Surah Al-Qamar - Sinhala Translation by Www.islamhouse.com
ٱقۡتَرَبَتِ ٱلسَّاعَةُ وَٱنشَقَّ ٱلۡقَمَرُ
avasan hōrāva samīpa vī æta. tavada candrayā pæḷī gos æta
Surah Al-Qamar, Verse 1
وَإِن يَرَوۡاْ ءَايَةٗ يُعۡرِضُواْ وَيَقُولُواْ سِحۡرٞ مُّسۡتَمِرّٞ
tavada yam saṁgnāvak ovun duṭuvā vuvada, ovun piṭupā (meya) ‘pævata ena hūniyamak’ yæyi pavasati
Surah Al-Qamar, Verse 2
وَكَذَّبُواْ وَٱتَّبَعُوٓاْ أَهۡوَآءَهُمۡۚ وَكُلُّ أَمۡرٖ مُّسۡتَقِرّٞ
tavada ovuhu boru yæyi pavasā tama āśāvan anugamanaya karati. tavada (yahapat hā ayahapat yana) sǣma karuṇakma siduvannaki
Surah Al-Qamar, Verse 3
وَلَقَدۡ جَآءَهُم مِّنَ ٱلۡأَنۢبَآءِ مَا فِيهِ مُزۡدَجَرٌ
tavada vaḷakvālana avavādayan sahita toraturu ovun veta sæbævinma pæmiṇa æta
Surah Al-Qamar, Verse 4
حِكۡمَةُۢ بَٰلِغَةٞۖ فَمَا تُغۡنِ ٱلنُّذُرُ
ehi gæm̆buru pragnāva æta. namut ema avavādaya phalak novīya
Surah Al-Qamar, Verse 5
فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡۘ يَوۡمَ يَدۡعُ ٱلدَّاعِ إِلَىٰ شَيۡءٖ نُّكُرٍ
eheyin (nabivaraya) num̆ba ovungen ivat vanu (isrāfīl hevat) kæn̆davannā piḷikul karuṇak veta kæn̆davana dinayehi
Surah Al-Qamar, Verse 6
خُشَّعًا أَبۡصَٰرُهُمۡ يَخۡرُجُونَ مِنَ ٱلۡأَجۡدَاثِ كَأَنَّهُمۡ جَرَادٞ مُّنتَشِرٞ
ovungē bælma pahata heḷamin, niyata vaśayenma ovun visirī siṭina paḷan̆gæṭiyan men minivaḷa val vetin bæhæra veti
Surah Al-Qamar, Verse 7
مُّهۡطِعِينَ إِلَى ٱلدَّاعِۖ يَقُولُ ٱلۡكَٰفِرُونَ هَٰذَا يَوۡمٌ عَسِرٞ
kæn̆davannā veta (beli digu karamin) vēgayen pæmiṇennan lesin (ovuhu bæhæra veti.) “meya duṣkara dinayaki” yæyi pratikṣēpakayō pavasati
Surah Al-Qamar, Verse 8
۞كَذَّبَتۡ قَبۡلَهُمۡ قَوۡمُ نُوحٖ فَكَذَّبُواْ عَبۡدَنَا وَقَالُواْ مَجۡنُونٞ وَٱزۡدُجِرَ
ovunaṭa pera siṭi nūhgē janayā da boru kaḷōya. esēma ovuhu apagē gættā boru koṭa ummattakayeku yæyi pævasūha. tavada ohu palavā harinu læbīya
Surah Al-Qamar, Verse 9
فَدَعَا رَبَّهُۥٓ أَنِّي مَغۡلُوبٞ فَٱنتَصِرۡ
eviṭa ohu niyata vaśayenma “mā abibavā yanu læbuvemi. eheyin maṭa udav karanu mænava!” yæyi ohugē paramādhipatiṭa prārthanā kaḷēya
Surah Al-Qamar, Verse 10
فَفَتَحۡنَآ أَبۡوَٰبَ ٱلسَّمَآءِ بِمَآءٖ مُّنۡهَمِرٖ
eviṭa api dhārānipāta væsi jalayen ahashi doraval vivṛta kaḷemu
Surah Al-Qamar, Verse 11
وَفَجَّرۡنَا ٱلۡأَرۡضَ عُيُونٗا فَٱلۡتَقَى ٱلۡمَآءُ عَلَىٰٓ أَمۡرٖ قَدۡ قُدِرَ
tavada api mahapoḷovehi ulpat haṭa gænvūyemu. eviṭa pera nirṇaya karana lada karuṇak anuva ema jalaya (væsi jalaya samaga) ekatu viya
