Surah Muhammad - Sinhala Translation by Naseem Ismail And Masoor Maulana, Kaleel
ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَصَدُّواْ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ أَضَلَّ أَعۡمَٰلَهُمۡ
kavurun (mema dharmaya) pratikṣēpa kara damā, allāhgē mārgayehi (minisun gaman kirīmada) vaḷakvamin siṭiyōda, ovungē (kumantraṇaya vana mema) kriyāvan (allāh) prayōjanayak næti dæya bavaṭa pat kaḷēya
Surah Muhammad, Verse 1
وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ وَءَامَنُواْ بِمَا نُزِّلَ عَلَىٰ مُحَمَّدٖ وَهُوَ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّهِمۡ كَفَّرَ عَنۡهُمۡ سَيِّـَٔاتِهِمۡ وَأَصۡلَحَ بَالَهُمۡ
kavurun (allāhva) viśvāsa kara, dæhæmi kriyāvanda kara, muhammad (nabi sallallāhu aleyihi vasallam) namin pahaḷa karanu læbū eya tamangē deviyangē sannidhānayē siṭa pæmiṇi satya (dharmaya) yayi viśvāsa karamin siṭiyōda, ovun (nodænuvatva kaḷa) napuru kriyāvan ovungen paha kara, ovungē tatvayada (deviyan hon̆da ataṭa haravā) piḷisakara kaḷēya
Surah Muhammad, Verse 2
ذَٰلِكَ بِأَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ ٱتَّبَعُواْ ٱلۡبَٰطِلَ وَأَنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّبَعُواْ ٱلۡحَقَّ مِن رَّبِّهِمۡۚ كَذَٰلِكَ يَضۡرِبُ ٱللَّهُ لِلنَّاسِ أَمۡثَٰلَهُمۡ
mandayat niyata vaśayenma pratikṣēpa karannan boruvama anugamanaya karamin siṭiyaha. viśvāsaya tæbūvan nam, niyata vaśayenma tamangē deviyangen pæmiṇi satyayama anugamanaya karamin siṭiyaha. mesēma (anit) minisunṭa allāh ovungē tatvaya udāharaṇa vaśayenma (genahæra dakvā pæhædili) karannēya
Surah Muhammad, Verse 3
فَإِذَا لَقِيتُمُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فَضَرۡبَ ٱلرِّقَابِ حَتَّىٰٓ إِذَآ أَثۡخَنتُمُوهُمۡ فَشُدُّواْ ٱلۡوَثَاقَ فَإِمَّا مَنَّۢا بَعۡدُ وَإِمَّا فِدَآءً حَتَّىٰ تَضَعَ ٱلۡحَرۡبُ أَوۡزَارَهَاۚ ذَٰلِكَۖ وَلَوۡ يَشَآءُ ٱللَّهُ لَٱنتَصَرَ مِنۡهُمۡ وَلَٰكِن لِّيَبۡلُوَاْ بَعۡضَكُم بِبَعۡضٖۗ وَٱلَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ فَلَن يُضِلَّ أَعۡمَٰلَهُمۡ
(viśvāsavantayini! obaṭa viruddhava yuddha karana) pratikṣēpa karannanva oba hamu vannē nam, (kisi cakitayak nætiva) ovungē kheli kapā damanu. ovunva oba paradavā hæriyahot (itiri ayava sira)bhārayaṭa gena bæn̆da damanu. in pasuva (ovun venuvaṭa) yamkisi vandiyak ladahot hō nætahot (vandiyak nomætiva ovun kerehi) anukampāven hō at hæra damanu. (mesē yuddha karana saturan) tama āyudha bima tabana turu (yuddha karanu). meya (allāhgē niyōgayaki). allāh adahas kara tibunē nam, (ovun oba samaga yuddha kirīmaṭa pæmiṇīmaṭa perama) ovungen paḷi gannaṭa iḍa tibuṇi. ehet (yuddhaya magin) obagen samaharekuva tavat samahareku magin piriksannēya. ebævin allāhgē mārgayehi kavurun kapanu læba (maraṇayaṭa) pat vannōda, ovungē (pin æti) kriyāvan apatē harinnē næta. (eyaṭa sarilana phalavipākama denu æta)
