Surah Al-Baqara - Malayalam Translation by Muhammad Karakunnu And Vanidas Elayavoor
الٓمٓ
aliph - lāṁ - mīṁ.
Surah Al-Baqara, Verse 1
ذَٰلِكَ ٱلۡكِتَٰبُ لَا رَيۡبَۛ فِيهِۛ هُدٗى لِّلۡمُتَّقِينَ
itāṇ vēdapustakaṁ. itil sanśayamilla. bhaktanmārkkitu vaḻikāṭṭi.
Surah Al-Baqara, Verse 2
ٱلَّذِينَ يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡغَيۡبِ وَيُقِيمُونَ ٱلصَّلَوٰةَ وَمِمَّا رَزَقۡنَٰهُمۡ يُنفِقُونَ
abhetika satyaṅṅaḷil viśvasikkunnavarāṇavar. namaskāraṁ niṣṭhayēāṭe nirvahikkunnavaruṁ nāṁ nalkiyatil ninn celavaḻikkunnavarumāṇ.
Surah Al-Baqara, Verse 3
وَٱلَّذِينَ يُؤۡمِنُونَ بِمَآ أُنزِلَ إِلَيۡكَ وَمَآ أُنزِلَ مِن قَبۡلِكَ وَبِٱلۡأٓخِرَةِ هُمۡ يُوقِنُونَ
ninakk iṟakkiya ī vēdapustakattiluṁ ninṟe mumpuḷḷavarkk iṟakkiyavayiluṁ viśvasikkunnavarumāṇavar. paralēākattil aṭiyuṟacca bēādhyamuḷḷavaruṁ.
Surah Al-Baqara, Verse 4
أُوْلَـٰٓئِكَ عَلَىٰ هُدٗى مِّن رَّبِّهِمۡۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ
avar taṅṅaḷuṭe nāthanṟe nērvaḻiyilāṇ. vijayaṁ varikkunnavaruṁ avar tanne.
Surah Al-Baqara, Verse 5
إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ سَوَآءٌ عَلَيۡهِمۡ ءَأَنذَرۡتَهُمۡ أَمۡ لَمۡ تُنذِرۡهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ
ennāl satyaniṣēdhikaḷēā; avarkku nī tākkītu nalkunnatuṁ nalkātirikkunnatuṁ tulyamāṇ. avar viśvasikkukayilla.
Surah Al-Baqara, Verse 6
خَتَمَ ٱللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ وَعَلَىٰ سَمۡعِهِمۡۖ وَعَلَىٰٓ أَبۡصَٰرِهِمۡ غِشَٰوَةٞۖ وَلَهُمۡ عَذَابٌ عَظِيمٞ
allāhu avaruṭe manas'suṁ kātuṁ aṭaccu mudraveccirikkunnu. avaruṭe kaṇṇukaḷkk mūṭiyuṇṭ. avarkkāṇ keāṭiya śikṣa.
Surah Al-Baqara, Verse 7
وَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يَقُولُ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَبِٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَمَا هُم بِمُؤۡمِنِينَ
cila āḷukaḷ avakāśappeṭunnu: "allāhuviluṁ antyadinattiluṁ ñaṅṅaḷ viśvasiccirikkunnu.” yathārthattilavar viśvāsikaḷēyalla.
Surah Al-Baqara, Verse 8
يُخَٰدِعُونَ ٱللَّهَ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَمَا يَخۡدَعُونَ إِلَّآ أَنفُسَهُمۡ وَمَا يَشۡعُرُونَ
allāhuvineyuṁ viśvāsikaḷeyuṁ vañcikkukayāṇavar. ennāl taṅṅaḷettanneyāṇavar vañcikkunnat; maṟṟāreyumalla. avarat aṟiyunnillennumātraṁ.
Surah Al-Baqara, Verse 9
فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ فَزَادَهُمُ ٱللَّهُ مَرَضٗاۖ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمُۢ بِمَا كَانُواْ يَكۡذِبُونَ
avaruṭe manas'sukaḷil rēāgamuṇṭ. allāhu ā rēāgaṁ vardhippiccu. ini avarkkuḷḷat nēāvēṟiya śikṣayāṇ; avar kaḷḷaṁ paṟaññukeāṇṭirunnatinālāṇat.
Surah Al-Baqara, Verse 10
وَإِذَا قِيلَ لَهُمۡ لَا تُفۡسِدُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ قَالُوٓاْ إِنَّمَا نَحۡنُ مُصۡلِحُونَ
“niṅṅaḷ bhūmiyil kuḻappamuṇṭākkarute"nn āvaśyappeṭṭāl avar paṟayuṁ: "ñaṅṅaḷ nanma ceyyunnavar mātramākunnu.“
Surah Al-Baqara, Verse 11
أَلَآ إِنَّهُمۡ هُمُ ٱلۡمُفۡسِدُونَ وَلَٰكِن لَّا يَشۡعُرُونَ
aṟiyuka; avar tanneyāṇ kuḻappakkār. pakṣē, avarataṟiyunnilla.
Surah Al-Baqara, Verse 12
وَإِذَا قِيلَ لَهُمۡ ءَامِنُواْ كَمَآ ءَامَنَ ٱلنَّاسُ قَالُوٓاْ أَنُؤۡمِنُ كَمَآ ءَامَنَ ٱلسُّفَهَآءُۗ أَلَآ إِنَّهُمۡ هُمُ ٱلسُّفَهَآءُ وَلَٰكِن لَّا يَعۡلَمُونَ
“maṟṟuḷḷavar viśvasiccapēāle niṅṅaḷuṁ viśvasikkuka" enn āvaśyappeṭṭāl avar cēādikkuṁ: "viḍḍhikaḷ viśvasiccapēāle ñaṅṅaḷuṁ viśvasikkaṇamennēā?" ennāl aṟiyuka: avar tanneyāṇ viḍḍhikaḷ. pakṣē, avarataṟiyunnilla.
Surah Al-Baqara, Verse 13
وَإِذَا لَقُواْ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ قَالُوٓاْ ءَامَنَّا وَإِذَا خَلَوۡاْ إِلَىٰ شَيَٰطِينِهِمۡ قَالُوٓاْ إِنَّا مَعَكُمۡ إِنَّمَا نَحۡنُ مُسۡتَهۡزِءُونَ
satyaviśvāsikaḷe kaṇṭumuṭṭumpēāḷ avar paṟayuṁ: "ñaṅṅaḷuṁ viśvasiccirikkunnu." avaruṁ avaruṭe piśācukkaḷuṁ mātramāyāl avar paṟayuṁ: "ñaṅṅaḷ niṅṅaḷēāṭeāppaṁ tanneyāṇ. ñaṅṅaḷ avare parihasikkuka mātramāyirunnu."
Surah Al-Baqara, Verse 14
ٱللَّهُ يَسۡتَهۡزِئُ بِهِمۡ وَيَمُدُّهُمۡ فِي طُغۡيَٰنِهِمۡ يَعۡمَهُونَ
allāhu avare parihāsyarākkukayuṁ atikramaṅṅaḷil andharāyi alayān viṭṭirikkukayumāṇ.
Surah Al-Baqara, Verse 15
أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ ٱشۡتَرَوُاْ ٱلضَّلَٰلَةَ بِٱلۡهُدَىٰ فَمَا رَبِحَت تِّجَٰرَتُهُمۡ وَمَا كَانُواْ مُهۡتَدِينَ
avarāṇ nērvaḻi viṟṟ vaḻikēṭ vilaykkeṭuttavar. avaruṭe kaccavaṭaṁ oṭṭuṁ lābhakaramalla. avarkku nērmārgaṁ naṣṭappeṭṭirikkunnu.
Surah Al-Baqara, Verse 16
مَثَلُهُمۡ كَمَثَلِ ٱلَّذِي ٱسۡتَوۡقَدَ نَارٗا فَلَمَّآ أَضَآءَتۡ مَا حَوۡلَهُۥ ذَهَبَ ٱللَّهُ بِنُورِهِمۡ وَتَرَكَهُمۡ فِي ظُلُمَٰتٖ لَّا يُبۡصِرُونَ
avaruṭe upama ivvidhamākunnu: orāḷ tīkeāḷutti. cuṟṟuṁ prakāśaṁ parannappēāḷ allāhu avaruṭe veḷiccaṁ aṇaccu. enniṭṭavare onnuṁ kāṇāttavarāyi kūriruḷilupēkṣiccu.
Surah Al-Baqara, Verse 17
صُمُّۢ بُكۡمٌ عُمۡيٞ فَهُمۡ لَا يَرۡجِعُونَ
badhiraruṁ mūkaruṁ kuruṭarumāṇavar. atinālavareārikkaluṁ nērvaḻiyilēkku tiriccuvarilla.
Surah Al-Baqara, Verse 18
أَوۡ كَصَيِّبٖ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ فِيهِ ظُلُمَٰتٞ وَرَعۡدٞ وَبَرۡقٞ يَجۡعَلُونَ أَصَٰبِعَهُمۡ فِيٓ ءَاذَانِهِم مِّنَ ٱلصَّوَٰعِقِ حَذَرَ ٱلۡمَوۡتِۚ وَٱللَّهُ مُحِيطُۢ بِٱلۡكَٰفِرِينَ
alleṅkil maṟṟeārupama: mānattuninnuḷḷa perumaḻa. atil iruḷuṁ iṭimuḻakkavuṁ minnalppiṇarumuṇṭ. mēghagarjanaṁ kēṭṭ maraṇabhītiyāl avar cevikaḷil viralukaḷ tirukunnu. allāhu satyaniṣēdhikaḷe sadā valayaṁ ceyyunnavanatre.
Surah Al-Baqara, Verse 19
يَكَادُ ٱلۡبَرۡقُ يَخۡطَفُ أَبۡصَٰرَهُمۡۖ كُلَّمَآ أَضَآءَ لَهُم مَّشَوۡاْ فِيهِ وَإِذَآ أَظۡلَمَ عَلَيۡهِمۡ قَامُواْۚ وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ لَذَهَبَ بِسَمۡعِهِمۡ وَأَبۡصَٰرِهِمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ
minnalppiṇarukaḷ avaruṭe kāḻcaye kavarnneṭukkunnu. atinṟe ittiriveṭṭaṁ kiṭṭumpēāḻeākke avaratilūṭe naṭakkuṁ. iruḷmūṭiyālēā avar aṟaccunilkkuṁ. allāhu icchiccirunneṅkil avaruṭe kēḷviyuṁ kāḻcayuṁ avan keṭuttikkaḷayumāyirunnu. tīrccayāyuṁ allāhu ellāṟṟinuṁ kaḻivuṟṟavan tanne.
Surah Al-Baqara, Verse 20
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ ٱعۡبُدُواْ رَبَّكُمُ ٱلَّذِي خَلَقَكُمۡ وَٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تَتَّقُونَ
janaṅṅaḷē, niṅṅaḷeyuṁ mungāmikaḷeyuṁ sr̥ṣṭicca niṅṅaḷuṭe nāthan vaḻippeṭuka. niṅṅaḷ bhaktarāyittīrān.
Surah Al-Baqara, Verse 21
ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلۡأَرۡضَ فِرَٰشٗا وَٱلسَّمَآءَ بِنَآءٗ وَأَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَخۡرَجَ بِهِۦ مِنَ ٱلثَّمَرَٰتِ رِزۡقٗا لَّكُمۡۖ فَلَا تَجۡعَلُواْ لِلَّهِ أَندَادٗا وَأَنتُمۡ تَعۡلَمُونَ
avan niṅṅaḷkkāyi bhūmiye virippākki. ākāśatte mēlāppākki. mānattuninn maḻa vīḻtti. atuvaḻi niṅṅaḷkku kaḻikkānuḷḷa kāykanikaḷ kiḷirppiccutannu. atināl niṅṅaḷ allāhuvin samanmāre saṅkalpikkarut. niṅṅaḷ ellāṁ aṟiyunnavarāyirikke.
Surah Al-Baqara, Verse 22
وَإِن كُنتُمۡ فِي رَيۡبٖ مِّمَّا نَزَّلۡنَا عَلَىٰ عَبۡدِنَا فَأۡتُواْ بِسُورَةٖ مِّن مِّثۡلِهِۦ وَٱدۡعُواْ شُهَدَآءَكُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
nāṁ nam'muṭe dāsan iṟakkikkeāṭutta ī vēdaṁ nam'muṭētutanneyēā enn niṅṅaḷ sanśayikkunnuveṅkil itupēāluḷḷa oradhyāyameṅkiluṁ keāṇṭuvarika. allāhuvinu puṟame niṅṅaḷkk sahāyikaḷēā sākṣikaḷēā uṇṭeṅkil avareyuṁ viḷiccukeāḷḷuka. niṅṅaḷ satyasandhareṅkil!
Surah Al-Baqara, Verse 23
فَإِن لَّمۡ تَفۡعَلُواْ وَلَن تَفۡعَلُواْ فَٱتَّقُواْ ٱلنَّارَ ٱلَّتِي وَقُودُهَا ٱلنَّاسُ وَٱلۡحِجَارَةُۖ أُعِدَّتۡ لِلۡكَٰفِرِينَ
niṅṅaḷkkatu ceyyān sādhyamalleṅkil -niṅṅaḷkkatu sādhyamalla; tīrcca- niṅṅaḷ narakattīyine kāttukeāḷḷuka. manuṣyaruṁ kallukaḷuṁ indhanamāya narakāgniye. satyaniṣēdhikaḷkkāyi tayyāṟākkappeṭṭatāṇat.
Surah Al-Baqara, Verse 24
وَبَشِّرِ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ أَنَّ لَهُمۡ جَنَّـٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُۖ كُلَّمَا رُزِقُواْ مِنۡهَا مِن ثَمَرَةٖ رِّزۡقٗا قَالُواْ هَٰذَا ٱلَّذِي رُزِقۡنَا مِن قَبۡلُۖ وَأُتُواْ بِهِۦ مُتَشَٰبِهٗاۖ وَلَهُمۡ فِيهَآ أَزۡوَٰجٞ مُّطَهَّرَةٞۖ وَهُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ
satyaviśvāsaṁ svīkarikkukayuṁ salkkarmaṅṅaḷanuṣṭhikkukayuṁ ceyyunnavare śubhavārtta aṟiyikkuka: avarkk tāḻbhāgattūṭe aruvikaḷeāḻukunna svargīyārāmaṅṅaḷuṇṭ. atile kanikaḷ āhāramāyi labhikkumpēāḻeākke avar paṟayuṁ: "ñaṅṅaḷkku nēratte nalkiyatu tanneyāṇallēā ituṁ." satyamēā, samānatayuḷḷat avarkk sam'mānikkappeṭukayāṇ. avarkkaviṭe viśud'dharāya iṇakaḷuṇṭ. avaraviṭe sthiravāsikaḷāyirikkuṁ.
Surah Al-Baqara, Verse 25
۞إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَسۡتَحۡيِۦٓ أَن يَضۡرِبَ مَثَلٗا مَّا بَعُوضَةٗ فَمَا فَوۡقَهَاۚ فَأَمَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ فَيَعۡلَمُونَ أَنَّهُ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّهِمۡۖ وَأَمَّا ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فَيَقُولُونَ مَاذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلٗاۘ يُضِلُّ بِهِۦ كَثِيرٗا وَيَهۡدِي بِهِۦ كَثِيرٗاۚ وَمَا يُضِلُّ بِهِۦٓ إِلَّا ٱلۡفَٰسِقِينَ
keātukineyēā atiluṁ nis'sāramāyatineppēālumēā upamayākkān allāhuvin oṭṭuṁ saṅkēācamilla. appēāḷ viśvāsikaḷ atu taṅṅaḷuṭe nāthanṟe satyavacanamāṇennu tiriccaṟiyunnu. ennāl satyaniṣēdhikaḷ cēādikkunnu: "ī upama keāṇṭ allāhu entāṇ uddēśikkunnat?“ aṅṅane ī upama keāṇṭ avan cilare vaḻiteṟṟikkunnu. palarēyuṁ nērvaḻiyilākkunnu. ennāl dhikkārikaḷe mātramē avan vaḻiteṟṟikkunnuḷḷū.
Surah Al-Baqara, Verse 26
ٱلَّذِينَ يَنقُضُونَ عَهۡدَ ٱللَّهِ مِنۢ بَعۡدِ مِيثَٰقِهِۦ وَيَقۡطَعُونَ مَآ أَمَرَ ٱللَّهُ بِهِۦٓ أَن يُوصَلَ وَيُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِۚ أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡخَٰسِرُونَ
allāhuvumāyi karār uṟappiccaśēṣaṁ atu laṅghikkunnavarāṇavar; allāhu kūṭṭiyiṇakkān kalpiccatine vērpeṭuttunnavar; bhūmiyil kuḻappamuṇṭākkunnavar. naṣṭaṁ paṟṟiyavaruṁ avartanne.
Surah Al-Baqara, Verse 27
كَيۡفَ تَكۡفُرُونَ بِٱللَّهِ وَكُنتُمۡ أَمۡوَٰتٗا فَأَحۡيَٰكُمۡۖ ثُمَّ يُمِيتُكُمۡ ثُمَّ يُحۡيِيكُمۡ ثُمَّ إِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ
eṅṅane niṅṅaḷ allāhuvine niṣēdhikkuṁ? niṅṅaḷkk jīvanillāyirunnu. pinne avan niṅṅaḷkku jīvanēki. avan tanne niṅṅaḷe marippikkuṁ. vīṇṭuṁ jīvippikkuṁ. avasānaṁ avaṅkalēkkutanne niṅṅaḷellāṁ tiriccucelluṁ.
Surah Al-Baqara, Verse 28
هُوَ ٱلَّذِي خَلَقَ لَكُم مَّا فِي ٱلۡأَرۡضِ جَمِيعٗا ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰٓ إِلَى ٱلسَّمَآءِ فَسَوَّىٰهُنَّ سَبۡعَ سَمَٰوَٰتٖۚ وَهُوَ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٞ
avanāṇ bhūmiyiluḷḷatellāṁ niṅṅaḷkkāyi sr̥ṣṭiccat. kūṭāte ēḻākāśaṅṅaḷe kramīkaricc uparilēākatte avan sanvidhāniccu. ellā kāryaṅṅaḷuṁ aṟiyunnavanāṇavan.
Surah Al-Baqara, Verse 29
وَإِذۡ قَالَ رَبُّكَ لِلۡمَلَـٰٓئِكَةِ إِنِّي جَاعِلٞ فِي ٱلۡأَرۡضِ خَلِيفَةٗۖ قَالُوٓاْ أَتَجۡعَلُ فِيهَا مَن يُفۡسِدُ فِيهَا وَيَسۡفِكُ ٱلدِّمَآءَ وَنَحۡنُ نُسَبِّحُ بِحَمۡدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَۖ قَالَ إِنِّيٓ أَعۡلَمُ مَا لَا تَعۡلَمُونَ
ninṟe nāthan malakkukaḷēāṭu paṟañña sandarbhaṁ: "bhūmiyil ñāneāru pratinidhiye niyēāgikkukayāṇ." avaranvēṣiccu: "bhūmiyil kuḻappamuṇṭākkukayuṁ cēāra cintukayuṁ ceyyunnavareyēā nī niyēāgikkunnat? ñaṅṅaḷēā ninṟe mahatvaṁ kīrttikkunnu. ninṟe viśud'dhi vāḻttukayuṁ ceyyunnu." allāhu paṟaññu: "niṅṅaḷaṟiyāttavayuṁ ñānaṟiyunnu."
Surah Al-Baqara, Verse 30
وَعَلَّمَ ءَادَمَ ٱلۡأَسۡمَآءَ كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمۡ عَلَى ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةِ فَقَالَ أَنۢبِـُٔونِي بِأَسۡمَآءِ هَـٰٓؤُلَآءِ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
allāhu ādamine ellā vastukkaḷuṭeyuṁ pērukaḷ paṭhippiccu. pinnīṭ avaye malakkukaḷuṭe munnil pradarśippicc avan kalpiccu: "niṅṅaḷ ivayuṭe pērukaḷ paṟayuka, niṅṅaḷ satyaṁ paṟayunnavareṅkil?"
Surah Al-Baqara, Verse 31
قَالُواْ سُبۡحَٰنَكَ لَا عِلۡمَ لَنَآ إِلَّا مَا عَلَّمۡتَنَآۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡعَلِيمُ ٱلۡحَكِيمُ
avar paṟaññu: "kuṟṟamaṟṟavan nī mātraṁ. nī paṭhippiccutannatallāteānnuṁ ñaṅṅaḷkkaṟiyilla. ellāṁ aṟiyunnavanuṁ yuktimānuṁ nī mātraṁ."
Surah Al-Baqara, Verse 32
قَالَ يَـٰٓـَٔادَمُ أَنۢبِئۡهُم بِأَسۡمَآئِهِمۡۖ فَلَمَّآ أَنۢبَأَهُم بِأَسۡمَآئِهِمۡ قَالَ أَلَمۡ أَقُل لَّكُمۡ إِنِّيٓ أَعۡلَمُ غَيۡبَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَأَعۡلَمُ مَا تُبۡدُونَ وَمَا كُنتُمۡ تَكۡتُمُونَ
allāhu paṟaññu: "ādaṁ! ivayuṭe pērukaḷ avare aṟiyikkuka." aṅṅane ādaṁ avare, ā pērukaḷaṟiyiccu. appēāḷ allāhu cēādiccu: "ākāśabhūmikaḷil oḷiññukiṭakkunnateākkeyuṁ ñānaṟiyunnuvenn niṅṅaḷēāṭ paṟaññirunnillē? niṅṅaḷ teḷiyiccu kāṇikkunnavayuṁ oḷippiccuvekkunnavayuṁ ñānaṟiyunnuvennuṁ?"
Surah Al-Baqara, Verse 33
وَإِذۡ قُلۡنَا لِلۡمَلَـٰٓئِكَةِ ٱسۡجُدُواْ لِأٓدَمَ فَسَجَدُوٓاْ إِلَّآ إِبۡلِيسَ أَبَىٰ وَٱسۡتَكۡبَرَ وَكَانَ مِنَ ٱلۡكَٰفِرِينَ
nāṁ malakkukaḷēāṭu paṟañña sandarbhaṁ: "niṅṅaḷ ādamin sāṣṭāṅgaṁ ceyyuka." avareākkeyuṁ sāṣṭāṅgaṁ praṇamiccu; iblīseāḻike. avan visam'maticcu; ahaṅkarikkukayuṁ ceytu. aṅṅane avan satyaniṣēdhikaḷil peṭṭavanāyi.
Surah Al-Baqara, Verse 34
وَقُلۡنَا يَـٰٓـَٔادَمُ ٱسۡكُنۡ أَنتَ وَزَوۡجُكَ ٱلۡجَنَّةَ وَكُلَا مِنۡهَا رَغَدًا حَيۡثُ شِئۡتُمَا وَلَا تَقۡرَبَا هَٰذِهِ ٱلشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ ٱلظَّـٰلِمِينَ
nāṁ paṟaññu: "ādamē, nīyuṁ ninṟe iṇayuṁ svargattil tāmasikkuka. viśiṣṭa vibhavaṅṅaḷ vēṇṭuvēāḷaṁ tinnukeāḷḷuka. pakṣē, ī vr̥kṣattēāṭaṭukkarut. aṭuttāl niṅṅaḷiruvaruṁ atikramikaḷāyittīruṁ.“
Surah Al-Baqara, Verse 35
فَأَزَلَّهُمَا ٱلشَّيۡطَٰنُ عَنۡهَا فَأَخۡرَجَهُمَا مِمَّا كَانَا فِيهِۖ وَقُلۡنَا ٱهۡبِطُواْ بَعۡضُكُمۡ لِبَعۡضٍ عَدُوّٞۖ وَلَكُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُسۡتَقَرّٞ وَمَتَٰعٌ إِلَىٰ حِينٖ
ennāl piśāc avariruvareyuṁ atilninn teṟṟiccu. avariruvareyuṁ avaruṇṭāyirunniṭattuninnu puṟattākki. appēāḷ nāṁ kalpiccu: "iviṭe ninniṟaṅṅippēāvuka. paraspara śatrutayēāṭe varttikkuṁ niṅṅaḷ. bhūmiyil niṅṅaḷkk kuṟaccukālaṁ kaḻiyān iṭamuṇṭ; kaḻikkān vibhavaṅṅaḷuṁ."
Surah Al-Baqara, Verse 36
فَتَلَقَّىٰٓ ءَادَمُ مِن رَّبِّهِۦ كَلِمَٰتٖ فَتَابَ عَلَيۡهِۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ
appēāḷ ādaṁ tanṟe nāthanil ninn cila vacanaṅṅaḷ abhyasiccu. atuvaḻi paścāttapiccu. allāhu ataṅgīkariccu. tīrccayāyuṁ ēṟe māpparuḷunnavanuṁ dayāparanumāṇavan.
Surah Al-Baqara, Verse 37
قُلۡنَا ٱهۡبِطُواْ مِنۡهَا جَمِيعٗاۖ فَإِمَّا يَأۡتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدٗى فَمَن تَبِعَ هُدَايَ فَلَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ
nāṁ kalpiccu: "ellāvaruṁ iviṭaṁ viṭṭ pēākaṇaṁ. enṟe mārgadarśanaṁ niṅṅaḷkk aviṭe vannettuṁ. sanśayamilla; enṟe mārgaṁ pintuṭarunnavar nirbhayarāyirikkuṁ; duḥkhamillāttavaruṁ".
Surah Al-Baqara, Verse 38
وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَآ أُوْلَـٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ
"ennāl atine aviśvasikkukayuṁ nam'muṭe teḷivukaḷe taḷḷippaṟayukayuṁ ceyyunnavarēā, avarākunnu narakāvakāśikaḷ. avaratil sthiravāsikaḷāyirikkuṁ."
Surah Al-Baqara, Verse 39
يَٰبَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ ٱذۡكُرُواْ نِعۡمَتِيَ ٱلَّتِيٓ أَنۡعَمۡتُ عَلَيۡكُمۡ وَأَوۡفُواْ بِعَهۡدِيٓ أُوفِ بِعَهۡدِكُمۡ وَإِيَّـٰيَ فَٱرۡهَبُونِ
israyēl makkaḷē, ñān niṅṅaḷkkēkiya anugrahaṁ ōrttunēākkū. niṅṅaḷ enikkutanna vāgdānaṁ pūrttīkarikkū. niṅṅaḷēāṭuḷḷa pratijña ñānuṁ niṟavēṟṟāṁ. niṅṅaḷ enne mātraṁ bhayappeṭuka.
Surah Al-Baqara, Verse 40
وَءَامِنُواْ بِمَآ أَنزَلۡتُ مُصَدِّقٗا لِّمَا مَعَكُمۡ وَلَا تَكُونُوٓاْ أَوَّلَ كَافِرِۭ بِهِۦۖ وَلَا تَشۡتَرُواْ بِـَٔايَٰتِي ثَمَنٗا قَلِيلٗا وَإِيَّـٰيَ فَٱتَّقُونِ
ñān iṟakkiya vēdattil viśvasikkuka. atu niṅṅaḷuṭe vaśamuḷḷa vēdaṅṅaḷe śarivekkunnatāṇ. atine ādyaṁ niṣēdhikkunnavar niṅṅaḷākarut. enṟe vacanaṅṅaḷ tuccha vilaykku vilkkarut. ennēāṭumātraṁ bhakti pularttuka.
Surah Al-Baqara, Verse 41
وَلَا تَلۡبِسُواْ ٱلۡحَقَّ بِٱلۡبَٰطِلِ وَتَكۡتُمُواْ ٱلۡحَقَّ وَأَنتُمۡ تَعۡلَمُونَ
satyavuṁ asatyavuṁ kūṭṭikkalartti āśayakkuḻappamuṇṭākkarut. bēādhapūrvaṁ satyaṁ maṟaccuvekkarut.
Surah Al-Baqara, Verse 42
وَأَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتُواْ ٱلزَّكَوٰةَ وَٱرۡكَعُواْ مَعَ ٱلرَّـٰكِعِينَ
namaskāraṁ niṣṭhayēāṭe nirvahikkuka, sakātt nalkuka, namikkunnavarēāṭeāppaṁ namikkuka.
Surah Al-Baqara, Verse 43
۞أَتَأۡمُرُونَ ٱلنَّاسَ بِٱلۡبِرِّ وَتَنسَوۡنَ أَنفُسَكُمۡ وَأَنتُمۡ تَتۡلُونَ ٱلۡكِتَٰبَۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ
niṅṅaḷ janaṅṅaḷēāṭ nanma kalpikkukayuṁ svantaṁ kāryattilat maṟakkukayumāṇēā? atuṁ vēdaṁ ōtikkeāṇṭirikke? niṅṅaḷ oṭṭuṁ ālēācikkunnillē?
Surah Al-Baqara, Verse 44
وَٱسۡتَعِينُواْ بِٱلصَّبۡرِ وَٱلصَّلَوٰةِۚ وَإِنَّهَا لَكَبِيرَةٌ إِلَّا عَلَى ٱلۡخَٰشِعِينَ
sahanattilūṭeyuṁ namaskārattilūṭeyuṁ divyasahāyaṁ tēṭuka. namaskāraṁ valiya bhāraṁ tanne; bhaktanmārkkeāḻike.
Surah Al-Baqara, Verse 45
ٱلَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلَٰقُواْ رَبِّهِمۡ وَأَنَّهُمۡ إِلَيۡهِ رَٰجِعُونَ
niścayamāyuṁ taṅṅaḷuṭe nāthanumāyi sandhikkumennuṁ; avasānaṁ avanilēkku tiriccucellumennuṁ aṟiyunnavarāṇavar.
Surah Al-Baqara, Verse 46
يَٰبَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ ٱذۡكُرُواْ نِعۡمَتِيَ ٱلَّتِيٓ أَنۡعَمۡتُ عَلَيۡكُمۡ وَأَنِّي فَضَّلۡتُكُمۡ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ
israyēl makkaḷē, ñān niṅṅaḷkku nalkiya anugrahaṅṅaḷ ōrkkuka; niṅṅaḷe maṟṟārekkāḷuṁ śrēṣṭharākkiyatuṁ.
Surah Al-Baqara, Verse 47
وَٱتَّقُواْ يَوۡمٗا لَّا تَجۡزِي نَفۡسٌ عَن نَّفۡسٖ شَيۡـٔٗا وَلَا يُقۡبَلُ مِنۡهَا شَفَٰعَةٞ وَلَا يُؤۡخَذُ مِنۡهَا عَدۡلٞ وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ
ārkkuṁ āreyuṁ sahāyikkānāvātta; ārilninnuṁ śipārśayēā mēācanadravyamēā svīkarikkātta; kuṟṟavāḷikaḷkk oruvidha sahāyavuṁ labhikkātta ā dina tte karutiyirikkuka.
Surah Al-Baqara, Verse 48
وَإِذۡ نَجَّيۡنَٰكُم مِّنۡ ءَالِ فِرۡعَوۡنَ يَسُومُونَكُمۡ سُوٓءَ ٱلۡعَذَابِ يُذَبِّحُونَ أَبۡنَآءَكُمۡ وَيَسۡتَحۡيُونَ نِسَآءَكُمۡۚ وَفِي ذَٰلِكُم بَلَآءٞ مِّن رَّبِّكُمۡ عَظِيمٞ
phaṟavēānṟe āḷkkārilninn niṅṅaḷe nāṁ rakṣiccat ōrkkuka: āṇkuṭṭikaḷe aṟukeāla ceytuṁ peṇkuṭṭikaḷe jīvikkān viṭṭuṁ avan niṅṅaḷe kaṭhinamāyi pīḍippikkukayāyirunnu. atil niṅṅaḷkku niṅṅaḷuṭe nāthanil ninnuḷḷa kaṭutta parīkṣaṇamuṇṭāyirunnu.
Surah Al-Baqara, Verse 49
وَإِذۡ فَرَقۡنَا بِكُمُ ٱلۡبَحۡرَ فَأَنجَيۡنَٰكُمۡ وَأَغۡرَقۡنَآ ءَالَ فِرۡعَوۡنَ وَأَنتُمۡ تَنظُرُونَ
ōrkkuka: samudraṁ piḷartti niṅṅaḷkku nāṁ vaḻiyeārukki. aṅṅane niṅṅaḷe nāṁ rakṣappeṭutti. niṅṅaḷ nēākkinilkke phaṟavēānṟe āḷkkāre nāṁ veḷḷattilāḻtti.
Surah Al-Baqara, Verse 50
وَإِذۡ وَٰعَدۡنَا مُوسَىٰٓ أَرۡبَعِينَ لَيۡلَةٗ ثُمَّ ٱتَّخَذۡتُمُ ٱلۡعِجۡلَ مِنۢ بَعۡدِهِۦ وَأَنتُمۡ ظَٰلِمُونَ
ōrkkuka: mūsākku nāṁ nālpat rāvukaḷ avadhi niścayiccu. addēhaṁ sthalaṁ viṭṭatēāṭe niṅṅaḷ paśukkuṭṭiye uṇṭākki. niṅṅaḷ atikramikaḷāvukayāyirunnu.
Surah Al-Baqara, Verse 51
ثُمَّ عَفَوۡنَا عَنكُم مِّنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَ لَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ
enniṭṭuṁ nāṁ niṅṅaḷkku pinneyuṁ māppēki. niṅṅaḷ nandiyuḷḷavarākān.
Surah Al-Baqara, Verse 52
وَإِذۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَى ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡفُرۡقَانَ لَعَلَّكُمۡ تَهۡتَدُونَ
ōrkkuka: mūsākku nāṁ vēdaṁ nalki. satyāsatyaṅṅaḷe vērtiriccukāṇikkunna pramāṇavuṁ. atilūṭe niṅṅaḷ nērvaḻiyilākān.
