Surah Ghafir - Sinhala Translation by Naseem Ismail And Masoor Maulana, Kaleel
حمٓ
hā. mīm
Surah Ghafir, Verse 1
تَنزِيلُ ٱلۡكِتَٰبِ مِنَ ٱللَّهِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡعَلِيمِ
(meya, siyallanṭama) balasampannayekuda, (siyalla) hon̆din dannekuda vana allāh pahaḷa karana lada dharmayayi
Surah Ghafir, Verse 2
غَافِرِ ٱلذَّنۢبِ وَقَابِلِ ٱلتَّوۡبِ شَدِيدِ ٱلۡعِقَابِ ذِي ٱلطَّوۡلِۖ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ إِلَيۡهِ ٱلۡمَصِيرُ
ohu pāpayanṭa samāva denneki. (væradikaruvangē) samāva illīma bāra ganneki. (nopiṭa andamin væradi karana pāpatarayanva) dan̆ḍuvam dīmehida daruṇu keneki. (hon̆da aya kerehi) varaprasādayan labā denneki. ohu hæra (næmadumaṭa yutteku) vena kisima deviyeku næta. ohu vetama (siyallanma viniścaya san̆dahā) yā yutuva ættēya
Surah Ghafir, Verse 3
مَا يُجَٰدِلُ فِيٓ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ إِلَّا ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فَلَا يَغۡرُرۡكَ تَقَلُّبُهُمۡ فِي ٱلۡبِلَٰدِ
(nabiyē!) pratikṣēpa karannan hæra, (vena kisivekut) allāhgē āyāvan gæna (nikaruṇē) tarka karannē næta. ebævin (nabiyē! nikaruṇē tarka karana) ovun, vividha nagarayanhida (itāmat āḍambarayen yutuva sæpa pahasuven) ē mē ata særisaranu obava ravaṭā nodæmiya yutuya
Surah Ghafir, Verse 4
كَذَّبَتۡ قَبۡلَهُمۡ قَوۡمُ نُوحٖ وَٱلۡأَحۡزَابُ مِنۢ بَعۡدِهِمۡۖ وَهَمَّتۡ كُلُّ أُمَّةِۭ بِرَسُولِهِمۡ لِيَأۡخُذُوهُۖ وَجَٰدَلُواْ بِٱلۡبَٰطِلِ لِيُدۡحِضُواْ بِهِ ٱلۡحَقَّ فَأَخَذۡتُهُمۡۖ فَكَيۡفَ كَانَ عِقَابِ
(mē andamaṭama) movunṭa pera nuhugē janatāvada, ovungen pasu pæmiṇi (sǣma) samuhayakda (apagē āyāvan) boru kaḷaha. tavada (ovungen) sǣma janatāvakma taman veta pæmiṇi dūtayinva (ghātanaya kirīmaṭada, sirabārayaṭa) gænīmaṭada adahas kaḷaha. tavada satyaya vināśa kara dæmīma san̆dahā boru kāraṇāvan magin (ovun samaga) tarka kaḷaha. ebævin ovunva (dan̆ḍuvama magin) api allā gattemu. ebævin (ovunṭa niyama karana lada) magē dan̆ḍuvama kesē tibuṇēda (yanna avadhānaya karanu mænava)
Surah Ghafir, Verse 5
وَكَذَٰلِكَ حَقَّتۡ كَلِمَتُ رَبِّكَ عَلَى ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَنَّهُمۡ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِ
mē andamaṭama mema pratikṣēpa karannan kerehida, niyata vaśayenma movun nirāvāsīnma yana oba deviyangē poronduva iṭu viya
Surah Ghafir, Verse 6
ٱلَّذِينَ يَحۡمِلُونَ ٱلۡعَرۡشَ وَمَنۡ حَوۡلَهُۥ يُسَبِّحُونَ بِحَمۡدِ رَبِّهِمۡ وَيُؤۡمِنُونَ بِهِۦ وَيَسۡتَغۡفِرُونَ لِلَّذِينَ ءَامَنُواْۖ رَبَّنَا وَسِعۡتَ كُلَّ شَيۡءٖ رَّحۡمَةٗ وَعِلۡمٗا فَٱغۡفِرۡ لِلَّذِينَ تَابُواْ وَٱتَّبَعُواْ سَبِيلَكَ وَقِهِمۡ عَذَابَ ٱلۡجَحِيمِ
arṣ usuḷāgena siṭinnanda, eya vaṭā siṭinnanda, tamangē deviyangē praśaṁsāva magin (ohuva) suviśuddha karannāha. ohuva viśvāsa karannāha. viśvāsaya tæbūvangē væradi valaṭa samāva dena menda illā siṭinnāha. “apagē deviyanē! oba (obagē) gnānayenda, dayāvenda siyalla vaṭa karagena siṭinnehiya. ebævin (pāpayangen) ǣt vī obagē mārgaya anugamanaya karannanṭa samāva dī ovunva nirā dan̆ḍuvamen oba bērā ganu mænava!”
Surah Ghafir, Verse 7
رَبَّنَا وَأَدۡخِلۡهُمۡ جَنَّـٰتِ عَدۡنٍ ٱلَّتِي وَعَدتَّهُمۡ وَمَن صَلَحَ مِنۡ ءَابَآئِهِمۡ وَأَزۡوَٰجِهِمۡ وَذُرِّيَّـٰتِهِمۡۚ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
“apagē deviyanē! oba ovunṭa porondu vana lada, sthīravū svargayanhi ovungenda, ovungē mutun mittangenda, ovungē bhāryayāvangenda, ovungē paramparāvē daruvangenda vū hon̆da ayavada ætuḷu karanu mænava! niyata vaśayenma obama (siyallanṭama) balasampannayeku hā (siyalla dannā) gnānavantayeku vaśayen siṭinnehiya”
Surah Ghafir, Verse 8
وَقِهِمُ ٱلسَّيِّـَٔاتِۚ وَمَن تَقِ ٱلسَّيِّـَٔاتِ يَوۡمَئِذٖ فَقَدۡ رَحِمۡتَهُۥۚ وَذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ
“(siyalū) vipatvalinma ovunva bērā ganu mænava! edina kavurunva oba (siyalū) vipatvalin bērā gattehida, ohu kerehi niyata vaśayenma oba imahat vū varaprasādayan labā dunnehiya. meyama imahat vū bhāgyayak vannēya!” (yayi prārthanā karannāha)
Surah Ghafir, Verse 9
إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يُنَادَوۡنَ لَمَقۡتُ ٱللَّهِ أَكۡبَرُ مِن مَّقۡتِكُمۡ أَنفُسَكُمۡ إِذۡ تُدۡعَوۡنَ إِلَى ٱلۡإِيمَٰنِ فَتَكۡفُرُونَ
“(ada dina pasutævili vī) obava, obama nindā kara gænīmaṭa vaḍā allāhgē avamānaya(da kōpayada) itāmat viśālava tikheṇu æta. mandayat oba viśvāsaya desaṭa ārādhanā karanu læbū avasthāvēdī, (eya) pratikṣēpa kara hæriyehuya” yayi niyata vaśayenma kavurun (allāhva) pratikṣēpa kara hæriyōda, ovunṭa kiyanu læbē
Surah Ghafir, Verse 10
قَالُواْ رَبَّنَآ أَمَتَّنَا ٱثۡنَتَيۡنِ وَأَحۡيَيۡتَنَا ٱثۡنَتَيۡنِ فَٱعۡتَرَفۡنَا بِذُنُوبِنَا فَهَلۡ إِلَىٰ خُرُوجٖ مِّن سَبِيلٖ
