Surah Al-Qamar - Sinhala Translation by Naseem Ismail And Masoor Maulana, Kaleel
ٱقۡتَرَبَتِ ٱلسَّاعَةُ وَٱنشَقَّ ٱلۡقَمَرُ
viniścaya dinaya ḷan̆gā viya. (eyaṭa saḷakuṇak vaśayen) candrayāda pæḷī giyēya
Surah Al-Qamar, Verse 1
وَإِن يَرَوۡاْ ءَايَةٗ يُعۡرِضُواْ وَيَقُولُواْ سِحۡرٞ مُّسۡتَمِرّٞ
ehet ovun ema sādhakaya duṭuvā vuvada, (eya) pratikṣēpa kara “meya digaṭama pævata ena sūniyamaki” yayi pavasannāha
Surah Al-Qamar, Verse 2
وَكَذَّبُواْ وَٱتَّبَعُوٓاْ أَهۡوَآءَهُمۡۚ وَكُلُّ أَمۡرٖ مُّسۡتَقِرّٞ
tavada eya boru kara, tamangē (śarīra) āśāvanma anugamanaya karannāha. (mesē ovun eya pratikṣēpa kaḷā vuvada, pæmiṇiya yutu) sǣma kāraṇāvakma (ehi kālaya tuḷa pæmiṇa) sthīra vī yanu æta
Surah Al-Qamar, Verse 3
وَلَقَدۡ جَآءَهُم مِّنَ ٱلۡأَنۢبَآءِ مَا فِيهِ مُزۡدَجَرٌ
movunṭa pramāṇavat pāḍamak labā diya hæki bohomayak kāraṇāvan (mīṭa perada) niyata vaśayenma ovun veta pæmiṇama ættēya
Surah Al-Qamar, Verse 4
حِكۡمَةُۢ بَٰلِغَةٞۖ فَمَا تُغۡنِ ٱلنُّذُرُ
(ēvā ovunṭa) pūraṇa gnānayak labā diya hæki dæyayi. ehet (evā magin) biyaganvā anaturu æn̆gavīma (movunṭa) prayōjanayak at kara dunnē næta
Surah Al-Qamar, Verse 5
فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡۘ يَوۡمَ يَدۡعُ ٱلدَّاعِ إِلَىٰ شَيۡءٖ نُّكُرٍ
ebævin (nabiyē!) oba ovunva pratikṣēpa kara damanu. movun piḷikul karana (ema praśna gaṇanaya kirīmē) kāraṇāva venuven (isrāfīl yayi) han̆dunvanu labannā, ārādhanā karana dinadī
Surah Al-Qamar, Verse 6
خُشَّعًا أَبۡصَٰرُهُمۡ يَخۡرُجُونَ مِنَ ٱلۡأَجۡدَاثِ كَأَنَّهُمۡ جَرَادٞ مُّنتَشِرٞ
ovun pahata helu bælmen yutuva sohonvalin ikut vī visirī siṭina paḷan̆gæṭiyan men kæn̆davannā veta vēgayen diva ennāha
Surah Al-Qamar, Verse 7
مُّهۡطِعِينَ إِلَى ٱلدَّاعِۖ يَقُولُ ٱلۡكَٰفِرُونَ هَٰذَا يَوۡمٌ عَسِرٞ
‘meya itāmat amārukamen yut dinayaki’ yayida ema pratikṣēpakayan (ē avasthāvēdī) pavasanu æta
Surah Al-Qamar, Verse 8
۞كَذَّبَتۡ قَبۡلَهُمۡ قَوۡمُ نُوحٖ فَكَذَّبُواْ عَبۡدَنَا وَقَالُواْ مَجۡنُونٞ وَٱزۡدُجِرَ
(mē andamaṭama) movunṭa pera siṭi nuhugē janayāda (ema dinaya) boru karamin siṭiyaha. ebævin ovun (ē gæna anaturu æn̆gavū) apagē (dūtayā vana) vahalāva borukārayā kaḷa atara (ohuva) pisseku yayi pavasā (vēdanā kara) eḷavā dæmūha
Surah Al-Qamar, Verse 9
فَدَعَا رَبَّهُۥٓ أَنِّي مَغۡلُوبٞ فَٱنتَصِرۡ
ebævin ohu tama deviyanṭa “niyata vaśayenma mā (paradavā, movun visin) jayagrahaṇaya atkara ganu læbūha. oba maṭa udav karanu (mænava!)” yayi prārthanā kaḷēya
Surah Al-Qamar, Verse 10