Surah Al-Qamar, Verse 12
وَحَمَلۡنَٰهُ عَلَىٰ ذَاتِ أَلۡوَٰحٖ وَدُسُرٖ
tavada lǣlivalinda, ænavalinda sakaskarana lada dǣ (næva) mata usuḷā ( nūh saha ohugē janayā ārakṣākara) gattemu
Surah Al-Qamar, Verse 13
تَجۡرِي بِأَعۡيُنِنَا جَزَآءٗ لِّمَن كَانَ كُفِرَ
pratikṣēpa karanu læba siṭi ayaṭa vipākayak vaśayen apagē æs idiripiṭa eya yātrā viya
Surah Al-Qamar, Verse 14
وَلَقَد تَّرَكۡنَٰهَآ ءَايَةٗ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
tavada sæbævinma api eya (pasukālīna janayāṭa) saṁgnāvak vaśayen itiri kaḷemu. eheyin upades labana kisivaku hō vet da
Surah Al-Qamar, Verse 15
فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
eviṭa māgē dan̆ḍuvama hā māgē avavādaya kesē vīda
Surah Al-Qamar, Verse 16
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
tavada al kurānaya menehi kirīma san̆dahā sæbævinma api pahasu kaḷemu. eheyin menehi karana kisivaku hō vet da
Surah Al-Qamar, Verse 17
كَذَّبَتۡ عَادٞ فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
ād samūhayā boru kaḷōya. eheyin māgē dan̆ḍuvama hā māgē anaturu æn̆gavīma kesē vī da
Surah Al-Qamar, Verse 18
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ رِيحٗا صَرۡصَرٗا فِي يَوۡمِ نَحۡسٖ مُّسۡتَمِرّٖ
abhāgyayamat dinaka niyata vaśayenma api ovun veta mahā śabdayakin yut suḷagak akhaṇḍava evvemu
Surah Al-Qamar, Verse 19
تَنزِعُ ٱلنَّاسَ كَأَنَّهُمۡ أَعۡجَازُ نَخۡلٖ مُّنقَعِرٖ
niyata vaśayenma ovun mulinudurana lada raṭain̆di gas kadan men eya minisunva ugulā (visikara) dæmīya
Surah Al-Qamar, Verse 20
فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
eviṭa māgē dan̆ḍuvama hā māgē avavādaya kesē vī da
Surah Al-Qamar, Verse 21
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
tavada al kurānaya menehi kirīma san̆dahā sæbævinma api pahasu kaḷemu. eheyin menehi karana kisivaku hō vet da
Surah Al-Qamar, Verse 22
كَذَّبَتۡ ثَمُودُ بِٱلنُّذُرِ
samūd janayā ema avavādaya boru kaḷōya
Surah Al-Qamar, Verse 23
فَقَالُوٓاْ أَبَشَرٗا مِّنَّا وَٰحِدٗا نَّتَّبِعُهُۥٓ إِنَّآ إِذٗا لَّفِي ضَلَٰلٖ وَسُعُرٍ
apagen ek miniseku vū ohu va da api anugamanaya kaḷa yuttē? niyata vaśayenma api eviṭa nomagehi hā duṣkaratvaya tuḷa vannemu
Surah Al-Qamar, Verse 24
أَءُلۡقِيَ ٱلذِّكۡرُ عَلَيۡهِ مِنۢ بَيۡنِنَا بَلۡ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٞ
“apa aturin ohu veta upadesa idiripat karanu læbuvē da? esē nova ohu garvayen yut mahā borukārayeki.”