eyaṭa ovun “apagē deviyanē! devarak oba apava maraṇayaṭa pat kaḷehiya. devarak oba apaṭa paṇa dunnehiya. (dæn) api apagē væradi bāragena, āyācanā karannemu. ebævin (meyin api) piṭamaṁ vīmaṭa kumak hō mārgayak ætda?”yi vimasannāha
Surah Ghafir, Verse 11
ذَٰلِكُم بِأَنَّهُۥٓ إِذَا دُعِيَ ٱللَّهُ وَحۡدَهُۥ كَفَرۡتُمۡ وَإِن يُشۡرَكۡ بِهِۦ تُؤۡمِنُواْۚ فَٱلۡحُكۡمُ لِلَّهِ ٱلۡعَلِيِّ ٱلۡكَبِيرِ
(eyaṭa deviyan “obaṭa) mehi (mema dan̆ḍuvama læbīmaṭa) hētuva nam, “allāh ek keneki’yayi kiyanu læbū viṭa, (eya) oba pratikṣēpa kaḷehuya. ohuṭa (yam kisiveku) samānayak kaḷa viṭa, (eya) oba viśvāsa kaḷehuya! ebævin (ada dina obaṭa læbī æti) mema tīnduva itāmat viśālavanta hā usasvantayā vana allāhṭama ayatya” (yayi pavasanu æta)
Surah Ghafir, Verse 12
هُوَ ٱلَّذِي يُرِيكُمۡ ءَايَٰتِهِۦ وَيُنَزِّلُ لَكُم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ رِزۡقٗاۚ وَمَا يَتَذَكَّرُ إِلَّا مَن يُنِيبُ
ohuma tamangē sādhakayan obaṭa penvā, ahashi siṭa obaṭa āhārayada pahaḷa kara tabannēya. (sǣma kāraṇāvakadīma ohuvama) balannanva hæra, an siyallanma (memagin) hon̆da væṭahīmak labā ganu nolabannāha
Surah Ghafir, Verse 13
فَٱدۡعُواْ ٱللَّهَ مُخۡلِصِينَ لَهُ ٱلدِّينَ وَلَوۡ كَرِهَ ٱلۡكَٰفِرُونَ
ebævin (viśvāsavantayini! obava) pratikṣēpa karannan piḷikul kaḷā vuvada, oba sampurṇayenma ohuṭama avanata vī pariśuddha vū manasin yutuva allāh ek kenekuvama (prārthanā kara), ārādhanā karamin siṭinu
Surah Ghafir, Verse 14
رَفِيعُ ٱلدَّرَجَٰتِ ذُو ٱلۡعَرۡشِ يُلۡقِي ٱلرُّوحَ مِنۡ أَمۡرِهِۦ عَلَىٰ مَن يَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦ لِيُنذِرَ يَوۡمَ ٱلتَّلَاقِ
(ohu) itāmat usas padavīngen yukta keneki. arṣ valaṭada ayitikaruya. (tamanva) hamuvana dinaya gæna (ohu minisāṭa) biya ganvā anaturu an̆gavanu piṇisa, tama vahalūngen taman kæmati aya kerehi tama niyōgayan vahī magin pahaḷa kara tabannēya
Surah Ghafir, Verse 15
يَوۡمَ هُم بَٰرِزُونَۖ لَا يَخۡفَىٰ عَلَى ٱللَّهِ مِنۡهُمۡ شَيۡءٞۚ لِّمَنِ ٱلۡمُلۡكُ ٱلۡيَوۡمَۖ لِلَّهِ ٱلۡوَٰحِدِ ٱلۡقَهَّارِ
(maraṇayaṭa pat vū) ovun (sohon valin) piṭamaṁ vī (tama deviyan) idiriyaṭa pæmiṇa siṭa gannā dinadī, ovungē kisima kāraṇāvak allāhṭa san̆gavā tabannaṭa næta. “rājyaya ada kā haṭa nam ayitida?”yi (vimasanu læba, eyaṭa piḷituru vaśayen “siyallanvama) yaṭahat pahat kara pālanaya karannā vana allāhṭama ayitiya!” (yayi kiyanu læbē)
Surah Ghafir, Verse 16
ٱلۡيَوۡمَ تُجۡزَىٰ كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡۚ لَا ظُلۡمَ ٱلۡيَوۡمَۚ إِنَّ ٱللَّهَ سَرِيعُ ٱلۡحِسَابِ
“ada dina sǣma ātmayakaṭama eya soyā gat vipat valaṭa sarilana phalavipāka denu læbē. ada dina kisima aparādhayak sidu vannē næta. allāh (praśna) gaṇanaya kara, (tīndu) dīmehi itāmat tīvrava siṭinneki” (yayida kiyanu læbē)
Surah Ghafir, Verse 17
وَأَنذِرۡهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡأٓزِفَةِ إِذِ ٱلۡقُلُوبُ لَدَى ٱلۡحَنَاجِرِ كَٰظِمِينَۚ مَا لِلظَّـٰلِمِينَ مِنۡ حَمِيمٖ وَلَا شَفِيعٖ يُطَاعُ
(nabiyē!) ḷan̆gā vemin æti (viniścaya) dinaya gæna oba ovunṭa biya ganvā anaturu an̆gavanu. (edinadī ovungē) śōkayen hṛdayan uguru vasā ganu æta. aparādha karannan haṭa udav karannekuda (edinadī) kisivekut nosiṭinu æta. anumætiya læbuṇu mædihat vannekuda nosiṭinu æta
Surah Ghafir, Verse 18
يَعۡلَمُ خَآئِنَةَ ٱلۡأَعۡيُنِ وَمَا تُخۡفِي ٱلصُّدُورُ
(minisungē) æs valin heḷana hora bælmada, hṛdayanhi san̆gavā gannā dæyada ohu hon̆din dannēya
Surah Ghafir, Verse 19
وَٱللَّهُ يَقۡضِي بِٱلۡحَقِّۖ وَٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ مِن دُونِهِۦ لَا يَقۡضُونَ بِشَيۡءٍۗ إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡبَصِيرُ
ebævin sampūrṇayenma sādhāraṇa lesaṭama allāh tīndu denu æta. movun (deviyan yayi) ārādhanā karana ohu, allāh novana dæya nam, (eyaṭa venasva) kisima (tīnduvak) diya nohækiya. niyata vaśayenma allāh (siyallaṭa) savan denneku hā avadhānayen yutuva balanneku vaśayen siṭinnēya
Surah Ghafir, Verse 20
۞أَوَلَمۡ يَسِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَيَنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلَّذِينَ كَانُواْ مِن قَبۡلِهِمۡۚ كَانُواْ هُمۡ أَشَدَّ مِنۡهُمۡ قُوَّةٗ وَءَاثَارٗا فِي ٱلۡأَرۡضِ فَأَخَذَهُمُ ٱللَّهُ بِذُنُوبِهِمۡ وَمَا كَانَ لَهُم مِّنَ ٱللَّهِ مِن وَاقٖ
(nabiyē!) movun bhūmiyehi saṁcāraya kaḷē nædda? (saṁcāraya kara tibuṇē nam), movunṭa pera visūvangē avasānaya kesē vūvēda yanna dæka ganu æta. (pera visū) ovun nam, śaktiyenda, bhūmiyehi athæra damā giya (purāṇa) saḷakuṇu valinda, movunṭa vaḍā balasampannayan vaśayenma siṭiyaha. (ehet) ovungē pāpayanhi hētuven ovunva allāh allā gattēya. allāhgē (grahaṇayen) ovunva bērā gænīmaṭa kisivekut siṭiyē næta
Surah Ghafir, Verse 21
