṭukayuṁ allāhuve dhārāḷamāyi smarikkukayuṁ ceyyuka. niṅṅaḷ vijayaṁ variccēkkāṁ
Surah Al-Jumua, Verse 10
وَإِذَا رَأَوۡاْ تِجَٰرَةً أَوۡ لَهۡوًا ٱنفَضُّوٓاْ إِلَيۡهَا وَتَرَكُوكَ قَآئِمٗاۚ قُلۡ مَا عِندَ ٱللَّهِ خَيۡرٞ مِّنَ ٱللَّهۡوِ وَمِنَ ٱلتِّجَٰرَةِۚ وَٱللَّهُ خَيۡرُ ٱلرَّـٰزِقِينَ
valla vyāpāra kāryamēā vinēādavr̥ttiyēā kaṇṭāl ninne 1 ninna nilpil viṭṭu avar 2 aṅṅēāṭṭ tiriyunnuvallēā. paṟayuka: allāhuvinṟe pakkaluḷḷat vinēādattekkāḷuṁ vyāpārattekkāḷuṁ viśiṣṭamākunnu. vibhavadātākkaḷil atyuttaman allāhu tanne
Surah Al-Jumua, Verse 11