Surah Al-Qamar, Verse 25
سَيَعۡلَمُونَ غَدٗا مَّنِ ٱلۡكَذَّابُ ٱلۡأَشِرُ
garvayen yut mahā borukārayā kavurun dæyi heṭa (maḷavun keren nægiṭuvanu labana) dina ovuhu dæna ganu æta
Surah Al-Qamar, Verse 26
إِنَّا مُرۡسِلُواْ ٱلنَّاقَةِ فِتۡنَةٗ لَّهُمۡ فَٱرۡتَقِبۡهُمۡ وَٱصۡطَبِرۡ
niyata vaśayenma api oṭu dena ovunaṭa parīkṣaṇayak lesin evannō vūyemu. eheyin (sālih!) num̆ba ovun gæna vimasillen siṭinu. tavada ivasīmen siṭinu
Surah Al-Qamar, Verse 27
وَنَبِّئۡهُمۡ أَنَّ ٱلۡمَآءَ قِسۡمَةُۢ بَيۡنَهُمۡۖ كُلُّ شِرۡبٖ مُّحۡتَضَرٞ
niyata vaśayenma ovun atara (hā oṭu dena atara lin̆dē æti) jalayaṭa koṭasak æta. sǣma pāna vārayakma idiripat karanu labannaki
Surah Al-Qamar, Verse 28
فَنَادَوۡاْ صَاحِبَهُمۡ فَتَعَاطَىٰ فَعَقَرَ
eviṭa ovuhu ovungen vū sagayaku kæn̆davūha. eviṭa ohu (kaḍuva) amōrā gena ( oṭu denagē) gela nahara kapā hæriyēya
Surah Al-Qamar, Verse 29
فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
eviṭa māgē dan̆ḍuvama hā māgē avavādaya kesē vī da
Surah Al-Qamar, Verse 30
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ فَكَانُواْ كَهَشِيمِ ٱلۡمُحۡتَظِرِ
niyata vaśayenma api ovun veta ek gigurum han̆ḍak evvemu. eviṭa ovuhu satva gālaka pǣguṇu piduru men vūha
Surah Al-Qamar, Verse 31
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
tavada al kurānaya avavāda labā gænīma san̆dahā sæbævinma api pahasu kaḷemu. eheyin avavāda labā gannā kisivaku hō vet da
Surah Al-Qamar, Verse 32
كَذَّبَتۡ قَوۡمُ لُوطِۭ بِٱلنُّذُرِ
lūtgē janayā da ema avavādaya boru kaḷōya
Surah Al-Qamar, Verse 33
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ حَاصِبًا إِلَّآ ءَالَ لُوطٖۖ نَّجَّيۡنَٰهُم بِسَحَرٖ
niyata vaśayenma api ovun veta gal kuṇāṭuvak evvemu. (eya ovun vināśa kaḷēya.) namut lūtgē janayā veta hæra. api ovun aluyam kālayē mudavā gattemu
Surah Al-Qamar, Verse 34
نِّعۡمَةٗ مِّنۡ عِندِنَاۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي مَن شَكَرَ
(meya) apa vetin vū āśirvādayak vaśayeni. api guṇagaruka vūvanaṭa pratiphala pirinamanuyē elesaya
Surah Al-Qamar, Verse 35
وَلَقَدۡ أَنذَرَهُم بَطۡشَتَنَا فَتَمَارَوۡاْ بِٱلنُّذُرِ
tavada apagē grahaṇaya piḷiban̆da sæbævinma ohu(lūt) ovunaṭa avavāda kaḷēya. namut ema avavādaya piḷiban̆da ovuhu sæka (koṭa tarka) kaḷōya
Surah Al-Qamar, Verse 36
وَلَقَدۡ رَٰوَدُوهُ عَن ضَيۡفِهِۦ فَطَمَسۡنَآ أَعۡيُنَهُمۡ فَذُوقُواْ عَذَابِي وَنُذُرِ
ohugē āgantukayin piḷiban̆da aśīlācāra lesa hæsirīmaṭa ovuhu ohuṭa sæla kaḷōya. eviṭa api ovungē æs andha kaḷemu. eheyin “māgē dan̆ḍuvama hā māgē avavādaya num̆balā bhukti vin̆dinu” (yæyi pævasuvemu)
Surah Al-Qamar, Verse 37
وَلَقَدۡ صَبَّحَهُم بُكۡرَةً عَذَابٞ مُّسۡتَقِرّٞ
tavada sthīra dan̆ḍuvamak udǣsana sæbævinma ovunaṭa udā viya
Surah Al-Qamar, Verse 38
فَذُوقُواْ عَذَابِي وَنُذُرِ
eheyin māgē dan̆ḍuvama hā māgē avavādaya num̆balā bhukti vin̆dinu
Surah Al-Qamar, Verse 39