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ كَانَت تَّأۡتِيهِمۡ رُسُلُهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ فَكَفَرُواْ فَأَخَذَهُمُ ٱللَّهُۚ إِنَّهُۥ قَوِيّٞ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ
mehi hētuva nam, niyata vaśayenma movun veta (sādhakayangen) pæhædili ēvā samaga movungē dūtayin pæmaṇemin tibuṇi. namut (ovunva) movun pratikṣēpa kara hæriyaha. ebævin allāh movunva allā gattēya. niyata vaśayenma ohu itāmat balasampannayeku hā (pāpatarayinva) dan̆ḍuvam kirīmehi itāmat daruṇu kenekuda vannēya
Surah Ghafir, Verse 22
وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا مُوسَىٰ بِـَٔايَٰتِنَا وَسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٍ
ættenma api mūsāṭa apagē āyāvanda, pæhædili sādhakayanda labā dī yævvemu
Surah Ghafir, Verse 23
إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ وَهَٰمَٰنَ وَقَٰرُونَ فَقَالُواْ سَٰحِرٞ كَذَّابٞ
firavn, hāmān, kārūn ādīn veta (ohuva yævvemu). namut ovun nam, “imahat boru kiyana sūniyamkaruveku” yayi (mūsāṭa) pævasuha
Surah Ghafir, Verse 24
فَلَمَّا جَآءَهُم بِٱلۡحَقِّ مِنۡ عِندِنَا قَالُواْ ٱقۡتُلُوٓاْ أَبۡنَآءَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُۥ وَٱسۡتَحۡيُواْ نِسَآءَهُمۡۚ وَمَا كَيۡدُ ٱلۡكَٰفِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَٰلٖ
ohu ovun veta apagē satyaya (vū prātihāryayan) gena giya sǣma viṭama eyaṭa ovun “kavurun (mūsā vana) ohu samaga viśvāsaya tabannōda, ovungē pirimi daruvanva vada dī, ovungē gæhæṇu daruvanva paṇa piṭin jīvat vannaṭa iḍa harinu” yayi pævasūha. ebævin mema pratikṣēpa karannangē kumantraṇaya durmārgayē misa, (vena kisivaka) giyē næta
Surah Ghafir, Verse 25
وَقَالَ فِرۡعَوۡنُ ذَرُونِيٓ أَقۡتُلۡ مُوسَىٰ وَلۡيَدۡعُ رَبَّهُۥٓۖ إِنِّيٓ أَخَافُ أَن يُبَدِّلَ دِينَكُمۡ أَوۡ أَن يُظۡهِرَ فِي ٱلۡأَرۡضِ ٱلۡفَسَادَ
tavada firavn (tama janatāvaṭa) mesē pævasīya: “mūsāva marā dæmīmaṭa maṭa iḍa harinu. ohu (tamanva bērā gænīmaṭa) tama deviyanva ārādhanā karatvā. niyata vaśayenma ohu obagē dharmayama venas kara harinu æta. nætahot bhūmiyehi napura visuruvā harinnaṭa iḍa æta yayi mā biya vannemi” (yayi pævasuvēya)
Surah Ghafir, Verse 26
وَقَالَ مُوسَىٰٓ إِنِّي عُذۡتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُم مِّن كُلِّ مُتَكَبِّرٖ لَّا يُؤۡمِنُ بِيَوۡمِ ٱلۡحِسَابِ
eyaṭa mūsā (ohuṭa “praśna) gaṇanaya (karanu labana) dinaya viśvāsa nokarana, uṅan̆gū vū (napuru aya vana obagē) siyallanma hæra, magē deviyanda, obagē deviyanda vana ohu vetama niyata vaśayenma mā ārakṣāva patannemi” yayi pævasuvēya
Surah Ghafir, Verse 27
وَقَالَ رَجُلٞ مُّؤۡمِنٞ مِّنۡ ءَالِ فِرۡعَوۡنَ يَكۡتُمُ إِيمَٰنَهُۥٓ أَتَقۡتُلُونَ رَجُلًا أَن يَقُولَ رَبِّيَ ٱللَّهُ وَقَدۡ جَآءَكُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ مِن رَّبِّكُمۡۖ وَإِن يَكُ كَٰذِبٗا فَعَلَيۡهِ كَذِبُهُۥۖ وَإِن يَكُ صَادِقٗا يُصِبۡكُم بَعۡضُ ٱلَّذِي يَعِدُكُمۡۖ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي مَنۡ هُوَ مُسۡرِفٞ كَذَّابٞ
viśvāsaya tabā, tamangē viśvāsaya san̆gavāgena siṭiya aya vana firavngē pavulē udaviya tuḷa vū ek miniseku (ē avasthāvēdī ohuṭa) “allāhma magē deviyan yayi miniseku kīma san̆dahā ohuva marā dæmiya hækida? ættenma ohu nam, obagē deviyan vetin pæhædili (prātihāryayan bohomayak) oba veta genævit ættēya. ohu boru kiyanneku vaśayen siṭinnehi nam, ohugē boruvē vināśaya ohu matama (pæṭavē! emagin obaṭa kisima pāḍuvak næta. dan̆ḍuvama pæmiṇēvi yayi kīmehi) ohu satyavantayeku vuvahot nam, ohu obaṭa porondu vū dæyen samahara (dan̆ḍuvam) oba veta pæmiṇa sēndu vanu æta! kavurun sīmāva ikmavamin borukārayā vaśayen siṭinnēda, ohuva niyata vaśayenma allāh ṛju mārgayehi ætuḷu karannē næta” yayi kivēya
Surah Ghafir, Verse 28
يَٰقَوۡمِ لَكُمُ ٱلۡمُلۡكُ ٱلۡيَوۡمَ ظَٰهِرِينَ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَمَن يَنصُرُنَا مِنۢ بَأۡسِ ٱللَّهِ إِن جَآءَنَاۚ قَالَ فِرۡعَوۡنُ مَآ أُرِيكُمۡ إِلَّا مَآ أَرَىٰ وَمَآ أَهۡدِيكُمۡ إِلَّا سَبِيلَ ٱلرَّشَادِ
(tavada) magē janatāveni! ada dina rājyaya oba vetama ættēya. meraṭē (obama) balasampannayeku vaśayenda siṭinnehiya. ehet allāhgē dan̆ḍuvama apaṭa pæmiṇiyahot, (eya vaḷakvā) apaṭa udav karannā kavarekda?” (yayida kivēya). eyaṭa firavn (tama janatāvaṭa) “mā (niværadi yayi) duṭu dæyama misa, (vena kisivak) mā obaṭa dænum dunnē næta. ṛju mārgaya misa, vena kisivak mā obaṭa penvūvē næta” yayi kīvēya
Surah Ghafir, Verse 29
وَقَالَ ٱلَّذِيٓ ءَامَنَ يَٰقَوۡمِ إِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُم مِّثۡلَ يَوۡمِ ٱلۡأَحۡزَابِ
eyaṭa viśvāsaya tabā (tamangē viśvāsaya san̆gavāgena) siṭi ohu (ovunṭa) “magē janatāveni! (vināśa vī giya venat) samuhayangē (napuru) davas væni dæya oba veta pæmiṇenu ætæyi niyata vaśayenma mā biya vannemi”
Surah Ghafir, Verse 30