Surah Muhammad, Verse 4
سَيَهۡدِيهِمۡ وَيُصۡلِحُ بَالَهُمۡ
ovunva ṛju mārgayehi ætuḷu kara, ovungē tatvayada piḷisakara kara harinu æta
Surah Muhammad, Verse 5
وَيُدۡخِلُهُمُ ٱلۡجَنَّةَ عَرَّفَهَا لَهُمۡ
tavada ohu ovunṭa dænum denu læbū svargayehida ovunva ætuḷu karannēya
Surah Muhammad, Verse 6
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِن تَنصُرُواْ ٱللَّهَ يَنصُرۡكُمۡ وَيُثَبِّتۡ أَقۡدَامَكُمۡ
viśvāsavantayini! oba allāhṭa udav kaḷahot ohuda obaṭa udav kara, obagē pādayan sthīra kara harinnēya
Surah Muhammad, Verse 7
وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فَتَعۡسٗا لَّهُمۡ وَأَضَلَّ أَعۡمَٰلَهُمۡ
kavurun (mema dharmaya) pratikṣēpa karannōda, ovunṭa vināśayayi! (ovungē kakul asthāvara kara) ovungē kriyāvan siyalla prayōjanavat novana dæya bavaṭa pat karanu æta
Surah Muhammad, Verse 8
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ كَرِهُواْ مَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ فَأَحۡبَطَ أَعۡمَٰلَهُمۡ
mandayat allāh pahaḷa kara tæbu dæya ættenma ovun piḷikul kara, (pratikṣēpa) kara dæmūha. ebævin ovungē kriyāvan siyalla (allāh) vināśa kara dæmuvēya
Surah Muhammad, Verse 9
۞أَفَلَمۡ يَسِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَيَنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡۖ دَمَّرَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِمۡۖ وَلِلۡكَٰفِرِينَ أَمۡثَٰلُهَا
ovun bhūmiyehi saṁcāraya kara bælūvē nædda? esē nam, ovunṭa pera (napura karamin) siṭi ayagē avasānaya kesē vūyēda yanna dæka ganu æta. (kaḷin napura karamin siṭi) ovunva allāh sahamulinma vināśa kara dæmuvēya. pratikṣēpa karannanṭada mēvā væni dæyama hamu vanu æta
Surah Muhammad, Verse 10
ذَٰلِكَ بِأَنَّ ٱللَّهَ مَوۡلَى ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَأَنَّ ٱلۡكَٰفِرِينَ لَا مَوۡلَىٰ لَهُمۡ
mandayat viśvāsaya tæbūvangen ārakṣakayā vaśayen allāhma siṭinnēya. pratikṣēpa karannanṭa nam, ovunṭa niyata vaśayenma kisima ārakṣakayekuda næta
Surah Muhammad, Verse 11
إِنَّ ٱللَّهَ يُدۡخِلُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ جَنَّـٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُۖ وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يَتَمَتَّعُونَ وَيَأۡكُلُونَ كَمَا تَأۡكُلُ ٱلۡأَنۡعَٰمُ وَٱلنَّارُ مَثۡوٗى لَّهُمۡ