Surah Al-Baqara, Verse 53
وَإِذۡ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوۡمِهِۦ يَٰقَوۡمِ إِنَّكُمۡ ظَلَمۡتُمۡ أَنفُسَكُم بِٱتِّخَاذِكُمُ ٱلۡعِجۡلَ فَتُوبُوٓاْ إِلَىٰ بَارِئِكُمۡ فَٱقۡتُلُوٓاْ أَنفُسَكُمۡ ذَٰلِكُمۡ خَيۡرٞ لَّكُمۡ عِندَ بَارِئِكُمۡ فَتَابَ عَلَيۡكُمۡۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ
ōrkkuka: mūsa tanṟe janattēāṭēāti: "enṟe janamē, paśukkiṭāvine uṇṭākkiveccatilūṭe niṅṅaḷ niṅṅaḷēāṭutanne keāṭiya krūrata kāṇiccirikkunnu. atināl niṅṅaḷ niṅṅaḷuṭe sraṣṭāvinēāṭ paścāttapikkuka. niṅṅaḷ niṅṅaḷettanne hanikkuka. atāṇ niṅṅaḷuṭe karttāviṅkal niṅṅaḷkkuttamaṁ." pinnīṭ allāhu niṅṅaḷuṭe paścāttāpaṁ svīkariccu. avan paścāttāpaṁ svīkarikkunnavanuṁ dayāparanumallēā.
Surah Al-Baqara, Verse 54
وَإِذۡ قُلۡتُمۡ يَٰمُوسَىٰ لَن نُّؤۡمِنَ لَكَ حَتَّىٰ نَرَى ٱللَّهَ جَهۡرَةٗ فَأَخَذَتۡكُمُ ٱلصَّـٰعِقَةُ وَأَنتُمۡ تَنظُرُونَ
ōrkkuka: niṅṅaḷ paṟañña sandarbhaṁ: "mūsā, daivatte nēril prakaṭamāyi kāṇāte ñaṅṅaḷ ninnil viśvasikkukayilla." appēāḷ oru ghēāragarjanaṁ niṅṅaḷe piṭikūṭi; niṅṅaḷ nēākkinilkke.
Surah Al-Baqara, Verse 55
ثُمَّ بَعَثۡنَٰكُم مِّنۢ بَعۡدِ مَوۡتِكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ
pinne maraṇaśēṣaṁ niṅṅaḷe nāṁ uyirtteḻunnēlpiccu. niṅṅaḷ nandiyuḷḷavarākān.
Surah Al-Baqara, Verse 56
وَظَلَّلۡنَا عَلَيۡكُمُ ٱلۡغَمَامَ وَأَنزَلۡنَا عَلَيۡكُمُ ٱلۡمَنَّ وَٱلسَّلۡوَىٰۖ كُلُواْ مِن طَيِّبَٰتِ مَا رَزَقۡنَٰكُمۡۚ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَٰكِن كَانُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ يَظۡلِمُونَ
niṅṅaḷkku nāṁ mēghattaṇaleārukki. mannuṁ salvāyuṁ iṟakkittannu. niṅṅaḷēāṭu paṟaññu: "niṅṅaḷkku nāmēkiya viśiṣṭa vibhavaṅṅaḷ bhakṣikkuka." avar drēāhiccat nam'meyalla. pinneyēā taṅṅaḷkkutanneyāṇavar drēāhaṁ varuttiyat.
Surah Al-Baqara, Verse 57
وَإِذۡ قُلۡنَا ٱدۡخُلُواْ هَٰذِهِ ٱلۡقَرۡيَةَ فَكُلُواْ مِنۡهَا حَيۡثُ شِئۡتُمۡ رَغَدٗا وَٱدۡخُلُواْ ٱلۡبَابَ سُجَّدٗا وَقُولُواْ حِطَّةٞ نَّغۡفِرۡ لَكُمۡ خَطَٰيَٰكُمۡۚ وَسَنَزِيدُ ٱلۡمُحۡسِنِينَ
ōrkkuka: nāṁ niṅṅaḷēāṭu paṟaññu: "niṅṅaḷ ī paṭṭaṇa ttil pravēśikkuka. aviṭeninn āvaśyamuḷḷatra viśiṣṭa vibhavaṅṅaḷ tinnukeāḷḷuka. ennāl nagarakavāṭaṁ kaṭakkunnat vaṇakkattēāṭeyāvaṇaṁ. pāpamēācanavacanaṁ uruviṭṭukeāṇṭuṁ. eṅkil nāṁ niṅṅaḷkk pāpaṅṅaḷ peāṟuttutaruṁ. sukr̥tikaḷkk anugrahaṅṅaḷ vardhippiccutaruṁ."
Surah Al-Baqara, Verse 58
فَبَدَّلَ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ قَوۡلًا غَيۡرَ ٱلَّذِي قِيلَ لَهُمۡ فَأَنزَلۡنَا عَلَى ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ رِجۡزٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ بِمَا كَانُواْ يَفۡسُقُونَ
ennāl ā akramikaḷ, taṅṅaḷēāṭu paṟaññatine māṟṟi maṟṟeānn svīkariccu. atināl ā akramikaḷkkumēl nāṁ mukaḷilninn śikṣayiṟakki. avar adharmaṁ pravartticcatināl.
Surah Al-Baqara, Verse 59
۞وَإِذِ ٱسۡتَسۡقَىٰ مُوسَىٰ لِقَوۡمِهِۦ فَقُلۡنَا ٱضۡرِب بِّعَصَاكَ ٱلۡحَجَرَۖ فَٱنفَجَرَتۡ مِنۡهُ ٱثۡنَتَا عَشۡرَةَ عَيۡنٗاۖ قَدۡ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٖ مَّشۡرَبَهُمۡۖ كُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ مِن رِّزۡقِ ٱللَّهِ وَلَا تَعۡثَوۡاْ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُفۡسِدِينَ
ōrkkuka: mūsa tanṟe janatakkuvēṇṭi kuṭinīrutēṭi. nāṁ kalpiccu: "nī ninṟe vaṭikeāṇṭ pāṟamēlaṭikkuka." aṅṅane atilninn pantraṇṭ uṟavakaḷ peāṭṭiyeāḻuki. ellā vibhāgaṁ janaṅṅaḷuṁ taṅṅaḷ kuṭiveḷḷameṭukkēṇṭiṭaṁ tiriccaṟiññu. nāṁ nirdēśiccu: "allāhu nalkiya vibhavaṅṅaḷilninn tinnukayuṁ kuṭikkukayuṁ ceyyuka. bhūmiyil nāśakārikaḷāyikkaḻiyarut."
Surah Al-Baqara, Verse 60
وَإِذۡ قُلۡتُمۡ يَٰمُوسَىٰ لَن نَّصۡبِرَ عَلَىٰ طَعَامٖ وَٰحِدٖ فَٱدۡعُ لَنَا رَبَّكَ يُخۡرِجۡ لَنَا مِمَّا تُنۢبِتُ ٱلۡأَرۡضُ مِنۢ بَقۡلِهَا وَقِثَّآئِهَا وَفُومِهَا وَعَدَسِهَا وَبَصَلِهَاۖ قَالَ أَتَسۡتَبۡدِلُونَ ٱلَّذِي هُوَ أَدۡنَىٰ بِٱلَّذِي هُوَ خَيۡرٌۚ ٱهۡبِطُواْ مِصۡرٗا فَإِنَّ لَكُم مَّا سَأَلۡتُمۡۗ وَضُرِبَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلذِّلَّةُ وَٱلۡمَسۡكَنَةُ وَبَآءُو بِغَضَبٖ مِّنَ ٱللَّهِۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ كَانُواْ يَكۡفُرُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَيَقۡتُلُونَ ٱلنَّبِيِّـۧنَ بِغَيۡرِ ٱلۡحَقِّۚ ذَٰلِكَ بِمَا عَصَواْ وَّكَانُواْ يَعۡتَدُونَ
niṅṅaḷ paṟaññatēārkkuka: "ō mūsā, orētaraṁ annantanne tinnu sahikkān ñaṅṅaḷkkāvilla. atināl tāṅkaḷ tāṅkaḷuṭe nāthanēāṭ prārthikkuka: avan ñaṅṅaḷkk maṇṇil muḷaccuṇṭākunna cīra, kakkiri, gēātamp, payar, uḷḷi mutalāyava utpādippiccutaraṭṭe." mūsa cēādiccu: "viśiṣṭa vibhavaṅṅaḷkkupakaraṁ tāṇataraṁ sādhanaṅṅaḷāṇēā niṅṅaḷ tēṭunnat? eṅkil niṅṅaḷ ēteṅkiluṁ paṭṭaṇattil pēāvuka. niṅṅaḷ tēṭunnateākke niṅṅaḷkkaviṭe kiṭṭuṁ." aṅṅane avar nindyatayiluṁ dain'yatayiluṁ akappeṭṭu. daivakēāpattinirayāyi. avar allāhuvinṟe teḷivukaḷe taḷḷippaṟaññatināluṁ pravācakanmāre an'yāyamāyi keānnatinālumāṇat. dhikkāraṁ kāṭṭukayuṁ paridhiviṭṭ pravarttikkukayuṁ ceytatināluṁ.
Surah Al-Baqara, Verse 61
إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَٱلَّذِينَ هَادُواْ وَٱلنَّصَٰرَىٰ وَٱلصَّـٰبِـِٔينَ مَنۡ ءَامَنَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا فَلَهُمۡ أَجۡرُهُمۡ عِندَ رَبِّهِمۡ وَلَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ
ī daivadūtanil viśvasiccavarēā yahūdarēā kraistavarēā sābi'ukaḷēā ārumāvaṭṭe, allāhuviluṁ antyadinattiluṁ viśvasikkukayuṁ salkkarmaṅṅaḷ pravarttikkukayuṁ ceyyunnavarkk avaruṭe nāthanṟe aṭukkal arhamāya pratiphalamuṇṭ. avar bhayappeṭēṇṭatilla. duḥkhikkēṇṭatumilla.
Surah Al-Baqara, Verse 62
وَإِذۡ أَخَذۡنَا مِيثَٰقَكُمۡ وَرَفَعۡنَا فَوۡقَكُمُ ٱلطُّورَ خُذُواْ مَآ ءَاتَيۡنَٰكُم بِقُوَّةٖ وَٱذۡكُرُواْ مَا فِيهِ لَعَلَّكُمۡ تَتَّقُونَ
ōrkkuka: niṅṅaḷēāṭu nāṁ karār vāṅṅi. niṅṅaḷkkumīte malaye uyarttukayuṁ ceytu. nāṁ niṅṅaḷkku nalkiya vēdatte balamāyi muṟukeppiṭikkān nirdēśiccu. atile nirdēśaṅṅaḷ ōrkkānuṁ. niṅṅaḷ bhaktarākān.
Surah Al-Baqara, Verse 63
ثُمَّ تَوَلَّيۡتُم مِّنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَۖ فَلَوۡلَا فَضۡلُ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ وَرَحۡمَتُهُۥ لَكُنتُم مِّنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ
ennāl pinneyuṁ niṅṅaḷ pintiriññu pēāyi. niṅṅaḷkk allāhuvinṟe anugrahavuṁ kāruṇyavuṁ illāyirunneṅkil niṅṅaḷ naṣṭaṁ paṟṟiyavarākumāyirunnu.
Surah Al-Baqara, Verse 64
وَلَقَدۡ عَلِمۡتُمُ ٱلَّذِينَ ٱعۡتَدَوۡاْ مِنكُمۡ فِي ٱلسَّبۡتِ فَقُلۡنَا لَهُمۡ كُونُواْ قِرَدَةً خَٰسِـِٔينَ
sābattnāḷi l niṅṅaḷile atikramaṁ kāṇiccavare niṅṅaḷkk nannāyaṟiyāmallēā. avarēāṭ nāṁ vidhiccu: "niṅṅaḷ nindyarāya kuraṅṅukaḷāvuka."
Surah Al-Baqara, Verse 65
فَجَعَلۡنَٰهَا نَكَٰلٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيۡهَا وَمَا خَلۡفَهَا وَمَوۡعِظَةٗ لِّلۡمُتَّقِينَ
aṅṅane ā sambhavatte nāṁ akkālakkārkkuṁ pilkkālakkārkkuṁ guṇapāṭhamākki. bhaktanmārkk sadupadēśavuṁ.
Surah Al-Baqara, Verse 66
وَإِذۡ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوۡمِهِۦٓ إِنَّ ٱللَّهَ يَأۡمُرُكُمۡ أَن تَذۡبَحُواْ بَقَرَةٗۖ قَالُوٓاْ أَتَتَّخِذُنَا هُزُوٗاۖ قَالَ أَعُوذُ بِٱللَّهِ أَنۡ أَكُونَ مِنَ ٱلۡجَٰهِلِينَ
ōrkkuka: mūsa tanṟe janattēāṭu paṟaññu: "allāhu niṅṅaḷēāṭ oru paśuve aṟukkān kalpiccirikkunnu." avar cēādiccu: "nī ñaṅṅaḷe parihasikkukayāṇēā?" mūsa paṟaññu: "avivēkikaḷil peṭātirikkān ñān allāhuvil abhayaṁ tēṭunnu."
Surah Al-Baqara, Verse 67
قَالُواْ ٱدۡعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّن لَّنَا مَا هِيَۚ قَالَ إِنَّهُۥ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٞ لَّا فَارِضٞ وَلَا بِكۡرٌ عَوَانُۢ بَيۡنَ ذَٰلِكَۖ فَٱفۡعَلُواْ مَا تُؤۡمَرُونَ
avar paṟaññu: "at ētinamāyirikkaṇamenn ñaṅṅaḷkkuvēṇṭi tāṅkaḷ tāṅkaḷuṭe nāthanēāṭ anvēṣikkuka." mūsa paṟaññu: "allāhu aṟiyikkunnu: “ā paśu prāyaṁ kuṟaññatēā kūṭiyatēā āvarut. vayas'seāttatāyirikkaṇaṁ." atināl kalpana pālikkuka."
Surah Al-Baqara, Verse 68
قَالُواْ ٱدۡعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّن لَّنَا مَا لَوۡنُهَاۚ قَالَ إِنَّهُۥ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٞ صَفۡرَآءُ فَاقِعٞ لَّوۡنُهَا تَسُرُّ ٱلنَّـٰظِرِينَ
avar paṟaññu: "tāṅkaḷ tāṅkaḷuṭe nāthanēāṭ ñaṅṅaḷkkuvēṇṭi anvēṣikkuka, atinṟe niṟaṁ ētāyirikkaṇamenn." mūsa paṟaññu: "kāṇikaḷil ketukamuṇarttunna teḷiñña maññaniṟamuḷḷa paśuvāyirikkaṇamenn allāhu nirdēśiccirikkunnu."
Surah Al-Baqara, Verse 69
قَالُواْ ٱدۡعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّن لَّنَا مَا هِيَ إِنَّ ٱلۡبَقَرَ تَشَٰبَهَ عَلَيۡنَا وَإِنَّآ إِن شَآءَ ٱللَّهُ لَمُهۡتَدُونَ
avar paṟaññu: "at ētu tarattil peṭṭatāṇenn ñaṅṅaḷkku viśadīkariccutarān nī ninṟe nāthanēāṭapēkṣikkuka. paśukkaḷellāṁ ēṟakkuṟe orupēālirikkunnatāyi ñaṅṅaḷkkutēānnunnu. daivamicchikkunnuveṅkil tīrccayāyuṁ ñaṅṅaḷ atine kaṇṭettuka tanne ceyyuṁ."
Surah Al-Baqara, Verse 70
قَالَ إِنَّهُۥ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٞ لَّا ذَلُولٞ تُثِيرُ ٱلۡأَرۡضَ وَلَا تَسۡقِي ٱلۡحَرۡثَ مُسَلَّمَةٞ لَّا شِيَةَ فِيهَاۚ قَالُواْ ٱلۡـَٰٔنَ جِئۡتَ بِٱلۡحَقِّۚ فَذَبَحُوهَا وَمَا كَادُواْ يَفۡعَلُونَ
mūsa paṟaññu: "allāhu aṟiyikkunnu: nilaṁ uḻutānēā viḷa nanaykkānēā upayēāgikkāttatuṁ kalakaḷillāttatuṁ kuṟṟamaṟṟatumāya paśuvāyirikkaṇaṁ at." avar paṟaññu: "śari, ippēāḻāṇ nī śariyāya vivaraṁ tannat." aṅṅane avaratine aṟuttu. avarat ceyyān tayyāṟākumāyirunnilla.
Surah Al-Baqara, Verse 71
وَإِذۡ قَتَلۡتُمۡ نَفۡسٗا فَٱدَّـٰرَ ٰٔتُمۡ فِيهَاۖ وَٱللَّهُ مُخۡرِجٞ مَّا كُنتُمۡ تَكۡتُمُونَ
ōrkkuka: niṅṅaḷ orāḷe keānnu. enniṭṭ parasparārēāpaṇaṁ naṭatti kuṟṟattilninn oḻiññumāṟi. ennāl allāhu niṅṅaḷ maṟaccuvekkunnatine veḷikku keāṇṭuvarunnavanatre.
Surah Al-Baqara, Verse 72
فَقُلۡنَا ٱضۡرِبُوهُ بِبَعۡضِهَاۚ كَذَٰلِكَ يُحۡيِ ٱللَّهُ ٱلۡمَوۡتَىٰ وَيُرِيكُمۡ ءَايَٰتِهِۦ لَعَلَّكُمۡ تَعۡقِلُونَ
appēāḷ nāṁ paṟaññu: "niṅṅaḷ atinṟe oru bhāgaṅkeāṇṭ ā śavaśarīratte aṭikkuka." avvidhaṁ allāhu mariccavare jīvippikkunnu. niṅṅaḷ cintikkānāyi avan tanṟe teḷivukaḷ niṅṅaḷkku kāṇiccutarunnu.
Surah Al-Baqara, Verse 73
ثُمَّ قَسَتۡ قُلُوبُكُم مِّنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَ فَهِيَ كَٱلۡحِجَارَةِ أَوۡ أَشَدُّ قَسۡوَةٗۚ وَإِنَّ مِنَ ٱلۡحِجَارَةِ لَمَا يَتَفَجَّرُ مِنۡهُ ٱلۡأَنۡهَٰرُۚ وَإِنَّ مِنۡهَا لَمَا يَشَّقَّقُ فَيَخۡرُجُ مِنۡهُ ٱلۡمَآءُۚ وَإِنَّ مِنۡهَا لَمَا يَهۡبِطُ مِنۡ خَشۡيَةِ ٱللَّهِۗ وَمَا ٱللَّهُ بِغَٰفِلٍ عَمَّا تَعۡمَلُونَ
atinuśēṣaṁ pinneyuṁ niṅṅaḷuṭe manas's kaṭuttu. at pāṟapēāle kaṭhinamāyi. alla; atiluṁ kūṭutal kaṭuttu. cila pāṟakaḷilninn uṟavakaḷ peāṭṭiyeāḻukāṟuṇṭ. cilat peāṭṭippiḷarnn veḷḷaṁ curattāṟumuṇṭ. daivabhayattāl nilampatikkunnavayumuṇṭ. niṅṅaḷ ceyyunnatinekkuṟicceānnuṁ allāhu aśrad'dhanalla.
Surah Al-Baqara, Verse 74
۞أَفَتَطۡمَعُونَ أَن يُؤۡمِنُواْ لَكُمۡ وَقَدۡ كَانَ فَرِيقٞ مِّنۡهُمۡ يَسۡمَعُونَ كَلَٰمَ ٱللَّهِ ثُمَّ يُحَرِّفُونَهُۥ مِنۢ بَعۡدِ مَا عَقَلُوهُ وَهُمۡ يَعۡلَمُونَ
viśvasiccavarē, niṅṅaḷuṭe sandēśaṁ ī janaṁ svīkarikkumenn niṅṅaḷiniyuṁ pratīkṣikkunnuvēā? avarileāru vibhāgaṁ daivavacanaṁ kēḷkkunnu. nannāyi manas'silākkunnu. enniṭṭuṁ bēādhapūrvaṁ avaratil kr̥trimaṁ kāṇikkunnu.
Surah Al-Baqara, Verse 75
وَإِذَا لَقُواْ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ قَالُوٓاْ ءَامَنَّا وَإِذَا خَلَا بَعۡضُهُمۡ إِلَىٰ بَعۡضٖ قَالُوٓاْ أَتُحَدِّثُونَهُم بِمَا فَتَحَ ٱللَّهُ عَلَيۡكُمۡ لِيُحَآجُّوكُم بِهِۦ عِندَ رَبِّكُمۡۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ
satyaviśvāsikaḷe kaṇṭumuṭṭumpēāḷ avar paṟayuṁ: "ñaṅṅaḷuṁ viśvasiccirikkunnu." avar taniccākumpēāḷ parasparaṁ paṟayuṁ: "allāhu niṅṅaḷkku veḷippeṭuttittanna kāryaṅṅaḷ niṅṅaḷ ikkūṭṭarkk paṟaññukeāṭukkukayēā? atuvaḻi niṅṅaḷuṭe nāthaṅkal niṅṅaḷkketire n'yāyavādaṁ naṭattān. niṅṅaḷ tīre ālēācikkunnillē?"
Surah Al-Baqara, Verse 76
أَوَلَا يَعۡلَمُونَ أَنَّ ٱللَّهَ يَعۡلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعۡلِنُونَ
avaraṟiyunnillē: avar rahasyamākkunnatuṁ parasyamākkunnatuṁ allāhuvinaṟiyāmenn.
Surah Al-Baqara, Verse 77
وَمِنۡهُمۡ أُمِّيُّونَ لَا يَعۡلَمُونَ ٱلۡكِتَٰبَ إِلَّآ أَمَانِيَّ وَإِنۡ هُمۡ إِلَّا يَظُنُّونَ
avaril cilar nirakṣararāṇ. vēdagranthameānnuṁ avarkkaṟiyilla; cila vyāmēāhaṅṅaḷ veccupularttunnatallāte. ūhicceṭukkuka mātramāṇavar ceyyunnat.
Surah Al-Baqara, Verse 78
فَوَيۡلٞ لِّلَّذِينَ يَكۡتُبُونَ ٱلۡكِتَٰبَ بِأَيۡدِيهِمۡ ثُمَّ يَقُولُونَ هَٰذَا مِنۡ عِندِ ٱللَّهِ لِيَشۡتَرُواْ بِهِۦ ثَمَنٗا قَلِيلٗاۖ فَوَيۡلٞ لَّهُم مِّمَّا كَتَبَتۡ أَيۡدِيهِمۡ وَوَيۡلٞ لَّهُم مِّمَّا يَكۡسِبُونَ
atināl svantaṁ kaikeāṇṭ pustakameḻuti at allāhuvilninnuḷḷatāṇenn avakāśappeṭunnavarkku nāśaṁ! tucchamāya kāryalābhaṅṅaḷkkuvēṇṭiyāṇ avaratu ceyyunnat. taṅṅaḷuṭe kaikeāṇṭ eḻutiyuṇṭākkiyatināl avarkku nāśaṁ! avar sampādiccatu kāraṇavuṁ avarkku nāśaṁ!
Surah Al-Baqara, Verse 79
وَقَالُواْ لَن تَمَسَّنَا ٱلنَّارُ إِلَّآ أَيَّامٗا مَّعۡدُودَةٗۚ قُلۡ أَتَّخَذۡتُمۡ عِندَ ٱللَّهِ عَهۡدٗا فَلَن يُخۡلِفَ ٱللَّهُ عَهۡدَهُۥٓۖ أَمۡ تَقُولُونَ عَلَى ٱللَّهِ مَا لَا تَعۡلَمُونَ
avaravakāśappeṭunnu: "eṇṇappeṭṭa ētānuṁ nāḷukaḷallāte narakaṁ ñaṅṅaḷe sparśikkukayilla." cēādikkuka: "niṅṅaḷ allāhuvumāyi valla karāṟuṁ uṇṭākkiyiṭṭuṇṭēā? eṅkil allāhu tanṟe karār laṅghikkukayilla; tīrcca. atēā, allāhuvinṟe pēril niṅṅaḷkkaṟiyāttat ārēāpikkukayāṇēā?"
Surah Al-Baqara, Verse 80
بَلَىٰۚ مَن كَسَبَ سَيِّئَةٗ وَأَحَٰطَتۡ بِهِۦ خَطِيٓـَٔتُهُۥ فَأُوْلَـٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ
ennāl aṟiyuka: ār pāpaṁ pravarttikkukayuṁ pāpaccuḻiyilakappeṭukayuṁ ceyyunnuvēā avarāṇ narakāvakāśikaḷ. avaratil sthiravāsikaḷāyirikkuṁ.
Surah Al-Baqara, Verse 81
وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ أُوْلَـٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَنَّةِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ
satyaviśvāsaṁ svīkarikkukayuṁ salkkarmaṅṅaḷ pravarttikkukayuṁ ceyyunnavar ārēā avarāṇ svargāvakāśikaḷ. avaratil nityavāsikaḷāyirikkuṁ.
Surah Al-Baqara, Verse 82
وَإِذۡ أَخَذۡنَا مِيثَٰقَ بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ لَا تَعۡبُدُونَ إِلَّا ٱللَّهَ وَبِٱلۡوَٰلِدَيۡنِ إِحۡسَانٗا وَذِي ٱلۡقُرۡبَىٰ وَٱلۡيَتَٰمَىٰ وَٱلۡمَسَٰكِينِ وَقُولُواْ لِلنَّاسِ حُسۡنٗا وَأَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتُواْ ٱلزَّكَوٰةَ ثُمَّ تَوَلَّيۡتُمۡ إِلَّا قَلِيلٗا مِّنكُمۡ وَأَنتُم مُّعۡرِضُونَ
ōrkkuka: israyēl makkaḷilninn nāṁ uṟappuvāṅṅi: allāhuvinallāte niṅṅaḷ vaḻippeṭarut; mātāpitākkaḷēāṭuṁ aṭutta bandhukkaḷēāṭuṁ anāthakaḷēāṭuṁ agatikaḷēāṭuṁ nalla nilayil varttikkaṇaṁ; janaṅṅaḷēāṭ nallatu paṟayaṇaṁ; namaskāraṁ niṣṭhayēāṭe nirvahikkaṇaṁ; sakātt nalkaṇaṁ. pakṣē, pinnīṭ niṅṅaḷ avagaṇanayēāṭe pintiriññukaḷaññu; niṅṅaḷil alpaṁ cilareāḻike.
Surah Al-Baqara, Verse 83
وَإِذۡ أَخَذۡنَا مِيثَٰقَكُمۡ لَا تَسۡفِكُونَ دِمَآءَكُمۡ وَلَا تُخۡرِجُونَ أَنفُسَكُم مِّن دِيَٰرِكُمۡ ثُمَّ أَقۡرَرۡتُمۡ وَأَنتُمۡ تَشۡهَدُونَ
parasparaṁ cēāra cintillennuṁ vīṭukaḷilninn puṟantaḷḷukayillennuṁ nāṁ niṅṅaḷilninn uṟappuvāṅṅiyatēārkkuka. niṅṅaḷat sthirīkariccu. niṅṅaḷatin sākṣikaḷumāyirunnu.
Surah Al-Baqara, Verse 84
ثُمَّ أَنتُمۡ هَـٰٓؤُلَآءِ تَقۡتُلُونَ أَنفُسَكُمۡ وَتُخۡرِجُونَ فَرِيقٗا مِّنكُم مِّن دِيَٰرِهِمۡ تَظَٰهَرُونَ عَلَيۡهِم بِٱلۡإِثۡمِ وَٱلۡعُدۡوَٰنِ وَإِن يَأۡتُوكُمۡ أُسَٰرَىٰ تُفَٰدُوهُمۡ وَهُوَ مُحَرَّمٌ عَلَيۡكُمۡ إِخۡرَاجُهُمۡۚ أَفَتُؤۡمِنُونَ بِبَعۡضِ ٱلۡكِتَٰبِ وَتَكۡفُرُونَ بِبَعۡضٖۚ فَمَا جَزَآءُ مَن يَفۡعَلُ ذَٰلِكَ مِنكُمۡ إِلَّا خِزۡيٞ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۖ وَيَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ يُرَدُّونَ إِلَىٰٓ أَشَدِّ ٱلۡعَذَابِۗ وَمَا ٱللَّهُ بِغَٰفِلٍ عَمَّا تَعۡمَلُونَ
enniṭṭuṁ pinneyumitā niṅṅaḷ svantakkāre keāllunnu. svajanaṅṅaḷileāru vibhāgatte avaruṭe vīṭukaḷilninn āṭṭippuṟattākkunnu. kuṟṟakaramāyuṁ śatrutāparamāyuṁ niṅṅaḷ avarkketire ottucērunnu. avar niṅṅaḷuṭe aṭutt yud'dhattaṭavukārāyettiyāl niṅṅaḷavarēāṭ mēācanadravyaṁ vāṅṅunnu. avare taṅṅaḷuṭe vīṭukaḷil ninn puṟantaḷḷunnatutanne niṅṅaḷkku niṣid'dhamatre. niṅṅaḷ vēdapustakattile cilavaśaṅṅaḷ viśvasikkukayuṁ cilavaśaṅṅaḷ taḷḷikkaḷayukayumāṇēā? niṅṅaḷil avvidhaṁ ceyyunnavarkkuḷḷa pratiphalaṁ aihikajīvitattil nindyata mātramāyirikkuṁ. uyirtteḻunnēlpu nāḷil keāṭiya śikṣayilēkk avar taḷḷappeṭuṁ. niṅṅaḷ ceyyunnatineppaṟṟi allāhu oṭṭuṁ aśrad'dhanalla.
Surah Al-Baqara, Verse 85
أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ ٱشۡتَرَوُاْ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا بِٱلۡأٓخِرَةِۖ فَلَا يُخَفَّفُ عَنۡهُمُ ٱلۡعَذَابُ وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ
paralēākattinu pakaraṁ iha lēākajīvitaṁ vāṅṅiyavarāṇavar. atināl avarkk śikṣayil iḷav labhikkukayilla. avarkk oruvidha sahāyavuṁ kiṭṭukayumilla.
Surah Al-Baqara, Verse 86
وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَى ٱلۡكِتَٰبَ وَقَفَّيۡنَا مِنۢ بَعۡدِهِۦ بِٱلرُّسُلِۖ وَءَاتَيۡنَا عِيسَى ٱبۡنَ مَرۡيَمَ ٱلۡبَيِّنَٰتِ وَأَيَّدۡنَٰهُ بِرُوحِ ٱلۡقُدُسِۗ أَفَكُلَّمَا جَآءَكُمۡ رَسُولُۢ بِمَا لَا تَهۡوَىٰٓ أَنفُسُكُمُ ٱسۡتَكۡبَرۡتُمۡ فَفَرِيقٗا كَذَّبۡتُمۡ وَفَرِيقٗا تَقۡتُلُونَ
niścayamāyuṁ mūsākku nāṁ vēdaṁ nalki. addēhattinuśēṣaṁ nāṁ tuṭarettuṭare dūtanmāre ayaccukeāṇṭirunnu. maryaminṟe makan īsākku nāṁ vyaktamāya aṭayāḷaṅṅaḷ nalki. pariśud'dhātmāvināl addēhatte prabalanākkukayuṁ ceytu. niṅṅaḷuṭe icchakkiṇaṅṅātta kāryaṅṅaḷumāyi daivadūtan niṅṅaḷkkiṭayil vannappēāḻellāṁ niṅṅaḷ garviṣṭharāyi dhikkarikkukayēā? avaril cilare niṅṅaḷ taḷḷippaṟaññu. cilare keāllukayuṁ ceytu.
Surah Al-Baqara, Verse 87
وَقَالُواْ قُلُوبُنَا غُلۡفُۢۚ بَل لَّعَنَهُمُ ٱللَّهُ بِكُفۡرِهِمۡ فَقَلِيلٗا مَّا يُؤۡمِنُونَ
avar paṟaññu: "ñaṅṅaḷuṭe manas'sukaḷ aṭaññukiṭakkukayāṇ." alla; satyaniṣēdhaṁ kāraṇaṁ allāhu avare śapiccirikkayāṇ. atināl avaril alpaṁ cilarē viśvasikkunnuḷḷū.
Surah Al-Baqara, Verse 88
وَلَمَّا جَآءَهُمۡ كِتَٰبٞ مِّنۡ عِندِ ٱللَّهِ مُصَدِّقٞ لِّمَا مَعَهُمۡ وَكَانُواْ مِن قَبۡلُ يَسۡتَفۡتِحُونَ عَلَى ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فَلَمَّا جَآءَهُم مَّا عَرَفُواْ كَفَرُواْ بِهِۦۚ فَلَعۡنَةُ ٱللَّهِ عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ
taṅṅaḷuṭe vaśamuḷḷa vēdatte satyappeṭuttunna granthaṁ daivattilninn avarkk vannetti. avarēā, atinumump attarameānnilūṭe aviśvāsikaḷe parājayappeṭuttānāyi prārthikkāṟuṇṭāyirunnu. enniṭṭuṁ avarkk nannāyaṟiyāvunna ā granthaṁ vannettiyappēāḷ avaratine taḷḷippaṟaññu! atināl daivaśāpaṁ ā satyaniṣēdhikaḷkkatre.
Surah Al-Baqara, Verse 89
بِئۡسَمَا ٱشۡتَرَوۡاْ بِهِۦٓ أَنفُسَهُمۡ أَن يَكۡفُرُواْ بِمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ بَغۡيًا أَن يُنَزِّلَ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦ عَلَىٰ مَن يَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦۖ فَبَآءُو بِغَضَبٍ عَلَىٰ غَضَبٖۚ وَلِلۡكَٰفِرِينَ عَذَابٞ مُّهِينٞ
allāhu avatarippiccatine taḷḷikkaḷaññatilūṭe avar svayanviṟṟuvāṅṅiyat etra cītta. atinavare prērippiccatēā, daivaṁ tanṟe audāryaṁ tanṟe dāsanmāril tāniṣṭappeṭunnavarkk nalkiyatile amarṣavuṁ. atinālavar keāṭiya daivikakēāpattinirayāyi. satyaniṣēdhikaḷkk ēṟe nindyamāya śikṣayāṇuḷḷat.