مِثۡلَ دَأۡبِ قَوۡمِ نُوحٖ وَعَادٖ وَثَمُودَ وَٱلَّذِينَ مِنۢ بَعۡدِهِمۡۚ وَمَا ٱللَّهُ يُرِيدُ ظُلۡمٗا لِّلۡعِبَادِ
“(meyaṭa pera visū) nuhugē janatāvaṭada, ād(gē janatāvaṭa)da, samūd(gē janatāvaṭa)da, ovungen pasu pæmiṇi ayaṭada sidu vū væni (vipat obaṭat sidu vanu ætæyi mā biya vannemi), allāh tama vahalūnṭa aparādhayak kirīmaṭa kæmati vannē næta” yayi pævasuvēya
Surah Ghafir, Verse 31
وَيَٰقَوۡمِ إِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ يَوۡمَ ٱلتَّنَادِ
“magē janatāveni! (phalavipāka labā dīmaṭa) kæn̆davanu labana (viniścaya) dinaya gænada, oba venuven niyata vaśayenma mā biya vannemi”
Surah Ghafir, Verse 32
يَوۡمَ تُوَلُّونَ مُدۡبِرِينَ مَا لَكُم مِّنَ ٱللَّهِ مِنۡ عَاصِمٖۗ وَمَن يُضۡلِلِ ٱللَّهُ فَمَا لَهُۥ مِنۡ هَادٖ
“oba (dan̆ḍuvamaṭa biya vī) piṭupasa haravā duvana edinadī allāh hæra obava bērā gænīmaṭa hæki keneku kisivekut næta. allāh kavurunva durmārgayehi athæra damannēda, ohuva ṛju mārgayehi ætuḷu kaḷa hæki keneku kisivekut næta”
Surah Ghafir, Verse 33
وَلَقَدۡ جَآءَكُمۡ يُوسُفُ مِن قَبۡلُ بِٱلۡبَيِّنَٰتِ فَمَا زِلۡتُمۡ فِي شَكّٖ مِّمَّا جَآءَكُم بِهِۦۖ حَتَّىٰٓ إِذَا هَلَكَ قُلۡتُمۡ لَن يَبۡعَثَ ٱللَّهُ مِنۢ بَعۡدِهِۦ رَسُولٗاۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ مَنۡ هُوَ مُسۡرِفٞ مُّرۡتَابٌ
“mīṭa perada, yūsuf (nabi) ættenma pæhædili (sādhakayan bohomayak) oba veta gena āvēya. ohu maraṇayaṭa pat vana turu ohu oba veta gena ā dæya gæna oba sæka karaminma siṭiyehuya. (ohu maraṇayaṭa pat vū pasu nam, ohuva praśaṁsā mukhayen varṇanā kara, mevæni) yamkisi dūtayeku ohugen pasu allāh yavannēma næta” yayi pævasuvehuya. (oba væni) kavurun sīmāva ikmavā sæka karannēda, ohuva mē andamaṭama allāh durmārgayehi athæra damannēya
Surah Ghafir, Verse 34
ٱلَّذِينَ يُجَٰدِلُونَ فِيٓ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ بِغَيۡرِ سُلۡطَٰنٍ أَتَىٰهُمۡۖ كَبُرَ مَقۡتًا عِندَ ٱللَّهِ وَعِندَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْۚ كَذَٰلِكَ يَطۡبَعُ ٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ قَلۡبِ مُتَكَبِّرٖ جَبَّارٖ
“(deviyangē sannidhānayen) tamanṭa pæmiṇi yamkisi sākṣiyak nomætivama allāhgē āyāvan gæna (nikaruṇē) tarka kirīma allāh vetinda, viśvāsaya tæbūvan vetada, itāmat piḷikul sahagataya. mē ākārayaṭama āḍambarayenda, uṅan̆gūkamenda yutu sǣma hṛdayanhima allāh mudrā tabā harinnēya” (yayida ohu pævasuvēya)
Surah Ghafir, Verse 35
وَقَالَ فِرۡعَوۡنُ يَٰهَٰمَٰنُ ٱبۡنِ لِي صَرۡحٗا لَّعَلِّيٓ أَبۡلُغُ ٱلۡأَسۡبَٰبَ
(eyaṭa firavn, tamangē æmati hāmānṭa) “ō hāmān! itāmat usa kuḷuṇak mā venuven idi karanu. emagin mā mārgōpāyan dæna gata yutuya
Surah Ghafir, Verse 36
أَسۡبَٰبَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ فَأَطَّلِعَ إِلَىٰٓ إِلَٰهِ مُوسَىٰ وَإِنِّي لَأَظُنُّهُۥ كَٰذِبٗاۚ وَكَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِفِرۡعَوۡنَ سُوٓءُ عَمَلِهِۦ وَصُدَّ عَنِ ٱلسَّبِيلِۚ وَمَا كَيۡدُ فِرۡعَوۡنَ إِلَّا فِي تَبَابٖ
(esēya!) ahas valaṭa ḷan̆gā viya hæki mārgōpāyanya! (ē mārgaya ossē gos) mūsāgē deviyanva mā bæliya yutuya. ohu boru kiyannehi yayima niyata vaśayenma mā adahas karannemi” yayi kīvēya. mē andamaṭama firavnṭa ohugē napuru kāraṇāvan alaṁkāravat (lesa penvanu) læba, (ṛju) mārgayenda ohuva vaḷakvā damanu læbīya. firavngē kumantraṇayan siyalla (puhu) vināśayanhi misa, (vena kisima ākārayakaṭa) avasan vūyē næta
Surah Ghafir, Verse 37
وَقَالَ ٱلَّذِيٓ ءَامَنَ يَٰقَوۡمِ ٱتَّبِعُونِ أَهۡدِكُمۡ سَبِيلَ ٱلرَّشَادِ
eyaṭa ovungen vū viśvāsaya (tabā tama viśvāsaya san̆gavāgena) siṭi ayeku (ovunṭa) “magē janatāveni! māva anugamanaya karanu. mā obaṭa ṛju mārgaya penvannemi”
Surah Ghafir, Verse 38
يَٰقَوۡمِ إِنَّمَا هَٰذِهِ ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَا مَتَٰعٞ وَإِنَّ ٱلۡأٓخِرَةَ هِيَ دَارُ ٱلۡقَرَارِ
“magē janatāveni! niyata vaśayenma melova jīvitaya nam, (sthīrayen tora) sæpa pahasuvaki. niyata vaśayenma paralova nam, -eya sthīra vū (sæpa pahasuva dena)- nivasayi”
Surah Ghafir, Verse 39
مَنۡ عَمِلَ سَيِّئَةٗ فَلَا يُجۡزَىٰٓ إِلَّا مِثۡلَهَاۖ وَمَنۡ عَمِلَ صَٰلِحٗا مِّن ذَكَرٍ أَوۡ أُنثَىٰ وَهُوَ مُؤۡمِنٞ فَأُوْلَـٰٓئِكَ يَدۡخُلُونَ ٱلۡجَنَّةَ يُرۡزَقُونَ فِيهَا بِغَيۡرِ حِسَابٖ
“napura karana kisivekuṭat ē andamaṭama misa, (eyaṭa adhika vaśayen) ohuṭa phalavipāka denu labannē næta. tavada dæhæmi kriyāvan karana kisivekut satya viśvāsavantayin vaśayen siṭiyahot pirimi vuvada, gæhænu vuvada niyata vaśayenma svargayehi ætuḷu vannāha. ehi apramāṇavama (illana siyalla) denu labannāha”
Surah Ghafir, Verse 40
۞وَيَٰقَوۡمِ مَا لِيٓ أَدۡعُوكُمۡ إِلَى ٱلنَّجَوٰةِ وَتَدۡعُونَنِيٓ إِلَى ٱلنَّارِ
“magē janatāveni! maṭa kimekda, (pudumayakaṭa ættē!). mā nam, obava gaḷavā gænīmaṭama ārādhanā karannemi. oba māva nirayaṭa ārādhanā karannehuya!”