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
tavada al kurānaya menehi kirīma san̆dahā sæbævinma api pahasu kaḷemu. eheyin menehi karana kisivaku hō vet da
Surah Al-Qamar, Verse 40
وَلَقَدۡ جَآءَ ءَالَ فِرۡعَوۡنَ ٱلنُّذُرُ
tavada firavungē janayā veta da avavādaya sæbævinma pæmiṇīyēya
Surah Al-Qamar, Verse 41
كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذۡنَٰهُمۡ أَخۡذَ عَزِيزٖ مُّقۡتَدِرٍ
ovuhu apagē vadan siyalla boru kaḷōya. eviṭa api balavat baladhāriyāgē grahaṇayen api ovun grahaṇaya kaḷemu
Surah Al-Qamar, Verse 42
أَكُفَّارُكُمۡ خَيۡرٞ مِّنۡ أُوْلَـٰٓئِكُمۡ أَمۡ لَكُم بَرَآءَةٞ فِي ٱلزُّبُرِ
(makkā væsiyeni) num̆balā atara siṭina dēva pratikṣēpakayin (pera visū) janayāṭa vaḍā śrēṣṭha da? esē nætahot (dan̆ḍuvamin midīmaṭa) granthayan hi num̆balāṭa (yamkisi) nidahasak labā dī tibēda
Surah Al-Qamar, Verse 43
أَمۡ يَقُولُونَ نَحۡنُ جَمِيعٞ مُّنتَصِرٞ
esē nætahot “api siyallōma ekinekāṭa udav karana samuhayaki” (eyin jaya labannō vemu) yæyi ovuhu pavasannō da
Surah Al-Qamar, Verse 44
سَيُهۡزَمُ ٱلۡجَمۡعُ وَيُوَلُّونَ ٱلدُّبُرَ
mema pirisa parājayaṭa pat karanu labanu æta. tavada ovuhu pasupasa hærī yanu æta
Surah Al-Qamar, Verse 45
بَلِ ٱلسَّاعَةُ مَوۡعِدُهُمۡ وَٱلسَّاعَةُ أَدۡهَىٰ وَأَمَرُّ
namut avasan hōrāva ovunaṭa pratignā denu læbūvaki. tavada avasan hōrāva vaḍāt bihisuṇuya. tavada vaḍāt amihiriya
Surah Al-Qamar, Verse 46
إِنَّ ٱلۡمُجۡرِمِينَ فِي ضَلَٰلٖ وَسُعُرٖ
niyata vaśayenma væradi karuvō nomagehida, tavada (nirā ginnē) vēdanāvehida siṭinnāha
Surah Al-Qamar, Verse 47
يَوۡمَ يُسۡحَبُونَ فِي ٱلنَّارِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمۡ ذُوقُواْ مَسَّ سَقَرَ
edina ovungē muhuṇu nirayē ginna veta ædagena yanu læbē nirā ginnē sparśaya num̆balā bhukti vidinu (yæyi pavasanu læbē)
Surah Al-Qamar, Verse 48
إِنَّا كُلَّ شَيۡءٍ خَلَقۡنَٰهُ بِقَدَرٖ
niyata vaśayenma api sǣma deyakma eya pramāṇayakin yutu va mævvemu
Surah Al-Qamar, Verse 49
وَمَآ أَمۡرُنَآ إِلَّا وَٰحِدَةٞ كَلَمۡحِۭ بِٱلۡبَصَرِ
tavada apagē niyōgaya ek varak pamaṇi. (eya) æsi piya gasannāk meni
Surah Al-Qamar, Verse 50
وَلَقَدۡ أَهۡلَكۡنَآ أَشۡيَاعَكُمۡ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
tavada sæbævinma api num̆balā men vūvan vināśa kaḷemu. eheyin menehi karana kisiveku hō vet da
Surah Al-Qamar, Verse 51
وَكُلُّ شَيۡءٖ فَعَلُوهُ فِي ٱلزُّبُرِ
tavada ovun sidu kaḷa siyalu dǣ lēkhana vala (liyavī) æta
Surah Al-Qamar, Verse 52
وَكُلُّ صَغِيرٖ وَكَبِيرٖ مُّسۡتَطَرٌ
tavada kuḍā hā viśāla siyalu dǣ liyā tabanu læbīya
Surah Al-Qamar, Verse 53
إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّـٰتٖ وَنَهَرٖ
niyata vaśayenma biya bætimatun ( svarga) uyanhi hā (ehi) gan̆ga atara siṭinnōya
Surah Al-Qamar, Verse 54
فِي مَقۡعَدِ صِدۡقٍ عِندَ مَلِيكٖ مُّقۡتَدِرِۭ
sarva balādhikārī raju abiyasa satyaya sthānayehiya
Surah Al-Qamar, Verse 55