kavurun viśvāsaya tabā dæhæmi kriyāvan karannōda, ovunva niyata vaśayenma allāh diya daharā sadā galamin æti svargayanhi ætuḷu karannēya. kavurun pratikṣēpa karannōda, ovun satun kannāk men kaminda, (satun men) suvaya vin̆diminda siṭinnāha. (ehet) ovun (avasāna vaśayen) ræen̆dana sthānaya nirayayi
Surah Muhammad, Verse 12
وَكَأَيِّن مِّن قَرۡيَةٍ هِيَ أَشَدُّ قُوَّةٗ مِّن قَرۡيَتِكَ ٱلَّتِيٓ أَخۡرَجَتۡكَ أَهۡلَكۡنَٰهُمۡ فَلَا نَاصِرَ لَهُمۡ
(nabiyē!) obagē raṭin obava piṭamaṁ kaḷa ayaṭa vaḍā kopamaṇadō raṭavæsiyan itāmat śaktivantayin vaśayen siṭiyaha. (ovun kaḷa aparādhayanhi hētuven) ovunva api vināśa kara dæmuvemu. (ē avasthāvēdī) ovunṭa udav karannan kisivekut siṭiyē næta. (ebævin movun mona mullakaṭada! movunvada api anivāryayenma vināśa kara damannemu)
Surah Muhammad, Verse 13
أَفَمَن كَانَ عَلَىٰ بَيِّنَةٖ مِّن رَّبِّهِۦ كَمَن زُيِّنَ لَهُۥ سُوٓءُ عَمَلِهِۦ وَٱتَّبَعُوٓاْ أَهۡوَآءَهُم
kavurun tama deviyangē pæhædili (ṛju) mārgaya mata siṭinnēda ohu, kavurungē napuru kāraṇāvan alaṁkāravat lesa penvanu læbuvēda ohuṭa, samāna vannehida? (mevæni) ovun tamangē (śarīra) āśāvanma anugamanaya karannāha
Surah Muhammad, Verse 14
مَّثَلُ ٱلۡجَنَّةِ ٱلَّتِي وُعِدَ ٱلۡمُتَّقُونَۖ فِيهَآ أَنۡهَٰرٞ مِّن مَّآءٍ غَيۡرِ ءَاسِنٖ وَأَنۡهَٰرٞ مِّن لَّبَنٖ لَّمۡ يَتَغَيَّرۡ طَعۡمُهُۥ وَأَنۡهَٰرٞ مِّنۡ خَمۡرٖ لَّذَّةٖ لِّلشَّـٰرِبِينَ وَأَنۡهَٰرٞ مِّنۡ عَسَلٖ مُّصَفّٗىۖ وَلَهُمۡ فِيهَا مِن كُلِّ ٱلثَّمَرَٰتِ وَمَغۡفِرَةٞ مِّن رَّبِّهِمۡۖ كَمَنۡ هُوَ خَٰلِدٞ فِي ٱلنَّارِ وَسُقُواْ مَآءً حَمِيمٗا فَقَطَّعَ أَمۡعَآءَهُمۡ
pariśuddhavantayinṭa porondu dena lada svargayehi udāharaṇaya nam, ehi hāniyakin tora (pariśuddha vū) diya daharā ættēya. (pariśuddha vū) rasaya venas novana kiri valin yut gaṁn̆gāvanda ættēya. pānaya karannanṭa imihiri rasayak gena diya hæki midi rasayen piri gaṁn̆gāvanda æta. tavada pæhædili mī pæni gaṁn̆gāvanda ættēya. tavada ehi ovunṭa siyalū andamē palaturu vargada, tamangē deviyangē samāvada (ovunṭa) æta. (mevæni suvayan vin̆dina aya), nirayehi sadākal ræn̆dī siṭimin uturaṇa lōdiya povanu læba, baḍavæl siyalla kaḍā vināśa kara dæmiya hæki ayaṭa samāna vannehida
Surah Muhammad, Verse 15
وَمِنۡهُم مَّن يَسۡتَمِعُ إِلَيۡكَ حَتَّىٰٓ إِذَا خَرَجُواْ مِنۡ عِندِكَ قَالُواْ لِلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡعِلۡمَ مَاذَا قَالَ ءَانِفًاۚ أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ طَبَعَ ٱللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ وَٱتَّبَعُوٓاْ أَهۡوَآءَهُمۡ