Surah Al-Baqara, Verse 90
وَإِذَا قِيلَ لَهُمۡ ءَامِنُواْ بِمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ قَالُواْ نُؤۡمِنُ بِمَآ أُنزِلَ عَلَيۡنَا وَيَكۡفُرُونَ بِمَا وَرَآءَهُۥ وَهُوَ ٱلۡحَقُّ مُصَدِّقٗا لِّمَا مَعَهُمۡۗ قُلۡ فَلِمَ تَقۡتُلُونَ أَنۢبِيَآءَ ٱللَّهِ مِن قَبۡلُ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ
allāhu iṟakkittannatil viśvasikkuka ennāvaśyappeṭṭāl avar paṟayuṁ: "ñaṅṅaḷkk iṟakkittannatil ñaṅṅaḷ viśvasikkunnu." atin puṟattuḷḷatine avar taḷḷikkaḷayunnu. at avaruṭe vaśamuḷḷatine śarivekkunna satyasandēśamāyirunniṭṭuṁ. cēādikkuka: niṅṅaḷ viśvāsikaḷeṅkil pinne entināṇ niṅṅaḷ allāhuvinṟe pravācakanmāre keānnukeāṇṭirunnat?
Surah Al-Baqara, Verse 91
۞وَلَقَدۡ جَآءَكُم مُّوسَىٰ بِٱلۡبَيِّنَٰتِ ثُمَّ ٱتَّخَذۡتُمُ ٱلۡعِجۡلَ مِنۢ بَعۡدِهِۦ وَأَنتُمۡ ظَٰلِمُونَ
vyaktamāya teḷivēāṭe mūsa niṅṅaḷuṭe aṭukkal vannu. enniṭṭuṁ pinneyuṁ niṅṅaḷ paśukkuṭṭiye daivamākki. niṅṅaḷ atikramaṁ kāṭṭukayāyirunnu.
Surah Al-Baqara, Verse 92
وَإِذۡ أَخَذۡنَا مِيثَٰقَكُمۡ وَرَفَعۡنَا فَوۡقَكُمُ ٱلطُّورَ خُذُواْ مَآ ءَاتَيۡنَٰكُم بِقُوَّةٖ وَٱسۡمَعُواْۖ قَالُواْ سَمِعۡنَا وَعَصَيۡنَا وَأُشۡرِبُواْ فِي قُلُوبِهِمُ ٱلۡعِجۡلَ بِكُفۡرِهِمۡۚ قُلۡ بِئۡسَمَا يَأۡمُرُكُم بِهِۦٓ إِيمَٰنُكُمۡ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ
ōrkkuka: niṅṅaḷkku mīte parvatatte uyarttikkeāṇṭ niṅṅaḷēāṭu nāṁ uṟappuvāṅṅi. “nāṁ niṅṅaḷkku nalkiyat śaktamāyi muṟukeppiṭikkuka. śrad'dhayēāṭe kēḷkkuka." avar paṟaññu: “ñaṅṅaḷ kēḷkkukayuṁ dhikkarikkukayuṁ ceytirikkunnu." satyaniṣēdhaṁ nimittaṁ paśubhakti avaruṭe manas'sukaḷil aḷḷippiṭiccirikkunnu. paṟayuka: "niṅṅaḷ viśvāsikaḷeṅkil niṅṅaḷuṭe viśvāsaṁ niṅṅaḷēāṭāvaśyappeṭunnat vaḷare cītta tanne."
Surah Al-Baqara, Verse 93
قُلۡ إِن كَانَتۡ لَكُمُ ٱلدَّارُ ٱلۡأٓخِرَةُ عِندَ ٱللَّهِ خَالِصَةٗ مِّن دُونِ ٱلنَّاسِ فَتَمَنَّوُاْ ٱلۡمَوۡتَ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
paṟayuka: “daivattiṅkal paralēākarakṣa maṟṟārkkumillāte niṅṅaḷkku mātraṁ pratyēkamāyuḷḷatāṇeṅkil niṅṅaḷ maraṇaṁ keātikkuka; niṅṅaḷ satyasandhareṅkil!"
Surah Al-Baqara, Verse 94
وَلَن يَتَمَنَّوۡهُ أَبَدَۢا بِمَا قَدَّمَتۡ أَيۡدِيهِمۡۚ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِٱلظَّـٰلِمِينَ
avareārikkaluṁ atāgrahikkukayilla. kāraṇaṁ nēratte ceytukūṭṭiya cītta pravr̥ttikaḷ tanne. atikramikaḷe nannāyi tiriccaṟiyunnavanāṇ allāhu.
Surah Al-Baqara, Verse 95
وَلَتَجِدَنَّهُمۡ أَحۡرَصَ ٱلنَّاسِ عَلَىٰ حَيَوٰةٖ وَمِنَ ٱلَّذِينَ أَشۡرَكُواْۚ يَوَدُّ أَحَدُهُمۡ لَوۡ يُعَمَّرُ أَلۡفَ سَنَةٖ وَمَا هُوَ بِمُزَحۡزِحِهِۦ مِنَ ٱلۡعَذَابِ أَن يُعَمَّرَۗ وَٱللَّهُ بَصِيرُۢ بِمَا يَعۡمَلُونَ
jīvitattēāṭ maṟṟārekkāḷuṁ keātiyuḷḷavarāyi ninakkavare kāṇāṁ; bahudaiva viśvāsikaḷekkāḷuṁ atyāgrahikaḷāyi. āyiraṁ keāllameṅkiluṁ āyus'suṇṭāyeṅkil enn avar ōrēāruttaruṁ āgrahikkunnu. ennāl āyurdairghyaṁ śikṣayil ninn rakṣappeṭuttukayilla. avar ceyyunnateākkeyuṁ sūkṣmamāyi vīkṣikkunnavanāṇ allāhu.
Surah Al-Baqara, Verse 96
قُلۡ مَن كَانَ عَدُوّٗا لِّـجِبۡرِيلَ فَإِنَّهُۥ نَزَّلَهُۥ عَلَىٰ قَلۡبِكَ بِإِذۡنِ ٱللَّهِ مُصَدِّقٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيۡهِ وَهُدٗى وَبُشۡرَىٰ لِلۡمُؤۡمِنِينَ
paṟayuka: āreṅkiluṁ śatruta pularttunnat jibrīli nēāṭāṇeṅkil avaraṟiyaṇaṁ; jibrīl ninṟe manas'sil vēdamiṟakkiyat daivanirdēśaprakāraṁ mātramāṇ. at mun vēdaṅṅaḷe satyappeṭuttunnu. satyaviśvāsaṁ svīkarikkunnavarkk nērvaḻi nirdēśikkunnu. suvārtta aṟiyikkukayuṁ ceyyunnu.
Surah Al-Baqara, Verse 97
مَن كَانَ عَدُوّٗا لِّلَّهِ وَمَلَـٰٓئِكَتِهِۦ وَرُسُلِهِۦ وَجِبۡرِيلَ وَمِيكَىٰلَ فَإِنَّ ٱللَّهَ عَدُوّٞ لِّلۡكَٰفِرِينَ
āreṅkiluṁ allāhuvinṟeyuṁ malakkukaḷuṭeyuṁ avanṟe dūtanmāruṭeyuṁ jibrīlinṟeyuṁ mīkā'īli nṟeyuṁ śatruvāṇeṅkil aṟiyuka: nis'sanśayaṁ allāhu satyaniṣēdhikaḷēāṭ virēādhamuḷḷavanatre.
Surah Al-Baqara, Verse 98
وَلَقَدۡ أَنزَلۡنَآ إِلَيۡكَ ءَايَٰتِۭ بَيِّنَٰتٖۖ وَمَا يَكۡفُرُ بِهَآ إِلَّا ٱلۡفَٰسِقُونَ
uṟappāyuṁ ninakku nāṁ vyaktamāya vacanaṅṅaḷāṇ avatarippiccirikkunnat. kuṟṟavāḷikaḷallāte atine taḷḷikkaḷayukayilla.
Surah Al-Baqara, Verse 99
أَوَكُلَّمَا عَٰهَدُواْ عَهۡدٗا نَّبَذَهُۥ فَرِيقٞ مِّنۡهُمۚ بَلۡ أَكۡثَرُهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ
avar ēteāru karāṟilērppeṭṭāluṁ avarileāru vibhāgaṁ atine taḷḷikkaḷayukayāṇēā? alla; avarilēṟe pēruṁ satyaniṣēdhikaḷākunnu.
Surah Al-Baqara, Verse 100
وَلَمَّا جَآءَهُمۡ رَسُولٞ مِّنۡ عِندِ ٱللَّهِ مُصَدِّقٞ لِّمَا مَعَهُمۡ نَبَذَ فَرِيقٞ مِّنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ كِتَٰبَ ٱللَّهِ وَرَآءَ ظُهُورِهِمۡ كَأَنَّهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
avaruṭe aṭutt daivadūtan vannetti. addēhaṁ avaruṭe vaśamuḷḷatine satyappeṭuttunnavanāyirunnu. enniṭṭuṁ vēdaṁ kiṭṭiyavarileārukūṭṭar ā daivikagranthatte piṟakēāṭṭ valicceṟiññu. avarkkeānnuṁ aṟiyāttapēāle.
Surah Al-Baqara, Verse 101
وَٱتَّبَعُواْ مَا تَتۡلُواْ ٱلشَّيَٰطِينُ عَلَىٰ مُلۡكِ سُلَيۡمَٰنَۖ وَمَا كَفَرَ سُلَيۡمَٰنُ وَلَٰكِنَّ ٱلشَّيَٰطِينَ كَفَرُواْ يُعَلِّمُونَ ٱلنَّاسَ ٱلسِّحۡرَ وَمَآ أُنزِلَ عَلَى ٱلۡمَلَكَيۡنِ بِبَابِلَ هَٰرُوتَ وَمَٰرُوتَۚ وَمَا يُعَلِّمَانِ مِنۡ أَحَدٍ حَتَّىٰ يَقُولَآ إِنَّمَا نَحۡنُ فِتۡنَةٞ فَلَا تَكۡفُرۡۖ فَيَتَعَلَّمُونَ مِنۡهُمَا مَا يُفَرِّقُونَ بِهِۦ بَيۡنَ ٱلۡمَرۡءِ وَزَوۡجِهِۦۚ وَمَا هُم بِضَآرِّينَ بِهِۦ مِنۡ أَحَدٍ إِلَّا بِإِذۡنِ ٱللَّهِۚ وَيَتَعَلَّمُونَ مَا يَضُرُّهُمۡ وَلَا يَنفَعُهُمۡۚ وَلَقَدۡ عَلِمُواْ لَمَنِ ٱشۡتَرَىٰهُ مَا لَهُۥ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ مِنۡ خَلَٰقٖۚ وَلَبِئۡسَ مَا شَرَوۡاْ بِهِۦٓ أَنفُسَهُمۡۚ لَوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ
sulaimānṟe ādhipatyattinetire piśācukkaḷ paṟaññuparattiyateākkeyuṁ avar pinpaṟṟi. yathārthattil sulaimān aviśvāsi āyiṭṭilla. aviśvasiccat ā piśācukkaḷāṇ. avar janaṅṅaḷkk māraṇaṁ paṭhippikkukayāyirunnu. bābilēāṇiyayile hāṟūt, māṟūt ennī malakkukaḷkk iṟakkikkeāṭuttatineyuṁ avar pinpaṟṟi. avariruvaruṁ atāreyuṁ paṭhippiccirunnilla: “ñaṅṅaḷeāru parīkṣaṇaṁ; atināl nī satyaniṣēdhiyākarut" enn aṟiyiccukeāṇṭallāte. aṅṅane janaṁ avariruvarilninn bhāryā-bharttākkanmārkkiṭayil viṭavuṇṭākkunna vidya paṭhiccukeāṇṭirunnu. ennāl allāhuvinṟe anuvādamillāte avarkk atupayēāgicc āreyuṁ drēāhikkānāvilla. taṅṅaḷkku dēāṣakaravuṁ oppaṁ oṭṭuṁ upakāramillāttatumāṇ avar paṭhiccukeāṇṭirunnat. ā vidya svīkarikkunnavarkk paralēākatt oru vihitavumillenn avarkkutanne nannāyaṟiyāṁ. avar svantatte viṟṟuvāṅṅiyat etra cītta? avarataṟiññirunneṅkil.
Surah Al-Baqara, Verse 102
وَلَوۡ أَنَّهُمۡ ءَامَنُواْ وَٱتَّقَوۡاْ لَمَثُوبَةٞ مِّنۡ عِندِ ٱللَّهِ خَيۡرٞۚ لَّوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ
avar satyaviśvāsaṁ svīkarikkukayuṁ dēāṣabādhaye sūkṣikkukayumāṇeṅkil allāhuviṅkaluḷḷa pratiphalaṁ atyuttamamākumāyirunnu. avarataṟiññirunneṅkil.
Surah Al-Baqara, Verse 103
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَقُولُواْ رَٰعِنَا وَقُولُواْ ٱنظُرۡنَا وَٱسۡمَعُواْۗ وَلِلۡكَٰفِرِينَ عَذَابٌ أَلِيمٞ
viśvasiccavarē, niṅṅaḷ “ṟā'inā" ennu paṟayarut. pakaraṁ “unḷurnā" ennupaṟayuka. śrad'dhayēāṭe kēḷkkukayuṁ ceyyuka. satyaniṣēdhikaḷkk nēāvēṟiya śikṣayuṇṭ.
Surah Al-Baqara, Verse 104
مَّا يَوَدُّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ وَلَا ٱلۡمُشۡرِكِينَ أَن يُنَزَّلَ عَلَيۡكُم مِّنۡ خَيۡرٖ مِّن رَّبِّكُمۡۚ وَٱللَّهُ يَخۡتَصُّ بِرَحۡمَتِهِۦ مَن يَشَآءُۚ وَٱللَّهُ ذُو ٱلۡفَضۡلِ ٱلۡعَظِيمِ
vēdakkārileyuṁ bahudaivaviśvāsikaḷileyuṁ satyaniṣēdhikaḷ niṅṅaḷuṭe nāthanil ninn niṅṅaḷkk oru guṇavuṁ labhikkunnat tīre iṣṭappeṭunnilla. ennāl allāhu tanṟe kāruṇyattāl tānicchikkunnavare pratyēkaṁ anugrahikkunnu. allāhu atimahattāya anugrahamuḷḷavan tanne.
Surah Al-Baqara, Verse 105
۞مَا نَنسَخۡ مِنۡ ءَايَةٍ أَوۡ نُنسِهَا نَأۡتِ بِخَيۡرٖ مِّنۡهَآ أَوۡ مِثۡلِهَآۗ أَلَمۡ تَعۡلَمۡ أَنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٌ
ēteṅkiluṁ vēdavākyatte nāṁ durbalamākkukayēā maṟappikkukayēā āṇeṅkil pakaraṁ tattulyamēā kūṭutal mikaccatēā nāṁ keāṇṭuvaruṁ. ninakkaṟiyillē, allāhu ellā kāryattinuṁ kaḻivuṟṟavanāṇenn.
Surah Al-Baqara, Verse 106
أَلَمۡ تَعۡلَمۡ أَنَّ ٱللَّهَ لَهُۥ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۗ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِن وَلِيّٖ وَلَا نَصِيرٍ
ninakkaṟiyillē, tīrccayāyuṁ allāhuvinu tanneyāṇ ākāśa bhūmikaḷuṭe sampūrṇādhipatyaṁ. allāhuvallāte niṅṅaḷkkeāru rakṣakanēā sahāyiyēā illa.
Surah Al-Baqara, Verse 107
أَمۡ تُرِيدُونَ أَن تَسۡـَٔلُواْ رَسُولَكُمۡ كَمَا سُئِلَ مُوسَىٰ مِن قَبۡلُۗ وَمَن يَتَبَدَّلِ ٱلۡكُفۡرَ بِٱلۡإِيمَٰنِ فَقَدۡ ضَلَّ سَوَآءَ ٱلسَّبِيلِ
alla; nēratte mūsayēāṭ tanṟe janaṁ unnayiccatu pēāluḷḷa cēādyaṅṅaḷ niṅṅaḷuṭe pravācakanēāṭ cēādikkānāṇēā niṅṅaḷāgrahikkunnat? sanśayamilla; satyaviśvāsattinupakaraṁ satyaniṣēdhaṁ svīkarikkunnavar nērvaḻiyilninn teṟṟippēāyirikkunnu.
Surah Al-Baqara, Verse 108
وَدَّ كَثِيرٞ مِّنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ لَوۡ يَرُدُّونَكُم مِّنۢ بَعۡدِ إِيمَٰنِكُمۡ كُفَّارًا حَسَدٗا مِّنۡ عِندِ أَنفُسِهِم مِّنۢ بَعۡدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ ٱلۡحَقُّۖ فَٱعۡفُواْ وَٱصۡفَحُواْ حَتَّىٰ يَأۡتِيَ ٱللَّهُ بِأَمۡرِهِۦٓۗ إِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ
vēdakkāril ēṟeppēruṁ āgrahikkunnu, niṅṅaḷ satyaviśvāsikaḷāya śēṣaṁ niṅṅaḷe satyaniṣēdhikaḷākki māṟṟān sādhicceṅkilenn! avaruṭe asūyayāṇatinu kāraṇaṁ. iteākkeyuṁ satyaṁ avarkk nannāyi vyaktamāya śēṣamāṇ. atināl allāhu tanṟe kalpana naṭappākkuṁ vare niṅṅaḷ viṭṭuvīḻca kāṇikkuka. sanyamanaṁ pālikkuka. tīrccayāyuṁ allāhu ellā kāryaṅṅaḷkkuṁ kaḻivuṟṟavan tanne.
Surah Al-Baqara, Verse 109
وَأَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتُواْ ٱلزَّكَوٰةَۚ وَمَا تُقَدِّمُواْ لِأَنفُسِكُم مِّنۡ خَيۡرٖ تَجِدُوهُ عِندَ ٱللَّهِۗ إِنَّ ٱللَّهَ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ
niṅṅaḷ niṣṭhayēāṭe namaskarikkuka. sakātt nalkuka. niṅṅaḷ ceyyunna ētu nanmayuṭeyuṁ sadphalaṁ niṅṅaḷkk allāhuviṅkal kaṇṭettāṁ. niṅṅaḷ ceyyunnateākkeyuṁ uṟappāyuṁ allāhu kāṇunnuṇṭ.
Surah Al-Baqara, Verse 110
وَقَالُواْ لَن يَدۡخُلَ ٱلۡجَنَّةَ إِلَّا مَن كَانَ هُودًا أَوۡ نَصَٰرَىٰۗ تِلۡكَ أَمَانِيُّهُمۡۗ قُلۡ هَاتُواْ بُرۡهَٰنَكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
jūtanēā kristyāniyēā āvāte āruṁ svargattilettukayillenn avar avakāśappeṭunnu. atavaruṭe vyāmēāhaṁ mātraṁ. avarēāṭ paṟayū: niṅṅaḷ teḷivu keāṇṭuvarika; niṅṅaḷ satyasandhareṅkil.
Surah Al-Baqara, Verse 111
بَلَىٰۚ مَنۡ أَسۡلَمَ وَجۡهَهُۥ لِلَّهِ وَهُوَ مُحۡسِنٞ فَلَهُۥٓ أَجۡرُهُۥ عِندَ رَبِّهِۦ وَلَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ
ennāl ār sukr̥tavānāyi sarvasvaṁ allāhuvin samarpikkunnuvēā avan tanṟe nāthanṟe aṭutt atinuḷḷa pratiphalamuṇṭ. avarkk onnuṁ bhayappeṭānilla. duḥkhikkānumilla.
Surah Al-Baqara, Verse 112
وَقَالَتِ ٱلۡيَهُودُ لَيۡسَتِ ٱلنَّصَٰرَىٰ عَلَىٰ شَيۡءٖ وَقَالَتِ ٱلنَّصَٰرَىٰ لَيۡسَتِ ٱلۡيَهُودُ عَلَىٰ شَيۡءٖ وَهُمۡ يَتۡلُونَ ٱلۡكِتَٰبَۗ كَذَٰلِكَ قَالَ ٱلَّذِينَ لَا يَعۡلَمُونَ مِثۡلَ قَوۡلِهِمۡۚ فَٱللَّهُ يَحۡكُمُ بَيۡنَهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ فِيمَا كَانُواْ فِيهِ يَخۡتَلِفُونَ
kristyānikaḷuṭe nilapāṭukaḷkk oraṭisthānavumillenn yahūdar paṟayunnu. yahūdaruṭe vādaṅṅaḷkk aṭisthānameānnumillenn kristyānikaḷuṁ vādikkunnu. avareākke vēdamēātunnavarāṇutānuṁ. vivaramillātta cilarellāṁ mumpuṁ ivar vādikkuṁ vidhaṁ paṟaññiṭṭuṇṭ. atināl, avar bhinniccukeāṇṭirikkunna kāryaṅṅaḷil uyirtteḻunnēlpu nāḷil allāhu vidhi kalpikkunnatāṇ.
Surah Al-Baqara, Verse 113
وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّن مَّنَعَ مَسَٰجِدَ ٱللَّهِ أَن يُذۡكَرَ فِيهَا ٱسۡمُهُۥ وَسَعَىٰ فِي خَرَابِهَآۚ أُوْلَـٰٓئِكَ مَا كَانَ لَهُمۡ أَن يَدۡخُلُوهَآ إِلَّا خَآئِفِينَۚ لَهُمۡ فِي ٱلدُّنۡيَا خِزۡيٞ وَلَهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٞ
allāhuvinṟe paḷḷikaḷil avanṟe nāmaṁ prakīrttikkunnat vilakkukayuṁ paḷḷikaḷuṭe tanne nāśattin śramikkukayuṁ ceyyunnavanēkkāḷ kaṭutta akrami ārāṇ? pēṭiccukeāṇṭallāte avarkkaviṭe pravēśikkāvatalla. avarkk ī lēākatt keāṭiya apamānamuṇṭ. paralēākatt kaṭhina śikṣayuṁ.
Surah Al-Baqara, Verse 114
وَلِلَّهِ ٱلۡمَشۡرِقُ وَٱلۡمَغۡرِبُۚ فَأَيۡنَمَا تُوَلُّواْ فَثَمَّ وَجۡهُ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ وَٰسِعٌ عَلِيمٞ
kiḻakkuṁ paṭiññāṟuṁ allāhuvinṟētāṇ. atināl niṅṅaḷ eṅṅēāṭṭu tiriññu prārthiccāluṁ aviṭeyeākke allāhuvinṟe sānnidhyamuṇṭ. allāhu atirukaḷkkatītanāṇ. ellāṁ aṟiyunnavanuṁ.
Surah Al-Baqara, Verse 115
وَقَالُواْ ٱتَّخَذَ ٱللَّهُ وَلَدٗاۗ سُبۡحَٰنَهُۥۖ بَل لَّهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ كُلّٞ لَّهُۥ قَٰنِتُونَ
daivaṁ putrane variccirikkunnuvenn avar vādikkunnu. ennāl avan atilninnellāṁ etra pariśud'dhan. ākāśabhūmikaḷiluḷḷatellāṁ avanṟētāṇ. ellāṁ avann vaḻaṅṅunnavayuṁ.
Surah Al-Baqara, Verse 116
بَدِيعُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ وَإِذَا قَضَىٰٓ أَمۡرٗا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ
illāymayilninn ākāśa bhūmikaḷe uṇṭākkiyavanāṇavan. avaneāru kāryaṁ tīrumāniccāl “uṇṭāvuka" enna vacanaṁ mati. atēāṭe atuṇṭākunnu.
Surah Al-Baqara, Verse 117
وَقَالَ ٱلَّذِينَ لَا يَعۡلَمُونَ لَوۡلَا يُكَلِّمُنَا ٱللَّهُ أَوۡ تَأۡتِينَآ ءَايَةٞۗ كَذَٰلِكَ قَالَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِم مِّثۡلَ قَوۡلِهِمۡۘ تَشَٰبَهَتۡ قُلُوبُهُمۡۗ قَدۡ بَيَّنَّا ٱلۡأٓيَٰتِ لِقَوۡمٖ يُوقِنُونَ
aṟivillāttavar cēādikkunnu: "allāhu ñaṅṅaḷēāṭ nēril sansārikkāttatent? alleṅkil ñaṅṅaḷkk oraṭayāḷameṅkiluṁ keāṇṭuvarāttatent?" ivarippēāḷ cēādikkunnapēāle ivaruṭe mungāmikaḷuṁ cēādiccirunnu. iruvibhāgattinṟeyuṁ manas'sukaḷ orupēāleyāṇ. tīrccayāyuṁ aṭiyuṟaccu viśvasikkunnavarkk nāṁ teḷivukaḷ vyaktamākkikkeāṭuttiṭṭuṇṭ.
Surah Al-Baqara, Verse 118
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَٰكَ بِٱلۡحَقِّ بَشِيرٗا وَنَذِيرٗاۖ وَلَا تُسۡـَٔلُ عَنۡ أَصۡحَٰبِ ٱلۡجَحِيمِ
nis'sanśayaṁ, ninne nāṁ satyasandēśavumāyāṇ ayaccat. śubhavārtta aṟiyikkunnavanuṁ munnaṟiyipp nalkunnavanumāyi. atināl narakāvakāśikaḷeppaṟṟi ninnēāṭu cēādikkukayilla.
Surah Al-Baqara, Verse 119
وَلَن تَرۡضَىٰ عَنكَ ٱلۡيَهُودُ وَلَا ٱلنَّصَٰرَىٰ حَتَّىٰ تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمۡۗ قُلۡ إِنَّ هُدَى ٱللَّهِ هُوَ ٱلۡهُدَىٰۗ وَلَئِنِ ٱتَّبَعۡتَ أَهۡوَآءَهُم بَعۡدَ ٱلَّذِي جَآءَكَ مِنَ ٱلۡعِلۡمِ مَا لَكَ مِنَ ٱللَّهِ مِن وَلِيّٖ وَلَا نَصِيرٍ
jūtarēā kraistavarēā ninne sambandhicc santr̥ptarāvukayilla; nī avaruṭe mārgamavalambikkunvare. paṟayuka: sanśayamilla. daivika mārgadarśanamāṇ satyadarśanaṁ. ninakku yathārtha jñānaṁ labhiccaśēṣaṁ nī avaruṭe icchakaḷe pinpaṟṟiyāl pinne allāhuvinṟe piṭiyilninn ninne rakṣikkān ēteṅkiluṁ kūṭṭāḷiyēā sahāyiyēā uṇṭāvukayilla.
Surah Al-Baqara, Verse 120
ٱلَّذِينَ ءَاتَيۡنَٰهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ يَتۡلُونَهُۥ حَقَّ تِلَاوَتِهِۦٓ أُوْلَـٰٓئِكَ يُؤۡمِنُونَ بِهِۦۗ وَمَن يَكۡفُرۡ بِهِۦ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡخَٰسِرُونَ
nāṁ ī vēdagranthaṁ nalkiyavar ārēā avarit yathāvidhi pārāyaṇaṁ ceyyunnu. avaritil ātmārthamāyi viśvasikkunnu. atine niṣēdhikkunnavarēā, yathārthattil avar tanneyāṇ naṣṭampaṟṟiyavar.
Surah Al-Baqara, Verse 121
يَٰبَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ ٱذۡكُرُواْ نِعۡمَتِيَ ٱلَّتِيٓ أَنۡعَمۡتُ عَلَيۡكُمۡ وَأَنِّي فَضَّلۡتُكُمۡ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ
israyēl makkaḷē, ñān niṅṅaḷkkēkiya anugrahaṅṅaḷēārkkuka; niṅṅaḷe sakala janattēkkāḷuṁ śrēṣṭharākkiyatuṁ.
Surah Al-Baqara, Verse 122
وَٱتَّقُواْ يَوۡمٗا لَّا تَجۡزِي نَفۡسٌ عَن نَّفۡسٖ شَيۡـٔٗا وَلَا يُقۡبَلُ مِنۡهَا عَدۡلٞ وَلَا تَنفَعُهَا شَفَٰعَةٞ وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ
ārkkuṁ maṟṟuḷḷavarkkāyi onnuṁ ceyyānāvātta; āruṭeyuṁ prāyaścittaṁ svīkarikkātta; ārkkuṁ āruṭeyuṁ śipārśa upakarikkātta; ārkkuṁ oruvidha sahāyavuṁ labhikkātta ā nāḷine sūkṣikkuka.
Surah Al-Baqara, Verse 123
۞وَإِذِ ٱبۡتَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِـۧمَ رَبُّهُۥ بِكَلِمَٰتٖ فَأَتَمَّهُنَّۖ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامٗاۖ قَالَ وَمِن ذُرِّيَّتِيۖ قَالَ لَا يَنَالُ عَهۡدِي ٱلظَّـٰلِمِينَ
ōrkkuka: ibṟāhīmine addēhattinṟe nāthan cila kalpanakaḷilūṭe parīkṣiccu. addēhaṁ ateākkeyuṁ naṭappākki. appēāḷ allāhu aruḷi: "ninne ñān janaṅṅaḷuṭe nētāvākkukayāṇ." ibṟāhīṁ āvaśyappeṭṭu: "enṟe makkaḷeyuṁ." allāhu aṟiyiccu: "enṟe vāgdānaṁ akramikaḷkku bādhakamalla."
Surah Al-Baqara, Verse 124
وَإِذۡ جَعَلۡنَا ٱلۡبَيۡتَ مَثَابَةٗ لِّلنَّاسِ وَأَمۡنٗا وَٱتَّخِذُواْ مِن مَّقَامِ إِبۡرَٰهِـۧمَ مُصَلّٗىۖ وَعَهِدۡنَآ إِلَىٰٓ إِبۡرَٰهِـۧمَ وَإِسۡمَٰعِيلَ أَن طَهِّرَا بَيۡتِيَ لِلطَّآئِفِينَ وَٱلۡعَٰكِفِينَ وَٱلرُّكَّعِ ٱلسُّجُودِ
ōrkkuka: ā bhavana tte nāṁ mānavatayuṭe mahāsaṅgama sthānamākki; nirbhayamāya saṅkētavuṁ. ibṟāhīṁ ninna iṭaṁ niṅṅaḷ namaskāra sthalamākkuka. tvavāph ceyyunnavarkkuṁ bhajanamirikkunnavarkkuṁ talakuniccuṁ sāṣṭāṅgaṁ praṇamiccuṁ prārthikkunnavarkkumāyi enṟe bhavanaṁ vr̥ttiyākkivekkaṇamenn ibṟāhīminēāṭuṁ ismā'īlinēāṭuṁ nāṁ kalpiccu.
Surah Al-Baqara, Verse 125
وَإِذۡ قَالَ إِبۡرَٰهِـۧمُ رَبِّ ٱجۡعَلۡ هَٰذَا بَلَدًا ءَامِنٗا وَٱرۡزُقۡ أَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلثَّمَرَٰتِ مَنۡ ءَامَنَ مِنۡهُم بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِۚ قَالَ وَمَن كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُۥ قَلِيلٗا ثُمَّ أَضۡطَرُّهُۥٓ إِلَىٰ عَذَابِ ٱلنَّارِۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ
ibṟāhīṁ prārthiccat ōrkkuka: "enṟe nāthā! itine nī bhīti ētumillātta nāṭākkēṇamē! iviṭe pārkkunnavaril allāhuviluṁ antyadinattiluṁ viśvasikkunnavarkk āhāramāyi kāykanikaḷ nalkēṇamē." allāhu aṟiyiccu: "aviśvāsikkuṁ nāmatu nalkuṁ. ittiri kālatte jīvitasukhaṁ mātramāṇ avannuṇṭāvuka. pinne nāmavane naraka śikṣakku vidhēyanākkuṁ. at cītta tāvaḷaṁ tanne."
Surah Al-Baqara, Verse 126
وَإِذۡ يَرۡفَعُ إِبۡرَٰهِـۧمُ ٱلۡقَوَاعِدَ مِنَ ٱلۡبَيۡتِ وَإِسۡمَٰعِيلُ رَبَّنَا تَقَبَّلۡ مِنَّآۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ
ōrkkuka: ibṟāhīmuṁ ismā'īluṁ ā mandirattinṟe aṭittaṟa keṭṭippeākkukayāyirunnu. annēramavar prārthiccu: "ñaṅṅaḷuṭe nāthā! ñaṅṅaḷil ninn nīyit svīkarikkēṇamē; niścayamāyuṁ nī ellāṁ kēḷkkunnavanuṁ aṟiyunnavanumallēā".
Surah Al-Baqara, Verse 127
رَبَّنَا وَٱجۡعَلۡنَا مُسۡلِمَيۡنِ لَكَ وَمِن ذُرِّيَّتِنَآ أُمَّةٗ مُّسۡلِمَةٗ لَّكَ وَأَرِنَا مَنَاسِكَنَا وَتُبۡ عَلَيۡنَآۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ
"ñaṅṅaḷuṭe nāthā! nī ñaṅṅaḷiruvareyuṁ ninne anusarikkunnavarākkēṇamē! ñaṅṅaḷuṭe santatikaḷilninn ninne vaḻaṅṅunna oru samudāyatte uyarttikkeāṇṭuvarēṇamē! ñaṅṅaḷuṭe upāsanākramaṅṅaḷ ñaṅṅaḷkku nī kāṇiccu tarēṇamē! ñaṅṅaḷuṭe paścāttāpaṁ svīkarikkēṇamē; sanśayamilla, nī paścāttāpaṁ udāramāyi svīkarikkunnavanuṁ karuṇāmayanuṁ tanne.
Surah Al-Baqara, Verse 128
رَبَّنَا وَٱبۡعَثۡ فِيهِمۡ رَسُولٗا مِّنۡهُمۡ يَتۡلُواْ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتِكَ وَيُعَلِّمُهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحِكۡمَةَ وَيُزَكِّيهِمۡۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
"ñaṅṅaḷuṭe nāthā! nī avarkk avaril ninnu tanne oru dūtane niyēāgikkēṇamē! avarkku ninṟe vacanaṅṅaḷ ōtikkēḷppikkukayuṁ vēdavuṁ vijñānavuṁ paṭhippikkukayuṁ avare sanskarikkukayuṁ ceyyunna dūtane. nis'sanśayaṁ, nī pratāpiyuṁ yuktijñanuṁ tanne."
