Surah An-Naba - Persian Translation by Islamhouse.com Persian Team
عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ
[کافران] دربارۀ چه چیزی از یکدیگر سؤال میکنند؟
Surah An-Naba, Verse 1
عَنِ ٱلنَّبَإِ ٱلۡعَظِيمِ
از خبری بزرگ
Surah An-Naba, Verse 2
ٱلَّذِي هُمۡ فِيهِ مُخۡتَلِفُونَ
همان [خبری] که در مورد آن با هم اختلاف دارند
Surah An-Naba, Verse 3
كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ
چنین نیست [که آنها میاندیشند]؛ به زودی خواهند دانست
Surah An-Naba, Verse 4
ثُمَّ كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ
باز هم چنین نیست؛ به زودی خواهند دانست
Surah An-Naba, Verse 5
أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ مِهَٰدٗا
آیا زمین را بستری [برای آسایش شما] قرار ندادیم؟
Surah An-Naba, Verse 6
وَٱلۡجِبَالَ أَوۡتَادٗا
و کوهها را میخها[ی آن قرار ندادیم؟]
Surah An-Naba, Verse 7
وَخَلَقۡنَٰكُمۡ أَزۡوَٰجٗا
و شما را جفت [= نر و ماده] آفریدیم
Surah An-Naba, Verse 8
وَجَعَلۡنَا نَوۡمَكُمۡ سُبَاتٗا
و خواب شما را [مایۀ] آرامشتان قرار دادیم
Surah An-Naba, Verse 9
وَجَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ لِبَاسٗا
و شب را پوششی [برایتان] قرار دادیم
Surah An-Naba, Verse 10
وَجَعَلۡنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشٗا
و روز را [وسیلۀ] زندگی و [امرارِ معاش] قرار دادیم،
Surah An-Naba, Verse 11
وَبَنَيۡنَا فَوۡقَكُمۡ سَبۡعٗا شِدَادٗا
و بر فراز شما هفت [آسمان] محکم بنا کردیم،
Surah An-Naba, Verse 12
وَجَعَلۡنَا سِرَاجٗا وَهَّاجٗا
و [خورشید را] چراغی درخشان [و روشناییبخش] آفریدیم،
Surah An-Naba, Verse 13
وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡمُعۡصِرَٰتِ مَآءٗ ثَجَّاجٗا
و از ابرهای بارانزا، آبی فراوان فروفرستادیم
Surah An-Naba, Verse 14
لِّنُخۡرِجَ بِهِۦ حَبّٗا وَنَبَاتٗا
تا دانه و گیاه بسیار با آن برویانیم
Surah An-Naba, Verse 15
وَجَنَّـٰتٍ أَلۡفَافًا
و باغهایی پردرخت [با آن پرورش دهیم]
Surah An-Naba, Verse 16
إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ كَانَ مِيقَٰتٗا
بیگمان، روز داورى [میان مخلوقات]، وعدهگاه [ما با شما] است
Surah An-Naba, Verse 17
يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَتَأۡتُونَ أَفۡوَاجٗا
روزی که در «صور» دمیده میشود و شما گروهگروه [به محشر] میآیید؛
Surah An-Naba, Verse 18
وَفُتِحَتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ أَبۡوَٰبٗا
و آسمان گشوده میشود و به صورت درهای متعدد درمیآید؛
Surah An-Naba, Verse 19
وَسُيِّرَتِ ٱلۡجِبَالُ فَكَانَتۡ سَرَابًا
و کوهها به حرکت درمیآید و به صورت سرابی میشود؛
Surah An-Naba, Verse 20
إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتۡ مِرۡصَادٗا
و بیگمان، جهنم کمینگاهی است
Surah An-Naba, Verse 21
لِّلطَّـٰغِينَ مَـَٔابٗا
[و] محل بازگشتی برای طغیانگران
Surah An-Naba, Verse 22
لَّـٰبِثِينَ فِيهَآ أَحۡقَابٗا
مدت زمانی بیپایان در آنجا میمانند
Surah An-Naba, Verse 23
لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرۡدٗا وَلَا شَرَابًا
در آنجا نه [چیز] خنکی میچشند و نه آشامیدنی [گوارایی خواهند داشت]
Surah An-Naba, Verse 24
إِلَّا حَمِيمٗا وَغَسَّاقٗا
جز آبی سوزان و [مایعی که] چرک و خون [جهنمیان است]
Surah An-Naba, Verse 25
جَزَآءٗ وِفَاقًا
[این] کیفری است مناسب و درخور [گناهانشان]؛
Surah An-Naba, Verse 26
إِنَّهُمۡ كَانُواْ لَا يَرۡجُونَ حِسَابٗا
همانا آنان از حساب [و کتاب روز قیامت] نمیترسیدند
Surah An-Naba, Verse 27
وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كِذَّابٗا
و آیات ما را به شدت تکذیب کردند؛
Surah An-Naba, Verse 28
وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ كِتَٰبٗا
و ما همه چیز را [در لوح محفوظ] شمارش و ثبت کردهایم
Surah An-Naba, Verse 29
فَذُوقُواْ فَلَن نَّزِيدَكُمۡ إِلَّا عَذَابًا
پس [کیفرِ اعمال خود را] بچشید که [چیزی] جز عذاب بر شما نمیافزاییم
Surah An-Naba, Verse 30
إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ مَفَازًا
بیگمان، برای پرهیزگاران کامیابی [بزرگی] است
Surah An-Naba, Verse 31
حَدَآئِقَ وَأَعۡنَٰبٗا
باغهای [میوه] و تاکستانها
Surah An-Naba, Verse 32
وَكَوَاعِبَ أَتۡرَابٗا
و حوریانی نوجوان و همسن و سال
Surah An-Naba, Verse 33
وَكَأۡسٗا دِهَاقٗا
و جامهایی لبریز و پیاپی [از شراب پاکیزۀ بهشت]
Surah An-Naba, Verse 34
لَّا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوٗا وَلَا كِذَّـٰبٗا
در آنجا نه سخن بیهودهای میشنوند و نه دروغی
Surah An-Naba, Verse 35
جَزَآءٗ مِّن رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابٗا
[این] پاداش، از جانب پروردگار توست، و عطایی از روی حساب
Surah An-Naba, Verse 36
رَّبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا ٱلرَّحۡمَٰنِۖ لَا يَمۡلِكُونَ مِنۡهُ خِطَابٗا
[همان] پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست؛ [همان الله] رحمان [که] هیچ کس [در آن روز] یارای سخن گفتن با او را ندارد
Surah An-Naba, Verse 37
يَوۡمَ يَقُومُ ٱلرُّوحُ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ صَفّٗاۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَقَالَ صَوَابٗا
روزی که روح [= جبرئیل] و فرشتگان به صف میایستند، [و] هیچ کس سخن نمیگوید، جز کسی که [الله] رحمان به او اجازه داده باشد و [او] سخن درست [و صواب] گوید
Surah An-Naba, Verse 38
ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلۡحَقُّۖ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ مَـَٔابًا
آن [روز]، روزِ حق است [و بدون تردید واقع میشود]؛ پس هر کس كه بخواهد، [میتواند] راه بازگشتى به سوى پروردگار خود بجوید
Surah An-Naba, Verse 39
إِنَّآ أَنذَرۡنَٰكُمۡ عَذَابٗا قَرِيبٗا يَوۡمَ يَنظُرُ ٱلۡمَرۡءُ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُ وَيَقُولُ ٱلۡكَافِرُ يَٰلَيۡتَنِي كُنتُ تُرَٰبَۢا
به راستی، ما شما را از عذابی نزدیک بیم دادیم: روزی که انسان آنچه را از قبل با دستهای خود فرستاده است میبیند، و کافر میگوید: «ای کاش من خاک بودم [و برای حساب برانگیخته نمیشدم»]
Surah An-Naba, Verse 40