Surah Ghafir, Verse 41
تَدۡعُونَنِي لِأَكۡفُرَ بِٱللَّهِ وَأُشۡرِكَ بِهِۦ مَا لَيۡسَ لِي بِهِۦ عِلۡمٞ وَأَنَا۠ أَدۡعُوكُمۡ إِلَى ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡغَفَّـٰرِ
“tavada mā allāhva pratikṣēpa karannaṭada, -(deviyan yayi mā viśvāsa nokarana dæya)- mā nodænuvat dæya, ohuṭa samānayan vaśayen tæbīmaṭama oba māva ārādhanā karannehuya. mā nam, (siyallanṭama) balasampannayeku hā itāmat kṣamāven yutteku vana ohu vetaṭama obava ārādhanā karannemi”
Surah Ghafir, Verse 42
لَا جَرَمَ أَنَّمَا تَدۡعُونَنِيٓ إِلَيۡهِ لَيۡسَ لَهُۥ دَعۡوَةٞ فِي ٱلدُّنۡيَا وَلَا فِي ٱلۡأٓخِرَةِ وَأَنَّ مَرَدَّنَآ إِلَى ٱللَّهِ وَأَنَّ ٱلۡمُسۡرِفِينَ هُمۡ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِ
“māva oba kumak desaṭa ārādhanā karannehuda, eya melovadī hō paralovadī hō (deviyan yayi) ārādhanā kirīmaṭa niyata vaśayenma poḍiyak hō sudusu næti dæyak yannehi kisima sækayak næta. niyata vaśayenma allāh vetama api (siyallanma) āpasu yannemu. sīmāva ikmavannan niyata vaśayenma nirāvāsīnya”
Surah Ghafir, Verse 43
فَسَتَذۡكُرُونَ مَآ أَقُولُ لَكُمۡۚ وَأُفَوِّضُ أَمۡرِيٓ إِلَى ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ بَصِيرُۢ بِٱلۡعِبَادِ
“mā obaṭa (satyaya yayi) pavasana dæya niyata vaśayenma itāmat ikmanin oba (dænagena) sitā balanu æta. magē kāraṇāva allāh vetama bāra karannemi. niyata vaśayenma allāh tama vahalūnva avadhānayen yutuva balanneku vaśayen siṭinnēya” (yayida kīvēya)
Surah Ghafir, Verse 44
فَوَقَىٰهُ ٱللَّهُ سَيِّـَٔاتِ مَا مَكَرُواْۖ وَحَاقَ بِـَٔالِ فِرۡعَوۡنَ سُوٓءُ ٱلۡعَذَابِ
ebævin ovun kaḷa kumantraṇayangen (rahasin viśvāsaya tabā tibū) ohuva allāh bērā gattēya. firavngē janatāva napuru dan̆ḍuvamen vaṭa kara gattēya
Surah Ghafir, Verse 45
ٱلنَّارُ يُعۡرَضُونَ عَلَيۡهَا غُدُوّٗا وَعَشِيّٗاۚ وَيَوۡمَ تَقُومُ ٱلسَّاعَةُ أَدۡخِلُوٓاْ ءَالَ فِرۡعَوۡنَ أَشَدَّ ٱلۡعَذَابِ
udē savasa ovun nirā ginna balā yanu labannāha. (viniścaya) kālaya sidu vana dinadī nam, “firavngē janatāva daruṇu dan̆ḍuvamehi ætuḷu karanu” (yayi kiyanu læbē)
Surah Ghafir, Verse 46
وَإِذۡ يَتَحَآجُّونَ فِي ٱلنَّارِ فَيَقُولُ ٱلضُّعَفَـٰٓؤُاْ لِلَّذِينَ ٱسۡتَكۡبَرُوٓاْ إِنَّا كُنَّا لَكُمۡ تَبَعٗا فَهَلۡ أَنتُم مُّغۡنُونَ عَنَّا نَصِيبٗا مِّنَ ٱلنَّارِ
nirayehi ovun taman tuḷa tarka karamin (ovungen vū) khelahīnayan, āḍambara bas edāḍamin siṭi (pradhānīnṭa) “ættenma api obavama anugamanaya karamin siṭiyemu. (ada dina) nirā (dan̆ḍuva)men ek (suḷu) koṭasak hō apagen obaṭa vaḷakvā dæmiya hækida?”yi vimasanu æta
Surah Ghafir, Verse 47
قَالَ ٱلَّذِينَ ٱسۡتَكۡبَرُوٓاْ إِنَّا كُلّٞ فِيهَآ إِنَّ ٱللَّهَ قَدۡ حَكَمَ بَيۡنَ ٱلۡعِبَادِ
eyaṭa āḍambara bas edāḍamin siṭi ovun (ovungē pradhānīn), “ættenma api siyallanma mehima siṭinnemu. niyata vaśayenma allāh tama vahalūn atarē (karannaṭa tibuṇu) tīnduva kara hæriyēya. (ebævin oba venuven apaṭa kisivak karannaṭa dæyak nam næta)” yayi pavasanu æta
Surah Ghafir, Verse 48
وَقَالَ ٱلَّذِينَ فِي ٱلنَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ٱدۡعُواْ رَبَّكُمۡ يُخَفِّفۡ عَنَّا يَوۡمٗا مِّنَ ٱلۡعَذَابِ
pasuva nirayehi siṭina aya, nirayē ārakṣakayinṭa “dan̆ḍuvama davasakaṭa hō apaṭa lehesi kara dena men obagē deviyangen illā siṭinu” yayi pavasanu æta
Surah Ghafir, Verse 49
قَالُوٓاْ أَوَلَمۡ تَكُ تَأۡتِيكُمۡ رُسُلُكُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِۖ قَالُواْ بَلَىٰۚ قَالُواْ فَٱدۡعُواْۗ وَمَا دُعَـٰٓؤُاْ ٱلۡكَٰفِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَٰلٍ
eyaṭa ovun (movunṭa) “oba veta pæmiṇi (deviyangē) dūtayin pæhædili (sādhakayan bohomayak) samaga oba veta pæmiṇiyē nædda?”yi vimasanu æta. eyaṭa movun “esēya! (ættaya. pæmiṇiyaha)” yayi pavasanu æta. eyaṭa ovun “esē nam, (apaṭa deviyangen illīmaṭa yamak næta). obama illā ganu” yayi pavasā harinnāha. (esē ovun prārthanā kaḷā vuvada), mema pratikṣēpa karannangē prārthanāvan narakak misa, (yahapatak) labā nodenu æta
Surah Ghafir, Verse 50
إِنَّا لَنَنصُرُ رُسُلَنَا وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَيَوۡمَ يَقُومُ ٱلۡأَشۡهَٰدُ
niyata vaśayenma api apagē dūtayinṭada, viśvāsaya tæbūvanṭada, melova jīvitayēda, (movunṭa udavvak vaśayen) sākṣīn sidu vana (viniścaya) dinadīda udav karannemu
Surah Ghafir, Verse 51
يَوۡمَ لَا يَنفَعُ ٱلظَّـٰلِمِينَ مَعۡذِرَتُهُمۡۖ وَلَهُمُ ٱللَّعۡنَةُ وَلَهُمۡ سُوٓءُ ٱلدَّارِ
edinadī aparādhakārayinṭa ovun pavasana praśaṁsāvan (kisivakin) prayōjanayak at vannē næta. tavada ovunṭa (deviyangē) śāpayada æta. ovunṭa napuru vāsasthānada æta
Surah Ghafir, Verse 52
وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَى ٱلۡهُدَىٰ وَأَوۡرَثۡنَا بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ ٱلۡكِتَٰبَ
niyata vaśayenma mūsāṭa (tavrāt dharmaya namæti) ṛju mārgaya labā dī isrāyīla paramparāvē daruvanva ema dharmayaṭa urumakkārayin bavaṭa api pat kara tæbuvemu
Surah Ghafir, Verse 53
هُدٗى وَذِكۡرَىٰ لِأُوْلِي ٱلۡأَلۡبَٰبِ
(eya) ṛju mārgaya vaśayenda, buddhimatunṭa hon̆da ovadanak vaśayenda, tibuṇi. (ehet eya ovun hariyākārava anugamanaya kaḷē næta)
Surah Ghafir, Verse 54
فَٱصۡبِرۡ إِنَّ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقّٞ وَٱسۡتَغۡفِرۡ لِذَنۢبِكَ وَسَبِّحۡ بِحَمۡدِ رَبِّكَ بِٱلۡعَشِيِّ وَٱلۡإِبۡكَٰرِ
(nabiyē!) oba (duk gæhæṭa vin̆da darāgena) ivasilimatva siṭinu. niyata vaśayenma allāhgē poronduva ættaki. oba, obagē væradivalaṭa samāva illā siṭiminda, udē savasa obagē deviyanva praśaṁsā kara, suviśuddha karaminda siṭinu mænava
Surah Ghafir, Verse 55
إِنَّ ٱلَّذِينَ يُجَٰدِلُونَ فِيٓ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ بِغَيۡرِ سُلۡطَٰنٍ أَتَىٰهُمۡ إِن فِي صُدُورِهِمۡ إِلَّا كِبۡرٞ مَّا هُم بِبَٰلِغِيهِۚ فَٱسۡتَعِذۡ بِٱللَّهِۖ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡبَصِيرُ
niyata vaśayenma taman veta pæmiṇi allāhgē āyāvan gæna kisima sādhakayak nomætiva tarka karannōda, ovungē hṛdayanhi (puhu) āḍambarayama æta. eya ovun atkara gannēda næta. ebævin (evæni āḍambarakārayingen) oba allāh vetinma ārakṣāva patanu. niyata vaśayenma ohu (siyallaṭa) savan denneku vaśayen hā avadhānayen yutuva balanneku vaśayenda siṭinnēya
Surah Ghafir, Verse 56
لَخَلۡقُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ أَكۡبَرُ مِنۡ خَلۡقِ ٱلنَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ
ahasda, bhūmiyada utpādanaya kirīma, (miya giya) minisunva (nævata varak) utpādanaya kirīmaṭa vaḍā niyata vaśayenma itāmat viśāla væḍaki. ehet minisungen væḍi deneku (metaram dæyakvat) dæna gannē næta
Surah Ghafir, Verse 57
وَمَا يَسۡتَوِي ٱلۡأَعۡمَىٰ وَٱلۡبَصِيرُ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ وَلَا ٱلۡمُسِيٓءُۚ قَلِيلٗا مَّا تَتَذَكَّرُونَ
andhayāda, æs penīma ættāda samāna vannē næta. (esēma) viśvāsaya tabā dæhæmi kriyāvan karannanda, (viśvāsaya notabā) pāpayan karannanda samāna vannē næta. oba itāmat alpa vaśayenma (memagin) hon̆da væṭahīmak labā gannehuya
Surah Ghafir, Verse 58
إِنَّ ٱلسَّاعَةَ لَأٓتِيَةٞ لَّا رَيۡبَ فِيهَا وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يُؤۡمِنُونَ
(viniścaya) kālaya anivāryayenma pæmiṇenu æta. ehi kisima sækayak næta. ehet minisungen væḍi deneku (meya) viśvāsa karannē næta
Surah Ghafir, Verse 59
وَقَالَ رَبُّكُمُ ٱدۡعُونِيٓ أَسۡتَجِبۡ لَكُمۡۚ إِنَّ ٱلَّذِينَ يَسۡتَكۡبِرُونَ عَنۡ عِبَادَتِي سَيَدۡخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ
obagē deviyan mesē pavasannēya: oba (obaṭa avaśya dæya siyalla illā siṭīmaṭa) māvama ārādhanā karanu. mā obaṭa, (obagē prārthanāvanṭa) piḷituru dennemi. kavurun māva nonæmada āḍambara bas edāḍannōda, ovun niyata vaśayenma dīnavū aya vaśayen nirayaṭa ætuḷu vanu æta
Surah Ghafir, Verse 60
ٱللَّهُ ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلَّيۡلَ لِتَسۡكُنُواْ فِيهِ وَٱلنَّهَارَ مُبۡصِرًاۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَذُو فَضۡلٍ عَلَى ٱلنَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَشۡكُرُونَ
allāhma obaṭa (viḍāva sansin̆davā) suvadāyaka (nindak) vin̆dīma san̆dahā rātriyada, (ālōkayen vividha dæya) obaṭa balā gænīma san̆dahā dahavalada utpādanaya kaḷēya. niyata vaśayenma allāh minisun kerehi imahat varaprasādayan pahaḷa karannēya. ehet minisungen væḍi deneku kṛtagna vannē næta
Surah Ghafir, Verse 61
ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبُّكُمۡ خَٰلِقُ كُلِّ شَيۡءٖ لَّآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ فَأَنَّىٰ تُؤۡفَكُونَ
mema allāhma obava utpādanaya kara, pōṣaṇaya kara, saṁrakṣaṇaya karanneki. (anit) vastūn siyallada utpādanaya kaḷa ayayi. ohu hæra, vena kisima deviyeku næta. ebævin (ohu athæra damā) oba kohē nam duvannehuda
Surah Ghafir, Verse 62
كَذَٰلِكَ يُؤۡفَكُ ٱلَّذِينَ كَانُواْ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ يَجۡحَدُونَ
allāhgē āyāvan pratikṣēpa karamin (pera) siṭi ayada, mē ākārayaṭama diva yannaṭa salasvanu læbūha
Surah Ghafir, Verse 63
ٱللَّهُ ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلۡأَرۡضَ قَرَارٗا وَٱلسَّمَآءَ بِنَآءٗ وَصَوَّرَكُمۡ فَأَحۡسَنَ صُوَرَكُمۡ وَرَزَقَكُم مِّنَ ٱلطَّيِّبَٰتِۚ ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبُّكُمۡۖ فَتَبَارَكَ ٱللَّهُ رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