Surah Al-Baqara, Verse 129
وَمَن يَرۡغَبُ عَن مِّلَّةِ إِبۡرَٰهِـۧمَ إِلَّا مَن سَفِهَ نَفۡسَهُۥۚ وَلَقَدِ ٱصۡطَفَيۡنَٰهُ فِي ٱلدُّنۡيَاۖ وَإِنَّهُۥ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ لَمِنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ
āreṅkiluṁ ibṟāhīminṟe mārgaṁ veṟukkumēā? svayaṁ viḍḍhiyāyavanallāte. ī lēākatt nāṁ addēhatte mikavuṟṟavanāyi teraññeṭuttirikkunnu. paralēākattuṁ addēhaṁ saccaritarilāyirikkuṁ.
Surah Al-Baqara, Verse 130
إِذۡ قَالَ لَهُۥ رَبُّهُۥٓ أَسۡلِمۡۖ قَالَ أَسۡلَمۡتُ لِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
ninṟe nāthan addēhattēāṭ “vaḻippeṭuka" enn kalpiccu.appēāḷ addēhaṁ paṟaññu: “sarvalēākanāthan ñānitā vaḻippeṭṭirikkunnu."
Surah Al-Baqara, Verse 131
وَوَصَّىٰ بِهَآ إِبۡرَٰهِـۧمُ بَنِيهِ وَيَعۡقُوبُ يَٰبَنِيَّ إِنَّ ٱللَّهَ ٱصۡطَفَىٰ لَكُمُ ٱلدِّينَ فَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنتُم مُّسۡلِمُونَ
ibṟāhīmuṁ ya'akhūbuṁ taṅṅaḷuṭe makkaḷēāṭ itutanne upadēśiccu: "enṟe makkaḷē, allāhu niṅṅaḷkk niścayiccutanna viśiṣṭamāya jīvita vyavasthayāṇit. atināl niṅṅaḷ musliṅkaḷāyallāte maraṇappeṭarut."
Surah Al-Baqara, Verse 132
أَمۡ كُنتُمۡ شُهَدَآءَ إِذۡ حَضَرَ يَعۡقُوبَ ٱلۡمَوۡتُ إِذۡ قَالَ لِبَنِيهِ مَا تَعۡبُدُونَ مِنۢ بَعۡدِيۖ قَالُواْ نَعۡبُدُ إِلَٰهَكَ وَإِلَٰهَ ءَابَآئِكَ إِبۡرَٰهِـۧمَ وَإِسۡمَٰعِيلَ وَإِسۡحَٰقَ إِلَٰهٗا وَٰحِدٗا وَنَحۡنُ لَهُۥ مُسۡلِمُونَ
“enikkuśēṣaṁ niṅṅaḷ āreyāṇ vaḻippeṭuka"yenn āsannamaraṇanāyirikke ya'akhūb tanṟe makkaḷēāṭu cēādiccappēāḷ niṅṅaḷaviṭe uṇṭāyirunnēā? avar paṟaññu: "ñaṅṅaḷ aṅṅayuṭe daivatte tanneyāṇ vaḻippeṭuka. aṅṅayuṭe pitāvāya ibṟāhīminṟeyuṁ ismā'īlinṟeyuṁ is'hākhinṟeyuṁ nāthanāya ā ēka daivatte. ñaṅṅaḷ avane anusaricc jīvikkunnavarākuṁ."
Surah Al-Baqara, Verse 133
تِلۡكَ أُمَّةٞ قَدۡ خَلَتۡۖ لَهَا مَا كَسَبَتۡ وَلَكُم مَّا كَسَبۡتُمۡۖ وَلَا تُسۡـَٔلُونَ عَمَّا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
ētāyāluṁ at kaḻiññupēāya oru samudāyaṁ. avarkk avar ceytatinṟe phalamuṇṭ. niṅṅaḷkk niṅṅaḷ śēkhariccuveccatinṟeyuṁ. avar pravartticcirunnatineppaṟṟi niṅṅaḷēāṭ āruṁ cēādikkukayilla.
Surah Al-Baqara, Verse 134
وَقَالُواْ كُونُواْ هُودًا أَوۡ نَصَٰرَىٰ تَهۡتَدُواْۗ قُلۡ بَلۡ مِلَّةَ إِبۡرَٰهِـۧمَ حَنِيفٗاۖ وَمَا كَانَ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ
avar paṟayunnu: "niṅṅaḷ nērvaḻiyilākaṇameṅkil jūtarēā kristyānikaḷēā āvuka."paṟayuka: "alla. śud'dha mānasanāya ibṟāhīminṟe mārgamāṇ svīkarikkēṇṭat. addēhaṁ bahudaiva vādiyāyirunnilla."
Surah Al-Baqara, Verse 135
قُولُوٓاْ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَمَآ أُنزِلَ إِلَيۡنَا وَمَآ أُنزِلَ إِلَىٰٓ إِبۡرَٰهِـۧمَ وَإِسۡمَٰعِيلَ وَإِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَ وَٱلۡأَسۡبَاطِ وَمَآ أُوتِيَ مُوسَىٰ وَعِيسَىٰ وَمَآ أُوتِيَ ٱلنَّبِيُّونَ مِن رَّبِّهِمۡ لَا نُفَرِّقُ بَيۡنَ أَحَدٖ مِّنۡهُمۡ وَنَحۡنُ لَهُۥ مُسۡلِمُونَ
niṅṅaḷ prakhyāpikkuka: ñaṅṅaḷ allāhuviluṁ avanilninn ñaṅṅaḷkk iṟakkikkiṭṭiyatiluṁ ibṟāhīṁ, ismā'īl, is'hākh, ya'akhūb, avaruṭe santānaparamparakaḷ ennivarkk iṟakkikkeāṭuttatiluṁ mūsākkuṁ īsākkuṁ nalkiyatiluṁ maṟṟu pravācakanmārkk taṅṅaḷuṭe nāthanilninn avatariccavayiluṁ viśvasiccirikkunnu. avarilārkkumiṭayil ñaṅṅaḷeāruvidha vivēcanavuṁ kalpikkunnilla. ñaṅṅaḷ allāhuvine anusaricc jīvikkunnavaratre.
Surah Al-Baqara, Verse 136
فَإِنۡ ءَامَنُواْ بِمِثۡلِ مَآ ءَامَنتُم بِهِۦ فَقَدِ ٱهۡتَدَواْۖ وَّإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنَّمَا هُمۡ فِي شِقَاقٖۖ فَسَيَكۡفِيكَهُمُ ٱللَّهُۚ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ
niṅṅaḷ viśvasiccapēāle avaruṁ viśvasikkukayāṇeṅkil avaruṁ nērvaḻiyilākumāyirunnu. avar pintiriyukayāṇeṅkil pinne avar kaṭutta kiṭamatsarattil tanneyāyirikkuṁ. avarilninn ninne kākkān allāhumati. avan ellāṁ kēḷkkunnavanuṁ aṟiyunnavanumallēā.
Surah Al-Baqara, Verse 137
صِبۡغَةَ ٱللَّهِ وَمَنۡ أَحۡسَنُ مِنَ ٱللَّهِ صِبۡغَةٗۖ وَنَحۡنُ لَهُۥ عَٰبِدُونَ
allāhuvinṟe varṇaṁ svīkarikkuka. allāhuvinṟe varṇattekkāḷ viśiṣṭamāyi āruṭe varṇamuṇṭ? avaneyāṇ ñaṅṅaḷ vaḻippeṭunnat.
Surah Al-Baqara, Verse 138
قُلۡ أَتُحَآجُّونَنَا فِي ٱللَّهِ وَهُوَ رَبُّنَا وَرَبُّكُمۡ وَلَنَآ أَعۡمَٰلُنَا وَلَكُمۡ أَعۡمَٰلُكُمۡ وَنَحۡنُ لَهُۥ مُخۡلِصُونَ
cēādikkuka: allāhuvinṟe kāryattil niṅṅaḷ ñaṅṅaḷēāṭ tarkkikkukayāṇēā? avan ñaṅṅaḷuṭeyuṁ niṅṅaḷuṭeyuṁ nāthanallēā. ñaṅṅaḷkk ñaṅṅaḷuṭe karmaphalaṁ. niṅṅaḷkk niṅṅaḷuṭētuṁ. ñaṅṅaḷ ātmārthamāyuṁ avan mātraṁ kīḻeātuṅṅikkaḻiyunnavarāṇ.
Surah Al-Baqara, Verse 139
أَمۡ تَقُولُونَ إِنَّ إِبۡرَٰهِـۧمَ وَإِسۡمَٰعِيلَ وَإِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَ وَٱلۡأَسۡبَاطَ كَانُواْ هُودًا أَوۡ نَصَٰرَىٰۗ قُلۡ ءَأَنتُمۡ أَعۡلَمُ أَمِ ٱللَّهُۗ وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّن كَتَمَ شَهَٰدَةً عِندَهُۥ مِنَ ٱللَّهِۗ وَمَا ٱللَّهُ بِغَٰفِلٍ عَمَّا تَعۡمَلُونَ
ibṟāhīmuṁ ismā'īluṁ is'hākhuṁ ya'akhūbuṁ addēhattinṟe santānaṅṅaḷuṁ jūtarēā kristyānikaḷēā āyirunnuvennāṇēā niṅṅaḷ vādikkunnat? cēādikkuka: niṅṅaḷāṇēā ēṟṟaṁ nannāyaṟiyunnavar? atēā allāhuvēā? allāhuvil ninn vannettiya tanṟe vaśamuḷḷa sākṣyaṁ maṟaccuvekkunnavanekkāḷ valiya akrami āruṇṭ? niṅṅaḷ ceytukeāṇṭirikkunnatineppaṟṟi oṭṭuṁ aśrad'dhanalla allāhu.
Surah Al-Baqara, Verse 140
تِلۡكَ أُمَّةٞ قَدۡ خَلَتۡۖ لَهَا مَا كَسَبَتۡ وَلَكُم مَّا كَسَبۡتُمۡۖ وَلَا تُسۡـَٔلُونَ عَمَّا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
at kaḻiññupēāya janasamudāyaṁ. avaruṭe karmaphalaṁ avarkk. niṅṅaḷ sampādiccat niṅṅaḷkkuṁ. avar pravartticcukeāṇṭirunnatineppaṟṟi niṅṅaḷēāṭāruṁ cēādikkukayilla.
Surah Al-Baqara, Verse 141
۞سَيَقُولُ ٱلسُّفَهَآءُ مِنَ ٱلنَّاسِ مَا وَلَّىٰهُمۡ عَن قِبۡلَتِهِمُ ٱلَّتِي كَانُواْ عَلَيۡهَاۚ قُل لِّلَّهِ ٱلۡمَشۡرِقُ وَٱلۡمَغۡرِبُۚ يَهۡدِي مَن يَشَآءُ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ
mūḍhanmār cēādikkunnu: "annēāḷaṁ avar tiriññuninnirunna khibla yil ninn avare teṟṟiccatent?" paṟayuka: "kiḻakkuṁ paṭiññāṟuṁ allāhuvinṟētutanne. allāhu avanicchikkunnavare nērvaḻiyil nayikkunnu."
Surah Al-Baqara, Verse 142
وَكَذَٰلِكَ جَعَلۡنَٰكُمۡ أُمَّةٗ وَسَطٗا لِّتَكُونُواْ شُهَدَآءَ عَلَى ٱلنَّاسِ وَيَكُونَ ٱلرَّسُولُ عَلَيۡكُمۡ شَهِيدٗاۗ وَمَا جَعَلۡنَا ٱلۡقِبۡلَةَ ٱلَّتِي كُنتَ عَلَيۡهَآ إِلَّا لِنَعۡلَمَ مَن يَتَّبِعُ ٱلرَّسُولَ مِمَّن يَنقَلِبُ عَلَىٰ عَقِبَيۡهِۚ وَإِن كَانَتۡ لَكَبِيرَةً إِلَّا عَلَى ٱلَّذِينَ هَدَى ٱللَّهُۗ وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيُضِيعَ إِيمَٰنَكُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ بِٱلنَّاسِ لَرَءُوفٞ رَّحِيمٞ
ivvidhaṁ niṅṅaḷe nāṁ oru mita samudāyamākkiyirikkunnu. niṅṅaḷ lēākajanatakk sākṣikaḷākān. daivadūtan niṅṅaḷkku sākṣiyākānuṁ. nī nēratte tiriññuninnirunna dikkine khiblayāyi niścayiccirunnat, daivadūtane pinpaṟṟunnavareyuṁ pinmāṟippēākunnavareyuṁ vērtiriccaṟiyān vēṇṭi mātramāṇ. at ēṟe prayāsakaramāyirunnu; daivika mārgadarśanattinarharāyavarkkeāḻike. allāhu niṅṅaḷuṭe viśvāsatte oṭṭuṁ pāḻākkukayilla. allāhu janaṅṅaḷēāṭ aḷavaṟṟa dayāparanuṁ karuṇāmayanumākunnu.
Surah Al-Baqara, Verse 143
قَدۡ نَرَىٰ تَقَلُّبَ وَجۡهِكَ فِي ٱلسَّمَآءِۖ فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبۡلَةٗ تَرۡضَىٰهَاۚ فَوَلِّ وَجۡهَكَ شَطۡرَ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِۚ وَحَيۡثُ مَا كُنتُمۡ فَوَلُّواْ وُجُوهَكُمۡ شَطۡرَهُۥۗ وَإِنَّ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ لَيَعۡلَمُونَ أَنَّهُ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّهِمۡۗ وَمَا ٱللَّهُ بِغَٰفِلٍ عَمَّا يَعۡمَلُونَ
ninṟe mukhaṁ aṭikkaṭi mānattēkk tiriññukeāṇṭirikkunnat nāṁ kāṇunnuṇṭ. atināl ninakkiṣṭappeṭunna khiblayilēkk ninne nāṁ tirikkukayāṇ. inimutal masjidulhaṟāminṟe nēre nī ninṟe mukhaṁ tirikkuka. niṅṅaḷ eviṭeyāyirunnāluṁ niṅṅaḷ atinṟe nēre mukhaṁ tirikkuka. vēdaṁ nalkappeṭṭavarkk it taṅṅaḷuṭe nāthanil ninnuḷḷa satyamāṇenn nannāyaṟiyāṁ. avar pravarttikkunnatineppaṟṟi allāhu oṭṭuṁ aśrad'dhanalla.
Surah Al-Baqara, Verse 144
وَلَئِنۡ أَتَيۡتَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ بِكُلِّ ءَايَةٖ مَّا تَبِعُواْ قِبۡلَتَكَۚ وَمَآ أَنتَ بِتَابِعٖ قِبۡلَتَهُمۡۚ وَمَا بَعۡضُهُم بِتَابِعٖ قِبۡلَةَ بَعۡضٖۚ وَلَئِنِ ٱتَّبَعۡتَ أَهۡوَآءَهُم مِّنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَكَ مِنَ ٱلۡعِلۡمِ إِنَّكَ إِذٗا لَّمِنَ ٱلظَّـٰلِمِينَ
nī ī vēdakkāruṭe mumpil ellā teḷivukaḷuṁ keāṇṭucennāluṁ avar ninṟe khiblaye pinpaṟṟukayilla. avaruṭe khiblaye ninakkuṁ pinpaṟṟānāvilla. avariltanne oruvibhāgaṁ maṟṟu vibhāgakkāruṭe khiblayeyuṁ pintuṭarilla. ī satyamāya aṟiv labhiccaśēṣavuṁ nī avaruṭe tanniṣṭaṅṅaḷe pinpaṟṟiyāl uṟappāyuṁ nīyuṁ atikramikaḷuṭe kūṭṭattil peṭṭupēākuṁ.
Surah Al-Baqara, Verse 145
ٱلَّذِينَ ءَاتَيۡنَٰهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ يَعۡرِفُونَهُۥ كَمَا يَعۡرِفُونَ أَبۡنَآءَهُمۡۖ وَإِنَّ فَرِيقٗا مِّنۡهُمۡ لَيَكۡتُمُونَ ٱلۡحَقَّ وَهُمۡ يَعۡلَمُونَ
nāṁ vēdaṁ nalkiya janattin addēhatte taṅṅaḷuṭe makkaḷe aṟiyunnapēāle aṟiyāṁ. enniṭṭuṁ avarileārukūṭṭar aṟiññukeāṇṭutanne satyaṁ maṟaccuvekkukayāṇ.
Surah Al-Baqara, Verse 146
ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُمۡتَرِينَ
it ninṟe nāthanil ninnuḷḷa satyasandēśamāṇ. atināl atēppaṟṟi nī sanśayāluvākarut.
Surah Al-Baqara, Verse 147
وَلِكُلّٖ وِجۡهَةٌ هُوَ مُوَلِّيهَاۖ فَٱسۡتَبِقُواْ ٱلۡخَيۡرَٰتِۚ أَيۡنَ مَا تَكُونُواْ يَأۡتِ بِكُمُ ٱللَّهُ جَمِيعًاۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ
ōrēā vibhāgattinuṁ ōrēā diśayuṇṭ. avar atinṟe nēre tiriyunnu. niṅṅaḷ nanmayilēkku munnēṟuka. niṅṅaḷ eviṭeyāyirunnāluṁ allāhu niṅṅaḷeyellāṁ onniccukeāṇṭuvaruṁ. allāhu ellāṟṟinuṁ kaḻivuṟṟavan tanne.
Surah Al-Baqara, Verse 148
وَمِنۡ حَيۡثُ خَرَجۡتَ فَوَلِّ وَجۡهَكَ شَطۡرَ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِۖ وَإِنَّهُۥ لَلۡحَقُّ مِن رَّبِّكَۗ وَمَا ٱللَّهُ بِغَٰفِلٍ عَمَّا تَعۡمَلُونَ
nī ētuvaḻiyil sañcariccāluṁ masjidulhaṟāminṟe nēre mukhaṁ tirikkuka. kāraṇaṁ at ninṟe nāthanil ninnuḷḷa satyaniṣṭhamāya nirdēśamāṇ. niṅṅaḷ pravarttikkunnatineppaṟṟi allāhu oṭṭuṁ aśrad'dhanalla.
Surah Al-Baqara, Verse 149
وَمِنۡ حَيۡثُ خَرَجۡتَ فَوَلِّ وَجۡهَكَ شَطۡرَ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِۚ وَحَيۡثُ مَا كُنتُمۡ فَوَلُّواْ وُجُوهَكُمۡ شَطۡرَهُۥ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَيۡكُمۡ حُجَّةٌ إِلَّا ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ مِنۡهُمۡ فَلَا تَخۡشَوۡهُمۡ وَٱخۡشَوۡنِي وَلِأُتِمَّ نِعۡمَتِي عَلَيۡكُمۡ وَلَعَلَّكُمۡ تَهۡتَدُونَ
nī eviṭeninnu puṟappeṭṭāluṁ ninṟe mukhaṁ masjidulhaṟāminṟe nēre tirikkuka. niṅṅaḷ eviṭeyāyirunnāluṁ atinṟe nērkkāṇ mukhaṁ tirikkēṇṭat. niṅṅaḷkketire janaṅṅaḷkk oru n'yāyavuṁ illātirikkānāṇit. avarile atikramikaḷkkeāḻike. niṅṅaḷavare pēṭikkarut. enne mātraṁ bhayappeṭuka. enṟe anugrahaṁ niṅṅaḷkk tikavēāṭe tarānāṇit; niṅṅaḷ nērvaḻi prāpikkānuṁ.
Surah Al-Baqara, Verse 150
كَمَآ أَرۡسَلۡنَا فِيكُمۡ رَسُولٗا مِّنكُمۡ يَتۡلُواْ عَلَيۡكُمۡ ءَايَٰتِنَا وَيُزَكِّيكُمۡ وَيُعَلِّمُكُمُ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحِكۡمَةَ وَيُعَلِّمُكُم مَّا لَمۡ تَكُونُواْ تَعۡلَمُونَ
nāṁ niṅṅaḷkk niṅṅaḷil ninnutanne dūtane ayaccutannapēāleyāṇit. addēhamēā niṅṅaḷkk nam'muṭe sūktaṅṅaḷ ōtittarunnu. niṅṅaḷe sanskarikkunnu. vēdavuṁ vijñānavuṁ paṭhippikkunnu. niṅṅaḷkk aṟiyātta kāryaṅṅaḷ niṅṅaḷkk aṟiyiccutarikayuṁ ceyyunnu.
Surah Al-Baqara, Verse 151
فَٱذۡكُرُونِيٓ أَذۡكُرۡكُمۡ وَٱشۡكُرُواْ لِي وَلَا تَكۡفُرُونِ
atināl niṅṅaḷ enne ōrkkuka. ñān niṅṅaḷeyuṁ ōrkkāṁ. ennēāṭu nandi kāṇikkuka. nandikēṭ kāṇikkarut.
Surah Al-Baqara, Verse 152
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱسۡتَعِينُواْ بِٱلصَّبۡرِ وَٱلصَّلَوٰةِۚ إِنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلصَّـٰبِرِينَ
viśvasiccavarē, niṅṅaḷ kṣamayilūṭeyuṁ namaskārattilūṭeyuṁ divyasahāyaṁ tēṭuka. tīrccayāyuṁ kṣamikkunnavarēāṭeāppamāṇ allāhu.
Surah Al-Baqara, Verse 153
وَلَا تَقُولُواْ لِمَن يُقۡتَلُ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أَمۡوَٰتُۢۚ بَلۡ أَحۡيَآءٞ وَلَٰكِن لَّا تَشۡعُرُونَ
daivamārgattil vadhikkappeṭunnavare “mariccavare"nn paṟayātirikkuka. alla; avar jīviccirikkunnavarāṇ. pakṣē, niṅṅaḷat aṟiyunnilla.
Surah Al-Baqara, Verse 154
وَلَنَبۡلُوَنَّكُم بِشَيۡءٖ مِّنَ ٱلۡخَوۡفِ وَٱلۡجُوعِ وَنَقۡصٖ مِّنَ ٱلۡأَمۡوَٰلِ وَٱلۡأَنفُسِ وَٱلثَّمَرَٰتِۗ وَبَشِّرِ ٱلصَّـٰبِرِينَ
bhayaṁ, paṭṭiṇi, jīvadhanādikaḷuṭe naṣṭaṁ, viḷanāśaṁ ennivayilūṭe nāṁ niṅṅaḷe parīkṣikkukatanne ceyyuṁ. appēāḻeākke kṣamikkunnavare śubhavārtta aṟiyikkuka.
Surah Al-Baqara, Verse 155
ٱلَّذِينَ إِذَآ أَصَٰبَتۡهُم مُّصِيبَةٞ قَالُوٓاْ إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّآ إِلَيۡهِ رَٰجِعُونَ
ēteāru vipattu varumpēāḻuṁ avar paṟayuṁ: “ñaṅṅaḷ allāhuvinṟētāṇ. avanilēkkutanne tiriccucellēṇṭavaruṁ."
Surah Al-Baqara, Verse 156
أُوْلَـٰٓئِكَ عَلَيۡهِمۡ صَلَوَٰتٞ مِّن رَّبِّهِمۡ وَرَحۡمَةٞۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُهۡتَدُونَ
avarkk avaruṭe nāthanil ninnuḷḷa atiraṟṟa anugrahaṅṅaḷuṁ kāruṇyavumuṇṭ. avar tanneyāṇ nērvaḻi prāpiccavar.
Surah Al-Baqara, Verse 157
۞إِنَّ ٱلصَّفَا وَٱلۡمَرۡوَةَ مِن شَعَآئِرِ ٱللَّهِۖ فَمَنۡ حَجَّ ٱلۡبَيۡتَ أَوِ ٱعۡتَمَرَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيۡهِ أَن يَطَّوَّفَ بِهِمَاۚ وَمَن تَطَوَّعَ خَيۡرٗا فَإِنَّ ٱللَّهَ شَاكِرٌ عَلِيمٌ
tīrccayāyuṁ svaphāyuṁ marva yuṁ allāhuvinṟe aṭayāḷa ṅṅaḷilpeṭṭavayāṇ. atināl allāhuvinṟe ādaraṇīya bhavana ttiṅkal hajjēā uṁṟayēā nirvahikkunnavar avaykkiṭayil prayāṇaṁ naṭattunnat kuṟṟakaramākunna praśnamēyilla. svayaṁ sannad'dharāyi sukr̥taṁ ceyyunnavar manas'silākkaṭṭe: allāhu ellāṁ aṟiyunnavanuṁ nandiyuḷḷavanumāṇ.
Surah Al-Baqara, Verse 158
إِنَّ ٱلَّذِينَ يَكۡتُمُونَ مَآ أَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡبَيِّنَٰتِ وَٱلۡهُدَىٰ مِنۢ بَعۡدِ مَا بَيَّنَّـٰهُ لِلنَّاسِ فِي ٱلۡكِتَٰبِ أُوْلَـٰٓئِكَ يَلۡعَنُهُمُ ٱللَّهُ وَيَلۡعَنُهُمُ ٱللَّـٰعِنُونَ
nāṁ avatarippicca vyaktamāya teḷivukaḷuṁ mārganirdēśaṅṅaḷuṁ vēdapustakattilūṭe viśadīkariccirikkunnu. enniṭṭuṁ avaye maṟaccuvekkunnavare uṟappāyuṁ allāhu śapikkunnu. śapikkunnavareākkeyuṁ avare śapikkunnu.
Surah Al-Baqara, Verse 159
إِلَّا ٱلَّذِينَ تَابُواْ وَأَصۡلَحُواْ وَبَيَّنُواْ فَأُوْلَـٰٓئِكَ أَتُوبُ عَلَيۡهِمۡ وَأَنَا ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ
paścāttapikkukayuṁ nilapāṭ nannākkittīrkkukayuṁ maṟaccuveccat viśadīkariccukeāṭukkukayuṁ ceyyunnavareyeāḻike. avaruṭe paścāttāpaṁ ñān svīkarikkunnu. ñān paścāttāpaṁ svīkarikkunnavanuṁ dayāparanuṁ tanne.
Surah Al-Baqara, Verse 160
إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَمَاتُواْ وَهُمۡ كُفَّارٌ أُوْلَـٰٓئِكَ عَلَيۡهِمۡ لَعۡنَةُ ٱللَّهِ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةِ وَٱلنَّاسِ أَجۡمَعِينَ
satyatte taḷḷikkaḷayukayuṁ satyaniṣēdhikaḷāyittanne maraṇamaṭayukayuṁ ceyyunnavarkk allāhuvinṟeyuṁ malakkukaḷuṭeyuṁ muḻuvan manuṣyaruṭeyuṁ śāpamuṇṭ.
Surah Al-Baqara, Verse 161
خَٰلِدِينَ فِيهَا لَا يُخَفَّفُ عَنۡهُمُ ٱلۡعَذَابُ وَلَا هُمۡ يُنظَرُونَ
avarat ekkālavuṁ anubhavikkuṁ. avarkk śikṣayileāṭṭuṁ iḷavuṇṭāvilla. maṟṟeāravasaraṁ avarkk labhikkukayumilla.
Surah Al-Baqara, Verse 162
وَإِلَٰهُكُمۡ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞۖ لَّآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلرَّحۡمَٰنُ ٱلرَّحِيمُ
niṅṅaḷuṭe daivaṁ ēkadaivaṁ. avanallāte daivamilla. avan parama kāruṇikan. dayāparan.
Surah Al-Baqara, Verse 163
إِنَّ فِي خَلۡقِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَٱخۡتِلَٰفِ ٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ وَٱلۡفُلۡكِ ٱلَّتِي تَجۡرِي فِي ٱلۡبَحۡرِ بِمَا يَنفَعُ ٱلنَّاسَ وَمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مِن مَّآءٖ فَأَحۡيَا بِهِ ٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ مَوۡتِهَا وَبَثَّ فِيهَا مِن كُلِّ دَآبَّةٖ وَتَصۡرِيفِ ٱلرِّيَٰحِ وَٱلسَّحَابِ ٱلۡمُسَخَّرِ بَيۡنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَعۡقِلُونَ
ākāśabhūmikaḷuṭe sr̥ṣṭippil; rāppakalukaḷ māṟimāṟi varunnatil; manuṣyarkkupakarikkunna carakkukaḷumāyi samudrattil sañcarikkunna kappalukaḷil; allāhu mānattuninn maḻavīḻtti atuvaḻi, jīvanaṟṟa bhūmikk jīvanēkunnatil; bhūmiyil ellāyinaṁ jīvikaḷeyuṁ parattiviṭunnatil; kāṟṟine calippikkunnatil; ākāśabhūmikaḷkkiṭayil ājñānuvarttiyāyi nirttiyiṭṭuḷḷa kārmēghattil; ellāṟṟiluṁ cintikkunna janattin anēkaṁ teḷivukaḷuṇṭ; sanśayamilla.
Surah Al-Baqara, Verse 164
وَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يَتَّخِذُ مِن دُونِ ٱللَّهِ أَندَادٗا يُحِبُّونَهُمۡ كَحُبِّ ٱللَّهِۖ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَشَدُّ حُبّٗا لِّلَّهِۗ وَلَوۡ يَرَى ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْ إِذۡ يَرَوۡنَ ٱلۡعَذَابَ أَنَّ ٱلۡقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعٗا وَأَنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعَذَابِ
cilayāḷukaḷ allāhu allāttavare avann samanmārākkivekkunnu. avar allāhuve snēhikkunnapēāle ivareyuṁ snēhikkunnu. satyaviśvāsikaḷēā, paramamāyi snēhikkunnat allāhuvineyāṇ. akramikaḷkk paralēākaśikṣa nēril kāṇumpēāḷ bēādhyamākuṁ, śaktiyeākkeyuṁ allāhuvināṇennuṁ avan kaṭhinamāyi śikṣikkunnavanāṇennuṁ. ikkāryaṁ ippēāḷ tanne avar kaṇṭaṟiññirunneṅkil.
Surah Al-Baqara, Verse 165
إِذۡ تَبَرَّأَ ٱلَّذِينَ ٱتُّبِعُواْ مِنَ ٱلَّذِينَ ٱتَّبَعُواْ وَرَأَوُاْ ٱلۡعَذَابَ وَتَقَطَّعَتۡ بِهِمُ ٱلۡأَسۡبَابُ
pintuṭarappeṭṭavar pintuṭarunnavari lninn oḻiññumāṟukayuṁ śikṣa nēril kāṇukayuṁ an'yēān'yamuḷḷa bandhaṁ aṟṟupēāvukayuṁ ceyyunna sandarbhaṁ!
Surah Al-Baqara, Verse 166
وَقَالَ ٱلَّذِينَ ٱتَّبَعُواْ لَوۡ أَنَّ لَنَا كَرَّةٗ فَنَتَبَرَّأَ مِنۡهُمۡ كَمَا تَبَرَّءُواْ مِنَّاۗ كَذَٰلِكَ يُرِيهِمُ ٱللَّهُ أَعۡمَٰلَهُمۡ حَسَرَٰتٍ عَلَيۡهِمۡۖ وَمَا هُم بِخَٰرِجِينَ مِنَ ٱلنَّارِ
anuyāyikaḷ ann paṟayuṁ: "ñaṅṅaḷkk oru tiriccupēākkin avasaramuṇṭāyeṅkil ivarippēāḷ ñaṅṅaḷe kaiveṭiññapēāle ivare ñaṅṅaḷuṁ kaiveṭiyumāyirunnu." aṅṅane avaruṭe ceytikaḷ avarkk keāṭiya khēdattin kāraṇamāyatāyi allāhu avarkk kāṇiccukeāṭukkuṁ. narakattīyilninnavarkk puṟattukaṭakkānāvilla.
Surah Al-Baqara, Verse 167
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ كُلُواْ مِمَّا فِي ٱلۡأَرۡضِ حَلَٰلٗا طَيِّبٗا وَلَا تَتَّبِعُواْ خُطُوَٰتِ ٱلشَّيۡطَٰنِۚ إِنَّهُۥ لَكُمۡ عَدُوّٞ مُّبِينٌ
manuṣyarē, bhūmiyile vibhavaṅṅaḷil anuvadanīyavuṁ uttamavumāyat tinnukeāḷḷuka. piśācinṟe kālppāṭukaḷe pinpaṟṟarut. avan niṅṅaḷuṭe pratyakṣa śatruvāṇ.
Surah Al-Baqara, Verse 168
إِنَّمَا يَأۡمُرُكُم بِٱلسُّوٓءِ وَٱلۡفَحۡشَآءِ وَأَن تَقُولُواْ عَلَى ٱللَّهِ مَا لَا تَعۡلَمُونَ
cīttakāryaṅṅaḷiluṁ nīcavr̥ttikaḷiluṁ vyāparikkānāṇ avan niṅṅaḷēāṭ kalpikkunnat. daivattinṟe pēril niṅṅaḷkkaṟiyātta kāryaṅṅaḷ keṭṭippaṟayānuṁ.
Surah Al-Baqara, Verse 169
وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ٱتَّبِعُواْ مَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ قَالُواْ بَلۡ نَتَّبِعُ مَآ أَلۡفَيۡنَا عَلَيۡهِ ءَابَآءَنَآۚ أَوَلَوۡ كَانَ ءَابَآؤُهُمۡ لَا يَعۡقِلُونَ شَيۡـٔٗا وَلَا يَهۡتَدُونَ
allāhu iṟakkittanna sandēśaṁ pinpaṟṟān āvaśyappeṭṭāl avar paṟayuṁ: "ñaṅṅaḷuṭe pūrva pitākkaḷ pintuṭarnnukaṇṭa pātayē ñaṅṅaḷ pinpaṟṟukayuḷḷū." avaruṭe pitākkaḷ cintikkukayēā nērvaḻi prāpikkukayēā ceyyāttavarāyirunniṭṭuṁ!
Surah Al-Baqara, Verse 170
وَمَثَلُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ كَمَثَلِ ٱلَّذِي يَنۡعِقُ بِمَا لَا يَسۡمَعُ إِلَّا دُعَآءٗ وَنِدَآءٗۚ صُمُّۢ بُكۡمٌ عُمۡيٞ فَهُمۡ لَا يَعۡقِلُونَ
satyaniṣēdhikaḷēāṭu sansārikkunnavanṟe upama viḷiyuṁ teḷiyumallāteānnuṁ kēḷkkātta kālikaḷēāṭ occayiṭunna iṭayane pēāleyāṇ. avar badhiraruṁ mūkaruṁ kuruṭarumāṇ. avareānnuṁ ālēāciccaṟiyunnilla.
