Surah Al-Lail - Persian Translation by Sayyed Jalaloddin Mojtabavi
وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَغۡشَىٰ
سوگند به شب آنگاه كه فرو پوشد- روز يا زمين يا خورشيد را
Surah Al-Lail, Verse 1
وَٱلنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّىٰ
و به روز آنگاه كه روشن و پديدار شود
Surah Al-Lail, Verse 2
وَمَا خَلَقَ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰٓ
و به آن كه نر و ماده را آفريد
Surah Al-Lail, Verse 3
إِنَّ سَعۡيَكُمۡ لَشَتَّىٰ
كه هر آينه كوشش شما بسى پراكنده است- مختلف است نه يكسان
Surah Al-Lail, Verse 4
فَأَمَّا مَنۡ أَعۡطَىٰ وَٱتَّقَىٰ
پس هر كه بخشيد- مال خود را- و پرهيزگارى كرد
Surah Al-Lail, Verse 5
وَصَدَّقَ بِٱلۡحُسۡنَىٰ
و آن [وعده] نيكو- پاداش اخروى- را باور داشت و راست انگاشت
Surah Al-Lail, Verse 6
فَسَنُيَسِّرُهُۥ لِلۡيُسۡرَىٰ
پس زودا كه او را براى راه آسان- خير يا راه راست و شريعت آسان يا بهشت يا همه اينها- آماده سازيم
Surah Al-Lail, Verse 7
وَأَمَّا مَنۢ بَخِلَ وَٱسۡتَغۡنَىٰ
و اما هر كه بخل ورزيد- حق خدا را در مال ادا نكرد- و بى‌نيازى نمود- از دين حق و ثواب الهى
Surah Al-Lail, Verse 8
وَكَذَّبَ بِٱلۡحُسۡنَىٰ
و آن [وعده] نيكو را انكار كرد و دروغ انگاشت
Surah Al-Lail, Verse 9
فَسَنُيَسِّرُهُۥ لِلۡعُسۡرَىٰ
پس زودا كه او را براى راه دشوار- شرّ كه گمراهى و كفر و آتش دوزخ است- آماده سازيم
Surah Al-Lail, Verse 10
وَمَا يُغۡنِي عَنۡهُ مَالُهُۥٓ إِذَا تَرَدَّىٰٓ
و چه سود دارد او را مالش آنگاه كه به هلاكت درافتد
Surah Al-Lail, Verse 11
إِنَّ عَلَيۡنَا لَلۡهُدَىٰ
هر آينه رهنمونى بر ماست
Surah Al-Lail, Verse 12
وَإِنَّ لَنَا لَلۡأٓخِرَةَ وَٱلۡأُولَىٰ
و هر آينه ما راست آن جهان و اين جهان
Surah Al-Lail, Verse 13
فَأَنذَرۡتُكُمۡ نَارٗا تَلَظَّىٰ
پس شما را از آتشى كه زبانه مى‌كشد بيم مى‌دهم
Surah Al-Lail, Verse 14
لَا يَصۡلَىٰهَآ إِلَّا ٱلۡأَشۡقَى
در آن درنيايد و بدان نسوزد مگر آن بدبخت‌تر
Surah Al-Lail, Verse 15
ٱلَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ
آن كه تكذيب كرد و [از حق] برگشت
Surah Al-Lail, Verse 16
وَسَيُجَنَّبُهَا ٱلۡأَتۡقَى
و زودا كه آن پرهيزگارتر، از آن
Surah Al-Lail, Verse 17
ٱلَّذِي يُؤۡتِي مَالَهُۥ يَتَزَكَّىٰ
آن كه مال خود را مى‌دهد تا پاك و پيراسته شود- از پليدى بخل و امساك
Surah Al-Lail, Verse 18
وَمَا لِأَحَدٍ عِندَهُۥ مِن نِّعۡمَةٖ تُجۡزَىٰٓ
و هيچ كس را نزد او نعمتى نيست كه بايست پاداش داده شود- انفاق او به تلافى يا به پس‌دادن حقوق ديگران نيست
Surah Al-Lail, Verse 19
إِلَّا ٱبۡتِغَآءَ وَجۡهِ رَبِّهِ ٱلۡأَعۡلَىٰ
جز آنكه براى جستن خشنودى پروردگار والاى خويش [انفاق مى‌كند]
Surah Al-Lail, Verse 20
وَلَسَوۡفَ يَرۡضَىٰ
و هر آينه خشنود خواهد شد- آنگاه كه به ثواب و پاداش خود برسد
Surah Al-Lail, Verse 21