فَفَتَحۡنَآ أَبۡوَٰبَ ٱلسَّمَآءِ بِمَآءٖ مُّنۡهَمِرٖ
ebævin ahashi edāraṭu vivara kara damā dārānipāta varṣāva vasinnaṭa api sælæssuvemu
Surah Al-Qamar, Verse 11
وَفَجَّرۡنَا ٱلۡأَرۡضَ عُيُونٗا فَٱلۡتَقَى ٱلۡمَآءُ عَلَىٰٓ أَمۡرٖ قَدۡ قُدِرَ
tavada bhūmiyehi ulpatda (uturā) galā basinnaṭa sælæssuvemu. ebævin niyamita pramāṇayakaṭa jalayan (dekama) kaḷavam vī (ihaḷa naginnaṭa) viya
Surah Al-Qamar, Verse 12
وَحَمَلۡنَٰهُ عَلَىٰ ذَاتِ أَلۡوَٰحٖ وَدُسُرٖ
api ohuva (da, ohuva viśvāsa kaḷa ayavada) lǣlivalinda, ænavalinda tanana lada (lī) vallamak mata usuḷā gattemu
Surah Al-Qamar, Verse 13
تَجۡرِي بِأَعۡيُنِنَا جَزَآءٗ لِّمَن كَانَ كُفِرَ
eya apagē æs idiriyēma (vallamē pāvī) giyēya. (an aya nam, gilī mærī giyaha. mohu visin) pratikṣēpa karanu læbū ayaṭa phalavipāka vaśayen (mesē dan̆ḍuvam karana ladī)
Surah Al-Qamar, Verse 14
وَلَقَد تَّرَكۡنَٰهَآ ءَايَةٗ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
niyata vaśayenma api meya (pasukālīna ayaṭa) ek pāḍamak vaśayen kara hæriyemu. (memagin) hon̆da væṭahīmak labā gata hæki aya kavurun hō ætda
Surah Al-Qamar, Verse 15
فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
magē dan̆ḍuvamada, (magē) biyaganvā dænum dīmada, kesē vūyēda (yanna avadhānaya karayida)
Surah Al-Qamar, Verse 16
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
minisun hon̆da væṭahīmak labā gænīma piṇisama mema kurānaya niyata vaśayenma api itāmat pahasu kara ættemu. ebævin (memagin) hon̆da væṭahīmak labannan kavurun hō ætda
Surah Al-Qamar, Verse 17
كَذَّبَتۡ عَادٞ فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
ād (namæti (janayā)da (mē andamaṭama apagē dūtayāva) boru karamin siṭiyaha. ehet (ovunṭa æti vū) magē dan̆ḍuvamada (magē) anaturu æn̆gavīmada, kesē vūyēda (yanna avadhānaya karayida)
Surah Al-Qamar, Verse 18
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ رِيحٗا صَرۡصَرٗا فِي يَوۡمِ نَحۡسٖ مُّسۡتَمِرّٖ
niyata vaśayenma api ovun kerehi (kavadat) sthīra vū abhāgyavanta dinadī itāmat daruṇu suḷi suḷan̆gak yævvemu
Surah Al-Qamar, Verse 19
تَنزِعُ ٱلنَّاسَ كَأَنَّهُمۡ أَعۡجَازُ نَخۡلٖ مُّنقَعِرٖ
eya mul næti in̆di gas men minisunva udurā (vīsi) kara dæmuvēya
Surah Al-Qamar, Verse 20
فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
magē dan̆ḍuvamada, biya gænvīmada, kesē vūyēda (yanna avadhānaya karayida)
Surah Al-Qamar, Verse 21
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