Surah Al-Baqara, Verse 171
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ كُلُواْ مِن طَيِّبَٰتِ مَا رَزَقۡنَٰكُمۡ وَٱشۡكُرُواْ لِلَّهِ إِن كُنتُمۡ إِيَّاهُ تَعۡبُدُونَ
viśvasiccavarē, nāṁ niṅṅaḷkkēkiya vibhavaṅṅaḷilninn viśiṣṭamāyat āharikkuka. allāhuvēāṭ nandi kāṇikkuka. niṅṅaḷ avanumātraṁ vaḻippeṭunnavarāṇeṅkil!
Surah Al-Baqara, Verse 172
إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَيۡكُمُ ٱلۡمَيۡتَةَ وَٱلدَّمَ وَلَحۡمَ ٱلۡخِنزِيرِ وَمَآ أُهِلَّ بِهِۦ لِغَيۡرِ ٱللَّهِۖ فَمَنِ ٱضۡطُرَّ غَيۡرَ بَاغٖ وَلَا عَادٖ فَلَآ إِثۡمَ عَلَيۡهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٌ
niṅṅaḷkk avan niṣid'dhamākkiyat iva mātramāṇ: śavaṁ, raktaṁ, pannimānsaṁ, allāhuvallāttavaruṭe pēril aṟukkappeṭṭat. ennāl nirbandhitāvasthayiluḷḷavan atil iḷavuṇṭ. pakṣē it niyamalaṅghanamāgrahiccāvarut. atyāvaśyattiladhikavumāvarut. allāhu ēṟe peāṟukkunnavanuṁ dayāparanumallēā.
Surah Al-Baqara, Verse 173
إِنَّ ٱلَّذِينَ يَكۡتُمُونَ مَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلۡكِتَٰبِ وَيَشۡتَرُونَ بِهِۦ ثَمَنٗا قَلِيلًا أُوْلَـٰٓئِكَ مَا يَأۡكُلُونَ فِي بُطُونِهِمۡ إِلَّا ٱلنَّارَ وَلَا يُكَلِّمُهُمُ ٱللَّهُ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ وَلَا يُزَكِّيهِمۡ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٌ
vēdagranthattil allāhu avatarippicca kāryaṅṅaḷ maṟaccupiṭikkukayuṁ atinu vilayāyi tucchamāya aihikatālparyaṅṅaḷ nēṭiyeṭukkukayuṁ ceyyunnavar, taṅṅaḷuṭe vayaṟukaḷil tinnuniṟakkunnat narakattīyallāteānnumalla. uyirtteḻunnēlpunāḷil allāhu avarēāṭ miṇṭukayilla. avare śud'dhīkarikkukayumilla. avarkk nēāvēṟiya śikṣayuṇṭ.
Surah Al-Baqara, Verse 174
أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ ٱشۡتَرَوُاْ ٱلضَّلَٰلَةَ بِٱلۡهُدَىٰ وَٱلۡعَذَابَ بِٱلۡمَغۡفِرَةِۚ فَمَآ أَصۡبَرَهُمۡ عَلَى ٱلنَّارِ
sanmārgaṁ viṟṟ durmārgaṁ vāṅṅiyavarāṇavar. pāpamēācanattinupakaraṁ śikṣayuṁ. narakaśikṣa ēṟṟuvāṅṅānuḷḷa avaruṭe dhārṣṭyaṁ apāraṁ tanne!
Surah Al-Baqara, Verse 175
ذَٰلِكَ بِأَنَّ ٱللَّهَ نَزَّلَ ٱلۡكِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّۗ وَإِنَّ ٱلَّذِينَ ٱخۡتَلَفُواْ فِي ٱلۡكِتَٰبِ لَفِي شِقَاقِۭ بَعِيدٖ
paramasatyaṁ vyaktamākkunna vēdapustakaṁ allāhu iṟakkittannu. enniṭṭuṁ vēdagranthattinṟe kāryattil bhinniccavar taṅṅaḷuṭe mātsaryattilpeṭṭ satyattilninn ēṟe dūreyāyirikkunnu. atāṇ itineākkeyuṁ kāraṇaṁ.
Surah Al-Baqara, Verse 176
۞لَّيۡسَ ٱلۡبِرَّ أَن تُوَلُّواْ وُجُوهَكُمۡ قِبَلَ ٱلۡمَشۡرِقِ وَٱلۡمَغۡرِبِ وَلَٰكِنَّ ٱلۡبِرَّ مَنۡ ءَامَنَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةِ وَٱلۡكِتَٰبِ وَٱلنَّبِيِّـۧنَ وَءَاتَى ٱلۡمَالَ عَلَىٰ حُبِّهِۦ ذَوِي ٱلۡقُرۡبَىٰ وَٱلۡيَتَٰمَىٰ وَٱلۡمَسَٰكِينَ وَٱبۡنَ ٱلسَّبِيلِ وَٱلسَّآئِلِينَ وَفِي ٱلرِّقَابِ وَأَقَامَ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتَى ٱلزَّكَوٰةَ وَٱلۡمُوفُونَ بِعَهۡدِهِمۡ إِذَا عَٰهَدُواْۖ وَٱلصَّـٰبِرِينَ فِي ٱلۡبَأۡسَآءِ وَٱلضَّرَّآءِ وَحِينَ ٱلۡبَأۡسِۗ أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ صَدَقُواْۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُتَّقُونَ
niṅṅaḷ kiḻakkēāṭṭēā paṭiññāṟēāṭṭēā mukhantirikkunnatalla puṇyaṁ. pinneyēā, allāhuviluṁ antyadinattiluṁ malakkukaḷiluṁ vēdagranthattiluṁ pravācakanmāriluṁ viśvasikkuka; sampattinēāṭ ēṟe priyamuṇṭāyirikke at aṭutta bandhukkaḷkkuṁ anāthakaḷkkuṁ agatikaḷkkuṁ vaḻiyātrakkārkkuṁ cēādiccuvarunnavarkkuṁ aṭima mēācanattinuṁ celavaḻikkuka; namaskāraṁ niṣṭhayēāṭe nirvahikkuka; sakātt nalkuka; karāṟukaḷilērppeṭṭālava pālikkuka; pratisandhikaḷiluṁ vipadghaṭṭaṅṅaḷiluṁ yud'dharaṅgattuṁ kṣama pālikkuka; iṅṅane ceyyunnavarāṇ puṇyavānmār. avarāṇ satyaṁ pāliccavar. avar tanneyāṇ yathārtha bhaktanmār.
Surah Al-Baqara, Verse 177
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ كُتِبَ عَلَيۡكُمُ ٱلۡقِصَاصُ فِي ٱلۡقَتۡلَىۖ ٱلۡحُرُّ بِٱلۡحُرِّ وَٱلۡعَبۡدُ بِٱلۡعَبۡدِ وَٱلۡأُنثَىٰ بِٱلۡأُنثَىٰۚ فَمَنۡ عُفِيَ لَهُۥ مِنۡ أَخِيهِ شَيۡءٞ فَٱتِّبَاعُۢ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَأَدَآءٌ إِلَيۡهِ بِإِحۡسَٰنٖۗ ذَٰلِكَ تَخۡفِيفٞ مِّن رَّبِّكُمۡ وَرَحۡمَةٞۗ فَمَنِ ٱعۡتَدَىٰ بَعۡدَ ذَٰلِكَ فَلَهُۥ عَذَابٌ أَلِيمٞ
viśvasiccavarē, keāllappeṭunnavaruṭe kāryattil pratikriya niṅṅaḷkk niyamamākkiyirikkunnu: svatantran svatantran; aṭimakk aṭima; strīkk strī. ennāl keālayāḷikk tanṟe sahēādaranilninn iḷavu labhikkukayāṇeṅkil maryāda pāliyil ataṁ gīkarikkukayuṁ mān'yamāya naṣṭaparihāraṁ nalkukayuṁ vēṇaṁ. niṅṅaḷuṭe nāthanil ninnuḷḷa oriḷavuṁ kāruṇyavumāṇit. pinneyuṁ paridhi viṭunnavarkk nēāvēṟiya śikṣayuṇṭ.
Surah Al-Baqara, Verse 178
وَلَكُمۡ فِي ٱلۡقِصَاصِ حَيَوٰةٞ يَـٰٓأُوْلِي ٱلۡأَلۡبَٰبِ لَعَلَّكُمۡ تَتَّقُونَ
bud'dhiśālikaḷē, pratikriyayil niṅṅaḷkku jīvitamuṇṭ. niṅṅaḷ bhaktiyuḷḷavarākānāṇit.
Surah Al-Baqara, Verse 179
كُتِبَ عَلَيۡكُمۡ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ ٱلۡمَوۡتُ إِن تَرَكَ خَيۡرًا ٱلۡوَصِيَّةُ لِلۡوَٰلِدَيۡنِ وَٱلۡأَقۡرَبِينَ بِٱلۡمَعۡرُوفِۖ حَقًّا عَلَى ٱلۡمُتَّقِينَ
niṅṅaḷilārkkeṅkiluṁ maraṇamaṭuttuvennaṟiññāl niṅṅaḷkku śēṣippu svattuṇṭeṅkil mātāpitākkaḷkkuṁ aṭutta bandhukkaḷkkuṁ n'yāyamāya nilayil osyatt ceyyān niṅṅaḷ bādhyastharāṇ. bhaktanmārkkit oḻiccukūṭānāvātta kaṭamayatre.
Surah Al-Baqara, Verse 180
فَمَنۢ بَدَّلَهُۥ بَعۡدَ مَا سَمِعَهُۥ فَإِنَّمَآ إِثۡمُهُۥ عَلَى ٱلَّذِينَ يُبَدِّلُونَهُۥٓۚ إِنَّ ٱللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٞ
osyatt kēṭṭaśēṣaṁ āreṅkiluṁ at māṟṟimaṟiccāl kuṟṟaṁ māṟṟimaṟiccavarkkāṇ. nis'sanśayaṁ, allāhu ellāṁ kēḷkkunnavanuṁ aṟiyunnavanumāṇ.
Surah Al-Baqara, Verse 181
فَمَنۡ خَافَ مِن مُّوصٖ جَنَفًا أَوۡ إِثۡمٗا فَأَصۡلَحَ بَيۡنَهُمۡ فَلَآ إِثۡمَ عَلَيۡهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
athavā, osyatt ceytavanilninn valla anītiyēā teṟṟēā sambhaviccatāyi āreṅkiluṁ āśaṅkikkunnuveṅkil ayāḷ bandhappeṭṭavarkkiṭayil ottutīrppuṇṭākkunnatil teṟṟeānnumilla. allāhu ēṟe peāṟukkunnavanuṁ dayāparanuṁ tanne.
Surah Al-Baqara, Verse 182
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ كُتِبَ عَلَيۡكُمُ ٱلصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تَتَّقُونَ
viśvasiccavarē, niṅṅaḷkk nēāmp nirbandhamākkiyirikkunnu. niṅṅaḷuṭe mumpuṇṭāyirunnavarkk nirbandhamākkiyirunna pēālettanne. niṅṅaḷ bhaktiyuḷḷavarākān.
Surah Al-Baqara, Verse 183
أَيَّامٗا مَّعۡدُودَٰتٖۚ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوۡ عَلَىٰ سَفَرٖ فَعِدَّةٞ مِّنۡ أَيَّامٍ أُخَرَۚ وَعَلَى ٱلَّذِينَ يُطِيقُونَهُۥ فِدۡيَةٞ طَعَامُ مِسۡكِينٖۖ فَمَن تَطَوَّعَ خَيۡرٗا فَهُوَ خَيۡرٞ لَّهُۥۚ وَأَن تَصُومُواْ خَيۡرٞ لَّكُمۡ إِن كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ
nirṇitamāya ētānuṁ dinaṅṅaḷil. niṅṅaḷāreṅkiluṁ rēāgiyēā yātrakkāranēā āṇeṅkil maṟṟu divasaṅṅaḷil atrayuṁ eṇṇaṁ tikaykkaṇaṁ. ēṟe prayāsattēāṭe mātraṁ nēāmpeṭukkān kaḻiyunnavar nēāmpupēkṣiccāl pakaraṁ prāyaścittamāyi oragatikk āhāraṁ nalkaṇaṁ. ennāl āreṅkiluṁ svayaṁ kūṭutal nanma ceytāl atavan nallatāṇ. nēāmpeṭukkalāṇ niṅṅaḷkkuttamaṁ. niṅṅaḷ tiriccaṟiyunnavareṅkil.
Surah Al-Baqara, Verse 184
شَهۡرُ رَمَضَانَ ٱلَّذِيٓ أُنزِلَ فِيهِ ٱلۡقُرۡءَانُ هُدٗى لِّلنَّاسِ وَبَيِّنَٰتٖ مِّنَ ٱلۡهُدَىٰ وَٱلۡفُرۡقَانِۚ فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ ٱلشَّهۡرَ فَلۡيَصُمۡهُۖ وَمَن كَانَ مَرِيضًا أَوۡ عَلَىٰ سَفَرٖ فَعِدَّةٞ مِّنۡ أَيَّامٍ أُخَرَۗ يُرِيدُ ٱللَّهُ بِكُمُ ٱلۡيُسۡرَ وَلَا يُرِيدُ بِكُمُ ٱلۡعُسۡرَ وَلِتُكۡمِلُواْ ٱلۡعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُواْ ٱللَّهَ عَلَىٰ مَا هَدَىٰكُمۡ وَلَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ
khur'ān iṟaṅṅiya māsamāṇ ṟamadān. at janaṅṅaḷkku nērvaḻi kāṇikkunnatāṇ. satyamārgaṁ viśadīkarikkunnatuṁ satyāsatyaṅṅaḷe vērtiriccukāṇikkunnatumāṇ. atināl niṅṅaḷilāreṅkiluṁ ā māsattin sākṣikaḷākunnuveṅkil ā māsaṁ vratamanuṣṭhikkaṇaṁ. āreṅkiluṁ rēāgattilēā yātrayilēā āṇeṅkil pakaraṁ maṟṟu divasaṅṅaḷilninn atrayuṁ eṇṇaṁ tikaykkaṇaṁ. allāhu niṅṅaḷkk eḷuppamāṇāgrahikkunnat. prayāsamalla. niṅṅaḷ nēāmpinṟe eṇṇaṁ pūrttīkarikkānāṇit. niṅṅaḷe nērvaḻiyilākkiyatinṟe pēril niṅṅaḷ allāhuvinṟe mahatvaṁ kīrttikkānuṁ avanēāṭ nandiyuḷḷavarākānumāṇit.
Surah Al-Baqara, Verse 185
وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌۖ أُجِيبُ دَعۡوَةَ ٱلدَّاعِ إِذَا دَعَانِۖ فَلۡيَسۡتَجِيبُواْ لِي وَلۡيُؤۡمِنُواْ بِي لَعَلَّهُمۡ يَرۡشُدُونَ
enṟe dāsanmār enneppaṟṟi ninnēāṭu cēādiccāl paṟayuka: ñān aṭuttutanneyuṇṭ. ennēāṭu prārt'thiccāl prārthikkunnavanṟe prārthanakk ñānuttaraṁ nalkuṁ. atināl avarenṟe viḷikkuttaraṁ nalkaṭṭe. ennil viśvasikkukayuṁ ceyyaṭṭe. avar nērvaḻiyilāyēkkāṁ.
Surah Al-Baqara, Verse 186
أُحِلَّ لَكُمۡ لَيۡلَةَ ٱلصِّيَامِ ٱلرَّفَثُ إِلَىٰ نِسَآئِكُمۡۚ هُنَّ لِبَاسٞ لَّكُمۡ وَأَنتُمۡ لِبَاسٞ لَّهُنَّۗ عَلِمَ ٱللَّهُ أَنَّكُمۡ كُنتُمۡ تَخۡتَانُونَ أَنفُسَكُمۡ فَتَابَ عَلَيۡكُمۡ وَعَفَا عَنكُمۡۖ فَٱلۡـَٰٔنَ بَٰشِرُوهُنَّ وَٱبۡتَغُواْ مَا كَتَبَ ٱللَّهُ لَكُمۡۚ وَكُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَكُمُ ٱلۡخَيۡطُ ٱلۡأَبۡيَضُ مِنَ ٱلۡخَيۡطِ ٱلۡأَسۡوَدِ مِنَ ٱلۡفَجۡرِۖ ثُمَّ أَتِمُّواْ ٱلصِّيَامَ إِلَى ٱلَّيۡلِۚ وَلَا تُبَٰشِرُوهُنَّ وَأَنتُمۡ عَٰكِفُونَ فِي ٱلۡمَسَٰجِدِۗ تِلۡكَ حُدُودُ ٱللَّهِ فَلَا تَقۡرَبُوهَاۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ ءَايَٰتِهِۦ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمۡ يَتَّقُونَ
nēāmpinṟe rāvil niṅṅaḷuṭe bhāryamārumāyuḷḷa laiṅgikabandhaṁ niṅṅaḷkk anuvadiccirikkunnu. avar niṅṅaḷkkuḷḷa vastramāṇ; niṅṅaḷ avarkkuḷḷa vastravuṁ. niṅṅaḷ niṅṅaḷettanne vañcikkuka yāyirunnuvenn allāhu aṟiññiṭṭuṇṭ. ennāl allāhu niṅṅaḷuṭe paścāttāpaṁ svīkariccirikkunnu. niṅṅaḷkk māppēkiyirikkunnu. inimutal niṅṅaḷ avarumāyi sahavasikkuka. allāhu atilūṭe niṅṅaḷkkanuvadiccat tēṭuka. aprakārantanne tinnukayuṁ kuṭikkukayuṁ ceyyuka. prabhātattinṟe veḷḷa iḻakaḷ kaṟupp iḻakaḷilninn vērtiriññu kāṇunvare. pinne ellāṁ varjicc rāvuvare vratamācarikkuka. niṅṅaḷ paḷḷikaḷil bhajanamirikkumpēāḷ bhāryamārumāyi vēḻca pāṭilla. iteākkeyuṁ allāhuvinṟe atirvarampukaḷāṇ. atināl niṅṅaḷavayēāṭaṭukkarut. ivvidhaṁ allāhu avanṟe vacanaṅṅaḷ janaṅṅaḷkk vivariccukeāṭukkunnu. avar sūkṣmata pālikkunnavarākān.
Surah Al-Baqara, Verse 187
وَلَا تَأۡكُلُوٓاْ أَمۡوَٰلَكُم بَيۡنَكُم بِٱلۡبَٰطِلِ وَتُدۡلُواْ بِهَآ إِلَى ٱلۡحُكَّامِ لِتَأۡكُلُواْ فَرِيقٗا مِّنۡ أَمۡوَٰلِ ٱلنَّاسِ بِٱلۡإِثۡمِ وَأَنتُمۡ تَعۡلَمُونَ
niṅṅaḷuṭe dhanaṁ niṅṅaḷ an'yāyamāyi an'yēān'yaṁ adhīnappeṭutti āharikkarut. bēādhapūrvaṁ kuṟṟakaramāya mārgattilūṭe an'yaruṭe svattilninn oru bhāgaṁ tinnānāyi niṅṅaḷ atumāyi bharaṇādhikārikaḷe samīpikkukayumarut.
Surah Al-Baqara, Verse 188
۞يَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلۡأَهِلَّةِۖ قُلۡ هِيَ مَوَٰقِيتُ لِلنَّاسِ وَٱلۡحَجِّۗ وَلَيۡسَ ٱلۡبِرُّ بِأَن تَأۡتُواْ ٱلۡبُيُوتَ مِن ظُهُورِهَا وَلَٰكِنَّ ٱلۡبِرَّ مَنِ ٱتَّقَىٰۗ وَأۡتُواْ ٱلۡبُيُوتَ مِنۡ أَبۡوَٰبِهَاۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ لَعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ
avar ninnēāṭ candrakkalayekkuṟiccu cēādikkunnu. paṟayuka: at janaṅṅaḷkk kālaṁ kaṇakkākkānuḷḷatāṇ. hajjinuḷḷa aṭayāḷavuṁ. niṅṅaḷ niṅṅaḷuṭe vīṭukaḷil pinbhāgattūṭe pravēśikkunnatil puṇyameānnumilla. allāhuve sūkṣiccu jīvikkunnatilāṇ yathārtha puṇyaṁ. atināl vīṭukaḷil munvātilukaḷilūṭe tanne pravēśikkuka. allāhuvēāṭ bhaktipularttuka. eṅkil niṅṅaḷkku vijayaṁ varikkāṁ.
Surah Al-Baqara, Verse 189
وَقَٰتِلُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ ٱلَّذِينَ يُقَٰتِلُونَكُمۡ وَلَا تَعۡتَدُوٓاْۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُحِبُّ ٱلۡمُعۡتَدِينَ
niṅṅaḷēāṭ yud'dhaṁ ceyyunnavarēāṭ daivamārgattil niṅṅaḷuṁ yud'dhaṁ ceyyuka. ennāl paridhi laṅghikkarut. atikramikaḷe allāhu iṣṭappeṭunnilla.
Surah Al-Baqara, Verse 190
وَٱقۡتُلُوهُمۡ حَيۡثُ ثَقِفۡتُمُوهُمۡ وَأَخۡرِجُوهُم مِّنۡ حَيۡثُ أَخۡرَجُوكُمۡۚ وَٱلۡفِتۡنَةُ أَشَدُّ مِنَ ٱلۡقَتۡلِۚ وَلَا تُقَٰتِلُوهُمۡ عِندَ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِ حَتَّىٰ يُقَٰتِلُوكُمۡ فِيهِۖ فَإِن قَٰتَلُوكُمۡ فَٱقۡتُلُوهُمۡۗ كَذَٰلِكَ جَزَآءُ ٱلۡكَٰفِرِينَ
ēṟṟumuṭṭunnat eviṭeveccāyāluṁ niṅṅaḷavare vadhikkuka. avar niṅṅaḷe puṟattākkiyiṭattuninn niṅṅaḷavareyuṁ puṟantaḷḷuka. mardanaṁ keālayekkāḷ bhīkaramāṇ. masjidul haṟāminaṭuttuvecc avar niṅṅaḷēāṭēṟṟumuṭṭunnilleṅkil aviṭe vecc niṅṅaḷ avarēāṭ yud'dhaṁ ceyyarut. athavā, avar niṅṅaḷēāṭu yud'dhaṁ ceyyukayāṇeṅkil niṅṅaḷavare vadhikkuka. atāṇ attaraṁ satyaniṣēdhikaḷkkuḷḷa pratiphalaṁ.
Surah Al-Baqara, Verse 191
فَإِنِ ٱنتَهَوۡاْ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
ennāl avar viramikkukayāṇeṅkilēā, aṟiyuka: allāhu ēṟe māppēkunnavanuṁ dayāmayanumākunnu.
Surah Al-Baqara, Verse 192
وَقَٰتِلُوهُمۡ حَتَّىٰ لَا تَكُونَ فِتۡنَةٞ وَيَكُونَ ٱلدِّينُ لِلَّهِۖ فَإِنِ ٱنتَهَوۡاْ فَلَا عُدۡوَٰنَ إِلَّا عَلَى ٱلظَّـٰلِمِينَ
mardanaṁ illātāvukayuṁ “dīn" allāhuvinṟētāyittīruka yuṁ ceyyunnatuvare niṅṅaḷavarēāṭu yud'dhaṁ ceyyuka. ennāl avar viramikkuka yāṇeṅkil aṟiyuka: atikramikaḷēāṭallāte oruvidha kayyēṟṟavuṁ pāṭilla.
Surah Al-Baqara, Verse 193
ٱلشَّهۡرُ ٱلۡحَرَامُ بِٱلشَّهۡرِ ٱلۡحَرَامِ وَٱلۡحُرُمَٰتُ قِصَاصٞۚ فَمَنِ ٱعۡتَدَىٰ عَلَيۡكُمۡ فَٱعۡتَدُواْ عَلَيۡهِ بِمِثۡلِ مَا ٱعۡتَدَىٰ عَلَيۡكُمۡۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلۡمُتَّقِينَ
ādaraṇīya māsattinupakaraṁ ādaraṇīya māsaṁ tanne. ādaraṇīyamāya maṟṟu kāryaṅṅaḷ kayyēṟṟattinirayāyāluṁ avvidhaṁ pratikriyayuṇṭ. atināl niṅṅaḷkketire āreṅkiluṁ akramamaḻiccuviṭṭāl atēvidhaṁ niṅṅaḷavareyuṁ nēriṭuka. allāhuve sūkṣikkuka. aṟiyuka, sūkṣmata pularttunnavarēāṭeāppamāṇ allāhu.
Surah Al-Baqara, Verse 194
وَأَنفِقُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَلَا تُلۡقُواْ بِأَيۡدِيكُمۡ إِلَى ٱلتَّهۡلُكَةِ وَأَحۡسِنُوٓاْۚ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلۡمُحۡسِنِينَ
allāhuvinṟe mārgattil celavaḻikkuka. niṅṅaḷ niṅṅaḷuṭe kaikaḷāl niṅṅaḷettanne āpattilakappeṭuttarut. nanma ceyyuka. tīrccayāyuṁ nanma ceyyunnavare allāhu snēhikkuṁ.
Surah Al-Baqara, Verse 195
وَأَتِمُّواْ ٱلۡحَجَّ وَٱلۡعُمۡرَةَ لِلَّهِۚ فَإِنۡ أُحۡصِرۡتُمۡ فَمَا ٱسۡتَيۡسَرَ مِنَ ٱلۡهَدۡيِۖ وَلَا تَحۡلِقُواْ رُءُوسَكُمۡ حَتَّىٰ يَبۡلُغَ ٱلۡهَدۡيُ مَحِلَّهُۥۚ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوۡ بِهِۦٓ أَذٗى مِّن رَّأۡسِهِۦ فَفِدۡيَةٞ مِّن صِيَامٍ أَوۡ صَدَقَةٍ أَوۡ نُسُكٖۚ فَإِذَآ أَمِنتُمۡ فَمَن تَمَتَّعَ بِٱلۡعُمۡرَةِ إِلَى ٱلۡحَجِّ فَمَا ٱسۡتَيۡسَرَ مِنَ ٱلۡهَدۡيِۚ فَمَن لَّمۡ يَجِدۡ فَصِيَامُ ثَلَٰثَةِ أَيَّامٖ فِي ٱلۡحَجِّ وَسَبۡعَةٍ إِذَا رَجَعۡتُمۡۗ تِلۡكَ عَشَرَةٞ كَامِلَةٞۗ ذَٰلِكَ لِمَن لَّمۡ يَكُنۡ أَهۡلُهُۥ حَاضِرِي ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ
niṅṅaḷ allāhuvināyi hajjuṁ uṁṟayuṁ tikavēāṭe nirvahikkuka. athavā, niṅṅaḷ uparēādhikkappeṭṭā l niṅṅaḷkk sādhyamāya rītiyil balinaṭattuka. balimr̥gaṁ atinṟe sthānatt ettuvēāḷaṁ niṅṅaḷ talamuṭiyeṭukkarut. athavā, āreṅkiluṁ rēāgaṁ kāraṇamēā talayile maṟṟenteṅkiluṁ prayāsaṁ mūlamēā muṭi eṭuttāl prāyaścittamāyi nēāmpeṭukkukayēā dānaṁ nalkukayēā balinaṭattukayēā vēṇaṁ. niṅṅaḷ nirbhayāvasthayilāvukayuṁ uṁṟa nirvahicc hajj kālanvare sekaryaṁ upayēāgappeṭuttuka yumāṇeṅkil sādhyamāya bali nalkuka. ārkkeṅkiluṁ bali sādhyamāyilleṅkil patt nēāmp pūrṇamāyi anuṣṭhikkaṇaṁ. mūnneṇṇaṁ hajj vēḷayiluṁ ēḻeṇṇaṁ tiriccettiya śēṣavuṁ. kuṭumbattēāṭeātt masjidulhaṟāminṟe aṭutt tāmasikkāttavarkkuḷḷatāṇ ī niyamaṁ. allāhuve sūkṣikkuka. aṟiyuka: allāhu kaṭhinamāyi śikṣikkunnavanāṇ.
Surah Al-Baqara, Verse 196
ٱلۡحَجُّ أَشۡهُرٞ مَّعۡلُومَٰتٞۚ فَمَن فَرَضَ فِيهِنَّ ٱلۡحَجَّ فَلَا رَفَثَ وَلَا فُسُوقَ وَلَا جِدَالَ فِي ٱلۡحَجِّۗ وَمَا تَفۡعَلُواْ مِنۡ خَيۡرٖ يَعۡلَمۡهُ ٱللَّهُۗ وَتَزَوَّدُواْ فَإِنَّ خَيۡرَ ٱلزَّادِ ٱلتَّقۡوَىٰۖ وَٱتَّقُونِ يَـٰٓأُوْلِي ٱلۡأَلۡبَٰبِ
hajjkālaṁ ēṟe aṟiyappeṭunna māsaṅṅaḷāṇ. ī nirṇita māsaṅṅaḷil āreṅkiluṁ hajjil pravēśiccāl pinne strīpuruṣavēḻcayēā durvr̥ttiyēā vaḻakkēā pāṭilla. niṅṅaḷ entu sukr̥taṁ ceytāluṁ allāhu ataṟiyuka tanne ceyyuṁ. niṅṅaḷ yātrakkāvaśyamāya vibhavaṅṅaḷeārukkuka. ennāl yātrakkāvaśyamāya vibhavaṅṅaḷilēṟṟaṁ uttamaṁ daivabhaktiyatre. vicāraśālikaḷē, niṅṅaḷennēāṭ bhaktiyuḷḷavarāvuka.
Surah Al-Baqara, Verse 197
لَيۡسَ عَلَيۡكُمۡ جُنَاحٌ أَن تَبۡتَغُواْ فَضۡلٗا مِّن رَّبِّكُمۡۚ فَإِذَآ أَفَضۡتُم مِّنۡ عَرَفَٰتٖ فَٱذۡكُرُواْ ٱللَّهَ عِندَ ٱلۡمَشۡعَرِ ٱلۡحَرَامِۖ وَٱذۡكُرُوهُ كَمَا هَدَىٰكُمۡ وَإِن كُنتُم مِّن قَبۡلِهِۦ لَمِنَ ٱلضَّآلِّينَ
atēāṭeāppaṁ niṅṅaḷkk niṅṅaḷuṭe nāthanṟe anugrahaṅṅaḷ tēṭunna til teṟṟeānnumilla. niṅṅaḷ aṟapha yil ninn maṭaṅṅikkaḻiññāl maśaṟul haṟāmi naṭuttuvacc allāhuve smarikkuka. avan niṅṅaḷkk kāṇiccutannapēāle avane prakīrttikkukayuṁ ceyyuka. itinumump niṅṅaḷ vaḻipiḻaccavarāyirunnallēā.
Surah Al-Baqara, Verse 198
ثُمَّ أَفِيضُواْ مِنۡ حَيۡثُ أَفَاضَ ٱلنَّاسُ وَٱسۡتَغۡفِرُواْ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
pinnīṭ āḷukaḷ maṭaṅṅunnateviṭeninnēā aviṭeninn niṅṅaḷuṁ maṭaṅṅuka. allāhuvēāṭ pāpamēācanaṁ tēṭuka. niścayamāyuṁ allāhu ēṟe peāṟukkunnavanuṁ dayāparanuṁ tanne.
Surah Al-Baqara, Verse 199
فَإِذَا قَضَيۡتُم مَّنَٰسِكَكُمۡ فَٱذۡكُرُواْ ٱللَّهَ كَذِكۡرِكُمۡ ءَابَآءَكُمۡ أَوۡ أَشَدَّ ذِكۡرٗاۗ فَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يَقُولُ رَبَّنَآ ءَاتِنَا فِي ٱلدُّنۡيَا وَمَا لَهُۥ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ مِنۡ خَلَٰقٖ
niṅṅaḷ hajj karmaṅṅaḷ nirvahiccukaḻiññāl allāhuve ōrkkuka. niṅṅaḷ niṅṅaḷuṭe pitākkaḷe ōrkkumpēāle. alla, atiluṁ kūṭutalāyi avane smarikkuka. cila āḷukaḷ prārthikkunnu: "ñaṅṅaḷuṭe nāthā! ñaṅṅaḷkk nī ī lēākattutanne ellāṁ tarēṇamē." avarkk paralēākatt onnumuṇṭāvilla.
Surah Al-Baqara, Verse 200
وَمِنۡهُم مَّن يَقُولُ رَبَّنَآ ءَاتِنَا فِي ٱلدُّنۡيَا حَسَنَةٗ وَفِي ٱلۡأٓخِرَةِ حَسَنَةٗ وَقِنَا عَذَابَ ٱلنَّارِ
maṟṟucilar prārthikkunnu: "ñaṅṅaḷuṭe nāthā! ñaṅṅaḷkku nī ī lēākatt nanma nalkēṇamē, paralēākattuṁ nanma nalkēṇamē, narakaśikṣayil ninn ñaṅṅaḷe nī rakṣikkēṇamē."
Surah Al-Baqara, Verse 201
أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ نَصِيبٞ مِّمَّا كَسَبُواْۚ وَٱللَّهُ سَرِيعُ ٱلۡحِسَابِ
avar sampādiccatinṟe vihitaṁ avarkkuṇṭ. allāhu ativēgaṁ kaṇakkunēākkunnavanākunnu.