allāhma obaṭa bhūmiya sthīravat vāsasthānayak bavaṭada, ahasa viyanak bavaṭada pat kara, obava nirmāṇaya kara, alaṁkāravat hæḍaruva ætivada obava pat kaḷēya. tavada ohuma obaṭa usas āhārayanda labā dennēya. mema allāhma obagē deviyanya. (sakala) lōkayanhi deviyan vana allāh itāmat bhāgyavantayeki
Surah Ghafir, Verse 64
هُوَ ٱلۡحَيُّ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ فَٱدۡعُوهُ مُخۡلِصِينَ لَهُ ٱلدِّينَۗ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
ohuma amaraṇīyayi. ohu hæra, vena kisima deviyeku næta. ebævin “(minisunē!) oba sampūrṇayenma pariśuddha manasin yutuva ohuva ārādhanā karanu mænava! (mandayat) næmadum piḷivet siyalla ohuṭama ayatya. (sakala) lōkayanda utpādanaya kara, pōṣaṇaya kara, saṁrakṣaṇaya karana allāhṭama siyalū praśaṁsā ayatya” (yayida pavasanu mænava)
Surah Ghafir, Verse 65
۞قُلۡ إِنِّي نُهِيتُ أَنۡ أَعۡبُدَ ٱلَّذِينَ تَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ لَمَّا جَآءَنِيَ ٱلۡبَيِّنَٰتُ مِن رَّبِّي وَأُمِرۡتُ أَنۡ أُسۡلِمَ لِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
(nabiyē!) oba mesē pavasanu: ‘magē deviyangē sannidhānayen pæhædili dæya (sādhakayan) mā veta pæmiṇi pasu allāh hæra, oba (deviyan yayi) ārādhanā karana dæya mā næmadiya yutu nætæyi niyata vaśayenma mā vaḷakvanu læba ættemi. tavada lōkayanhi deviyan (vana allāh)ṭama mā sampūrṇayenma avanata vī kaṭayutu karana menda, mā niyōga karanu læba ættemi”
Surah Ghafir, Verse 66
هُوَ ٱلَّذِي خَلَقَكُم مِّن تُرَابٖ ثُمَّ مِن نُّطۡفَةٖ ثُمَّ مِنۡ عَلَقَةٖ ثُمَّ يُخۡرِجُكُمۡ طِفۡلٗا ثُمَّ لِتَبۡلُغُوٓاْ أَشُدَّكُمۡ ثُمَّ لِتَكُونُواْ شُيُوخٗاۚ وَمِنكُم مَّن يُتَوَفَّىٰ مِن قَبۡلُۖ وَلِتَبۡلُغُوٓاْ أَجَلٗا مُّسَمّٗى وَلَعَلَّكُمۡ تَعۡقِلُونَ
ohuma obava (ārambhayēdī) mæṭivalin utpādanaya kaḷēya. pasuva ek indriya bin̆dakinda, pasuva lē kæṭiyenda, (nirmāṇaya kara) obava ḷadaruvan vaśayenda, ikut karannēya. pasuva (piḷivelin) oba, obagē taruṇa viyaṭa pat vī, pasuva oba mahaḷu viyaṭa pat vannehuya. mīṭa perada obagen samaharek maraṇayaṭa pat vannehuya. ehet oba, niyamita kāla avakāśaya (anivāryayenma) at kara gannehuya. (meyin) oba dænuma labā ganu mænava
Surah Ghafir, Verse 67
هُوَ ٱلَّذِي يُحۡيِۦ وَيُمِيتُۖ فَإِذَا قَضَىٰٓ أَمۡرٗا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ
ohuma paṇa dennēya. maraṇayaṭa pat vīmaṭada salasvannēya. yamkisi dæyak (utpādanaya kirīmaṭa) ohu tīraṇaya kaḷahot eya ‘vanu’yayi pævasū vahāma (eya) sidu vannēya
Surah Ghafir, Verse 68
أَلَمۡ تَرَ إِلَى ٱلَّذِينَ يُجَٰدِلُونَ فِيٓ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ أَنَّىٰ يُصۡرَفُونَ
(nabiyē!) allāhgē āyāvan gæna (nikaruṇē) tarka karannan kohē nam duvannehuda yanna oba duṭuvē nædda
Surah Ghafir, Verse 69
ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِٱلۡكِتَٰبِ وَبِمَآ أَرۡسَلۡنَا بِهِۦ رُسُلَنَاۖ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ
kavurun (apagē) mema dharmayada, apagē (anit) dūtayin gena ā (dharmayan) da boru karannōda, ovun pasuva (ehi satyaya niyata vaśayenma) dæna gannehuya
Surah Ghafir, Verse 70
إِذِ ٱلۡأَغۡلَٰلُ فِيٓ أَعۡنَٰقِهِمۡ وَٱلسَّلَٰسِلُ يُسۡحَبُونَ
ovungē khellehi (damana lada) damvæl samagada, viḷaṁgu samagada, ovunṭa (dan̆ḍuvam kirīmaṭa) ædagena enu læba
Surah Ghafir, Verse 71
فِي ٱلۡحَمِيمِ ثُمَّ فِي ٱلنَّارِ يُسۡجَرُونَ
(paḷamuven) uturana lōdiyehida, pasuva nirayehida ætuḷu karanu labannehuya
Surah Ghafir, Verse 72
ثُمَّ قِيلَ لَهُمۡ أَيۡنَ مَا كُنتُمۡ تُشۡرِكُونَ
pasuva ovunṭa “allāh hæra, oba ohuṭa samānayan vaśayen karagena siṭi dæya kohēda?”yi vimasanu læbē
Surah Ghafir, Verse 73
مِن دُونِ ٱللَّهِۖ قَالُواْ ضَلُّواْ عَنَّا بَل لَّمۡ نَكُن نَّدۡعُواْ مِن قَبۡلُ شَيۡـٔٗاۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ ٱلۡكَٰفِرِينَ
eyaṭa ovun “ēvā apiva (athæra) damā yanna giyaha. namut meyaṭa pera api (allāh novana) kisivak (deviyan yayi) ārādhanā karamin siṭiyē næta!” yayi (boru) kiyannāha. mesē pratikṣēpa karannanva (sihi buddhiya) sasaḷa vana sē allāh salasvā harinnēya
Surah Ghafir, Verse 74
ذَٰلِكُم بِمَا كُنتُمۡ تَفۡرَحُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ بِغَيۡرِ ٱلۡحَقِّ وَبِمَا كُنتُمۡ تَمۡرَحُونَ
(pasuva ovunṭa) “bhūmiyehi oba satyaya novana kāraṇāvanhi (pramāṇaya ikma vū) satuṭehi pinā gos, ahaṁkārayen yutuva siṭīma nisā meyama obaṭa (sarilana phalavipāka vannēya)” yayida
Surah Ghafir, Verse 75
ٱدۡخُلُوٓاْ أَبۡوَٰبَ جَهَنَّمَ خَٰلِدِينَ فِيهَاۖ فَبِئۡسَ مَثۡوَى ٱلۡمُتَكَبِّرِينَ