(nabiyē! oba mema dharmaya samudīraṇaya kaḷa avasthāvēdī) obaṭa savan dena aya (men siṭinnan) obagen ǣt vī piṭamaṁ vū vahāma, (viśvāsavantayin vana mema dharma) gnānaya labā denu læbū ayaṭa (samaccalayen “obagē nabi vana) ohu, ṭikakaṭa kaḷin kumak nam kīvehida?”yi vimasannanda ovungen siṭinnāha. mevænnangē hṛdayan mata allāh mudrā kara hæriyēya. (ebævin) movun tamangē (śarīra) āśāvan anugamanaya karamin kaṭayutu karannāha
Surah Muhammad, Verse 16
وَٱلَّذِينَ ٱهۡتَدَوۡاْ زَادَهُمۡ هُدٗى وَءَاتَىٰهُمۡ تَقۡوَىٰهُمۡ
kavurun ṛju mārgayehi gaman karannōda, (ovun mema dharmaya savan dena hētuven) ovungē ṛjubhāvaya (nævata nævatat) væḍi kara, pariśuddha bhāvayada, ovunṭa (deviyan) labā dennēya
Surah Muhammad, Verse 17
فَهَلۡ يَنظُرُونَ إِلَّا ٱلسَّاعَةَ أَن تَأۡتِيَهُم بَغۡتَةٗۖ فَقَدۡ جَآءَ أَشۡرَاطُهَاۚ فَأَنَّىٰ لَهُمۡ إِذَا جَآءَتۡهُمۡ ذِكۡرَىٰهُمۡ
(nabiyē! ema pāpatarayan) taman veta hadisiyē pæmiṇiya hæki viniścaya (dina dan̆ḍuvama) misa, (vena kisivak) ovun balāporottu vannehuda? mandayat ehi saḷakuṇu niyata vaśayenma pæmiṇa æta. eya ovun veta pæmiṇi pasu (ē gæna) ovunṭa avavāda kirīmen kumana prayōjanayakda
Surah Muhammad, Verse 18
فَٱعۡلَمۡ أَنَّهُۥ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ وَٱسۡتَغۡفِرۡ لِذَنۢبِكَ وَلِلۡمُؤۡمِنِينَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتِۗ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ مُتَقَلَّبَكُمۡ وَمَثۡوَىٰكُمۡ
(nabiyē!) niyata vaśayenma allāh hæra vena kisima deviyeku næta yanna oba (sthīra vaśayen) dænagena, viśvāsaya tæbū pirimin venuvenda, viśvāsaya tæbu gæhænun venuvenda, oba venuvenda, pav samāva illā siṭinu mænava! (viśvāsavantayini!) obagē hæsirīmada, obagē vāsasthānayanda allāh hon̆din dannēya
Surah Muhammad, Verse 19
وَيَقُولُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَوۡلَا نُزِّلَتۡ سُورَةٞۖ فَإِذَآ أُنزِلَتۡ سُورَةٞ مُّحۡكَمَةٞ وَذُكِرَ فِيهَا ٱلۡقِتَالُ رَأَيۡتَ ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ يَنظُرُونَ إِلَيۡكَ نَظَرَ ٱلۡمَغۡشِيِّ عَلَيۡهِ مِنَ ٱلۡمَوۡتِۖ فَأَوۡلَىٰ لَهُمۡ
viśvāsaya tæbūvangenda, (bohomayak denā yuddhaya gæna) yamkisi (tani) paricchēdayak pahaḷa kaḷa yutu novēda?yi pavasannāha. esēma (pæhædili hā) ek sthīra vū paricchēdayaka pahaḷa karanu læba, yuddha karana men ehi pavasā tibunahot, kavurungē hṛdayanhi asanīpa ættēda, ovun maraṇāsannayaṭa pæṭaḷī sihi mūrchā vī væṭī siṭinnan balannāk men (nabiyē!) obava, ovun balanu oba dakinnehiya! ebævin movunṭa vināśayayi