Surah Al-Baqara, Verse 202
۞وَٱذۡكُرُواْ ٱللَّهَ فِيٓ أَيَّامٖ مَّعۡدُودَٰتٖۚ فَمَن تَعَجَّلَ فِي يَوۡمَيۡنِ فَلَآ إِثۡمَ عَلَيۡهِ وَمَن تَأَخَّرَ فَلَآ إِثۡمَ عَلَيۡهِۖ لِمَنِ ٱتَّقَىٰۗ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّكُمۡ إِلَيۡهِ تُحۡشَرُونَ
nirṇitanāḷukaḷi l niṅṅaḷ daivasmaraṇayil muḻukuka. āreṅkiluṁ dhr̥ti kāṇicc raṇṭudivasaṁ keāṇṭutanne matiyākki maṭaṅṅiyāl, atil teṟṟeānnumilla. āreṅkiluṁ pintimaṭaṅṅunnuveṅkil atiluṁ teṟṟilla. bhaktipularttunnavarkkuḷḷatāṇ ī niyamaṁ. niṅṅaḷ allāhuvēāṭ bhaktiyuḷḷavarāvuka. aṟiyuka: niṅṅaḷellāṁ avanṟe sannidhiyil orumiccu kūṭṭappeṭunnavarāṇ.
Surah Al-Baqara, Verse 203
وَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يُعۡجِبُكَ قَوۡلُهُۥ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَيُشۡهِدُ ٱللَّهَ عَلَىٰ مَا فِي قَلۡبِهِۦ وَهُوَ أَلَدُّ ٱلۡخِصَامِ
cila manuṣyaruṇṭ. aihika jīvitatte sambandhicca avaruṭe sansāraṁ ninnil ketukamuṇarttuṁ. taṅṅaḷuṭe uddēśyaśud'dhi bēādhyappeṭuttān avar allāhuve sākṣinirttuṁ. vāstavattilavar satyattinṟe keāṭuṁ vairikaḷatre.
Surah Al-Baqara, Verse 204
وَإِذَا تَوَلَّىٰ سَعَىٰ فِي ٱلۡأَرۡضِ لِيُفۡسِدَ فِيهَا وَيُهۡلِكَ ٱلۡحَرۡثَ وَٱلنَّسۡلَۚ وَٱللَّهُ لَا يُحِبُّ ٱلۡفَسَادَ
adhikāraṁ labhiccāl avar śramikkuka bhūmiyil kuḻappamuṇṭākkānāṇ; kr̥ṣināśaṁ varuttānuṁ manuṣyakulatte naśippikkānumāṇ. ennāl allāhu kuḻappaṁ iṣṭappeṭunnilla.
Surah Al-Baqara, Verse 205
وَإِذَا قِيلَ لَهُ ٱتَّقِ ٱللَّهَ أَخَذَتۡهُ ٱلۡعِزَّةُ بِٱلۡإِثۡمِۚ فَحَسۡبُهُۥ جَهَنَّمُۖ وَلَبِئۡسَ ٱلۡمِهَادُ
“allāhuve sūkṣikkuka" enn avanēāṭ āreṅkiluṁ paṟaññāl ahaṅkāraṁ avane atinanuvadikkāte pāpattil tanne uṟappiccunirttunnu. avan narakaṁ tanne mati. at etra cītta iṭaṁ!
Surah Al-Baqara, Verse 206
وَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يَشۡرِي نَفۡسَهُ ٱبۡتِغَآءَ مَرۡضَاتِ ٱللَّهِۚ وَٱللَّهُ رَءُوفُۢ بِٱلۡعِبَادِ
maṟṟucila manuṣyaruṇṭ. avar allāhuvinṟe prīti pratīkṣicc svantatte sampūrṇamāyi samarppikkunnu. allāhu tanṟe aṭimakaḷēāṭ atīva dayāluvāṇ.
Surah Al-Baqara, Verse 207
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱدۡخُلُواْ فِي ٱلسِّلۡمِ كَآفَّةٗ وَلَا تَتَّبِعُواْ خُطُوَٰتِ ٱلشَّيۡطَٰنِۚ إِنَّهُۥ لَكُمۡ عَدُوّٞ مُّبِينٞ
viśvasiccavarē, niṅṅaḷ pūrṇamāyi islāmil pravēśikkuka. piśācinṟe kālppāṭukaḷe pinpaṟṟarut. avan niṅṅaḷuṭe pratyakṣa śatruvāṇ.
Surah Al-Baqara, Verse 208
فَإِن زَلَلۡتُم مِّنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَتۡكُمُ ٱلۡبَيِّنَٰتُ فَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ
vyaktamāya teḷivukaḷ vannettiyaśēṣavuṁ niṅṅaḷ satyamārgattilninn vaḻutippēāvukayāṇeṅkil aṟiyuka: allāhu pratāpiyuṁ yuktimānumāṇ.
Surah Al-Baqara, Verse 209
هَلۡ يَنظُرُونَ إِلَّآ أَن يَأۡتِيَهُمُ ٱللَّهُ فِي ظُلَلٖ مِّنَ ٱلۡغَمَامِ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ وَقُضِيَ ٱلۡأَمۡرُۚ وَإِلَى ٱللَّهِ تُرۡجَعُ ٱلۡأُمُورُ
mēghamēlāppinukīḻe allāhuvuṁ malakkukaḷuṁ avaruṭe aṭutt varikayuṁ kāryaṁ tīrumānikkukayuṁ ceyyaṇamennāṇēā avar pratīkṣikkunnat? antyavidhikkāyi ellā kāryaṅṅaḷuṁ tiriccettunnat allāhuviṅkalēkku tanne.
Surah Al-Baqara, Verse 210
سَلۡ بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ كَمۡ ءَاتَيۡنَٰهُم مِّنۡ ءَايَةِۭ بَيِّنَةٖۗ وَمَن يُبَدِّلۡ نِعۡمَةَ ٱللَّهِ مِنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَتۡهُ فَإِنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ
israyēl makkaḷēāṭ cēādikkuka, etrayetra vyaktamāya teḷivukaḷāṇ nāṁ avarkku nalkiyatenn. allāhuvinṟe anugrahaṁ vannettiyaśēṣaṁ atine māṟṟimaṟikkān śramikkunnavan aṟiyaṭṭe: allāhu kaṭhinamāyi śikṣikkunnavanāṇ.
Surah Al-Baqara, Verse 211
زُيِّنَ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَا وَيَسۡخَرُونَ مِنَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْۘ وَٱلَّذِينَ ٱتَّقَوۡاْ فَوۡقَهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۗ وَٱللَّهُ يَرۡزُقُ مَن يَشَآءُ بِغَيۡرِ حِسَابٖ
satyaniṣēdhikaḷkk ī lēākajīvitaṁ ēṟe cētēāharamāyi tēānniyirikkunnu. satyaviśvāsikaḷe avar parihasikkukayāṇ. ennāl uyirtteḻunnēlpunāḷil daivabhaktanmārāyirikkuṁ avarekkāḷ unnatanmār. allāhu avanicchikkunnavarkk kaṇakkillāte vibhavaṅṅaḷ nalkunnu.
Surah Al-Baqara, Verse 212
كَانَ ٱلنَّاسُ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ فَبَعَثَ ٱللَّهُ ٱلنَّبِيِّـۧنَ مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ وَأَنزَلَ مَعَهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّ لِيَحۡكُمَ بَيۡنَ ٱلنَّاسِ فِيمَا ٱخۡتَلَفُواْ فِيهِۚ وَمَا ٱخۡتَلَفَ فِيهِ إِلَّا ٱلَّذِينَ أُوتُوهُ مِنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَتۡهُمُ ٱلۡبَيِّنَٰتُ بَغۡيَۢا بَيۡنَهُمۡۖ فَهَدَى ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لِمَا ٱخۡتَلَفُواْ فِيهِ مِنَ ٱلۡحَقِّ بِإِذۡنِهِۦۗ وَٱللَّهُ يَهۡدِي مَن يَشَآءُ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٍ
ādiyil manuṣyarāśi oreāṟṟa samudāyamāyirunnu. pinnīṭ avarkkiṭayil bhinnatayuṇṭāyappēāḷ śubhavārtta aṟiyikkunnavaruṁ munnaṟiyipp nalkunnavarumāyi allāhu pravācakanmāre niyēāgiccu. avarkkiṭayil abhiprāya vyatyāsamuḷḷa kāryaṅṅaḷil tīrppukalpikkānāyi avarēāṭeāppaṁ satyavēda pustakavuṁ avatarippiccu. vēdaṁ labhiccavar tanneyāṇ vyaktamāya teḷivukaḷ vannettiyaśēṣavuṁ atil bhinniccat. avarkkiṭayile kiṭamatsaraṁ kāraṇamāṇat. ennāl satyaviśvāsikaḷe avar bhinniccakannupēāya satyattilēkk allāhu tanṟe hitamanusaricc vaḻinaṭatti. allāhu avanicchikkunnavare nērvaḻiyilēkku nayikkunnu.
Surah Al-Baqara, Verse 213
أَمۡ حَسِبۡتُمۡ أَن تَدۡخُلُواْ ٱلۡجَنَّةَ وَلَمَّا يَأۡتِكُم مَّثَلُ ٱلَّذِينَ خَلَوۡاْ مِن قَبۡلِكُمۖ مَّسَّتۡهُمُ ٱلۡبَأۡسَآءُ وَٱلضَّرَّآءُ وَزُلۡزِلُواْ حَتَّىٰ يَقُولَ ٱلرَّسُولُ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُۥ مَتَىٰ نَصۡرُ ٱللَّهِۗ أَلَآ إِنَّ نَصۡرَ ٱللَّهِ قَرِيبٞ
alla; niṅṅaḷuṭe mungāmikaḷe bādhicca duritaṅṅaḷeānnuṁ niṅṅaḷkku vannettātetanne niṅṅaḷ svargattilaṅṅ kaṭannukaḷayāmenn karutunnuṇṭēā? pīḍanaṅṅaḷuṁ prayāsaṅṅaḷuṁ avare bādhiccu. daivadūtanuṁ kūṭeyuḷḷa viśvāsikaḷuṁ “daiva sahāyaṁ eppēāḻāṇuṇṭāvuka"yenn vilapikkēṇṭivarumāṟ kiṭilaṅkeāḷḷikkunna avastha avarkkuṇṭāyi. aṟiyuka: allāhuvinṟe sahāyaṁ aṭuttutanneyuṇṭākuṁ.
Surah Al-Baqara, Verse 214
يَسۡـَٔلُونَكَ مَاذَا يُنفِقُونَۖ قُلۡ مَآ أَنفَقۡتُم مِّنۡ خَيۡرٖ فَلِلۡوَٰلِدَيۡنِ وَٱلۡأَقۡرَبِينَ وَٱلۡيَتَٰمَىٰ وَٱلۡمَسَٰكِينِ وَٱبۡنِ ٱلسَّبِيلِۗ وَمَا تَفۡعَلُواْ مِنۡ خَيۡرٖ فَإِنَّ ٱللَّهَ بِهِۦ عَلِيمٞ
avar cēādikkunnu: avarentāṇ celavaḻikkēṇṭatenn? paṟayuka: niṅṅaḷ celavaḻikkunna nallatentuṁ mātāpitākkaḷkkuṁ aṭutta bandhukkaḷkkuṁ anāthakaḷkkuṁ agatikaḷkkuṁ vaḻipēākkarkkumāṇ nalkēṇṭat. niṅṅaḷ nallatentu ceytāluṁ tīrccayāyuṁ allāhu atellāmaṟiyuṁ.
Surah Al-Baqara, Verse 215
كُتِبَ عَلَيۡكُمُ ٱلۡقِتَالُ وَهُوَ كُرۡهٞ لَّكُمۡۖ وَعَسَىٰٓ أَن تَكۡرَهُواْ شَيۡـٔٗا وَهُوَ خَيۡرٞ لَّكُمۡۖ وَعَسَىٰٓ أَن تُحِبُّواْ شَيۡـٔٗا وَهُوَ شَرّٞ لَّكُمۡۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ وَأَنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ
yud'dhaṁ niṅṅaḷkk nirbandhamākkiyirikkunnu; at niṅṅaḷkk aniṣṭakaraṁ tanne. ennāl guṇakaramāya kāryaṁ niṅṅaḷkk aniṣṭakaramāyēkkāṁ. dēāṣakaramāyat iṣṭakaravumāyēkkāṁ. allāhu aṟiyunnu. niṅṅaḷēā aṟiyunnumilla.
Surah Al-Baqara, Verse 216
يَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلشَّهۡرِ ٱلۡحَرَامِ قِتَالٖ فِيهِۖ قُلۡ قِتَالٞ فِيهِ كَبِيرٞۚ وَصَدٌّ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ وَكُفۡرُۢ بِهِۦ وَٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِ وَإِخۡرَاجُ أَهۡلِهِۦ مِنۡهُ أَكۡبَرُ عِندَ ٱللَّهِۚ وَٱلۡفِتۡنَةُ أَكۡبَرُ مِنَ ٱلۡقَتۡلِۗ وَلَا يَزَالُونَ يُقَٰتِلُونَكُمۡ حَتَّىٰ يَرُدُّوكُمۡ عَن دِينِكُمۡ إِنِ ٱسۡتَطَٰعُواْۚ وَمَن يَرۡتَدِدۡ مِنكُمۡ عَن دِينِهِۦ فَيَمُتۡ وَهُوَ كَافِرٞ فَأُوْلَـٰٓئِكَ حَبِطَتۡ أَعۡمَٰلُهُمۡ فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ
ādaraṇīya māsattil yud'dhaṁ ceyyunnatine sambandhicc avar ninnēāṭu cēādikkunnu. paṟayuka: atile yud'dhaṁ atīvagurutaraṁ tanne. ennāl daivamārgattil ninn janaṅṅaḷe vilakkuka, avane niṣēdhikkuka, masjidulhaṟāmil vilakkērppeṭuttuka, atinṟe avakāśikaḷe aviṭeninn puṟattākkuka- itellāṁ allāhuviṅkal atiluṁ kūṭutal geravamuḷḷatāṇ. “phitna" keālayekkāḷ gurutaramāṇ. avarkku kaḻiyumeṅkil niṅṅaḷe niṅṅaḷuṭe matattilninn pintirippikkuṁ vare avar niṅṅaḷēāṭ yud'dhaṁ ceytukeāṇṭēyirikkuṁ. niṅṅaḷāreṅkiluṁ tanṟe matattilninn pinmāṟi satyaniṣēdhiyāyi maraṇamaṭayukayāṇeṅkil avaruṭe karmaṅṅaḷ ihattiluṁ parattiluṁ pāḻāyatutanne. attarakkārellāṁ narakattīyilāyirikkuṁ. avaratil sthiravāsikaḷāyirikkuṁ.
Surah Al-Baqara, Verse 217
إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَٱلَّذِينَ هَاجَرُواْ وَجَٰهَدُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أُوْلَـٰٓئِكَ يَرۡجُونَ رَحۡمَتَ ٱللَّهِۚ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
ennāl satyaviśvāsaṁ svīkarikkukayuṁ atinṟe pēril nāṭuveṭiyukayuṁ allāhuvinṟe mārgattil jihād naṭattukayuṁ ceyyunnavarāṇ divyānugrahaṁ pratīkṣikkāvunnavar. allāhu ēṟe peāṟukkunnavanuṁ dayāparanuṁ tanne.
Surah Al-Baqara, Verse 218
۞يَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلۡخَمۡرِ وَٱلۡمَيۡسِرِۖ قُلۡ فِيهِمَآ إِثۡمٞ كَبِيرٞ وَمَنَٰفِعُ لِلنَّاسِ وَإِثۡمُهُمَآ أَكۡبَرُ مِن نَّفۡعِهِمَاۗ وَيَسۡـَٔلُونَكَ مَاذَا يُنفِقُونَۖ قُلِ ٱلۡعَفۡوَۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَكُمُ ٱلۡأٓيَٰتِ لَعَلَّكُمۡ تَتَفَكَّرُونَ
ninnēāṭavar madyatteyuṁ cūtineyuṁ sambandhicc cēādikkunnu. paṟayuka: ava raṇṭiluṁ gurutaramāya tinmayuṇṭ. manuṣyarkk cila upakāraṅṅaḷumuṇṭ. ennāl avayile tinmayāṇ prayēājanattekkāḷ ēṟe valut. taṅṅaḷ celavaḻikkēṇṭatentennuṁ avar ninnēāṭ cēādikkunnu. paṟayuka: “āvaśyaṅkaḻicc miccamuḷḷat." ivvidhaṁ allāhu niṅṅaḷkk vidhikaḷ viśadīkariccutarunnu. niṅṅaḷ cintikkunnavarākān;
Surah Al-Baqara, Verse 219
فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِۗ وَيَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلۡيَتَٰمَىٰۖ قُلۡ إِصۡلَاحٞ لَّهُمۡ خَيۡرٞۖ وَإِن تُخَالِطُوهُمۡ فَإِخۡوَٰنُكُمۡۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ ٱلۡمُفۡسِدَ مِنَ ٱلۡمُصۡلِحِۚ وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ لَأَعۡنَتَكُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٞ
ī lēākatteppaṟṟiyuṁ paralēākatteppaṟṟiyuṁ. anāthakkuṭṭikaḷe sambandhiccuṁ avar ninnēāṭu cēādikkunnu. paṟayuka: avarkk nanma varuttunnatellāṁ nallatāṇ. niṅṅaḷ avarēāṭeāppaṁ tāmasikkunnatiluṁ teṟṟilla. avar niṅṅaḷuṭe sahēādaraṅṅaḷāṇallēā. nāśamuṇṭākkunnavaneyuṁ nanma varuttunnavaneyuṁ allāhu vērtiriccaṟiyunnu. daivamicchiccirunneṅkil avan niṅṅaḷe prayāsappeṭuttumāyirunnu. uṟappāyuṁ allāhu pratāpiyuṁ yuktimānumākunnu.
Surah Al-Baqara, Verse 220
وَلَا تَنكِحُواْ ٱلۡمُشۡرِكَٰتِ حَتَّىٰ يُؤۡمِنَّۚ وَلَأَمَةٞ مُّؤۡمِنَةٌ خَيۡرٞ مِّن مُّشۡرِكَةٖ وَلَوۡ أَعۡجَبَتۡكُمۡۗ وَلَا تُنكِحُواْ ٱلۡمُشۡرِكِينَ حَتَّىٰ يُؤۡمِنُواْۚ وَلَعَبۡدٞ مُّؤۡمِنٌ خَيۡرٞ مِّن مُّشۡرِكٖ وَلَوۡ أَعۡجَبَكُمۡۗ أُوْلَـٰٓئِكَ يَدۡعُونَ إِلَى ٱلنَّارِۖ وَٱللَّهُ يَدۡعُوٓاْ إِلَى ٱلۡجَنَّةِ وَٱلۡمَغۡفِرَةِ بِإِذۡنِهِۦۖ وَيُبَيِّنُ ءَايَٰتِهِۦ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمۡ يَتَذَكَّرُونَ
satyaviśvāsaṁ svīkariccālallāte bahudaiva viśvāsinikaḷe niṅṅaḷ vivāhaṁ ceyyarut. satyaviśvāsiniyāya oraṭimappeṇṇāṇ bahudaiva viśvāsiniyekkāḷuttamaṁ. avaḷ niṅṅaḷil ketukamuṇarttiyāluṁ śari. aprakāraṁ tanne satyaviśvāsaṁ svīkarikkuvēāḷaṁ bahudaiva viśvāsikaḷkk niṅṅaḷ makkaḷe vivāhaṁ ceytukeāṭukkarut. satyaviśvāsiyāya aṭimayāṇ bahudaiva viśvāsiyekkāḷuttamaṁ. avan niṅṅaḷil ketukamuṇarttiyāluṁ śari. avar kṣaṇikkunnat narakattilēkkāṇ. allāhuvēā, avanṟe hitānusr̥taṁ svargattilēkkuṁ pāpamēācanattilēkkuṁ kṣaṇikkunnu. avan tanṟe teḷivukaḷ janaṅṅaḷkkāyi viśadīkariccukeāṭukkunnu. avar kāryaṁ manas'silākki uḷkkeāḷḷān.
Surah Al-Baqara, Verse 221
وَيَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلۡمَحِيضِۖ قُلۡ هُوَ أَذٗى فَٱعۡتَزِلُواْ ٱلنِّسَآءَ فِي ٱلۡمَحِيضِ وَلَا تَقۡرَبُوهُنَّ حَتَّىٰ يَطۡهُرۡنَۖ فَإِذَا تَطَهَّرۡنَ فَأۡتُوهُنَّ مِنۡ حَيۡثُ أَمَرَكُمُ ٱللَّهُۚ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلتَّوَّـٰبِينَ وَيُحِبُّ ٱلۡمُتَطَهِّرِينَ
ārttavatte sambandhiccuṁ avar ninnēāṭu cēādikkunnu. paṟayuka: at mālin'yamāṇ. atināl ārttava vēḷayil niṅṅaḷ strīkaḷilninnakannunilkkuka. śud'dhiyākunvare avare samīpikkarut. avar śud'dhi nēṭiyāl allāhu niṅṅaḷēāṭājñāpicca pēāle niṅṅaḷavare samīpikkuka. allāhu paścāttapikkunnavare snēhikkunnu. śucitvaṁ pālikkunnavareyuṁ avaniṣṭappeṭunnu.
Surah Al-Baqara, Verse 222
نِسَآؤُكُمۡ حَرۡثٞ لَّكُمۡ فَأۡتُواْ حَرۡثَكُمۡ أَنَّىٰ شِئۡتُمۡۖ وَقَدِّمُواْ لِأَنفُسِكُمۡۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّكُم مُّلَٰقُوهُۗ وَبَشِّرِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
niṅṅaḷuṭe strīkaḷ niṅṅaḷuṭe kr̥ṣiyiṭa mākunnu. atināl niṅṅaḷāgrahikkunvidhaṁ niṅṅaḷkk niṅṅaḷuṭe kr̥ṣiyiṭatt cellāvunnatāṇ. ennāl niṅṅaḷuṭe bhāvikku vēṇṭat niṅṅaḷ nēratte tanne ceytuvekkaṇaṁ. niṅṅaḷ allāhuve sūkṣikkuka. aṟiyuka: niṅṅaḷ avanumāyi kaṇṭumuṭṭukatanne ceyyuṁ. satyaviśvāsikaḷe śubhavārtta aṟiyikkuka.
Surah Al-Baqara, Verse 223
وَلَا تَجۡعَلُواْ ٱللَّهَ عُرۡضَةٗ لِّأَيۡمَٰنِكُمۡ أَن تَبَرُّواْ وَتَتَّقُواْ وَتُصۡلِحُواْ بَيۡنَ ٱلنَّاسِۚ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٞ
nanma ceyyuka, bhakti pularttuka, janaṅṅaḷkkiṭayil rañjippuṇṭākkuka ennivakk taṭas'samuṇṭākkānāyi śapathaṁ ceyyān niṅṅaḷ allāhuvinṟe pērupayēāgikkarut. allāhu ellāṁ kēḷkkunnavanāṇ. sakalatuṁ aṟiyunnavanuṁ.
Surah Al-Baqara, Verse 224
لَّا يُؤَاخِذُكُمُ ٱللَّهُ بِٱللَّغۡوِ فِيٓ أَيۡمَٰنِكُمۡ وَلَٰكِن يُؤَاخِذُكُم بِمَا كَسَبَتۡ قُلُوبُكُمۡۗ وَٱللَّهُ غَفُورٌ حَلِيمٞ
bēādhapūrvamallāte paṟaññupēākunna śapathaṅṅaḷuṭe pēril allāhu niṅṅaḷe piṭikūṭukayilla. ennāl niṅṅaḷ manappūrvaṁ pravartticcatinṟe pēril allāhu piṭikūṭuṁ. allāhu ēṟe peāṟukkunnavanuṁ kṣamikkunnavanumāṇ.
Surah Al-Baqara, Verse 225
لِّلَّذِينَ يُؤۡلُونَ مِن نِّسَآئِهِمۡ تَرَبُّصُ أَرۡبَعَةِ أَشۡهُرٖۖ فَإِن فَآءُو فَإِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
taṅṅaḷuṭe bhāryamārumāyi bandhappeṭillenn śapathaṁ ceytavarkk nālumāsaṁ vare kāttirikkāṁ. avar maṭaṅṅunnu veṅkil allāhu ēṟe peāṟukkunnavanuṁ dayāparanumākunnu.
Surah Al-Baqara, Verse 226
وَإِنۡ عَزَمُواْ ٱلطَّلَٰقَ فَإِنَّ ٱللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٞ
athavā, avar vivāhamēācanaṁ tanneyāṇ tīrumānikkunnateṅkil allāhu ellāṁ kēḷkkunnavanuṁ aṟiyunnavanumāṇ.
Surah Al-Baqara, Verse 227
وَٱلۡمُطَلَّقَٰتُ يَتَرَبَّصۡنَ بِأَنفُسِهِنَّ ثَلَٰثَةَ قُرُوٓءٖۚ وَلَا يَحِلُّ لَهُنَّ أَن يَكۡتُمۡنَ مَا خَلَقَ ٱللَّهُ فِيٓ أَرۡحَامِهِنَّ إِن كُنَّ يُؤۡمِنَّ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِۚ وَبُعُولَتُهُنَّ أَحَقُّ بِرَدِّهِنَّ فِي ذَٰلِكَ إِنۡ أَرَادُوٓاْ إِصۡلَٰحٗاۚ وَلَهُنَّ مِثۡلُ ٱلَّذِي عَلَيۡهِنَّ بِٱلۡمَعۡرُوفِۚ وَلِلرِّجَالِ عَلَيۡهِنَّ دَرَجَةٞۗ وَٱللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ
vivāhamēācitar mūnnu tavaṇa māsamuṟa uṇṭāvunvare taṅṅaḷe svayaṁ niyantriccu kaḻiyaṇaṁ. allāhu avaruṭe garbhāśayaṅṅaḷil sr̥ṣṭiccuveccatine maṟaccuvekkān avarkk anuvādamilla. avar allāhuviluṁ antyadinattiluṁ viśvasikkunnavareṅkil! atiniṭayil avar bandhaṁ nannākkān uddēśikkunnuveṅkil avare tiricceṭukkān avaruṭe bharttākkanmār ēṟṟaṁ arharatre. strīkaḷkk bādhyatakaḷuḷḷatupēālettanne n'yāyamāya avakāśaṅṅaḷumuṇṭ. ennāl puruṣanmārkk avarekkāḷ oru padavi kūṭutaluṇṭ. allāhu pratāpiyuṁ yuktimānumākunnu.
Surah Al-Baqara, Verse 228
ٱلطَّلَٰقُ مَرَّتَانِۖ فَإِمۡسَاكُۢ بِمَعۡرُوفٍ أَوۡ تَسۡرِيحُۢ بِإِحۡسَٰنٖۗ وَلَا يَحِلُّ لَكُمۡ أَن تَأۡخُذُواْ مِمَّآ ءَاتَيۡتُمُوهُنَّ شَيۡـًٔا إِلَّآ أَن يَخَافَآ أَلَّا يُقِيمَا حُدُودَ ٱللَّهِۖ فَإِنۡ خِفۡتُمۡ أَلَّا يُقِيمَا حُدُودَ ٱللَّهِ فَلَا جُنَاحَ عَلَيۡهِمَا فِيمَا ٱفۡتَدَتۡ بِهِۦۗ تِلۡكَ حُدُودُ ٱللَّهِ فَلَا تَعۡتَدُوهَاۚ وَمَن يَتَعَدَّ حُدُودَ ٱللَّهِ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلظَّـٰلِمُونَ
vivāhamēācanaṁ raṇṭu tavaṇayākunnu. pinne n'yāyamāya nilayil kūṭe nirttukayēā nalla nilayil oḻivākkukayēā vēṇaṁ. nēratte niṅṅaḷ bhāryamārkk nalkiyirunnatil ninn yāteānnuṁ tiriccuvāṅṅān pāṭilla; iruvaruṁ allāhuvinṟe niyamaparidhikaḷ pālikkān kaḻiyillenn āśaṅkikkunnuveṅkilallāte. avariruvaruṁ allāhuvinṟe niyamaparidhikaḷ pālikkukayillenn niṅṅaḷkk āśaṅka tēānnunnuveṅkil strī tanṟe bharttāvin vallatuṁ nalki vivāhamēācanaṁ nēṭunna til iruvarkkuṁ kuṟṟamilla. allāhuvinṟe niyamaparidhikaḷāṇiva. niṅṅaḷava laṅghikkarut. daivikaniyamaṅṅaḷ laṅghikkunnavar tanneyāṇ atikramikaḷ.
Surah Al-Baqara, Verse 229
فَإِن طَلَّقَهَا فَلَا تَحِلُّ لَهُۥ مِنۢ بَعۡدُ حَتَّىٰ تَنكِحَ زَوۡجًا غَيۡرَهُۥۗ فَإِن طَلَّقَهَا فَلَا جُنَاحَ عَلَيۡهِمَآ أَن يَتَرَاجَعَآ إِن ظَنَّآ أَن يُقِيمَا حُدُودَ ٱللَّهِۗ وَتِلۡكَ حُدُودُ ٱللَّهِ يُبَيِّنُهَا لِقَوۡمٖ يَعۡلَمُونَ
vīṇṭuṁ vivāhamēācanaṁ naṭattiyāl pinne avan avaḷ anuvadanīyayāvukayilla; avaḷe maṟṟeārāḷ vivāhaṁ kaḻikkukayuṁ ayāḷ avaḷe vivāhamēācanaṁ naṭattukayuṁ ceytālallāte. appēāḷ munbharttāvinuṁ avaḷkkuṁ dāmpatyattilēkk tiriccuvarunnatil virēādhamilla; mēlil iruvaruṁ daivikaniyamaṅṅaḷ pālikkumenn karutunnuveṅkil. it allāhu niścayicca niyamaparidhikaḷāṇ. kāryamaṟiyunna janattin allāhu ava viśadīkariccutarikayāṇ.
Surah Al-Baqara, Verse 230
وَإِذَا طَلَّقۡتُمُ ٱلنِّسَآءَ فَبَلَغۡنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمۡسِكُوهُنَّ بِمَعۡرُوفٍ أَوۡ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعۡرُوفٖۚ وَلَا تُمۡسِكُوهُنَّ ضِرَارٗا لِّتَعۡتَدُواْۚ وَمَن يَفۡعَلۡ ذَٰلِكَ فَقَدۡ ظَلَمَ نَفۡسَهُۥۚ وَلَا تَتَّخِذُوٓاْ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ هُزُوٗاۚ وَٱذۡكُرُواْ نِعۡمَتَ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ وَمَآ أَنزَلَ عَلَيۡكُم مِّنَ ٱلۡكِتَٰبِ وَٱلۡحِكۡمَةِ يَعِظُكُم بِهِۦۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٞ
niṅṅaḷ strīkaḷe vivāhamēācanaṁ ceyyukayuṁ aṅṅane avaruṭe avadhi ettukayuṁ ceytāl avare n'yāyamāya nilayil kūṭe nirttuka. alleṅkil mān'yamāyi piriccayakkuka. avare drēāhikkānāyi an'yāyamāyi piṭiccuvekkarut. āreṅkiluṁ aṅṅane ceyyunnuveṅkil avan tanikkutanneyāṇ drēāhaṁ varuttunnat. allāhuvinṟe vacanaṅṅaḷe niṅṅaḷ kaḷiyāyiṭṭeṭukkātirikkuvin. allāhu niṅṅaḷkkēkiya anugrahaṅṅaḷ ōrkkuka. allāhu niṅṅaḷe upadēśikkānāyi vēdapustakavuṁ tattvajñānavuṁ iṟakkittannatuṁ ōrkkuka. allāhuvēāṭ bhaktiyuḷḷavarāvuka. aṟiyuka: niścayamāyuṁ allāhu ellāṁ aṟiyunnavanāṇ.
Surah Al-Baqara, Verse 231
وَإِذَا طَلَّقۡتُمُ ٱلنِّسَآءَ فَبَلَغۡنَ أَجَلَهُنَّ فَلَا تَعۡضُلُوهُنَّ أَن يَنكِحۡنَ أَزۡوَٰجَهُنَّ إِذَا تَرَٰضَوۡاْ بَيۡنَهُم بِٱلۡمَعۡرُوفِۗ ذَٰلِكَ يُوعَظُ بِهِۦ مَن كَانَ مِنكُمۡ يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِۗ ذَٰلِكُمۡ أَزۡكَىٰ لَكُمۡ وَأَطۡهَرُۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ وَأَنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ
niṅṅaḷ strīkaḷe vivāhamēācanaṁ ceytu. avar taṅṅaḷuṭe avadhikkālaṁ pūrttīkarikkukayuṁ ceytu. pinnīṭ n'yāyamāya nilayil parasparaṁ iṣṭappeṭukayāṇeṅkil avar taṅṅaḷuṭe bharttākkanmāre vēḷkkunnat niṅṅaḷ vilakkarut. niṅṅaḷil allāhuviluṁ antyadinattiluṁ viśvasikkunnavarkkuḷḷa upadēśamāṇit. atāṇ niṅṅaḷkk ēṟe śrēṣṭhavuṁ viśud'dhavuṁ. allāhu aṟiyunnu; niṅṅaḷ aṟiyunnilla.
