Surah An-Naba - Persian Translation by Dr. Hussien Tagi
عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ
(کافران) از چه چیز از یکدیگر سؤال می‌کنند؟
Surah An-Naba, Verse 1
عَنِ ٱلنَّبَإِ ٱلۡعَظِيمِ
از خبری بزرگ
Surah An-Naba, Verse 2
ٱلَّذِي هُمۡ فِيهِ مُخۡتَلِفُونَ
همان (خبری) که آن‌ها در آن اختلاف دارند
Surah An-Naba, Verse 3
كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ
چنین نیست (که آن‌ها می‌اندیشند)، بزودی خواهند دانست
Surah An-Naba, Verse 4
ثُمَّ كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ
باز هم چنین نیست، بزودی خواهند دانست
Surah An-Naba, Verse 5
أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ مِهَٰدٗا
آیا زمین را بستری (برای آسایش شما) قرار ندادیم؟
Surah An-Naba, Verse 6
وَٱلۡجِبَالَ أَوۡتَادٗا
و کوه‌ها را میخ‌های (آن قرار ندادیم؟)
Surah An-Naba, Verse 7
وَخَلَقۡنَٰكُمۡ أَزۡوَٰجٗا
و شما را جفت (نر و ماده) آفریدیم
Surah An-Naba, Verse 8
وَجَعَلۡنَا نَوۡمَكُمۡ سُبَاتٗا
و خواب شما را (مایۀ) آرامش‌تان قرار دادیم
Surah An-Naba, Verse 9
وَجَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ لِبَاسٗا
و شب را پوششی (برای شما) قرار دادیم
Surah An-Naba, Verse 10
وَجَعَلۡنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشٗا
و روز را (وسیله‌ای) برای زندگی و معاش قرار دادیم
Surah An-Naba, Verse 11
وَبَنَيۡنَا فَوۡقَكُمۡ سَبۡعٗا شِدَادٗا
و بر فراز شما هفت (آسمان) محکم بنا کردیم
Surah An-Naba, Verse 12
وَجَعَلۡنَا سِرَاجٗا وَهَّاجٗا
و (خورشید را) چراغی درخشان آفریدیم
Surah An-Naba, Verse 13
وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡمُعۡصِرَٰتِ مَآءٗ ثَجَّاجٗا
و از ابر‌های باران زا آبی فراوان فرو فرستادیم
Surah An-Naba, Verse 14
لِّنُخۡرِجَ بِهِۦ حَبّٗا وَنَبَاتٗا
تا بدان دانه و گیاه بسیار برویانیم
Surah An-Naba, Verse 15
وَجَنَّـٰتٍ أَلۡفَافًا
و باغ‌هایی پر درخت (با آن آب پرورش دهیم)
Surah An-Naba, Verse 16
إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ كَانَ مِيقَٰتٗا
بی‌گمان روز داوری (و جدای) میعاد (همگان) است
Surah An-Naba, Verse 17
يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَتَأۡتُونَ أَفۡوَاجٗا
روزی‌که در «صور» دمیده می‌شود، سپس شما گروه گروه (به محشر) می‌آیید
Surah An-Naba, Verse 18
وَفُتِحَتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ أَبۡوَٰبٗا
و آسمان گشوده می‌شود، پس دروازه، دروازه می‌گردد
Surah An-Naba, Verse 19
وَسُيِّرَتِ ٱلۡجِبَالُ فَكَانَتۡ سَرَابًا
و کوه‌ها روان کرده شود، پس (چون) سراب گردند
Surah An-Naba, Verse 20
إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتۡ مِرۡصَادٗا
و بی‌گمان جهنم کمین‌گاهی است
Surah An-Naba, Verse 21
لِّلطَّـٰغِينَ مَـَٔابٗا
بازگشت‌گاه برای سرکشان است
Surah An-Naba, Verse 22
لَّـٰبِثِينَ فِيهَآ أَحۡقَابٗا
مدت زمانی دراز در آنجا بمانند
Surah An-Naba, Verse 23
لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرۡدٗا وَلَا شَرَابًا
و در آنجا نه (چیز) خنکی می‌چشند و نه آشامیدنی (گوارایی خواهند داشت)
Surah An-Naba, Verse 24
إِلَّا حَمِيمٗا وَغَسَّاقٗا
جز آبی سوزان، و (مایعی که) چرک و خون (است)
Surah An-Naba, Verse 25
جَزَآءٗ وِفَاقًا
(این) کیفری است مناسب و در خور (اعمال‌شان)
Surah An-Naba, Verse 26
إِنَّهُمۡ كَانُواْ لَا يَرۡجُونَ حِسَابٗا
زیرا که آن‌ها هیچ امیدی به (روز) حساب نداشتند
Surah An-Naba, Verse 27
وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كِذَّابٗا
و آیات ما را بشدّت تکذیب کردند
Surah An-Naba, Verse 28
وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ كِتَٰبٗا
و ما همه چیز را (در کتاب لوح محفوظ) بشمارش نوشتیم
Surah An-Naba, Verse 29
فَذُوقُواْ فَلَن نَّزِيدَكُمۡ إِلَّا عَذَابًا
پس (کیفر اعمال خود را) بچشید، که چیزی جز عذاب بر شما نمی‌افزاییم
Surah An-Naba, Verse 30
إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ مَفَازًا
بی‌گمان برای پرهیزگاران کامیابی است
Surah An-Naba, Verse 31
حَدَآئِقَ وَأَعۡنَٰبٗا
باغ‌های (میوه) و تاکستان‌ها
Surah An-Naba, Verse 32
وَكَوَاعِبَ أَتۡرَابٗا
و حوریانی جوان و هم سن و سال
Surah An-Naba, Verse 33
وَكَأۡسٗا دِهَاقٗا
و جام‌هایی لبریز و پیاپی (از شراب پاکیزۀ بهشت)
Surah An-Naba, Verse 34
لَّا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوٗا وَلَا كِذَّـٰبٗا
در آنجا نه سخن بیهوده‌ای می‌شنوند و نه دروغی
Surah An-Naba, Verse 35
جَزَآءٗ مِّن رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابٗا
(این) پاداش از جانب پروردگار توست و عطایی از روی حساب
Surah An-Naba, Verse 36
رَّبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا ٱلرَّحۡمَٰنِۖ لَا يَمۡلِكُونَ مِنۡهُ خِطَابٗا
(همان) پروردگار آسمان‌ها و زمین، و آنچه در میان آن‌هاست، (همان الله) رحمان هیچ‌کس (درآن روز) یارای سخن گفتن با او ندارد
Surah An-Naba, Verse 37
يَوۡمَ يَقُومُ ٱلرُّوحُ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ صَفّٗاۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَقَالَ صَوَابٗا
روزی‌که روح (= جبرییل) و فرشتگان به صف ایستند، هیچ‌کس سخن نگویید، جز کسی‌که الله رحمان به او اجازه داده باشد، و (او) سخن درست (و صواب) گوید
Surah An-Naba, Verse 38
ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلۡحَقُّۖ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ مَـَٔابًا
آن روز حق است، پس هر کس که بخواهد بازگشت‌گاهی به سوی پروردگارش برگزیند
Surah An-Naba, Verse 39
إِنَّآ أَنذَرۡنَٰكُمۡ عَذَابٗا قَرِيبٗا يَوۡمَ يَنظُرُ ٱلۡمَرۡءُ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُ وَيَقُولُ ٱلۡكَافِرُ يَٰلَيۡتَنِي كُنتُ تُرَٰبَۢا
به راستی ما شما را از عذابی نزدیک بیم دادیم، روزی‌که انسان آنچه را از قبل با دست‌های خود فرستاده است می‌بیند، و کافر می‌گوید: «ای کاش من خاک بود». (و برای حساب بر انگیخته نمی‌شد)
Surah An-Naba, Verse 40