Surah Muhammad, Verse 20
طَاعَةٞ وَقَوۡلٞ مَّعۡرُوفٞۚ فَإِذَا عَزَمَ ٱلۡأَمۡرُ فَلَوۡ صَدَقُواْ ٱللَّهَ لَكَانَ خَيۡرٗا لَّهُمۡ
(nabiyē! obaṭa) avanata vī kaṭayutu kirīmada, (oba veta kumak pævasuvā vuvada), gauravaṇīya andamaṭa katā kirīma ma (ovunṭa aganēya). ebævin (yuddhaya gæna) ek kāraṇavak avasan vū pasu, allāhṭa ovun satyaya vaśayen kaṭayutu kaḷē nam, eya ovunṭama hon̆dak vaśayen tikhenu æta
Surah Muhammad, Verse 21
فَهَلۡ عَسَيۡتُمۡ إِن تَوَلَّيۡتُمۡ أَن تُفۡسِدُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَتُقَطِّعُوٓاْ أَرۡحَامَكُمۡ
(vaṁcanikayini!) oba (yuddhayaṭa nopæmiṇa) ǣt vū pasu oba bhūmiyehi gos napura kara, obagē nǣkam bin̆da dæmīmaṭa balannehuda
Surah Muhammad, Verse 22
أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ لَعَنَهُمُ ٱللَّهُ فَأَصَمَّهُمۡ وَأَعۡمَىٰٓ أَبۡصَٰرَهُمۡ
mevænnanva allāh śāpa kara, ovunva bihiran bavaṭa pat kara, ovungē æs penumada paha kara, andhayin bavaṭa pat kaḷēya
Surah Muhammad, Verse 23
أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ ٱلۡقُرۡءَانَ أَمۡ عَلَىٰ قُلُوبٍ أَقۡفَالُهَآ
ovun mema kurānaya pariśīlaṇaya kara bæliya yutu novēda? nætahot (ovungē) hṛdayan mata agul damanu læbuvēda
Surah Muhammad, Verse 24
إِنَّ ٱلَّذِينَ ٱرۡتَدُّواْ عَلَىٰٓ أَدۡبَٰرِهِم مِّنۢ بَعۡدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ ٱلۡهُدَى ٱلشَّيۡطَٰنُ سَوَّلَ لَهُمۡ وَأَمۡلَىٰ لَهُمۡ
niyata vaśayenma kavurun haṭa ṛju mārgaya meya yayi pæhædili vū pasuda, ovun (eya kerehi nogos) tamangē pasupasaṭa hærī giyōda, ovungē væradi situvili ṣeyitān vistīraṇaya kara ovunṭa (ēvā) alaṁkāravat karada hæriyēya
Surah Muhammad, Verse 25
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ قَالُواْ لِلَّذِينَ كَرِهُواْ مَا نَزَّلَ ٱللَّهُ سَنُطِيعُكُمۡ فِي بَعۡضِ ٱلۡأَمۡرِۖ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ إِسۡرَارَهُمۡ
mandayat niyata vaśayenma ovun allāh pahaḷa kaḷa (mema dharmaya) piḷikul karannan (vana yudevvanṭa) “api samahara kāraṇāvanhi obavama anugamanaya kara kaṭayutu karannemu” yayi (rahasin) pavasannāha. ovungē rahas allāh hon̆din dannēya
Surah Muhammad, Verse 26
فَكَيۡفَ إِذَا تَوَفَّتۡهُمُ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ يَضۡرِبُونَ وُجُوهَهُمۡ وَأَدۡبَٰرَهُمۡ
ovun (maraṇayaṭa pat vana viṭa) paṇa atpat kara gannā malāyikāvarun movungē muhuṇu valaṭada, movungē piṭa kon̆du valaṭada, (tadin pahara dennāha. ovun) pahara dena viṭa (ovungē tatvaya) kesē tikhennaṭa ætda
