Surah An-Naba - Persian Translation by Abolfazl Bahrampour
عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ
در بارهى چه چيز از يكديگر مىپرسند
Surah An-Naba, Verse 1
عَنِ ٱلنَّبَإِ ٱلۡعَظِيمِ
در بارهى آن خبر بزرگ
Surah An-Naba, Verse 2
ٱلَّذِي هُمۡ فِيهِ مُخۡتَلِفُونَ
همان كه همواره در آن اختلاف دارند
Surah An-Naba, Verse 3
كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ
چنين نيست [كه مىپندارند]، زودا كه بدانند
Surah An-Naba, Verse 4
ثُمَّ كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ
باز هم چنين نيست [كه مىپندارند]، زودا كه بدانند
Surah An-Naba, Verse 5
أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ مِهَٰدٗا
آيا زمين را آسايشگاه نكرديم
Surah An-Naba, Verse 6
وَٱلۡجِبَالَ أَوۡتَادٗا
و كوهها را ميخهاى [آن قرار نداديم]
Surah An-Naba, Verse 7
وَخَلَقۡنَٰكُمۡ أَزۡوَٰجٗا
و شما را زوجها آفريديم
Surah An-Naba, Verse 8
وَجَعَلۡنَا نَوۡمَكُمۡ سُبَاتٗا
و خوابتان را مايه آسايش قرار داديم
Surah An-Naba, Verse 9
وَجَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ لِبَاسٗا
و شب را پوششى گردانيديم
Surah An-Naba, Verse 10
وَجَعَلۡنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشٗا
و روز را براى كسب و كار ساختيم
Surah An-Naba, Verse 11
وَبَنَيۡنَا فَوۡقَكُمۡ سَبۡعٗا شِدَادٗا
و بر فراز شما هفت آسمان استوار بنا كرديم
Surah An-Naba, Verse 12
وَجَعَلۡنَا سِرَاجٗا وَهَّاجٗا
و [در آن] چراغى پرتو افشان نهاديم
Surah An-Naba, Verse 13
وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡمُعۡصِرَٰتِ مَآءٗ ثَجَّاجٗا
و از ابرهاى فشرده آبى ريزان فرو فرستاديم
Surah An-Naba, Verse 14
لِّنُخۡرِجَ بِهِۦ حَبّٗا وَنَبَاتٗا
تا به وسيله آن، دانه و گياه بر آوريم
Surah An-Naba, Verse 15
وَجَنَّـٰتٍ أَلۡفَافًا
و باغهاى پردرخت
Surah An-Naba, Verse 16
إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ كَانَ مِيقَٰتٗا
به يقين روز داورى زمان وعده است
Surah An-Naba, Verse 17
يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَتَأۡتُونَ أَفۡوَاجٗا
روزى كه در صور دميده شود، پس گروه گروه بياييد
Surah An-Naba, Verse 18
وَفُتِحَتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ أَبۡوَٰبٗا
و آسمان گشوده شود، پس درهايى شود
Surah An-Naba, Verse 19
وَسُيِّرَتِ ٱلۡجِبَالُ فَكَانَتۡ سَرَابًا
و كوهها به راه انداخته شوند و سرابى گردند
Surah An-Naba, Verse 20
إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتۡ مِرۡصَادٗا
بىترديد دوزخ كمينگاهى شود
Surah An-Naba, Verse 21
لِّلطَّـٰغِينَ مَـَٔابٗا
براى سركشان محل بازگشت است
Surah An-Naba, Verse 22
لَّـٰبِثِينَ فِيهَآ أَحۡقَابٗا
كه روزگارانى دراز در آن بمانند
Surah An-Naba, Verse 23
لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرۡدٗا وَلَا شَرَابًا
نه خنكى در آن مىچشند و نه نوشيدنى
Surah An-Naba, Verse 24
إِلَّا حَمِيمٗا وَغَسَّاقٗا
مگر آبى جوشان و خونابه
Surah An-Naba, Verse 25
جَزَآءٗ وِفَاقًا
پاداشى است موافق كردار
Surah An-Naba, Verse 26
إِنَّهُمۡ كَانُواْ لَا يَرۡجُونَ حِسَابٗا
چرا كه آنان هيچ حسابى را باور نداشتند
Surah An-Naba, Verse 27
وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كِذَّابٗا
و آيات ما را سخت دروغ مىشمردند
Surah An-Naba, Verse 28
وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ كِتَٰبٗا
و حال آن كه ما همه چيز را به صورت مكتوب بر شمردهايم
Surah An-Naba, Verse 29
فَذُوقُواْ فَلَن نَّزِيدَكُمۡ إِلَّا عَذَابًا
پس بچشيد كه هرگز جز عذابتان نيفزاييم
Surah An-Naba, Verse 30
إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ مَفَازًا
مسلما براى پارسايان كاميابى بزرگى است
Surah An-Naba, Verse 31
حَدَآئِقَ وَأَعۡنَٰبٗا
باغها و انواع انگورها
Surah An-Naba, Verse 32
وَكَوَاعِبَ أَتۡرَابٗا
و دختران نارپستان همسال
Surah An-Naba, Verse 33
وَكَأۡسٗا دِهَاقٗا
و جامهاى سرشار
Surah An-Naba, Verse 34
لَّا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوٗا وَلَا كِذَّـٰبٗا
نه سخن ناروا در آن مىشنوند و نه دروغى
Surah An-Naba, Verse 35
جَزَآءٗ مِّن رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابٗا
پاداشى است از پروردگارت و بخششى است به حساب
Surah An-Naba, Verse 36
رَّبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا ٱلرَّحۡمَٰنِۖ لَا يَمۡلِكُونَ مِنۡهُ خِطَابٗا
پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آنهاست، خداى رحمان كه [مردمان] را از جانب او ياراى سخن نباشد
Surah An-Naba, Verse 37
يَوۡمَ يَقُومُ ٱلرُّوحُ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ صَفّٗاۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَقَالَ صَوَابٗا
روزى كه آن روح و فرشتگان به صف ايستند، سخن نگويند مگر كسى كه خداى رحمان به او اذن دهد و صواب را گويد [آنچه تصويب شده]
Surah An-Naba, Verse 38
ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلۡحَقُّۖ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ مَـَٔابًا
آن روز، روز حق است پس هر كه خواهد، به سوى پروردگارش بازگشتى پيش گيرد
Surah An-Naba, Verse 39
إِنَّآ أَنذَرۡنَٰكُمۡ عَذَابٗا قَرِيبٗا يَوۡمَ يَنظُرُ ٱلۡمَرۡءُ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُ وَيَقُولُ ٱلۡكَافِرُ يَٰلَيۡتَنِي كُنتُ تُرَٰبَۢا
همانا ما از عذابى نزديك بيمتان داديم، روزى كه شخص به آنچه پيش فرستاده بنگرد و كافر گويد: كاش خاك بودمى
Surah An-Naba, Verse 40