“oba nirā edāroṭu magin ætuḷu vanu. ehi sadākal ræn̆dī siṭinu” (yayida kiyanu læbē). uṅan̆gū vū movun ræn̆dī siṭina sthānaya itāmat napuruya
Surah Ghafir, Verse 76
فَٱصۡبِرۡ إِنَّ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقّٞۚ فَإِمَّا نُرِيَنَّكَ بَعۡضَ ٱلَّذِي نَعِدُهُمۡ أَوۡ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِلَيۡنَا يُرۡجَعُونَ
(nabiyē!) oba ivasilimatva (sthīrava) siṭinu. niyata vaśayenma allāhgē poronduva satyayaki. ovunṭa porondu dena lada (dan̆ḍuvamehi) samaharak dæya (obagē jīvita kālayēdī) api obaṭa penvūvā vuvada, nætahot (ēvā pæmiṇīmaṭa perama) api obava atpat karagena (oba maraṇayaṭa pat) vuvada, (kumana ākārayakin hō) ovun apa vetama gena enu labannāha
Surah Ghafir, Verse 77
وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا رُسُلٗا مِّن قَبۡلِكَ مِنۡهُم مَّن قَصَصۡنَا عَلَيۡكَ وَمِنۡهُم مَّن لَّمۡ نَقۡصُصۡ عَلَيۡكَۗ وَمَا كَانَ لِرَسُولٍ أَن يَأۡتِيَ بِـَٔايَةٍ إِلَّا بِإِذۡنِ ٱللَّهِۚ فَإِذَا جَآءَ أَمۡرُ ٱللَّهِ قُضِيَ بِٱلۡحَقِّ وَخَسِرَ هُنَالِكَ ٱلۡمُبۡطِلُونَ
(nabiyē!) niyata vaśayenma api obaṭa perada dūtayin (bohomayak denā) yavā ættemu. ovungen samaharekugē itihāsayanma obaṭa pavasā ættemu. ovungen bohomayak denāgē itihāsayan api obaṭa pævasuvē næta. (mema dekoṭṭāśayen) kumana dūtayin vuvada kam næta, allāhgē anumætiyen torava yamkisi prātihāryayak gena ēma ovunṭa hæki dæyak nova. allāhgē niyōgaya pæmiṇena avasthāvēdī, (ovunṭa) sādhāraṇa lesaṭama tīndu labā denu æta. (eya) boru karannan ē avasthāvēdī parājayaṭama ætuḷu vanu æta
Surah Ghafir, Verse 78
ٱللَّهُ ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلۡأَنۡعَٰمَ لِتَرۡكَبُواْ مِنۡهَا وَمِنۡهَا تَأۡكُلُونَ
allāhma (eḷu, gava, oṭuvan væni) satun -ēvāyehi samaharak mata oba gaman kirīmaṭada, ēvāyen samaharak oba anubhava kirīmaṭada- oba venuven æti kara ættemu
Surah Ghafir, Verse 79
وَلَكُمۡ فِيهَا مَنَٰفِعُ وَلِتَبۡلُغُواْ عَلَيۡهَا حَاجَةٗ فِي صُدُورِكُمۡ وَعَلَيۡهَا وَعَلَى ٱلۡفُلۡكِ تُحۡمَلُونَ
(ēvāyehi obaṭa venat bohō) prayōjanayanda ættēya. obagē sithi æti illīm ēvā magin oba at kara gænīma piṇisa, ēvā matada, næv matada, (bohomayak tæn valaṭada) obava usuḷāgena yanu labannehuya
Surah Ghafir, Verse 80
وَيُرِيكُمۡ ءَايَٰتِهِۦ فَأَيَّ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ تُنكِرُونَ
taman gæna (dænum diya hæki) sādhakayan (tavat) obaṭa penvanu æta. allāhgē (ema) sādhakayangen oba kumak nam pratikṣēpa karannehuda
Surah Ghafir, Verse 81
أَفَلَمۡ يَسِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَيَنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡۚ كَانُوٓاْ أَكۡثَرَ مِنۡهُمۡ وَأَشَدَّ قُوَّةٗ وَءَاثَارٗا فِي ٱلۡأَرۡضِ فَمَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ
(pratikṣēpa karana) movun bhūmiyehi saṁcāraya kara (bælūvē nædda? esē saṁcāraya kaḷē) nam, ovunṭa pera siṭi ayagē avasānaya kesē vūvēda yanna ovun dæka ganu æta. ovun nam, movunṭa vaḍā (janagahanayen) væḍi pramāṇayak vaśayenda, śaktisampanna kamenda, bhūmiyē athæra damā giya (ipæraṇi) saḷakuṇu valinda, (ovunṭa vaḍā) usas aya vaśayenma siṭiyaha. ehet ovun soyā (ekkāsu kara) tabā tibū dæyen kisivak ovunṭa prayōjanayak vūvē næta
Surah Ghafir, Verse 82
فَلَمَّا جَآءَتۡهُمۡ رُسُلُهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ فَرِحُواْ بِمَا عِندَهُم مِّنَ ٱلۡعِلۡمِ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ
ovun veta ovungē dūtayin (prātihāryayangen) pæhædili dæya gena ā avasthāvanhidī, (ēvāṭa ovun samaccal kara, pratikṣēpa kara damā, melova jīvitaya sambandhayen) taman veta æti adhyāpanaya (vṛttīmaya nipuṇatāvayan) gæna imahat satuṭaṭa patva siṭiyaha. ehet ovun samaccal karamin siṭīmama ovunva vaṭa kara gattēya
Surah Ghafir, Verse 83
فَلَمَّا رَأَوۡاْ بَأۡسَنَا قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَحۡدَهُۥ وَكَفَرۡنَا بِمَا كُنَّا بِهِۦ مُشۡرِكِينَ
apagē dan̆ḍuvama ovun duṭu avasthāvēdī ovun “allāh ek kenekuvama viśvāsa kara, api samānayan vaśayen tæbū devivarunva pratikṣēpa karannemu” yayi pævasūha
Surah Ghafir, Verse 84
فَلَمۡ يَكُ يَنفَعُهُمۡ إِيمَٰنُهُمۡ لَمَّا رَأَوۡاْ بَأۡسَنَاۖ سُنَّتَ ٱللَّهِ ٱلَّتِي قَدۡ خَلَتۡ فِي عِبَادِهِۦۖ وَخَسِرَ هُنَالِكَ ٱلۡكَٰفِرُونَ
ehet apagē dan̆ḍuvama duṭu vahāma ovun tæbū viśvāsaya ovunṭa prayōjanayak gena dunnē næta. (meyama) allāhgē mārgayayi. (mīṭa perada) ohugē vahalūngen (mē andamaṭama) sidu vī ættēya. ebævin (dan̆ḍuvama pahaḷa vū) ema avasthāvēdī, pratikṣēpa karannan pāḍuvama at kara gatha
Surah Ghafir, Verse 85