Surah Muhammad, Verse 27
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ ٱتَّبَعُواْ مَآ أَسۡخَطَ ٱللَّهَ وَكَرِهُواْ رِضۡوَٰنَهُۥ فَأَحۡبَطَ أَعۡمَٰلَهُمۡ
mandayat allāhṭa kōpaya æti karavana dæyama movun anugamanaya kara, ohuva kōpayaṭa pat karana dæya piḷikul karamin siṭiyaha. ebævin movungē (pin æti) kriyāvan (allāh) vināśa kara dæmuvēya
Surah Muhammad, Verse 28
أَمۡ حَسِبَ ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ أَن لَّن يُخۡرِجَ ٱللَّهُ أَضۡغَٰنَهُمۡ
kavurungē hṛdayanhi (kuhakakama namæti) asanīpaya ættēda, ovun tamangē krōdhaya allāh eḷidarav kara nodamanu ætæyi adahas karamin siṭinnehuda
Surah Muhammad, Verse 29
وَلَوۡ نَشَآءُ لَأَرَيۡنَٰكَهُمۡ فَلَعَرَفۡتَهُم بِسِيمَٰهُمۡۚ وَلَتَعۡرِفَنَّهُمۡ فِي لَحۡنِ ٱلۡقَوۡلِۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ أَعۡمَٰلَكُمۡ
(nabiyē!) api kæmati vuvahot ættenma ovunva, obaṭa (prattyakṣayenma) penvā harinnemu. (eviṭa) ovungē (muhuṇē) saḷakuṇu valinma oba ovunva niyata vaśayenma dæna gannehiya. ovungē (upāyaśīlī) katābahē hæḍayenma oba ovunva niyata vaśayenma dæna gannehiya. (vaṁcanikayini!) allāh obagē væḍa kaṭayutuda hon̆din dannēya
Surah Muhammad, Verse 30
وَلَنَبۡلُوَنَّكُمۡ حَتَّىٰ نَعۡلَمَ ٱلۡمُجَٰهِدِينَ مِنكُمۡ وَٱلصَّـٰبِرِينَ وَنَبۡلُوَاْ أَخۡبَارَكُمۡ
(viśvāsavantayini!) obagen (hita ætivama) yuddha karannan kavurunda yannada, (yuddhayēdī æti vana amārukam sthīrava) vin̆da darāgannā aya kavurunda yannada api dænagena (dænum) dena turu obavada, oba gæna vū kāraṇāvanda niyata vaśayenma api piriksumaṭa lak karaminma siṭinnemu
Surah Muhammad, Verse 31
إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَصَدُّواْ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ وَشَآقُّواْ ٱلرَّسُولَ مِنۢ بَعۡدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ ٱلۡهُدَىٰ لَن يَضُرُّواْ ٱللَّهَ شَيۡـٔٗا وَسَيُحۡبِطُ أَعۡمَٰلَهُمۡ
niyata vaśayenma kavurun ṛju mārgaya meya yayi taman tuḷa pæhædili vū pasuvada, (eya) pratikṣēpa kara damā, allāhgē mārgaya (an ayaṭa) vaḷakvā lamin (allāhgē) dūtayāṭa viruddhava kaṭayutu karannōda, ovun (emagin) niyata vaśayenma allāhṭa kisima hāniyak kara hærīmaṭa nohækiya. ovungē (kumantraṇa vana) væḍa kaṭayutu (siyalla) niyata vaśayenma allāh vināśa kara damanu æta
Surah Muhammad, Verse 32
۞يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُواْ ٱلرَّسُولَ وَلَا تُبۡطِلُوٓاْ أَعۡمَٰلَكُمۡ
