Surah An-Naba - Bengali Translation by Abu Bakr Zakaria
عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ
tārā ēkē an'yēra kāchē kī biṣaẏē jijñāsābāda karachē
Surah An-Naba, Verse 1
عَنِ ٱلنَّبَإِ ٱلۡعَظِيمِ
mahāsambādaṭira biṣaẏē
Surah An-Naba, Verse 2
ٱلَّذِي هُمۡ فِيهِ مُخۡتَلِفُونَ
yē biṣaẏē tārā matānaikya karachē
Surah An-Naba, Verse 3
كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ
kakhanō nā [1], tārā acirē'i jānatē pārabē
Surah An-Naba, Verse 4
ثُمَّ كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ
tārapara bali kakhanō nā, tārā acirē'i jānatē pārabē
Surah An-Naba, Verse 5
أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ مِهَٰدٗا
Āmarā ki karini yamīnakē śayyā
Surah An-Naba, Verse 6
وَٱلۡجِبَالَ أَوۡتَادٗا
āra parbatasamūhakē pērēka
Surah An-Naba, Verse 7
وَخَلَقۡنَٰكُمۡ أَزۡوَٰجٗا
āra āmarā sr̥ṣṭi karēchi tōmādērakē jōṛāẏa jōṛāẏa
Surah An-Naba, Verse 8
وَجَعَلۡنَا نَوۡمَكُمۡ سُبَاتٗا
āra tōmādēra ghumakē karēchi biśraāma
Surah An-Naba, Verse 9
وَجَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ لِبَاسٗا
āra karēchi rātakē ābaraṇa
Surah An-Naba, Verse 10
وَجَعَلۡنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشٗا
āra karēchi dinakē jībikā āharaṇēra samaẏa
Surah An-Naba, Verse 11
وَبَنَيۡنَا فَوۡقَكُمۡ سَبۡعٗا شِدَادٗا
āra āmarā nirmāṇa karēchi tōmādēra uparē sudr̥ṛha sāta ākāśa
Surah An-Naba, Verse 12
وَجَعَلۡنَا سِرَاجٗا وَهَّاجٗا
āra āmarā sr̥ṣṭi karēchi prōjjbala dīpa
Surah An-Naba, Verse 13
وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡمُعۡصِرَٰتِ مَآءٗ ثَجَّاجٗا
Āra āmarā barṣaṇa karēchi mēghamālā hatē pracura bāri
Surah An-Naba, Verse 14
لِّنُخۡرِجَ بِهِۦ حَبّٗا وَنَبَاتٗا
yātē tā dbārā āmarā uṯpanna kari śasya, udbhida
Surah An-Naba, Verse 15
وَجَنَّـٰتٍ أَلۡفَافًا
ō ghana sannibiṣṭa udyāna
Surah An-Naba, Verse 16
إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ كَانَ مِيقَٰتٗا
Niścaẏa nirdhārita āchē bicāra dina
Surah An-Naba, Verse 17
يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَتَأۡتُونَ أَفۡوَاجٗا
sēdina śiṅgāẏa phum̐ka dēẏā habē takhana tōmarā dalē dalē āsabē
Surah An-Naba, Verse 18
وَفُتِحَتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ أَبۡوَٰبٗا
āra ākāśa unmukta karā habē, phalē tā habē bahu dbārabiśiṣṭa
Surah An-Naba, Verse 19
وَسُيِّرَتِ ٱلۡجِبَالُ فَكَانَتۡ سَرَابًا
Āra calamāna karā habē parbatasamūhakē, phalē sēgulō haẏē yābē marīcikā
Surah An-Naba, Verse 20
إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتۡ مِرۡصَادٗا
niścaẏa jāhānnāma ōṯ pētē apēkṣamāna
Surah An-Naba, Verse 21
لِّلطَّـٰغِينَ مَـَٔابٗا
sīmālaṅghanakārīdēra jan'ya pratyābartanasthala
Surah An-Naba, Verse 22
لَّـٰبِثِينَ فِيهَآ أَحۡقَابٗا
Sēkhānē tārā yuga yuga dharē abasthāna karabē
Surah An-Naba, Verse 23
لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرۡدٗا وَلَا شَرَابًا
Sēkhānē tārā āsbādana karabē nā śītalatā, nā kōnō pānīẏa
Surah An-Naba, Verse 24
إِلَّا حَمِيمٗا وَغَسَّاقٗا
phuṭanta pāni ō pum̐ja chāṛā
Surah An-Naba, Verse 25
جَزَآءٗ وِفَاقًا
Ēṭā'i upayukta pratiphala
Surah An-Naba, Verse 26
إِنَّهُمۡ كَانُواْ لَا يَرۡجُونَ حِسَابٗا
Niścaẏa tārā kakhanō hisēbēra āśā karata nā
Surah An-Naba, Verse 27
وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كِذَّابٗا
āra tārā āmādēra nidarśanābalītē kaṭhōrabhābē mithyārōpa karēchila
Surah An-Naba, Verse 28
وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ كِتَٰبٗا
Āra sabakichu'i āmarā sanrakṣaṇa karēchi likhitabhābē
Surah An-Naba, Verse 29
فَذُوقُواْ فَلَن نَّزِيدَكُمۡ إِلَّا عَذَابًا
Ataḥpara tōmarā āsbāda grahaṇa kara, āmarā tō tōmādēra śāsti'i śudhu br̥d'dhi karaba
Surah An-Naba, Verse 30
إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ مَفَازًا
Niścaẏa muttākīdēra jan'ya āchē sāphalya
Surah An-Naba, Verse 31
حَدَآئِقَ وَأَعۡنَٰبٗا
udyānasamūha, āṅgurasamūha
Surah An-Naba, Verse 32
وَكَوَاعِبَ أَتۡرَابٗا
āra samabaẏaskā [1] udbhinna yaubanā taruṇī
Surah An-Naba, Verse 33
وَكَأۡسٗا دِهَاقٗا
ēbaṁ paripūrṇa pānipātra
Surah An-Naba, Verse 34
لَّا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوٗا وَلَا كِذَّـٰبٗا
Sēkhānē tārā śunabē nā kōnō asāra ō mithyā bākya
Surah An-Naba, Verse 35
جَزَآءٗ مِّن رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابٗا
āpanāra rabēra pakṣa thēkē puraskāra, yathōcita dānasbarūpa
Surah An-Naba, Verse 36
رَّبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا ٱلرَّحۡمَٰنِۖ لَا يَمۡلِكُونَ مِنۡهُ خِطَابٗا
yini āsamānasamūha, yamīna ō ē du’ẏēra madhyabartī samasta kichura raba, daẏāmaẏa; tām̐ra kāchē ābēdana-nibēdanēra śakti tādēra thākabē nā
Surah An-Naba, Verse 37
يَوۡمَ يَقُومُ ٱلرُّوحُ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ صَفّٗاۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَقَالَ صَوَابٗا
Sēdina rūh ō phērēśatāgaṇa sāribad'dhabhābē dām̐rābē [1]; sēdina kē'u kathā balabē nā, tabē ‘rahamāna’ yākē anumati dēbēna sē chāṛā ēbaṁ sē saṭhika kathā balabē
Surah An-Naba, Verse 38
ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلۡحَقُّۖ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ مَـَٔابًا
Ē dinaṭi satya; ata'ēba, yāra icchē sē tāra rabēra nikaṭa āśraẏa grahaṇa karuka
Surah An-Naba, Verse 39
إِنَّآ أَنذَرۡنَٰكُمۡ عَذَابٗا قَرِيبٗا يَوۡمَ يَنظُرُ ٱلۡمَرۡءُ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُ وَيَقُولُ ٱلۡكَافِرُ يَٰلَيۡتَنِي كُنتُ تُرَٰبَۢا
Niścaẏa āmarā tōmādērakē āsanna śāsti samparkē satarka karalāma; yēdina mānuṣa tāra kr̥takarma dēkhatē pābē ēbaṁ kāphira balabē, ‘hāẏa! Āmi yadi māṭi hatāma [1]!’
Surah An-Naba, Verse 40