Surah An-Naba - Persian Translation by Mohammad Sadeqi Tehrani
عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ
از چه چیز (از یکدیگر و از تو) می‌پرسند؟
Surah An-Naba, Verse 1
عَنِ ٱلنَّبَإِ ٱلۡعَظِيمِ
از خبر بس بزرگ
Surah An-Naba, Verse 2
ٱلَّذِي هُمۡ فِيهِ مُخۡتَلِفُونَ
چیزی که آنان در(باره‌ی) آن با هم در (ژرفای) اختلافند
Surah An-Naba, Verse 3
كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ
نه چنان است. زودا (در برزخ) خواهند دانست
Surah An-Naba, Verse 4
ثُمَّ كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ
سپس نه چنان است. در آینده‌ای دور [:رستاخیز] خواهند دانست
Surah An-Naba, Verse 5
أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ مِهَٰدٗا
آیا زمین را گهواره‌ای ننهادیم؟
Surah An-Naba, Verse 6
وَٱلۡجِبَالَ أَوۡتَادٗا
و کوه‌ها را (چون) میخ‌هایی قرار دادیم
Surah An-Naba, Verse 7
وَخَلَقۡنَٰكُمۡ أَزۡوَٰجٗا
و شما را جفت‌هایی آفریدیم
Surah An-Naba, Verse 8
وَجَعَلۡنَا نَوۡمَكُمۡ سُبَاتٗا
و خوابتان را (مایه‌ی) آرامش(تان) قرار دادیم
Surah An-Naba, Verse 9
وَجَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ لِبَاسٗا
و شب را (برایتان) پوششی نهادیم
Surah An-Naba, Verse 10
وَجَعَلۡنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشٗا
و روز را (برای) معاش (شما) نهادیم
Surah An-Naba, Verse 11
وَبَنَيۡنَا فَوۡقَكُمۡ سَبۡعٗا شِدَادٗا
و بر فرازتان هفت (آسمان) استواران را بنا کردیم
Surah An-Naba, Verse 12
وَجَعَلۡنَا سِرَاجٗا وَهَّاجٗا
و چراغی بس فروزان گذاردیم
Surah An-Naba, Verse 13
وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡمُعۡصِرَٰتِ مَآءٗ ثَجَّاجٗا
و از ابرهای فشرده(ی بارنده) آبی بسیار، نهروار فرود آوردیم
Surah An-Naba, Verse 14
لِّنُخۡرِجَ بِهِۦ حَبّٗا وَنَبَاتٗا
تا بدان دانه و گیاهی برویانیم،
Surah An-Naba, Verse 15
وَجَنَّـٰتٍ أَلۡفَافًا
و باغ‌هایی سردرهم پیچیده و انبوه را
Surah An-Naba, Verse 16
إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ كَانَ مِيقَٰتٗا
همواره وعده‌گاه، روز جدایی و داوری بوده‌است
Surah An-Naba, Verse 17
يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَتَأۡتُونَ أَفۡوَاجٗا
روزی که در صور [:بوق جان‌افزا] دمیده شود. پس در پی آن، گروه گروه بیایید
Surah An-Naba, Verse 18
وَفُتِحَتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ أَبۡوَٰبٗا
و آسمان، گشوده گردد. پس (از آنکه) درب‌هایی بوده است
Surah An-Naba, Verse 19
وَسُيِّرَتِ ٱلۡجِبَالُ فَكَانَتۡ سَرَابًا
و کوه‌ها به سرعت روانه شوند. پس سراب بودند
Surah An-Naba, Verse 20
إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتۡ مِرۡصَادٗا
همانا جهنم کمینگاهی بوده
Surah An-Naba, Verse 21
لِّلطَّـٰغِينَ مَـَٔابٗا
برای سرکشان پناهگاهی (بوده)
Surah An-Naba, Verse 22
لَّـٰبِثِينَ فِيهَآ أَحۡقَابٗا
حال آنکه روزگارانی در آن درنگ‌کنندگانند
Surah An-Naba, Verse 23
لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرۡدٗا وَلَا شَرَابًا
آنجا نه خنکی چشند و نه آشامیدنی
Surah An-Naba, Verse 24
إِلَّا حَمِيمٗا وَغَسَّاقٗا
جز مایعی جوشان و چرکابه‌ای بس گلوگیر
Surah An-Naba, Verse 25
جَزَآءٗ وِفَاقًا
(این است) کیفری مناسب (با جرمشان)
Surah An-Naba, Verse 26
إِنَّهُمۡ كَانُواْ لَا يَرۡجُونَ حِسَابٗا
بی‌گمان آنان بوده‌اند که به (روز) حساب امیدی نداشتند
Surah An-Naba, Verse 27
وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كِذَّابٗا
و با آیاتمان (همان‌ها و ما را) سخت تکذیب می‌کردند، چه تکذیب کردنی
Surah An-Naba, Verse 28
وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ كِتَٰبٗا
و هر چیزی را نوشته شده بر شمردیم
Surah An-Naba, Verse 29
فَذُوقُواْ فَلَن نَّزِيدَكُمۡ إِلَّا عَذَابًا
پس بچشید که جز عذاب، هرگز (چیزی) برایتان نمی‌افزاییم
Surah An-Naba, Verse 30
إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ مَفَازًا
بی‌گمان برای پرهیزگاران کامیابی‌ای بی‌رنج است
Surah An-Naba, Verse 31
حَدَآئِقَ وَأَعۡنَٰبٗا
باغ‌ها و انگورها
Surah An-Naba, Verse 32
وَكَوَاعِبَ أَتۡرَابٗا
و دخترانی فربه و پستان بر آمده (و با آنان) همسال و همسان
Surah An-Naba, Verse 33
وَكَأۡسٗا دِهَاقٗا
و پیاله(هایی) لب‌ریزان
Surah An-Naba, Verse 34
لَّا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوٗا وَلَا كِذَّـٰبٗا
در آنجا نه بیهوده‌ای شنوند و نه دروغ پردازی‌ای
Surah An-Naba, Verse 35
جَزَآءٗ مِّن رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابٗا
حال آنکه پاداشی از پروردگار تو و عطایی است حساب‌شده
Surah An-Naba, Verse 36
رَّبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا ٱلرَّحۡمَٰنِۖ لَا يَمۡلِكُونَ مِنۡهُ خِطَابٗا
پروردگار آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آن دو است. رحمتگر بر آفریدگان. ایشان اختیار خِطابی از او ندارند
Surah An-Naba, Verse 37
يَوۡمَ يَقُومُ ٱلرُّوحُ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ صَفّٗاۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَقَالَ صَوَابٗا
روزی که روح و فرشتگان صف‌اندرصف به‌پاخیزند. سخن نگویند، مگر کسی که رحمان به او رخصت دهد، و سخنی شایسته گوید
Surah An-Naba, Verse 38
ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلۡحَقُّۖ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ مَـَٔابًا
آن روز پای برجا (و) حق است؛ پس هر که خواهد، راه بازگشتی فراسوی پروردگارش برگیرد
Surah An-Naba, Verse 39
إِنَّآ أَنذَرۡنَٰكُمۡ عَذَابٗا قَرِيبٗا يَوۡمَ يَنظُرُ ٱلۡمَرۡءُ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُ وَيَقُولُ ٱلۡكَافِرُ يَٰلَيۡتَنِي كُنتُ تُرَٰبَۢا
ما همواره شما را از عذابی نزدیک هشدار دادیم؛ روزی که آدمی آنچه را با دستاوردش پیش فرستاده است بنگرد و کافر گوید: «ای کاش من خاک بودم!»
Surah An-Naba, Verse 40