viśvāsavantayini! oba (ættenma) allāhṭada, avanata vanu. (ohugē) dūtayāṭada avanata vanu. (ovunṭa venastam kara) obagē (pin æti) kriyāvan oba apatē noharinu
Surah Muhammad, Verse 33
إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَصَدُّواْ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ ثُمَّ مَاتُواْ وَهُمۡ كُفَّارٞ فَلَن يَغۡفِرَ ٱللَّهُ لَهُمۡ
niyata vaśayenma kavurun pratikṣēpa kara, allāhgē mārgayada, vaḷakvā damā pratikṣēpa karaminma siṭinnōda, ovun (gē væradi valaṭa) allāh kisi kaleka samāva dennēma næta
Surah Muhammad, Verse 34
فَلَا تَهِنُواْ وَتَدۡعُوٓاْ إِلَى ٱلسَّلۡمِ وَأَنتُمُ ٱلۡأَعۡلَوۡنَ وَٱللَّهُ مَعَكُمۡ وَلَن يَتِرَكُمۡ أَعۡمَٰلَكُمۡ
(yuddha karana viśvāsavantayini! avaman gena dena andamaṭa) oba dhairyaya bin̆dī samādānaya illā nosiṭinu. (mandayat) obama mudunpat vannehuya. allāh oba samagama siṭinnēya. obagē (pin æti) kriyāvangen kisivak ohu aḍu kara damannē næta
Surah Muhammad, Verse 35
إِنَّمَا ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَا لَعِبٞ وَلَهۡوٞۚ وَإِن تُؤۡمِنُواْ وَتَتَّقُواْ يُؤۡتِكُمۡ أُجُورَكُمۡ وَلَا يَسۡـَٔلۡكُمۡ أَمۡوَٰلَكُمۡ
melova jīvitaya nam, ættenma (puhu) sellamak hā vinōdayak pamaṇi. oba viśvāsaya tabā (ohuṭa) biya vī kaṭayutu kaḷahot obagē phalavipāka ohu obaṭa labā denu æta. obagē vastūn ohu (taman venuven) obagen illannē næta
Surah Muhammad, Verse 36
إِن يَسۡـَٔلۡكُمُوهَا فَيُحۡفِكُمۡ تَبۡخَلُواْ وَيُخۡرِجۡ أَضۡغَٰنَكُمۡ
(obagē yahapatak san̆dahāma illanu æta. esē) ohu (taman venuven) oba vetin eya illā bala kaḷā vuvada, (eya nodī) oba masurukam karannehuya. (ē avasthāvēdī) allāh obagē napuru situvili eḷidarav kara harinu æta
Surah Muhammad, Verse 37
هَـٰٓأَنتُمۡ هَـٰٓؤُلَآءِ تُدۡعَوۡنَ لِتُنفِقُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ فَمِنكُم مَّن يَبۡخَلُۖ وَمَن يَبۡخَلۡ فَإِنَّمَا يَبۡخَلُ عَن نَّفۡسِهِۦۚ وَٱللَّهُ ٱلۡغَنِيُّ وَأَنتُمُ ٱلۡفُقَرَآءُۚ وَإِن تَتَوَلَّوۡاْ يَسۡتَبۡدِلۡ قَوۡمًا غَيۡرَكُمۡ ثُمَّ لَا يَكُونُوٓاْ أَمۡثَٰلَكُم
(janatāveni!) oba hon̆din avadhānayehi tabā ganu. allāhgē mārgayehi viyadam kirīmaṭa kæn̆davana avasthāvēdī masurukam karannāda, oba atarē siṭinnēya. (esē) kavurun hō masurukam kaḷahot ohu tamanṭa vināśayak vaśayenma masurukam karannēya. allāh nam, avaśyātāvayan novanneki. oba avaśyatāvayan uvamanā aya vaśayenma siṭinnehuya. (ohugē niyōgayan nævatat) oba pratikṣēpa kaḷahot (obava vināśa kara damā) oba novana janatāvak (obagē sthānayehi) māru kara (pat kara) harinnēya. pasuva ovun oba men novannāha
Surah Muhammad, Verse 38