Surah Al-Baqara, Verse 232
۞وَٱلۡوَٰلِدَٰتُ يُرۡضِعۡنَ أَوۡلَٰدَهُنَّ حَوۡلَيۡنِ كَامِلَيۡنِۖ لِمَنۡ أَرَادَ أَن يُتِمَّ ٱلرَّضَاعَةَۚ وَعَلَى ٱلۡمَوۡلُودِ لَهُۥ رِزۡقُهُنَّ وَكِسۡوَتُهُنَّ بِٱلۡمَعۡرُوفِۚ لَا تُكَلَّفُ نَفۡسٌ إِلَّا وُسۡعَهَاۚ لَا تُضَآرَّ وَٰلِدَةُۢ بِوَلَدِهَا وَلَا مَوۡلُودٞ لَّهُۥ بِوَلَدِهِۦۚ وَعَلَى ٱلۡوَارِثِ مِثۡلُ ذَٰلِكَۗ فَإِنۡ أَرَادَا فِصَالًا عَن تَرَاضٖ مِّنۡهُمَا وَتَشَاوُرٖ فَلَا جُنَاحَ عَلَيۡهِمَاۗ وَإِنۡ أَرَدتُّمۡ أَن تَسۡتَرۡضِعُوٓاْ أَوۡلَٰدَكُمۡ فَلَا جُنَاحَ عَلَيۡكُمۡ إِذَا سَلَّمۡتُم مَّآ ءَاتَيۡتُم بِٱلۡمَعۡرُوفِۗ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ
mātākkaḷ taṅṅaḷuṭe makkaḷe raṇṭuvarṣaṁ pūrṇamāyuṁ mulayūṭṭaṇaṁ. mulakuṭikālaṁ pūrttīkarikkaṇamenn uddēśikkunnuveṅkilāṇit. mulayūṭṭunna strīkk n'yāyamāya nilayil bhakṣaṇavuṁ vastravuṁ nalkēṇṭa bādhyata kuṭṭiyuṭe pitāvināṇ. ennāl āreyuṁ avaruṭe kaḻivinappuṟamuḷḷatin nirbandhikkāvatalla. oru mātāvuṁ tanṟe kuññ kāraṇamāyi pīḍippikkappeṭarut. aprakāraṁ tanne kuṭṭi tanṟētāṇenna kāraṇattāl pitāvuṁ pīḍippikkappeṭarut. pitāvilleṅkil ayāḷuṭe anantarāvakāśikaḷkk ayāḷkkuḷḷa atē bādhyatayuṇṭ. ennāl iruvibhāgavuṁ parasparaṁ kūṭiyālēāciccuṁ tr̥ptippeṭṭuṁ mulayūṭṭal nirttunnuveṅkil atiliruvarkkuṁ kuṟṟamilla. athavā, kuṭṭikaḷkk maṟṟeārāḷekkeāṇṭ mulakeāṭuppikkaṇamennāṇ niṅṅaḷ uddēśikkunnateṅkil atinuṁ virēādhamilla. avarkkuḷḷa pratiphalaṁ nalla nilayil nalkunnuveṅkilāṇit. niṅṅaḷ allāhuve sūkṣikkuka. aṟiyuka: allāhu niṅṅaḷ ceyyunnatellāṁ kaṇṭaṟiyunnavanāṇ.
Surah Al-Baqara, Verse 233
وَٱلَّذِينَ يُتَوَفَّوۡنَ مِنكُمۡ وَيَذَرُونَ أَزۡوَٰجٗا يَتَرَبَّصۡنَ بِأَنفُسِهِنَّ أَرۡبَعَةَ أَشۡهُرٖ وَعَشۡرٗاۖ فَإِذَا بَلَغۡنَ أَجَلَهُنَّ فَلَا جُنَاحَ عَلَيۡكُمۡ فِيمَا فَعَلۡنَ فِيٓ أَنفُسِهِنَّ بِٱلۡمَعۡرُوفِۗ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِيرٞ
niṅṅaḷilāreṅkiluṁ bhāryamāre viṭṭēccu mariccupēāyāl ā bhāryamār nāl māsavuṁ pattu divasavuṁ taṅṅaḷe svayaṁ niyantriccunirttēṇṭa tāṇ. aṅṅane avaruṭe kālāvadhiyettiyāl taṅṅaḷuṭe kāryattil n'yāyamāya nilayil avar pravarttikkunnatil niṅṅaḷkk kuṟṟameānnumilla. niṅṅaḷ ceyyunnatellāṁ sūkṣmamāyi aṟiyunnavanāṇ allāhu.
Surah Al-Baqara, Verse 234
وَلَا جُنَاحَ عَلَيۡكُمۡ فِيمَا عَرَّضۡتُم بِهِۦ مِنۡ خِطۡبَةِ ٱلنِّسَآءِ أَوۡ أَكۡنَنتُمۡ فِيٓ أَنفُسِكُمۡۚ عَلِمَ ٱللَّهُ أَنَّكُمۡ سَتَذۡكُرُونَهُنَّ وَلَٰكِن لَّا تُوَاعِدُوهُنَّ سِرًّا إِلَّآ أَن تَقُولُواْ قَوۡلٗا مَّعۡرُوفٗاۚ وَلَا تَعۡزِمُواْ عُقۡدَةَ ٱلنِّكَاحِ حَتَّىٰ يَبۡلُغَ ٱلۡكِتَٰبُ أَجَلَهُۥۚ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ يَعۡلَمُ مَا فِيٓ أَنفُسِكُمۡ فَٱحۡذَرُوهُۚ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ غَفُورٌ حَلِيمٞ
ā strīkaḷu māyi niṅṅaḷ vivāhakkāryaṁ vyaṅgyamāyi sūcippikkukayēā manas'sil oḷippiccuvekkukayēā ceyyunnat kuṟṟakaramalla. niṅṅaḷ avare ōrttēkkumenn allāhuvinu nannāyaṟiyāṁ. ennāl svakāryamāyi avarumāyi oruṭampaṭiyuṁ uṇṭākkarut. niṅṅaḷkk avarēāṭ mān'yamāya nilayil sansārikkāṁ. niścita avadhi ettunvare vivāha uṭampaṭi naṭattarut. aṟiyuka: tīrccayāyuṁ niṅṅaḷuṭe manas'siluḷḷat allāhu aṟiyunnuṇṭ. atināl avane sūkṣikkuka. aṟiyuka: allāhu ēṟe peāṟukkunnavanuṁ kṣamikkunnavanumāṇ.
Surah Al-Baqara, Verse 235
لَّا جُنَاحَ عَلَيۡكُمۡ إِن طَلَّقۡتُمُ ٱلنِّسَآءَ مَا لَمۡ تَمَسُّوهُنَّ أَوۡ تَفۡرِضُواْ لَهُنَّ فَرِيضَةٗۚ وَمَتِّعُوهُنَّ عَلَى ٱلۡمُوسِعِ قَدَرُهُۥ وَعَلَى ٱلۡمُقۡتِرِ قَدَرُهُۥ مَتَٰعَۢا بِٱلۡمَعۡرُوفِۖ حَقًّا عَلَى ٱلۡمُحۡسِنِينَ
strīkaḷe sparśikkukayēā avaruṭe vivāhamūlyaṁ niścayikkukayēā ceyyummumpe niṅṅaḷavare vivāhamēācanaṁ naṭattukayāṇeṅkil niṅṅaḷkkatil kuṟṟamilla. ennāl niṅṅaḷavarkk mān'yamāya nilayil jīvitavibhavaṁ nalkaṇaṁ. kaḻivuḷḷavan tanṟe kaḻivanusariccuṁ prayāsappeṭunnavan tanṟe avasthayanusariccuṁ. nalla manuṣyaruṭe bādhyatayāṇit.
Surah Al-Baqara, Verse 236
وَإِن طَلَّقۡتُمُوهُنَّ مِن قَبۡلِ أَن تَمَسُّوهُنَّ وَقَدۡ فَرَضۡتُمۡ لَهُنَّ فَرِيضَةٗ فَنِصۡفُ مَا فَرَضۡتُمۡ إِلَّآ أَن يَعۡفُونَ أَوۡ يَعۡفُوَاْ ٱلَّذِي بِيَدِهِۦ عُقۡدَةُ ٱلنِّكَاحِۚ وَأَن تَعۡفُوٓاْ أَقۡرَبُ لِلتَّقۡوَىٰۚ وَلَا تَنسَوُاْ ٱلۡفَضۡلَ بَيۡنَكُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٌ
athavā, bhāryamāre sparśikkuṁ mumpe niṅṅaḷ vivāhabandhaṁ vērppeṭuttukayuṁ niṅṅaḷavaruṭe vivāhamūlyaṁ niścayikkukayuṁ ceytiṭṭuṇṭeṅkil niṅṅaḷ niścayicca vivāhamūlyattinṟe pāti avarkkuḷḷatāṇ. avar iḷav anuvadikkunnilleṅkiluṁ vivāha uṭampaṭi āruṭe kayyilāṇēā ayāḷ viṭṭuvīḻca ceyyunnilleṅkilumāṇit. niṅṅaḷ viṭṭuvīḻca ceyyalāṇ daivabhaktiyumāyi ēṟe peāruttappeṭunnat. parasparaṁ audāryaṁ kāṇikkān maṟakkarut. allāhu niṅṅaḷ ceyyunnatellāṁ kaṇṭukeāṇṭirikkunnavanāṇ; tīrcca.
Surah Al-Baqara, Verse 237
حَٰفِظُواْ عَلَى ٱلصَّلَوَٰتِ وَٱلصَّلَوٰةِ ٱلۡوُسۡطَىٰ وَقُومُواْ لِلَّهِ قَٰنِتِينَ
niṅṅaḷ namaskārattil śrad'dha pularttuka. viśēṣiccuṁ viśiṣṭamāya namaskāraṁ. allāhuvinṟe munnil bhaktiyēāṭe ninn namaskarikkuka.
Surah Al-Baqara, Verse 238
فَإِنۡ خِفۡتُمۡ فَرِجَالًا أَوۡ رُكۡبَانٗاۖ فَإِذَآ أَمِنتُمۡ فَٱذۡكُرُواْ ٱللَّهَ كَمَا عَلَّمَكُم مَّا لَمۡ تَكُونُواْ تَعۡلَمُونَ
arakṣitāvasthayilāṇ niṅṅaḷeṅkil naṭannukeāṇṭēā vāhanattilirunnukeāṇṭēā namaskāraṁ nirvahikkuka. ennāl surakṣitāvasthayilāyāl niṅṅaḷkk aṟivillātirunnat allāhu niṅṅaḷkk paṭhippiccutanna pēāle niṅṅaḷavane smarikkuka.
Surah Al-Baqara, Verse 239
وَٱلَّذِينَ يُتَوَفَّوۡنَ مِنكُمۡ وَيَذَرُونَ أَزۡوَٰجٗا وَصِيَّةٗ لِّأَزۡوَٰجِهِم مَّتَٰعًا إِلَى ٱلۡحَوۡلِ غَيۡرَ إِخۡرَاجٖۚ فَإِنۡ خَرَجۡنَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيۡكُمۡ فِي مَا فَعَلۡنَ فِيٓ أَنفُسِهِنَّ مِن مَّعۡرُوفٖۗ وَٱللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٞ
niṅṅaḷil bhāryamāre viṭṭēcc maraṇappeṭunnavar taṅṅaḷuṭe bhāryamārkk oru keāllattēkkāvaśyamāya jīvitavibhavaṅṅaḷ vasviyyattu ceyyēṇṭatāṇ. avare vīṭṭilninn iṟakkiviṭarut. ennāl avar svayaṁ puṟattupēākunnuveṅkil taṅṅaḷuṭe kāryattil n'yāyamāya nilayilavar ceyyunnatileānnuṁ niṅṅaḷkk uttaravādittamilla. allāhu pratāpiyuṁ yuktimānuṁ tanne.
Surah Al-Baqara, Verse 240
وَلِلۡمُطَلَّقَٰتِ مَتَٰعُۢ بِٱلۡمَعۡرُوفِۖ حَقًّا عَلَى ٱلۡمُتَّقِينَ
vivāhamēācitarkk n'yāyamāya nilayil jīvitavibhavaṁ nalkaṇaṁ. bhaktanmāruṭe bādhyatayāṇit.
Surah Al-Baqara, Verse 241
كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَكُمۡ ءَايَٰتِهِۦ لَعَلَّكُمۡ تَعۡقِلُونَ
ivvidhaṁ allāhu niṅṅaḷkk tanṟe kalpanakaḷ viśadīkariccutarunnu. niṅṅaḷ cinticcaṟiyān.
Surah Al-Baqara, Verse 242
۞أَلَمۡ تَرَ إِلَى ٱلَّذِينَ خَرَجُواْ مِن دِيَٰرِهِمۡ وَهُمۡ أُلُوفٌ حَذَرَ ٱلۡمَوۡتِ فَقَالَ لَهُمُ ٱللَّهُ مُوتُواْ ثُمَّ أَحۡيَٰهُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَذُو فَضۡلٍ عَلَى ٱلنَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَشۡكُرُونَ
āyiraṅṅaḷuṇṭāyiṭṭuṁ maraṇabhayattāl taṅṅaḷuṭe vīṭuviṭṭiṟaṅṅiya janata yuṭe avastha nī kaṇṭaṟiññillē? allāhu avarēāṭ kalpiccu: "niṅṅaḷ mariccukeāḷḷuka." pinne allāhu avare jīvippiccu. uṟappāyuṁ allāhu manuṣyarēāṭ udārata pularttunnavanāṇ. ennāl manuṣyarilēṟe pēruṁ nandi kāṇikkunnilla.
Surah Al-Baqara, Verse 243
وَقَٰتِلُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٞ
niṅṅaḷ allāhuvinṟe mārgattil yud'dhaṁ ceyyuka. tīrccayāyuṁ allāhu ellāṁ kēḷkkunnavanuṁ aṟiyunnavanumāṇ. ikkāryaṁ nannāyi manas'silākkuka.
Surah Al-Baqara, Verse 244
مَّن ذَا ٱلَّذِي يُقۡرِضُ ٱللَّهَ قَرۡضًا حَسَنٗا فَيُضَٰعِفَهُۥ لَهُۥٓ أَضۡعَافٗا كَثِيرَةٗۚ وَٱللَّهُ يَقۡبِضُ وَيَبۡصُۜطُ وَإِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ
allāhuvin uttamamāya kaṭaṁ nalkunnavarāyi āruṇṭ? eṅkil allāhu at ayāḷkk anēkamiraṭṭiyāyi tiriccukeāṭukkuṁ. dhanaṁ piṭiccuvekkunnatuṁ viṭṭukeāṭukkunnatuṁ allāhuvāṇ. avaṅkalēkkutanneyāṇ niṅṅaḷuṭe maṭakkaṁ.
Surah Al-Baqara, Verse 245
أَلَمۡ تَرَ إِلَى ٱلۡمَلَإِ مِنۢ بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ مِنۢ بَعۡدِ مُوسَىٰٓ إِذۡ قَالُواْ لِنَبِيّٖ لَّهُمُ ٱبۡعَثۡ لَنَا مَلِكٗا نُّقَٰتِلۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِۖ قَالَ هَلۡ عَسَيۡتُمۡ إِن كُتِبَ عَلَيۡكُمُ ٱلۡقِتَالُ أَلَّا تُقَٰتِلُواْۖ قَالُواْ وَمَا لَنَآ أَلَّا نُقَٰتِلَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَقَدۡ أُخۡرِجۡنَا مِن دِيَٰرِنَا وَأَبۡنَآئِنَاۖ فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيۡهِمُ ٱلۡقِتَالُ تَوَلَّوۡاْ إِلَّا قَلِيلٗا مِّنۡهُمۡۚ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِٱلظَّـٰلِمِينَ
nī aṟiññiṭṭuṇṭēā? mūsākkuśēṣamuḷḷa israyēli pramāṇimāruṭe kāryaṁ? avar taṅṅaḷuṭe pravācakanēāṭu paṟaññu: “ñaṅṅaḷkkeāru rājāvine niścayiccutarika. ñaṅṅaḷ daivamārgattil paṭapeārutāṁ." pravācakan cēādiccu: “yud'dhattin kalpana kiṭṭiyāl pinne, niṅṅaḷ yud'dhaṁ ceyyātirikkumēā?" avar paṟaññu: “daivamārgattil ñaṅṅaḷeṅṅane peārutātirikkuṁ? ñaṅṅaḷe svantaṁ vīṭukaḷil ninnuṁ makkaḷilninnuṁ āṭṭippuṟattākkiyirikke?" ennāl yud'dhattin kalpana keāṭuttappēāḷ avar pintiriññukaḷaññu; curukkaṁ cilareāḻike. allāhu akramikaḷeppaṟṟi nannāyaṟiyunnavanāṇ.
Surah Al-Baqara, Verse 246
وَقَالَ لَهُمۡ نَبِيُّهُمۡ إِنَّ ٱللَّهَ قَدۡ بَعَثَ لَكُمۡ طَالُوتَ مَلِكٗاۚ قَالُوٓاْ أَنَّىٰ يَكُونُ لَهُ ٱلۡمُلۡكُ عَلَيۡنَا وَنَحۡنُ أَحَقُّ بِٱلۡمُلۡكِ مِنۡهُ وَلَمۡ يُؤۡتَ سَعَةٗ مِّنَ ٱلۡمَالِۚ قَالَ إِنَّ ٱللَّهَ ٱصۡطَفَىٰهُ عَلَيۡكُمۡ وَزَادَهُۥ بَسۡطَةٗ فِي ٱلۡعِلۡمِ وَٱلۡجِسۡمِۖ وَٱللَّهُ يُؤۡتِي مُلۡكَهُۥ مَن يَشَآءُۚ وَٱللَّهُ وَٰسِعٌ عَلِيمٞ
avaruṭe pravācakan avare aṟiyiccu: “allāhu tvālūttine niṅṅaḷkk rājāvāyi niścayiccirikkunnu." avar paṟaññu: “ayāḷkkeṅṅane ñaṅṅaḷuṭe rājāvākān kaḻiyuṁ? rājatvattin ayāḷekkāḷ yēāgyata ñaṅṅaḷkkāṇallēā. ayāḷ valiya paṇakkāraneānnumallallēā." pravācakan prativaciccu: “allāhu addēhatte niṅṅaḷekkāḷ ulkr̥ṣṭanāyi teraññeṭuttirikkunnu. addēhattin kāyikavuṁ vaijñānikavumāya kaḻiv dhārāḷamāyi nalkiyirikkunnu. allāhu rājatvaṁ tānicchikkunnavarkk keāṭukkunnu. allāhu ēṟe viśālatayuḷḷavanāṇ. ellāṁ aṟiyunnavanuṁ."
Surah Al-Baqara, Verse 247
وَقَالَ لَهُمۡ نَبِيُّهُمۡ إِنَّ ءَايَةَ مُلۡكِهِۦٓ أَن يَأۡتِيَكُمُ ٱلتَّابُوتُ فِيهِ سَكِينَةٞ مِّن رَّبِّكُمۡ وَبَقِيَّةٞ مِّمَّا تَرَكَ ءَالُ مُوسَىٰ وَءَالُ هَٰرُونَ تَحۡمِلُهُ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لَّكُمۡ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ
avaruṭe pravācakan avarēāṭu paṟaññu: “addēhattinṟe rājādhikārattinuḷḷa teḷiv ā peṭṭi niṅṅaḷkk tiriccukiṭṭalāṇ. atil niṅṅaḷuṭe nāthanil ninnuḷḷa śāntiyuṇṭ; mūsāyuṭeyuṁ hāṟūnṟeyuṁ kuṭumbaṁ viṭṭēccupēāya viśiṣṭāvaśiṣṭaṅṅaḷuṁ. malakkukaḷ atu cumannukeāṇṭuvaruṁ. tīrccayāyuṁ niṅṅaḷkkatil mahattāya teḷivuṇṭ. niṅṅaḷ viśvāsikaḷeṅkil!"
Surah Al-Baqara, Verse 248
فَلَمَّا فَصَلَ طَالُوتُ بِٱلۡجُنُودِ قَالَ إِنَّ ٱللَّهَ مُبۡتَلِيكُم بِنَهَرٖ فَمَن شَرِبَ مِنۡهُ فَلَيۡسَ مِنِّي وَمَن لَّمۡ يَطۡعَمۡهُ فَإِنَّهُۥ مِنِّيٓ إِلَّا مَنِ ٱغۡتَرَفَ غُرۡفَةَۢ بِيَدِهِۦۚ فَشَرِبُواْ مِنۡهُ إِلَّا قَلِيلٗا مِّنۡهُمۡۚ فَلَمَّا جَاوَزَهُۥ هُوَ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُۥ قَالُواْ لَا طَاقَةَ لَنَا ٱلۡيَوۡمَ بِجَالُوتَ وَجُنُودِهِۦۚ قَالَ ٱلَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلَٰقُواْ ٱللَّهِ كَم مِّن فِئَةٖ قَلِيلَةٍ غَلَبَتۡ فِئَةٗ كَثِيرَةَۢ بِإِذۡنِ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ مَعَ ٱلصَّـٰبِرِينَ
aṅṅane paṭṭāḷavumāyi tvālūtt puṟappeṭṭappēāḷ paṟaññu: “allāhu oru nadikeāṇṭ niṅṅaḷe parīkṣikkān pēāvukayāṇ. atilninn kuṭikkunnavanārēā, avan enṟe kūṭṭattil peṭṭavanalla. at ruciccunēākkāttavanārēā avanāṇ enṟe anuyāyi. ennāl tanṟe kaikeāṇṭ oru kēāral eṭuttavan itil ninneāḻivāṇ." pakṣē, avaril curukkaṁ cilareāḻike ellāvaruṁ atilninn iṣṭampēāle kuṭiccu. aṅṅane tvālūttuṁ kūṭeyuḷḷa viśvāsikaḷuṁ ā nadi muṟiccukaṭannu munnēāṭṭupēāyappēāḷ avar paṟaññu: “jālūttineyuṁ ayāḷuṭe sain'yatteyuṁ nēriṭānuḷḷa kaḻiv inn ñaṅṅaḷkkilla." ennāl allāhuvumāyi kaṇṭumuṭṭēṇṭivarumenna vicāramuḷḷavar paṟaññu: “etrayetra ceṟusaṅghaṅṅaḷāṇ divyānumatiyēāṭe vansaṅghaṅṅaḷe jayiccaṭakkiyat; allāhu kṣamikkunnavarēāṭeāppamāṇ."
Surah Al-Baqara, Verse 249
وَلَمَّا بَرَزُواْ لِجَالُوتَ وَجُنُودِهِۦ قَالُواْ رَبَّنَآ أَفۡرِغۡ عَلَيۡنَا صَبۡرٗا وَثَبِّتۡ أَقۡدَامَنَا وَٱنصُرۡنَا عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡكَٰفِرِينَ
aṅṅane jālūttinuṁ sain'yattinumetire paṭaveṭṭāniṟaṅṅiyappēāḷ avar prārthiccu: "ñaṅṅaḷuṭe nāthā! ñaṅṅaḷkku nī kṣama pakarnnutarēṇamē! ñaṅṅaḷuṭe pādaṅṅaḷe uṟappiccunirttēṇamē! satyaniṣēdhikaḷāya janattinetire ñaṅṅaḷe nī sahāyikkēṇamē."
Surah Al-Baqara, Verse 250
فَهَزَمُوهُم بِإِذۡنِ ٱللَّهِ وَقَتَلَ دَاوُۥدُ جَالُوتَ وَءَاتَىٰهُ ٱللَّهُ ٱلۡمُلۡكَ وَٱلۡحِكۡمَةَ وَعَلَّمَهُۥ مِمَّا يَشَآءُۗ وَلَوۡلَا دَفۡعُ ٱللَّهِ ٱلنَّاسَ بَعۡضَهُم بِبَعۡضٖ لَّفَسَدَتِ ٱلۡأَرۡضُ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ ذُو فَضۡلٍ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ
avasānaṁ daivahitattāl avar śatrukkaḷe tēālpiccēāṭiccu. dāvūd jālūttine keānnu. allāhu addēhattin adhikāravuṁ tattvajñānavuṁ nalki. avanicchiccateākke addēhatte paṭhippiccu. allāhu janaṅṅaḷil cilare maṟṟucilarekkeāṇṭ pratirēādhiccillāyirunneṅkil bhūmiyāke kuḻappattilākumāyirunnu. lēākatteṅṅumuḷḷavarēāṭ atyudāranāṇ allāhu.
Surah Al-Baqara, Verse 251
تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱللَّهِ نَتۡلُوهَا عَلَيۡكَ بِٱلۡحَقِّۚ وَإِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
allāhuvinṟe vacanaṅṅaḷāṇiva. nāmitu vēṇṭatupēāle ninakk ōtikkēḷppiccutarikayāṇ. tīrccayāyuṁ nī daivadūtanmāril peṭṭavan tanne.
Surah Al-Baqara, Verse 252
۞تِلۡكَ ٱلرُّسُلُ فَضَّلۡنَا بَعۡضَهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖۘ مِّنۡهُم مَّن كَلَّمَ ٱللَّهُۖ وَرَفَعَ بَعۡضَهُمۡ دَرَجَٰتٖۚ وَءَاتَيۡنَا عِيسَى ٱبۡنَ مَرۡيَمَ ٱلۡبَيِّنَٰتِ وَأَيَّدۡنَٰهُ بِرُوحِ ٱلۡقُدُسِۗ وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ مَا ٱقۡتَتَلَ ٱلَّذِينَ مِنۢ بَعۡدِهِم مِّنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَتۡهُمُ ٱلۡبَيِّنَٰتُ وَلَٰكِنِ ٱخۡتَلَفُواْ فَمِنۡهُم مَّنۡ ءَامَنَ وَمِنۡهُم مَّن كَفَرَۚ وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ مَا ٱقۡتَتَلُواْ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ يَفۡعَلُ مَا يُرِيدُ
ā daivadūtanmāril cilare nāṁ maṟṟuḷḷavarekkāḷ śrēṣṭharākkiyirikkunnu. allāhu nēril sansāriccavar avariluṇṭ. maṟṟucilare avan viśiṣṭamāya cila padavikaḷilēkkuyarttiyirikkunnu. maryaminṟe makan yēśuvin nāṁ vyaktamāya aṭayāḷaṅṅaḷ nalki. pariśud'dhātmāvināl addēhatte prabalanākki. allāhu icchiccirunneṅkil avaruṭe pinmuṟakkār avarkk vyaktamāya teḷiv vannettiyaśēṣavuṁ parasparaṁ peārutumāyirunnilla. ennāl avar parasparaṁ bhinniccu. avaril viśvasiccavaruṇṭ. satyaniṣēdhikaḷumuṇṭ. allāhu icchiccirunneṅkil avar tam'milaṭikkumāyirunnilla. pakṣē, allāhu avanicchikkunnat ceyyunnu.
Surah Al-Baqara, Verse 253
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَنفِقُواْ مِمَّا رَزَقۡنَٰكُم مِّن قَبۡلِ أَن يَأۡتِيَ يَوۡمٞ لَّا بَيۡعٞ فِيهِ وَلَا خُلَّةٞ وَلَا شَفَٰعَةٞۗ وَٱلۡكَٰفِرُونَ هُمُ ٱلظَّـٰلِمُونَ
viśvasiccavarē, keāḷḷakkeāṭukkakaḷēā snēhasvādhīnamēā śipārśayēā onnuṁ naṭakkātta nāḷ vannettummumpe, nāṁ niṅṅaḷkku nalkiyavayil ninn celavaḻikkuka. satyaniṣēdhikaḷ tanneyāṇ atikramikaḷ.
Surah Al-Baqara, Verse 254
ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡحَيُّ ٱلۡقَيُّومُۚ لَا تَأۡخُذُهُۥ سِنَةٞ وَلَا نَوۡمٞۚ لَّهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۗ مَن ذَا ٱلَّذِي يَشۡفَعُ عِندَهُۥٓ إِلَّا بِإِذۡنِهِۦۚ يَعۡلَمُ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَمَا خَلۡفَهُمۡۖ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيۡءٖ مِّنۡ عِلۡمِهِۦٓ إِلَّا بِمَا شَآءَۚ وَسِعَ كُرۡسِيُّهُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَۖ وَلَا يَـُٔودُهُۥ حِفۡظُهُمَاۚ وَهُوَ ٱلۡعَلِيُّ ٱلۡعَظِيمُ
allāhu; avanallāte daivamilla. avan ennennuṁ jīviccirikkunnavan; ellāṟṟineyuṁ paripālikkunnavan; mayakkamēā uṟakkamēā avane bādhikkukayilla. ākāśabhūmikaḷiluḷḷateākkeyuṁ avanṟētāṇ. avanṟe aṭukkal anuvādamillāte śipārśa ceyyān kaḻiyunnavanār? avaruṭe innalekaḷiluṇṭāyatuṁ nāḷekaḷiluṇṭākānirikkunnatuṁ avanaṟiyunnu. avanṟe aṟivilninn avanicchikkunnatallāte avarkkeānnuṁ aṟiyān sādhyamalla. avanṟe ādhipatyaṁ ākāśabhūmikaḷeyāke uḷkkeāṇṭirikkunnu. avayuṭe sanrakṣaṇaṁ avaneyeāṭṭuṁ taḷarttunnilla. avan atyunnatanuṁ mahānumāṇ.
Surah Al-Baqara, Verse 255
لَآ إِكۡرَاهَ فِي ٱلدِّينِۖ قَد تَّبَيَّنَ ٱلرُّشۡدُ مِنَ ٱلۡغَيِّۚ فَمَن يَكۡفُرۡ بِٱلطَّـٰغُوتِ وَيُؤۡمِنۢ بِٱللَّهِ فَقَدِ ٱسۡتَمۡسَكَ بِٱلۡعُرۡوَةِ ٱلۡوُثۡقَىٰ لَا ٱنفِصَامَ لَهَاۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ
matakāryattil oruvidha balaprayēāgavumilla. nanmatinmakaḷuṭe vaḻikaḷ vyaktamāyuṁ vērtiriññukaḻiññirikkunnu. atināl daivētara śaktikaḷe niṣēdhikkukayuṁ allāhuvil viśvasikkukayuṁ ceyyunnavan muṟukeppiṭiccat uṟappuḷḷa kayaṟilāṇ. ataṟṟupēāvilla. allāhu ellāṁ kēḷkkunnavanuṁ aṟiyunnavanumākunnu.
Surah Al-Baqara, Verse 256
ٱللَّهُ وَلِيُّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ يُخۡرِجُهُم مِّنَ ٱلظُّلُمَٰتِ إِلَى ٱلنُّورِۖ وَٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَوۡلِيَآؤُهُمُ ٱلطَّـٰغُوتُ يُخۡرِجُونَهُم مِّنَ ٱلنُّورِ إِلَى ٱلظُّلُمَٰتِۗ أُوْلَـٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ
allāhu, viśvasiccavaruṭe rakṣakanāṇ. avan avare iruḷukaḷilninn veḷiccattilēkk nayikkunnu. ennāl satyaniṣēdhikaḷuṭe rakṣādhikārikaḷ daivētaraśaktikaḷāṇ. avar avare nayikkunnat veḷiccattilninn iruḷukaḷilēkkāṇ. avar tanneyāṇ narakāvakāśikaḷ. avaratil sthiravāsikaḷāyirikkuṁ.
Surah Al-Baqara, Verse 257
أَلَمۡ تَرَ إِلَى ٱلَّذِي حَآجَّ إِبۡرَٰهِـۧمَ فِي رَبِّهِۦٓ أَنۡ ءَاتَىٰهُ ٱللَّهُ ٱلۡمُلۡكَ إِذۡ قَالَ إِبۡرَٰهِـۧمُ رَبِّيَ ٱلَّذِي يُحۡيِۦ وَيُمِيتُ قَالَ أَنَا۠ أُحۡيِۦ وَأُمِيتُۖ قَالَ إِبۡرَٰهِـۧمُ فَإِنَّ ٱللَّهَ يَأۡتِي بِٱلشَّمۡسِ مِنَ ٱلۡمَشۡرِقِ فَأۡتِ بِهَا مِنَ ٱلۡمَغۡرِبِ فَبُهِتَ ٱلَّذِي كَفَرَۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّـٰلِمِينَ
nī kaṇṭillē; ibṟāhīminēāṭ addēhattinṟe nāthanṟe kāryattil tarkkiccavane. kāraṇaṁ allāhu avann rājādhikāraṁ nalki. ibṟāhīṁ paṟaññu: "jīvippikkukayuṁ marippikkukayuṁ ceyyunnavanāṇ enṟe nāthan." ayāḷ avakāśappeṭṭu: "ñānuṁ jīvippikkukayuṁ marippikkukayuṁ ceyyunnuṇṭallēā!" ibṟāhīṁ paṟaññu: "ennāl allāhu sūryane kiḻakkuninnudippikkunnu. nī atine paṭiññāṟuninn udippikkuka." appēāḷ ā satyaniṣēdhi uttarammuṭṭi. akramikaḷāya janatte allāhu nērvaḻiyilākkukayilla.
Surah Al-Baqara, Verse 258
أَوۡ كَٱلَّذِي مَرَّ عَلَىٰ قَرۡيَةٖ وَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَىٰ عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّىٰ يُحۡيِۦ هَٰذِهِ ٱللَّهُ بَعۡدَ مَوۡتِهَاۖ فَأَمَاتَهُ ٱللَّهُ مِاْئَةَ عَامٖ ثُمَّ بَعَثَهُۥۖ قَالَ كَمۡ لَبِثۡتَۖ قَالَ لَبِثۡتُ يَوۡمًا أَوۡ بَعۡضَ يَوۡمٖۖ قَالَ بَل لَّبِثۡتَ مِاْئَةَ عَامٖ فَٱنظُرۡ إِلَىٰ طَعَامِكَ وَشَرَابِكَ لَمۡ يَتَسَنَّهۡۖ وَٱنظُرۡ إِلَىٰ حِمَارِكَ وَلِنَجۡعَلَكَ ءَايَةٗ لِّلنَّاسِۖ وَٱنظُرۡ إِلَى ٱلۡعِظَامِ كَيۡفَ نُنشِزُهَا ثُمَّ نَكۡسُوهَا لَحۡمٗاۚ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُۥ قَالَ أَعۡلَمُ أَنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ
alleṅkilitā maṟṟeāru udāharaṇaṁ. takarnn kīḻmēl maṟiññukiṭakkunna oru paṭṭaṇattilūṭe sañcarikkāniṭayāya orāḷ. ayāḷ paṟaññu: "nirjīvamāyikkaḻiññaśēṣaṁ itine allāhu eṅṅane jīvippikkānāṇ?" appēāḷ allāhu ayāḷe nūṟukeāllaṁ jīvanaṟṟa nilayilākki. pinnīṭ uyirtteḻunnēlpiccu. allāhu cēādiccu: "nī etrakālaṁ iṅṅane kaḻiccukūṭṭi?" ayāḷ paṟaññu: "oru divasaṁ; alleṅkil oru divasattinṟe ētānuṁ bhāgaṁ." allāhu paṟaññu: "alla, nī nūṟ keāllaṁ iṅṅane kaḻiccukūṭṭiyirikkunnu. nī ninṟe annapānīyaṅṅaḷ nēākkū. avayeāṭṭuṁ vyatyāsappeṭṭiṭṭilla. ennāl nī ninṟe kaḻutaye onn nēākkū. ninne janattin oru dr̥ṣṭāntamākkānāṇ nāmiṅṅaneyellāṁ ceytat. ā ellukaḷilēkk nēākkū. nāṁ avaye eṅṅane kūṭṭiyiṇakkunnuvennuṁ pinne eṅṅane mānsaṁ keāṇṭ peātiyunnuvennuṁ." iṅṅane satyaṁ vyaktamāyappēāḷ ayāḷ paṟaññu: "allāhu ellāṟṟinuṁ kaḻivuṟṟavanāṇenn ñānaṟiyunnu."