(minisun) hon̆da væṭahīmak labā ganu piṇisama mema kurānaya niyata vaśayenma api itāmat pahasu kara ættemu. ebævin (memagin) hon̆da væṭahīmak labannan kavurun hō ætda
Surah Al-Qamar, Verse 22
كَذَّبَتۡ ثَمُودُ بِٱلنُّذُرِ
(mesēma) samūd (namæti janayā)da, sālih nabi (tamanṭa) biyaganvā anaturu æn̆gavū dæya boru kaḷaha
Surah Al-Qamar, Verse 23
فَقَالُوٓاْ أَبَشَرٗا مِّنَّا وَٰحِدٗا نَّتَّبِعُهُۥٓ إِنَّآ إِذٗا لَّفِي ضَلَٰلٖ وَسُعُرٍ
(tavada) “apagen vū minisekuvada api anugamanaya karannē? anugamanaya kaḷahot niyata vaśayenma api durmārgayehi gos, pissan bavaṭa pat vī yannemu” yayi pævasūha
Surah Al-Qamar, Verse 24
أَءُلۡقِيَ ٱلذِّكۡرُ عَلَيۡهِ مِنۢ بَيۡنِنَا بَلۡ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٞ
(tavada) “apa tuḷa (apa kerehi hæra), mohu kerehida dharmaya pahaḷa karanu læbuvē? noesēya. mohu imahat boru kiyana debiḍi piḷivetakin yutteki” (yayida pævasūha)
Surah Al-Qamar, Verse 25
سَيَعۡلَمُونَ غَدٗا مَّنِ ٱلۡكَذَّابُ ٱلۡأَشِرُ
niyata vaśayenma heṭa dinama boru kiyana debiḍi piḷivetin vū aya kavurundæyi ovun dæna ganu æta
Surah Al-Qamar, Verse 26
إِنَّا مُرۡسِلُواْ ٱلنَّاقَةِ فِتۡنَةٗ لَّهُمۡ فَٱرۡتَقِبۡهُمۡ وَٱصۡطَبِرۡ
“(ebævin) ovunva piriksanu labanu piṇisa, ættenma ek oṭu-denaku api yævvemu. “(ō sālih nabi!) oba ivasillen yutuva siṭimin ovunva avadhānaya karamin siṭinu
Surah Al-Qamar, Verse 27
وَنَبِّئۡهُمۡ أَنَّ ٱلۡمَآءَ قِسۡمَةُۢ بَيۡنَهُمۡۖ كُلُّ شِرۡبٖ مُّحۡتَضَرٞ
(ē gamē æti ulpat) jalaya ovunṭada (ema oṭuvāṭada) atarē khedanu læbiya yutuya. ‘sǣma kenekuma niyama andamaṭa bīmaṭa pæmiṇiya hækiya’ yayida ovunṭa dænum denu” (yayida api kīvemu)
Surah Al-Qamar, Verse 28
فَنَادَوۡاْ صَاحِبَهُمۡ فَتَعَاطَىٰ فَعَقَرَ
ehet ovun (samin̆du yayima) tamangē miturāṭa ārādhanā kaḷaha. ohu (kaḍuvak atætiva) ata digu kara ugē kakulē nahara kapā hæriyēya
Surah Al-Qamar, Verse 29
فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
ebævin magē dan̆ḍuvamada, (magē) anaturu æn̆gavīmada, kesē vūyēda (yanna movun avadhānaya karayida)
Surah Al-Qamar, Verse 30
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ فَكَانُواْ كَهَشِيمِ ٱلۡمُحۡتَظِرِ
niyata vaśayenma api ovun kerehi ekama eka (heṇa haṅak) śabdayakma yævvemu. ebævin ovun væṭa ban̆dinnangē (udurā vīsi karana lada) paṅaræl men bavaṭa pat vūha
Surah Al-Qamar, Verse 31
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
(minisun) hon̆da væṭahīmak labā ganu piṇisa, niyata vaśayenma api mema kurānaya itāmat pahasu kara tabā ættemu. ebævin hon̆da væṭahīmak labannan kavurun hō ætda
Surah Al-Qamar, Verse 32
كَذَّبَتۡ قَوۡمُ لُوطِۭ بِٱلنُّذُرِ
lutgē janayāda (apagē) anaturu æn̆gavīma boru kaḷaha
Surah Al-Qamar, Verse 33
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ حَاصِبًا إِلَّآ ءَالَ لُوطٖۖ نَّجَّيۡنَٰهُم بِسَحَرٖ
lutgē pavulē udaviya hæra, an aya kerehi api ættenma gal varusāvak væsīmaṭa sælæssuvemu. aḷuyam kālayēdī api ohu(gē pavulē aya)va bērā gattemu
Surah Al-Qamar, Verse 34
نِّعۡمَةٗ مِّنۡ عِندِنَاۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي مَن شَكَرَ
(meya) apagē varaprasādayak vannēya. mē andamaṭama kṛtagna vannanṭa api phalavipāka dennemu
Surah Al-Qamar, Verse 35
وَلَقَدۡ أَنذَرَهُم بَطۡشَتَنَا فَتَمَارَوۡاْ بِٱلنُّذُرِ
apagē (da`ḍuvam) grahaṇaya gæna niyata vaśayenma ohu, ovunṭa anaturu æ`gavūvēya. ehet ema anaturu æ`gavīma gæna ovun tarka kirīmaṭa ārambha kaḷaha
Surah Al-Qamar, Verse 36
وَلَقَدۡ رَٰوَدُوهُ عَن ضَيۡفِهِۦ فَطَمَسۡنَآ أَعۡيُنَهُمۡ فَذُوقُواْ عَذَابِي وَنُذُرِ
tavada ohugē amuttanvada niyata vaśayenma (napuru kāraṇāva san̆dahā) ohugen illāgena yāmaṭa særasunāha. ebævin ovungē æs api pisadamā (andha kara) damā “magē dan̆ḍuvamada, magē anaturu æn̆gavīmada, dæn vin̆da balanu” (yayi kīvemu)
Surah Al-Qamar, Verse 37
وَلَقَدۡ صَبَّحَهُم بُكۡرَةً عَذَابٞ مُّسۡتَقِرّٞ
ebævin aḷuyamadī sthīra vū dan̆ḍuvama niyata vaśayenma ovun veta pæmiṇa sēndu viya
Surah Al-Qamar, Verse 38
فَذُوقُواْ عَذَابِي وَنُذُرِ
“ebævin magē dan̆ḍuvamada, (magē) biyagænvīmada oba vin̆da balanu” (yayi kīvemu)
Surah Al-Qamar, Verse 39
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
minisun hon̆da væṭahīmak labā ganu piṇisa, mema kurānaya niyata vaśayenma api itāmat pahasu kara tabā ættemu. ebævin (memagin) hon̆da væṭahīmak labā gannan kavurun hō ætda
Surah Al-Qamar, Verse 40
وَلَقَدۡ جَآءَ ءَالَ فِرۡعَوۡنَ ٱلنُّذُرُ
niyata vaśayenma firavngē samūhaya veta (bohomayak) anaturu æn̆gavīm pæmiṇiyēya
Surah Al-Qamar, Verse 41
كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذۡنَٰهُمۡ أَخۡذَ عَزِيزٖ مُّقۡتَدِرٍ
ehet apagē prātihāryayan siyalla ovun boru kaḷaha. ebævin sarvabala śaktiyen piri balasampannayeku allā gannāk men api ovunva allā gattemu
Surah Al-Qamar, Verse 42
أَكُفَّارُكُمۡ خَيۡرٞ مِّنۡ أُوْلَـٰٓئِكُمۡ أَمۡ لَكُم بَرَآءَةٞ فِي ٱلزُّبُرِ
(ō makkāvāsīnī!) obagen vū pratikṣēpa karannan (vināśa vī giya) movunṭa vaḍā usas ayada? nætahot (obava dan̆ḍuvam karanu nolabannēya yayi) obaṭa (dan̆ḍuvama) paha kirīma gæna sādhakayan kisivak dharmayanhi ættēda