Surah Al-Baqara, Verse 259
وَإِذۡ قَالَ إِبۡرَٰهِـۧمُ رَبِّ أَرِنِي كَيۡفَ تُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰۖ قَالَ أَوَلَمۡ تُؤۡمِنۖ قَالَ بَلَىٰ وَلَٰكِن لِّيَطۡمَئِنَّ قَلۡبِيۖ قَالَ فَخُذۡ أَرۡبَعَةٗ مِّنَ ٱلطَّيۡرِ فَصُرۡهُنَّ إِلَيۡكَ ثُمَّ ٱجۡعَلۡ عَلَىٰ كُلِّ جَبَلٖ مِّنۡهُنَّ جُزۡءٗا ثُمَّ ٱدۡعُهُنَّ يَأۡتِينَكَ سَعۡيٗاۚ وَٱعۡلَمۡ أَنَّ ٱللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٞ
ōrkkuka: ibṟāhīṁ paṟaññu: "enṟe nāthā! mariccavare nī eṅṅane jīvippikkunnuvenn enikku kāṇiccutarēṇamē." allāhu cēādiccu: "nī viśvasicciṭṭillē?" addēhaṁ paṟaññu: "tīrccayāyuṁ ate. ennāl enikku manas'samādhānaṁ labhikkānāṇ ñānitāvaśyappeṭunnat." allāhu kalpiccu: "eṅkil nālu pakṣikaḷe piṭicc avaye ninnēāṭ iṇakkamuḷḷatākkuka. pinne avayuṭe ōrēā bhāgaṁ ōrēā malayil vekkuka. enniṭṭavaye viḷikkuka. ava ninṟe aṭukkal ōṭiyettuṁ. aṟiyuka: allāhu pratāpiyuṁ yuktimānumāṇ."
Surah Al-Baqara, Verse 260
مَّثَلُ ٱلَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمۡوَٰلَهُمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنۢبَتَتۡ سَبۡعَ سَنَابِلَ فِي كُلِّ سُنۢبُلَةٖ مِّاْئَةُ حَبَّةٖۗ وَٱللَّهُ يُضَٰعِفُ لِمَن يَشَآءُۚ وَٱللَّهُ وَٰسِعٌ عَلِيمٌ
daivamārgattil taṅṅaḷuṭe dhanaṁ celavaḻikkunnavaruṭe upamayitā: oru dhān'yamaṇi; at ēḻ katirukaḷe muḷappiccu. ōrēā katiriluṁ nūṟu maṇikaḷ. allāhu avanicchikkunnavarkk ivvidhaṁ iraṭṭiyāyi kūṭṭikkeāṭukkunnu. allāhu ēṟe viśālatayuḷḷavanuṁ sarvajñanumāṇ.
Surah Al-Baqara, Verse 261
ٱلَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمۡوَٰلَهُمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ ثُمَّ لَا يُتۡبِعُونَ مَآ أَنفَقُواْ مَنّٗا وَلَآ أَذٗى لَّهُمۡ أَجۡرُهُمۡ عِندَ رَبِّهِمۡ وَلَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ
allāhuvinṟe mārgattil taṅṅaḷuṭe dhanaṁ celavaḻikkunnu; enniṭṭ celavaḻiccat eṭuttupaṟayukayēā dānaṁ vāṅṅiyavare śalyappeṭuttukayēā ceyyunnumilla; attarakkārkk avaruṭe nāthanṟe aṭukkal arhamāya pratiphalamuṇṭ. avarkk pēṭikkēṇṭivarilla. duḥkhikkēṇṭiyuṁ varilla.
Surah Al-Baqara, Verse 262
۞قَوۡلٞ مَّعۡرُوفٞ وَمَغۡفِرَةٌ خَيۡرٞ مِّن صَدَقَةٖ يَتۡبَعُهَآ أَذٗىۗ وَٱللَّهُ غَنِيٌّ حَلِيمٞ
drēāhaṁ pintuṭarunna dānattekkāḷ uttamaṁ nallavākku paṟayaluṁ viṭṭuvīḻca kāṇikkalumākunnu. allāhu svayaṁ paryāptanuṁ ēṟe kṣamayuḷḷavanuṁ tanne.
Surah Al-Baqara, Verse 263
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تُبۡطِلُواْ صَدَقَٰتِكُم بِٱلۡمَنِّ وَٱلۡأَذَىٰ كَٱلَّذِي يُنفِقُ مَالَهُۥ رِئَآءَ ٱلنَّاسِ وَلَا يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِۖ فَمَثَلُهُۥ كَمَثَلِ صَفۡوَانٍ عَلَيۡهِ تُرَابٞ فَأَصَابَهُۥ وَابِلٞ فَتَرَكَهُۥ صَلۡدٗاۖ لَّا يَقۡدِرُونَ عَلَىٰ شَيۡءٖ مِّمَّا كَسَبُواْۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡكَٰفِرِينَ
viśvasiccavarē, keāṭuttat eṭuttupaṟaññuṁ svairaṁ keṭuttiyuṁ niṅṅaḷ niṅṅaḷuṭe dānadharmaṅṅaḷe pāḻākkarut. allāhuviluṁ antyadinattiluṁ viśvasikkāte āḷukaḷe kāṇikkānāyi mātraṁ celavaḻikkunnavaneppēāle. atinṟe upamayitā: oruṟacca pāṟa; atinmēl ittiri maṇṇuṇṭāyirunnu. aṅṅane atinmēl kanatta maḻa peytu. atēāṭe at minutta pāṟappuṟaṁ mātramāyi. avar adhvāniccatinṟe phalameānnumanubhavikkānavarkk kaḻiññilla. allāhu satyaniṣēdhikaḷāya janatte nērvaḻiyilākkukayilla.
Surah Al-Baqara, Verse 264
وَمَثَلُ ٱلَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمۡوَٰلَهُمُ ٱبۡتِغَآءَ مَرۡضَاتِ ٱللَّهِ وَتَثۡبِيتٗا مِّنۡ أَنفُسِهِمۡ كَمَثَلِ جَنَّةِۭ بِرَبۡوَةٍ أَصَابَهَا وَابِلٞ فَـَٔاتَتۡ أُكُلَهَا ضِعۡفَيۡنِ فَإِن لَّمۡ يُصِبۡهَا وَابِلٞ فَطَلّٞۗ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٌ
daivaprīti pratīkṣiccuṁ tikañña manas'sānnidhyattēāṭuṁ taṅṅaḷuṭe dhanaṁ celavaḻikkunnavaruṭe udāharaṇamitā: uyarnna pradēśattuḷḷa oru tēāṭṭaṁ; kanatta maḻa kiṭṭiyappēāḷ atiraṭṭi viḷavu nalki. athavā, atinu kanatta maḻakiṭṭāte cāṟṟal maḻa mātramāṇ labhikkunnateṅkil atuṁ matiyākuṁ. niṅṅaḷ ceyyunnatellāṁ kāṇunnavanāṇ allāhu.
Surah Al-Baqara, Verse 265
أَيَوَدُّ أَحَدُكُمۡ أَن تَكُونَ لَهُۥ جَنَّةٞ مِّن نَّخِيلٖ وَأَعۡنَابٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ لَهُۥ فِيهَا مِن كُلِّ ٱلثَّمَرَٰتِ وَأَصَابَهُ ٱلۡكِبَرُ وَلَهُۥ ذُرِّيَّةٞ ضُعَفَآءُ فَأَصَابَهَآ إِعۡصَارٞ فِيهِ نَارٞ فَٱحۡتَرَقَتۡۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَكُمُ ٱلۡأٓيَٰتِ لَعَلَّكُمۡ تَتَفَكَّرُونَ
niṅṅaḷilārkkeṅkiluṁ īntappanakaḷuṁ muntiri vaḷḷikaḷumuḷḷa tēāṭṭamuṇṭenn karutuka. atinṟe tāḻbhāgattūṭe aruvikaḷeāḻukikkeāṇṭirikkunnu. atil ellāyinaṁ kāykanikaḷumuṇṭ. ayāḷkkēā vārdhakyaṁ bādhiccirikkunnu. ayāḷkk durbalarāya kuṟē kuṭṭikaḷumuṇṭ. appēāḻatā tīkkāṟṟēṟṟ ā tēāṭṭaṁ kariññupēākunnu. iṅṅane sambhavikkunnat niṅṅaḷāreṅkiluṁ iṣṭappeṭumēā? ivvidhaṁ allāhu niṅṅaḷkk teḷivukaḷ vivariccutarunnu. niṅṅaḷ ālēāciccaṟiyān.
Surah Al-Baqara, Verse 266
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَنفِقُواْ مِن طَيِّبَٰتِ مَا كَسَبۡتُمۡ وَمِمَّآ أَخۡرَجۡنَا لَكُم مِّنَ ٱلۡأَرۡضِۖ وَلَا تَيَمَّمُواْ ٱلۡخَبِيثَ مِنۡهُ تُنفِقُونَ وَلَسۡتُم بِـَٔاخِذِيهِ إِلَّآ أَن تُغۡمِضُواْ فِيهِۚ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ غَنِيٌّ حَمِيدٌ
viśvasiccavarē, niṅṅaḷ sampādicca uttama vastukkaḷilninnuṁ niṅṅaḷkku nāṁ bhūmiyil utpādippiccutannatil ninnuṁ niṅṅaḷ celavaḻikkuka. kaṇṇaṭaccukeāṇṭallāte niṅṅaḷkku tanne svīkarikkānāvātta cītta vastukkaḷ dānaṁ ceyyānāyi karutivekkarut. aṟiyuka: allāhu an'yāśrayamillāttavanuṁ stutyarhanumāṇ.
Surah Al-Baqara, Verse 267
ٱلشَّيۡطَٰنُ يَعِدُكُمُ ٱلۡفَقۡرَ وَيَأۡمُرُكُم بِٱلۡفَحۡشَآءِۖ وَٱللَّهُ يَعِدُكُم مَّغۡفِرَةٗ مِّنۡهُ وَفَضۡلٗاۗ وَٱللَّهُ وَٰسِعٌ عَلِيمٞ
piśāc paṭṭiṇiyeppaṟṟi niṅṅaḷe pēṭippikkunnu. nīcavr̥ttikaḷkku niṅṅaḷe prērippikkukayuṁ ceyyunnu. ennāl allāhu tannil ninnuḷḷa pāpamēācanavuṁ anugrahavuṁ niṅṅaḷkk vāgdānaṁ nalkunnu. allāhu viśālatayuḷḷavanuṁ ellāṁ aṟiyunnavanumāṇ.
Surah Al-Baqara, Verse 268
يُؤۡتِي ٱلۡحِكۡمَةَ مَن يَشَآءُۚ وَمَن يُؤۡتَ ٱلۡحِكۡمَةَ فَقَدۡ أُوتِيَ خَيۡرٗا كَثِيرٗاۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّآ أُوْلُواْ ٱلۡأَلۡبَٰبِ
allāhu avanicchikkunnavarkk agādhamāya aṟiv nalkunnu. attaraṁ aṟiv nalkappeṭunnavann, kaṇakkillātta nēṭṭamāṇ kiṭṭunnat. ennāl bud'dhimānmār mātramē itilninn pāṭhamuḷkkeāḷḷunnuḷḷū.
Surah Al-Baqara, Verse 269
وَمَآ أَنفَقۡتُم مِّن نَّفَقَةٍ أَوۡ نَذَرۡتُم مِّن نَّذۡرٖ فَإِنَّ ٱللَّهَ يَعۡلَمُهُۥۗ وَمَا لِلظَّـٰلِمِينَ مِنۡ أَنصَارٍ
niṅṅaḷ etrayeākke celavaḻiccāluṁ enteākke nērccayākkiyāluṁ atellāṁ uṟappāyuṁ allāhu aṟiyunnu. akramikaḷkk sahāyikaḷāyi ārumuṇṭāvilla.
Surah Al-Baqara, Verse 270
إِن تُبۡدُواْ ٱلصَّدَقَٰتِ فَنِعِمَّا هِيَۖ وَإِن تُخۡفُوهَا وَتُؤۡتُوهَا ٱلۡفُقَرَآءَ فَهُوَ خَيۡرٞ لَّكُمۡۚ وَيُكَفِّرُ عَنكُم مِّن سَيِّـَٔاتِكُمۡۗ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِيرٞ
niṅṅaḷ dānadharmaṅṅaḷ parasyamāyi ceyyunnuveṅkil atu nallatutanne. ennāl niṅṅaḷat rahasyamākkukayuṁ pāvaṅṅaḷkk nalkukayumāṇeṅkil atāṇ kūṭutaluttamaṁ. at niṅṅaḷuṭe pala piḻavukaḷeyuṁ māyccukaḷayuṁ. niṅṅaḷ ceyyunnateākkeyuṁ nannāyaṟiyunnavanāṇ allāhu.
Surah Al-Baqara, Verse 271
۞لَّيۡسَ عَلَيۡكَ هُدَىٰهُمۡ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ يَهۡدِي مَن يَشَآءُۗ وَمَا تُنفِقُواْ مِنۡ خَيۡرٖ فَلِأَنفُسِكُمۡۚ وَمَا تُنفِقُونَ إِلَّا ٱبۡتِغَآءَ وَجۡهِ ٱللَّهِۚ وَمَا تُنفِقُواْ مِنۡ خَيۡرٖ يُوَفَّ إِلَيۡكُمۡ وَأَنتُمۡ لَا تُظۡلَمُونَ
janaṅṅaḷe nērvaḻiyilākkēṇṭa bādhyatayeānnuṁ ninakkilla. ennāl allāhu avanicchikkunnavare nērvaḻiyilākkunnu. niṅṅaḷ nallatenteṅkiluṁ celavaḻikkunnuveṅkil at niṅṅaḷuṭe nanmakkuvēṇṭittanneyāṇ. daivaprīti pratīkṣicc mātramāṇ niṅṅaḷ celavaḻikkēṇṭat. niṅṅaḷ nallatentu celavaḻiccāluṁ atinṟe pratiphalaṁ niṅṅaḷkk pūrṇamāyuṁ labhikkuṁ. niṅṅaḷeāṭṭuṁ anītikkirayāvukayilla.
Surah Al-Baqara, Verse 272
لِلۡفُقَرَآءِ ٱلَّذِينَ أُحۡصِرُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ لَا يَسۡتَطِيعُونَ ضَرۡبٗا فِي ٱلۡأَرۡضِ يَحۡسَبُهُمُ ٱلۡجَاهِلُ أَغۡنِيَآءَ مِنَ ٱلتَّعَفُّفِ تَعۡرِفُهُم بِسِيمَٰهُمۡ لَا يَسۡـَٔلُونَ ٱلنَّاسَ إِلۡحَافٗاۗ وَمَا تُنفِقُواْ مِنۡ خَيۡرٖ فَإِنَّ ٱللَّهَ بِهِۦ عَلِيمٌ
bhūmiyil sañcaricc annamanvēṣikkān avasaramillāttavidhaṁ allāhuvinṟe mārgattile tīvrayatnaṅṅaḷil bandhitarāya daridrarkkuvēṇṭi celavaḻikkuka. avaruṭe mān'yata kāraṇaṁ avar dhanikarāṇenn aṟivillāttavar karutiyēkkāṁ. ennāl lakṣaṇaṅkeāṇṭ ninakkavare tiriccaṟiyāṁ. avar āḷukaḷe cēādicc śalyan̄ceyyukayilla. niṅṅaḷ nallat etra celavaḻiccāluṁ tīrccayāyuṁ allāhu ataṟiyunnavanāṇ.
Surah Al-Baqara, Verse 273
ٱلَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمۡوَٰلَهُم بِٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ سِرّٗا وَعَلَانِيَةٗ فَلَهُمۡ أَجۡرُهُمۡ عِندَ رَبِّهِمۡ وَلَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ
rāvuṁ pakaluṁ rahasyamāyuṁ parasyamāyuṁ taṅṅaḷuṭe dhanaṁ celavaḻikkunnavarkk avaruṭe nāthanṟe aṭukkal avararhikkunna pratiphalamuṇṭ. avarkkeānnuṁ pēṭikkānilla. avar duḥkhikkēṇṭivarikayumilla.
Surah Al-Baqara, Verse 274
ٱلَّذِينَ يَأۡكُلُونَ ٱلرِّبَوٰاْ لَا يَقُومُونَ إِلَّا كَمَا يَقُومُ ٱلَّذِي يَتَخَبَّطُهُ ٱلشَّيۡطَٰنُ مِنَ ٱلۡمَسِّۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ قَالُوٓاْ إِنَّمَا ٱلۡبَيۡعُ مِثۡلُ ٱلرِّبَوٰاْۗ وَأَحَلَّ ٱللَّهُ ٱلۡبَيۡعَ وَحَرَّمَ ٱلرِّبَوٰاْۚ فَمَن جَآءَهُۥ مَوۡعِظَةٞ مِّن رَّبِّهِۦ فَٱنتَهَىٰ فَلَهُۥ مَا سَلَفَ وَأَمۡرُهُۥٓ إِلَى ٱللَّهِۖ وَمَنۡ عَادَ فَأُوْلَـٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ
paliśa tinnunnavarkk, piśācubādhayēṟṟ kāluṟappikkānāvāte vēcc vēcc eḻunnēlkkunnavaneppēāleyallāte nivarnnunilkkānāvilla. “kaccavaṭavuṁ paliśapēālettanne" enn avar paṟaññatinālāṇit. ennāl allāhu kaccavaṭaṁ anuvadiccirikkunnu. paliśa virēādhikkukayuṁ ceytirikkunnu. atināl allāhuvinṟe upadēśaṁ vannettiyatanusaricc āreṅkiluṁ paliśayil ninn viramiccāl nēratte paṟṟippēāyat avannuḷḷatutanne. avanṟe kāryaṁ allāhuviṅkalāṇ. athavā, āreṅkiluṁ paliśayilēkk maṭaṅṅunnuveṅkil avarāṇ narakāvakāśikaḷ. avaratil sthiravāsikaḷāyirikkuṁ.
Surah Al-Baqara, Verse 275
يَمۡحَقُ ٱللَّهُ ٱلرِّبَوٰاْ وَيُرۡبِي ٱلصَّدَقَٰتِۗ وَٱللَّهُ لَا يُحِبُّ كُلَّ كَفَّارٍ أَثِيمٍ
allāhu paliśaye śēāṣippikkunnu. dānadharmaṅṅaḷe pēāṣippikkunnu. nandikeṭṭavanuṁ kuṟṟavāḷiyumāya āreyuṁ allāhu iṣṭappeṭunnilla.
Surah Al-Baqara, Verse 276
إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ وَأَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتَوُاْ ٱلزَّكَوٰةَ لَهُمۡ أَجۡرُهُمۡ عِندَ رَبِّهِمۡ وَلَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ
satyaviśvāsaṁ svīkarikkukayuṁ salkkarmaṅṅaḷ pravarttikkukayuṁ namaskāraṁ niṣṭhayēāṭe nirvahikkukayuṁ sakātt nalkukayuṁ ceytavarkk taṅṅaḷuṭe nāthanṟe aṭukkal avararhikkunna pratiphalamuṇṭ. avar pēṭikkēṇṭatilla. duḥkhikkēṇṭivarikayumilla.
Surah Al-Baqara, Verse 277
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَذَرُواْ مَا بَقِيَ مِنَ ٱلرِّبَوٰٓاْ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ
viśvasiccavarē, niṅṅaḷ allāhuve sūkṣikkuka. paliśayinattil bākkiyuḷḷat upēkṣikkuka. niṅṅaḷ viśvāsikaḷeṅkil!
Surah Al-Baqara, Verse 278
فَإِن لَّمۡ تَفۡعَلُواْ فَأۡذَنُواْ بِحَرۡبٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦۖ وَإِن تُبۡتُمۡ فَلَكُمۡ رُءُوسُ أَمۡوَٰلِكُمۡ لَا تَظۡلِمُونَ وَلَا تُظۡلَمُونَ
niṅṅaḷ aṅṅane ceyyunnilleṅkil aṟiyuka: niṅṅaḷkketire allāhuvinṟeyuṁ avanṟe dūtanṟeyuṁ yud'dhaprakhyāpanamuṇṭ. niṅṅaḷ paścāttapikkunnuveṅkil niṅṅaḷuṭe mūladhanaṁ niṅṅaḷkkutanneyuḷḷatāṇ; niṅṅaḷ āreyuṁ drēāhikkāteyuṁ. āruṭeyuṁ drēāhattinirayākāteyuṁ.
Surah Al-Baqara, Verse 279
وَإِن كَانَ ذُو عُسۡرَةٖ فَنَظِرَةٌ إِلَىٰ مَيۡسَرَةٖۚ وَأَن تَصَدَّقُواْ خَيۡرٞ لَّكُمۡ إِن كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ
kaṭakkāran kḷēśikkunnavaneṅkil āśvāsamuṇṭākunvare avadhi nalkuka. niṅṅaḷ dānamāyi nalkunnatāṇ niṅṅaḷkkuttamaṁ. niṅṅaḷ aṟiyunnavareṅkil.
Surah Al-Baqara, Verse 280
وَٱتَّقُواْ يَوۡمٗا تُرۡجَعُونَ فِيهِ إِلَى ٱللَّهِۖ ثُمَّ تُوَفَّىٰ كُلُّ نَفۡسٖ مَّا كَسَبَتۡ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ
niṅṅaḷ daivasannidhiyilēkk tiriccucellunna nāḷine sūkṣikkuka. ann ōrēāruttarkkuṁ taṅṅaḷ pravartticcatinṟe pratiphalaṁ pūrṇamāyi nalkunnatāṇ. āruṁ anītikkirayāvilla.
Surah Al-Baqara, Verse 281
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا تَدَايَنتُم بِدَيۡنٍ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمّٗى فَٱكۡتُبُوهُۚ وَلۡيَكۡتُب بَّيۡنَكُمۡ كَاتِبُۢ بِٱلۡعَدۡلِۚ وَلَا يَأۡبَ كَاتِبٌ أَن يَكۡتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ ٱللَّهُۚ فَلۡيَكۡتُبۡ وَلۡيُمۡلِلِ ٱلَّذِي عَلَيۡهِ ٱلۡحَقُّ وَلۡيَتَّقِ ٱللَّهَ رَبَّهُۥ وَلَا يَبۡخَسۡ مِنۡهُ شَيۡـٔٗاۚ فَإِن كَانَ ٱلَّذِي عَلَيۡهِ ٱلۡحَقُّ سَفِيهًا أَوۡ ضَعِيفًا أَوۡ لَا يَسۡتَطِيعُ أَن يُمِلَّ هُوَ فَلۡيُمۡلِلۡ وَلِيُّهُۥ بِٱلۡعَدۡلِۚ وَٱسۡتَشۡهِدُواْ شَهِيدَيۡنِ مِن رِّجَالِكُمۡۖ فَإِن لَّمۡ يَكُونَا رَجُلَيۡنِ فَرَجُلٞ وَٱمۡرَأَتَانِ مِمَّن تَرۡضَوۡنَ مِنَ ٱلشُّهَدَآءِ أَن تَضِلَّ إِحۡدَىٰهُمَا فَتُذَكِّرَ إِحۡدَىٰهُمَا ٱلۡأُخۡرَىٰۚ وَلَا يَأۡبَ ٱلشُّهَدَآءُ إِذَا مَا دُعُواْۚ وَلَا تَسۡـَٔمُوٓاْ أَن تَكۡتُبُوهُ صَغِيرًا أَوۡ كَبِيرًا إِلَىٰٓ أَجَلِهِۦۚ ذَٰلِكُمۡ أَقۡسَطُ عِندَ ٱللَّهِ وَأَقۡوَمُ لِلشَّهَٰدَةِ وَأَدۡنَىٰٓ أَلَّا تَرۡتَابُوٓاْ إِلَّآ أَن تَكُونَ تِجَٰرَةً حَاضِرَةٗ تُدِيرُونَهَا بَيۡنَكُمۡ فَلَيۡسَ عَلَيۡكُمۡ جُنَاحٌ أَلَّا تَكۡتُبُوهَاۗ وَأَشۡهِدُوٓاْ إِذَا تَبَايَعۡتُمۡۚ وَلَا يُضَآرَّ كَاتِبٞ وَلَا شَهِيدٞۚ وَإِن تَفۡعَلُواْ فَإِنَّهُۥ فُسُوقُۢ بِكُمۡۗ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۖ وَيُعَلِّمُكُمُ ٱللَّهُۗ وَٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٞ
viśvasiccavarē, niścita avadhi nirṇayicc niṅṅaḷ valla kaṭamiṭapāṭuṁ naṭattukayāṇeṅkil at rēkhappeṭuttivekkaṇaṁ. eḻutunnayāḷ niṅṅaḷkkiṭayil at nītiyēāṭe kuṟiccuvekkaṭṭe. oreḻuttukāranuṁ allāhu avane paṭhippicca pēāle eḻutān visam'matikkarut. ayāḷat rēkhappeṭuttukayuṁ kaṭabādhyatayuḷḷavan paṟaññukeāṭukkukayuṁ vēṇaṁ. ayāḷ allāhuve sūkṣikkukayuṁ tanṟe uttaravāditvattil vīḻca varuttātirikkukayuṁ ceyyaṭṭe. athavā, kaṭakkāran mūḍhanēā kāryaśēṣi kuṟaññavanēā paṟaññukeāṭukkān kaḻivillāttavanēā āṇeṅkil ayāḷuṭe rakṣitāv ayāḷkkuvēṇṭi nītiniṣṭhamāyi vācakaṁ paṟaññukeāṭukkaṇaṁ. niṅṅaḷile raṇṭu puruṣanmāre sākṣinirttaṇaṁ. athavā, raṇṭu puruṣanmārilleṅkil niṅṅaḷkkiṣṭamuḷḷa oru puruṣanuṁ raṇṭ strī yuṁ sākṣikaḷāyuṇṭāvaṇaṁ. avaril oruvaḷkk piśakupaṟṟiyāl maṟṟavaḷ ōrmippikkānāṇit. sākṣikaḷe viḷiccāl avaratin visam'matikkarut. iṭapāṭ ceṟutāyāluṁ valutāyāluṁ atinṟe avadhi niścayicc rēkhappeṭuttān vimukhata kāṇikkarut. atāṇ allāhuviṅkal ēṟṟaṁ nītiniṣṭhaṁ. sākṣyattin kūṭutal karuttunalkunnatuṁ niṅṅaḷkk sanśayaṁ tēānnātirikkān ēṟṟaṁ paṟṟiyatuṁ atutanne. ennāl niṅṅaḷ ṟeākkamāyi naṭattunna kaccavaṭa iṭapāṭukaḷkkitu bādhakamalla. at rēkhappeṭuttātirikkunnatil teṟṟeānnumilla. ennāluṁ niṅṅaḷ keāḷḷakkeāṭukkakaḷ naṭattumpēāḷ sākṣinirttaṇaṁ. atēāṭeāppaṁ eḻuttukāranēā sākṣiyēā pīḍippikkappeṭarut. aṅṅane niṅṅaḷ ceyyunnuveṅkil at adharmamāṇ. niṅṅaḷ allāhuve sūkṣikkuka. allāhu niṅṅaḷkkellāṁ viśadamāyi paṭhippiccutarikayāṇ. allāhu ellā kāryaṅṅaḷuṁ nannāyaṟiyunnavanatre.
Surah Al-Baqara, Verse 282
۞وَإِن كُنتُمۡ عَلَىٰ سَفَرٖ وَلَمۡ تَجِدُواْ كَاتِبٗا فَرِهَٰنٞ مَّقۡبُوضَةٞۖ فَإِنۡ أَمِنَ بَعۡضُكُم بَعۡضٗا فَلۡيُؤَدِّ ٱلَّذِي ٱؤۡتُمِنَ أَمَٰنَتَهُۥ وَلۡيَتَّقِ ٱللَّهَ رَبَّهُۥۗ وَلَا تَكۡتُمُواْ ٱلشَّهَٰدَةَۚ وَمَن يَكۡتُمۡهَا فَإِنَّهُۥٓ ءَاثِمٞ قَلۡبُهُۥۗ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ عَلِيمٞ
athavā, niṅṅaḷ yātrayilāvukayuṁ eḻutān āḷe kiṭṭātirikkukayumāṇeṅkil paṇayavastukkaḷ kaimāṟiyāl mati. niṅṅaḷileārāḷ maṟṟeārāḷe vallatuṁ viśvasiccēlpiccāl ayāḷ tanṟe viśvāsyata pālikkaṇaṁ. tanṟe nāthane sūkṣikkukayuṁ vēṇaṁ. niṅṅaḷ sākṣyaṁ orikkaluṁ maṟaccuvekkarut. āratine maṟaccuvekkunnuvēā, avanṟe manas's pāpapaṅkilamāṇ. niṅṅaḷ ceyyunnatellāṁ nannāyaṟiyunnavanāṇ allāhu.
Surah Al-Baqara, Verse 283
لِّلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۗ وَإِن تُبۡدُواْ مَا فِيٓ أَنفُسِكُمۡ أَوۡ تُخۡفُوهُ يُحَاسِبۡكُم بِهِ ٱللَّهُۖ فَيَغۡفِرُ لِمَن يَشَآءُ وَيُعَذِّبُ مَن يَشَآءُۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٌ
ākāśabhūmikaḷiluḷḷateākkeyuṁ allāhuvinṟētāṇ. niṅṅaḷuṭe manas'siluḷḷat niṅṅaḷ veḷippeṭuttiyāluṁ oḷippiccuveccāluṁ allāhu atinṟepēril niṅṅaḷe vicāraṇa ceyyuṁ. aṅṅane avanicchikkunnavarkk avan māppēkuṁ. avanicchikkunnavare avan śikṣikkuṁ. allāhu ellā kāryaṅṅaḷkkuṁ kaḻivuṟṟavanāṇ.
Surah Al-Baqara, Verse 284
ءَامَنَ ٱلرَّسُولُ بِمَآ أُنزِلَ إِلَيۡهِ مِن رَّبِّهِۦ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَۚ كُلٌّ ءَامَنَ بِٱللَّهِ وَمَلَـٰٓئِكَتِهِۦ وَكُتُبِهِۦ وَرُسُلِهِۦ لَا نُفَرِّقُ بَيۡنَ أَحَدٖ مِّن رُّسُلِهِۦۚ وَقَالُواْ سَمِعۡنَا وَأَطَعۡنَاۖ غُفۡرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيۡكَ ٱلۡمَصِيرُ
daivadūtan tanṟe nāthanil ninn tanikk iṟakkikkiṭṭiyatil viśvasiccirikkunnu. atupēāle satyaviśvāsikaḷuṁ. avarellāṁ allāhuviluṁ avanṟe malakkukaḷiluṁ vēdapustakaṅṅaḷiluṁ dūtanmāriluṁ viśvasiccirikkunnu. “daivadūtanmāril ārēāṭuṁ ñaṅṅaḷ vivēcanaṁ kalpikkunnille"nn avar sam'matikkunnu. avariṅṅane prārthikkukayuṁ ceyyunnu: "ñaṅṅaḷ kēḷkkukayuṁ anusarikkukayuṁ ceytirikkunnu. ñaṅṅaḷuṭe nāthā! ñaṅṅaḷkku nī māppēkaṇamē. ninnilēkkāṇallēā ñaṅṅaḷuṭe maṭakkaṁ."
Surah Al-Baqara, Verse 285
لَا يُكَلِّفُ ٱللَّهُ نَفۡسًا إِلَّا وُسۡعَهَاۚ لَهَا مَا كَسَبَتۡ وَعَلَيۡهَا مَا ٱكۡتَسَبَتۡۗ رَبَّنَا لَا تُؤَاخِذۡنَآ إِن نَّسِينَآ أَوۡ أَخۡطَأۡنَاۚ رَبَّنَا وَلَا تَحۡمِلۡ عَلَيۡنَآ إِصۡرٗا كَمَا حَمَلۡتَهُۥ عَلَى ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِنَاۚ رَبَّنَا وَلَا تُحَمِّلۡنَا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِۦۖ وَٱعۡفُ عَنَّا وَٱغۡفِرۡ لَنَا وَٱرۡحَمۡنَآۚ أَنتَ مَوۡلَىٰنَا فَٱنصُرۡنَا عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡكَٰفِرِينَ
allāhu āreyuṁ ayāḷuṭe kaḻivil kaviññatin nirbandhikkunnilla. oruvan sampādiccatinṟe sadphalaṁ avannuḷḷatāṇ. avan sampādiccatinṟe duṣphalavuṁ avannutanne. "ñaṅṅaḷuṭe nāthā; maṟavi sambhaviccatinṟeyuṁ piḻavu paṟṟiyatinṟeyuṁ pēril ñaṅṅaḷe nī piṭikūṭarutē. ñaṅṅaḷuṭe nāthā! ñaṅṅaḷuṭe pūrvikare vahippiccatupēāluḷḷa bhāraṁ ñaṅṅaḷuṭe mēl nī cumattarutē. ñaṅṅaḷuṭe nāthā! ñaṅṅaḷkku tāṅṅānāvātta keāṭuṁ bhāraṁ ñaṅṅaḷe nī vahippikkarutē. ñaṅṅaḷkku nī māppēkēṇamē! peāṟuttu tarēṇamē. ñaṅṅaḷēāṭu nī karuṇa kāṇikkēṇamē. nīyāṇallēā ñaṅṅaḷuṭe rakṣakan. atināl satyaniṣēdhikaḷāya janattinetire ñaṅṅaḷe nī sahāyikkēṇamē."
Surah Al-Baqara, Verse 286