Surah Al-Qamar, Verse 43
أَمۡ يَقُولُونَ نَحۡنُ جَمِيعٞ مُّنتَصِرٞ
nætahot (nabiyē!) “api jayagrahaṇaya paḷan̆davana (imahat) samūhayak (nisā apaṭa kisima biyakda næta)” yayida movun pavasannehuda
Surah Al-Qamar, Verse 44
سَيُهۡزَمُ ٱلۡجَمۡعُ وَيُوَلُّونَ ٱلدُّبُرَ
itāmat ikmanin movungē samūhaya sī sīkaḍa karanu læba, (parājayaṭa pat vī movun) pasupasa haravā yanu æta
Surah Al-Qamar, Verse 45
بَلِ ٱلسَّاعَةُ مَوۡعِدُهُمۡ وَٱلسَّاعَةُ أَدۡهَىٰ وَأَمَرُّ
epamaṇak nova (paralovama) movunṭa porondu vana lada (piriksum) kālayayi. ema kālaya movunṭa (melova piriksum kālayaṭa vaḍā itāmat tigæssena suḷu hā itāmat amihiri rasayen yukta vaśayenda tikhenu æta)
Surah Al-Qamar, Verse 46
إِنَّ ٱلۡمُجۡرِمِينَ فِي ضَلَٰلٖ وَسُعُرٖ
(ehet) niyata vaśayenma mema væradikaruvan durmārgayehida, sihi buddhiya sin̆dīda siṭinnāha
Surah Al-Qamar, Verse 47
يَوۡمَ يُسۡحَبُونَ فِي ٱلنَّارِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمۡ ذُوقُواْ مَسَّ سَقَرَ
movunva nirayaṭa muṇin ataṭa damā ædagena yanu labana dina movunṭa “(obava) nirā ginna davā hærīma vin̆da balanu” (yayi kiyanu læbē)
Surah Al-Qamar, Verse 48
إِنَّا كُلَّ شَيۡءٍ خَلَقۡنَٰهُ بِقَدَرٖ
niyata vaśayenma api sǣma vastuvakma (niyamita) pramāṇayakaṭa anuvama nirmāṇaya kara ættemu
Surah Al-Qamar, Verse 49
وَمَآ أَمۡرُنَآ إِلَّا وَٰحِدَةٞ كَلَمۡحِۭ بِٱلۡبَصَرِ
(kisima vastuvak hō api utpādanaya kirīmaṭa adahas kaḷahot) æs piya heḷanavāk men ek vacanayak (kiyana sæṇin) apagē aṇa sidu vannēya
Surah Al-Qamar, Verse 50
وَلَقَدۡ أَهۡلَكۡنَآ أَشۡيَاعَكُمۡ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
(makkāvāsīnī!) oba væni (pāpayan karamin siṭi) kopamaṇadō) samūhayanva ættenma api vināśa kara ættemu. ebævin (obagen) hon̆da væṭahīmak labannan kavurun hō ætda
Surah Al-Qamar, Verse 51
وَكُلُّ شَيۡءٖ فَعَلُوهُ فِي ٱلزُّبُرِ
ovun karana sǣma kāraṇāvakma (ovungē) saṭahan piṭuvala ættēya
Surah Al-Qamar, Verse 52
وَكُلُّ صَغِيرٖ وَكَبِيرٖ مُّسۡتَطَرٌ
kuḍā hō loku hō siyallama (ehi) saṭahan karanu læba ættēya
Surah Al-Qamar, Verse 53
إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّـٰتٖ وَنَهَرٖ
niyata vaśayenma bhaya bhaktiyen yut aya svargayanhida, (ehi æti) diya daharāvanhida, siṭinu æta
Surah Al-Qamar, Verse 54
فِي مَقۡعَدِ صِدۡقٍ عِندَ مَلِيكٖ مُّقۡتَدِرِۭ
(eya ættenma) itāmat gauravayen piri vāsasthānayaki. (eya) imahat śaktisampanna rajjuruvan veta ættēya
Surah Al-Qamar, Verse 55